Your search found 9030 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 7169-7238:

dixerunt, fuerint quum ferrea secla,
Quae non ulla Deum referat mortalibus ira.
Mox tamen hic, frustra Titanum fortibus armis
Defensus, natosque petens in praelia, magno
Sub

facio, nec contemnendam puto, quamvis videantur aliqui perfectius quiddam desiderare, si ad graecae linguae latinaeque scientiam maior Virgilianae dictionis imitatio, et quidam carminum veluti concentus, quae duo fortasse deerant, adiungerentur. Suus tamen per me cuique ex his scriptoribus sit honor, sua (1) Vide Fabricii G. Bibl. lib. ii, atque adde alteram editionem praetermissam ab eo et Nicolai de Valle (Brixiae 1499),

et verborum collocationis vehementer studiosum; et Velleius Paterculus vocaverit perelegantis ingenii virum et mollissima dulcedine carminum memorabilem; et ipse Fabius Quinctilianus, quamvis neget eumdem crebro assurgere, quod Homeri proprium est, tamen fateatur utiles habere circa praecepta sententias, lenitatemque verborum et expositionis probabilem, palmamque in illo mediocri genere promereri. Ionica plerumque dialecto est delectatus, quae ut aliis vocalium concursu

quae ut aliis vocalium concursu abundantior, ita est pronunciatu audituque mollior. Multa scripsit ac varia (1) : sed ex sexdecim operibus, quae scripsisse dicitur, solum tria nec ea integra ad nos pervenerunt. Ea tamen huiusmodi sunt, ut multiplicem exquisitamque, quae in iis continetur, doctrinam multi admirati non dubitarint memoriae prodere, ipsi opus fuisse multas suscipere peregrinationes, quemadmodum et ab Homero factum accepimus, et longinquas erudiendi

mea versione. illuc invitatus ad ludos, qui in funere Amphidamantis regio instruebantur, in quibus et vicit cantu; tamen id fecit fortasse post absolutum Operum et Dierum carmen, in quo ita de se testabatur. Magnam certe Graeciae partem invisisse credibile est, sapientissimorumque hominum usum esse consuetudine. Ctemenen Physigei

Ovidius lib.iv De Ponto Eleg. xiv dixit: Esset perpetuo sua quam vitabilis Ascra,
Ausa est Argolici Musa docere senis.
At fuerat Terra genitus qui scripsit in illa,
Intumuit vati nec tamen Ascra suo.
Dierum carmine de iudicum iniquitate, iudiciorumque,

excellentis ac prope divini ingenii virum dicitur fuisse solitus exagitare ubique, atque adversus eumdem iniquas exercere controversias, quod victus fortasse ab eo fuerit in carminum concertatione; nec Lucianum, qui etsi multa de eius laudibus dicat, tamen ut est scriptor subsannandi deridendique cupiditate plus iusto flagrans, variis in locis in eius doctrinam invehitur potius, quam iocatur. Vsque adeo verum illud, neminem umquam potuisse omnibus placere. Heic autem petet quispiam, quot annis ante

Homerum vixisse arbitratur. Quare et Giraldius et Salmasius et Clericus et Dodvellus, et ipse Fabricius, aliique Homerum Hesiodo antiquiorem statuerunt. Sed pace tamen tantorum virorum videamus, num altera sententia, quae Hesiodum vetustiorem (1) asserit, quaeque ipsa Hesiodia etiam scribendi ratione mihi semper niti visa est, verisimilior sit. Ille quidem historiae pater Herodotus de

alii, qui magno ingenio instructi, parique eruditione hac de re diligentius quaesiverunt, alacresque hoc in studio impedito admodum atque anfractuoso decurrerunt, metam credendi sunt contigisse. Vt enim iis multa feliciter evenisse concedantur; tamen quis non videt in aliarum rerum, nominumque quamplurium explicatione eosdem haerere, quod necesse est, angi, torquerique, atque ad extremum quadam animi desperatione correptos, quia quod intenderant, consequi non potuissent, in alienas omnino

