Croatiae auctores Latini: inventa |
domum | qui sumus | textus | auxilia | tolle, lege! | |
Bibliographic criteria: none
(All documents) Search criteria: sicut Your search found 5121 occurrences
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 Last Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
Occurrences 706-928:706. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | Sub2Sect | SubSect | Section] M. Maruli Praefatio in Suum Euangelistarium. Quemadmodum inter marmora ophites, inter gemmas adamas, inter metalla aurum | ęstimatione precio-que pręstare putantur, et sicut sol omnium syderum fulgentissimus pulcherrimus-que habetur, ita supra omnes scientias eminet illa, quam ethicen uocant, quia de morum uitę-que cultu pertractat. Cum enim nihil in homine laudabilius uirtute sit, nihil uitio detestabilius, quid ea doctrina magis egregium magis-que
707. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | Section] sitit inquit,
ueniat ad me et bibat.
Sitiant igitur et esuriant iustitiam,
qui iustitię pabulo saturari uolunt |
et tunc demum ex abundantia cordis os loquetur.
Ipse enim subiungit dicens:
qui credit in me, sicut dicit Scriptura,
flumina de uentre eius fluent aquę uiuę.
quod exponens euangelista ait:
hoc autem dixit de Spiritu,
quem accepturi erant credentes in eum .
Fidelis ergo Christianus
708. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
709. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] pro te, ut non deficiat fides tua.
Stabilitę autem in Deo fidei quanta uis uirtus-que sit, quis explicet?
710. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
Nusquam enim alibi cęlestia contemplantium mentes iocundius
conquiescunt |
quam in ipsa euangelicę doctrinę lectione.
711. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] possibilia sunt credenti.
Sed uideamus quę-nam sunt ista omnia quę factu possibilia dicat.
Centurionis fides seruum suum paraliticum
sanat,
dum ipse a Domino audit:
712. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] et melius cum ipso actum iri, si molari lapide ad collum alligato in mare proiiciatur. Etenim remissior poena eum manet, qui per incredulitatem se solum perdit | et peruersa suasione alios non inquinat. Quamuis autem leuius crucietur, ęternę tamen morti, sicut et illi, qui alienę subuersionis autores sunt, obnoxius est. Si non credideritis inquit, quia ego sum, in peccato uestro moriemini. Quid sit ita mori, Ioannes in Apocalypsi ostendit dicens:
713. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] mors
secunda.
Qui ergo in peccato incredulitatis moriuntur,
inferni ardoribus traditi sunt.
Hoc ut magis manifestum faceret Dominus ait:
714. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] quantum intersit inter Ecclesiam et synagogam,
ipsa nominum interpretatio declarat.
Synagoga Gręce, Latine congregatio dicitur.
ecclesia autem conuocatio interpretatur.
hęc propria naturę rationalis, illa etiam ad pecudes pertinet.
Itaque Ecclesię sicut magis singulare nomen,
ita dignitas major et gratia plenior.
Hęc ergo ciuitas illa in quam mittuntur apostoli ut Domino parent
Pascha.
hoc est cibum, de quo ipse ait:
715. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
Quicquid ergo cerimonię, sacrificia, prophetę futurum nunciabant,
partim impletum est in primo Christi aduentu,
partim in secundo implendum expectamus.
nequis frustra aliquid scriptum aut significatum putet.
Quicquid autem in Lege ad uitę morum-que institutionem spectat,
sicut ueteribus ita et nouis hominibus est obseruandum |
et cum Euangelio communicandum.
ac de utriusque Scripturę moralibus pręceptis cum psalmista dicendum:
716. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] sese offerant Christo, ita ut ipse digito tangat eorum aurem | et saliua palatum, nunquam sanitatem consequentur . semper ad ea quę salutis sunt, surdi et muti erunt. atque ut ita etiam ad malum sicut ad bonum surdi et muti forent. sed ut deterius peccent, et leuam aurem habent, qua ea quę carnis sunt auidissime auriant , et sinistram linguam, qua uel nugas garriant | uel alios infament uel proximo maledicant. Quod nisi tandem ad Christum adduci se
717. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] facere deficere est. Deficiens autem | et se sibi non restituens | quotidie deterior fit patet-que omnibus diaboli insidiis nulla circumspectę mentis uirtute munitus: tanto-que facilius supplantatur, quanto se putat magis tutum. Nam sicut arborem uentorum pulsatam procellis ruere necesse est, cuius radix uitiosa fuerit, ita illum labi quoties uoluptatum illecebris prouocabitur necesse erit. Neque minus in istos qui facere nolunt, quam in illos qui audire negligunt,
718. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
quam hominum opifex pręcipere?
Siquis tam prophana pręsumptione ducitur,
inter hereticos erit habendus |
et de fidelium coetu repellendus,
ne
719. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
Audi Christum clamantem:
720. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] pertinaciter currentes relinquamus, cum etiam ab ipso omnium Domino relicti esse uideantur. et illis pro tempore consulamus, qui ad capessendas accedunt uirtutes, ut in eo bono quod semel sibi proposuerint constanter perseuerent. Sicut enim in uitiis obdurare perniciosissimum est, ita in beneuiuendi cura minus esse constantem | turpe indecorum-que habetur. De animi constantia. Caput XII
721. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] concedendus panis
filiorum,
non est indignata,
sed magis semet submisit dicens,
quod etiam catelli micas panis comedant, quę de mensa cadunt dominorum.
Rursum cum responsum Domini accepisset:
722. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
723. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] crucis nomine,
quod dura aspera-que significat turbetur,
discipulos suos consolatus est dicens:
724. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] |
nec tam prępositum se esse meminit |
quam eorum quibus pręest ministrum,
a Domino admonitus dicente:
725. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
si etiam uocati cum uenerint saluentur.
Cęterum quia glorię contemptorem etiam inuitum ac nolentem sequitur gloria,
726. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
quanuis cum fidelibus censeantur,
uirtutum suarum fructum aliquem referre poterunt,
qui in his non ad laudem Dei,
sed ad plebis plausum exercentur.
Humilitatem prę se ferunt |
et in postremo conuiuii loco discumbunt,
non quia humiles sint,
sed ut esse uideantur.
Vel sicut in Euangelio dicitur:
727. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
Hac tamen et phariseus ille refertus erat,
quem certe nec coram Deo puduit arrogantius quam decebat sese efferre.
728. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] non timori mortis, sed ei dolori quem capiebat ex perditione Iudę proditoris | aliorum-que in se credere nolentium. posset hoc tamen, quod propinqua iam passione est dictum , et ad metum mortis referri. non tam quia timuit, quam ut hac etiam in re, sicut in cęteris in se hominis naturam ostenderet. Separari autem a corpore nemo est qui uellet, nisi idem per separationem istam ad ęternam beatitudinem se transiturum speraret. Paulus Apostolus nunquam dixisset: Cupio dissolui, nisi cupitę dissolutionis causa potior
729. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
ex natura passibili et infirma,
ex eadem paulo post dixit:
Pater mi,
si possibile est,
transeat a me calix iste!
Sed quoniam ratio ipsa in nobis uincere debet naturalem carnis motum,
nihil moratus intulit:
730. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] et infirma,
ex eadem paulo post dixit:
Pater mi,
si possibile est,
transeat a me calix iste!
Sed quoniam ratio ipsa in nobis uincere debet naturalem carnis motum,
nihil moratus intulit:
731. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] et tunc sequentur, quod paulo ante diximus: Preciosa in conspectu Domini mors sanctorum eius, et: Beati mortui qui in Domino moriuntur. Cęterum sicut non timere mortem ad seruos Dei pertinet, ita econtrario eam formidare | ad seruos mundi. Quod ut clarius constet, de uana pręsentis uitę cupiditate aliquid dicamus. De vitę cupiditate. Caput XIX
732. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] Lucas ait) diebus docens in templo,
noctibus uero exiens morabatur in monte, qui uocatur Oliueti.
ut nobis ostenderet et tempus et locum
orationi contemplationi-que aptum.
Commodissime enim tunc oratur,
cum cuncta silent.
Inter orandum autem in montem ascendere iuberis,
ut sicut montium fastigia cęlo proximant,
ita tu ad cęlestia contemplanda animo subleueris.
Hoc ipsum Marcus quoque testatus est dicens:
733. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] erat. At nunc non carnis quęritur successio sed spiritus, translato-que sacerdotio ad tribum Iuda, id est ad Christum, quicunque Christianus est, nisi uxori alligatus fuerit, potest eligi in sacerdotem. Omnes tamen qui Christo in sacerdotio succedunt, castos esse decet, sicut et ipse castus fuit. ut noui sacerdotii tanto purior successio sit quam ueteris, quanto et sacerdos noster Christus omnibus qui ante illum hoc munere usi sunt, noscitur esse pręstantior. Neque enim arietum ut
734. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] cęlorum.
Prudentia quoque opus est sacerdoti |
ad noxia quęque cauenda dolos-que diaboli declinandos.
Insidiis facile patebit,
nisi perquam caute incesserit.
735. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] in psalmo Spiritus Sanctus loquitur dicens:
736. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] induent | ei-que feliciter inhęrebunt, qui in Ecclesia uices Christi, sicut oportuit, gerere studuerunt. De malo sacerdote. Caput XXIII Porro sicut lux tenebris collata luculentior uideri consueuit, ita appetibilior fit uirtus quoties contrarii uitii malignitas monstratur. Cum igitur de bono sacerdote satis dictum sit, operęprecium est, quemadmodum proposuimus, ut aliquid etiam
737. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] uidere et negligere? a diabolo superari et succurrere nolle? immo etiam tergiuersari et fugere? dum uereris ne quis tuis increpationibus offensus tibi aduersetur, tibi detrahat, tibi aliquo detrimento sit. Sed meminisse debes, quemadmodum Dominus miserit apostolos inter gentes sicut agnos inter lupos | et illi profecti cum fiducia euangelizabant Dei uerbum | nec supplicia nec mortem expauescentes, dum obsequium pręstarent Deo. Nihil ita metuere debemus | ut Dei iudicium. temporale est, quod ab hominibus times, quod autem a Deo maxime timere debes,
738. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
739. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] cum talia cognoscere coeperis. Vnde etiam Petrus tam ualde huiusmodi uisione coepit delectari, ut ibi figere tabernacula cuperet cęlestium oblitus. Sed neque ipse de his humilioribus oblectamentis egredi poteris, ut in sublime raptus nudam contempleris diuinitatem, nisi et te sicut apostolos lucida Spiritus Sancti nubes obumbrauerit, Dei Patris uox roborauerit | et Filii eius gratia illuminauerit. Totius autem Trinitatis fauore supra humanę nature conditionem erectus , nec Moysen amplius | nec Heliam conspicies,
740. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] intima cordis aure reconde, ueluti preciosum unguentum in pixide, quo postea opportune utaris ad tuam aliorum-que salutem. Quod si terra bona fueris , non petrosa, non spinis obsita, susceptum Verbi semen uberem tibi fructum faciet, et sicut didiceris, ita et operari incipies | ac secundum legis euangelicę pręcepta reliquum uitę cursum dirigere studebis. Alioquin neque legere neque audire proderit, si ab iis quę pręcipiuntur, morum conditio discors erit.
741. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] fundata enim erat supra petram. Qui autem audit et non facit, similis est homini ędificanti domum suam supra terram sine fundamento; in quam illisus est fluuius, et continuo cecidit, et facta est ruina domus illius magna. Sicut ergo infirmus et imbecillus est qui non facit opera, ita ad omnem malignę tentationis impetum constans est et stabilis, qui assidue in bonis operibus exercetur. Quamobrem solicite nos admonet Iacobus apostolus et ait:
742. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] exerceret jussit, aliis prędicando Dei beneficium quod acceperat. Necesse est autem ut sanctis actionibus quam sępissime copuletur | et pene assidua comes sit pia contemplatio, si in his ut debemus, perseuerare atque proficere cupimus. Sicut enim bene operando acquiritur ut recte contemplemur, ita contemplando, ut sanctius officiosius-que operemur. Nihil quippe ita mouet atque allicit animum ad colendum omnium autorem Deum ut opera eius cogitatione percurrendo | beneficia-que perpendendo, quę omnem taxationem
743. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] oculi mei ad te diluculo, ut meditarer eloquia tua. Sed interim neque nos fortasse quicquam mussitare oportet dum contemplamur. Loquentis enim meditatio oratio nuncupatur, sicut et legentis lectio | et audientis auditio. Nam licet etiam orando, legendo, audiendo pensemus ęstimemus-que ea quę dicuntur, proprie tamen contemplatio ipsa est quę cum silentio et neque sensuum neque corporis, sed sola mentis agitatione perficitur.
744. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] morti crucis obtulit, ut nos a morte liberatos ad felicia uitę promissa reuocaret. Mortuus et sepultus resurrexit | cęlum-que cum homine assumpto ascendit, ut homines de terrę puluere tandem surrecturos monstraret | et cum corpore iam neque mortalitati neque corruptioni subiecto, sicut nec ille subiectus est, cęlum petituros , si modo ipsum sequi fide opere-que uoluerint. Igitur tanti ac talis beneficii magnitudinem animo metiendo, quis adeo ingratus erit, ut potius eligat illa quę caro
745. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
Quamobrem totis uiribus est cauendum,
ne cum tanto animę nostrę dispendio illicitę cogitationis laqueis
irretiamur |
et
dominus, cui nihil est absconditum,
sicut olim Iudeis,
ita etiam nobis exprobret
dicens:
746. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | Section]
latroni rapinas et homicidia,
apostolo negationem.
747. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | Section]
operam impendis,
desine usuris rem quęrere |
atque hactenus quęsisse dole,
sicut fecit Mattheus.
quicquid dolo fraudibus-ue interuersum est,
restitue |
et tantum uitę necessariis contentus esto,
748. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] beatitudo, qua nihil melius, nihil maius ab homine optari possit. Cum ista animo permensus fueris, tunc non solum quam dulcia faucibus meis eloquia tua, Domine dices, verum etiam cum eodem Propheta lętus cantabis: In uia testimoniorum tuorum delectatus sum, sicut in omnibus diuitiis. Et iterum: Bonum mihi lex oris tui super milia auri et argenti. Et rursum: Dilexi mandata tua super aurum et topazion. Item eodem psalmo: Lętabor ego super eloquia tua, sicut qui inuenit spolia multa.
749. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] cantabis: In uia testimoniorum tuorum delectatus sum, sicut in omnibus diuitiis. Et iterum: Bonum mihi lex oris tui super milia auri et argenti. Et rursum: Dilexi mandata tua super aurum et topazion. Item eodem psalmo: Lętabor ego super eloquia tua, sicut qui inuenit spolia multa. Quid enim illis preciosius, quid optabilius, quę sola nos efficere queant cęlo dignos, ęternitatis compotes, summi boni certos perpetuos-que possessores?
750. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] ut supra retulimus, dicat: Si uis ad uitam ingredi, serua mandata. Idem Dominus alibi quoque, cum de Deo Patre loqueretur: Scio, inquit, quia mandatum eius uita ęterna est. Si ergo tantę mercedis compotes esse cupimus, Dei mandata ne deseramus. Quę sicut perfectę uirtutes sunt, ita perfectionis numero, id est, decade censentur. Hęc est itaque frugum decima sanctarum in horreum Dei inferenda multo melius quam illa, quę de terrę foetibus collecta offerri solent. Hę sunt decem conchę
751. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] si quando pigebit cuncta repetere, ad summam illam in Euangelio a Domino factam protinus recurre: Diliges, inquit, Dominum Deum tuum ex toto corde tuo et ex tota anima tua et ex tota mente tua. Hoc est maximum et primum mandatum. Secundum autem simile huic: Diliges proximum tuum sicut teipsum. In his duobus mandatis, inquit, uniuersa lex pendet et prophetę. Omnia quippe pręcepta tam Legis quam Euangelii ad hunc ipsum rediguntur finem, ut Deus et proximus diligatur. Ita tamen proximum dilige, ut
752. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] tamen proximum dilige,
ut Deum non offendas.
Ita Deum ama,
ut nihil magis,
nihil ęque |
amasse arguaris.
753. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] necessitati pręstandum.
Si cui tamen quicquam mancum in decalogo imperfectum-que uidebitur,
omnium perfectionem ex Euangelio petat:
754. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] nos obligemus. Quod si uouerimus, pręstare tenebimur non minus quam illa, quę iussa sunt. Pręuaricator est, qui secus fecerit. Sed iam redeat, unde digressa est oratio et sicut instituimus ipsas pręuaricatorum poenas fidelium traditionum scripta percurrendo solicite scrutemur. Neque hoc sine dolore, immo nec sine metu, ne ipsi quoque cum peccatores simus, in illas incidamus. Legimus enim in Deuteronomio execrationes de monte Hebal a Leuitis Dei iussu
755. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] plena.
Quorum quam certus euentus fuerit,
cum plurimarum urbium excidia
tum potentissimorum quondam regum infelicissimi exitus testantur.
756. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
In eo itaque nostrę saluti consulitur,
quod Saluator ait:
757. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] lugens
et precibus misericordiam implorandam suadens
nullas efficaciores fore credidit,
quam quę nocturno tempore factę fuissent.
Ideo
758. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] aduersum Madianitas ante per nocturnam imaginem fuit uulgata quam euenisset, quodam somniante, quod ordeaceus panis castra Madianitarum suo ictu subuertisset. Regum quoque historia testatur | Salomoni dormienti apparuisse Dominum | fuisse-que locutum, et sicut petierat, rerum scientiam ac sapientiam contulisse. Somnio fidem fecit euentus. Nam eum sapientissimum inter reges fuisse satis constat. Danielis etiam somnia de uentis pugnantibus ac bestiis de mari ascendentibus | et aliis quę
759. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] Qui sic se habent,
etiam cum in conuentu multorum orauerint,
in abscondito orare putandi sunt.
