Croatiae auctores Latini: inventa  
   domum |  qui sumus |  textus |  auxilia |  tolle, lege! |   
Bibliographic criteria: none (All documents)
Search criteria: tamen

Your search found 9030 occurrences

More search results (batches of 100)
First 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 8516-8832:


8516. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


1.2.4   Huc veniens nostro te citus abde sinu.
1.2.5  Quid loquor? Hic sinus est, heu, stramine vilior ipso,
1.2.6   Hic sinus est ipsa frigidior glacie.
1.2.7  Huc tamen, huc, Puer alme, veni. Si veneris, esse
1.2.8   Nec vilis, nec jam frigidus incipiet. 3. Pueri Jesu Puero carmina
1.3.1  Ut


8517. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

5. Jesus Puer Deus fortis
1.5.1  Qui jacet algenti Puer hic tremebundus in antro,
1.5.2   Et molles tristi flens rigat imbre genas;
1.5.3  Bella tamen fortis gerit, horrida bella; draconis
1.5.4   Et Stygii parvo sub pede colla premit.
1.5.5  Ipso quin pugnat fletu; nullisque virorum
1.5.6   Vinci quae poterant ferrea corda


8518. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

certum est; dubia tantum spe nititur illud,
3.27.6   Quae nempe in ventos irrita saepe volat,
3.27.7  Quam frustra miseri nisu sectamur inani,
3.27.8   Praensamusque diu, nec tamen arripimus. 28. De dando.
3.28.1  Si magno es censu, da, res quod poscit amici;
3.28.2   Si parvo es censu, quod tua res


8519. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

66. Ad Polam, de adversa fama vitanda.
3.66.1  Ut reor, es; verum non est satis esse pudicam,
3.66.2   Quod non es, vulgo si videare tamen.
3.66.3  Non res una etenim, mens et tibi conscia probri,
3.66.4   Foemineum perdit fama sed ipsa decus.
3.66.5  Turpis et est, patitur quae turpis, Polla, videri


8520. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

in praeceps, dicis; dic, Postume, ferri
3.74.2   In praeceps lento pectore me patior.
3.74.3  Urget frustra etenim mentem vesana libido,
3.74.4  Mens dederit victas ni tamen ipsa manus.
3.74.5  Consensus nocet, haud sensus: qui corruit ultro,
3.74.6   Ipse sui culpam sustinet exitii. 75.


8521. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

82. Libidini obsistendum, etiamsi vires ceperit.
3.82.1  Indomitas cępit vires vesana libido;
3.82.2   Ne victas, clamo, da tamen, Aule, manus.
3.82.3  Fac, ratio evigilet, fac, arma capessat, amicus
3.82.4   Alta quae coeli praebet ab arce deus.
3.82.5  Illa licet saevis quantumvis effera flammis


8522. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Quodque solet vulgus, Galla, putare nihil.
3.96.3  Urit ubi miserum pectus vesana libido,
3.96.4   Tacta saepe manu confit adulterium;
3.96.5  Confit saepe oculo penitus latet, ut tamen omnes
3.96.6   Fallat, non minus est, heu, grave flagitium. 97. Ad Avitum. De somno.
3.97.1  Qui somno indulget nimio, sibi


8523. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

102. Ad Eunum, aliena consilia aspernantem.
3.102.1  Consiliis uti qui non vis ullius, Euni,
3.102.2   Te, reor, haud hominem credis et esse deum:
3.102.3  Quem tamen esse hominem nihili, solet ipsa docere
3.102.4  Gesta inconsulto res, male quum cecidit.
3.102.5  Perge miser: sapiens "Vae soli", clamat, "habebit
3.102.6   Nil etenim, in


8524. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

115. Ad Postumum ineptum hominem Corvini ineptias nequaquam ferentem.
3.115.1  Corvinus gravis est tibi, Postume, tu gravis illi,
3.115.2   Ille gravem sed te fert tamen assidue.
3.115.3  Redde vicem, carumque itidem tu ferto sodalem.
3.115.4   Alternis vitae hoc vivitur officiis.
3.115.5  Da veniam, nactus veniam; facilique, bonoque


8525. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

133. Ad Quintum, de bono senectutis.
3.133.1  Nunc te, Quinte, regit ratio; quondam ille regebat
3.133.2   Mentis inops, praeceps, lumine captus amor.
3.133.3  Tu tamen amissam revocas, plorasque juventam,
3.133.4   Et maeres celeres praeteriisse dies.
3.133.5  Crede mihi, est tanti, ut sapias, amittere quidvis:
3.133.6   Nullo non pretio mens


8526. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

flagitiosum, sibi nequaquam displicentem.
3.167.1  Ludis, amas cura vacuus; jucunda voluptas
3.167.2   Et mentem et sensus vindicat, Eune, tuos.
3.167.3  Heu miser es, miserum nec sentis te tamen esse,
3.167.4   Quod duplo est miserum scilicet esse magis.
3.167.5  O utinam noris qui sis, doleasque; salutis
3.167.6   Nulla super spes est, ni tibi displiceas.


8527. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

froenum, te, Postume, conjux
3.186.2   Qua lubet, arbitrio versat, agitque suo.
3.186.3  Fer bene servitium saltem, facilisque volensque
3.186.4   Id patere, invitus quod patiere tamen. 187. [186.] De fatua Leonillae pulchritudine.
3.187.1  Ingenium vultu prodat, mihi si qua placere
3.187.2   Vult: fatuo vultu


8528. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


3.189.5  Qui nimium cavet usque sibi consultus, amico
3.189.6   Improbus interdum non cavet ille satis. 190. [189.] Ad Aulum, ut alios juvet, quin tamen noceat sibi.
3.190.1  Qui sibi obest sapiens, frustra sapit. Aule, juvato
3.190.2   Sic alios, noceas ne tamen ipse sibi. 191.


8529. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

190. [189.] Ad Aulum, ut alios juvet, quin tamen noceat sibi.
3.190.1  Qui sibi obest sapiens, frustra sapit. Aule, juvato
3.190.2   Sic alios, noceas ne tamen ipse sibi. 191. [190.] De Aegle per aetatem deformata
3.191.1  Multas post hyemes longinquo ex orbe revertens
3.191.2  Aeglem


8530. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

210. [209.] Felicitas ex animo
3.210.1  Felix quisque animo est animus quem deserit, ampla
3.210.2   Sit licet, haud illum res juvat ulla tamen. 211. [210.] De artis, atque ingenii ad doctrinam necessitate.
3.211.1  Ingenio tantum qui fidit, negligit artem;
3.211.2  


8531. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

249. [248.] Fortuna non laedit virum.
3.249.1  Nil fortuna virum laedit: quocumque cadat res,
3.249.2   Immotus firmo stat tamen ille gradu.
3.249.3  Fors varie circum ludit: dat, detrahit, extra
3.249.4   Quae sunt; prorsum intus, quod fuit, ipse manet;
3.249.5  Seque sua involvens penitus virtute, ruat


8532. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

259. [258.] De Tulla ac Phyllide altera irae, altera amori parentibus.
3.259.1  Tulla irae, Phyllis vesano paret amori:
3.259.2   Harum quae peccet plus tamen, Aule, rogas.
3.259.3  Ambae, credo, aeque. Furit utraque concita ut oestro,
3.259.4   Et nescit captae mentis habere modum.
3.259.5  Spreta jacet ratio et pedibus calcatur


8533. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

262. [261.]
3.262.1  In Flaccum honore indignis posthabitum.
3.262.2  Quo tu dignus eras, retulit non dignus honorem:
3.262.3   Non tamen idcirco est laus tua, Flacce, minor.
3.262.4  Nec gemmae pretium decedit scilicet, illi
3.262.5   Mente carens vitrum si puer antetulit.


8534. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Tullam. Non decere pudicam cum parum pudicis versari. Krša
3.278.1  Tu nupta es; virgo est, quae tecum, vivit, Elysa.
3.278.2  Verba sed ambarum quum tamen accipio,
3.278.3  Virgo intacta soles tu, pol, mihi, Tulla, videri,
3.278.4   Illa tribus deinceps foemina nupta viris.
3.278.5  Tam tibi dissimilem noli jam ferre:


8535. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


3.293.2   Ibit et in penitos flamma recepta sinus.
3.293.3  Verte oculos alio: veris majora sibi mens
3.293.4   Finget et insanus tum quoque gliscet amor.
3.293.5  Sed tamen hoc praestat dirum non sponte venenum
3.293.6   Excipere, exitium nec sibi velle suum. 294. [293.] Amorem senes etiam quandoque tentare.


8536. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

299. [298.] Ad Leonillam defendentem puellam parum pudicam.
3.299.1  Cur casta incestam curas, Leonilla? Tuere
3.299.2   Sic aliam, noceas ne tamen ipsa tibi.
3.299.3  Ne quis communem te credat dicere causam,
3.299.4  Sumptaque pro patriis arma movere focis.
3.299.5  Parce patrocinio, mores quod dedecet istos,


8537. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

cadere. Krša
3.301.1  Omnia sunt ingrata, usquam non redditur ulla
3.301.2   aequa meis, inquis, gratia promeritis.
3.301.3  Perge tamen, factisque bonus, dictisque juvato
3.301.4  Quos potes; haud frustra nam benefacta cadunt.
3.301.5  Multa homines pensant. Nullum non pensat, ab alto
3.301.6   Res hominum


8538. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

302. [301.] Haud culpae, damni piget. Non culpae, sed damni quod inde oritur, homines pigere docet. Krša
3.302.1  Aerumnam horremus, causas tamen addimus omnes
3.302.2   aerumnae proni quodlibet in facinus.
3.302.3  Proh scelus, haud culpae, damni piget; esse beatus
3.302.4   Quisque, malo indignus nec tamen esse


8539. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

horremus, causas tamen addimus omnes
3.302.2   aerumnae proni quodlibet in facinus.
3.302.3  Proh scelus, haud culpae, damni piget; esse beatus
3.302.4   Quisque, malo indignus nec tamen esse cupit.
3.302.5  Heu miseri, quos usque prement rerum aspera multo,
3.302.6   Heu mage, si tales aspera nulla prement.


8540. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


3.305.5  Quidquid agat, gradus est, primo festinus ab ortu,
3.305.6  Quo ruit extremum semper ad interitum. 306. Vir bonus, etsi non relatâ, sibi tamen conscius gaudet laude merita. Viro bono pluris esse debere suam conscientiam, quam omnium laudes (ex Cic.). Krša
3.306.1  Quid narret vulgus mendax, quid


8541. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

te, Galle, tibi nimium ne crede, videre
3.314.2   Nec te, quae peccas, omnia posse puta.
3.314.3  Fidis da monitis aures, vitaeque magister
3.314.4   Esto alii, cui vis, non tamen ipse tibi.
3.314.5  Caecus amore sui fertur, praeque omnibus unus
3.314.6   Desipit, ante omnes qui sibi, Galle, sapit.


8542. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Crede mihi, stulte laetaris, tot male facta
3.323.2  Quod tua successus cuncta habuere bonos.
3.323.3  Tarda venit claudo gradiens pede poena: scelestos
3.323.4   Poena tamen claudo vel pede consequitur. 324. Ille fortis, qui se ipsum scit vincere. Illum esse fortem, qui se ipsum novit vincere.


8543. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | Section]

1. De laudibus Ragusae patriae suae.
4.1.1  Sergi saxa vides, hospes, praecelsa, Ragusae
4.1.2   Urbem et suppositis exiguam in scopulis.
4.1.3  Libertas heic pulchra tamen viget usque: coluntur
4.1.4   Usque bonis artes civibus ingenuae,
4.1.5  Omnis et est Italo par cultus, magna virorum
4.1.6  Nec cedunt Italis ingenia ingeniis.


8544. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


4.2.2   Curve tuo vesci contigit alloquio?
4.2.3  Anne iterum ut raptus mi sis dolor? An mihi rursum
4.2.4   Obductum ut longo tempore vulnus hiet?
4.2.5  I tamen, i (placitum sic divis): hanc brevis horae
4.2.6  Pendam ego perpetuis laetitiam lacrymis. 3. Ad Benedictum Stayum, pro recuperata valetudine.


8545. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


4.25.1  Qui vita fueras nunquam non clarus in omni,
4.25.2  Nunc ipso es visus major in interitu:
4.25.3  Sic, quae clara micat media vel luce, coruscat
4.25.4   Fax tamen obscuris clarior in tenebris. 26. [25.] vide aliud epigram. sub num.o 33. Radelja


8546. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Ad Clementem XIII., mitem bonis, acerbum improbis.
4.26.1  Cujus habes agni solium, mitissime Clemens,
4.26.2   Quidquid agis, mores, ingeniumque refers,
4.26.3  Nec tamen Adriaci piguit meminisse leonis:
4.26.4   Ille etiam, quo nil mitius esse potest,
4.26.5  Agnus, ubi improbitas vult frangi, nescia flecti,
4.26.6   Horrescit, rictuque asper


8547. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

quamquam multo est melius, ne cesserit omnis
4.30.6   Languor adhuc, vestri sedula cura facit,
4.30.7  Cura patrem camposque inter sylvasque secuta,
4.30.8  Cura gravis, patri sed tamen apta comes. 31. [30.] Ad Romanam Arcadiam, cum Auronti, id est Clementi XIII.tio ob datam pecuniam ad Parrhasii nemoris instaurationem gratiae agerentur.
4.31.1  O


8548. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

52. [50.] Ad Pium VI., Roma digressum.
4.52.1  Carus eras Romae praesens, o Sexte, videris
4.52.2   Nunc absens idem carior esse tamen.
4.52.3  Dulce fuit structas moles, cultuque subacta
4.52.4   Stagna loqui, atque tuae tot benefacta manus,
4.52.5  Dulce loqui magis est, quam ferti pectore pastor


8549. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


4.53.4   Non udis rediit sub tua tecta genis,
4.53.5  Nemo sibi moestus patrem non plorat ademptum,
4.53.6   Votaque pro dulci mille facit reditu.
4.53.7  Perge tamen: per te dum publica commoda constent,
4.53.8   Fert desiderium, qua pote, Roma tuum. 54. [52.] De Pio VI., Vindobonam eunte.


8550. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

a
4.69.1  Terga canis damae fugientis corripit: hostis
4.69.2   Discerpi saevo territa dente timet.
4.69.3  Dente nec illa tamen periit: peritura sed aevo
4.69.4   Jam foede laceris artubus, heu, fuerat!
4.69.5  Quod vivit, vivetque omnes servata per annos,
4.69.6   A Sexto id se se dicit habere


8551. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


4.71.1  Vincere Alexandrum, qui vicerat omnia, durum est;
4.71.2  Durum est indomitum vincere Bucephalum.
4.71.3  Stant obnixi ambo non cedere. Roma, timori
4.71.4  Parce tamen: magno cedet uterque Pio. 72. [70.] Ad Pium VI. Pontificem Maximum, de Febronii Palinodia.
4.72.1  Sexte, Petri augusta narras dum laetus in aede,


8552. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


4.82.2   Si quis Loyolae dicere vult sobolem,
4.82.3  Quod multa illorum cumulastis laude parentem,
4.82.4  Dicturum id vere non ego diffiteor.
4.82.5  Illa tamen multo esse beatior est mihi visa,
4.82.6  Tales eduxit sedula quod juvenes,
4.82.7  Praestantes Phoebi, praestantes Palladis arte,
4.82.8   Praestantes grato pectore et ex


8553. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

De Florentia et Dante Aligherio. Krša
4.86.1  Te fraudum sedem ac sceleris, Florentia, Dantes
4.86.2   Ille tuus dixit: nec tamen eripuit
4.86.3  Splendoris tantum quantum dedit. Illa dolentis
4.86.4   Credita non ulli vana querela jacet,
4.86.5  Sed magis, atque magis tua laus viget; esse fereris


8554. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

91. [89.] Ad eamdem.
4.91.1  Luce micant pulchra tot gemmae, Octavia, sponsi
4.91.2  Dona tui; gemmis tu quoque pulchra micas;
4.91.3  Nec tamen a cultu es tu pulchrior; ipse decorem
4.91.4   Sed magis a pulchro corpore cultus habet. 92. [90.] Octaviae Odescalchiae novę nuptę e patria domo


8555. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


4.106.1  Omni quae in vita nunquam non clara fuisti,
4.106.2  Clarior es tua post funera, Flaminia.
4.106.3  Sic quae clara micant media vel luce, coruscat
4.106.4  Fax tamen obscuris clarior in tenebris. 107. [105.] Inscribendum hortis Alexandri Cardinalis Albani.
4.107.1  Quales Luculli vidit, seu Coesaris hortos


8556. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


4.140.4   Tum vero optatum nil magis esse potest.
4.140.5   Munere, mi Raymunde, tuo contingit utrumque, 5
4.140.6   Nec tamen his capior dulcibus illecebris;
4.140.7  Nam me animus nimis ipse sui sibi conscius urget,
4.140.8   Atque his indignum laudibus increpitat.