voluisse. Quo fundamento veluti posito, totam Hesiodiae fabricae molem breviter contemplemur, cuius, ut mihi quidem intuenti obversatur animo, cur et aliis dubitem inspiciendam imaginem proponere? Id vero timide faciam, ut quod est, fatear; sed audendum tamen est, ac faciendum. Prima igitur huiusce Theogoniae pars ad naturalem mihi, seu physicam mundi constitutionem pertinere videtur, altera ad socialem seu politicam, tertia ad religiosam, quarta demum ad

fama, magnique facerent homines benefacta, quibus eos affecisse Iupiter eiusque socii liberique ferebantur, vero non absimile est, eosdem fuisse ab iis creditos in caelum elatos, et immortalitate potentiaque summa praestantes. Neque tamen is ego sum, qui ab hac dumtaxat re invectam credam in Graeciam multoque minus in alias terrarum regiones foedissimae superstitionis illam Idololatriam (,) , quae humanum genus turpiter deformavit, teterrimisque

Permessi, qui per ipsum derivandus est a beer-metso , idest fons processus . Sed ego quamvis sciam graecos a phoenicibus multa didicisse, quae uti sua posteris venditarunt, tamen plus iusto phoenicissantes, si ita loqui fas est, graecos fuisse factos et a Bocharto et a Clerico suspicor. Ad rem redeamus. Permcssus ex Helicone ortus cum Olmio confluit in Copaidem lacum, uti docet Strabo lib. ix. Hippocrene autem

qua prisca sciam, venturaque vates
35  35 Pangere, me divum voluere intexere laudes,
36  Seque adeo primo et postremo dicere cantu.
37  Cur tamen haec quercuque super petraque revolvo thol. lib. iv. A'urcu 7roijJ-a.ivovra, etc.

Camoena etc. Porro hinc sese totum effundit Hesiodus in Musarum laudes, quarum et suavitatem et scientiam et potentiam celebrat, ut parem accepto beneficio gratiam referre videatur. 37 Cur tamen haec quercuque super etc. Optime quidem haec explicat Scholiastes inquiens: Quid haec ad rem quam aggressus sum ? Quem sequutus ego, illa avius a coepto addidi, ut clarior

„ Eleutherarum adhuc cum muri tum aedium erant vestigia. „ Manifestum autem ex his urbem paullo supra planitiem ad Cithe„ ronem fuisse conditam etc. „. Itaque quamvis Musas in Pieria natas Hesiodus concedat, matrem tamen ex Boeotia fuisse, quum Eleutheri imperasset, contendit, ut hanc etiam gloriam patriae vindicet, quemadmodum et Scholiastes observavit. 60 Solamenque malis etc. Quanto sunt curarum

genitum Chaos dixisset. Addo ego, si et vitam ipsi denegasset, quiddam aliud in scenam produxisset, cuius efficacia atque vi omnia prodierunt: saltem adduxisset fortuitam illam Epicuraearum atomorum concursationem, de qua passim Lucretius. Nec tamen defuerunt, qui heic veram Moysis de mundi opificio doctrinam allegorice adumbratam ostendere conati sunt; cuius etsi aliqua vestigia apparere possint, tamen pleraque coacta sunt atque absurda, quae afTeruntur. Nisi creatio, quam e sacra

fortuitam illam Epicuraearum atomorum concursationem, de qua passim Lucretius. Nec tamen defuerunt, qui heic veram Moysis de mundi opificio doctrinam allegorice adumbratam ostendere conati sunt; cuius etsi aliqua vestigia apparere possint, tamen pleraque coacta sunt atque absurda, quae afTeruntur. Nisi creatio, quam e sacra Scriptura didicimus, mundi adstruatur, semper caecutiemus eque uno errore in alium perpetuo deferemur. Ex illo unice fonte doctrina vera petenda est.

alato mixtus nocturno in Tarta» ro lato fecit genus nostrum, et primum reduxit in lucem. Prius au» tem non erat immortalium, antequam Amor commiscuit omnia etc. » Quamvis ergo comice heic aves glorientur sese esse antiquissimas; tamen manifeste constat, Aristophanem haec e veteri aliqua Cosmogonia descripsisse, in qua vis rerum effectiva Amori tribuebatur. Sed

