Your search found 9030 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 8918-8978:

Jurisprudentiam, homini publicarum rerum procurationem inituro pernecessariam, excoluit impense, exorsus a jure Romano, cujus cognitio viam sternit ad cognitionem legum patriarum. Quo quidem in studio, etsi magistrum neminem habuerit, ita tamen profecit Junius, ut nulli in patria secundus per viginti quinque annos in foro summa cum laude versaretur. Causas agebat Italo sermone, quem is scite calluisse deprehenditur cum ex multis orationibus, quae supersunt, quibusdam etiam ex tempore dictatis, tum maxime

Patrum consensu atque plausu. Siquidem magna ille in dicendo facundia praestitit, sum- mo in administrandis rebus consilio, pari in omni munere integritate et innocentia. Quamquam vero multis in foro et senatus curis distentus fuerit, numquam tamen distrahi potuit ab amoeniorum literarum cultu, ad quem natura rapiebatur. Amator ruris non autumnali modo, sed aestivo etiam tempore ad sua praedia vel in Umblensi agro, vel in regione Canalitana, vel in insula Media ejus carminibus magis, quam nullo alio nomine

sapientibus, confirmatum est, philosophiam pleno ore haustam ad Deum reducere, eamdemque fieri catechismum ad fidem. Sed Junii praecipua laus eluxit in Latina poesi. Media, ni fallor, inter Catullum et Tibullum via in Elegiis pangendis Junius incessit, ita tamen ut genus et stylum in scribendo suum sibi effingeret ejusmodi carminum indoli ac naturae consentaneum. Et quamvis eas, si unam alteramve excipias,quasi in ipso adolescentiae flore confecerit, inde tamen a summis viris Benedicto Stayo, et Raymundo

via in Elegiis pangendis Junius incessit, ita tamen ut genus et stylum in scribendo suum sibi effingeret ejusmodi carminum indoli ac naturae consentaneum. Et quamvis eas, si unam alteramve excipias,quasi in ipso adolescentiae flore confecerit, inde tamen a summis viris Benedicto Stayo, et Raymundo Cunichio praestantis poetae nomen et existimationem retulit. Ex iis tamen nonnullas pulcherrimas quidem illas et admodum concinnas, cum ob argumenti delectum totae amatoriae essent ac liberius in morem Catulli, Ovidii,

carminum indoli ac naturae consentaneum. Et quamvis eas, si unam alteramve excipias,quasi in ipso adolescentiae flore confecerit, inde tamen a summis viris Benedicto Stayo, et Raymundo Cunichio praestantis poetae nomen et existimationem retulit. Ex iis tamen nonnullas pulcherrimas quidem illas et admodum concinnas, cum ob argumenti delectum totae amatoriae essent ac liberius in morem Catulli, Ovidii, Galli conscriptae, uti juveniles lusus et graviore viro indignas judicavit, ac de suo codice proscripsit, numquam ` de

gestas caneres, si epicum sibi Satyra vindicaret? ubi vero vel in Satyra occurrat grande aliquid et magnificum, nihil vetat, quominus lepores et sales cum numerorum concentu et magniloquentia conjungas ab Horatio monitus:
»Interdum tamen et vocem comoedia tollit.« Quod certe a Junio abunde factum videmus non in Satyris modo, sed etiam in Epistolis succo, ut ajunt, plenis et sanguine. Interim praeter eas, quas nobis reliquit, Satyras, quascumque adhuc, si diutius vita

Comitibus de Pozza plurimum debemus, quod omnia Junii scripta collegerint, perviderint, ordinarint. Nullum Restius inire voluit cum viris doctis exterarum gentium commercium literarum, in quo multum jacturae temporis inesse autumabat, vanitatis plurimum. Amicos tamen studiose coluit, et eorum periculis numquam defuit. His animi ingeniique virtutibus religionem etiam et pietatem in Deum, praesertim extremis vitae suae annis, adjungens veram literati et christiani hominis formam nobis reliquit.

