Your search found 9030 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 2636-2658:

1.3.15  Qualiacunque libens nostrae cape munera Musae,
1.3.16   Quae tibi sint animi pignora certa mei.
1.3.17  Et quamquam maiora tuo sub pectore versas,
1.3.18   Sunt tamen haec studiis non aliena tuis,
1.3.19  Nam modo castaliis nemo est te notior antris,
1.3.20   Nemo Caballino largius amne bibit
1.3.21  Atque (ita sim felix) quoties tua docta

1.4.6   Quum premeret nostros arcta cathena pedes,
1.4.7  Non colui; tibi nanque dedi pia thura, tulique,
1.4.8   Ante Deos casta munera parva manu,
1.4.9  Nec tamen asuetas potui tibi ducere pompas;
1.4.10   Irati nobis sic voluere Dei.
1.4.11  Ah gravis illa dies, qua vincula dura coactus,
1.4.12   Tortaque Barbarica verbera ferre

1.6.18  Et levius fieri vellet amoris onus:
1.6.19  Sed contra assiduo depugnat Marte Cupido
1.6.20   Quoque magis retrahis te, magis ille premit.
1.6.21  Non tamen accipias ita, quae modo scribimus, ut me
1.6.22   Legitimi immemorem Bonna reare tori.
1.6.23  Forsitan et casti me dulcis cura cubilis
1.6.24   Decoquit, et nimio cogit amore

2.2.18   Hic, ubi Gnosiacae iam locus urbis erat.
2.2.19  Et centum populis ubi Minos iura ferebat,
2.2.20   Nunc versant validi rastra, et aratra boves.
2.2.21  Non tamen est tanti nobis, tot regna, tot urbes
2.2.22   Mirari, et veterum tot monumenta Ducum,
2.2.23  Ut non plus mihi sit Patrii iuga nuda Leontis,
2.2.24   Bithynnique humiles

2.2.34   Immemorem faciet, nec via longa tui.
2.2.35  Et, quanquam variis disiungimur aequoris oris,
2.2.36   Et teneant medias mille pericla vias;
2.2.37  Non tamen illa tuae potuit pietatis imago,
2.2.38   Quod semel est animo, cedere, fixa meo.
2.2.39  Quicquid ab assuetis nobis datur artibus oci,
2.2.40  Illud amicitiae tradimus omne

Illud amicitiae tradimus omne tuae;
2.2.41  Et modo transactae tecum solatia vitae,
2.2.42   Et iuvat antiquos volvere mente iocos;
2.2.43  Et te, quem praesens nequeo, tamen alloquor absens,
2.2.44  Omnis in Eugenio stat mea cura meo;
2.2.45  Et modo scripta tua repetitur Epistola dextra,
2.2.46  Qua nihil hic nobis gratius esse potest.

magna tibi, mihi tu solatia praebes,
2.2.50   Unica tu mentis pax, requiesque meae.
2.2.51  Tu licet in gelidae degentem vallibus Idae,
2.2.52   In medio patriae me tamen esse facis.
2.2.53  Dii maris et coeli patriis me reddite terris;
2.2.54   Excipiunt humiles numina si qua prece;
2.2.55  Reddite me charae matri, charaeque sorori,

vero excubiis hac illa in parte locandis,
2.3.30   Et plena est vario quaelibet hora metu.
2.3.31  At quanquam me tot cinxit fortuna periclis,
2.3.32   Cultor amicitiae sum tamen usque tuae;
2.3.33  Et, quid te pariles vereor perferre labores,
2.3.34   Adversos doleo te quoque habere Deos.
2.3.35  Tu quoque sume parem de me Bizantice curam,

2.4.18   Totque suo videat subdita regna iugo:
2.4.19  Sed nova bella parat, neque limite, terminat ullo
2.4.20   Imperii fines quos velit esse sui,
2.4.21  Non tamen ante suos meditatur sistere cursus,
2.4.22   Fingat ad auriferum quam sua signa Tagum,
2.4.23  Ipse sibi has metas, immo haec sibi somnia fingit,
2.4.24   Et nihil adversi

2.7.24   Audiat in libris, et probet illa tuis.
2.7.25  Multa etenim capies neglectae praemia laudis.
2.7.26   Sit meliore licet spes tua fulta loco:
2.7.27  Non tamen usque adeo volucris praeconia famae
2.7.28   Neglige, quae mortis solvere iura potest.
2.7.29  Praeterea accedet tibi, tota mente quod optas,
2.7.30   Unius et trini gratia

nec vanas tot sine fine preces.
3.2.23  Non ego tam tristes versarem pectore curas,
3.2.24   Ureret haec animam nec fera flamma meam.
3.2.25  Sed quid ego haec repeto? repetam tamen omnia demens,
3.2.26   Ut meus ex Dominae crescat honore dolor.
3.2.27  Qualis in eoo color est perfusus olympo
3.2.28  Humida phoebeis quum Dea cedit equis;

