Your search found 9030 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 6869-6985:

ipsa feratur necesse est: heic vero, quum pacatior sit ac tranquillior animus, ut sunt remissiores commiserationis quam iracundiae motus, ne langueat oratio atque concidat, maxima cavendum est providentia. Quod etsi Homero feliciter contigisse omnes harum rerum periti aestimatores ultro fatentur; tamen ne mihi ejusdem carmina latinis verbis interpretanti non aeque feliciter contingat, magnopere formido. Cujus enim ingenii tanta vis esse possit, ut in hoc ipso, in quo ille totius antiquitatis consensu incredibili excelluit, se cum illo conferre et quasi certare non dubitet? Atqui ita

ejus libro V. De Finibus vel furari vel rapere non dubitavi, ut me alienis, tamquam illa vetus cornicula, coloribus ornarem; multo minus duos versiculos a tanto poëta mutuos accipere dubitassem. Dicam clarius: illos ego versus et vehementer probo, et omni laude ac commendatione dignos existimo; tamen justa caussa est, cur illorum mihi usum interdixerim. Quid enim, rogo, tum agebat Horatius? Objurgabat nempe ineptum quemdam scriptorem Cyclicum, qui quum turgidius esset poëma ita auspicatus:
Fortunam Priami cantabo et nobile bellum

Quid quod et illa, ὃς μάλα πολλὰ πλάγχθη , quae plurimum ad commiserationem valent, omnino praetermissa sunt? Mitto ea, Captae post tempora Trojae ; ubi quamquam Homerus rei bene gestae potissimam Ulyssi laudem videatur tribuere; non tamen nescio posse subaudiri a se captae aut aliquid aliud hujusmodi, quemadmodum et ego ipse in mea versione subaudiri volo sibi; dixi enim: post eruta Trojae Pergama . Cur ista quaeso omnia, quae incurrunt in oculos, si non peccata ac

hac mea, qualiscumque est, Odysseae latina interpretatione. Ego quidem, quamvis ab ineunte jam adolescentia graeca semper cum latinis conjunxerim, quamvis et Homerum et Virgilium seu natura seu casu aliquo primae institutionis prae omnibus semper poëtis adamaverim, assidueque triverim manibus; tamen video, quantum mihi adhuc optimarum artium praesidii desit, ut laudabiliter eum, in quem fortasse temere, sed libenter certe, sum ingressus, peragam cursum. Dicam tamen confidentius, sed vere, nullum me laborem subterfugisse, quominus si non perfectus, essem saltem ceteris interpres

et Virgilium seu natura seu casu aliquo primae institutionis prae omnibus semper poëtis adamaverim, assidueque triverim manibus; tamen video, quantum mihi adhuc optimarum artium praesidii desit, ut laudabiliter eum, in quem fortasse temere, sed libenter certe, sum ingressus, peragam cursum. Dicam tamen confidentius, sed vere, nullum me laborem subterfugisse, quominus si non perfectus, essem saltem ceteris interpres diligentior; proptereaque illos Horatii versus;
Nec virtute foret clarisve potentius armis,

Eripiens animam, sociosque per aequora vectos;
Et patriae reditus quaerit sub gurgite vasto
Pellax et vario ingenio praeclarus et armis.
Non tamen ille suos casu pelagique ruinis
Incolumes Ithacae socios deduxit in arva.
Invisi fatis subiere pericula mortis
Ob scelera atque famem. mactarunt litore tauros,

quoque et ponto passusetc. praeclare: nam ita et Virgilius, cujus ubique vel invitos ac reluctantes versus in suas partes cogit concedere. Sed quod sequitur: tot adire labores compulsus fuerat ; quamvis aeque Virgilianum, nullum heic tamen locum habet.
.................. tristes sub corde dolores
Dum premit, atque suam defendit puppe salutem
Eripiens

Haec profecto quicumque legent, quum praecesserit, disjecit in aequore nantes, nihilque fuerit medium inter vocem nantes, et hanc horum, intelligent poëtam heic orare musam, ut sibi casus memoret sociorum Ulyssis; quum tamen velit, ut eas res omnes quas proposuerat, aliqua ex parteetiam sibi ipsi musa det posse dicere. Jam haec:
........ exordia cursus,
Erroresque

quae iterum legantur; laborem hunc meum aequo bonoque animo excipias, videndumque judices prius, quam omnino contemnas, quid ipse feram. Nec sane dubito, quin multa futura sint hoc in opere praesertim tam longo tamque impedito, quae multo melius elegantiusque dici potuisse pronunciabis: ita tamen statuamus oportet, ut, si minus ceteris peccasse videbor, aliquam mihi gratiam habeas, quod in omnium maximo latine interpretando poëta si minus eam, quae perfectissima est, referre laudem potuerim; majorem tamen, quam ceteri, tuo etiam judicio gravissimo atque optimo sim

tamque impedito, quae multo melius elegantiusque dici potuisse pronunciabis: ita tamen statuamus oportet, ut, si minus ceteris peccasse videbor, aliquam mihi gratiam habeas, quod in omnium maximo latine interpretando poëta si minus eam, quae perfectissima est, referre laudem potuerim; majorem tamen, quam ceteri, tuo etiam judicio gravissimo atque optimo sim consequutus. Quod si tribueris mihi, amplissimum laborum omnium ac vigiliarum fructum me cepisse existimabo. ARGUMENTA

mox Ithacus scandit, opemque petit. VIII.
Laeta dies agitur vario certamine, et heros
Invitus, valeat quid tamen ipse, docet. IX.
Lotophagos, Ciconasque referi, saevosque Cyclopas,
Inque cava

agamemnonides leto quem strarat Orestes.
36  Haec memorans, cunctis dis ille silentibus, infit:
37  Proh superi! immerito sanctos mortalia culpant
38  Secla deos. per nos mala nascier omnia dicunt,
39  Quum tamen ultro homines dementi arcessere corde
40  Triste sibi, nulla fatorum lege coacti, 40
41  Exitium properant. an non Aegisthus Atridae
42  Eripuit nuper thalamos, ipsumque necavit
43  Inscius haud

alia ignavos), et cantu tempora fallunt,
166  Et choreis, hilarantque suis convivia ludis.
167  Nec minus hos inter citharam pertentat eburnam
168  Phemius: invitus qui quamquam solveret ora,
169  Grata tamen resonis jungebat carmina nervis.
170  Atque heic Telemachus placida sic voce Minervam 170
171  Alloquitur jungens propius caput, auribus hospes
172  Solus ut accipiat, non alter, dicta loquentis.

gaudentem dapibus ludoque, reversum
282  Ex Ephyra; (puppi nam curva vectusad Ilum
283  Mermeriden procul hinc virus letale petitum
284  Iverat aeratas cupiens armare sagittas.
285  Nec tamen ille deos veritus concessit: at ultro
286  Ipse meus caro genitor donavit amico.)
287  Hos adeo juvenes inter si talis adesset,
288  Flerent angustumque aevum tristesque hymenaeos.
289  Id tamen