ANNOTATIONES (1) JUNIUS RESTIUS FRANCISCO ET URBANO APPENDINIIS S. D. Cum diutissime vos apud me exspectassem, neque tamen fati mei iniquitate videre potuissem; statui incommodum istud aliqua exercitatione lenire, neque bonum otium per ignaviam conterere. Quamobrem summum ruris silentium nactus partim inter deambulandum, partim vero inter jacendum ex pedis aegritudine

novo, et cujus me non poeniteret, si essem mihi conscius, ea lumina orationis, eamque dicendi vim, atque urbanitatem ad illam contulisse, qua dilucide ac festive ea res ornari potuisset. Sed ego potius contra sentio, nempe, quidquid de argumento sit tamen non eo vultu ac colore Satyram meam prodiisse, quem res poscebat; idque mediocritate ingenii mei accidisse, non sum, qui ignorem. Hanc tamen, qualiscumque ea sit, ad vos mitto, ut eam vos attente perlegatis, vestrumque de illa judicium censorio more

qua dilucide ac festive ea res ornari potuisset. Sed ego potius contra sentio, nempe, quidquid de argumento sit tamen non eo vultu ac colore Satyram meam prodiisse, quem res poscebat; idque mediocritate ingenii mei accidisse, non sum, qui ignorem. Hanc tamen, qualiscumque ea sit, ad vos mitto, ut eam vos attente perlegatis, vestrumque de illa judicium censorio more interponatis. Si in totum delenda videbitur, detur igni utcumque; sin ex parte aliqua, aut inopia, aut importuna copia, vel obscuritate

corrigatur utique ex vostra sententia, quam mihi ut libere significetis, etiam atque etiam vos obsecro. De Satyrae genere verba facere non duxi necessarium esse, cum id vos tum ex ejus lectione, tum ex notis dispicere possitis. Vos tamen mihi rescribite, et valete. Dabam Canosae VI. id. Novemb. MDCCCVII. (2) JUNIUS RESTIUS FRANCISCO APPENDINIO S. D. Mirifice

1.1.38  Deprendas noctu hac illac discurrere turbam,
1.1.39  Et magna horteris moneasque capessere veram
1.1.40  Voce viam, sua si cupiant ad tecta reverti,
1.1.41  Nec tamen accensa dispellas lampade noctem.
1.1.42  Nempe sinistrorsum praeceps hic, alter abibit
1.1.43  Dextrorsum: hic nequeat plantas evellere coeno:
1.1.44  Incidit in fossam hic:

nova non facilis mihi traducenda vetustas,
1.1.141  Quae senibus similis praefracte temporis acti
1.1.142  Jura tuetur amans, paretque recentibus aegre.
1.1.143  Tentandum tamen est: laus in tentamine multa.
1.1.144  Ergo color prisco Latii sermonis ab auro
1.1.145  Ducetur, Flaccus quo Virgiliusque poetae
1.1.146  Duxerunt Grajas Romana ad carmina

1.4.95  Semifer Ausonios Cacus terrebat agrestes.
1.4.96  Nullus et a gelida quondam deformior Arcto
1.4.97  Barbarus Italicas miles vastaverat urbes.
1.4.98  Hi tamen arrident cultus: atque hac sine veste
1.4.99  Nemo placet sibi: sunt ista nunc arte cinaedi.
1.4.100  Ergo his deliciis ornatus barbaricaque
1.4.101  Veste beatus, Romanam

opus Creta, Etruscis, Lacedaemone, Athenis;
1.5.143  Perpetuique movent Bruti et fastidia Cassi.
1.5.144  Juppiter! heu chaos! heu rudis, indigestaque moles!
1.5.145  Et tamen hac aliquis tanta de gente Sophorum
1.5.146  Prodire et sutor potuit bonus, et citharoedus,
1.5.147  Mercator, caupo, vel praeco, navita, fossor.
1.5.148  Audiat haec oculis si