3.2.60  Ut subeant humeri hoc onus omne mei?
3.2.61  Aeternum per me mea Sylvia nomen haberet,
3.2.62   Nec foret Aonio notior ulla choro.
3.2.63  Si tamen ingenio, vel si magis arte valemus,
3.2.64   Quicuid id est, Dominae serviat omne meae.
3.2.65  Sit mihi velle satis, dabit haec fortasse voluntas
3.2.66   Sedula, quod summa

3.4.28  Et dare multimodos sed sine mente sonos:
3.4.29  Sic titubant, stultumque sonant, tua carmina; nec pes
3.4.30   Ipse, nec officium mens facit ipsa suum.
3.4.31  Tu tamen interea pergas, insane Poeta,
3.4.32   CondereTrinnacrio carmina digna Deo;
3.4.33  E quibus intortis venalia thura cucullis
3.4.34   Induat, et crispum pharmacopolla

3.6.19  Filia nec gemino pariter viduata parente,
3.6.20   Nil videt in vacua quae superesse domo:
3.6.21  Denique, si pariter coeat genus omne dolorum,
3.6.22   Pars tamen, omne tui parva doloris erit.
3.6.23  Alcyonum sunt victa tuis lamenta querelis,
3.6.24   Quae renovant tumidi quum fremit ira maris;
3.6.25  Et gemitus quem tristis agit sine

3.6.120   Esset inhumanis vix habitanda feris:
3.6.121  Sin ferat aeternos sine gratis imbribus aestus,
3.6.122   Torrida non homini, non erit apta feris.
3.6.123  Fert tamen illa homines, nec non genus omne ferarum;
3.6.124   Natura alternas sic variante vices,
3.6.125  Ut quum tristis hyems gelidos effuderit imbres,
3.6.126   Cesserit et Boreae

3.6.138  Dum passim dulces dulce queruntur aves;
3.6.139  Testanturque novi foelicia tempora veris
3.6.140   Esse per assiduos semper agenda iocos.
3.6.141  Tu tamen interea tristes sub pectore curas
3.6.142   Volvis, et ingrata est brumaque verque tibi.
3.6.143  Hactenus immensi processerit ira doloris:
3.6.144   Ultima moestitiae meta sit

Regina Asiae, toti licet imperet orae
4.1.105  Aeoae, super et multas caput efferat urbes;
4.1.106  Totque suum videat cunctis inpartibus orbis
4.1.107  Ferre iugum reges; sine te tamen esse videtur,
4.1.108  Non secus ac Matrona suo discreta marito.
4.1.109  Novit enim sua deberi tibi sceptra, tuisque
4.1.110  Natorum natis, et qui nascentur ab illis,

carminibus desistam tollere clarum
4.2.2.189  Huius et huius opus, mihi quae venientibus annis
4.2.2.190  Corytias forsan tribuent post funera Sylvas.
4.2.2.191  Sed tamen, hoc ut cunque cadat; Deus optimus orbis
4.2.2.192  Conditor atque opifex, manuum miranda suarum
4.2.2.193  Haec olim saeclis linquit monumenta futuris:

numina votis
4.3  Aequa forent, tantasque tantęque regat sors molis habenas:
4.3  Non tamen eventu rerum cessabitur aequo.
4.3  Si quid enim valet armorum rerum ualet

Restat adhuc nobis pars indiscussa tuarum:
4.4.94  Et quanuis longe maiora, et plura supersint,
4.4.95  Quam quae Phoebaeo percurrere concitus oestro
4.4.96  Hic potuit; tamen haec laudum quotacunque tuarum
4.4.97  Pars eat, et seros longum celebretur in annos.
4.4.98  Talia dum memorat flammato pectore Protheus,
4.4.99  Carminis illius captae

4.6.34  Temperies, non delitiae, celebrataque priscis
4.6.35  Ocia carminibus, sed noxia sydera coeli,
4.6.36  Et quae perpetuis male sint toleranda colonis:
4.6.37  Tu tamen incautus dilecti fratris amore
4.6.38  Raptus abis, fratremque tuis complexus in ulnis
4.6.39  Et fratrem pariter, et dulces deseris auras:
4.6.40  Exin nec laeti soles nec

2.35  Fons docilis calamis praestes iam plenius auras:
2.36  Sed iam sol cinctum radiis caput extulit alto,
2.37  Cuncta Theocrene amplectens ardentibus alis.
2.38  Nec tamen ornatus pepulit tibi lumine formas,
2.39  Sed iubare exornat melius, et crinibus aureis,
2.40  Quas semper retines liquidis purissimus undis,
2.41  Orbe nitente licet violas, atque

igni;
3.88  Et tandem, coeli quae tulit astra, petit.
3.89  Subdidit aversus flammam Paeantius Heros:
3.90  Praemia cui fortis tela fuere Dei.
3.91  Non tamen est moriens Ioles oblitus amorum,
3.92  Tantum infixa animo cura, Deusque valent. IO. ANT. VULPII AD LUDOVICUM DULCIUM ELEGIA

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report