Priuatę tamen orationi semper magis apta est solitudo.
Nam et Dominus noster,
ut se nobis imitandum proponeret,
760. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] ascendit in montem solus orare.
Hac profecto de causa a suis etiam discipulis quandoque se submouit.
ut cum diceret:
761. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] sed tua fiat! Non quod ipse nesciret crucem, quam subiturus erat, omnium credentium fore salutem, sed quod instruere nos uellet, ut semper uoluntati nostre pręferamus Dei uoluntatem. Vnde ab eodem edocti, quotidie orando dicimus: Fiat uoluntas tua sicut in cęlo et in terra! Cęterum, cum eius uoluntas sit, ut pie iuste-que uiuamus, hoc quoque his uerbis poscimus, ut leges atque pręcepta, quę dedit nobis, per nos impleantur. Frustra enim imbecillitas nostra ad id niteretur,
762. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] Frustra enim imbecillitas nostra ad id niteretur, nisi illam gratia iuuaret diuina. Et si per se bonum aliquod agere possemus, necesse non esset orare, ut possimus. Charitas pręterea, quam omnibus debemus, exigit, ut sicut pro nobis ita et pro aliorum commodis preces offeramus Deo uota-que faciamus. Iacobi apostoli sententia est: Orate pro inuicem, ut saluemini! Paulus quoque apostolus hortatur dicens: Obsecro
763. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] Manemus in Christo cum credimus, manent in nobis uerba Christi cum ea operibus comprobamus. Hoc si pręstabimus, nubes cęlos-que penetrabit oratio, et illi beati spiritus, qui Tobię preces offerebant Domino, etiam nostras offerre curabunt. Et sicut in Apocalypsi scriptum est: Fumus incensorum de orationibus sanctorum ascendit coram Deo de manu angeli, ita et nostrę orationes ascendent. Neque ulli dubium esse potest, quin ille cuncta, quę petierit, a Domino impetraturus
764. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] uiduarum, orationes longas orantes! Propter hoc amplius accipietis iudicium. Non enim solum pro auaritię crimine punientur, sed et pro sanctimonię simulatione. Secundos imitari Dominus prohibet dicens: Cum oratis, non eritis sicut hypocrite , qui amant in synagogis et in angulis platearum stantes orare, ut uideantur ab hominibus. Amen dico uobis, receperunt mercedem suam. Non ergo recepturi sunt Dei gloriam, quam orando non expetunt, cum iam
765. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] cum teste conscientia contenti esse deberent | et quicquid laudabiliter egissent, non sibi sed Deo tribuere. Talis fuit phariseus ille, qui ingressus templum, ut oraret, deprimere aliorum mores coepit, suos uero insolenter efferre. Deus, gratias tibi ago, inquit, quia non sum sicut cęteri homines: raptores, iniusti, adulteri, uelut etiam hic publicanus. Ieiuno bis in sabbato, decimas do omnium, quę possideo. Si ista quę faciebat, ad Dei laudem non ad suam dixisset nec se cęteris prętulisset, non peccasset.
766. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] prosequamur! Post mentis illuminationem poenitentia animi robur uires-que suppeditat | ad insultus demonum reprimendos carnis-que uitanda blandimenta. Anima enim sicut peccatorum uinculis irretitur, ita poenitentię ope opera-que soluitur ac liberatur. expedita intrat in domum fortis ipsa iam fortior, et quę ante a diabolo ligata fuerat, nunc diabolum ligat uas-que
767. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] 18 Nec Deum ipsum pudet | figulo se comparare (ut in Hieremia legimus) qui uas luteum fingens cum rota currente forte dissipasset, rursum illud in eandem faciem refecit | et: Ecce, inquit, sicut lutum in manu figuli, sic uos in manu mea, domus Israhel. repente loquar aduersum gentem | et aduersum regnum, ut eradicem et destruam et disperdam illud. Si poenitentiam egerit gens illa a malo suo quod locutus sum aduersum eam, et ego poenitentiam agam super malo, quod cogitaui
768. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] Diuina igitur prouidentia cum poenitentibus clementer ignoscit, tum in uitio pertinaces diu frustra puniens, iuste postremo disperdit. et quos temporali animaduersione ad emendationem uitę compellere nequit, eos ęternis poenis afficiendos condemnat. Sicut enim deprauatę mentis obstinatio sua grauitate hominem in abyssum deprimit ac pessundat, ita poenitentia sua uirtute sursum in sublime usque in cęleste regnum euehit | et quo nihil est sublimius, Deo coniungit.
769. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
Deinde uoluntarię poenitentię iungenda est submissę mentis humilitas.
Ille qui a patre recedendo peccauerat,
ueniam petendo dixit:
770. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] poenitentię tempus effluat | et in peccatorum luto adhuc defixos repente mors occupet. Vide igitur ne te iuuenilis fallat ętas | ne salubre corpus et robustę uires decipiant. Nulli ętati parcit mors | et sicut senes ita et pueros rapit. quin immo rari admodum sunt, quos ad senectam usque patitur peruenire. Plurimos pręterea eadem dies sanos fortes-que incedere uidit | et exanimes concidere. Nulla uitę securitas est semper inter pericula uersantium.
771. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
Nulla uitę securitas est semper inter pericula uersantium.
Potes uel morbi ui |
uel uenenati cibi haustu |
uel serpentis ictu |
uel sicarii alicuius improuiso percussu |
uel alio aliquo inopinato casu protinus extingui.
denique quod multis accidit,
potest et tibi.
Iccirco sicut in Ecclesiastico scriptum est:
772. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] tibi de Scripturis possem proponere, si in his recensendis occupari uellem. Currentem per consueta uitia rotam affixo poenitentię paxillo sistere non uales, si alii non pauci ualuere? Serum est dices. at etiam nouissimis datur denarius sicut primis. et mulier duodeuiginti annos inclinata ad cęlestem medicum tandem accedens extento dorso errigitur. quoniam eum qui mortuos ad uitam excitat, suam etiam infirmitatem quanuis chronicam diutinam-que curare et posse credidit | et uelle sperauit.
773. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] non expauescas | te-que ad eum uitę statum conferas, in quo et de poena securior esse possis | et de pręmio certior. Noli ergo fieri sicut equus et mulus, in quibus non est intellectus. ratione utens, ad ea quę futura sunt | mentem dirige | et ad salutis portum, dum euadendi naufragii spes est, uela conuerte. Vel si usque adeo inualidus et
774. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] sed qui potuit creare ista, non poterit sceleris tui pondus eleuare | et ubi abundauit delictum, ibi gratiam abundare facere? Nonne ille quoque qui dicebat: Iniquitates meę supergressę sunt caput meum, et sicut onus graue grauatę sunt super me, precatus est dicens: Domine ne in furore tuo arguas me | neque in ira tua corripias me. haud ita orasset | nisi spem haberet impetrandi quod orabat. sperauit et orauit et uoti compos factus est.
775. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] quę memorauimus | quę-que illis similia sunt, ita intelligantur, ut si fiant quę in ipsis pręcipiuntur, peccatori ad emundationem adiumento fore | si tamen pręcesserit poenitentia cum confitendi proposito, quando fuerit opportunum. Igitur sicut charitas ipsa fundamentum et consummatio uirtutum est, ita poenitentia finis esse debet peccandi bene-que agendi initium, ut cętera feliciter succedant | Deo-que grata atque accepta sint. Siquis tamen solam poenitentiam sibi sufficere credens confessionem respueret, in hereticorum
776. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] effundimus,
uoti compotes efficimur,
eodem propheta dicente:
777. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] confiteri palam-que alteri facere. Nam siue timore | siue pudore id faciat, non excusabitur. Magis enim Deum timere debuit quam homines | et potius contempto rubore purificari uelle | quam subtracta confessione sordescere. Porro sicut hi qui nunc scelerum suorum poenitentes propria confessione se accusant, angelorum patrocinio subleuati erunt ut beati sint, ita qui errata sua modo dissimulant, a diabolo tandem accusabuntur, ut Christi iudicio condemnentur.
778. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] defecatę . Et ab Hieremia: Omnis laguncula implebitur uino . Et ab Ezechiele: Vocabo frumentum et multiplicabo illud, et non ponam uobis famem. Et ab Osee: Conuertentur sedentes in umbra eius; uiuent tritico | et germinabunt quasi uinea; memoriale eius sicut uinum Libani. Et a Zacharia: Quid enim bonum eius est | et quid pulchrum eius, nisi frumentum electorum et uinum germinans uirgines? Et a Malachia: In omni loco sacrificatur et offertur nomini meo oblatio munda, quia magnum nomen meum in
779. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] Ais enim: Caro mea uere est cibus et sanguis meus uere est potus | qui manducat meam carnem et bibit meum sanguinem, in me manet et ego in illo. Et quoniam uita es, in te manentes te-que in nobis manentem habentes uiuimus in ęternum. Quamobrem subiungens inquis: Sicut misit me uiuens Pater | et ego uiuo propter Patrem, et qui manducat me, et ipse uiuet propter me. Reliquum est ut sic uiuendo beatitudine fruamur | perpetua et ęterna.
780. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] eivs virtvs.
Caput XXI
Quale autem debeat esse ieiunium,
docet Saluator in Euangelio dicens:
781. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
memoriter-que tenebit,
quid illi in solitudine degentes esitarint |
quid-ue potarint.
quibus (
782. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
Quid enim prodest corpus tenuare abstinentia,
et prauas cupiditates ab animo non euellere?
si sic ieiunas,
non Christum imitaris,
sed diabolum.
qui certe neque comedit neque bibit,
et tamen nunquam a sua peruersitate resipiscit.
Sicut nec illi,
quibus lamentantibus,
quod ieiunando calamitatem nequirent auertere,
Deus respondit:
783. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
784. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] peccauit, et talia passus est. hi uero cum scientes uolentes-que delinquant, nihil supplicii sibi infligendum arbitrantur? "Cur ergo inquiunt leonis morsibus non laceramur?" quibus respondendum est: "Quia non estis uiri Dei sicut ille, qui leui mortis genere pro reatu satisfecit, ut spiritus saluus fieret. sed estis serui diaboli. atque ideo non syluestribus feris laniandi tradimini, ut postmodum infernalibus bestiis proiecti poenas luatis acriores."
785. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] sacerdote in Euangelio dices: Seruiamus illi in sanctitate. et iustitia coram ipso omnibus diebus nostris! Primo quidem in fide perseuerandum est, ne labescente fundamento quicquid superędificatum fuerit corruat. Nam sicut fides absque operibus mortua est, ita opera sine fide uana sunt, et licet temporaria mercede non fraudentur, ęterna tamen remuneratione priuantur. Fidei autem perseuerantiam Ioannes apostolus nobis commendat dicens: Quod audistis ab initio, in uobis permaneat. | quia si in
786. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] ab initio, in uobis permaneat. | quia si in uobis permanserit, quod audistis ab initio, et uos in Filio et Patre permanebitis. Dominus etiam in Apocalypsi: Esto fidelis inquit usque ad mortem, et dabo tibi coronam uitę. Deinde in spe quoque perseuerandum est, ut sicut per fidem ita et per spem habitet in nobis Christus. Habemus enim Apostoli testimonium affirmantis nos esse domum Christi, si fiduciam et gloriam spei usque ad finem firmam retineamus. Postremo in charitate etiam
787. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] Quantum autem in offerendis precibus perseuerare prodest, testis est Chananea mulier, quę repulsa non recessit, despecta sustinuit | et dum suppliciter orando perseuerat, facta est uoti sui compos, dicente Domino: Fiat tibi sicut uis! Testis est Barthimeus cęcus, cuius perseuerans clamor oculos ei quos non habebat impetrauit. Increpabatur ut taceret | tanto ille magis clamabat: Fili Dauid miserere mei. ab hac precatione non cessauit, donec uisum recepit. Testes sunt et apostoli, de
788. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] Quantum pręterea erumnas labores-que et cuncta seculi huius incommoda ęquo animo semper tolerare iuuat, ipsi idem Christi discipuli nobis documento sunt, quibus ipse dixit: Vos estis qui permansistis mecum in tentationibus meis | et ego dispono uobis, sicut disposuit mihi Pater meus regnum, ut edatis et bibatis super mensam meam in regno meo, et sedeatis super thronos duodecim iudicantes duodecim tribus Israhel. Ad hęc omnino necessarium est, si salui esse cupimus, ut in omnibus Dei
789. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] quibus in psalmo dicitur: Laudate, serui Domini, Dominum, qui statis in domo Domini, in atriis domus Dei nostri! Stare enim iustorum est, mouere autem pedes et huc atque illuc titubantibus uestigiis uacillare proprium peccatorum est. Non simus igitur sicut lunaticus ille de Euangelio, nunc cadens in ignem, nunc in aquam, sed simus templi sancti columna Iachin, quę interpretatur firmitas . Qui enim sic stabilitus fuerit, poterit dicere cum constantissimo uiro Iob: Donec deficiam non recedam ab
790. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | Section]
Quę ut uirtus sit,
ab omni subdolę mentis malignitate aliena esse debet,
ut ne quem offendas,
sed cum tibi tum aliis prodesse possis.
Obserua igitur et opere implere contende Domini pręceptum dicentis:
791. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | Section] omni subdolę mentis malignitate aliena esse debet,
ut ne quem offendas,
sed cum tibi tum aliis prodesse possis.
Obserua igitur et opere implere contende Domini pręceptum dicentis:
792. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | Section] intra te animi quietem conserues,
Illorum puerorum more,
quos Dominus ad se uenire iussit |
et:
793. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] probanda.
Stupida enim et fatua est,
offendens ad lapidem pedem suum.
Hanc habere prohibemur |
dicente Propheta:
794. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] quoque esset autor, per quam beatitudo ipsa acquiri posset. In cassum igitur laborarunt omnes philosophorum scholę, omnes mundi sapientes, ut ueram de Deo scientiam per se ipsi inuenirent, si non alius quam Deus debuit illam homini monstrare, sicut et fecit. Sed non est satis eam didicisse | nisi quę pręcipiuntur fecerimus, beati esse non possumus. Neque enim uiam qua ad cęlum itur, nosse, sed cum noueris, per eam ingredi
795. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] bonis omnibus affluit semper, malis uacat, desyderium implet. denique ad summum bonorum peruentum est, cum ad illam peruenitur. Huc accedit quod Christianorum sapientia non ita rigide neque inhumane circumscripta sit, sicut fuit illa Stoicę sectę philosophorum, qui docebant | sapientem animi passionibus prorsus carere oportere ut beatus sit. Nos enim e contrario definimus | non posse sapientem fieri beatum, qui adhuc in corpore uiuens futurę beatitudinis desyderio non ducitur qui pro eo quod
796. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] sis |
aut saltem ne obliuioni tradas quod didicisti.
Immo quę potissima alios docendi causa esse debet,
doce ut beatior sis.
quandoquidem,
797. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] nullum timeret |
omne sublime uidet |
ipse est rex super uniuersos filios superbię.
Neque rex solum sed etiam pater talium nuncupatur.
dicente Domino:
Vos ex patre diabolo estis,
et desyderia patris uestri uultis facere.
Sicut enim qui opera Abrahę faciunt,
filii Abrahę sunt,
ita qui diabolum imitantur,
filii eius dicendi sunt,
non natiuitate,
sed uoluntatis corruptę similitudine.
798. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] paradisum. Coluber tamen tortuosus hac tanta potestate exutus | aliud fallaciarum genus commentus est: disseminare hereses coepit | et ad uitia concitare. Atque hoc illi permissum (sicut diximus) ut sanctorum robur atque constantia innotescat | et scelesti tunc saltem, cum damnati fuerint intelligant, quam immundo spiritui obsecuti sint, quam bono Domino derelicto. In istos igitur et pro iustis in Esaia exclamat Deus | et ait:
799. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
ut notum foret,
quantę constantię sint in illis obseruandis,
quę sibi mandata pręcepta-que erant.
unde in psalmo dicitur:
et nullo unquam sanguinis haustu satiatus.
nunc promissis allicit,
nunc terret minis,
nunc assentatione blanditur,
nunc etiam uerberibus compellit.
Promissis quidem primos nostros parentes prostrauit |
Eritis inquit sicut dii,
scientes bonum et malum,
et nequaquam moriemini.
minis autem grassatus est in martyres pariter et uerberibus,
cum idolatras ut in eos desęuirent concitasset.
Primi nobis documento sunt,
ut neque blandimentis neque
Domini nostri mandatis nunquam discedemus.
Omnem igitur uincendi spem in Deo collocemus.
et quoties uincimus,
ei soli uictorię gloriam dedicemus,
ei gratias agamus |
dicamus-que cum psalmista:
quę sunt:
fornicatio,
immunditia,
luxuria,
idolorum seruitus,
ueneficia,
inimicicię,
contentiones,
emulationes,
irę,
rixę,
dissensiones,
sectę,
inuidię,
homicidia,
ebrietates,
comesationes |
et his similia;
quę prędico uobis sicut prędixi,
quoniam qui talia agunt,
regnum Dei non consequentur.
Expositis autem quę carnis sunt,
continenter enumerat quę ad spiritum referuntur:
Fructus, inquit, spiritus est |
charitas,
gaudium,
pax,
patientia,
benignitas,
mansuetudo,
fides,
modestia,
illo qui uitiis seruit?
quis sapientior quam qui ab iis dum licet fugit |
et ad studium se confert uirtutum ?
Sed ne rursum in eodem luto more porcorum relabamur,
non ociose neque segniter est agendum.
Nam sicut per negligentiam uicti fuimus,
ita per sedulitatem curam-que certandi uincemus.
Cuius rei nequaquam ignarus Apostolus admonet et ait:
et gladium spiritus,
quod est uerbum Dei,
per omnem orationem et obsecrationem |
orantes omni tempore in spiritu |
et in ipso uigilantes in omni instantia.