8557. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Queis laeti currunt, te tribuente, dies.
4.154.3  Quique solet tacita maerere autumnus in urbe,
4.154.4   Albanas gaudet vincere laetitias.
4.154.5  Per te spectaclis gaudemus; tu tamen isto
4.154.6   Isto hilari vultu gaudia prima facis.
4.154.7  Dulcius hoc multo spectaclis omnibus unum:
4.154.8   Te laetum nostra cernere laetitia.


8558. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


4.163.2  Newtonum ast hominum cum tribuit generi
4.163.3  Ille opifex rerum, fulserunt omnia, fugit
4.163.4   Late discussis horrida nox tenebris.
4.163.5  Est tamen, est, diam nescit qui cernere lucem,
4.163.6   Nocturnae ut se se proripiunt volucres,
4.163.7  Aurora exoriente et noctem, nocte fugata,
4.163.8  Obscaenae in faedis inveniunt


8559. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

[170.] De Afrae constantia in paupertate perferenda.
4.172.1  Ampla excussa domo, parva latet Afra sub aede,
4.172.2   Fertque gravem forti pectore pauperiem,
4.172.3  Et cessu in tenui tamen omni sedula cura
4.172.4   Ingenium, mores et colit ingenuos,
4.172.5  Nec dejecta animi, dites volat ante puellas,
4.172.6   Qua verax pulchrum gloria pandit iter.


8560. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


4.208.2   Carmine dum tractas funera luctifico,
4.208.3  Mens mi horret, gravibus torpent praecordia curis,
4.208.4   Corda dolor multa complet amaritie.
4.208.5  Et tamen hoc quiddam interea sub pectore gliscit
4.208.6   Alferi, dulci dulcius ambrosia:
4.208.7  Nempe tuo attonitum ingenio captumque lepore
4.208.8   Me magis atque magis qui tibi


8561. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

jucundis gratia verbis,
4.216.4   Tam pulchrae ex oculis si fluerent lacrymae,
4.216.5  Ut lapides, ferrumque, Creon, adamantaque durum
4.216.6   Vinceret, inciperet mollior esse tamen;
4.216.7  Nec dictis miseram vellet proscindere acerbis,
4.216.8  Pacato et saevas poneret ore minas. 217. [215.]


8562. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


4.241.6  Ars, animus semper crescit ut in mediis!
4.241.7  Talis Achillaeos Phrygii prope flumina Xanti
4.241.8   Versabat currus armiger Automedon,
4.241.9  Cui tamen hac una concedis laude; ministras
4.241.10   Turpiter ignavo tam bonus, heu, domino. 242. [240.] Ad Orphytum, de Galla nequaquam indotata.


8563. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

244. [242.] De Quartilla loqui verecundante.
4.244.1  Admiror tacitam; malo, Quartilla, pudorem
4.244.2   Quod praefert, quam si praeferat ingenium;
4.244.3  Nec tamen ingenium non praefert dia puella,
4.244.4   Quod sentit, praestet quam pudor ingenio. 245. [243.] Ad Lucam Sorgium, rogantem, ut in Rogerii Boscovichii


8564. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

laeto exhilaras, Aegle, sermone sodales,
4.248.2  Quidquid id est, laudis non reor eximiae.
4.248.3  Eximiae hoc laudis reor, Aegle, laeta sodales
4.248.4   Exhilarans frugi, quod tamen esse facis;
4.248.5  Inque joco morem prodens veneranda severum,
4.248.6  Exemplo, virtus quam sit amanda, doces.


8565. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

post laudum decora ampla tuarum,
4.268.8   Hoc tibi partum uni, Gallia pulchra, decus.
4.268.9  Eximium decus et cunctis memorabile saeclis,
4.268.10   Desit ut, haud deerit quae tamen, utilitas. 269. [267.] Vide Satyr. n.o 413. Radelja; (hic retinendum) Krša


8566. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

falsis criminibus frustra appetitum.
4.271.1  Nuper Nuper] Mirus Radelja apud Grajos inventus dicitur ignis,
4.271.2   Obrutus effusis qui tamen ardet aquis.
4.271.3  Sic tua, Quintili, fama est; livor malus atri
4.271.4   Nil non affundit criminis, illa viget.


8567. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

285. [283.] Iturus ad Balthassarem Odescalchium. Poeta de se.
4.285.1  Quid currum praebes? Ad te quae ducit, amice,
4.285.2   Aspera nulla mihi, nullaque longa via est.
4.285.3  Sed tamen et currum quod praebes, laetor; amorem
4.285.4  Atque tuum, mea qui commoda quaerit, amo.
4.285.5  Haec vates tuus ille, rotas dum scandit, ab Urbe,
4.285.6   Balthasar et


8568. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


4.286.2   Quo mire polles, artibus ingenium;
4.286.3  Hortos, atque domos et quae struis omnia magna,
4.286.4   Dignaque Romanis omnia Caesaribus.
4.286.5  Non tamen idcirco magnum te, Celse, putarim,
4.286.6   Officii fuerit ni tua vita memor,
4.286.7  Virtutem et praestet solidam, qua scilicet una
4.286.8   Metior ingentes, Celse,


8569. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


4.295.1  Hoc olim vultu Phrygiae vastator Achilles
4.295.2   Hectora sub muris terruit Iliacis.
4.295.3  Acres igne micant oculi, frons torva; minaci
4.295.4  Ille tamen mirus fulget in ore decor. 296. [294.] In tabulam Ulyssem exhibentem.
4.296.1  Quam pulchra est Ithaci, quam, Leucon, pingis, imago!


8570. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

304. [302.] In imaginem Lagoidis.
4.304.1  Ornat flore caput, quam cernis, picta Lagois,
4.304.2   Flore sinum, niveas flore decente manus.
4.304.3  Flos tamen Idaliis haud ullus nascitur hortis,
4.304.4   Quem non formosis vicerit illa genis. 305. [303.] In idem argumentum.


8571. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Laudat Tullam quam illa spreverat. Krša
4.314.1  Parva Tulla domo est, magna tu, Gellia; nec tu
4.314.2  Id circo Tullam, Gellia, sperne tamen.
4.314.3  Estis clarae ambae; sed tu, ceu luna, tuorum
4.314.4   Luce nites, ceu sol fulgurat illa sua. 315. [313.]


8572. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


4.315.3  Nec mora, formosae penna plaudente puellae
4.315.4  Optatum laetus devolat in gremium.
4.315.5  Hic se deceptum sentit, sed Phyllidis esse
4.315.6   Ille tamen mavult, quam, Cytherea, tuus. 316. [314.] Aliud.
4.316.1  Phyllida vidit Amor, matrem et vidisse putavit
4.316.2  Ille deam;


8573. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

pulchra est, pulchram nec se scit Delia; mire
4.323.2   Et sapiens, nec se Delia scit sapere.
4.323.3  Sic, oro, maneat semper: mirandaque cunctis
4.323.4   Mirari nunquam se tamen incipiat. 324. [322.] Ad Barbaram, Barbara nomine, placida tamen et bona moribus. Ad Barbaram, de ejus comi mitique ingenio.


8574. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


4.323.3  Sic, oro, maneat semper: mirandaque cunctis
4.323.4   Mirari nunquam se tamen incipiat. 324. [322.] Ad Barbaram, Barbara nomine, placida tamen et bona moribus. Ad Barbaram, de ejus comi mitique ingenio. Krša
4.324.1  Qui te tam duro, tam saevo nomine dixit,


8575. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

De sene patriae suae res perpetuo curante. Krša
4.346.1  Sis licet annosus, toto et sis vertice canus,
4.346.2   Non tamen idcirco te reor, Aule, senem.
4.346.3  Ille senex dici est dignus qui cessat: agendo
4.346.4   Magnum aliquid patriam qui juvat, est iuvenis.


8576. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


4.370.1  Quanti Virgilius, quanti sit magnus Homerus,
4.370.2   Nescis pol, quamquam, Postume, scire putas.
4.370.3  Amborum ignoras pretium: componere utrumque
4.370.4   Vis tamen et palmam das, rapis alterutri.
4.370.5  Nec minus interea rideris, quam si puer astra
4.370.6   Si terra ignarus comparet ex humili,
4.370.7  Dicat et hoc illo majusve, aut


8577. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


4.377.1  Vincere Alexandrum, qui vicerit omnia, durum est;
4.377.2  Durum est indomitum vincere Bucephalum.
4.377.3  Stant obnixi ambo non cedere. Roma, timori
4.377.4  Parce tamen: magno cedet uterque Pio. 378. [375.] (Ponendum post epigr. sub n.o 373); In idem argumentum. Krša


8578. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

quum vatibus, haec ego scripsi,
4.388.2   Atque, ut sunt, luci credere non timui.
4.388.3  Quae niger averso livor male spernet ocello,
4.388.4   Vivere sed pergent non minus illa tamen;
4.388.5  Atque aliquem invenient, qui se legat ac probet aequus,
4.388.6  Audax et media laudet in invidia. 389.


8579. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

sese cupit Aegle,
5.15.2   Et fieret, fieri ni cuperet nimium. 16. Aliud. In idem argumentum.
5.16.1  Cara cupis fieri, nec fis tamen, aelia; quaeris,
5.16.2   Qui fieri possis? Si minus id cupias. 17. Aliud.
5.17.1  Aelia dum cunctis passim blanditur


8580. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.35.2   Haud possum, quoties principium haud memini. 36. In concinnum malorum carminum recitatorem.
5.36.1  Sic recitas, nemo ut melius; nec me tamen, Aule,
5.36.2   Fallis. Laudo unum hoc, tam bene quod recitas. 37. In inopem divites spernentem.
5.37.1  Spernis inops magnos


8581. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

60. De Glycone secreto Tullam alloquente.
5.60.1  Multa, Glyco, Tullae secretam dicis in aurem,
5.60.2   Cui non es, carus quo videare tamen. 61. In Gallam et Quintum aeque vecordes.
5.61.1  Cur vecors Gallae Quintus placet? Anne quod illi,
5.61.2   Quo magis est


8582. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

In Aulum minime quam multa peccet perspicientem.
5.69.1  Odi te, peccas quod plurima: sed magis odi,
5.69.2   Quod peccare putas putas] corr. ex putat te tamen, Aule, nihil. 70. In malum Torquati interpretem.
5.70.1  Torquati interpres, quid de te sit mihi visum,
5.70.2   Dicam


8583. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

83. De Glaucia sene amari se a puellis judicante.
5.83.1  Ultra dena aevo progressus Glaucia lustra,
5.83.2   Pulchrum et floridulum se putat esse tamen,
5.83.3  Illius et captas forma languere puellas,
5.83.4   Certatimque illi dicere blanditias,
5.83.5  Et si qua ingemuit forte illi proxima, retur


8584. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

quidquam,
5.97.6   Isto quam tecum falsa videre modo. 98. De Leonilla, anu se pulchram putante.
5.98.1  Quae senuit Leonilla, tamen sibi pulchra videtur:
5.98.2   Credo, aetas oculos perdidit, ut faciem. 99. Ad eamdem.
5.99.1  Jam vetula es, tibi pulchra


8585. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

tamen sibi pulchra videtur:
5.98.2   Credo, aetas oculos perdidit, ut faciem. 99. Ad eamdem.
5.99.1  Jam vetula es, tibi pulchra tamen, Leonilla, videris.
5.99.2   Credebas; speculo nunc quoque crede tuo. 100. Ad Aulum insulse jocantem.
5.100.1  Parce joco,


8586. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

pectore dat gemitum.
5.100.7  Parce joco, parce, o, tandem, tacitusque sedeto,
5.100.8   Si potis es; moestum dic aliquid potius;
5.100.9  Hoc potius: gravis est mala naenia; sed tamen omnis
5.100.10   Est magis, Aule, tuo naenia grata joco. 101. Ad Ponticum, valetudines suas narrantem.
5.101.1  Narra istaec


8587. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.106.5  Inachidam vel te quantumvis, vel, magis istud
5.106.6   Si forte arrisit, dicito Cecropidam:
5.106.7  Inachus et Cecrops insigni laude feruntur,
5.106.8   Tu tamen, his ortus, non minus es nihili. 107. De Cinnae severitate simulata.
5.107.1  Cinna senes inter mire sapit hercule; at idem


8588. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Nempe audis magno praeditus ingenio,
5.109.3  Salsusque et lepidus; quae dicis non sine risu
5.109.4   Laudantur multis omnia laetifico.
5.109.5  Sed tibi ne nimium placeas tamen. Hos dare plausus
5.109.6   Praesenti suerunt scilicet; abfueris
5.109.7  Ut paullum, nemo est, quin, quod facis, hoc tibi reddat,
5.109.8   Nec magno, pravo sed vocet


8589. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.111.1  Dicis amicitiam, quae foeda est nempe libido,
5.111.2   Ipsum et te fallis scilicet, Antigene,
5.111.3  Incestusque Paris, caeca tibi mente videris
5.111.4   Esse tamen casto castior Hyppolito.
5.111.5  At quicumque videt, qui te audit cumque loquentem,
5.111.6   Hic miser Idalio, dicit, ab igne calet.
5.111.7  Quid? Tibi tu, Antigene,


8590. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.125.3  Id tibi ubi fiat, si quid des, pol reor esse
5.125.4   Turpe, animo dignum nec satis ingenuo.
5.125.5  Turpius at, vel cum spe lucri, nil dare cuiquam
5.125.6   Velle tamen foedam propter avaritiem avaritiem] avaritiam Radelja .
5.125.7  Jacturam ut metuens parvae si frugis arator


8591. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

aequorea. 141. Ad Glauciam loquacem, de Cinna taciturno.
5.141.1  Multiloquus Cinnam contemnis pauca loquentem;
5.141.2   Ille tamen, quam tu, dicere plura solet.
5.141.3  Multiloquus promis tu nil, quod tollere possim,
5.141.4   Promit at ille aliquid, Glaucia, pauciloquus.


8592. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

144. Ad Ponticum fatue multiloquum ac suavidicum.
5.144.1  Multa loqui fateor te, Pontice; multa loquenti
5.144.2   Nil pretio dignum prodit ab ore tamen.
5.144.3  Suave loqui fateor te, Pontice; suave loquenti
5.144.4   Nil pretio dignum prodit ab ore tamen.
5.144.5  Dic breve, dic non suave aliquid, quod tollere possim,


8593. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

fateor te, Pontice; multa loquenti
5.144.2   Nil pretio dignum prodit ab ore tamen.
5.144.3  Suave loqui fateor te, Pontice; suave loquenti
5.144.4   Nil pretio dignum prodit ab ore tamen.
5.144.5  Dic breve, dic non suave aliquid, quod tollere possim,
5.144.6   Dum quid ab agresti prodeat ore tamen.