Nec tamen ille deos veritus concessit: at ultro
286  Ipse meus caro genitor donavit amico.)
287  Hos adeo juvenes inter si talis adesset,
288  Flerent angustumque aevum tristesque hymenaeos.
289  Id tamen obscura fatorum in lege repostum
290  Scilicet est, ultorne idem sua tecta revisat, 290
291  An secus? interea tibi prima ea cura recurset
292  Usque animo, hanc diram quamprimum avertere turbam.

etiam regnum Saturnia proles
412  Spondeat, ac patrium tibi sceptrum deferat ultro?
413  Tantum effatus; et ille haud contra multa moratus:
414  Antinoe, irascare mihi licet, eloquar, inquit,
415  Ipse tamen, si fata velint, ac Juppiter auctor,
416  Regnum etiam cupio; nec enim deterrima regum
417  Conditio, nec triste viros frenare potenti
418  Justitia. subito partis aggesta renidet
419  Divitiis domus

an cari nuncia patris
438  Ulla tulit veniens, an vasta per aequora vectus
439  Appulit huc longis repetens compendia terris? 440
440  Ut citus eripuit sese, neque noscier ulli
441  Sustinuit! vis magna tamen se corpore magno
442  Prodebat, nec erat deformi ignobilis ore,
443  Haec ubi finierat, juvenis sic orsa vicissim
444  Ore refert. reducem jam spes mihi nulla videndi,
445  Eurymache, est misero

parens fallaci praedita mente. 100
101  En tribus exactis quartus jam volvitur annus,
102  Ex quo nostra urit vivis praecordia flammis
103  Illa jubens sperare omnes, furtivaque mittens
104  Nuncia: vafra tamen votis contraria nostris
105  Vota fovet, tacito hanc meditata in pectore fraudem.
106  Tenvia subnectens immensae licia telae
107  Institit ordiri, simulata et mente loquuta est.
108  O juvenes, mea

quos vox didita vulgi,
258  Vel moneant casus famae praeconia magno
259  Ab Jove missa, hominum late clarantia nomen.
260  Si qua mihi tulerit vox salvum tendere sedes 260
261  Ad proprias; quamquam fessus, tamen omnia ad annum
262  Dura feram. sin vero exstinctum et lumine cassum
263  Audiero; inferias supremaque munera solvam,
264  Attollamque redux magna ingens mole sepulcrum
265  Sic merito, matremque sequi

fortunae vincere casus.
338  Rara etenim soboles aequat virtute parentes,
339  Plurima deterior: pauci, quos aequus amavit
340  Juppiter, ingentes animos generosaque vincunt 340
341  Facta patrum. tu fide tamen: quum pectoris acre
342  Consilium, magnique tibi vis cessit Ulyssei,
343  Omnia perficies, neque te spes fallet inanem.
344  Quare age, dementesque orsus et vota procorum
345  Mitte insana; nihil

in oris, 20
21  Quae sequitur fortuna, ergo jam Nestora magnum
22  Certus adi; tentaque, ullos num promere casus,
23  Consiliumque velit prudens. edisserat ultro
24  Vera, mone; nec falsa tamen (prudentia regis
25  Tanta animo) frustra mendaci pectore finget.
26  At juvenis: tu sterne viam, tu praecipe ritus
27  Compellandi, inquit, primos: harum inscia rerum
28  Corda gero, teneroque vigens

tentantes; vix finem Juppiter aequus
129  Adnuit. haud illic animi sollertia cuiquam
130  Par fuerat: vafer arte omnes vincebat Ulysses, 130
131  Omnimodisque dolis genitor tuus, ortus ab illo
132  Si tamen es, ceu verba notans, vocemque loquentis
133  Admirans video; tuque ipse fatebere, nullam
134  Facundae similem magis olli munere linguae.
135  Non umquam nobis animi sententia discors,
136  Seu populi

placidis in fluctibus; aura nec umquam
199  Desiit, ut primum venit data munere divum.
200  Haec reditus mea sors; potui nec scire Pelasgum 200
201  Qui rapido servati aestu, quive aequore mersi.
202  Illa tamen, quaecumque audivi sede receptus,
203  In patria referam, nec tu celabere, ut aequum,
204  Quae fas scire. ergo salvos rediisse secundo
205  Myrmidonas cursu perhibent, quos fortibus hastis

adeo remea, patriamque invise relictam
351  Desertisque bonis, intraque furentibus aedes
352  Dirorum juvenum manibus, ne cuncta vorantes
353  Diripiant, aliena absens dum regna pererras.
354  Hortor adire tamen Menelaum, atque est tibi nostri
355  Si qua fides, etiam jubeo. namque ille Pelasgum
356  Ultimus in patriam nuper devenit ab oris,
357  Unde hominum sperare fugam certamque salutem
358  Auderet nemo,

currus aderunt, et certi ad frena jugales,
366  Et, mea vis, gnati, qui te comitentur euntem
367  Hinc Spartae ad muros, Menelai et regia tecta.
368  Quo simul ac venies, tibi dicat vera, precare;
369  Nec tamen ipse (odit prudens mendacia) fallet. 370
370  Dixerat. interea sol occidit, et ruit atra
371  Nox caelo, farique ollis Tritonia coepit.
372  Sic usus poscit, Nelides; recta profaris
373  Omnia. Nunc

dum multa parans his jactor in oris,
104  Leto alius fratrem domuit, nil triste timenti
105  Insidians furtim malefidae conjugis astu.
106  Sic regno non sponte, opibus neque laetor adeptis.
107  Haec tamen a patribus, vita si forte fruuntur,
108  Nota reor vobis. Priami quis nesciat urbem,
109  Imperiumque Asiae magnum, versosque penates 110
110  Barbaricis dites opibus, quos aspera passus
111  Multa diu

veniant solatia: luctus at ipse 120
120  Deserit interdum miserum, vivitque sub imo
121  Corde dolor. neque enim longa est speranda voluptas
122  Tristibus a lacrimis; vix sensibus hausta recedit.
123  His tamen heu miserum me frustra ex omnibus unus
124  Ante alios cogit tabescere, qui neque dulces
125  Carpere me somnos umbrarum in nocte silenti,
126  Nec memorem gaudere epulis sinit: horrida namque

veniebat. ibi ter robora lustrans,
326  Attrectansque dolos circum, mentitaque vocem
327  Uxorum primos iterumque iterumque vocabas,
328  Nomine quemque suo signans ex ordine Grajos.
329  Ipse tamen, Туdeique genus, magnoque creatus 330
330  Laërta vocem simulataque sensimus ora
331  In medio strati. jamque una adsurgimus ambo
332  Corpora tollentes, animis in utrumque paratis,
333  Sive exire,

dilecte Jovi dux inclite Achivum,
343  Dura quidem fortuna mea est; nil tanta parenti
344  Profuit heu misero virtus, nec pectora ferro
345  Septa gravi potuere nigras avertere Parcas.
346  Nunc tamen in sedes nos ducite, leni ubi somno
347  Moesta per optatam claudamus lumina noctem.
348  Dixerat: alma suis proles Ledaea puellis
349  Imperat extemplo curvata sub atria mollem 350
350  Ferre thorum,