Profecto, qui armis istis contra carnis infestationes demonum-que
dolos munitus fuerit,
sicut mons Syon non mouebitur in ęternum.
Erit ueluti turris fortitudinis a facie inimici |
et tanquam nauis ualidis compacta trabibus |
pertransiens mare istud magnum et spaciosum,
nec fluctibus fracta |
nec procellarum turbine subuersa.
Siquando tamen ingrauescere carnis
mei tui-que aduersarii insidiis libera me!
Esto mihi in Deum protectorem |
et in locum munitum,
ut saluum me facias.
Ventum, Domine, ualidum,
quo in diuersum impellor metuo |
et iam inter frementes undas mergi incipiens ad te clamo.
Tu igitur miseratus dexteram tuam extende |
et sicut Petrum cum fluctibus operiretur saluasti,
ita me de pernicie carnalis suggestionis erreptum tibi restitue.
ut tuam potius uoluntatem quam meam faciam.
Nostra enim uoluntas perdit nos,
tua uero saluat semper.
fiat uoluntas tua sicut in cęlo inter sanctos,
ita et inter nos in
Tu igitur miseratus dexteram tuam extende |
et sicut Petrum cum fluctibus operiretur saluasti,
ita me de pernicie carnalis suggestionis erreptum tibi restitue.
ut tuam potius uoluntatem quam meam faciam.
Nostra enim uoluntas perdit nos,
tua uero saluat semper.
fiat uoluntas tua sicut in cęlo inter sanctos,
ita et inter nos in terra.
ut tuis parendo mandatis ad te in cęlum ascendere |
et non eis contraria operando in profundum demergi mereamur.
Si sic oraueris,
non
exaudiet te Dominus |
et non dabit in commotionem pedem tuum |
neque dormitabit qui custodit te.
Petite inquit et accipietis |
Quid tu poscere pigritabis,
cum idem Dominus et rogari uelit |
et quod pie rogatur,
prompte se daturum promitat?
Si sicut decet supplicaueris,
circumdabit te scuto ueritas eius.
non timebis a timore nocturno,
a sagitta uolante in die,
a negocio perambulante in tenebris,
ab incursu et demonio meridiano .
Ipse enim Dominus de
custodient.
Veruntamen non semel aut pluries uicisse proderit;
usque in finem uitę producenda uictoria est,
ut tandem a Domino mereamur audire:
dimisit.
et:
Non ueni inquit uocare iustos,
sed peccatores ad poenitentiam.
denique pastor bonus animam suam posuit pro ouibus suis.
et quos dilexit,
usque in finem dilexit eos.
Quia nihil prodest diu diligere,
nisi semper diligas.
et:
Sicut inquit dilexit me Pater,
ita dilexi uos.
et:
Qui diligit me,
diligetur a Patre meo.
Tunc autem et Christum diligimus |
et a Deo Patre diligimur,
cum ipsum quem peccando offendimus,
poenitendo placamus.
date.
Accipere tamen ab offerentibus quantum uictui necessario satis sit,
si indigueris,
ne nefas putares ait:
Dignus est operarius mercede sua.
Mercede uidelicet quę inopię succurrat,
non quę luxuriam paret.
Porro sicut ipse docuerat,
ita discipulis suis prędicationis officium imposuit dicens:
Euntes docete omnes gentes |
seruare omnia quęcunque mandaui uobis.
Optimi itaque Christi imitatores illi sunt,
qui faciendis ad populum bene beate-que uiuendi sermonibus operam
impendunt |
et
,
de Ioanne apostolo quia uirgo erat,
in Euangelio dicitur:
Discipulus ille quem diligebat
Iesus.
Nam licet Iesus etiam reliquos omnes diligeret,
de nullo tamen sic est expressum |
sicut de isto,
quem mentis corporis-que puritas commendabat.
Hic solus in sinu Christi cunctis ad mensam sedentibus recubuit,
quia solus fortasse intemeratę uirginitatis laude illi proximior
erat.
Pręcellit autem uirginitas uiduitati
in propositum uerterunt castitatis,
quo purius expeditius-que Deo seruirent |
et cum angelis in cęlo socii essent,
qui angelicam uitam in terra uixissent.
de quibus est dictum:
seruandam esse humilitatem.
atque ideo et positis genibus orasse |
et ad orandum in faciem procubuisse.
Quod pręterea Patrem precatus ait:
atque ideo et positis genibus orasse |
et ad orandum in faciem procubuisse.
Quod pręterea Patrem precatus ait:
obduruerunt.
Sanctę mulieres.
Sed nec mulierum illarum modica charitas fuit,
quę cum animo tum corpore eum secutę de propriis facultatibus (ut
euangelista ait) ministrabant ei.
De charitate erga proximum.
Caput II
Secundum charitatis mandatum superiori simile esse dixit Dominus:
ad imaginem et similitudinem Dei factus est,
non ad ęqualitatem.
Ideo simili charitate et non pari est prosequendus.
Fieri enim non potest,
ut creatori ęquiparetur creatura |
et finitum idem sit cum infinito.
Deum ergo dilige plus quam teipsum,
hominem sicut teipsum.
Tunc autem teipsum diligis,
cum illa agis,
quę tibi ratio suggerit,
non quę uoluptas blanditur.
hoc est,
cum uiam illam arctam quę ducit ad salutem ingredieris,
non illam latam,
quę ad pręcipitium tendit perditionis.
egeris,
non charitas est,
sed sub charitatis persona latens exitiale odium.
A quo quidem discipulos suos cauere uolens Dominus ait:
A quo quidem discipulos suos cauere uolens Dominus ait:
qualem debere esse diximus,
dilectio.
Quam ut auidius capiamus,
iterum idem Dominus superiorem sententiam repetit dicens:
multo magis expedit,
ne frater tuus in Tartarum corruat |
quam uiuere |
et ei in tanto animę periculo fluctuanti non succurrisse.
Quod nisi ita affectus erga proximum tuum fueris,
pręceptum (ut ego reor) non implesti charitatis.
Quomodo enim alterum diligis sicut teipsum,
si tibi parcis |
et illum perire permittis?
cum pręsertim patiendo pro Domino et te et illum saluare possis |
et una cum illo ad martyrii coronam peruenire?
Dominus pro seruis passus est,
et tu pro fratre tuo pati recusas?
apostoli-que sententię resistis dicentis:
dicentis:
est huiusce dilectionis merces.
bonum pro malo reddendo filii Dei efficimur |
Deo-que similes reddimur.
Ille solis pluuię-que beneficium,
hoc est temporalium bonorum usum |
tam malis quam bonis communem esse uoluit.
ut et tu charitatem tuam sicut cum amicis ita et cum inimicis
communices,
omnibus prodesse,
nulli nocere cupiens.
Quid autem inter amicorum inimicorum-que dilectionem intersit declarat dicens:
Si enim diligitis eos qui uos diligunt,
quam mercedem habebitis?
ethnici hoc faciunt?
Amare quippe amantem naturę lex est.
amare uero inimicum filiorum Dei proprium est et sectatorum Christi.
Quamobrem concludens ait:
Estote ergo uos perfecti,
sicut et Pater uester cęlestis perfectus est.
Sicut ille perfectus est secundum immensitatem diuinę naturę,
ita et uos estote perfecti iuxta mensuram atque paruitatem naturę
uestrę humanę.
lex est.
amare uero inimicum filiorum Dei proprium est et sectatorum Christi.
Quamobrem concludens ait:
Estote ergo uos perfecti,
sicut et Pater uester cęlestis perfectus est.
Sicut ille perfectus est secundum immensitatem diuinę naturę,
ita et uos estote perfecti iuxta mensuram atque paruitatem naturę
uestrę humanę.
Sed nemo in se confidat,
unusquisque imbecillitatis suę memor ad illum qui solus potest omnia
Esa. 39
829. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
cum malum quod cogitauerant peregerint,
se quieturos confidunt?
Audiant ergo Apostolum dicentem:
830. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] carnis. quę sunt: fornicatio, immunditia, impudicicia, luxuria, idolorum seruitus, ueneficia, inimicicię, contentiones, emulationes, irę, rixę, dissensiones, sectę, inuidię, homicidia, ebrietates, comessationes | et his similia. quę prędico uobis sicut prędixi, quoniam qui talia agunt, regnum Dei non consequentur. Ista detestare, et his quę sequuntur, gnauiter te accinge: Fructus autem spiritus ait | est charitas,
831. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
Ad illam diu optatam beatitudinem hinc decedens peruenies,
tantum ut uirtutes tibi sint comites cura,
quibus hęc promissa est merces.
Beatus es si cum Propheta dicere poteris Domino:
832. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
Et cum tam immensa tam-que inęstimabilis merces iustis ac uirtute
pręditis uiris proposita sit,
plurimi semper haberi debet uirtus.
833. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] sunt priora extendens seipsum,
ad destinatum persequitur brauium supernę uocationis Dei in Christo Iesu.