8594. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Pontice; suave loquenti
5.144.4   Nil pretio dignum prodit ab ore tamen.
5.144.5  Dic breve, dic non suave aliquid, quod tollere possim,
5.144.6   Dum quid ab agresti prodeat ore tamen. 145. De Cinna frustra memoria valente.
5.145.1  Cinna memor rerum thesauros possidet in se,
5.145.2   Thesauris uti nescit at


8595. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Mendacem praestat haberi,
5.161.4   Anne ferum atque hirtis moribus horridulum?
5.161.5  Nam ferus est, laesisse virum nil tale merentem
5.161.6   Qui dicto potuit; nec doluisse tamen. 162. Ad nebulonem, effutientem, quae in buccam venerint.
5.162.1  Dic quaecumque placet, lauda, culpave; movemur
5.162.2  


8596. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

186. Ad Pollam. De amore.
5.186.1  Quod tibi Amor saevis tentat praecordia flammis,
5.186.2   Et malus Idalio calfacit igne sinus,
5.186.3  Id doleo, vitio nec do tamen; improbus ille,
5.186.4   Quo vult, incestas conjicit usque faces.
5.186.5  Ipsa malo at facilem quod te permitis amori,
5.186.6   Polla, mihi hoc nequam diceris et


8597. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

indocili differt, sed lenta protervum
5.188.8   Exitio sternet, cum volet, ira caput.
5.188.9  Servus Herum quam vis fugito, sperne omnia jura
5.188.10   Servus Heri quam vis; non tamen effugies. 189. (post hoc, scribendum epigr. sub n.o 196 hujus lib.) Krša Ad Rullum,


8598. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Primus ut in cunctis, verba crepare soles.
5.194.7  Perge isto servis pacto differre differre] corr. ex diferre , monendus
5.194.8   Hoc tamen es, quamvis indocilis monito:
5.194.9  Non est majores, non est servile, vereri,
5.194.10   Nec pudor ingenuus dedecet ingenuos.


8599. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

nulli placeat nulli non pulchra Lycoris,
5.198.2   Quaesitum id frustra dicere nemo potest.
5.198.3  Possumus hoc, omnes hoc uno dicimus ore:
5.198.4   Pulchra est, pol, nulli sed tamen illa placet.
5.198.5  Foeda etiam, quaevis, vel paucis, vel placet uni,
5.198.6   Non paucis, uni pulchra nec illa placet.
5.198.7  Id quinam fiat, quas vita laedit in


8600. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

203. De Tullae amoribus.
5.203.1  Tulla amat ingenium, moresque et verba diserta,
5.203.2   His tantum rebus sese ait illa capi.
5.203.3  Qualiscumque tamen, nemo illi posse placere
5.203.4   Speret, ni fuerit praeterea juvenis.
5.203.5  Id verbo licet usque neget pudibunda, fateri
5.203.6   Ore, oculo, signis cogitur


8601. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

litterulas. 216. Ad Aulum. De ejus domina.
5.216.1  Saeva tibi mulier collum gravat, Aule; furorem
5.216.2   Expertus toties fers tamen indomitum,
5.216.3  Et pulsus, tamen usque redis, metuisque, subisque
5.216.4   Rursum impacatae saevitium dominae.
5.216.5  Forma placet misero nimium: posses tua colla,


8602. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

216. Ad Aulum. De ejus domina.
5.216.1  Saeva tibi mulier collum gravat, Aule; furorem
5.216.2   Expertus toties fers tamen indomitum,
5.216.3  Et pulsus, tamen usque redis, metuisque, subisque
5.216.4   Rursum impacatae saevitium dominae.
5.216.5  Forma placet misero nimium: posses tua colla,
5.216.6   Ni sit foeda, ipsi subdere


8603. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

tragici vates, dirum genus atque cruentum,
5.218.2   Pergite me vestris perdere carminibus,
5.218.3  Quae toties jam lecta, iterumque, iterumque necesse est
5.218.4   Mi tamen invitis auribus excipere.
5.218.5  Scribetur, credo, de me quoque fabula: dicar
5.218.6   Vatibus et vates perditus a tragicis.


8604. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.221.5  Nec tu, Quinte, vides; sed verba ignota profaris,
5.221.6   Ignaris fucum scilicet ut facias,
5.221.7  Et quae nobiscum nescis, videaris ut unus
5.221.8   Scire tamen, rerum nomina monstrifice
5.221.9  Vertis et hinc illinc aliena vocabula transfers,
5.221.10   Remque fugis verbo quamque vocare suo.


8605. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Ad Quintum de novitate in scribendo.
5.248.1  Posse novum scribi nil dicis, Quinte, priorum
5.248.2   Acre virum quod non scripserit ingenium.
5.248.3  Difficile id prorsum est, multo mage sed tamen illud
5.248.4   Est, ni me fallunt omnia, difficile;
5.248.5  Lectorum in stulta nancisci denique turba,
5.248.6   Quae nova scribuntur, qui sciat esse nova,


8606. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

abstuleris? 250. Ad Ponticum, bene, sed immoderate loquentem.
5.250.1  Eloquio, fateor, praestas, mi Pontice: quisque
5.250.2   Hoc tamen a coetu te procul esse cupit.
5.250.3  Huc quoties infers te, magno moesta sodales
5.250.4   Cum gemitu ad terram lumina dejicimus.
5.250.5  Deprensi et veluti verso


8607. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

similem Bembum ne despue, Vare,
5.256.2   Laudem ne vitio da, precor, eximiam.
5.256.3  Sic osor Bembi, quoties tua carmina scribes,
5.256.4   Bembum aliqua inferior parte tamen referas.
5.256.5  Nec magno pergas, similis quam dicitur ille,
5.256.6   Tam tu Petrarcae dicier absimilis. 257. In


8608. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

258. Ad Quintum, de ejus scriptis ac praepostera gloriae cupiditate.
5.258.1  Componis, scribis, recitas, magnoque videri,
5.258.2   Quod natura negat, vis tamen ingenio.
5.258.3  Ridemus fatuos nisus, orsa irrita, parvo
5.258.4   Et magis atque magis nosceris ingenio.
5.258.5  Quinte, sat est, moneo (votum in contraria cedit):


8609. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

periisse tibi. 264. Ad Levinum Raphaelis Sanctii tabulam declarantem.
5.264.1  Artem pingendi nescis, Levine; docere
5.264.2   Nos tamen has crebro garrulus aggrederis.
5.264.3  Cernere te solum credis, quae cernimus omnes,
5.264.4   Uni acres ceu si contigerint oculi;
5.264.5  Unus ceu noris, populo quae


8610. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

quae sunt vix pressa fugaci,
5.274.6   Umbra velut, vana et somnia, nempe nota?
5.274.7  Haec tu firma putas? Audes et dicere "nusquam est"
5.274.8   Quod sibi mens lectum fors tamen haud meminit? 275. Ad Ponticum molestum recitatorem.
5.275.1  Voce ista recites magni si carmen Homeri,
5.275.2   Ille pater


8611. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

281. Ad geometram versus ineleganter scribentem.
5.281.1  Mensuras, numeros tractas, geometra, perite,
5.281.2   Non has mensuras, non tamen hos numeros,
5.281.3  Quos Pindo super aërio docet altus Apollo,
5.281.4   Celsa ubi sanctarum sunt loca Pieridum,
5.281.5  Quo niti frustra noli: magnus geometra


8612. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

305. Ad Corvinum bibliothecarium de ejus cultu.
5.305.1  Munditiem in cultu laudo, Corvine; decori
5.305.2   Finem ultra, nolo, prodeat illa tamen.
5.305.3  Istaec mundities teneram, Corvine, puellam
5.305.4   Quae deceat mire, dedecet hercle virum,
5.305.5  Praesertim cui sit deformis, foeda, vel ipsa


8613. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

juvat dici formosam, quolibet istam
5.316.6   Mercari ut laudem non renuas pretio?
5.316.7  Nec renuas dici foedo vel fornice digna,
5.316.8   Dum, quocumque venis, pulchra vocere tamen.
5.316.9  Hoc studium est solum; furor, Evias, hic tibi solus
5.316.10   Commotam stimulis mentem agit assiduis.
5.316.11  Hoc modo contingat, mulier queis fertur honesta,


8614. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

cur displiceat, quaeris? Pol dicere causam
5.334.4   Haud possum, possum at dicere, sic fieri;
5.334.5  Et nolim et doleo fieri, sed plurima conans,
5.334.6   Ne fiat, possum non tamen efficere.
5.334.7  Quod superest, fugio, miserum ne laedere pergat
5.334.8   Quidquid agis rerum, quidquid et eloqueris.


8615. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.339.2   Ut venias clarum nomen in ore virum.
5.339.3  Parvum, operi magno nec par sed, Quinte, labascit,
5.339.4   Ingenium et nisu deficit in medio,
5.339.5  Saxum urges tamen usque adverso, Sisyphe, monte,
5.339.6   Praeceps quod prono volvitur inde jugo.
5.339.7  Menti pone modum cupidae, compesce furentem
5.339.8   Sanus ventoso in pectore


8616. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

343. Ad Postumum. De Phyllide.
5.343.1  Hirtum animi nulli non praefert Phyllis Amyntam;
5.343.2   Quam magis est asper, tam magis ille placet.
5.343.3  Melle aliae, capitur tetro tamen illa veneno,
5.343.4   Et rerum inversis legibus odit, amat.
5.343.5  At bene habet: talem qui spernit, dignus amari amari] Krša: amore Radelja


8617. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Priscum mnemosynon, juvenem quod dedecet Radelja munus, juvenem quod dedecet hercle,
5.349.2   Per te, Polla, vides posse decere senem,
5.349.3  Et tamen id juveni defers; non te subit ulla
5.349.4   Cura, decor quidnam postulet et quid amor.
5.349.5  Cui munus placeat, non deligis: ipsa placere
5.349.6   Cui malis, vero deligis


8618. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

363. Ad Ponticum flagitiosos acriter defendentem.
5.363.1  Pugnas pro foedis non belle, Pontice, moechis,
5.363.2   Esse quibus credi vis tamen haud similis.
5.363.3  Credo equidem, at pugnas tam saevo Marte, videri
5.363.4   Ut possis pro re bella ciere tua.


8619. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

395. Ad Quintum. De ejus libro, in quo scripsit, rem quaeri oportere, non verba.
5.395.1  In libro non verba tuo me quaerere, sed rem,
5.395.2   Quinte, jubes: quaero, nec tamen invenio.
5.395.3  Ingerit innumeras mihi res liber; ast ego quaero,
5.395.4   Qua de agitur, mihi rem, nec tamen invenio.


8620. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

verba tuo me quaerere, sed rem,
5.395.2   Quinte, jubes: quaero, nec tamen invenio.
5.395.3  Ingerit innumeras mihi res liber; ast ego quaero,
5.395.4   Qua de agitur, mihi rem, nec tamen invenio. 396. In Tiberium Capreis luxuriantem.
5.396.1  Dire senex, quo te dejecit foeda libido,
5.396.2   Nec morum humani


8621. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

402. De reprehensio supervacanea.
5.402.1  Quam se dedeceant, quos vulgo exercet, amores,
5.402.2   (Non adeo est caeco pectore) Tulla videt,
5.402.3  Sed tamen exercet: famae dispendia ferre
5.402.4   Mavult, quam menti ponere fraena suae.
5.402.5  Quid moneam? Coner frustra cur dicere, frustra
5.402.6   Dicit jamdudum quae, reor,


8622. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

mire ille tibi, Cinna, est probus atque pudico
5.403.4   aequatur castis moribus Hippolyto.
5.403.5  Quid? non et caeno versari suetus in alto,
5.403.6   Saepe volutabro sus tamen egreditur? 404. In malum scriptorem patroni potentia subnixum. In malum scriptorem patroni ope subnixum. Krša


8623. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.436.2   Exiguo quod res conficit exiguas,
5.436.3  Ut levis, haud ullo quae pressa est pondere, cymba
5.436.4   Citro, ultro flatu pellitur a tenui,
5.436.5  Nec tamen aerata Neptunia terga carina
5.436.6   Fidens longinquo a littore lucra petit,
5.436.7  Nec vastos inter fluctus inerrita fertur
5.436.8   In mediis nusquam devia


8624. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

449. De Phyllidis querela.
5.449.1  Sponte viros nimio succendit Phyllis amore,
5.449.2   Deinde sibi nimium quos dolet esse graves.
5.449.3  Si tamen illa dolet, non falsa vera querela
5.449.4   Ostentat vires scilicet ipsa suas.
5.449.5  Et putat hoc magnum, frustra contemptus amator
5.449.6   Quamlibet invitam quod tamen


8625. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

tamen illa dolet, non falsa vera querela
5.449.4   Ostentat vires scilicet ipsa suas.
5.449.5  Et putat hoc magnum, frustra contemptus amator
5.449.6   Quamlibet invitam quod tamen usque fovet.
5.449.7  Quidquid id est, fugio Phyllin: pol non erit unquam,
5.449.8   Me vere, aut falso dicat ut illa gravem.


8626. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

472. [471.] Ad Rullum nimium sibi confidentem.
5.472.1  Fidis, Rulle, tibi, nec quare fidere possis
5.472.2   Quidquam est; sed fidis tu tibi, Rulle, tamen
5.472.3  Et quocumque venis, vir magnus credis haberi,
5.472.4   Nulli non ipsis carior esse oculis.
5.472.5  Omnes te laudant, omnes mirantur et optant,


8627. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

510. [509.] In invidum.
5.510.1  Audes, quod scribo, carmen ridere, Philippe,
5.510.2   Ac prae te spernis me, facis et nihili.
5.510.3  Nil ego sum, nil sunt mea carmina; pars tamen illa
5.510.4   aequa tuis multo pol meliora putat. 511. [510.] In fatuum.
5.511.1  Cinna domum liquit, patriam, carosque


8628. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Corpore quam valido, quam firmo robore, Phylli, es
5.515.2   (Mitto alia) hoc certe noscimus indicio.
5.515.3  Consulis assidue medicum, paresque jubenti,
5.515.4   Et tamen (id fieri qui pote?) vivis adhuc. 516. [515.] De Phyllide.
5.516.1  Omnes dum spernit, dum vitat Phyllis ineptos,
5.516.2  


8629. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

quae facimus nihili. 524. [523.] In medicos.
5.524.1  Saxeus est certe Varro, vel ferreus: omnes
5.524.2   Usque audit medicos et tamen usque valet. 525. [524.] Quem putat medicorum esse optimum.
5.525.1  Quinte, rogas, quem nam primum reor esse medentum?


8630. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

nulla versatus in arte,
5.556.2   Nullum doctrina non praeit artificem.
5.556.3  Ut modo quod factum: medicus febrim autumat aegro
5.556.4   Haud esse; ille refert, esse; latere tamen. 557. [556.] In fatuum se omnia scire putantem In fatuum se omnia scire putantem] De Antigenis arrogantia Radelja


8631. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.565.1  Pulchellus, dives, claro de sanguine cretus,
5.565.2   Quinte, rogas, quo sit Lollius ingenio.
5.565.3  Nil opus id quaeri: culmen pertinget honorum
5.565.4   Ille tamen quoquo praeditus ingenio. 566. [565.] In Corvinum mortalium omnium contemptorem.
5.566.1  Quod spernis cunctos, aliis, Corvine, superbus,


8632. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

568. [567.] In arrogantis ingenii jactatorem.
5.568.1  Quae tu mira vides, alios haud posse videre,
5.568.2   Celse, putas acri quamlibet ingenio.
5.568.3  Est tamen, est, aliis quod visum, tu tamen unus
5.568.4   Nescio qui nunquam, Celse, videre potes;
5.568.5  Istud nempe ipsum: quam stultus, quam sit ineptus,
5.568.6   Qui se acri


8633. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

[567.] In arrogantis ingenii jactatorem.
5.568.1  Quae tu mira vides, alios haud posse videre,
5.568.2   Celse, putas acri quamlibet ingenio.
5.568.3  Est tamen, est, aliis quod visum, tu tamen unus
5.568.4   Nescio qui nunquam, Celse, videre potes;
5.568.5  Istud nempe ipsum: quam stultus, quam sit ineptus,
5.568.6   Qui se acri praefert omnibus ingenio.


8634. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

linguae garris sine more, modoque,
5.584.2   Pergis et invitis auribus obstrepere;
5.584.3  Verbaque moliri magno prope singula nisu,
5.584.4   Multa nec expertus dicere posse tamen.
5.584.5  Ohe, jam satis est; aerumnae denique finem
5.584.6   Pone tuae tacitus, Postume, pone meae. 585. [584.]