perferre in litore nautae,
701  Increpitantque moras, nimium dum tempore longo
702  Cogor adesse tibi, quae vero munera spondes,
703  In magno, quaecumque dabis mihi, semper honore
704  Servabo: nec coge tamen me ducere fines
705  Ad patriae alipedes. maneant, tibi nempe futuri
706  In pretio, qui regna tenes ingentia campis,
707  Lotus ubi viret alta, viret formosa cyperus,
708  Hordeaque, et segetes, et

faceret? durum justis obsistere votis. 760
760  Ipsum autem comites clara de stirpe sequuntur
761  Flos Ithacae, ductorque una conscendere visus
762  Mentor, sive deus, cui par se cuncta gerebat.
763  Sed tamen hoc mirum est: hesterna heic Mentora vidi
764  Luce sub auroram; Pylias tunc cesserat arces.
765  Haec ubi dicta dedit, discessit ad alta Noëmon
766  Tecta patris, tristesque ambos mutosque reliquit.

est regem dictis affata Calypso.
218  Ergone Laërtae sate claro o sanguine, fines
219  Sic patriae ad caros properas? felicibus opto
220  Auspiciis, longumque vale mihi laetus in aevum. 220
221  Si tamen heu scires, quantos tibi fata labores
222  Ante parant, patriae venias quam vectus ad oras;
223  Credo equidem, haec mecum servares limina major
224  Et senio et leto, quamquam non immemor umquam

de rege diis caelestibus, inquit, 310
311  Heu procul Aethiopum caris dum versor in oris.
312  Ecce tenet propior Phaeacia litora, ubi illum
313  Fata volunt longos tandem finire labores.
314  Nec tamen omnino fugiet; gravis exitus instat.
315  Sic fatus cogit nubes, magnoque tridente
316  Aequora subvertit miscens, atque excitat omnes
317  Ventorum pelagique minas. jam nubila condunt

frustra, madidaque in veste gravatum. 350
351  Post tandem emersit, salsique liquoris amarum
352  Evomuit fontem, qui plurimus undique rivis
353  Caesarie e flava totoque e vertice manat.
354  Nec tamen oblitus tanto in discrimine navim,
355  Sed valido nisu luctatus in aequore captam
356  Arripuit, seditque intus fata ultima vitans:
357  Ipsam agit ac partes maris aestus torquet in omnes.
358  Ac veluti,

pelago. vidit nantem Neptunus ab alto,
412  Concutiensque caput sic voce incessit amara.
413  I licet, i passus mala multa, et fluctibus errans
414  Tende manus. venies optatae ad litora gentis,
415  Nec tamen adventu spero laetabere tali.
416  Sic fatus concussit equis fluitantia lora,
417  Altaque ubi surgit domus illi, venit in Aegas.
418  Sed Pallas Jove nata novas se vertit ad artes,
419  Aeolioque procul

novis cupiunt, semperque nitere
77  Mollibus in choreis; mihi vero haec omnia curae.
78  Sic fata est; nec enim pudor ipsam dicere sivit
79  Plura, nec optatos patri memorare hymenaeos.
80  Ille tamen novit latitantes pectore sensus, 80
81  Et sic pauca refert. non bigas, gnata, negabo,
82  Non poscas quaecumque; i felix: alta ministri
83  Ad juga cornipedes jungent, currumque parabunt.
84  Haec

qui te genuere parentes;
177  Felices etiam fratres, queis dulcia semper
178  Gaudia pertentant animos te propter eamdem,
179  Aspiciunt quum tale choris florescere germen!
180  Ante alios tamen ille omnes felicior unus, 180
181  Qui te dives opum sua quondam ad limina ducet
182  Muneribus victam. nam talem e sanguine nostro
183  Non nympham, non ipse virum vidi: occupat ergo
184  Mirantem

dein ipsa ut celsa resedit,
290  Affatur Laërtiaden his vocibus usa. 290
291  Surge age; turrigeras urbis properemus ad arces,
292  Conspicies florem Phaeacum ac prima virorum.
293  At sapias licet ipse, tamen monuisse juvabit,
294  Ne secus ac moneo, facias, dum per sola culta,
295  Ac pingues inter cursum celerabimus agros,
296  Post currum propior commixtus in agmine fido
297  Carpe viam, trito bigas ego

Nausithoum fudere in luminis oras
59  Neptunus terrae domitor, Peribaeaque forma
60  Egregia, extremum clari genus Eurymedontis,60
61  Qui quondam imperio tenuit fera regna Gigantum;
62  Post tamen et populos et sese perdidit ipsum
63  Efferus. at natae rector commixtus aquarum
64  Magnanimis genuit regem Phaeacibus acrem
65  Nausithoum: hinc natus Rhexenorque Alcinousque.
66  Ulla nondum

gnata simul, cui talia primae
345  Supplicis in morem fudisti e pectore vota.
346  Heic Ithacus: ne quaeso, inquit, ne irascere nymphae
347  Insonti: famulas inter procedere jussit
348  Illa quidem; non ipse tamen te, maxime ductor
349  Te veritus, volui parere. insidere suevit
350  Saepe animis error, suspectaque crimina fingit. 350
351  Cui tunc Alcinous: non hanc mihi numina mentem,
352  Nec

demens qui capere dictis
184  Haud dubitas. laus cuique sua est: non omnibus addunt
185  Omnia caelicolae, formamque, et munera linguae.
186  Invida cui formae natura invidit honorem,
187  Eloquio tamen ille potens sua damna rependit;
188  Atque ipsum aspiciunt homines, dum pallida fanti
189  Infuscat pudor ora, regitque modestia vocem
190  Suaviloquens; it fama viri sublimis, et omni 190
191  Eminet

laudem, 200
201  Dum vigor, et solido stabant in corpore vires:
202  Fracta malis nunc membra gero, bella horrida passus
203  Multa diu, pelagique gravi labefactus ab aestu.
204  Nec tamen edomitum curis certare pigebit
205  Sic etiam; dictis alte mihi vulnus adactum,
206  Excitusque furor menti est. nec plura loquutus
207  Prosilit in medios, ipsaque in veste gravatus
208  Saxum immane

noctro; me saeva tuentem
359  Cura premens agitat? non posthac talia credo
360  Furta simul repetent; fors et nunc poenitet ausi, 360
361  Optatamque quietem, optataque gaudia culpant.
362  Invitos tamen usque doli, atque innexa tenebunt
363  Vincula, dum genitor dotalia munera reddat,
364  Olli ego pro infida solvi quae virgine cumque:
365  Pulcra quidem est, sed habet nimium mutabile pectus