Talis est omnis iustus.
de quo psalmista ait:
834. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] aggrauat animam, et terrena inhabitatio deprimit sensum multa cogitantem. Et caro pugnat aduersus spiritum | et spiritus aduersus carnem. hęc sibi inuicem aduersantur, ut non ea quę uolumus faciamus. Itaque in hac uita sicut proficere, ita et deficere contingit. et quemadmodum peccatores per poenitentiam sanctificantur, ita sancti per fragilitatem peccant atque delinquunt. (!) Sanctorum tamen siue iustorum
835. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] nemo tam perfectus sit,
quem non aliquando labi contingat,
nemo in pręsenti potest esse perfectus,
nisi pro conditione fragilitatis humanę,
secundum quam dictum est:
836. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] humanę,
secundum quam dictum est:
837. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] institutum compositum-que senseris,
caue nequa inanis glorię appetitio animum tuum attollat |
et quod humilitate congestum est,
arrogantia dissipet.
Ad exemplum aliorum uirtus tua sit exposita semper,
non ad iactantiam neque ostentationem.
ut tua iustitia (sicut pręcipit Dominus) in occulto sit conscientię
tuę,
et tamen ad laudem largitori uirtutum, Deo, pręstandum,
qui te uiderint concitentur.
838. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] nostra Deum laudent, se corrigant | et una nobiscum saluentur. Caue etiam nequando inuideas melioribus. qui enim bonis inuidet, diuinę benignitati calumniam facit, cum omnis hominum bonitas ex Deo sit. Gaudeamus igitur bono alieno ęque ac nostro | et in aliis, sicut etiam in nobis Dei beneficia laudemus. Illum uero qui uirtutibus nos antecellit, et diligamus corde | et opere imitemur | neque in quo ipse profecit, sed in quo nos defecimus doleamus. Si autem contigerit | nosipsos ab aliis pati inuidiam, huiusce rei causam discussa animi
839. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] a stella differt in claritate.
Iidem etiam arborum florum-que nomina sortiti sunt,
montium quoque et lapidum et liquentium aquarum.
Arbor bona est,
qui cum psalmista dicere potest:
840. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] Ecclesię esse uideri possit,
de qua dictum est :
exultent in conspectu Dei,
et delectentur in lętitia.
Illustrabuntur insuper ex diuina uisione,
et animę beatificatę decor redundabit in corpore immortali atque
incorruptibili.
dicente Saluatore:
Cęterum non parua inter se peccatorum discrimina sunt,
cum aliud alio longe grauius sit detestabile-que magis |
uel diuersi generis atque conditionis.
Peccatum in Lege ueteri per lepram significari
nouimus |
et sicut uarię ibi leprarum species notantur,
ita uaria esse peccata manifestum est.
Colore habitu-que diiudicantur leprę,
sic peccata specie atque pondere.
Non incongrue igitur ipsa septem capitalia uitia septem
et labi, atque cedere dicitur qui peccat,
stare uero et rectus esse qui non peccat.
humilem itaque leprę locum grauitas peccati facit atque pondus.
de quo Dauid lamentabatur dicens:
enodandis magis sibi placuerint,
dummodo sciat omnes in hoc conuenire,
ut lepram peccatum esse asserant.
Ergo huiusce morbi ui foeditate-que perspecta |
cogitet quanta peccati,
quod ei comparatur,
deformitas,
qualis pernicies sit.
Sicut enim lepra totius corporis pulchritudinem demolitur,
ita omnem anime decorem corrumpit peccatum.
atque hoc solum malum est,
quo illa lędi perire-que possit.
Nunc tandem unde digressi sumus,
eo reuertamur.
mandatis Domini non
obtemperando,
quanto plus accepimus gratię.
Ex his quę dicta sunt,
liquido apparet |
inter peccata,
quę ad mortem committi dicuntur,
aliud alio maius esse |
plus-que poenę mereri |
et sicut genere ita et grauitate differre.
Quin etiam in eodem genere peccati esse quasdam accessiones,
quę peccatum grauent si contigerint,
eleuent si non contigerint.
Non est huius loci de iis
Cum ergo ille qui cuncta fecit ualde bona,
hominem quoque bonum fecerit,
quis eum ex bono malum reddidit |
nisi uoluntas mala de libero procedens arbitrio?
Itaque idem ipse,
qui ex Deo bonus erat,
ex se factus est malus.
Integrum illi fuit |
naturam bonam,
sicut a Deo acceperat,
ita et conseruare,
sed noluit |
neque curauit.
Voluntate igitur non natura mali efficimur,
cum peccamus.
Et quia peccando naturam ipsam lędimus,
naturę quoque conditorem Deum simul offendimus.
Ideo-que
hęc ergo ultima peccati pernicies est,
quod hominem ab hęreditate cęlestium bonorum exclusum ad ima poenarum loca ęterno relegat exilio.
Denique peccatores mori dicuntur morte ęterna |
sicut e contrario iusti uiuere uita ęterna.
Scriptum est enim:
idolorum seruitus,
ueneficia,
inimicicię,
contentiones,
emulationes,
irę,
rixę,
dissolutiones,
hęreses,
inuidię,
ebrietates,
comessationes,
et his similia,
quę prędico uobis sicut prędixi,
quoniam qui hęc agunt,
regnum Dei non possidebunt .
Idem alibi repetens ait:
qui uident quę uos uidetis.
multi prophetę et reges uoluerunt uidere quę uos uidetis,
et non uiderunt,
et audire quę auditis et non audierunt.
Relinquamus igitur cum uitiis terrenas uanitates |
et non lacte sicut paruuli,
sed sicut perfecti solido cibo utamur,
exercitatos (ut Apostolus ait) sensus habentes ad discretionem boni ac
mali.
Hoc est in bonis operibus quotidie se exercendo,
mala autem fugiendo |
eorum-que cupidini semper nobis aduersanti repugnando.
qui uident quę uos uidetis.
multi prophetę et reges uoluerunt uidere quę uos uidetis,
et non uiderunt,
et audire quę auditis et non audierunt.
Relinquamus igitur cum uitiis terrenas uanitates |
et non lacte sicut paruuli,
sed sicut perfecti solido cibo utamur,
exercitatos (ut Apostolus ait) sensus habentes ad discretionem boni ac
mali.
Hoc est in bonis operibus quotidie se exercendo,
mala autem fugiendo |
eorum-que cupidini semper nobis aduersanti repugnando.
Siquidem
tuum tenebrosum erit.
Siquidem oculi uagi et immodesti reliquorum quoque sensuum parere
solent incontinentiam,
et nec audire nec odorari nec gustare nec
tractare pigebit aliquid,
quod uoluptati erit conspicere.
Sicut autem simplex aspectus formam decorem-que omnium quę uidet,
ad Conditoris laudem refert,
ita reliqui sensus eum imitati nihil prorsus
admittunt,
quod Deo minus gratum fore arbitrantur.
atque ita puri oculi totum corpus lucidum reddunt.
siquid in ea molle,
siquid uoluptuosum,
siquid corpori iocundum delectabile-que inueneris,
audacter imitare.
Sin uero e contrario cuncta dura,
aspera,
inquieta,
tristia et acerba |
fuisse non ignoras,
cur tu ad hauriendas conuerteris uoluptates,
sicut Domino tuo,
ita et seruis eius dissimilis |
tibi-que metipsi perniciosus?
Quomodo enim eo quo illi conscenderunt ascendes,
si longe aliter atque illi uixerunt uiuas?
Et cum diuersa prorsus agas,
quomodo non etiam diuersa
spectent,
palatum ne ebrietati ganeę-que seruiat,
olfactum ne unguentorum odore delectetur,
sed uirtutum.
Qui se ita ut dicimus circumciderit,
circumcisione
|
se-que soli Deo dedicare.
ut dum neque nubunt |
neque nubuntur,
angelis cęlestibus pares forent |
et humanam conditionem egressi peculiare priuilegium acquirerent,
cantica quę nemo alius cantare potest,
coram Deo personandi |
Agnum-que sequendi quocunque se ille uertisset.
ut sicut Christo matri-que eius Marię ita et ipsis nullum in ęternis mansionibus habitaculum clausum esset.
Quid enim non illis patere crediderimus in patria sursum,
qui dum hic peregrinarentur,
nulli obscoenę cupidini
beatitudinis
ingressis foris remanserunt,
quia nihil aliud muneris habebant,
quod Sponso offerrent,
pręter nudam uirginitatem adminiculis-que necessariis carentem.
Castitatis quidem professio inter perfectionis opera merito censetur.
sed sicut poma antequam maturescant decidunt |
et folia rami-que siccantur,
cum trunco,
cui tota arbor innititur,
deesse coeperit humor,
ita quęuis perfectio
(si modo perfectio dici debeat,
ubi multa deficiunt)
suo fraudabitur fructu,
nisi mandatorum obseruatione foueatur.
si in proposito perdurarint castitatis |
et uerę uiduitatis officiis functę fuerint.
Quod ibi etiam et quidem manifestius asseuerat,
ubi ait:
sed prostituere,
non spiritui seruire sed carni.
cum scriptum sit:
Quando quidem paruulorum simplicitas nullius operis est magis emula |
quam quod a parentibus uiderit factitari.