8635. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

597. [596.] Ad Aulum, semper docere cupientem.
5.597.1  Usque doces tu me; fer te hoc semel, Aule, doceri.
5.597.2   Odi ego me invitum qui tamen usque docet. 598. [597.] In multiloquum, eumdemque fatuum.
5.598.1  Multa loqui, rerumque soles nil dicere, Tucca;
5.598.2  


8636. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

[601.] In stultum, sibi invideri judicantem.
5.602.1  Invidisse tibi me dicis; quid tibi praeter
5.602.2   Vecordem invideam, Pontice, stultitiam?
5.602.3  Quam propter nulli non spretus, tu tamen esse
5.602.4   Te tibi persuades omnibus invidiae? 603. [602.] De Quinti natura.
5.603.1  Magnus, Quinte, foris; perparvus,


8637. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

adeo jam, Glaucia, sperni
5.614.2   Jure etiam ut credam, Glaucia, posse tibi.
5.614.3  Qui, nihil ut magnum tribuas mihi, multa, necesse est,
5.614.4   Ut tribuas certe, queis tamen ipse cares. 615. [614.] In Rullum, poetae scripta improbantem. In Rullum, primum poetae scripta probantem. Krša


8638. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

627. [626.] In Hermogenem medicum de morbis disserentem.
5.627.1  Quot morbi corpus vexent, sermone diserto
5.627.2   Egregie medicus disserit Hermogenes.
5.627.3  Sed multos tamen interea (nec miror) omittit,
5.627.4   Nempe illos, ipsi quos faciunt medici. 628. [627.] [  Var. 122] In Corvinum, omnia secreto narrantem.


8639. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.633.2   Nil unquam dicis non leve, non fatuum.
5.633.3  Nil unquam dicis non tanto, Marce, sonore,
5.633.4   Audiri, credo, possit ad Antipodas.
5.633.5  Perge tamen, solitum est, quod stulte miror: asello
5.633.6   Quid vocale magis? Quid magis est fatuum? 634. [633.] De Furio illoto cive et lauto agricola.


8640. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

645. [644.] In recitatorem incompositum.
5.645.1  Vocem infla magnam quantum vis, brachia jacta,
5.645.2   Frontem, oculos, ambo tende supercilia;
5.645.3  Non tamen efficies pulchrum ut sit carmen, amice,
5.645.4   Quod recitas; carmen se nisi sustineat,
5.645.5  Ipsum commendet ni se se, crede, popellum
5.645.6   Istae vix fatuum


8641. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.646.2   Nulli non carum se putat Antigenes,
5.646.3  Et magnos inter jam credit se quoque magnum,
5.646.4   Et proceres inter, se quoque jam procerem.
5.646.5  Se tamen agnoscet, spero, ponetque tumorem,
5.646.6   Cum patriam repetet, sordida rura, suam. 647. [646.] In censorem se vatibus exaequantem.


8642. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

modulis gaudeat ipse suis. 670. [669.] De pravo Cinnae ingenio.
5.670.1  Cinna bonos inter bonus est; virtutis amore
5.670.2   Nec tamen, ut video, ducitur ast hominum.
5.670.3  Namque malos inter cum caepit vivere, versis
5.670.4   Continuo studiis incipit esse malus.


8643. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

qui te norunt, nil, curas praeter inanes,
5.700.8   Vecordem fatua mente agitare, ferunt.
5.700.9  Sic miri vultus in marmore: praeter inertem
5.700.10   Miro at sub vultu nil tamen est lapidem. 701. [700.] In Levinum de bono religionis minime sollicitum.
5.701.1  Vincuntur Galli, vincunt, Levine, Britanni;


8644. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

est libertas deliro. Insignibus orna,
5.708.4   Queis libet, hunc, foede serviet hunc, foede serviet] Krša: hunc, serviet Radelja ille tamen. 709. [708.] [  1472] In hominem nequam.
5.709.1  Nobilis haud usquam notescis, Glaucia, condit
5.709.2   Obscurum multo in


8645. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

est miserum quod vexas tute? Gravis quo
5.751.6   Sis magis, adsciscis nempe tibi socios,
5.751.7  Ipsam et mi Lydam, quamvis ex omnibus una
5.751.8   Mi gravis esse nequit, vis tamen esse gravem! 752. [749.] Malis carminibus ulcisci malum poetam vult.
5.752.1  Nescio quid fatui scripsi modo carminis, Aule,


8646. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

atque iterum atque iterum;
5.773.5  Dein iterum atque iterum rursus: nec pausa, nec ullus
5.773.6   Est finis dictis re sine futilibus.
5.773.7  O, Lydam cerebri felicem, quae tamen usque
5.773.8   Istam fert tantam tam bona stultitiam! 774. [771.]  1151. In Eunum ingratum.
5.774.1  Jam bene promeritum


8647. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Animi dotes, sed tantummodo juvenum, Phyllis amat.
5.781.1  Doctrinam, ingenium, cultumque ac verba diserta,
5.781.2   Atque bonos mores denique Phyllis amat.
5.781.3  Hoc mihi sed dici cupio tamen: Omnia Phyllis
5.781.4   Haec tantum pulchro cur amat in juvene? 782. [778.] In Glauciam minime aptum omnia sibi munera deposcentem.


8648. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

metuit. Profer jam denique, Vare,
5.788.4   Quidquid id est, misere te miser haud crucia.
5.788.5  Naturae frustra pugnas. Da protinus istud,
5.788.6   Garrule, postremo quod tamen evoluas. 789. [785.] Ad Cinnamum sibi soli servire praedicantem.
5.789.1  Officio dicis nunquam te, Cinname, duci;
5.789.2  


8649. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

in juvenum vafro sermone jocari,
5.800.4   Blanda nec Idalio spargere dicta sale.
5.800.5  Gellia, nil horum, quae scis tu, scit mea Phyllis,
5.800.6   Sed, quod tu nescis, scit tamen esse proba. 801. [796.] In censorem indoctum.
5.801.1  Carpe (impune licet) quae scribo, Cinname. Scripti
5.801.2   Nil est,


8650. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

[797.] Vir sapiens placere nequit foeminae insipienti.
5.802.1  Optavit sapiens Varro tibi, Tulla, placere,
5.802.2   Et quod erat sapiens, hoc tibi displicuit.
5.802.3  Usque amat ille tamen. Quid ni jam, Tulla, placere
5.802.4   Possit, quem videas tam male desipere? 803. [798.] Ad Gelliam immodice a poetis laudatam.


8651. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

813. [807.] In adolescentem aptum philosophiae, minus aptum poesi.
5.813.1  Aptum te sophiae fecit natura, negavit
5.813.2   Ipsa tibi carmen condere suavidicum.
5.813.3  Tu tamen, a studiis procul et clamore Lycaei,
5.813.4   Assidue Pindo vivis in aërio;
5.813.5  Et nec philosophus vis, nec potes esse poeta.
5.813.6   Ingenium hoc, illud tu tibi,


8652. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

nugator garrule, perdideras,
5.820.11  Ista lassatus, frustra discedere quaerens
5.820.12   Quam tuleram longo tempore, stultitia,
5.820.13  Est male, dicebam, mihi, Pontice; sed tamen hercle
5.820.14   Multo est nunc melius, quam fuit ante mihi. 821. [815.] In latronem tristi morbo servatum.
5.821.1  Ereptus


8653. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

epigr. sub n.o 852) In Verum inepte Lycoridis laudes canentem. Krša
5.849.1  Quam tu, Vare, canis, cantari est digna Lycoris:
5.849.2   A te cantari non tamen illa velit.
5.849.3  Deteris ingenii culpa, quibus inclyta fulget,
5.849.4   Tot laudes animi et corporis eximias;
5.849.5  Affundis luci tenebras: fit turpis, inepte


8654. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

variis, aspice, imaginibus.
5.871.3  Iste aures pulchre mulcet liber; omnia belle,
5.871.4   Audi, jucundo verba cadunt sonitu.
5.871.5  Sed qui oculos, aures qui mulcet, nil tamen in se,
5.871.6   Quod mulcere queat corda legentis, habet. 872. [866.] In idem argumentum. Krša


8655. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Phili effigiem: sic recto est corpore; torva
5.885.2   Sic facie, sic est acribus ille oculis,
5.885.3  Volvere sic magnum quiddam sub corde videtur,
5.885.4   Corde tamen penitus, bruta ut imago, caret. 886. [880.] (pon. inter Encomiastica ad Ignat. Veninum) Ad Ignatium Veninum praeclare de


8656. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Tuccam satyra scripta sibi soli nocuisse. Krša
5.888.1  Et satyram scripsit, voluitque nocere, nec ulli
5.888.2   Omnia conatus Tucca tamen nocuit;
5.888.3  Nulli, se praeter solum, qui scriptor ineptus,
5.888.4   Tam male quam scripsit dicitur ob satyram.


8657. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

931. [925.] In Balbinum spurcidicum.
5.931.1  Quam colimus, quae digna coli, Balbine, puella est,
5.931.2   Dedecoras dictis cur male spurcidicis?
5.931.3  Cur toties monitus pergis tamen usque protervus
5.931.4   Obscoeno risum quaerere velle joco?
5.931.5  Nec dubitas castos intra jactare penates
5.931.6   Turpia quae foedo in fornice verba sonant?


8658. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

se de rebus, non de verbis sollicitum esse.
5.932.1  De re sollicitum, dicis te spernere verba,
5.932.2   Postume, verba equidem spernere te video.
5.932.3  De re sollicitus quinam tamen avius erres
5.932.4   Extra rem semper, Postume, non video,
5.932.5  Miror et omnigenas dum pergis dicere tot res,
5.932.6   Ad rem quod faciat, dicere posse nihil.


8659. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

esse probas. 952. [946.] Ne quid nimis.
5.952.1  Ingentes narras sumptus; mira omnia, nil non
5.952.2   Eximium. Id fateor, nec tamen, Aule, probo.
5.952.3  Adde: "nihil nimium", quod ni potes addere, quem tu
5.952.4   Dicis magnificum, dico ego monstrificum.


8660. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.953.5  Haec Haec] Krša; Hic Radelja ego sic patior laudari cuncta, Lycori, 5
5.953.6   Tot laudes inter dum tamen excipias,
5.953.7  Quod fregitque jugum, depulso et conjuge solam
5.953.8   Se tulit externos libera per populos.


8661. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

965. [959.] Futilia esse amatorum judicia.
5.965.1  Nulli non dicis Tullam praestare puellae;
5.965.2   Id vero dici pol reor ex animo,
5.965.3  Nec tamen et vere dici reor, Eucrite, amantum
5.965.4   Scis etenim, quam sit futile judicium.
5.965.5  Scis aliis, nescis uni tibi: cuncta, putato
5.965.6   Sed, tu aliis quae scis,


8662. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

ferre,
5.974.8   Ipsum qui nec te, Postume, ferre potes. 975. [969.] In Quintum hominem maledicum.
5.975.1  Dic quae vis, modo vera tamen. Ne dicere veri
5.975.2   Quidquam in me possis, Quinte, cavere licet.
5.975.3  Ne, tibi quae fingis, dicas, ne somnia narres,
5.975.4   Quidquid agam, misero non licet


8663. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.975.2   Quidquam in me possis, Quinte, cavere licet.
5.975.3  Ne, tibi quae fingis, dicas, ne somnia narres,
5.975.4   Quidquid agam, misero non licet effugere.
5.975.5  Hoc tamen est unum, quod laetor, somnia narras
5.975.6   Dum tua, dum fingis quae tibi collibuit;
5.975.7  Si quid peccaro, narranti jam tibi tandem,
5.975.8   Vera licet narres, non


8664. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

1008. [1002.] Aliud.
5.1008.1  Tentavi saepe huc veniens tibi, Cinna, placere,
5.1008.2   Si possem, placui nec tibi, Cinna, tamen.
5.1008.3  Restat, ut hinc abiens placeam. Mihi culte labore
5.1008.4   Nequidquam longo, Cinna superbe, vale.


8665. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.1009.1  Seminecem, tabo enectam, non corpore pulchro,
5.1009.2   Non raris animi dotibus eximiam
5.1009.3  Turba frequens comitum te stipat, Gellia, servit
5.1009.4   Nec tamen illa tibi, sed magis ipsa sibi.
5.1009.5  Deme, abs te sperant quae commoda quisque, relictae,
5.1009.6   Mirabor, de tot si comes unus erit.


8666. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.1010.4   Libertas nomen, res grave servitium:
5.1010.5  Nusquam rex, uno multi pro rege tyranni,
5.1010.6   Quorum certa infert jam tibi fata furor.
5.1010.7  Tu plaudis tamen ipsa tibi et confossa cruentum
5.1010.8   Lethali pectus vulnere vulnus amas. 1011. [1005.] Aliud.
5.1011.1  Gallia, quis


8667. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

1034. [1028.] Aliud.
5.1034.1  Contemptu atque odio digna est, quod nectere fraudes
5.1034.2   Nec potis est Phyllis, nectit et usque tamen. 1035. [1029.] "Non dicam ingenue quod tibi displiceat".
5.1035.1  Dic, ais, ingenue quae pecco: dicere possum,
5.1035.2  


8668. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

cur Lycidas placet omnibus? Hanc reor unam
5.1049.2   Ob rem, quod dignum nil habet invidia. 1050. [1044.] Ad Gelliam, "Compta nimis damno vult tamen illa suo". In Gelliam, "Compta nimis damno quod velit esse suo". Krša
5.1050.1  Compta parum foeda est, nulli sed foeda videtur,


8669. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.1050.2   Gellia, multarum quod latet in numero.
5.1050.3  Coepit ubi comptus nimios, tum visa tuentes
5.1050.4   Omni percellit foedior e numero.
5.1050.5  Compta parum tamen illa sibi male displicet; esse
5.1050.6   Compta nimis damno vult tamen illa suo. 1051. [1045.] In Quintillam numquam ridentem.


8670. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

ubi comptus nimios, tum visa tuentes
5.1050.4   Omni percellit foedior e numero.
5.1050.5  Compta parum tamen illa sibi male displicet; esse
5.1050.6   Compta nimis damno vult tamen illa suo. 1051. [1045.] In Quintillam numquam ridentem.
5.1051.1  Nil ridet Quintilla. Aliquod si corde sub alto
5.1051.2  


8671. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

In Quintillam numquam ridentem.
5.1051.1  Nil ridet Quintilla. Aliquod si corde sub alto
5.1051.2   Vulnus habet, doleo, moesta quod est nimium:
5.1051.3  Sin cura intactum pectus gerit et tamen usquam
5.1051.4   Haud ridet, doleo, stulta quod est nimium. 1052. [1046.] Ad Quintum vati maledicentem.
5.1052.1  Te mihi


8672. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

1060. [1054.] Ad Postumum, semper magis magisque inepta dicentem.
5.1060.1  Multa Lupus dicit, multa et tu dicis inepte,
5.1060.2   Postume, tu gravis es mi tamen, ille levis:
5.1060.3  Spes etenim est, doctus post res ut dicat ineptas
5.1060.4   Ille aliquid, nosci quod queat utiliter.
5.1060.5  A te quod sperem, nihil est; effatus


8673. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

1073. [1067.] In Ornitum semivirum.
5.1073.1  Permagno liquidam pretio vocem, Ornite, vendis,
5.1073.2   Majori at pretio vox tamen empta tibi est.
5.1073.3  Semivir argenti vel montes congere: pensas
5.1073.4   Jacturam nullis, Ornite, divitiis.


8674. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

succendere cuncta putas tu,
5.1115.6   Hoc mage consuevi dicere frigudulum,
5.1115.7  Et pictae similem flammae, quae gliscere visa
5.1115.8   Nec quemquam incendit, nec calet ipsa tamen.
5.1115.9  Talis Petrarcham spernas? Cui dulce canenti
5.1115.10   Assurgunt Pindi e vertice Castalides,
5.1115.11  Ardua quem celeri superantem nubila penna


8675. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

1127. [1121.] In idem argumentum.
5.1127.1  Conatus toties tam longis, Glaucia, curis
5.1127.2   Nil non insulsum scripsit et illepidum.
5.1127.3  Conari tamen invita juvat usque Minerva,
5.1127.4   Invitis carmen scribere Pierisin.
5.1127.5  Stultum ajunt qui bis, qualem hunc par dici, ad eumdem
5.1127.6   Offendit stulte qui toties


8676. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

choragus,
5.1142.6   aeque sed praestans est mihi philosophus. 1143. [1137.] In idem argumentum.
5.1143.1  Displicuit populo; mirus tamen esse choragus
5.1143.2   Dicitur et veros Cinna tenere modos.
5.1143.3  Dicatur: veros, populo at qui vendit opellam
5.1143.4   Non tenet ille modos, ni placeat populo.