28  Me tenuit sub rupe cava formosa Calypso,
29  Auricomi pariter Solis me filia Circe
30  Insula in Aeaea tenuit, conjungier ardens 30
31  Utraque connubio stabili justisque hymenaeis;
32  Nec tamen ulla meos inflexit pectore sensus.
33  Nil adeo dulci patriae telluris amore
34  Suavius est. nec regna placent, ditissima quamvis
35  Auroque argentoque fluant, si nota suorum
36  Pectora, si cari

63  Et seni jaculis confossi e quaque carina
64  Procubuere viri. fugimus nos cetera turba,
65  Ingressique rates vehimur per caerula ponti
66  Moerentes dira sociorum caede peracta.
67  Nec tamen ante cavae poterant procedere pinus,
68  Ingenti quam quisque viros ter voce vocasset,
69  Quos rapuit Ciconum miseros mors invida campis.
70  Juppiter extemplo boream cum turbine magno 70

penus et provida custos.
226  Ex illo quoties fragrantem in pocula partem,
227  Ceu mel dulce, sibi fundebant, pocula quaeque
228  Hausta fontis aqua cyathis miscere solebant
229  Bisdenis; craterque tamen spirabat odorem
230  Nectareum; suavi quisquam nec temperet haustu. 220
231  Hujus dona ferens magno securus in utre,
232  In peraque dapes ibam. mens ardet adire
233  Cominus ingenti membrorum robore

facilis mihi rursus, ait; dic nomen et una
385  Ipse tuum, referes jam nunc digna hospite dona;
386  Et nobis nam terra parit felicibus uvas
387  Sponte sua, tumidasque mero Jovis educat imber:
388  Hoc tamen ambrosia ut dulcis, vel nectaris haustus
389  Liquitur. haec Cyclops: subitoque ardentia rursum
390  Vina dedi ter sponte ferens, terque impiger hausit 380
391  Ille bibens. jamque ut sensi praecordia circum

terque impiger hausit 380
391  Ille bibens. jamque ut sensi praecordia circum
392  Fervere, sic coepi simulato pectore fari.
393  Quaeris tunc meum Cyclops cognoscere nomen?
394  Dicam equidem; promissa tamen sint munera praesto:
395  Nemo dicor ego; sic pectora fida sodales,
396  Sic tenerum dici cari voluere parentes.
397  Vix ego finieram, quum saeva fervidus ira:
398  Ultimus ergo, inquit, tu Nemo

aliquem rebarque futurum
554  Ingentem, nec non praeclaro robore fretum
555  Forte virum: nunc me parvusque et viribus expers
556  Nescio qui misere captum domitumque Lyaeo
557  Perdidit. huc adsis tamen o, cape munus, Ulysseu:
558  Ipse tibi reditum Neptuno a rege precabor,
559  Cujus ego soboles, nec se negat ipse parentem
560  Esse meum. potis autem idem me reddere solus 550
561  Incolumem,

edidit ore. 290
291  Quo tantum juga solus obis, ignotaque lustras
292  Arva miser? socii tibi saevae in limine Circes
293  Setigeri jam plena sues praesepia complent.
294  Auxilione venis miseris? at non tamen inde
295  Effugies una stabulo conclusus eodem.
296  Sed tibi parta salus per me est: hoc accipe gramen,
297  Quod retinens manibus nympham securus adibis,
298  Exitiumque malum fugies et tristia

jamque minare.
307  Illa manus tum victa dabit, tremefactaque ducet
308  In thalamum te sponte vocans. nec vota precantis
309  Respue, ut incolumes socios ipsumque remittat
310  Servatum te blanda. prius tamen exige, divum 310
311  Numina uti juret, nullum tibi deinde periclum
312  Adfore; ne mollem nudato corpore reddat
313  Indecoremque animi. sic dicens, gramen ab ima
314  Evulsum terra subito mihi

increpitant, quoties tu diva recedis,
506  Me circum affussi. sic ipse; at nympha precanti
507  Blanda refert: non his invitos longius oris
508  Vos teneam, jam pone metus, o fortis Ulysseu.
509  Longa tamen vobis via restat, et ante petenda
510  Persephones domus atra atque alti regia Ditis, 510
511  Caecus ubi responsa dabit certissima vates
512  Tiresias, cujus menti vis integra perstat.
513  Namque

ego, sic iterum Circe: non ulla fatiget
525  Nunc te cura ducis; tantum volitantia malo
526  Carbasa tende manu residens, placidoque per undas
527  Excitus impellet boreas tibi flamine puppim.
528  Mox tamen oceani quum jam tranaveris aestum,
529  Litus ubi stat molle, et frondibus horret opacis
530  Populus, et steriles platani, salicesque nigrantes 530
531  Tergeminae silva alta deae, tu gurgite summo

tectis penetralibus ibam,
570  Hortabarque viros: osomno surgite, eamus; 570
571  Nam divae sic jussa ferunt. quae talia postquam
572  Dicta dedi, laeto socii clamore sequuti
573  Expediunt sese, quos nec tamen inde malorum
574  Expertes potui salvosque abducere cunctos.
575  Elpenor nam forte fuit pubentior aevo
576  Omnibus, haud bello validus, nec pectore fortis,
577  Qui, tacita sub nocte mero somnoque

oculos carae subit umbra parentis,
89  Magnanimi Autolyci clarum genus Anticlea,
90  Quam vivam Iliacas liqui digressus ad oras. 90
91  Hanc tum forte videns flevique et tactus amore
92  Indolui: non ante tamen sum passus eamdem,
93  Sanguinis ad sacri dulcem succedere potum,
94  Quam se Tiresias ageret consulta daturus.
95  Jamque aderat vates, et dextra sceptra tenebat
96  Aurea, meque ultro agnoscens: quae

tibi difficilem statuet deus: haud ego namque
106  Iram posse reor te magnam fallere regis
107  Aequorei; tibi semper atrox odia aspera contra
108  Suscitat, et rapto gnati pro lumine saevit.
109  Sed tamen et multos per casus litora carae
110  Tangere post dabitur patriae, modo parcere praedae 110
111  Tuque, tuique velint, ubi primum elapsus ab undis
112  Trinacriae curvo religabis in aggere puppim,