Discant igitur coniugati quid ipsis apostolica pręcipiat disciplina.
Nam sicut misericors Deus uult omnes homines ad salutem peruenire,
ita apostoli Christi cuique hominum conditioni monstrare conati sunt quomodo saluarentur.
Quorum Paulus diuina spiritali-que scientia imprimis pręditus ait:
et thorus immaculatus.
ut-que contaminari illicito amore timeas addit:
Fornicatores enim et adulteros iudicabit Deus.
Viros quoque pręesse uxoribus debere testatur alibi dicens:
illicito amore timeas addit:
Fornicatores enim et adulteros iudicabit Deus.
Viros quoque pręesse uxoribus debere testatur alibi dicens:
sicut Christus caput Ecclesię.
In Genesi quoque primę mulieri dictum legimus a Domino:
atque addit:
Ne tentet uos Sathanas propter incontinentiam uestram .
Sed quod suadet metuens,
ne uolens iubere uideatur ait:
Hoc autem dico secundum indulgentiam non secundum imperium.
uolo autem uos omnes homines esse sicut
meipsum ,
id est cęlibes,
continentes,
castos |
et a seruitute coniugalis necessitatis prorsus alienos.
Atque ita aliud est quod indulget propter incontinentiam,
aliud quod uult propter uitę perfectionem.
sed de costa formata,
ut inter utrunque media habeatur |
et secundo loco post patremfamilias in domo honoretur.
Illa obtemperet uiro,
ei autem reliqua familia subiecta sit.
Illa sicut Sara Abraham ita uirum uocet dominum,
eam uero reliqui dominam appellent |
et ueluti dominę pareant atque obsequantur.
et ueluti dominę pareant atque obsequantur.
sed ut euidentius ea res constet,
dicemus nunc qualiter ipsa uxor diligenda sit,
deinde etiam continendi tempora indicabimus.
Paulus apostolus |
uxores suas |
ut corpora sua.
qui suam uxorem diligit,
seipsum diligit.
Et alibi idem ait:
neminem odisse,
nulli nocere,
bene omnibus optare |
et cui possunt benefacere,
iniurię non meminisse,
sed pro malo bonum reddere.
Magni profecto meriti apud Deum erit |
talem se in educandis liberis regenda-que familia exhibuisse,
sicut e contrario pręcipuę indignationis atque odii neglexisse |
et patris uel matris familias personam gerendo suum non obiuisse officium.
Ait enim beatus Apostolus:
quidem magnum mutuum erit,
si te hortante corrigentur.
animo nihil conferat commodi?
Quin immo illi etiam qui laudant,
si causam largitatis nossent,
uituperarent |
ut inanis glorię auidum,
et non ut pietatis in egenos cultorem.
Cum ergo facis elemosinam noli inquit
tuba canere ante te,
sicut hypocrite faciunt in synagogis et uicis,
ut honorificentur ab hominibus.
Amen dico uobis receperunt mercedem suam.
te autem faciente elemosinam |
nesciat sinistra tua quid faciat dextera tua,
ut sit elemosina tua in abscondito |
et Pater tuus qui uidet in
Quod uni ex his minimis,
qui in me credunt fecistis,
mihi fecistis.
Foenerat Domino qui miseretur pauperis.
Foenus est autem pecunię commodate foetus,
quod et Gręci a pariendo
Agite nunc diuites plorate ululantes in miseriis uestris,
quę aduenient uobis.
diuitię uestrę putrefactę sunt,
et uestimenta uestra a tineis comesta sunt.
aurum et argentum uestrum ęruginauit,
et ęrugo eorum in testimonium uobis erit,
et manducabit carnes uestras sicut ignis.
thesaurizastis uobis iram in nouissimis diebus.
ecce merces operariorum,
qui messuerunt regiones uestras,
quę fraudata est a uobis,
clamat,
et clamor eorum in aures Domini sabaoth introiuit.
epulati estis super terram,
et in luxuriis enutristis
cum opibus quas collegerat sepeliat.
Frumenta,
uinum,
oleum,
linum,
lanam |
cetera-que uitę nostrę necessaria in aperto nobis fruenda obtulerat Deus,
cętera tanquam nocitura latere uolebat.
Ideo autem et ista creauit,
ut sicut eorum qui oblatis contenti sunt nota est modestia,
ita illorum qui etiam occultata scrutantur,
manifesta esset cupiditas et qui ex parte sui sunt,
etiam a nobis dignoscerentur .
Quod auaritia multorum causa sit
uiderit.
Is enim proxime ad similitudinem eius accedit,
cui potissima cura est operum charitatis.
Hunc igitur sequamur,
hunc ipsum quam possumus diligentissime imitemur |
beneficia tribuendo,
sicut ipsum et fecisse et facere nouimus |
tam petentibus quam non petentibus,
tam inimicis quam amicis,
tam ingratis quam gratis.
Ille Paulum non supplicantem immo repugnantem et inuitum ad se
Petentem obligant beneficia,
non petentem prouocant,
amicos conseruant,
inimicos reconciliant,
gratos delectant,
ingratos assiduitate emendant.
Non sunt tamen omnia danda,
siue illa petantur siue non petantur,
sicut etiam de elemosinis est dictum.
beneficium-que erit nolle dare,
quod nociturum esse noueris.
licet roget ille,
licet instet,
licet indignetur,
tu pernega.
Illud autem da,
quod non solum accipere eum delectet ,
sed etiam accepisse.
Si enim
si denique nequam fuerit,
nonne uinculis constringetur,
stigmate notabitur,
furcam ferre cogetur,
flagris uerberibus-que cędetur |
et uel uenundabitur uel perimetur?
Inique talia passum diceremus malum seruum nisi offendisset,
sicut bonum non iure remuneratum,
nisi aliquid pręstitisset.
Cum igitur omnium hominum unus dominus Deus sit |
et omnia quę possidemus ab ipso acceperimus,
beneficium tamen ei pręstamus,
uel uerius reddimus,
quoties mandatis eius paremus,
inter monachos Dominicus,
Vincentius,
Franciscus et Bernardinus;
inter eremitas Paulus Thebeus,
Honophrius,
Arsenius,
Archebius et Theonas;
inter uirgines Maria Virgo simul et Mater.
Ipsum enim genuit Saluatorem,
quem sicut de Spiritu Sancto concepit,
ita sine uirginitatis damno peperit.
Hanc secutę sunt |
Tecla,
Agatha,
Agnes,
Lucia,
Catharina,
Cęcilia,
Margarita ,
Barbara |
alię-que permultę,
quas ad coniugium nulla blandientium promissa,
qui occidunt corpus,
sed unum illum,
qui corpus et animam simul potest mittere in gehennam.
Apostoli ac martyres Domini,
ne Christum prędicarent,
nec minis principum deterreri,
nec tormentis inhiberi potuerunt.
Qui enim confidit in Domino,
sicut mons Syon non mouebitur in ęternum.
Paulus cum esset Corinthi,
per uisionem nocturnam audiuit Christum sibi dicentem:
fundasti eis.
Montes erant,
quibus dictum est:
Vobis datum est nosse mysterium regni Dei.
Campi uero descendentes,
ad quos dixit Apostolus:
Facti estis quibus lacte opus est,
non solido cibo.
Sicut igitur cuique conuenerit,
ita doceatur,
ut omnes salui fiant.
Semper tamen cauendum est,
ne rudis interpres declamet in ecclesia.
Male enim exponens dicta Scripturarum,
Vos denique non solum montes uel nubes uel cęli,
sed quę omnium nobilissima creatura est,
angeli Dei estis.
non naturę commercio,
sed officii dignitate.
Nuncius Dei angelus est,
nuncii Dei sancti prędicatores sunt.
Vnde sicut de Ioanne Baptista in Malachia dixit Deus:
Thes. secunda 3
delictorum oculos in cęlum non audet attollere,
et iustior redit phariseo,
qui ieiunabat,
qui decimas soluebat,
qui bona multa faciebat.
Illius enim peccata deleuit humilitas,
huius merita corrupit mentis elatio.
Non sum sicut cęteri homines, inquit.
et qui se cęteris pręferre non dubitauit,
publicano etiam postponendus iudicatur.
De exaltatione hvmilivm in lege.
Caput XXII
Qui eius glorię consors esse desyderas,
eius humilitatis prius te socium ac participem exhibeas oportet.
Non est discipulus supra magistrum |
neque seruus domino suo maior,
ut exaltari uelit sicut dominus |
et humiliari nolit sicut seruus.
Hunc autem omnium autorem,
omnium saluandorum doctorem ac redemptorem Paulus Philippensibus in exemplum proponens ait:
Qui eius glorię consors esse desyderas,
eius humilitatis prius te socium ac participem exhibeas oportet.
Non est discipulus supra magistrum |
neque seruus domino suo maior,
ut exaltari uelit sicut dominus |
et humiliari nolit sicut seruus.