1.5.157  Humana aggressi, et vitam induxisse ferinam;
1.5.158  Ni victrix conantes dextra coerceat illa,
1.5.159  Alcidis quae ritu jam omnia monstra subegit.
1.5.160  Haec tamen ut rudibus possint praecepta probare
1.5.161  Omnia, discurrunt, disceptant, atque perorant
1.5.162  Per trivia urbis, per loca, per fora, compita, vicos,
1.5.163  Per lustra,

protinus hoc fit,
1.7.52  Pol! Ego nostra tibi non sanus oluscula credam.
1.7.53  Insumsisti horto aetatem, seniumque tibi instant,
1.7.54  Nondum prima tamen patuit ratio tibi rerum.
1.7.55  Turpe colono agri nescire elementa colendi.
1.7.56  Disce ideo nunc a me. Vill.Arrectis auribus asto.
1.7.57   Po.Non faba proveniet, non illi

ciceri pugnent lactucae, rapula lenti.
1.7.116  Omnia fecundum agricolam fecunda sequuntur.
1.7.117  Proximus insano fuerit quicumque negarit
1.7.118  Agricolas fecundos. Intererit tamen hortos
1.7.119  Ad nostros, propiusque ad res accedere nostras.
1.7.120   Lenior ille mei qua clivus desinit agri,
1.7.121  Pars sequitur montis praerupta, at non ita vero

1.7.186  Omnia fac jaceant ima a radice revulsa,
1.7.187  Ure igni, atque aliud contra, meliusque repone.
1.7.188  Jamque mei extremos fines hîc tango laboris.
1.7.189  Jure tamen dubites, an dicendo hactenus ullum
1.7.190  Majus opus movi, minimis quod commoda tanta
1.7.191  Impensis, minimaque tulit cum parte laboris.
1.7.192  Semine lecta suo tu manda

1.7.209  Frange mola: dulci semper recreabere pulte.
1.7.210  En certus superest, immo lautus tibi victus.
1.7.211  Uxori, natis, servisque. Quid amplius optes?
1.7.212  Et tamen ex illa si panis forte farina
1.7.213  Fiat, non umquam meliore siligine coctum
1.7.214  Atticus, aut edit Calpurnius. Optimus esu,
1.7.215  Triticeoque salubrior hic longe,

1.8.33  Helleboro potius, Satyris quam digna putavi.
1.8.34  Inde poetarum omnino de laude silemus.
1.8.35  Insano speravi insanos parcere frustra.
1.8.36  Hoc tamen invitis, adimant si cetera, certe
1.8.37  Extorquebo, meo nimirum carmine laedi
1.8.38  Neminem, ab hoc siquidem quia nigra calumnia longe
1.8.39  Exulat, et vitae nota nulla

sibi qui contrarius ipsi,
1.8.138  Cogitat urbano dum risus carpere flore,
1.8.139  Vulnera sanguineis potius dat agrestia telis.
1.8.140  In genere hoc tamen etsi quid peccavimus, omne id
1.8.141  Excidit invito, et judex ignoverit aequus.
1.8.142  Nam nos accusator acerbus adegit iniquo
1.8.143  Stare loco, tibi me et mea dum

1.8.141  Excidit invito, et judex ignoverit aequus.
1.8.142  Nam nos accusator acerbus adegit iniquo
1.8.143  Stare loco, tibi me et mea dum defendere conor.
1.8.144  Hac tamen in re, Maecenas, hoc juverit unum,
1.8.145  Obtrectator enim discet, livorque malignus,
1.8.146  Qualia, cum voluit, faciat mea vulnera dextra.
1.8.147  Jamque edico palam.

Absurde cum philosophamur, et esse videri
1.8.190  Cum volumus docti, sed pravi intus, vel inertes,
1.8.191  Haec tu parva putas? Musae his decernis honorem?
1.8.192  Et tamen his vitae totius vertitur error.
1.8.193  Cum legit historias Pholoe peccare docentes,
1.8.194  Cum scribit Claudina, Lycoris flava disertum
1.8.195  Vatem cum alloquitur,

enim Veneri Attica disciplina Platonis,
1.8.200  Publicaque est adeo, atque omnino criminis expers,
1.8.201  Officiosa jocos init, et ridetur honeste.
1.8.202  Nil tamen utilius ridebis, tum quia sensim
1.8.203  In Venerem ducet, quaeque est nunc Phyllis, et Aegle,
1.8.204  Lesbia paulatim fiet, Saufeja, Lycisca.
1.8.205  Tunc vero non ulla