Egerit Iphicli stabulis e fortibus idem
304  Indomitos. solus quos vates inclitus olli
305  Pollicitus, fidens animi, contraria sensit
306  Fata deum, vigilum vim duram et vincula passus.
307  Mox tamen exactis quum mensibus integer annus
308  Aetherium complevit iter, volventibus horis;
309  Tum demum Iphiclus fata ipsum certa canentem
310  Solvit, et altisoni nutu Jovis omnia versa. 310
311  Ecce

senior, cui talia subdit
368  Alcinous: nec vos aliter fas velle, nec ipse
369  Perpetiar contra, dum sceptra haec vivus habebo.
370  Nec minus heic hospes, quamquam citus optet abire, 370
371  Sustineat tamen ille, polo dum crastina reddat
372  Exoriens Aurora diem, perfectaque dona
373  Constituam tum rite viro: delecta juventus
374  Auspiciis properata meis iter omne parabit.
375  Non plura Alcinous. tum

setigeri velut apri ad sacra deorum,
435  Sollemnesque dapes, aut vincla jugalia regum.
436  Insidiis vero captos, aut horrida miscet
437  Praelia quum Mavors, vidisti occumbere multos
438  Saepe viros; tamen illa tibi miseranda fuisset
439  Ante alias caedes, quum corpora strata videres
440  Crateras mensasque inter per tecta jacere 440
441  Undique, et effuso sedes undare cruore.
442  Quin et Priamidis

retunderet ausus,
526  Qui violant, raptisque arcent ab honoribus ipsum.
527  Dixerat. illi autem retuli sic orsa vicissim.
528  Nulla quidem Pelei generosi venit ad aures;
529  Fama meas: cupido dicam tamen inclita gnati
530  Facta Neoptolemi, referamque ex ordine casus. 530
531  Illum ego nam cur vis Nerei per caerula duxi
532  Navibus e Scyro victricia ad arma Pelasgum.
533  Atque ubi concilii Trojae

et caput objectare periclis.
654  Huc quoque me quondam tracturum in vincula misit
655  Dura canem; neque enim gravius certamine tali
656  Scilicet ille aliud misero fore credidit ullum.
657  Hunc rapui tamen ipse, atque atro e carcere traxi
658  Mercurio monstrante viam et Tritonide diva.
659  Dixit, et obscuri subiit penetralia Ditis:
660  At non ipse abii. cupidum juvat usque morari, 660

in prato. late ossibus albent
47  Omnia, et infanda miserorum caede putrescunt.
48  Tu transvectus abi; ceraque sodalibus aures
49  Obline, ne quisquam voces exaudiat alter,
50  Ipse velis ni forte unus. tamen ante jubeto, 50
51  Vincla tibi, circumque arctos inducere nexus
52  Ingentem ad malum, fixosque aptare rudentes,
53  Tutus ut accipias Sirenum ex aequore cantus.
54  Quod si etiam solvi poscas, magis

mulcebam, sic quemque hortatus ab ore.
220  O juvenes, neque enim ignari sumus ante malorum, 220
221  Exitium nec majus adest, quam dira Cyclopis
222  Experti quum facta cavo trepidavimus antro;
223  Hinc tamen et virtute mea et sollertibus ausis
224  Fugimus: horum etiam quondam meminisse juvabit.
225  Quare agite et nullus dictis parere recuset:
226  Vos rapidos remis fluctus per transtra locati
227  Scindite,

amens cepi, longoque hastilia ferro 240
241  Bina manu crispans prorae surgentis in ipso
242  Fine steti, poterat prius unde horrenda videri
243  Scylla meis luctumque ferens et funera nautis.
244  Nec tamen aspexi, licet acri lumine fessus
245  Omnia lustrassem late loca rupis opacae.
246  Tendimus angusto conclusi gurgite flentes
247  Inter utrumque latus: furit atra heic Scylla sub antro,
248  Illic sorbet

nec flamine deinde,
344  Ni notus atque eurus, pelago dominatus aperto est.
345  At juvenes, tostae Cereris dum dona manebant
346  Vinaque, solliciti vitae abstinuere juvencis
347  A vetitis. ubi cuncta tamen sensere carina
348  Deficere, ad praedam versi venatibus instant,
349  Rimanturque uncis manibus, si scrupea piscem
350  Saxa inter (cogebat enim vis improba ventris) 350
351  Haerentem

subito, tractaeque solo (mirabile dictu!)
420  Serpere tum visae pelles, auditaque longis, 420
421  In verubus mugire simul jam torrida membra,
422  Cruda simul, sonitu vivos imitata juvencos.
423  Nec tamen abstiterunt, senasque ex ordine luces
424  Perpetuis egere epulis convivia nautae
425  Sacra instaurantes. postquam lux septima venit,
426  Nimbifer immani cessavit turbine ventus;
427  Et nos ingressi

vel saltem tecta petissem
223  Magnanimi regis, qui me juvisset amico
224  Hospitio exceptum, et patrias misisset ad arces.
225  Nunc autem haud novi, qua munera parte recondam,
226  Nec tamen heic aliis furtim tollenda relinquam.
227  Me miserum! non tuta satis Phaeacibus ergo,
228  Nec fuerat mens aequa? alias per caerula ad oras
229  Advexere, licet sponderent litora amatae

secum abstulerint fugiente carina
236  Longe iter ingressi. dixit; rutilosque lebetas,
237  Ac tripodas, fulvumque aurum, vestesque recenset
238  Enumerans. quae salva videt quamquam omnia, tristes
239  Non tamen absistunt curae: perculsus amore
240  Ingemit heu patriae, et resonas procedit ad undas 240
241  Multa dolens, lacrimisque rigans humentibus ora.
242  Huic virgo tum nata Jovis tulit obvia sese

ipsam novere, quot almam
262  Auroramque vident gentes, solemque cadentem
263  Parte sub adversa, qua nox fert atra tenebras.
264  Terra quidem praerupta, citisque haud apta quadrigis,
265  Nec sterilis tamen est, aequato ingentia quamvis
266  Haud pateat per prata solo. fert ubere gleba
267  Et cererem et bacchi latices, ac semper abundans
268  Imbribus irriguis florentique uvida rore
269  Educat et silvas

distare ab Achaeide terra,
273  Fama Ithacae. sic fata dea est: at pectus Ulyssei
274  Gaudia pertentant subito; nomenque volutans
275  Auditum ficto sic rursum exorsus ab ore est;
276  Nec sese prodit tamen ipse, in pectore vafro
277  Vera tegens, longaque ita rerum ambage reponit.
278  Audieram famamque Ithacae nomenque paterna
279  Trans pontum in Creta longe: nunc aequora mensus
280  Parte ego cum

ingratae totaeque ex ordine noctes
369  Dispereuntque dies suspiria crebra cienti.
370  Omnia certa mihi fuerant; sociisque sciebam 370
371  Amissis reditum dulcem tibi fata parare.
372  Non tamen et volui patruum contendere contra
373  Indomitos alto volventem corde furores,
374  Infestumque tibi rapto pro lumine nati.
375  Ac ne vana putes mea dicta, en aspice sedes
376  Jam patrias: ingens

rediens. nil triste timet, sed lentus Atridae
454  Assidet in tecto, et laetatur divite mensa.
455  Interea insidiis juvenes, quam litora tangat
456  Fida redux, tentant prius illum perdere leto;
457  Nec tamen et perdent: aliquis de gente nefanda
458  Ante cadet, moriensque solum premet ore cruento.
459  Haec dea fata, ipsum virga percussit, et omnes
460  Reddidit arentes tenuati corporis artus, 460

dignandus et absens
165  Nomine nimirum tali est. tunc dius Ulysses:
166  Tu licet haec illum non umquam ad litora dicas
167  Venturum, fixumque animo stet credere nulli,
168  Hospes, ait; contra jam nunc tamen ipse futurum
169  Et reor, et superum testatus numina magna
170  Polliceor; nec dona moror. postquam ille penates 170
171  Redditus attigerit, tunc me tunicaque recenti
172  Laetus, et insigni meritum