®eoq autem verbum est 6rieo]j.ui admiror; unde illud Evangelii dii critis significat fortasse, eritis admirabiles, clari, spectandi etc. Negari tamen non potest, decursu temporis hanc vocem designasse naturam quamdam humana praestantiorem adeoque immortalem nempe deum. 161 vis multa incrat etc. Cyclopes

201   Ac dextra longis horrentem dentibus una
202  Corripiens falcem subito metit inguina patris,
203  Et proiecta retro dat ferri. nec tamen illa
204  Nequidquam fugere manu: nam quotquot in alvum
205  205 Sanguineae erupere atro de vulnere guttae,
206  Suscepitque omnes Terra, ac

scripta esse et apud Hyginum et apud auctorem Bibliothecae, qui Apollodorus esse creditur; complura etiam esse omissa. Notum est autem omnibus, qui graece sciunt, haec Nereidum nomina pro arbitrio poetarum ficta, sed ita tamen, ut singulis sua sit significatio et munus aliquod inditum, quo nautae aut indigere aut gaudere aut etiam adiuvari possint. Videsis singulorum nomiuum explicationem diligentem apud Hesiodi graecum Scholiasten.

morte Chimaeram, » Monstrum horrendum, informe, atrox, nec semine cretum » Mortali. ante leo, postremo corpore serpens » Squameus, in medio capra ingens, ore vomebat » Caeruleam vasto flammam. crudele peremit » Ille tamen monstrum etc. Heic autem velim animadvertas, Hesiodum, quum in huius monstri descriptione dixerit tria eidem capita fuisse, leonis nempe, serpentis, atque caprae, repetere eamdem descriptionem duobus

serpentis metuendi, ac tertia caprae.
366  Prima leo, postrema draco, media obsita setis
367  Capra videbatur, flammasque ex ore vomebat.
368  Hanc tamen aggressus valido cum Bellerophonte dum, aut ab Homero mutuos sumpsisse, aut quum vulgo ferrentur ore hominum, suo poemati impune inseruisse. Quod quum dicit,

Hesiodia haec Chimaerae descriptio duobus hisce Homeri versiculis recte illustratur. Vide recentissimam Graeciae historia^n a cl. Denina conscriptam lib. I cap. 4. 368 Hanc tamen aggressus etc. Equo Pegaso nimirum usus Bellerophon cepit Chimaeram monstrumne verum, an montem trium iugorum formam aliquatenus animalium superius dictorum referentium in Phaselide, quae est Lyciae

Ocyroeque,
406  Et Styx, praestanti cunctas quae vincit honore.
407  Tethyos Oceanique haec creta e sanguine turba
408  Maxima gnatarum: non haec tamen omnis origo;
409  Multae aliae superant natae. tria millia namque
410  410 Foecundo e thalamo pedibus citae Oceanines
411  Prodierunt, late

murmure rauco,
414  Oceano quos Tethys in auras protulit, amnes;
415  415 Quorum difficile est percurrere nomina vatem
416  Mortalem: novere tamen, quae litora circum
417  Finitimae posuere domos ac moenia gentes.
418  Interea Solem magnum, Lunamque nitentem,
419  Auroramque, iubar quae

436 Sideream in sedem divos etc. Heic dii, uti et inferius, ubi agitur de Iovis pugna contra Saturnum, a Titanibus distinguuntur: quamvis enim a Titanibus dii sint geniti, tamen hoc honoris nomine Iupiter ceterique, qui cum eo victores exstiterunt, affecti sunt Ymt itoxw , nam victos despicere, victoribus adulari solemus.

caussam, quod esset unigena, maximos ei contigisse bonores: 01 yaq jAovoysveig 7r\eovex.Txm Ttxvrore • At male, ut opinor: nam quamvis id ubimum verum sit, si de patria baereditate sermo sit; tamen beic quum de bonis acquisitis seu de bonoribus ob merita eiusdem praeclara in Iovem agatur, contrarium omnino videtur significare poeta; nimirum £11 i nibil obstitisse ad tantos honores adquirendos, quod non *fratrum

