Your search found 4808 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 4051-4105:

Latine vero qui id faciat, eum non hominibus, quibuscum vivit, sed mortuis nihilque jam sentientibus scribere vociferantur. Quid quod etiam inventi sunt, qui vetera vertentes, ne verbum credo pro verbo non redderent, prosa oratione poëtas non versibus interpretati sunt, rerum videlicet solliciti magis, quam vocum numerique suavitatis? Quod quidem quam recte fecerint, ipsi videant; mihi certe summopere displicet. Cur enim conari non debemus, efficere possimus, ut et eodem igne mentisque calore, quibus auctor aestuabat, correpti videamur; et eadem versuum elegantia, qua graece scriptae sunt,

mihi quoque ceterisque recte mecum sentientibus non probetur, praesertim etiam quum et Aristoteles et Q. Horatius Flaccus poëticae facultatis disceptatores acerrimi ex utroque Homeri carmine et inveniendi et disponendi et ornandi exempla promiscue desumant, aliisque imitanda proponant. At Ilias magis quodammodo tragica est, Odyssea pacatior. Sit ita sane, et Achilles furiosior, quam Ulysses. Illic caelum ac tellus, mare et sidera, dii atque homines, omnis tandem rerum natura ardere interdum et conflagrare videtur: heic vero sedata omnia, crebrae narrationes, fictionesque rerum

et sidera, dii atque homines, omnis tandem rerum natura ardere interdum et conflagrare videtur: heic vero sedata omnia, crebrae narrationes, fictionesque rerum personarumque quae nec fuerunt usquam terrarum nec fortasse esse potuerunt. Atqui ita esse conveniebat; iique omnes, quos laudes bellicae magis delectant, quam quae in pace prudenter sapienterque gesta aut audimus aut legimus, Ulyssi Achillem praeponere non dubitabunt. Quibus vero mira quaedam providentia in periculis praevidendis, summa in vitandis fugiendisque dexteritas, ac maxima in rebus omnibus aggrediendis conficiendisque

acerbissimae fortunae calamitates gravissimas salvum tandem atque incolumem deducit in patriam multis atque magnis obsessam periculis, ut nullam esse ostendat rerum adversarum vim tantam, quae ab homine sapiente atque industrio vinci superarique non possit. Itaque et Ilias grandiori stilo, quum magis sit, ut graece dicam, παθητική; et temperatiore, quum sit magis ἠθική, describenda erat Odyssea. Vitia enim ut fugiamus, praecipitesque animi motus, omni verborum copia ac sententiarum gravitate eorumdem

magnis obsessam periculis, ut nullam esse ostendat rerum adversarum vim tantam, quae ab homine sapiente atque industrio vinci superarique non possit. Itaque et Ilias grandiori stilo, quum magis sit, ut graece dicam, παθητική; et temperatiore, quum sit magis ἠθική, describenda erat Odyssea. Vitia enim ut fugiamus, praecipitesque animi motus, omni verborum copia ac sententiarum gravitate eorumdem deformitas est demonstranda: contra ut virtutem sequamur, quae ipsa per sese valet plurimum, sufficit ejus

loco non Homeri Odysseam ea, qua par erat, diligentia interpretari, sed ampullas et sesquipedalia verba fundentem illum Cyclicum coarguere exemplo ab initio Odysseae desumpto? Huc illa spectant: Non fumum ex fulgore etc . Imo mihi dedita opera ipsum illud principium, quo magis inepti hominis fastum ac tumorem ridiculum exhiberet, extenuasse videtur ita ut: nihil humilius, nihil pressius, nihil esse possit modestius. DIC: Monosyllabon invenit quo et nullus initio epici carminis usus est poëta, et nihil esse potest gracilius. DIC MIHI: littera I nulla vocali alia

quaedam acerbissima ac venenum esse dicendae sunt. An, ut alios omittam, illum summum eloquentiae principem M. Tullium dignum praeter ceteros, unde in omni recte dicendi ratione et praecepta et exempla petantur, nescimus ita vertisse illas Demosthenis atque Aeschynis orationes vere Atticas, ut magis orator, quam interpres esse videretur? Easdem ille sententias et earum formas tamquam figuras servavit; verba ad latinam consuetudinem aptavit, ut nimirum essent eadem quod spectat ad genus atque vim, non vero quoad numerum atque speciem: non enim , ait, ea me adnumerare lectori