stygias raptum tenebras, sua quaeque relicti
230  Divisere sibi, et partem cepere bonorum 230
231  Sortibus eductis nati: mihi pauca dedere
232  Ingenti de gaza, et solas insuper aedes.
233  Parta tamen virtute mihi ditissima conjux
234  Obtigerat; neque enim fueram vel futilis auctor
235  Consiliis habitus, nec bello segnis, et armis.
236  Omnia nunc periere aevo dilapsa; sed ipsa
237  E stipula

tum nigra subiens nemus ilice densum 390
391  Delitui stratus. trepidos hac tendere et illac
392  Vidi ego nequidquam nautas, fletusque ciere;
393  Moerentes iramque inter magnumque dolorem.
394  Nec tamen ulterius profugum stat quaerere: solvunt
395  Vela notis, altumque petunt. sic numine tutus
396  Praedonumque manus fugi, placidoque receptus
397  Hospitio heic tantique viri servatus amore
398  Vivam

fatalibus umbris.
399  Dixerat; ac stabuli custos: quis temperet, inquit,
400  A lacrimis, miserande hospes, tam dura ferentem 400
401  Aspiciens, tantis fortunae fluctibus actum?
402  Dixisti quaecumque tamen male fidus Ulyssei:
403  De reditu, suspecta mihi; quid fingere talem
404  Heu juvat? optatos, video jam certus et ipse,
405  Fata mei reditus prohibent crudelia regis,
406  Quem neque in Iliacis

et rapti flammas oblita jugales.
25  Tu vero, fuerit quae visa ex omnibus una
26  Apta magis, properans famulae servanda repones
27  Omnia, dum claro superum comitata hymenaeo
28  Nympha tibi veniat. nunc o tamen accipe et ista
29  Dicta prius, vigilique memor sub pectore serva.
30  Faucibus, heu nescis! Ithacae consedit in ipsis 30
31  Pulvereaeque Sami juvenum manus impia letum
32  Insidiis tibi triste parans

prius, vigilique memor sub pectore serva.
30  Faucibus, heu nescis! Ithacae consedit in ipsis 30
31  Pulvereaeque Sami juvenum manus impia letum
32  Insidiis tibi triste parans per caerula vecto.
33  Nil tamen efficiet: stratum quin ante nefanda,
34  Spero equidem, de gente aliquem premet aggere tellus.
35  Suspectis longe a scopulis averte carinam
36  Nocte viam celerans: a tergo mollia mittet
37  Flamina,

vinclis dum contra et carcere saevo
254  Ipse domo in Phylaci clausus miseranda luebat
255  Supplicia ob Nelei gnatam, clademque nefandam,
256  Qua gravis heu miseri praecordia torsit Erinnys.
257  Hinc tamen evasit, Pyliasque abduxit ad arces
258  E Phylaca ingentes tauros, ultusque superbi
259  Facta redux Nelei, germano ad limina nympham
260  Pulcram duxit agens. subito mox inde profectus 260
261  Argos

vigeas, Eumaee, Tonanti
374  Ut mihi, quem tristes errando quaerere curas,
375  Sponte vetas! gravior clades mortalia corda,
376  Nulla domat, quam ferre pedes circum alta domorum
377  Ostia reptantem. docuit tamen omnia ventris
378  Aspera vis perferre, vagum quem durus adegit
379  In varios casus error, variosque labores.
380  At quoniam retines, tecumque in sede manere 380
381  Nil meritum me tale jubes, age

mittamque ultro, quo malit abire. 90
91  Quod si etiam in stabulo tecum vis ipse tenere,
92  Haud moror: huc equidem promissaque tegmina mittam,
93  Atque epulas, vestro ut parcat jam vivere sumptu.
94  Non tamen et miserum patiar succedere turbam
95  In mediam juvenum. scelerata haud crimine ab ullo
96  Temperet, aut probris cesset; mihi saucia frustra
97  Uret corda dolor: multos contendere contra
98  Forti

illa autem nec dedignata petentum
138  Vota fugit, nec victa modum scit ponere curis;
139  Dum furit interea, sedes populata, juventus
140  Improba, jamque ipsi exitium mihi triste minatur. 140
141  Sed tamen haec divum fatis incerta ferantur.
142  Interea dilecte senex tu nuncius ito
143  Penelopi: incolumem dic olli ex urbe redisse
144  Me Pylia. heic adero, referas vestigia donec
145  Fida redux: sciat

refert. mea pectora nosces,
336  Spero equidem, expertus; nec me vanum arguet error,
337  O genitor; sedenim non et reor utile nobis
338  Id fore, nec statues aliter tecum ipse volutans;
339  Explorare tuum tamen est, quid praestet agendum.
340  Namque diu campos obiens, longoque labore 340
341  Singula vix tandem lustrans loca, noscere possis
342  Quam spem quisque secet; placidi dum sedibus hostes

infelixne iterum conscendere tristem
112  Cogar ego in thalamum, lacrimisque cubile rigatum
113  Usque meis, geminos ex quo comitatus Atridas
114  Dardanias Ithacus cessit bellator ad arces?
115  Nec tamen, heu diri quam sese in tecta reportent
116  Nostra proci, referes certo prius ore loquutus,
117  Audisti si forte tuum qua parte parentem
118  Vivere? finierat genitrix, cui talia natus
119  Orsa

addictus non ullum ferre laborem,
254  Non opera exercere valet: tantum improbus atram
255  Ingluviem quaerens aliena pascere mensa
256  In populo hac illac tremulo male corpore reptat.
257  Nunc tamen edico, res et mea dicta sequetur:
258  Si tecum ingressus Laërtia tecta subibit
259  Multa caput circum dextris jaculata procorum
260  Scamna humeris laterique adtrito illisa sonabunt.260
261  Dixerat,

immotus, secumque in pectore versat
264  Inter utrumque anceps, an stricto robore vitam
265  Eripiat sonti insiliens, an turbidus alte
266  Sublatum illidat diffracto ad saxa cerebro?
267  Fert tamen, obduratque animum: tum protinus illum
268  Torva tuens, dictisque minans Eumaeus amaris
269  Increpitat, tollitque manus, et voce precatur.
270  Nymphae Naïades, gnatae Jovis, o bonus umquam 270

amor Laërtiadae, quem paverat olim
334  Ipse fovens, multaque heros eduxerat arte,
335  Praemia nec retulit; nam curva in classe profectus
336  Ante sacrae petiit surgentia Pergama Trojae.
337  Saepe tamen juvenes crebris venatibus illum
338  In capras egere feras, damasque fugaces
339  Et lepores. nudo tum forte sub axe jacebat
340  Neglectus caeno immundo, foedataque turpi 340
341  Membra fimo stratus,

ac magnos Ithaci jactare per agros.
343  Heic recubans ricinis exesus turpiter artus
344  Argus ut agnovit dominum, caudamque remulcens,
345  Et motans utrinque aures spectabat euntem;
346  Nec tamen et cupiens potuit vestigia ferre
347  Cominus. illum autem longe miseratus Ulysses
348  Demisit lacrimas, et furtim lumina tersit,
349  Sic fatus: turpine canem procumbere caeno
350  Hunc sinere? ingentes