Et Pausanias idem affirmat lib. il: nam de Hermoniensium templo loquens, ingredientibus, inquit, in Vestae, signum quidem est nullum; tantum autem ara, in ipsaque Vestae sacrificant. Sed fuerit ita de his templis; Spanhemius tamen Dissert. xnl nummum piotulit, in quo templum et signum eminet cum ara, ad quam Vestalis maxima quinque sociis adstantibus pateram tenens libat thus. Aliis etiaiu in nummis frequens

praedecessores ausi sunt perfeceruntque, hoc ipsum in eosdem alii aggrediantur, quemadmodum saepe factum audivimus et apud Turcas et Persas, et apud alias barbaras nationes per caedem ac proditionem solitas in regnum involare. Non nego tamen, si verba attendamus. haec intelligenda esse atque adeo fuisse a superstitiosa antiquitate intcllecta perinde ac si revera consuessent devorari a Saturno filii. Hoc enim et illos socios magnae deorum matris Curetas tripudiantes

caprae ubera suxerit, ipsumque montem Idam a nonnullis vocatum fuisse Aegaeum, quod pars Idae fuerit Aegaeus collis. Sed Homerus Iovem vocat Aegiochum non ab Aegaeo monte, sed a propria eiusdem armatura, nirnirum aegida. Non defuere tamen, qui Aegaeum non collem, sed campum dixcrint. Siephanus enim de urbibus haec habet: Est et
534  Rursus

610  610 Iupiter o divum, quotquot sunt, maxime, dixit,
611  Elige, utram partem tibi fert in corde voluntas.
612  Haec ait ille dolos molitus. qui tamen omnes 597 Certavere homines ac di etc. Saturni nempe filii eorumque socii dii appellantur heic; homines vero

potuisti ausis imponere finem?
627  Haec ubi dicta, memor tentatae fraudis, et ira
628  Percitus eripuit miseris mortalibus ignem.
629   Nec caruere tamen: nam regem subdola proles
630  630 Iapeti decepit, et alta a lampade lucis 628 Percitus eripuit

eorumque ope metalla colliquefacere? An illa verba, quibus dicit Hesiodus, eumdem solis flammam in ferula esse furatum, significant id effectum esse valida lignorum confricatione, iuxta illud Lucretii lib. v: » Et ramosa tamen cum ventis pulsa vacillans » Aestuat in ramos incumbens arboris arbor, » Exprimitur validis extritus viribus ignis, » Et micat interdum flammai fervidus ardor, » Mutua dum inter se rami stirpesque teruntur: » Quorum

T«y jj,r\qim rhv xvtffactv ou hoityofaeTE • vocem illam rov XaVc a Suida aliisque magistris intelligi de aere. Id ego non impugno, immo vehementer probo. Quum tamen ab Hesiodo saepissime distinguatur Chaos et ab inferis et ab aere, in mea versione eamdem retinendam vocem et proprie intelligendam iudico, ut ipsum Chaos incendio correptum cjuasi quaedam animata persona et ignem coram aspiciat, et

id est ut diis li ceret intelligere; quod fere idem sonat, ac quod ego dixi voce deum , nam dii deorum voces nequeunt non intelligere. Guieto tamen hic versus est omnino supposititius ac delendus, quod non facile persuadet; neque enirff caussam video. 922 Ac vero miseranda etc. Typhoeus nimirum, ni Iupiter qua

cum aliis tribus, quum et ipse /xa^au^a nequeat vocari. Idcirco quidam illam vocem ctqy&rrriv , de qua alibi dixi, volunt esse AVrjX/iorrjv seu Sub solanum , quum tamen constat esse ventum occidentalem, qui et Co~
965  965 A domito, exceptis Borea,

ab Homero, ex qua duos per Hesiodum suscepit liberos Agrium et Latinum. Clericus vellet legi Adrium non Agrium propter mare Adriaticum, ut nimirum intelligatur, hos utriusque maris superi et inferi regionibus in Italia imperasse. Animadverte tamen Hyginum non Vlyssis sed Telemachi filium Latinum facere; Dionysium vero Halicar. eundem Latinum Herculis filium memoriae prodidisse, cuius mater puella quaedam Hyperborea Fauno Aborigenum regi postea nuptum data fuit, quo factum ut