8677. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Nil opus est: pictum in pectore, Tulla, geris.
5.1226.3  Pinxit amor; mentique objectat nocte dieque,
5.1226.4   Cogit et, ut nolis, perpetuo adspicere.
5.1226.5  Posce tamen: ventosus amor quam pingit, imago
5.1226.6   Nam cita foemineo diffugit ex animo.
5.1226.7  Id tibi quum fiet, saltem spectabis Iolam
5.1226.8   Neglecta interdum forsitan in


8678. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Leonillam sua forma innumeris nocere. Krša
5.1227.1  Quam nec pulchra Venus formoso vicerit ore,
5.1227.2   Formosam nescit se Leonilla tamen,
5.1227.3  Et passim blandis juvenes accendit ocellis,
5.1227.4   Atque ima ignotas condit in ossa faces.
5.1227.5  Sic nocet innumeris innoxia: dicite forma


8679. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

spernitque et negligit, Aule,
5.1234.2   Parce queri; haudquaquam sperneris immerito;
5.1234.3  Qui spretus, male qui neglectus scilicet usque
5.1234.4   Tam vecors Phyllin tu tamen usque foves. 1235. [1229.] Forma vincit eloquium. Formam in Phyllide eloquio praestare. Krša


8680. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

sola Gellia. In idem argumentum. Krša
5.1244.1  Soli quam peream dixi tibi, Gellia: nulli
5.1244.2   Ignotum id nescis, Gellia, sola tamen. 1245. [1239.] In Gelliam facilem et difficilem. In Gelliam facilem, eamdemque difficilem. Krša


8681. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

1271. [1265.] In Corvinum mores spectaculis corrumpentem.
5.1271.1  Gaudia vana paras populo, Corvine; venena,
5.1271.2   Grata parans, praebes at nocitura tamen.
5.1271.3  Non moeror tantum nimio risuque jocoque,
5.1271.4   Omne sed et vitae solvitur officium. 1272. [1266.]


8682. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

1308. [1302.] De Gallae querelis.
5.1308.1  Zelotypum, queritur, quod nacta est Galla maritum,
5.1308.2   Quem scit zelotypum non satis esse tamen. 1309. [1303.] De Phyllidis amoribus.
5.1309.1  Phyllis amatores quaerit, non quaerit amicos.
5.1309.2   Cara cupit dici,


8683. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

idem argumentum
5.1355.1  Nil valet ingenio, nil scit, nil Lelius unquam
5.1355.2   Fecit, vel dixit, quod memorare queas,
5.1355.3  Nil, quod non merito spernas, tamen usque suorum
5.1355.4   (Ride, o sanorum est quidquid ubique hominum;
5.1355.5  Res digna est certe risu), tamen usque suorum
5.1355.6   Se proavum truncis jactat


8684. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

dixit, quod memorare queas,
5.1355.3  Nil, quod non merito spernas, tamen usque suorum
5.1355.4   (Ride, o sanorum est quidquid ubique hominum;
5.1355.5  Res digna est certe risu), tamen usque suorum
5.1355.6   Se proavum truncis jactat imaginibus. 1356. [1348.] De Gallo et Mancia.
5.1356.1  Non tulit a populo,


8685. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

1365. [1357.] In Ponticum, in rebus nimium festinum. In Ponticum, in rebus agendis inconsultum. Krša
5.1365.1  Pontice, quidquid agis, festinas, nec tamen unquam
5.1365.2   Non sero peragis, Pontice, quidquid agis.
5.1365.3  Nec miror; quid enim expedias, verso ordine rerum,
5.1365.4   Cum pes atque manus consilium


8686. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Krša
5.1385.1  Quae bene quis fecit, memini; male facta per auras
5.1385.2   Omnia do rapidis, Quinte, ferenda Notis.
5.1385.3  Est tamen, est oblita memor quae crimina servat,
5.1385.4   Et nihil humanum negligit aequa Themis.
5.1385.5  De me securus, ne quid succenseat illa;
5.1385.6   Ne tibi pro merito


8687. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

et vario miscet praecordia motu,
5.1396.8   Est quiddam, paucis quod licet efficere,
5.1396.9  Est quiddam, quod tu mente ista, corpore et isto,
5.1396.10   Omnia si facias, non tamen efficies. 1397. [1389.] In malum oratorem.
5.1397.1  Orator malus obtundis me saepe rogando,
5.1397.2   Qua multum cunctis


8688. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

doctus nemo probat unus; id ergo
5.1400.2   Ulturus doctos despuit ille viros,
5.1400.3  Et quidquid scriptum est cuivis, quamvis bene, pulchre,
5.1400.4   Suaviter, argute, nil tamen ille probat. 1401. [1393.] In Lycum se invidiam spernere dicentem.
5.1401.1  Sperni a te invidiam dicis, Lyce; dico ego contra


8689. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Hoc tibi, Quinte, acri, praeditus ingenio,
5.1445.3  Intima quo penitus scrutari et noscere possis,
5.1445.4   Perque videre intus quidquid inest vitii.
5.1445.5  Erras, Quinte, tamen: tardi est, bardique videre
5.1445.6   Prava modo, recti cernere posse nihil. 1446. [1439.] In Glauciam, de Flacci mutabilitate querentem.


8690. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.1477.2   Quod solus vellet mirus et eximius.
5.1477.3  Id postquam vidit male cedere spretus, inepte
5.1477.4   Nullum non cumulat laudibus omnigenis.
5.1477.5  Nil tamen assequitur laudis, nec solus habetur
5.1477.6   Quod, nec cum multis, mirus et eximius. 1478. [1471.] In desidem.


8691. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


5.1479.4   Sic misero nunquam non reditura perit.
5.1479.5  Hoc tibi me jussit Phoebus, Quinte, hoc tibi jussit
5.1479.6   Dicere ab Aonio Calliopea jugo.
5.1479.7  Tu tamen haud cessas longo torpere veterno
5.1479.8   Atque dies multa perdere desidia? & SEPULCRALIA ET LUGUBRIA


8692. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Lycophontis Trezenii.
6.45.1  (Nomen Arcadicum Antonii de Gennaro ducis Belfortis Neapolitani)
6.45.2  Heic situs est Lycophon, vates longe optimus, at vir
6.45.3   Multo, quam vates, ille tamen melior,
6.45.4  Quem sibi Parthenope raptum flet, moestaque flebit
6.45.5  Dum Musas, mores dum colet illa bonos,
6.45.6  Dum spernet procerum vulgus, laudabit, avitam


8693. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


6.54.3  Vincere qui cantus Orphei, raptamque vocare
6.54.4   Euridicen auras non semel ad superas.
6.54.5  Nec prorsus periere tamen, quos candida servat
6.54.6   Usque sibi aeternis harmonia in tabulis,
6.54.7  Unde sibi exemplum saeclis petet omnibus omnis,
6.54.8  Qui cantu scenam, templa vel


8694. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


7.5.1  O tragici vates, dirum genus atque cruentum,
7.5.2   Pergite me vestris perdere carminibus,
7.5.3  Quae toties jam lecta, iterumque iterumque necesse est
7.5.4   Mi tamen invitis auribus excipere.
7.5.5  Scribetur, credo, de me quoque, fabula: dicar
7.5.6   Vatibus et vates perditus a tragicis.


8695. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


7.11.2  Fers tecum, normas, forficulas, calamos.
7.11.3  Anglus Daedaleo duxit tersitque lepore
7.11.4  Cuncta faber; fieri nil pote simplicius.
7.11.5  Ipse tamen (fas est si dicere vera) carere
7.11.6  Tot rerum nugis mi puto simplicius. 12. Ad Quintum, aliena carmina recitantem.


8696. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

coetu vetulam se inferre frequenti,
7.26.2   Non infert se se commoda, Quinte, aliis.
7.26.3  Infert se soli sibi commoda. Non placet ipsa;
7.26.4  Invenit ast ipsi quod tamen heic placeat. 27. Ad Aulum senem Aegles adolescentulae amicitiam expetentem.
7.27.1  Formosa est Aegle, vernatque in flore juventae,


8697. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

29. Ad Postumum, supra modum laudari volentem.
7.29.1  Carmina laudavi tua, Postume, largius aequo,
7.29.2   Et mihi derisor jam prope, displicui.
7.29.3  Nec tamen explevi, quo pruris, laudis amorem
7.29.4   Atque malam videor parcus ob invidiam?
7.29.5  Quid de te dicam vis tandem, Postume? Sat ne
7.29.6   Esse putas, si te Moeonidae


8698. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

32. Ad Gelliam, immani pinguedine sibi placentem.
7.32.1  Multo quae pingui distenta es, Gellia, sic ut
7.32.2   Nulli non vasto corpore displiceas,
7.32.3  Una places tamen places tamen] tamen2 places1 Radelja ipsa tibi, succique videris
7.32.4   Plena Ceres, thalamum scandere


8699. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

sibi placentem.
7.32.1  Multo quae pingui distenta es, Gellia, sic ut
7.32.2   Nulli non vasto corpore displiceas,
7.32.3  Una places tamen places tamen] tamen2 places1 Radelja ipsa tibi, succique videris
7.32.4   Plena Ceres, thalamum scandere digna Jovis.


8700. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

sibi placentem.
7.32.1  Multo quae pingui distenta es, Gellia, sic ut
7.32.2   Nulli non vasto corpore displiceas,
7.32.3  Una places tamen places tamen] tamen2 places1 Radelja ipsa tibi, succique videris
7.32.4   Plena Ceres, thalamum scandere digna Jovis.


8701. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


7.58.2   Lectorem solo decipis in titulo?
7.58.3  Cur parvum stulte mentiris, magne, parentem,
7.58.4   Pygmaeo natum dicis et Enceladum?
7.58.5  Quod si qua fieri potuit tamen, hercule posse
7.58.6   Nil quidquam fieri non puto prodigii. 59. De Varo erga vetulam officioso.
7.59.1  Assidue vetulam


8702. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Flexanimo et mentes influat eloquio.
7.66.5  Haec me saepe doces, inculcas haec mihi saepe,
7.66.6  Quorum nil soleo credere, Polla, tibi.
7.66.7  Nil, toties doctus, didici tamen, hoc nisi solum,
7.66.8   Uri te flavo in Thyrside non modice. 67. Ad Varum ducta uxore maerentem. Lusus.
7.67.1  Ante alias


8703. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

carmen recitantem in laudem Pii VI. Pontificis Maximi.
7.87.1  Alfanus magnum dum coelo attolere Sextum
7.87.2   Optat, carminibus nec valet ipse suis,
7.87.3  Asdenti carmen sublegit, nec tamen ullo
7.87.4   Se adstrinxit furto, quod miser arguitur;
7.87.5  Invito nec enim domino id fecisse videtur,
7.87.6   Ipsis qui, credo, gaudet in Elysiis,


8704. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

104. Ad Varum, ob honores Romanae togae intumescentem.
7.104.1  Qui nihili est, quamvis nullo non auctus honore
7.104.2   Clareat, ille tamen non minus est nihili.
7.104.3  Hoc moneo te, Vare, tibi si forte videris
7.104.4   Magnus Romuleae factus honore togae.


8705. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

mihi contulerit, quam laudo, saepe, senectus,
7.111.2   Tulla, rogas? Forma ut laeter et ipse tua,
7.111.3  Et tecum ut crebro verser, possimque videri
7.111.4  Ut tuus, interea sim tamen usque meus. 112.
7.112.1  In narratorem tristem morborum.
7.112.2  Si quis forte levi risu quassator ineptus,


8706. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


7.117.2   Quem possis merito dicere canitie.
7.117.3  Foemineo in coetu stulte cum blandus ineptit
7.117.4   Omnimodis flavum dixeris esse Parin:
7.117.5  Nec tamen idcirco metuas ne corda calescat
7.117.6   Ulla Helene, blandum ne velit ulla sequi. 118. In militis gloriosi socordiam.


8707. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

sed Lycidam. 136. De se a Tulla spreto.
7.136.1  Tullae spretus ego dolui. Quid Tulla? Dolorem
7.136.2   Saeva meum sensit, nec tamen indoluit.
7.136.3  Posthac, quandoquidem satis est mi cognita, spernet
7.136.4  Me quam vult, spretus non erit ut doleam.


8708. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

143. Ad amicum vulgo male audientem.
7.143.1  Nolo ego pol vulgus de te quae narrat, amice,
7.143.2   Credere. Si vulgus vera tamen loquitur,
7.143.3  Te tibi dissimilem miror doleoque, tuique
7.143.4   Exopto fias rursus ut assimilis. 144.


8709. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


7.169.7   Quaeque thymum circa dulce susurrat apis,
7.169.8  Te ne meus potuit contemptam linquere Cinna?
7.169.9   Tene meus talem spernere Cinna potest?
7.169.10  Non impune tamen; gaudentes rure Camoenae
7.169.11   Namque viro irasci protinus incipient,
7.169.12  Nec male contempto dictabunt talia posthac,
7.169.13   Qualia in his lusit carmina saepe


8710. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


7.171.2  Gallo, dum sequitur fugientem fervidus hostem,
7.171.3  Allubens oculo est fixa sagitta, manu
7.171.4  Ille premens vulnus; tamen, inquit, dulce vel uno
7.171.5   Est oculo vestram posse videre fugam. 172. (ut supra) Quare timeat Postumo, ne


8711. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Pholoen colit usque Lycotas;
7.219.10   Incertum mirer quid prius, hercle mihi est.
7.219.11  An Pholoen, tam culta manet quod saeva; Lycotan
7.219.12  An mage, tam saevam quod tamen usque colit. 220. [219.] Ad Gelliam, dicentem, se nullo unquam amore captam fuisse.
7.220.1  Gellia, nullo unquam te captam dicis amore.


8712. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

effoetus sequitur quicumque puellam,
7.238.6   Votorum haec misero est ultima meta senis.
7.238.7  Extremae se prima aetas ut jungat amice,
7.238.8   Quidlibet expertus non tamen efficiet. 239. [238.] De Quinto.
7.239.1  Se, quod amat, solam virtutem propter amare,
7.239.2   Quintus ait. Clorin sic amat


8713. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

17. Ad quemdam, de mirifica Lydae patientia.
8.17.1  Si natus matri narret, quot tu mala Lydae,
8.17.2   Mater jam natum non ferat ipsa suum;
8.17.3  Te fert illa tamen, morbosque, insomnia, tractus
8.17.4   Nervorum, quidquid denique condoluit
8.17.5  Narrantem totis longo sermone diebus
8.17.6   Auditque et placido pectore perpetitur.


8714. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

jucunda magis non ulla est moribus aureis,
8.22.4   Omni nulla magis sedula in officio?
8.22.5  Cur spretam subito linquis? Non te pudet, idem
8.22.6   Quod non sis, eadem cum tamen illa tibi est?
8.22.7  Non pudet, ingenio constet cum foemina, quod vir
8.22.8   Ventus ut et nubes verteris aeria?


8715. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

vinci (quod, Jane Jane] Radelja : Tana Krša , laboro)
8.23.2   Sic, ut te credas vincere, difficile.
8.23.3  Id tamen efficiam; dulci laetabere palma,
8.23.4   Desinet atque tuam Lyda dolere vicem.
8.23.5  Marte tuo invictus, mea jam victoria laedat
8.23.6   Ne Lydam, vincar denique Marte


8716. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

miserum! Quae scribo illi, donoque dicatus
8.27.4   Illi uni vates, haec putat illa nihil?
8.27.5  Sed putet usque licet: vivet mea laude perenni
8.27.6   In his Lyda tamen, quae putat esse nihil. 28. Ad Lydam, Neptunum euntem.
8.28.1  Littoream quando Neptuni tendis ad urbem,
8.28.2   Et procul


8717. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.28.1  Littoream quando Neptuni tendis ad urbem,
8.28.2   Et procul hinc paullum cedere, Lyda, juvat,
8.28.3  Digressu maesti, dicemus laeta sodales
8.28.4   Verba tamen, faustum quisque precatus iter.
8.28.5  I felix, suaves Zephyri comitentur euntem,
8.28.6   Et niteat pura luce serena dies,
8.28.7  Et quacumque ibis, nusquam non rideat,


8718. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

qua saepe audit me passim Roma loquentem,
8.36.4   De qua tantisper denique cum taceo,
8.36.5  Sermoni ut videar sociorum impendere curam,
8.36.6   In te cura omnis dum tamen usque manet?
8.36.7  Frons, oculi, vultus clamant: Huic corpus in urbe est;
8.36.8   Post Lydam longe mens iit hinc peregre.