quis et unde venit? queis pauca Melantheus
422  Caprigeni pecoris custos mirantibus infit.
423  Audite o juvenes, clarum genus; hunc ego nuper
424  Vidi ferre gradus, illumque Eumaeus agebat,
425  Non tamen et quali sit cretus origine, novi.
426  Dixerat. Antinous tum contra iratus acerbis
427  Increpat Eumaeum dictis: cur, improbe, in urbem
428  Hunc etiam duxti? pauci versantur in hisce
429  Sedibus

nostrum qui limen adiret
475  Indigus auxilii, quisquis foret advena, juvi.
476  Multi aderant famuli, rerum vis multa jacebat,
477  Queis facile vivuntque homines, ditesque vocantur.
478  Invidit fortuna tamen: sic quippe Tonanti
479  Visum, cum rapidis qui me praedonibus ire
480  Impulit heu comitem, longeque Aegyptia cursu 480
481  Regna sequi, ignotis caderem procul exsul ut oris.
482  Attigimus portum,

monuit, cunctisque eadem sententia sedit.
55  Tunc Ithacus subiens astu, contraque loquutus:
56  Haud fas, haud juveni tanto componier aequum
57  Me senio fessum longo, curisque gravatum;
58  Saeva tamen ventris rabies descendere cogit
59  Has etiam ad plagas miserum. sed vos ego magnos
60  Per divos testor, validis vos parcite dextris, 60
61  Neu feriat quisquam saevo me vulnere furtim

tunc Antinous minitans ita turbidus ore
85  Increpuit: tibi nulla subest, vanissime rerum,
86  Vis animo, hunc adeo si firma aetate vigescens
87  Tu metuas fractumque annis domitumque labore.
88  Haec tamen edico, quae mox rata cuncta manebunt:
89  Si potior te forte senex hic vicerit, ire
90  Protinus Epirum freta per spumantia cogam 90
91  Ad regis muros Echeti, qui saevus et aures

vota fovebas.
240  Nunc adeo jam grandis, et acri in flore juventae 240
241  Dum vernas, claroque satus de sanguine regum
242  Obvius appares habitumque atque ora tuenti;
243  Non pulcro tibi digna tamen stat corpore virtus.
244  Heu! quam triste nefas praesens impune tulisti,
245  Passus et hospitii violari es vulnere jura.
246  Quid? scelere an careas, nostris in sedibus hospes
247  Si jaceat tam

quum talia gnatus: 250
251  Haud invitus, ait, patior tua jurgia, et iram
252  O genitrix. fas atque nefas discernere novi
253  Nunc equidem melius, quam quondam mollior aevo
254  Dum fueram; sed non licitum tamen omnia posse.
255  Terrent namque metu miserum auxilioque carentem
256  Hi circum affusi juvenes dirumque minantes.
257  Nec tamen haec Irique atque hospitis aspera pugna,
258  Ut cupiere, procis cessit:

equidem melius, quam quondam mollior aevo
254  Dum fueram; sed non licitum tamen omnia posse.
255  Terrent namque metu miserum auxilioque carentem
256  Hi circum affusi juvenes dirumque minantes.
257  Nec tamen haec Irique atque hospitis aspera pugna,
258  Ut cupiere, procis cessit: nam victor abivit
259  Viribus hic potior, sic o! sic Pallas, et altus
260  Juppiter, ac Phoebus nutantem hanc vertice fracto 260

haec ille monebat,
297  Quae nunc certa ferunt perfecto tempore Parcae.
298  Adveniet nox illa ingrati vincula portans
299  Conjugii taedasque mihi, cui Juppiter omnem
300  Laetitiam rapuit; sed me haec tamen una remordet 300
301  Cura magis vellitque animum. quae barbara tellus,
302  Quae patria haec usquam vidit? non jura procorum
303  Haec fuerant quondam, non mos, quum ducere nympham
304  Ingenuaque domo

inter vertere oculos. tum pulcra Melantho
355  Talibus increpuit dictis, quam protulit auras
356  In superas Dolius, tenerisque eduxit ab annis
357  Penelope ut natam jucundo matris amore;
358  Nec tamen ingratam dominae fata ulla movebant
359  Tristia, at Eurymachum furtim complexa fovebat.
360  Haec Laërtiadem tunc misso affata pudore est: 360
361  Quae tam dira, senex, te mens, miserande, fatigat,

laturus, famulari verna per agros,
396  Arboribusque solum tegere, et praetendere sepes?
397  Illic non cereris largae tibi munera desint,
398  Non ocreae pedibus, nec denso e vellere vestes.
399  Tu tamen ignavo suetus torpere veterno,
400  Instructusque malas artes, haud talia curas 400
401  Improbe: stat potius reptanti errare per urbem
402  Scilicet, ingluviemque immensi pascere ventris.
403  Huic

acresque et pastos mollibus herbis
412  Sub juga ferre pares libeat, glebasque movere
413  Indomita cervice, licet se jugera tendant
414  Quattuor, ac pressum terra subsidat aratrum;
415  Me tamen effoso mirabere limite rectum
416  Ducere agro sulcum. sin et Mavortia bella
417  Adnuerint superi, clipeumque et bina coruscans
418  Tela manu, galeamque geram cava tempora circum;
419  Ante alios

sibi temperet ullus,
180  Tempore qui tanto patria procul actus ab urbe 180
181  Erret inops, quanto jactatus tempore gentes
182  Per varias feror ipse, immensa pericula passus.
183  Nec tamen abnuero parere, nec ulla doloris
184  Tanti damna fuant, quin protinus omnia pandam.
185  Stat medio tellus ponto cognomine Creta
186  Insula dives agri, populisque opibusque superbas
187  Nonaginta

sic illa genas perfusa nitentes 230
231  Solvitur in lacrimas; lugetque ante ora mariti
232  Nequidquam adstantis. luctum miseratur inanem
233  Ille dolens contra tacitus, nec fronte moventur
234  Dura tamen, cornu ceu stent aut lumina ferro:
235  Dissimulat, pressoque obnixus temperat imbre.
236  Ipsa autem ut primum fletu satiata quievit,
237  Rursus ait sic orsa: equidem vera omnia duco;
238  Sed melius

refert: heu dura petis; post tempore tanto
244  Vix potero meminisse viri; nam volvitur annus
245  Mensibus exactis vicesimus, appulit illuc
246  Quum primum veniens, rursumque iter egit in altum.
247  Sed tamen, ut memini, dicam. fulgentibus olli
248  Purpurea ex humeris late chlamys apta fluebat
249  Pulcra, duplex; geminis inerat cui fibula bullis
250  Aurea, daedaleo supra variata labore. 250
251  Prima