a quo politica, ethica atque oeconomica praecepta peteremus. Nec ego quidem aliter sentio: hos enim duos totius antiquitatis poetas maximos doctissimosque praestantissima philosophiae documenta versibus tradita reliquisse fateor. Vnum tamen est illud, in quo vehementer dissentio a quibusdam graeculis, qui Hesiodi scripta illustrantes non versum non syllabam non literam unam mysterio carere arbitrati sunt. Ita scelus a se commissum esse ducunt, nisi a singulis vocibus, tamquam

adiutum esse, et pleraque, quae in adnotationes tum Theogoniae tum Operum ac Dierum versibus subiectas congessi, ab iisdem hausisse. In quibus tamen ita me gessi, ut quod necessarium esse ad explicanda obscuriora poetae loca arbitratus sum, ab immensa eorum veluti sylva excerperem; reliqua omitterem, quae tantum ad ostentandam eruditionis famam pertinere iudicavi. Sic et farragine

habitus accommodat, singulisque eum adhibet cultum, quem singularum species requirere videatur. Alia est amoenitas florum virentiumque camporum, alia sylvarum asperrimarumque rupium: in illis placet venustas, in his horror non displicet. Possum tamen fere dicere, et Hesiodum habere multa, quae si diligentius inspiciantur, nequaquam rebus a Virgilio pertractatis cedere videantur; et me ita animum ad hanc versionem applicuisse, ut quotiescumque liceret, purissimam illam Virgilii

88  Quam dominae in vita dulcis alebat amor?
89  Moesta iaces, tristi perculsa a turbine luctus,
90   Ceu qui fulmineo tactus ab igne stupet.
91  Quid tamen et quereris? mortali an semine quidquam
92   Progenitum dirum fugerit interitum?
93  An virtus non astra petat? sunt praemia caelo;
94   Virtuti haud tellus apta sat ista

quod ad ipsum attinet, est veritatem dicere, idque se facturum pollicetur fratrem exhortans ad eamdem amplectendam. Ceterum scio adversari hanc interpretationem Danieli Heinsio, cui, re melius expensa, etiam Graevius assentitur; mihi tamen communior placet sententia. 14 Non unum etc. Duo contentionum genera esse docet poeta, quorum alterum dignum etiam sapientis laude, alterum vero vituperandum. Primum homines

praesertim et in proverbium abierit Puer centum annorum de homine dici solitum, qui tardius consilii maturitatem est assequutus. Ceterum huius etiam aetatis homines post mortem etsi secundum, tamen sunt aliquem honorem nacti. Ex his maleficos quosdam genios suspicor factos, quibus, ne nocerent, litabatur.

162  Certa hominum ceu iura petunt. mox Iupiter illos,
163  Ingrati superos nullo quod honore colebant,
164  Perdidit iratus, tenebris et pressit opacis.
165  165 Nec tamen omnino genus hoc evanuit: ima
166  In terra posuitque domos dicique beatum
167  Promeruit: debetur honos huic nempe secundus.
168   Tertia magnanimi nutu Iovis aenea

nigrantes Erebi subiere latebras,
181  Horribilemque domum Ditis sine nomine. namque,
182  Terribiles quamquam, atque invicti viribus essent,
183  Invasit mors atra tamen, solisque coegit
184  Linquere purpurei iucundum lumen et auras.
185  185 Hoc etiam quum terra genus caligine mersit,
186  Rursum aliud fecit quartum Saturnius

187  Iustius et melius, vastosque effudit in agros
188  Magnanimum heroum dium genus, inclyta dicit
189  Semideos quos fama et laudibus aequat Olympo.
190  190 Nec tamen hi bellumque malum pugnasque cruentas
191   Effugere: alios Cadmaeae ad moenia gentis,
192  Septem ubi stant portis Thebae, mors invida stravit
193  Pugnantes miseri

foret satius: nunc ferrea namque
208  Progenies luctus inter noctesque diesque
209  Tristis agit; violenta deum sic ira fatigat
210  210 Correptamque malis agitat. tamen his quoque finem 205 Ipse utinam etc. Ergo Hesiodus post Troianum bellum seu quinta aetate vixit. Haec ferrea dicitur aetas ab

quae non aliam ob caussam deterior omnibus ab eodem statuitur, nisi quod vetera omnia laudare homines, ac nova vituperare solent, irascique iis quibuscum versantur iam senes. 210 tamen his quoque finem etc. Hincne illa Virgilii in Salonini genethliaco? Vltima cumaei venit iam carminis aetas, et quae sequuntur. Certe et carmen cumaeum esse Hesiodi