Hunc autem omnium autorem,
omnium saluandorum doctorem ac redemptorem Paulus Philippensibus in exemplum proponens ait:
e contrario inhumanus et a charitate alienus fuisse argueris |
crediti-que tibi gregi non pastor sed desertor.
Quęris fortasse cur ergo pręcipiat Dominus:
alienus fuisse argueris |
crediti-que tibi gregi non pastor sed desertor.
Quęris fortasse cur ergo pręcipiat Dominus:
Prouerb. 11
892. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
Hęc est ciuitas gloriosa habitans in confidentia,
quę dicebat in corde suo:
Ego sum,
et extra me non est alia amplius.
quomodo facta est in desertum,
cubile bestię?
omnis qui transit per eam,
sibilabit et mouebit manum.
quasi dolens eam quę fuerat iam non esse.
sicut et psalmista ait:
893. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] me non est alia amplius.
quomodo facta est in desertum,
cubile bestię?
omnis qui transit per eam,
sibilabit et mouebit manum.
quasi dolens eam quę fuerat iam non esse.
sicut et psalmista ait:
894. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] suspensa.
ut omnibus pateret |
spes eorum in contrarium uerti qui diuina incessere pręsumunt,
psalmista dicente:
895. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
896. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
ipsi possint perficere.
Qvod alii dignitate, alii hvmilitate lavdari appetvnt, alii deo qvoqve se avdent comparare.
Caput V
Alii sane per ambitionem magni apparere uolunt |
et sicut Saluator ait:
897. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] | orta inter se contentione, quis eorum uideretur esse maior. Sed ab ipso uerę uirtutis pręceptore reprehensi sunt dicente | gentilium non christianorum esse | ambire honores | et se magnificos apparere uelle. Vos autem non sic inquit | sed qui maior est in uobis, fiat sicut minor, et qui pręcessor est, sicut ministrator. Nam quis maior est, qui recumbit, an qui ministrat? nonne qui recumbit? ego autem in medio uestrum sum, sicut qui ministrat. Is igitur qui
898. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] eorum uideretur esse maior. Sed ab ipso uerę uirtutis pręceptore reprehensi sunt dicente | gentilium non christianorum esse | ambire honores | et se magnificos apparere uelle. Vos autem non sic inquit | sed qui maior est in uobis, fiat sicut minor, et qui pręcessor est, sicut ministrator. Nam quis maior est, qui recumbit, an qui ministrat? nonne qui recumbit? ego autem in medio uestrum sum, sicut qui ministrat. Is igitur qui pręferri aliis concupiscit, gentilitatem
899. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] apparere uelle. Vos autem non sic inquit | sed qui maior est in uobis, fiat sicut minor, et qui pręcessor est, sicut ministrator. Nam quis maior est, qui recumbit, an qui ministrat? nonne qui recumbit? ego autem in medio uestrum sum, sicut qui ministrat. Is igitur qui pręferri aliis concupiscit, gentilitatem sapit. qui uero uel in dignitate positus minoribus ministrat ea quę ad consequendam salutem necessaria sunt uirtutum pręcepta | siue ad sustentationem uitę
900. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] extendit.
dicitur-que ei:
Quomodo cecidisti de cęlo Lucifer,
qui mane oriebaris?
corruisti in terram .
hoc in Euangelio testatur Dominus dicens:
901. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] fuge, ne forte dum illis iungeris, cum ipsis simul turbine diuinę uindictę inuoluaris. Qui enim uitiosis libenter copulatur, licet moribus dissimilis sit, fauere tamen uitiis eorum uidetur. et sicut a societate malorum non abhorret, ita minime mirum erit, si poenę quoque eorum particeps efficietur. De svperborvm poena. Caput VIII Qualis autem superborum poena futura
902. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] 47
Descende sede in puluere filia Babylon,
sede in terra |
non est solium filię Caldeorum.
Idem alibi:
903. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
Quibus illi uitam hanc breuem |
et caducam abstulerunt,
iis Deus dedit stabilem et ęternam.
Quos illi suppliciis affecerunt,
eos Deus perennis glorię immensi-que gaudii corona insigniuit.
Igitur sicut recta honesta-que iubentis pręsidis imperium totis uiribus exequi debemus,
ita iniqua turpia-que imperantis minas intrepide contemnere.
Sed rursum Apostoli pręceptum est:
904. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
Sed rursum Apostoli pręceptum est:
905. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] et synceritate cordis uestri, sicut Christo; non ad oculum seruientes, quasi hominibus placentes. id est, laudem | fauorem-ue hominum aucupantes, sed ut serui Christi, facientes uoluntatem Dei ex animo, seruientes sicut Domino et non hominibus. Dominis igitur fideliter ut Deo seruiendum est | prompte-que obtemperandum, quandiu iussa eorum cui Dei concordent uoluntate | nec ab ęquo honesto-que
906. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] luxuriam alunt,
et dignitates mundi atque honores,
quę superbię fomenta sunt.
Post hęc in eodem propheta Dominus ait ad domum Iacob:
907. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] honores,
quę superbię fomenta sunt.
Post hęc in eodem propheta Dominus ait ad domum Iacob:
908. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
909. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
in hac lachrymarum ualle diu commorari.
Illa ergo dierum longitudo quę finem non habet,
ipsis qui obediunt proponitur.
dicente ad Salomonem Domino:
Sic enim ait Dominus ad Hieroboam:
etiam ignoranter peccanti irascitur Deus,
quanto magis ei,
qui sciens prudens-que delinquit |
et pręsidum suorum contumaciter spernit imperia?
Paulus apostolus affirmat ad Corinthios dicens:
caput Christus est,
caput autem mulieris uir.
et ad Ephesios:
Porro ut omnia mala quę contumacibus proposita sunt effugiamus |
et simul bona consequamur sempiterna,
Christus Dominus ut in omnibus,
ita et hac in parte nobis imitandus est.
Ipse ad Patrem |
Porro ut omnia mala quę contumacibus proposita sunt effugiamus |
et simul bona consequamur sempiterna,
Christus Dominus ut in omnibus,
ita et hac in parte nobis imitandus est.
Ipse ad Patrem |
bona consequamur sempiterna,
Christus Dominus ut in omnibus,
ita et hac in parte nobis imitandus est.
Ipse ad Patrem |
quoque beatus eris |
et preces tuę ad aures Domini sabaoth peruenient,
si cum psalmista dicere poteris:
sabaoth peruenient,
si cum psalmista dicere poteris:
13
esset,
amisit simul facultates,
iumenta,
seruos,
liberos,
omnium in suo corpore membrorum sanitatem |
et tamen nihil interea stultum de ore eius prodiit.
sed:
Si bona inquit de manu Domini accepimus,
mala quare non toleremus? Dominus dedit,
Dominus abstulit;
sicut Domino placuit,
ita factum est |
sit nomen Domini benedictum.
nocte;
igne me examinasti,
et non est inuenta in me iniquitas;
ut magis ad probationem tribulatio incumbat |
quam ad correctionem.
In illa enim iusti gaudent dicentes:
Tua sęuitia nostra est gloria.
Cum nos interficere credas,
carcere isto corporis liberas.
unde soluti de terra tollimur ad cęlum |
et pro patientię uirtute a Domino coronamur,
non corona sicut est tua peritura,
sed nunquam deficiente,
nunquam defutura.
Libet itaque abs te interimi,
ut uiuamus cum Christo,
quem nulla ui nobis potes auferre |
neque nos ulla quęstione,
ullo tormentorum genere a charitate eius separare.
Hoc te frustra prorsus conatum scies,
|
et in ipsa patientia scelerum meorum purgationem atque ueniam.
ut qui me dignatus est facere laborum suorum participem,
faciat tandem et glorię consortem.
dicente Apostolo:
Ille pręterea qui in paruis grauiter irascitur,
magnam iniuriam quomodo feret?
nonne in rabiem tunc uertetur,
cum paulo deterius lęsus fuerit?
Quanquam eos etiam qui non lęduntur,
ineffrenata impatientia interdum in rabiem agit,
sicut et illos,
de quibus paulo ante locuti sumus,
qui neque fratribus neque liberis |
neque Dei sacerdotibus |
neque foetibus in aluo matrum adhuc latentibus pepercere.
benedixit nepotibus suis |
Manasse et Ephraim |
diuinitus-que inspiratus futuras filiorum sortes cecinit.
Benedic seruis tuis.
Christus Dominus benedixit discipulis suis.
Illorum utique de quibus alibi ait:
non dirigetur in terra.
et in Prouerbiis:
est |
quam illius correctio .
et iterum:
Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
|
Zbirka Croatiae auctores Latini, rezultat Znanstvenog projekta "Digitalizacija hrvatskih latinista", dostupna je pod licencom Creative Commons Imenovanje-Nekomercijalno-Dijeli pod istim uvjetima 3.0 Hrvatska.
Podatke o projektu vidi na www.ffzg.hr.
Za uporabe koje prelaze okvire ove licence obratite se na http://www.ffzg.unizg.hr/klafil/dokuwiki/doku.php/z:digitalizacija-hrvatskih-latinista.