8719. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.37.4   aegrotat? Noctes transigit illa vigil?
8.37.5  aestuat his animus curis, haec candida num sit,
8.37.6   Incertum, an misero nigra futura dies.
8.37.7  Qualiscumque tamen fuerit, quodcumque paratum est,
8.37.8   Illic, seu risus, seu dolor et lacrymae,
8.37.9  Illuc mente feror cupida, vel flere magis me
8.37.10   Cum Lyda, ab Lyda quam procul


8720. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.42.2   Istaec rura velim longius et colere.
8.42.3  Esse statim tecum cupio, cupioque vigentem,
8.42.4   Laetam, floridulam tardius adspicere.
8.42.5  Posterius tamen hoc malim; dum frigora cessant,
8.42.6   Dum tepidi fulgent ac sine nube, dies,
8.42.7  Tuscula dum rident late juga, quod facis, urbe
8.42.8   Sis procul, atque hilaris rura


8721. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.69.7  Te, nemo haud gaudet quam fantem audire, lepore
8.69.8   Quod mentes, aures quod juvet omnigeno,
8.69.9  Iliadas vel si placeat tibi texere longas,
8.69.10   Usque tamen soleo dicere pauciloquam. 70. Ad Lydam. Remedium adversus malos scriptores.
8.70.1  Ne mala scriptorum perdat me turba recentum,


8722. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.84.4   Faecunda et varias quae dabat arbor opes,
8.84.5  Et dulces volucrum cantus, auraeque salubres
8.84.6   Longa illic possent detinuisse mora.
8.84.7  Illa diu, tamen illa diu (gaudete sodales)
8.84.8   Non tulit a coetu se procul esse suo. 85. Ad Lydam, Dantis carmina legentem.


8723. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

foemina dissimulat. 10 88. Ad Lydam. Poetae carmina laudantem.
8.88.1  Quod tu, Lyda, probas, pulchrum reor; haud tamen idem,
8.88.2   Quae tu collaudas, omnia pulchra reor.
8.88.3  Judicio nunquam peccas, mala carmina saepe
8.88.4   Ut laudes, comi duceris ingenio.


8724. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

90. Ad Lydam, immodico virtutis studio ignoscendum.
8.90.1  Lyda, modum laudo. Virtus mihi displicet ipsa,
8.90.2   Quem posuit ratio, ni tenet usque modum.
8.90.3  Nec tamen insector, pulchrae virtutis ineptus
8.90.4   Trans finem studio qui ruit immodico.
8.90.5  Non placet id: nostro sed ferri sed ferri] ferri2 sed


8725. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.116.2   Abduxit patrio limine Telemachum,
8.116.3  Sic tu, Lyda, doles, heu, nunc, dum lux tua, dulcis
8.116.4   Natus abit pulchrae ad moenia Parthenopes.
8.116.5  Parce tamen curis: prolem quae duxit Ulyssis,
8.116.6   Illum etiam ducet, quo parat ire, dea.
8.116.7  Illum etiam reducem, parta sibi laude, videbis,
8.116.8   Telemachum vidit ceu bona


8726. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Atque suae agnoscet spem columenque domus.
8.117.7  Quid pater interea? Quid mater cara? Sodales
8.117.8   Quid, te qui toto pectore diligimus?
8.117.9  Heu! Desiderium tamen aequa mente feremus,
8.117.10   Noster ne minuat gaudia vestra dolor. 118. Ad Petrum iter parantem. De Lyda matre.


8727. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Multa gemens moesto corde volutat iter;
8.118.3  Parvum iter, at matri toto prope longius aevo,
8.118.4   Cujus amor mensem saecula multa putat.
8.118.5  Nec metus est ullus, ne te tamen illa moretur,
8.118.6   Mire amat illa quidem, sed sapienter amat.
8.118.7  Quid sibi jucundum non quaerit; quae tibi prosint,
8.118.8   Qualiacumque, satis dulcia quaeque


8728. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

122. De Lyda et Tulla aeque cultis non aequa laude.
8.122.1  Et Lydam et Tullam multi visuntque coluntque,
8.122.2   Nec Lydae Tullam do tamen esse parem.
8.122.3  Cultores debet fortunae Tulla faventi,
8.122.4   Cultores debet, pol, mea Lyda sibi.
8.122.5  Parta sibi haec virtute sua; virtute parentum


8729. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Romulei rara puella soli.
8.124.3  Difficile est omnes laudare, aut dicere dotes,
8.124.4   Singula quam deceant, quae facit et loquitur,
8.124.5  Quam proba sit, quam culta. Brevi tamen omnia dicam:
8.124.6   Visa mihi Phyllis, Lyda, tui est similis. 125. Ad Lydam. De laude, quae aliis foeminis a poeta tribuitur.


8730. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

131. Ad Janum, dicentem, Lydam esse multiloquam.
8.131.1  Lydam, Jane, tuam verbosam dicere noli;
8.131.2   Multa licet dicat, nil tamen est brevius.
8.131.3  Nil non cordate, sapienter, suaviter effert,
8.131.4   Quidquid ait, prodest et juvat eximie.
8.131.5  Ergo alias fari parco sermone jubeto;


8731. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.164.1  Cur Lydam toties celebro? Cur semper in ore,
8.164.2   Inque meo semper carmine Lyda sonat?
8.164.3  Nempe alias video laudari posse puellas,
8.164.4   Sic tamen hercle aliquid cogar ut excipere;
8.164.5  Una est Lyda omnes inter, quam sic licet omni
8.164.6   Laude ornare, nihil prorsus ut excipiam.


8732. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

istum, patior, quamvis, Puccine, locari
8.174.2   Astra super meruit laudibus eximiis.
8.174.3  Lauda, inquam, large quantum vis; conjuge nolo
8.174.4   Dicatur melior vir tamen ille sua.
8.174.5  Esse parem satis est: Lydam praecellere laude
8.174.6   Si possit, credo, non velit ipse suam.
8.174.7  Dic ergo: Ante omnes ceu Lyda est optima nuptas,


8733. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

215. Se prae Lyda non posse colere Lagoidem.
8.215.1  Commodus esse tibi mallem si, Lyda, Lagoin,
8.215.2   Te missa, assiduus mi colere inciperem.
8.215.3  Te tamen usque colam (pergas modo ferre molestum)
8.215.4   Multo quod malo commodus esse mihi. 216. In idem argumentum.
8.216.1  Lyda,


8734. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

244. De miris Lydae dotibus.
8.244.1  Nondum, Lyda, tibi viridis defloruit aetas;
8.244.2   Multus adhuc pulchro ridet in ore decor;
8.244.3  Ne tamen instantis metuas tibi damna senectae,
8.244.4   Provisum est omni Palladis auxilio.
8.244.5  Tabentesque genas etenim, rarumque capillum
8.244.6   Pensabit mirum scilicet


8735. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

large congesta supellex,
8.244.8   Et quo nil usquam est dulcius, eloquium.
8.244.9  Foemineae ut pereant laudes tibi, quanta virorum
8.244.10   Laudibus his olim es, Lyda, futura tamen. 245. Se ingenue Lydam laudare.
8.245.1  Dicis adulari tibi me, mea Lyda, quod usque
8.245.2   Multus amo laudes tollere ad


8736. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

251. Se omnibus foeminis Lydam longe anteferre.
8.251.1  Me, spero, haud spernet, sed si vel spreverit, omnes
8.251.2   Magna erit ante alias mi mea Lyda tamen.
8.251.3  Illam, quidquid agat, cuivis praeponere cogor,
8.251.4   Non quod amat, multo est sed quod amabilior.


8737. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

amabilior. 265. Ad Lydam. Ne quid nimis probet.
8.265.1  Lauda quidquid erit laudandum, Lyda; caveto
8.265.2   Virtuti adjungas ne tamen et vitium.
8.265.3  Nec, quod erit dignum tantum una ex parte probari,
8.265.4   Ex omni (non fas id tibi) parte proba.
8.265.5  Plurima sunt bona mixta malis quodcumque


8738. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

joci. 276. De Lyda et Lesbia.
8.276.1  Quantumvis forma praestet, praestetque sagaci.
8.276.2   Lesbia mente, mihi non placet illa tamen.
8.276.3  Quaero ultra haec veram virtutem, noscere fertur
8.276.4   Quam nondum prima Lesbia de facie.
8.276.5  Hanc addat, laude extollam super astra merentem,


8739. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.291.1  Multas, Lyda, mihi te grates dicis habere;
8.291.2   Vin' scire, ipse tibi quotnam habeo? Innumeras.
8.291.3  Quod me non dignum pateris tamen esse tuorum
8.291.4   In numero, atque tuam concelebrare domum,
8.291.5  Quod mecum evolvis veterum tot scripta virorum
8.291.6   Inclyta, quae Phoebus, quaeque Minerva


8740. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.292.1  Commendas alios Lydae: commendet at ipsum
8.292.2   Qui te, nancisci quem, rogo, Tulle, queas?
8.292.3  Quis faciet, dictoque omni, factoque molestum
8.292.4   Te tamen ut mitis longius illa ferat? 293. De Lyda.
8.293.1  Vesper adest; jam tempus adest decedere pastu,
8.293.2   Et saturas prima


8741. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Guasce, soles ullo sine fine jocari,
8.314.4   Multaque cum multo dicere verba sale.
8.314.5  Sed tua dicta, joci et pereunt, salsusque, dicaxque
8.314.6   Nusquam abigis Lydae me tamen a latere.
8.314.7  Nil moveor, quoties dicor "gravis omnibus horis
8.314.8   Illi haerere comes scilicet assiduus".
8.314.9  Vis pellar? Toties iteras quod tu mihi carmen;


8742. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.336.2   Olim maturo tempore qualis erit?
8.336.3  Dicam equidem sensu ex animi: res scilicet ipsa
8.336.4   Non raro magna spe solet esse minor.
8.336.5  Si tamen aequarit, spem si res vicerit ipsam,
8.336.6   Illa futura olim, Lyda, tibi est similis. 337. Quanti faciat Lydae judicium.


8743. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Gaudet, se Lydae placuisse et sibi Lydam placere velle.
8.339.1  Si laudas, mea quod laudari carmina digna
8.339.2   Esse putas, laetor me placuisse tibi.
8.339.3  Si non digna putas, laudas tamen, optima Lyda,
8.339.4   Laetor, te saltem velle placere mihi. 340. Cur amat Lydam.
8.340.1  Me, quod amo Lydam, quae dicit


8744. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

scilicet ipsa parens. 342. Ad amicum de Lyda ejus carmine mota.
8.342.1  Carmine quae nullo dixit se Lyda moveri,
8.342.2   Esse tamen motam carmine, amice, tuo,
8.342.3  Id tibi cum dixit me coram, quid mihi eadem
8.342.4   Illa opera misero dixit, amice, vides.


8745. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Jurgantem verbis abstinuisse malis.
8.351.3  Id semel auditum decies audire necesse est,
8.351.4   Obtundi et nota semper ab historia.
8.351.5  Laudo, quod veritus tecta es: si fas tamen, oro,
8.351.6   Si fas, tandem aures ut vereare meas. 352. Ad Aulum. De Lyda.
8.352.1  Lydam posse negas quidquam perferre


8746. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.362.2   Multus ab immodico nec tonat ore fragor.
8.362.3  Parrhasios inter vates hoc spernor et ipse,
8.362.4   Et mecum laudes, o mea Lyda, tuae.
8.362.5  Sed tamen haec, Grajo non prorsum cassa lepore,
8.362.6   Olim scripta leget si bona posteritas,
8.362.7  Dicar ego prisco ritu, Phoeboque favente,
8.362.8   Et Musis, laudes concinuisse


8747. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.371.2   Tu loqueris, solum quem cupio tacitum.
8.371.3  Heu loqueris, narrasque tuae deliria mentis,
8.371.4   Morborum longas scilicet Iliadas.
8.371.5  Et tamen ex alto curnam suspiria moestus
8.371.6   aegra traham interdum pectore, Avite, rogas? 372. Ad Aulum de Lyda, quae illum de folle insulsa narrantem


8748. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.384.3  Dum Vaticani regales visimus aedes,
8.384.4   Tecum perpetuo quo, mea Lyda, fui;
8.384.5  Tantaque tot rerum vidi miracula, nec, quam
8.384.6   Mirarer, ni te, res tamen ulla fuit. 385. In quemdam, qui dixerat, poetam intempestive Lydam laudasse. Adhibita conjectura ducor ad suspicandum, hoc dictum fuisse


8749. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

400. De interpellatis lectionibus ad Lydam.
8.400.1  Mille morae officiunt tecum, mea Lyda, legenti,
8.400.2   Quaeque lego cogunt ponere de manibus.
8.400.3  Nec periisse tamen mihi tempus conqueror. Ulla,
8.400.4   Qua tecum versor, non perit hora mihi. 401. De domo Pizzellia.
8.401.1  Cui conjux,


8750. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

402. Ad Victoriam Odescalchiam. De Lyda.
8.402.1  Cunctas pol vincis longe, Victoria, matres,
8.402.2   E cunctis Lydam sed tamen excipio:
8.402.3  Esse parem cui te soli reor et reor esse
8.402.4   Id plus, quam cunctas vincere longe alias.


8751. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

ipse suos. 406. Ad Lydam. In idem argumentum.
8.406.1  Lyda, meo agnoscet qui se se in carmine laesum,
8.406.2   Audebit nemo se tamen esse queri;
8.406.3  Nam laesum incipiet si quis se dicere, probrum
8.406.4   Vesana incipiet prodere voce suum.
8.406.5  Quodque ibat vacua telum sine vulnere in aura,


8752. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Cuncta videt, se se ipse oculus non cernit imago
8.407.2   Vera est humani scilicet haec animi.
8.407.3  Nempe videt, mea Lyda, alios, se non videt ipsum,
8.407.4   Sit tamen et si acri praeditus ille acie.
8.407.5  Hoc ego me ostendi cupio mihi; teque rogare
8.407.6   Haud cesso ut speculi sis mihi saepe loco,
8.407.7  Dicere nec parcas, quae


8753. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

et tonitrus narrasti et perdita letho
8.412.4   Multa virum, multa et corpora quadrupedum.
8.412.5  Quae dum persequeris, nimio terrore molestum
8.412.6   Lyda tamen placido pectore, Plance, tulit.
8.412.7  Ausa nec est maesto sermoni ponere finem,
8.412.8   Laeta etenim fantem te magis illa timet;
8.412.9  Atque tuos horret lusus,


8754. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

417. Ad eamdem.
8.417.1  Quod caput esse artis dicebat Roscius, unum Cic. de Orat. lib. 1. cap. 29. "Roscium saepe audio dicere, caput artis esse decere; quod tamen unum id esse, quod tradi arte non possit". Radelja
8.417.2   Quod non posse ulla tradier arte tamen,
8.417.3  Id pol ego, quid sit, didici,


8755. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

"Roscium saepe audio dicere, caput artis esse decere; quod tamen unum id esse, quod tradi arte non possit". Radelja
8.417.2   Quod non posse ulla tradier arte tamen,
8.417.3  Id pol ego, quid sit, didici, Pizzellia, dum tu
8.417.4   Sollicitam curis nuper agis Meropen.
8.417.5  Vultu etenim ex omni, motuque, statuque tuo se


8756. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

magni fis, o Pizzellia, nulli
8.424.2   Non laude omnigena tolleris astra super.
8.424.3  Id pulchrum est, fateor; multo sed pulchrius illud,
8.424.4   Interea quod te despicis ipsa tamen. 425. [424.]
8.425.1  Egisti e Merope quiddam, Pizzellia; largo
8.425.2   Mi fletu exangues immaduere genae,


8757. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Egregio juveni febris acuta lacus.
8.428.3  I procul hinc, si quis pudor est ac multa, paramus
8.428.4   Quae tibi certatim dicere, probra fuge.
8.428.5  Hic perstare juvat vel si tamen; illius exi,
8.428.6   Et nostro potius te, mala, conde sinu. 429. [428.] Ad eumdem Petrum.
8.429.1  Gaude, Petre, vales quod


8758. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

431. [430.] De imagine Mariae Pizzelliae a Leucone picta.
8.431.1  Egregie Leucon te pinxit: pingere quiddam
8.431.2   Pulchri, ego quod video, non tamen evaluit.
8.431.3  Id sentire magis quid sit, quam dicere possum.
8.431.4   Suada? Venus? Multo gratia plena sale?
8.431.5  Anne decor miro componens cuncta lepore?