Quid strepis o frustra etc. Notissima haec fabella, qua docemur ius fortioris validissimum esse; et qui in alterius est potestate, si iniuste puniatur, dolendum illi quidem, sed ferendum tamen: potentiori enim resistere, insanum est. Ceterum ii etiam, qui praesunt, quales non esse debent, ex eadem fabella discant. 241 quamvis tam dulcia etc. Ideo haec a poeta

Dicitur autem sequi prava iudicia, ut periuros iudices plectat. Sed in oraculo Pythiae, quod est in lib. vl Herodoti, Orci seu iurisiurandi filius dicitur sine nomine, neque ei adesse manus, neque pedes; celeriter tamen consequi, donec corripiens universam perdat sobolem, et domum totam. 258 quae moesta sequens etc. Quemadmodum Horcus, sic et Iustitia, afHicta

427  Donarit quis sponte sua, laetatur, et olli
428  Dulcia pertentant generosum gaudia pectus.
429  Qui rapuit contra violento robore fretus,
430  430 Exiguum quamvis fuerit; tamen intus acerbis
431   Vsque agitur stimulis et tristi pectore moeret.
432   Si parvis parva addideris, repetensque frequenter
433  Feceris, ingenti cumulo mirabere parta

469  Noctibus occultant sese totidemque diebus;
470  470 Mox iterum apparent circumvolventibus annum quasi confunderet utruraque illum occasum: benignius tamen eius verba esse explicanda, quum et poeta esset, et non ignoraret, quantum sit tempus arationem inter et messem. 4,69 Noctibus occultant sesc etc. Docet

quidquam potius debuisset efferri, ego in horas inque dies verterim poetice usus hac circumloquutione, is certe mecum iniuste aget. Etsi enim non vocem, in qua haerent et Harpocration et Hesychius et Proclus aliique Grammatici; vim tamen vocis, ut M. Tul
502  Inque dies. numquam cunctator frugibus implet
503  Horrea, et

manibus capies pauxillum tristis et atro
603  Pulvere sordescens. oneri sat parva ferendo
604  Sportula erit, campoque redux spectabere paucis.
605  605 Nec superis mens una tamen, mutantque vicissim
606   Consilia: ast homini sensus deprendere durum,
607  Quos agitant; aliis aliud magis utile tempus.
608  Iamque licet serus proscindere coeperis

ferae, caudamque remulcent
644  Inguina compositam subter, trepidantque rigentes
645  645 Illae etiam queis tecta cutis: licet aspera villis
646  Corpora sint, aquilo gelidus tamen omnia perflat.
647  Quin et dura bovis penetrat per tergora, sese
648  Insinuans; penetratque capras a frigore setis
649  Non bene defensas. ovibus modo, longa per annum

supra etc. Bene Clericus notat, eum antipodas esse, intelligere debuisse, qui solis arcum diurnum tempore brumae intelligebat minorem apud' Graecos, maiorem esse in Aethiopia. Admissa tamen hac notitia, alterum, quamvis necessario consequeretur, negabant veteres. Hoc autem fit, quum Sol est in Sagittario.

735  735 Plena bibe, omnigenis dapibus saturatus in umbra
736  Et gelidas zephyri vultum conversus ad auras,
737  Illimis qua lene fluit fons garrulus undis.
738  Nec tamen et Baccho nimium tu fide: Lyaei
739  Infundes quartam, tres puro e flumine partes.
740  740 Interea famulos tritura exerceat acres,
741  Fulserit ut primum Orion. aequata