daedaleo supra variata labore. 250
251  Prima pedum ornabat patulo canis ore trementem
252  Hinnuleum raptans. omnes stupor altus habebat
253  Cernentes: auro e rigido squallebat uterque,
254  Et tamen hic jugulum rapidus super angit, et haeret
255  Dente vorans; pedibus nitens ille ardet abire,
256  Subsultatque pavens, et pulsibus ilia tendit.
257  At tunica indutos artus miranda tegebat
258  Instar

croci tenuisve papyri:
259  Sic adeo mollis, claroque simillima soli
260  Luce renidebat pura, lateque coruscans 260
261  Ad sua femineos vertebat fulgura vultus.
262  Num tamen hos tulerit cultus, num vestibus hisce
263  In patriis etiam tectis assueverit uti,
264  Aut aliquis socium secum per caerula vectus
265  Navibus in curvis, aut et donaverit hospes,
266  Haud equidem

jam jam si nuncia verax
347  Certa mones, virtus quid grato in pectore possit,
348  Experiere auctus donis, populumque per omnem
349  Divitiis magnaque vigens celebrabere fama.
350  Cuncta tamen reor esse meis contraria votis, 350
351  Hactenus ut fuerunt: veniet nec salvus Ulysses,
352  Ncc tu iter expedies; ducibus quippe orba relicta
353  Tecta carent; velut ille fuit (nunc o foret usquam!)

fantem
388  Penelope: haud umquam nostra haec ad limina venit
389  Hospes, ait, tales qui docto in pectore sensus
390  Gesserit, ac sapiens pariter servaverit aequum. 390
391  Omnia recta mones: est heic tamen, est mihi nutrix
392  Ante alias et fida, et multo grandior aevo,
393  Illum etiam regem quae quondam excepit in ulnas
394  Ipsa suas, tenerumque aluit, quum lucis in oras
395  Edidit heu laevo

ardet transfigere ferro
506  Impatiens animi. dumque it, pernicior illum
507  Praeveniens aper ecce genu super occupat ictu
508  Fulmineo, obliquusque ruens late haurit apertum
509  Dente femur, non et morsu tamen ossa refringit.
510  At rabidum juvenis dextro nil territus armo 510
511  Perculit insurgens: pertransiit aerea cuspis
512  Per medium, ceciditque nigra resupinus arena:
513  Volvitur, atque artus cum

movens frustra, metamque adtingere ferro.
668  Penelope contra gaudens: o! ducere noctem
669  Si juvet his mecum dictis, non ulla quietis
670  Cura foret, fessosve sopor mihi solveret artus. 670
671  Haud tamen insomnes miseris mortalibus horas
672  Degere fas; late terram namque ire per omnem
673  Alternas voluere vices et tempora divi.
674  Jamque altum penetrale petam, stratoque locabo
675  Membra toro,

tollant; vel compta capillos
95  Transadigat cupidam Dyctinna, ut per loca nigro
96  Senta metu visura abeam sub Tartara Ulyssem,
97  Nec me deterior conjux laetetur adepta.
98  Triste quidem, fateor; tamen est utcumque ferendum
99  Nempe malum, cui luce urit praecordia luctus,
100  Dein placidus sub nocte venit sopor, ille malorum, 100
101  Laetitiaeque ferens jucunda oblivia menti;
102  At me etiam

motu.
305  Haec ille: infremuit pubes, labrumque momordit
306  Admirans pariterque animum vocemque loquentis;
307  Ac subito Antinous sic interfatus amicos:
308  Dura licet sint dicta, tamen ferte omnia fortes
309  O socii; nimis ille minaci pectore fatur.
310  Monstra Jovis vetuere; aliter jam magna sonantem 310
311  Sedibus in tacitis mersisset funere Parca.
312  Dixerat Antinous; nec

reor: neque enim quisquam nos inter Ulyssi
106  Magnanimo aequandus, quotquot sumus. illum ego primo
107  Sat memini, vidi puer admiratus in aevo.
108  Talia dicebat simulans, tacitoque fovebat
109  Spem tamen adversam dictis in pectore, jam jam
110  Ipse sibi visus trajecto praemia ferro 110
111  Tollere. nequidquam: nam vulnere stratus Ulyssei
112  Debuerat sceleri poenas prior, omnibus idem
113  Saevior,

limina scandam
262  Primus ego; vos deinde; atque haec advertite jussa:
263  Adsunt heic juvenes quotquot per tecta, nec arcum,
264  Nec pharetram mihi ferre sinent certare volenti;
265  Tu tamen o Eumaee huc atque huc dexter oberrans
266  In manibus mihi pone arcum, famulasque puellas
267  Ipse jube thalami versas occludere valvas.
268  Tum si quis gemitus circum, si quo atria pulsa

adversos jactant; sed plurima Pallas
300  Irrita deflexit, sparsitque aut fixa sub altis 300
301  Postibus, aut aptis resonanti cardine valvis,
302  Aut etiam adverso percussa in parjete fregit.
303  Telemachi tamen aere manum perstrinxit acuto
304  Amphimedon, summamque levi de vulnere pellem
305  Hasta furens hausit. Nec non exstantia terga
306  Eumaei Ctesippus, iter molitus ad oras
307  Extremas clipei, tersit:

sontem quin funere perdas.
88  Haec nutrix ubi fata; haud pronum arcana deorum est,
89  Penelope excepit, quamvis tibi plurima virtus,
90  Consilia ac caecos rerum cognoscere casus. 90
91  Sed praestat tamen ire, meumque invisere natum,
92  Occisosque procos, tantae quis caedis et auctor,
93  Noscere. sic dicens tandem descendit ab altis
94  Aedibus, et vario curarum fluctuat aestu
95  Multa putans animo;

inter pulcherrima nimbos.
277  Atque heic suspirans iterum compellat amatam
278  Penelopen Ithacus: mala multa exhausta peregi,
279  O conjux; necdum discrimina vincere cuncta,
280  Supremamque datum tamen est contingere metam. 280
281  Restat adhuc duri superanda immensa laboris
282  Vis alia, ut vates fatorum arcana recludens
283  Tiresias quondam monuit, nigrantia Ditis
284  Atria quum subii quaesitum

ad Ogygias cautes, ubi nympha Calypso
374  Protinus exarsit viso, glaucoque sub antro
375  Detinuit dapibusque fovens, atque insuper atri
376  Pollicita expertem senii letique juventam:
377  Nec tamen et duros inflexit pectore sensus.
378  Post hinc digressus Phaeacum ut litora venit
379  Multa mari passus, divumque ut cultus honore
380  His ducibus tandem tranquilla per aequora Nerei 380

haec mirantibus infit.
436  О senior, vosque o juvenes accumbite mecum
437  Una omnes jamnunc, mirari et parcite. namque
438  Heic nos jampridem cupidos habet ardor edendi,
439  Cessamusque tamen, reduces dum tecta petatis.
440  Dixerat; ac Dolius palmas utrasque tetendit 440
441  Ad regem, amplexusque manus et dulcia libans
442  Oscula conclamat. spes o fidissima nostrum,
443  Venisti tandem,

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report