1.9.65  Auro venit honos: aurum per crimina venit.
1.9.66  Exulat a cuneis ideo plebs prisca Quirini,
1.9.67  Lenonumque novos corrupit natio mores.
1.9.68  Ignoscas tamen. Est aliquid sese inter amicas
1.9.69  Vicinasque inter media jactare Suburra,
1.9.70  Et visam hesternae historiam describere scenae.
1.9.71  Invidiamque sui socrui, aut

Quod tibi jam tantum placuit, scenaeque leporem
1.9.114  Romanae, et Charites, et Socrate gaudia digna,
1.9.115  Expendamus, age, haud censoris more severi.
1.9.116  Sed tamen ut liceat scribenti dicere verum,
1.9.117  Quodque neget nemo. Hoc primum, tenebris loca squalent
1.9.118  Immundoque situ: nares teterrimus afflat
1.9.119  Et Styge dignus

intolerabilior, ludique magistro,
1.9.191  Unde mihi optatam dederit fuga sola salutem.
1.9.192  Heu fuge! et aerumnae caput eripe Grammaticorum!
1.9.193   Fabula, vel minus tamen haec incommoda penset,
1.9.194  Dum teneat dulci te captum errore voluptas.
1.9.195  Putida nescio cui conscripta est fabula scurrae
1.9.196  De trivio, angustis quem dura in

atque bonis male sensibus artibus aptos.
1.9.223  Non minus ac si forte aliquis pro acipensere, sive
1.9.224  Apponat pro mulo viles helluo scombros,
1.9.225  Seque putet laute tamen et coenare beate,
1.9.226  Hunc merito insanum, aut morbo fecisse palati
1.9.227  Jacturam dicas. Contra si coenet Acaetes
1.9.228  Sardus pro

scribo, pravos et risu perfrico mores,
1.12.16  Thetaque stultitiae nigrum praefigo procaci.
1.12.17  Dixeris, historiam potius me scribere; ad artem
1.12.18  Nullius tamen, ingeniumque accedere vatis,
1.12.19  Quandoquidem nobis mendacia more poetae
1.12.20  Fingere religio est, ungurem aut discedere latum
1.12.21  A veris. Tamen, ut dem me

Nullius tamen, ingeniumque accedere vatis,
1.12.19  Quandoquidem nobis mendacia more poetae
1.12.20  Fingere religio est, ungurem aut discedere latum
1.12.21  A veris. Tamen, ut dem me insanire libenter,
1.12.22  Scribendi versus haec nostra insanis morbi
1.12.23  Communis quota pars fuerit? Potare Corano,

aequo a vobis abludit imago,
1.12.122  Quotquot gaudetis pretiosa incedere veste,
1.12.123  Quae majora nequit largiri commoda, quam quae
1.12.124  Det simplex toga: sed sumptum tamen atque laborem
1.12.125  Majorem affert, quem nullus pensaverit usus.
1.12.126   I, cape, et optatos Nireu pulcherrime amictus
1.12.127  Indue: sume supercilium non veste minus,

Lilia perfacile illic diffudisse, rosasque,
1.13.14  Sevit ubi violas, ferrugineosque hyacinthos
1.13.15  Nocturnus capitis dolor, atque insomnia pernox.
1.13.16  Saepe tamen Charites coeptis in vota vocatae
1.13.17  Adfuerant, vel adesse videbantur. Venus ipsa
1.13.18  Arte sua, et juvit cinctu persaepe puellas.
1.13.19   Invida consensus tales

erat fors morte luendum.
1.13.88  Quamquam enim in imensum Glyceres excreverit ira,
1.13.89  Atque atrox odium furiis stimularit amaris,
1.13.90  Et licet ad summum ventum sit, non tamen ultra
1.13.91  Processere irae, urbano quam frigidus usu
1.13.92  Mos praefinivit, muliebri et lege decorum.
1.13.93  Gratia dissiluit nam prisca, nec amplius illae