Animadverte antiquissimam Graecorum diligentiam in uvis curandis vinoque conficiendo. Hinc factum credo, optima habita fuisse eorumdem vina et laudatissima, uti etiamnum maximo sunt in pretio apud multos. Quis tamen huiusmodi curam adhibeat in ingenti uvarum 'copia? Fortasse et He— siodus id de selectiori vino praecipit. b b

tripodem ferre admirata iuventus,
813  Quem rediens sacrum musis Helicone dicavi,
814  Qua me sede prius docuerunt carminis artem.
815  815 Tantum ego tum naves expertus: nec tamen alti
816  Ipse Iovis metuam latitantem pandere mentem,
817  Dulcia Pierides mihi quando carmina donant.
818  Luces quinquaginta, ubi sol sublimis ab axe

de se ipso narrat poeta. 816 Ipse Jovis metuam etc. Omnis a Iove musisque scientia. Itaque recte dicit Hesiodus, quamvis experientia navigandi careat, tamen se posse de arte navigandi bene disserere a Musis edoctum. 818 Luces quinquaginta etc. Clericus suspicatur heic omissos esse a librariis duos versus iam ab

uno.
860  860 Virgo autem placeat non ante experta hymenaeos
861  Connubio socianda tibi, quae vivere castis navigandum; ego tamen generatim hoc praeceptum accipiendum duco, praesertim quum poeta proxime vetuerit et navim plus aequo onerare, et nihil domi relinquere et similia, quae sunt omnia damnis periculisque obnoxia maximis, si fiant.

idest sine fructu hominem fatigat. Nihil melius invenio. Nisi forte sit illud sine face intelligendum, huiusmodi mulierem, quamvis nihil in aperto et luce faciat, suo quod viro noceat; tamen multa clanculum audere, quae viio possint displicere, et esse etiam detrimento. 869 Vsque deos colito etc. Diis reverentiam adhibendam, amicitias non temere

deum gaudet genitor, Saturnia proles.
947  Prima tibi lux sacra, et quarta, et septima: Apollo doctrina, quam licet aliqui ab hactenus dictis separent, ego tamen continuandam arbitror, quum totum poema sit Opera et Dies. Sed haec omnia superstitiosis astrologis et philoseleniacis fortasse donanda philosophis, quibus in tanta etiam

quoque et undena, et veniens duodena putanda,
952  Haec bona tondendis ovibus, flaventibus illa
953  Frugibus aestivos per campos falce secandis.
954  Sed melior duodena tamen: namque aere pendens
955  955 Stamina tum properat sublimis aranea ramis
956   Tendere, tum magnos formica attolit acervos
957  Haud hyemis frustra memor et praesaga

Seu iuga iumentis, bobusque imponere coeptes,
1011   Atque alto celeres domitare in pulvere mannos.
1012  Hac etiam in pelagus nigram deducere pinum
1013  Luce iuvat: pauci tamen illi fidere suerunt,
1014  Veracemve putant. decimam post solvere quarta
1015  1015 Ora cadis praestat: lux omnes anteit illa
1016   Sacra deis. alii contra post denique

Clypeus Herculis , esse maioris illius Omqg 7toc(j/jloltiov; quod tamen fragmentum, quasi opusculum distinctum ab eo quod dixi, ad nos pervenit. Certe tria potissimum poemata Hesiodi solent memorari, inter quae Heroogonia recensetur, non

industriamque probabis. Quod si et placebit, ut hoc poema imposterum non Scutum Herculis, sed Pugna Herculis cum Cycno inscribatur, minime pugnabo, immo potius libenter assentiar. Meo tamen arbitrio id facere non ausim: vereor enim antiquitatis auctoritatem. Itaque idem nomen servetur, forma tantum mutetur. Haec habui, de quibus te admonerem, amice Lector; tu me ama valeque.

adversumque rotas age rectus in hostem
42  Nil strepitum Martis veritus, qui turbidus ira
43  Terrificis Phoebi lucum clangoribus implet:
44  Sit validus licet ille, tamen defessus abibit.
45  45 Dixerat: illi autem sic est auriga loquutus.
46  O patrue, o quali te rex hominumque deumque,
47  Neptunusque, altis summo qui praesidet aequus

In femore assequitur: clypei transverberat oras 396 O cohibe etc. Sic et apud Homerum saepe Martem verbis castigat Pallas; nec ille tamen sapientiori acquiescit, atque idcirco non semel mulctatus abiit.
411  Hasta simul, fulva simul ipsum

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report