8759. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

434. [433.] De imagine Violantae Pizzelliae, Mariae filiae.
8.434.1  Leuconis haec picta manu Violanta loquetur
8.434.2   Jam, credo, egregium laudet ut artificem;
8.434.3  Ut sileat tamen ipsa, omnes formamque puellae,
8.434.4   Egregium et tollent laude pari artificem. 435. [434.] In idem argumentum.


8760. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.445.7   Quam monstro, fortis pectore magnanimo.
8.445.8  Re jam docta scies, medicos qui despuit omnes,
8.445.9   Ut validus nullis indigeat medicis. Parendum tamen est divino oraculo "Honora medicum propter necessitatem" si quidem hoc loco medici nomine significentur etiam clinici, qui morbis, non soli chirurgi, qui vulneribus medentur. Radelja


8761. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

449. [448.] De Lydae eadem iterum narrantis lepore.
8.449.1  Fabula, cum primo narrasti, grata; secundo
8.449.2   Cum narras, eadem est fabula grata tamen.
8.449.3  Non res delectat mentem nova, sed tuus iste,
8.449.4   Iste tuus fantis, Lyda venusta, lepos.
8.449.5  Qui dum aderit, narra quidvis iterumque, iterumque:


8762. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

457. [456.] De Lydae judicio.
8.457.1  Lyda, probas mea si tot carmina, digna probari
8.457.2   Quod sint, judicium mi placet hercle tuum.
8.457.3  Si non digna, probas tamen omnia, mi placet hercle
8.457.4   Magnus judicium qui tibi perdit amor. 458. [457.] Lecturus Homerum cum Lyda.
8.458.1  Altos,


8763. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

467. [466.] De Lyda fabellas narrante.
8.467.1  Per ludum, atque jocum fabellas narrat aniles
8.467.2   Sic, queat ut doctos Lyda tenere viros.
8.467.3  Sic, fieri quae non possunt, tamen omnia pingit,
8.467.4   Nil ut non credas, dum loquitur, fieri. 468. [467.]
8.468.1  De laudibus Lydae senescentis.


8764. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.468.1  De laudibus Lydae senescentis.
8.468.2  Nondum, Lyda, tibi venit rugosa senectus,
8.468.3   Nec formae rarus fugit ab ore lepos.
8.468.4  Ut tamen id fiat, quis te contemnere possit?
8.468.5   Quisnam te idcirco possit amare minus?
8.468.6  Quem tua non tentat facundia, quem, tibi mentem
8.468.7   Qui ciet, ingenii


8765. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

laudes agnoscere nunquam
8.477.2   Lyda solet; jungo hanc laudibus ergo aliis,
8.477.3  Et saeclis testor venientibus: optima Lyda
8.477.4   Nil non laudis habet, nec scit habere tamen. 478. [477.] De Lyda rus petente.
8.478.1  Agros Lyda petit; faciles, occurrite, Nymphae,
8.478.2   Una venit vestro digna


8766. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

483. [482.] Ad Postumum, de laudibus Lydae.
8.483.1  Quae sit Lyda, tibi dici vis, Postume; dictu
8.483.2   Non facile est, dicam sed tamen, ut potero.
8.483.3  Foemineum quaecumque genus, quaecumque virile
8.483.4   Condecorant laudes, Postume, junge simul.
8.483.5  Junxeris ut pulchre simul omnia, dicito:


8767. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


8.487.3  Et miseram questu assiduo vexare puellam,
8.487.4   Signaque mutati dicere cuncta animi;
8.487.5  Qui gravis es (nam cur dicam te falsa videre?)
8.487.6   Sic tamen, ut facili te bona mente ferat;
8.487.7  Ipsa jam, credo, fies onerosior aetna,
8.487.8   Ingens suppositum quae premit Enceladum.


8768. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

et multis sunt visi tardius ire
8.488.6   Bis duo, qui ruri vos tenuere dies.
8.488.7  Hoc scit Amor quinam fiat, brevis hora videri
8.488.8   Ut saeclo possit longior esse tamen. 489. [488.] De suis carminibus.
8.489.1  Auctor ego an placeam propter mea carmina, propter
8.489.2   An mea me auctorem


8769. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

an placeam propter mea carmina, propter
8.489.2   An mea me auctorem carmina displiceant,
8.489.3  Si quis forte roget, dicam: scit Lyda, sed hercle
8.489.4   Ignotum prorsus vult tamen esse mihi. 490. [489.] Adveniente rus Lyda.
8.490.1  Ridet ager, subita capti dulcedine ludunt
8.490.2   Passim lanigeri lata


8770. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

tibi Lydam nimium laudare, videris
8.493.2   At mihi tu Lydam, Postume, nosse parum.
8.493.3  Quis nostrum peccet non nostrum est dicere, peccat
8.493.4   Judicio absimili sed tamen alteruter.
8.493.5  Verum ego si pecco, tribuo non debita; si tu
8.493.6   Peccas, quod pudeat, debita non tribuis.


8771. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Nempe tegi virtus cum summa est nescit et ipsis
8.498.4   Luce sua interdum fulgurat e tenebris.
8.498.5  Nube velut latitans multa sol, discutit umbras
8.498.6   Saepe tamen, claris noscitur et radiis. 499. [498.] Lyda rogante Leuconi discessuro fausta apprecatur.
8.499.1  Dum bonus externas hinc Leucon cedit in oras,


8772. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Krša
8.505.1  Aerumna est ingens insulsa et multa loquentem,
8.505.2   Et verba haerentem ad singula ferre senem,
8.505.3  Quem vitare tamen quisnam queat, aut velit, illi
8.505.4   Quandoquidem propior tu, mea Lyda, sedes? 506. [505.] Ob Lydae narrantis leporem amat heroinas, quas narrat et


8773. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

parvi pendas me, nil queror; o, mea Lyda,
8.516.2   Laudo etiam, verum est quod tibi judicium.
8.516.3  Hoc sat erit; qualis, qualis sum cumque, feras me
8.516.4   Cultorem dici si tamen aequa tuum. 517. [516.] Lusus. Quid Lydae displicuit, cum dixit, se ab ea contemni? Lusus. Purgat se Lidae, quod dixerit, se ab illa


8774. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

atque animo te veniente vigor. 559. De Violanta domum reversa.
8.559.1  Cara domo existi patria, Violanta; reversa
8.559.2   Es tamen in patriam nunc mage cara domum,
8.559.3  Nec quisquam est nostrum, coetu qui nempe solebat
8.559.4   Assiduo vestros concelebrare lares,
8.559.5  Cui, quamquam jucunda olim,


8775. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

est nostrum, coetu qui nempe solebat
8.559.4   Assiduo vestros concelebrare lares,
8.559.5  Cui, quamquam jucunda olim, jucundior esse
8.559.6   Reddita nunc multo non videare tamen.
8.559.7  Nam procul hinc degis dum sacris abdita septis
8.559.8   Inter virgineos, dia puella, choros,
8.559.9  Omnigena absentis crebro de laude loquentum


8776. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

575. De Lydae in ipso dolore moderatione.
8.575.1  Quae tibi vis animi est! Quod robur, Lyda, trementem
8.575.2   Quam gnatae in morbo lancinat usque dolor!
8.575.3  Nec tamen aut aut] Krša : haud Radelja fundis lacrymas, aut anxia curis
8.575.4   Moesto languidulos ore cies gemitus,


8777. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

594.
8.594.1  Ad Lydam. Cur non possit Gauri carmina probare.
8.594.2  Dicta probo Lydae semper; tua dicta probare
8.594.3   Ut cupiam, ut coner, Gaure, tamen nequeo.
8.594.4  Obstat enim, quam Lyda colit, quam tu male spernis,
8.594.5   Cui parere uni cogor ego, ratio.


8778. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

613. [614.] Laudat Lydam, eo quod se ipsam non novit.
8.613.1  Nosse ipsum se, Lyda, ingens sapientia fertur,
8.613.2   Pythius et gentes id docuisse deus.
8.613.3  Pace tamen Phoebi liceat mihi dicere verum:
8.613.4   Quod te non nosti, tu mihi, Lyda, places. 614. [615.] Laudes Mariae Pizzelliae.


8779. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

sensu tua verba, lepore
8.614.2   Ut vel cassa omni, Lyda, placere queant.
8.614.3  Tantus et est verbis lepor omnibus, ut mihi possint,
8.614.4   Omni vel sensu cassa, placere tamen. 615. [616.] In idem argumentum.
8.615.1  Istaec, Lyda, placent, quae narras, omnia: verum,
8.615.2   Quo mire narras,


8780. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

a tempore fugit amor. 627. [628.] Ad Lydam.
8.627.1  Et cantus placuere mihi, placuere choreae
8.627.2   Et celeres, placuit sed tamen egregie
8.627.3  Unum hoc, hesterna dum laetus nocte theatrum
8.627.4   Concelebro, tecum quod, mea Lyda, fui;
8.627.5  Quod tibi me comitem voluisti, Lyda, carere


8781. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

630. [631.] De Lyda et Lycoride.
8.630.1  Pulchra est, nec pulchram sentit se Lyda; Lycori,
8.630.2   Foeda es, sed pulchram te tamen esse putas.
8.630.3  Hoc fit, ut e cunctis placeat mage Lyda; Lycori,
8.630.4   Et cuivis contra tu mage displiceas.


8782. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

cur blandi culpetur Musa Catulli,
9.4.2   Non me verum alios id, mea Lyda, roga.
9.4.3  Nam me sic blandi coepit sibi Musa Catulli,
9.4.4   Ut quae vel peccat cogor amare tamen. 5. De Thyrside, qui Tullam apellarat Juliam.
9.5.1  Invisens Tullam, "Salve", inquit, "Julia", Thyrsis;
9.5.2   Nempe illi


8783. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

De Thyrside, qui Tullam apellarat Juliam.
9.5.1  Invisens Tullam, "Salve", inquit, "Julia", Thyrsis;
9.5.2   Nempe illi est quidvis Julia, Tulla nihil.
9.5.3  Cui solus miserae contra est tamen omnia Thyrsis,
9.5.4   Nusqam non Thyrsin quae videt ac loquitur;
9.5.5  Saepe invita suos mihi quae testatur amores,
9.5.6   Me Thyrsim falso cum vocat ore suum.


8784. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Servitii valido te premit illa jugo.
9.15.3  Quidquid agas, illi semper parere, necesse est,
9.15.4   Et victum, quoquo duxerit illa, sequi.
9.15.5  Servitii sed ne pudeat tamen, imperat illa
9.15.6   Non vi, sed dulci scilicet illecebra.
9.15.7  Invitum non te raptat: blanda efficit ut quod
9.15.8   Vult fieri, fieri semper et ipse velis;


8785. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

22. De amore ac pudore.
9.22.1  Stultus amor cauto pugnat, Leonilla, pudori,
9.22.2   Et stultus cautum vincere saepe solet.
9.22.3  Non tamen absistit victus pudor et redit usque,
9.22.4   Et repetit, pulsus cesserat unde, locum;
9.22.5  Quem simul ac tenuit, decisis turpiter alis,
9.22.6   Pellitur in praeceps non


8786. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

29. Ad Lesbiam, de Gallo, ea praesente, verecundo.
9.29.1  Qui nequam est alibi, frugi fit, Lesbia, tecum
9.29.2   Gallus et improbulum nil facit, aut loquitur.
9.29.3  Nec tandem tamen ille sibi simulatur, opimam,
9.29.4   Lesbia, sed laudem comparat usque tibi,
9.29.5  Cui se nimirum desperat posse placere,
9.29.6   Virtutis faciem ni gerat Improbitas.


8787. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

cave, ne sis Frontoni blandior aequo;
9.34.2   Unum offers, audax arripit ille decem.
9.34.3  Blanda esto, quam vis, Corvino; mille modesto
9.34.4   Si tribuas, unum vix tamen accipiat.
9.34.5  Hic sibi enim, quod das, donari cogitat; ille,
9.34.6   Quidquid id est, meritis arrogat omne suis.


8788. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Quos nolis famulas forsitan esse tuas. 40. De amore Thyrsidis.
9.40.1  Dicitur Euryllae Thyrsis correptus amore,
9.40.2   Nec tamen id certis noscier indiciis.
9.40.3  Non est Euryllae Thyrsis correptus amore;
9.40.4   Verus amor certis noscitur indiciis.


8789. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

nisus Victori vincere frustra,
9.44.2   Aule, cupis molli praeditus ingenio.
9.44.3  Artem adhibe quantam vis denique; non erit unquam,
9.44.4   Ut terra attollas te tamen ex humili.
9.44.5  Non erit, ut dici possis vel proximus illi,
9.44.6   Non, si te studio ruperis immodico.
9.44.7  Jam sibi, jam tragici primas tenet ille cothurni;


8790. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

49. [48.] Ad Quintum, de Tucca bono viro, sed malo poeta.
9.49.1  Esse malum dixi cum Tuccam, Quinte, poetam,
9.49.2   Nil facere hunc dixi flagitii, aut sceleris.
9.49.3  Ergo bonum tamen esse virum ne, Quinte, repone;
9.49.4   Id nec opus quaeri est, primus ego et fateor.
9.49.5  Atque bonus quod vir, gaudet malus esse poeta;
9.49.6   Non morum culpam, sed reor


8791. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

51. [50.] Ad Ponticum poetam, una grandiloquentia contentum.
9.51.1  Scripsti grandiloquum, sed non et amabile carmen,
9.51.2   Carmen, quod mentes perculit attonitas,
9.51.3  Non tamen et vario confudit pectora motu,
9.51.4   Atque imos blanda miscuit arte sinus,
9.51.5  Nec quiddam afflavit, penitus quo corda cientur,
9.51.6   Et dulces oculis prosiliunt


8792. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.51.10   Sensa animi expromat si sua, nemo tua. 52. [51.] Ad Ponticum, poetam emmendatum, at mediocrem.
9.52.1  Nempe carent culpa tua, Pontice, nec tamen in se
9.52.2   Eximiae quidquam carmina laudis habent.
9.52.3  Quid loquor? Haud levis est culpa haec in carmine, si quod
9.52.4   Eximia carmen, Pontice, laude caret.