domum repetit, tantum potuisse nocere,
1.13.115  Et tantum admirans minima consurgere de re
1.13.116  Iliada, ultro aliis sese parat impigra noxis.
1.13.117   Dissidia ista tamen, longique incommoda belli
1.13.118  Indignabantur pastores, Tityrus, Alcon,
1.13.119  Mopsus, Damoetas, et cum Corydone Menalcas,
1.13.120  Et veteres ardebant conciliare

opibus domini dignissima villa:
1.14.11  Multa tegunt circum virides spineta lacertos,
1.14.12  Sed nulli fontes adsunt, nullae arboris umbrae,
1.14.13  Nulli horti, via nulla, tamen Campania felix
1.14.14  Haec est Sylvano, Bajaeque, et Tuscula Tempe;
1.14.15  Hae latebrae dulces. Urbana hîc fessus opella
1.14.16  Ut semel a collega, et curis proripuit

inter recitari digna cathedras.
1.15.50  Uritur hîc igni nemo: non ulla nocentes
1.15.51  Vinela premunt: nullo caeduntur verbere terga.
1.15.52  Sed tamen intus agit nulli intellecta, manuque.
1.15.53  Nescia contingi vis quaedam, oculisve videri.
1.15.54  Posse reluctari haec adimit, cogitque sequi, quo
1.15.55  Aeternus rapit

vidi, infandosque velim memorare labores,
1.15.61  Non ego dicendo valeam, mihi ferrea si vox
1.15.62  Sit, solido chalybis rigeat vel lingua metallo;
1.15.63  Multa tamen datur e multis libasse potestas.
1.15.64   I. Primus, et est cunctis dejectior orbis ad imum
1.15.65  Fundamenta prope ipsa jacens. Has incolit aedes
1.15.66  Turba virum

Minotaurus teterrima bellua. Sic tu,
1.15.88  Minotaure, pedes, sic cornua et ora ferebas.
1.15.89  Vos dignate obolo nunc vos tam bella docentes.
1.15.90  Queis homines tamen, atque animatia cetera eadem
1.15.91  Ascia, eademque ars fuit effinxisse dolabra,
1.15.92  Fortuitaque ejusdem ob origine ducere coeni,
1.15.93  Pendula suspendunt hi parvo

1.16.7  Non video. Quis non aegrotus, dicite, quae non
1.16.8  Tantumdem nutrix deliret anicula? Acute
1.16.9  Cum sapit, incidit in multam nae Graecia febrim.
1.16.10  His tamen excipio revera expertus, et usu
1.16.11  Edoctus vitamque illorum, et munia, quotquot
1.16.12  In sylvis censent Academi existere verum.
1.16.13  His morum exemplar vita

steterit querimonia luctu:
1.17.4  Quippe ipso aetatis, formaeque miserrima flore
1.17.5  In medio ante diem cecidit, non lege senectae.
1.17.6  Hoc quamvis fuerit miserabile, non tamen extra
1.17.7  Communes hominum est casus, mortalia quando
1.17.8  Caelestes rapiunt inopino turbine Divi.
1.17.9  Sed minime commune est quod nos deinde canemus,

subtile putes, quod opus vaga nevit Arachne,
1.17.32  Fixit acu in Phrygio mulier vel Lydia peplo.
1.17.33  Signa cicatricum sed prima haerentia fronte
1.17.34  Non intus subiere tamen: fueranque sagittis
1.17.35  Vulnera amatorum sicco pars lumine facta,
1.17.36  Pars lacrymis, pars risu etiam: durissimus omnia
1.17.37  Excussit clypeus, summoque umbone

