Your search found 2038 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 1674-1685:

ad duas lentes convexas deventum, demum et ad quatuor, quantumque inde profectum sit, exponit. Quae omnia persequitur usque ad vers. 1716, a quo ad Newtoniana Telescopia progreditur, quae Catadioptrica nuncupantur, cum non solum refractione, sed potissimum reflexione radiorum perficiantur. Fit eorumdem descriptio, commoda inde percepta, atque etiam incommoda, inductaeque idcirco mutationes referuntur; in eoque usque ad vers. 1990. insistitur. Tum

2465  Et dolor, et lacrymae, et tristes nova nomina curae,
2466   Omnia turbarum plena undique, et omnia victa
2467  A ratione repulsa, in eo confusa tumultu.
2468  Dum stupet, et sana se solum mente potiri
2469  Laetatur; laetum sinere illi haud esse: repente
2470  Ad monstrum veluti vis undique circumfusa
2471   Irruit irridens hominum, atque huc pellit, et illuc,

ibi alter enim sustollit, ubi altera fluctus
706   Deprimit, auget et haec, ubi decutit ille vicissim,
707  Mutuaque adversis pugnantes viribus obstant,
708  Impediuntque; quod est discrimen, denique solum
709  Apparet, quantum Phoebo pollentior ipsa est
710  Nempe mari Luna in tollendo, aesque ciendo.
711   Sic gemini adversis venientes partibus arcto
712  Tramite si currus

vivere credant:
1282   Ut Rex oceani divisum forte patenis
1283  Qui scopulum incoleret, quo nunquam accesserit hospes,
1284  Non alias usquam sua classis adiverit oras,
1285   Solum se toto dominari audiret in Orbe.
1286   Cum nimium Phoebo admoti accessere Cometae,
1287   Deberent lucis violento ardere furore,
1288  Si non densus eos radios infringeret aer.

contingere et interiore
420  In Comite interdum, quod quae sunt consona, turbet.
421  Lucis quippe viam (via si majorve minorve
422  Efficit id lucis) Telluris non variari
423  Solum ob mutatum positum debere, sed ipsum
424   Ad Solem Jovis ob positum quoque; namque recedit
425  Plus etiam a Terra, cum plus a Sole recedit
426  Juppiter; unde trium demive addive necesse

si namque papyro
1843  Funiculum excipas, factoque foramine filum
1844   Unum aliquod transire sinas, solumque subire
1845  Alterius jubeas vitri loca dura triquetri.
1846  Et solum infringi; frangetur quodque sua vi,
1847  Quodque suum educet, qualis fuit ante, colorem:
1848  Et quamvis una, parilive viaque plagaque
1849   Nunc rubicundus eat, viridis nunc, caeruleusve

papyrum,
1946  Sed cui sit, quantum par est, tam tenue foramen,
1947  Illac ut nequeat filum transire, nisi unum.
1948  Uno igitur filo egresso quocumque, videbis
1949   Hunc solum, qua candor erat regione, colorem.
1950  Atque id lamellae sursum, deorsumque foramen
1951  Si lente moveas, ut possint omia fila,
1952  Nunc hoc, nunc illud, transmitti, transque meare,

158  Attamen harum aliquam rationem praeripuisse
159  Crediderim illum animo, et ductum in tentamina ab ipsa,
160  Quid sit servandum, ut jam sciret, quidque videndum,
161  Quam non prodidit, at solum observata reliquit;
162  Veri quandoquidem nunquam simile esse putandum est,
163  Cum genus hoc, leges implexaeque, inque plicatae
164  Sint adeo, et longa tot rerum ambage latentes,

longe
511  Quam mittit, partes radios ut more refringant
512  Insueto, unâ agitant lumen regione plagaque,
513  Credibile est molli cum semine formarentur,
514  Partes non solum dispôstas lege fuisse
515  Certa, ut sic certae concrescat forma figurae,
516  Sed quoque consimili, quo magnes tendit ad ursam,
517  More, latus certum certam obvertisse sub oram,

et cujus judicio fabulas tutari facile possim. An Platonis vobis in mentem non venit? Nonne uno illius exemplo omnem hanc Italicorum auctoritatem, et omnes abrogandae fabulae rationes prorsus labefactas videtis? Quis enim unquam non solum philosophorum, sed etiam poetarum est aeque atque ille istiusmodi fingendis ac fabricandis commentis delectatus? Itaque ob idipsum comminiscendi studium Homerum philosophorum nuncupatum fuisse opinor. Tum A. imo, inquit,

in humanarum actionum imitatione non esse reponendam omnem poetarum laudem. Equidem illud etiam adjunxerim, ne in ipsa quidem ampliore naturae imitatione illam esse unice positam; et quanquam haec naturae veritas ac similitudo poeticae solum ac fundamentum sit, non in illa una tamen esse omnia, sed ab alio fonte derivandam singularem illam vim ac praestantiam. Ac si dicendum est, quod sentio, hanc praesertim locandam arbitror in illo poetarum proprio cogitandi ac dicendi

denique caritate ac benevolentia, quantum cognitione progreditur. Verum si idem rerum cognoscendarum limites non terrae finibus terminaverit, sed eo usque intelligendo perrexerit, quoad animo et cogitatione potest pertingere; si non solum fluxa haec et brevia, sed immensa etiam ac perennia mundi corpora, eorumque ingentes illos cursus conversionesque viderit, quam se ille repente e socordia colliget, ac recipiet, et hujus tantae magnitudinis animadversione excitatus,

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report