8793. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

55. [54.] Ad Janum, artem inscriptionum ingenti volumine complexum.
9.55.1  Inscribi deceat quo rerum singula pacto,
9.55.2   Jane, doces artis conditor eximiae;
9.55.3  Quam tamen Herculeus labor est perdiscere totam,
9.55.4   Et tua tot memori condere scita animo!
9.55.5  Aspice, num doceam brevius, num rectius ipse
9.55.6   Complexus geminis omnia


8794. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

cupidis: licet ardua rursum
9.58.6   Nobis ire una per juga Pieridum.
9.58.7  Crura dolent aegro, mens at viget, atque vigebit
9.58.8   (Spero equidem) et vobis serviet usque tamen.
9.58.9  Ite alacres, ite, o, mea post vestigia: laurum
9.58.10   Carpemus pariter dux ego, vos comites.
9.58.11  Ite alacres, celerate viam, cunctosque docete:


8795. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

iste tibi quod puer est similis.
9.60.3  Patri pol mallem similis foret; omnibus esset
9.60.4   Maternae ut testis, Galla, pudicitiae.
9.60.5  Esse tuum scimus nunc omnes; non tamen omnes
9.60.6   Scimus, quod caput est, unde sit ille tuus. 61. [60.] De rate aeria. De navi aeria ep. VI. Vide


8796. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.68.6  Invictum plane cum scribis, clamat Iole
9.68.7   Mendacem, Idalius clamat et ille puer. 69. [68.] Ad Gallam, sorori formosae similem, nec tamen formosam.
9.69.1  Galla, tibi similis soror est, formosaque, nec te
9.69.2   Formosam quisquam dixerit esse tamen.
9.69.3  Forma eadem ambabus, fateor, sed non lepor idem,


8797. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

69. [68.] Ad Gallam, sorori formosae similem, nec tamen formosam.
9.69.1  Galla, tibi similis soror est, formosaque, nec te
9.69.2   Formosam quisquam dixerit esse tamen.
9.69.3  Forma eadem ambabus, fateor, sed non lepor idem,
9.69.4   Quo sine formosum dicitur esse nihil.
9.69.5  Formae, Galla, tuae, quem non potes, adde leporem;


8798. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

negat. 73. [72.] Ad frustratorem.
9.73.1  Dic: tentasse diu promissum scribere carmen;
9.73.2   Dic: saepe expertum non potuisse tamen.
9.73.3  Dic, quodcumque voles aliud: promissa fateri
9.73.4   Immemori at pudeat vana abiisse animo;
9.73.5  Quae meminit, justae metuit qui probra querelae,


8799. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

quoties desit, vivo mihi scilicet uni,
9.74.4   Me curo, mihi sum solus amicus ego.
9.74.5  Haec modo jactabam: risit verba irrita Varus,
9.74.6   Quem, quidquid faciat, cogor amare tamen. 75. [74.] Ad amicum, quo modo officio certare velit.
9.75.1  Officio certemus, ais: certamen, amice,
9.75.2   Si rite hoc


8800. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

80. [79.] Ad Postumum, de suis cum eo litibus.
9.80.1  Lis mihi cum Varo nulla est; mihi, Postume, tecum,
9.80.2   Quidquid agam, crebro lis tamen exoritur.
9.80.3  Id fieri doleo qui fiat, dixerit ille,
9.80.4   Iras igne suo qui ciet, acer amor. 81. [80.] Ad


8801. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.82.5  Ergo, quod dicor venisse huc tardior aequo,
9.82.6   Verba puto, cassum prorsus et officium.
9.82.7  At placet hoc ipsum, verbis, ceu gratus, amicis
9.82.8   Quod tamen, ingratus forsitan, excipior. 83. [82.] Ad Gelliam. Querela.
9.83.1  A te displiceat fieri quid, Gellia, dixi
9.83.2   Nunc


8802. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

84. [83.] Ad Gelliam. Querela.
9.84.1  A te, qua laedar, monui te, Gellia, saepe,
9.84.2   Non minus interea laedor at usque tamen;
9.84.3  Quin laedor magis atque magis, ne scilicet ullum
9.84.4   Forte rear verbis pondus inesse meis.
9.84.5  Perge, dolet mi nunc; extincto at prorsus amore,


8803. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

quid de te, mutato nomine, scripsi;
9.86.2   Id tibi cur lectum, Postume, displicuit?
9.86.3  Cur tibi non placuit potius, te laedere, amice,
9.86.4   Cum possem, noxa quod tamen abstinui?
9.86.5  Quod telum in vacuas missum per inania nubes,
9.86.6   Non te, non verum nomen et appetiit?
9.86.7  Hoc ego, si nescis, dilectos more sodales,


8804. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Et suus est vultus, sua cuique et gratia flori,
9.100.2   Quisque tuas ornat, candida Flora, comas.
9.100.3  Sic vatum variant vultus, variantque colores,
9.100.4   Nec tamen hic multa laude, vel ille canit. 101. [99.] Ad Petrum. Praesentia domini sit agrorum cultura melior. Domini praesentiae agro colendo necessariam esse.


8805. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.102.2   Petre, tuo et curvis foetus in arboribus,
9.102.3  Non hortus rigui et fontes, rerumque bonarum
9.102.4   Omnis quae pingues copia ditat agros.
9.102.5  Crede tamen, deerunt simul omnia, si modo fundi
9.102.6   Inspector desit, Petre, oculus domini. 103. [101.] De rei rusticae administratione.


8806. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

130. [127.] Se nunquam posse frui congressu amici, quem absentem optaverit.
9.130.1  Tota ego te in somnis quaesivi, Postume, nocte,
9.130.2   Quaesitum potui nec reperire tamen.
9.130.3  Dein vigil subintel: "clamavi" Radelja : in somnis hoc mi fit scilicet, omni
9.130.4   In vita fieri quod misere


8807. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

141. [138.] Ad Aulum, Phyllidis amore captum.
9.141.1  Frustra urbem linquis, frustra secedis in agros
9.141.2   Et saevae aspectum Phyllidis, Aule, fugis.
9.141.3  Haerebit Phyllis tamen imis fixa medullis,
9.141.4   Occurret menti Phyllis et usque tamen
9.141.5  Floriferis illam in pratis, rivoque, lacuque,
9.141.6   In duris illam rupibus adspicies.


8808. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

linquis, frustra secedis in agros
9.141.2   Et saevae aspectum Phyllidis, Aule, fugis.
9.141.3  Haerebit Phyllis tamen imis fixa medullis,
9.141.4   Occurret menti Phyllis et usque tamen
9.141.5  Floriferis illam in pratis, rivoque, lacuque,
9.141.6   In duris illam rupibus adspicies. 142. [139.] Ad


8809. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.146.4   Verba tibi incassum, votaque, spesque cadunt. 147. [144.] De uxore virum ad arbitrium agente.
9.147.1  Nil non moliris frustra; tamen omnia fient
9.147.2   Serius, aut citius, quae volet Herophile.
9.147.3  Froena viro iniecit conjux, ducitque volentem
9.147.4   Usque suo, invitum vel trahit, arbitrio.


8810. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

subito capitis perculsa periclo
9.153.2   Gellia clamorem quod tremefacta dedit.
9.153.3  Quidquid agat, quidquid dicat, ridetur: inepti
9.153.4   Quamvis nil faciat, fertur inepta tamen.
9.153.5  Infelix! Toties miserae cui non sua culpa,
9.153.6   Sed livor, mendax et nocet invidia. 154. [151.] [ =


8811. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

ut se prope tollit in auras,
9.157.4   Atque leves pernix antevolas Zephyros!
9.157.5  Ille quidem pandit pennas: per inane videtur
9.157.6   Posse vel, ut pennas dempseris, ire tamen. 158. [155.] Qualem sibi cupiat amicum.
9.158.1  Odi, percussus plagam qui celat amicus,
9.158.2   Et coecum in tacito pectore


8812. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

160. [157.] Ad Balthassarem Odescalchium rusticantem.
9.160.1  Hinc procul in virides ibis tu, Balthasar, agros;
9.160.2   Hic maneo assiduus cultor at urbis ego.
9.160.3  Nec tamen hic desit ruris mihi multa voluptas,
9.160.4   Rura ego si celeri visere mente velim,
9.160.5  Et rupes spectare altas et lustra ferarum
9.160.6   Horrida, sed quamvis horrida,


8813. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

desit ruris mihi multa voluptas,
9.160.4   Rura ego si celeri visere mente velim,
9.160.5  Et rupes spectare altas et lustra ferarum
9.160.6   Horrida, sed quamvis horrida, pulchra tamen,
9.160.7  Prata, lacus liquidos, labentia flumina, fontes
9.160.8   Ingenuos, laetum per juga celsa pecus.
9.160.9  Et varios volucrum lusus et quidquid amoeni est,


8814. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

eloquitur. 162. [159.] De Phyllide fastidiente Thyrsida.
9.162.1  Thyrsis adest: frustra invisum conaris amico,
9.162.2   Phylli, tamen vultu comiter excipere.
9.162.3  Ore, oculis, moesta produnt se taedia fronte,
9.162.4   Atque ipsa fictus voce negatur amor.
9.162.5  Nam quoties flammas mentita est; ipsa


8815. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

infensum, qui te mihi dicit amicum
9.163.2   Nescire haud possum, possum, Aviene, pati.
9.163.3  Qui nescire queam, verbis contraria quod res,
9.163.4   Discendi haud cupidum, me tamen usque docet?
9.163.5  Nam facile infensum patior, quem denique sprevi
9.163.6   Cultorem falsae laesus amicitiae.


8816. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

novo fieri quidquid videt, id probat Aulus.
9.170.2   Tamne, etiam ut morem legibus anteferat?
9.170.3  Tamne, ut more novo toties jam perditus, ultro
9.170.4   More novo perdi se tamen usque velit?
9.170.5  Ut nolit, liceat cum salvo vivere, multos
9.170.6   Quod videat passim se dare praecipites?


8817. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.173.2   Flerem digressu moestus, amice, tuo,
9.173.3  Nec desiderio frustra tabescere inani
9.173.4   Cogerer, atque istas saepe dolere vias.
9.173.5  I tamen, i laetis avibus, laudemque referto,
9.173.6   Et cape virtutis praemia digna tuae,
9.173.7  Et quascumque coles terras, qui cogitat usque,
9.173.8   Usque tuus tete qui


8818. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

175. [172.] Ad malum quemdam poetarum ducem.
9.175.1  Quem legere ducem sibi vates, munere fungi
9.175.2   Qualis cumque tuo vis tamen egregie?
9.175.3  Esse jube veterum similes ubi carmina condent,
9.175.4   Atque tui contra, quam pote, dissimiles.


8819. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Multum habet at Lucae Roma quod invideat.
9.180.3  Nam Tiberim linquit nulli non cara Lagois,
9.180.4   aesaris et ripas udaque rura petit.
9.180.5  Nec placeas tibi, Luca, tamen mox illa recurret,
9.180.6   Non erit invideat cur tibi Roma diu. 181. [178.] Ad Tullum, quam probetur nondum sentientem.


8820. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

mihi quae, Galle, placent hoc scilicet uno,
9.187.6   Carmina quod faciunt mi mea uti placeant.
9.187.7  Antiquis et me toties postponere suetus,
9.187.8   Interdum antiquis ut tamen anteferam. 188. [185.] Ad Glauciam, ob genus, divitiasque superbientem.
9.188.1  Esse putas nihili, cui nec genus aequa, nec amplas,


8821. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

contra quem furis, Hector abest.
9.196.7  Perge, ferox: non ista meum facta impia fratrem
9.196.8   Dedecorant sed te, saeve, tuamque domum.
9.196.9  Perge: Deus sceleri veniet tamen ultor, ab arcu
9.196.10   Jam fugit, atque auras certa sagitta secat;
9.196.11  Illa tuos tandem sistet, malesane, furores,
9.196.12   Illa mihi et Priamo gaudia laeta


8822. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Krša
9.223.1  Ne vivam, si te quidquam mihi carius uno est,
9.223.2   Atque ego ni cupio carus et esse tibi.
9.223.3  Non tamen irasci numquam, possemve probare
9.223.4   Quidquid vel dicas, Postume, vel facias.
9.223.5  Istaec derisor possit: me dicere amica
9.223.6   Mente juvat: "Placet hoc, hac male


8823. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.248.6   Consistat verum pulchre ubi judicium. 249. [246.] Nacta viam es, qua te crucies, Nisa.
9.249.1  Quae nunquam fient, metuis tamen usque futura
9.249.2   Anxia et assiduo, Nisa, pavore tremis.
9.249.3  Nacta viam es, qua te crucies; rebusque secundis
9.249.4   Adversae sortis tristia damna feras.


8824. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]


9.256.1  Utilitas jungit quos mutua, solvere junctos,
9.256.2   Si variet, rursum possit et utilitas,
9.256.3  Nomine dic quovis alio, sed dicere amicos
9.256.4   Parce tamen; fiet vilis amicitia;
9.256.5  Si pecudum ritu quaeret sua commoda quisque,
9.256.6   Dumque juvat socium, consulet ipse sibi.


8825. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

post actam vita juventam)
9.266.4   Mortis at infelix tempora longa cupit.
9.266.5  Haec mihi ego, haec senior tu met tibi dicito, quamvis
9.266.6   Auri grata parum, Postume, vera tamen.
9.266.7  Est aliquid fatuum, liceat si, ponere votum,
9.266.8   Deque malis senii demere stultitiam. 267. [264.]


8826. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

291. [288.] Monet, ne aulaea tegant parvi templi parietes.
9.291.1  Parietibus dispansa istaec aulaea tegendis,
9.291.2   Quamvis pulchra, tamen demite, si sapitis.
9.291.3  Tam parvum est templum, quantumvis tenuia, templi
9.291.4   Aulaea ut partem dimidiam abstulerint.


8827. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

mori timuit pictoris maxima rerum
9.294.2   Illa parens! Id tu scribere, Bembe, potes?
9.294.3  Id scriptum laudare potes tu, candide Stay?
9.294.4   Quod scripsisse, scio, non tamen ipse velis,
9.294.5  Cuius in aureolis sapiens veraxque libellis
9.294.6   Haud usquam verum Musa supergreditur,
9.294.7  Cui nihil it fines ultra. Nec maximus orbis


8828. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Krša
9.300.1  Admiror veteres, nec sperno, Quinte, recentes:
9.300.2   aetas est meritis utraque nixa suis.
9.300.3  Quam tamen anteferam, quaeris. Praeponere nostram
9.300.4   Haud dubitem, inventis paucula dum veterum
9.300.5  Addit, ni Nisi haec nostra aetas neglexisset veterum inventa.


8829. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

Et perdis, donas nam stolide immeritis.
9.332.3  Fac dones meritis; serventur et omnia fructus
9.332.4   Aucta ferant longo foenore multiplices;
9.332.5  Qui si forte tamen desint, non fructibus hoc par
9.332.6   Omnibus est, frugi demeruisse virum? 333. [330.] Est ludus vitae requies.


8830. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

350. [347.] Ad amicos inter coenandum.
9.350.1  Haec licet effuso nigrescens horreat imbre,
9.350.2   Squalleat et densis nubibus atra dies,
9.350.3  Pulchra tamen, niveo signari et digna lapillo est,
9.350.4   Eximio et semper laudis honore coli,
9.350.5  Qua datur et moestas animo secludere curas,
9.350.6   O socii et multo corda levare


8831. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

et penitus, quae factaque dictaque mi sunt,
9.351.4   Omnia, ne vivam, si queo dispicere.
9.351.5  Tu dic, cuncta placent in qua mihi, Gellia; cogar
9.351.6   Unum hoc e cunctis ne tamen excipere,
9.351.7  Quod me sic miserum torques, renuisque docere,
9.351.8   Quidquid id est, in me quod tibi displicuit.


8832. Kunić, Rajmund. Epigrammata, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]

mihi quae, Galle, placent hoc scilicet uno,
9.359.6   Carmina quod faciunt, mi meas uti placeant,
9.359.7  Antiquis toties et me postponere suetus
9.359.8   Interdum antiquis me tamen anteferam. 360. [357.] Manet sub Jove frigido venator.
9.360.1  Surge, domum et charos invise, o Daphni, Penates,
9.360.2  


Bibliographia locorum inventorum

Kunić, Rajmund (1719-1794) [1794], Epigrammata, versio electronica (), 20870 versus, verborum 170058, Ed. Irena Bratičević [genre: poesis - epigramma] [word count] [kunicrepigr].


More search results (batches of 100)
First 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report


Powered by PhiloLogic

Creative Commons License
Zbirka Croatiae auctores Latini, rezultat Znanstvenog projekta "Digitalizacija hrvatskih latinista", dostupna je pod licencom
Creative Commons Imenovanje-Nekomercijalno-Dijeli pod istim uvjetima 3.0 Hrvatska.
Podatke o projektu vidi na www.ffzg.hr.
Za uporabe koje prelaze okvire ove licence obratite se na http://www.ffzg.unizg.hr/klafil/dokuwiki/doku.php/z:digitalizacija-hrvatskih-latinista.