1.17.43  Servata in vitreis designavere calorem
1.17.44  Aeris, alta petunt si quando, at frigore rursum
1.17.45  Devexo quoties recidunt per tenuia lapsu.
1.17.46  Non tamen iste vices ostendere tempestatum,
1.17.47  Sed rerum longe graviorum aptissimus humor.
1.17.48  Nam si quis juvenum pluma pulchellus ab ista
1.17.49  Urbana tunicae ventosus

lento casu piger ima petebat
1.17.61  Dissimilis similisque docens discrimina formae
1.17.62  Ad vitae exemplum, et normam, legemque prioris.
1.17.63  Haec externa tamen fuerant. Sed corculam, age, ipsum
1.17.64  Quale fuit? quam laeve manus digitosque sequentes
1.17.65  Effugere, et prono elabi per lubrica lapsu!
1.17.66  Frigidius nive,

manus digitosque sequentes
1.17.65  Effugere, et prono elabi per lubrica lapsu!
1.17.66  Frigidius nive, frigidius glacie, et, veniam si
1.17.67  Des verbo, ipso frigore frigidius: tamen arctis
1.17.68  Nervorum intortum nodis, plexuque tenaci
1.17.69  Fibrarum haerebat: validos dissolvere nodos
1.17.70  Nulla queat virtus, nulla ars: perrumpere possit

alios felix vicisse Menalcas
1.17.104  Conjugio dulci, exuviisque potitus opimis.
1.17.105  Plane hoc credibile, et si non erat ille Menalcas,
1.17.106  Debuerat tamen esse aliquis, qui corde locatus
1.17.107  In medio victrici impleret imagine sedem
1.17.108  Aulae totius regnator. Cernere nullos
1.17.109  Vultus, ullius nec posses ora

Quod si
1.19.84  Acrius intendas, mens haec sibi conscia culpae est.
1.19.85  Inde fit, illa statim ut coeant contraria in unum,
1.19.86  Quod Satyras maledictis dum ipse facis, tamen idem
1.19.87  Improbus odisti Satyras, latrasque poetas
1.19.88  Hostis et eversor, non censor et arbiter artis.
1.19.89  Vis triduo mecum rediisse in gratiam, amicus

Deferor in Satyras, pravos expendere mores,
1.19.164  Ridiculisque jocosum adspergere laetus acetum
1.19.165  Partim odio errorum, partim dulcedine risus.
1.19.166  Sed tamen usque mei memor officii, atque pudoris
1.19.167  Extenuans vires consulto urgere peperci
1.19.168  Acrius, et risum quam educoere malo cruorem.

servarit Musa poetis,
1.20.22  Ludibrium populo ut sint, insani et videantur.
1.20.23  Res fletu nostro, et tragico dignissima questu.
1.20.24  Si tamen ex aequo, prout est, meditabere rem, te
1.20.25  Cogam, Maecenas, invitum agnoscere, quod nec
1.20.26  Judicium populi falsum, nec iniqua camena
1.20.27  Est, jubet insanos

Anticyrae medicina virentibus hortis.
1.20.145   Quin tu, si quid adhuc dubitas, agedum aspice me, me
1.20.146  Imprimis, qui dum doceo insanire poetas,
1.20.147  Scribo tamen versus, scribendi et captus amore
1.20.148  Nec possum veterem, Maecenas, ponere morbum,
1.20.149  Nec volo. Si possim. Tanta est insania versus.
1.20.150  A qua nec vigiles

sunt stulti? Stipem egeno
1.22.60  Si dem, cur latres? Stipe quando eguere beati?
1.22.61  Seria sed stultis nocuit medicina. Negarunt
1.22.62  Pondus iniquum ferre humeri infirmi. Tamen apto
1.22.63  Si risu experiare, tenes levitatis alumnos,
1.22.64  Melle ut ludificat pueros, absinthia tetra
1.22.65  Non ignara boni cum praebet turba medentum.

ad quos brevis est mihi sermo futurus.
1.22.69   Huc ergo faciles animae, huc accedite suaves,
1.22.70  Quotquot nec mendax fastu doctrina fefellit,
1.22.71  Nec naso tamen, ingeniove caretis acuto,
1.22.72  Sed sani ad legem sapitis, moremque pudoris,
1.22.73  Queis nec adulari, nec sunt mordere lepores,
1.22.74  Vos de me, rebusque meis

novis condire operosus prisca repertis.
1.22.95  Inde bona olim fortuna non pravus abuti,
1.22.96  Inde etiam adversam didici lenire ferendo,
1.22.97  Haec me sponte sua tamen, et nil tale parantem
1.22.98  Addicunt Satyris, cum audere aliud quoque possim.
1.22.99  Quippe sodalitio in praeclaro dum optima quaeque
1.22.100  Audio, et egregiis

Dorica mox Ancon, Picentis et ara Diones
2.1.6   Te patrio mittent Illyrico incolumem.
2.1.7  Me tenet interea medio parva Insula ponto,
2.1.8   Parva quidem, fateor, sed tamen apta mihi.
2.1.9  Nec tantum Ogygiis specubus laetata Calypso est,
2.1.10   Dum fuerant Ithaci littora pressa pede;
2.1.11  Nec tantum Idaliae Veneri placuere latebrae,

2.2.50   Asperiore ictus vulnere procubui;
2.2.51  Ut prorsus penito cum solus corde dolebam,
2.2.52   Non miserabilius me doluisse putem.
2.2.53  Et tamen hic longis aliquem me ponere curis
2.2.54   Speravi affatu, colloquioque modum.
2.2.55  Frustra heu! speravi. Sed cur ego congero plura
2.2.56   Ut miseri pandam cordis

2.3.80  Trans mare in ignotas, teque, Neaera, plagas.
2.3.81  Omnia jam vidi, puppem miserabilis illam
2.3.82  Qui vidi nostro e littore vela dare!
2.3.83  In quascumque tamen ventus vos deferat oras,
2.3.84  O mihi tam fida cogniti amicitia,
2.3.85  Quos nunc Neptuni liquentia carpere regna
2.3.86  Adspicio, unanimi vivite amore diu

erit, impositae nec bene temporibus
2.6.25  Haerebunt Bacchi, aut Veneris de fronde corollae,
2.6.26  Nec veniet solitas Momus ad illecebras.
2.6.27  Et tamen haec eadem subigit me velle lubentis
2.6.28  Mens animi, quamvis corpore deficiunt
2.6.29  Invalido vires, et sors ventura senectae
2.6.30  Jam caput infando deprimit

2.7.9  Et jam virgineum lingens nova nupta cubile
2.7.10  Prodit materno flebilis e gremio.
2.7.11  Namque licet sponsum cupidis exquirat ocellis,
2.7.12  Non matris tamen est immemor ipsa suae.
2.7.13  Atque illam Charites, tenerorum atque ales amorum
2.7.14  Pone subit turba, et tela facesque quatit.
2.7.15  Subrigit intorta oh qualis se

non ultra possis, praestare nec ullum
3.4.300  Factum aliud, tenuis praeterquam nomen amici
3.4.301  Ceu quae cum Gallae est moechis concordia Gallo.
3.4.302  Nec tamen ille boni famam mercatur amici,
3.4.303  Qui sola tantum vitute involvere sese
3.4.304  Contentus, male sprevit cetera: sit licet ille
3.4.305  Fabricio, prisco sit par

sola tantum vitute involvere sese
3.4.304  Contentus, male sprevit cetera: sit licet ille
3.4.305  Fabricio, prisco sit par probitate Catoni,
3.4.306  Punctum in amicitia nequeat tamen omne tulisse.
3.4.307  Illius est virtus etenim quasi gemma: sed auro
3.4.308  Includas gemmam, cupias si vertere in usus,
3.4.309  Nam secus haud vario ludet tam pulcra

si agitasti, et olim
4.1.16   Aethere, Diva
4.1.17  Nostro adesses tunc etiam ut labori:
4.1.18  Sed cita se illi rapuere penna;
4.1.19  Tu tamen ridens me, Erycina, molli
4.1.20   Ore, rogasti,
4.1.21  Quid male esset mî? prece quidve blanda
4.1.22  Te excitassem? Dic, miseranda, quali

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report