Purpureo, solemque suum, sua sidera norunt.
Amissum ne crede diem: sunt altera caelo
Sidera; sunt orbes alii, lumenque videbis
Purius, elisiosque magis mirabere campos,
Cultoresque pios. illic pretiosior aetas,
Aurea progenies habitat, semperque tenebis,
Quod superi meruere semel. nec mollia desunt

Stomachari jam te video, amice lector, ac mihi jure subirasci, quod in his diutius, quam necesse erat, immoratus sim. At ego verebar, ne si dixissem mihi Lemnianam improbari versionem, nihilque ex ejus versibus protulissem, magis invide quam vere id a me quisquam dictum arbitraretur. Quare quum ea satis me culpa et invidiae suspicione liberatum jam videam; hanc totam orationem relinquamus, ac redeamus, unde discessimus. Peto igitur abs te, ut si Lemnii Odyssea latina, (quod de perveteri quadam Odysseae versione in

felicem in sedibus, auctor
237  Ille foret generis, non sic miserabilis aevum
238  Ipse adeo exigerem fortuna oppressus iniqua.
239  Dis aliter visum: fama est ex omnibus, unum
240  Quem miserum vixisse magis mortalibus, illo 240
241  Me genitore satum, quando haec vis noscere, dicunt.
242  Haec ubi Telemachus, rursum sic diva loquuta est:
243  Non tibi di generis spondent ignobile nomen,

a certamine longo.
239  An vis ulla vetet? non ullius arma timemus,
240  Curamusque iras; non ipsum magna sonantem 240
241  Respicimus juvenem, nec quae canis omina frustra
242  Tu senior, coetu invisus magis unus in omni.
243  Interea assiduo laeta inter gaudia luxu
244  Absumentur opes, donec sic ludet amantes
245  Cunctando regina, eadem est cura omnibus, idem
246  Omnes ardor habet tantae virtutis

omnes vincebat Ulysses, 130
131  Omnimodisque dolis genitor tuus, ortus ab illo
132  Si tamen es, ceu verba notans, vocemque loquentis
133  Admirans video; tuque ipse fatebere, nullam
134  Facundae similem magis olli munere linguae.
135  Non umquam nobis animi sententia discors,
136  Seu populi in coetus irent, seu fida Pelasgi
137  Optarent responsa eadem prudentia, et una
138  Mens ambobus erat semper,

sociis conanti evadere vincla.
485  Omnia tentabit verti in miracula rerum,
486  Et varias referet species, fluviumque liquentem,
487  Ardentemque ignis flammam: tu vincula capto
488  Nil dubitans, nexusque magis contende tenaces.
489  Verum ubi mutatus,vocemque atque ora resolvens 490
490  Talis erit, qualem sopitum videris ante,
491  Desine vi dura, facilisque tenacia solve
492  Vincla seni, poscens ultro,

viret formosa cyperus,
708  Hordeaque, et segetes, et plurima surgit avena.
709  Non cursu spatia ampia patent, non florida prata 710
710  Sunt Ithacae; capras tantum fovet aspera dumis,
711  Et mihi cara magis, quam si vim pascat equorum.
712  Nulla adeo aut campis felix, aut curribus apta
713  Insula, finitimo residet quae gurgite; et omnes
714  Ante alias Ithaca abruptis male cautibus horret:
715  Dixerat:

graviter regina affatur. adeste,
834  Atque audite, mihi o carae: quot lucis in oras
835  Et natae, et matrum suxerunt ubera mecum,
836  Caelicolae irati voluere ex omnibus unam
837  Infandos me ferre magis sine more dolores.
838  Amisi prius ipsa virum fortemque, bonumque,
839  Insignem virtute, atque omnes inter Achivos 840
840  Eximium, famaque per Argos et Hellada notum.
841  Nunc etiam abreptus nimbis

postquam Alcinous, curvatus Ulyssem
190  Erigit ipse levans dextra, ponitque locatum 190
191  Fulgenti in solio, pulcrum quo surgere jussit
192  Laodamanta pater, gnatis ex omnibus unum
193  Dilectumque magis, propiusque adsidere suetum.
194  Dant famulae manibus fontes, quos lucidus auro
195  Urceus irrorat supra, purumque fluentes
196  Subjecti excipiunt argentea labra lebetis.
197  Ponunt et mensam

fors ea cura fatiget,
364  Cras reditum statuam. dulci tu lumina somno
365  Compositus per iter tranquilla in puppe quiesces;
366  At socii zephyros captabunt, teque penates
367  Ad patrios ducent, seu quo magis ire lubebit
368  Ultra etiam Euboeam, longo quam caerula tractu
369  Dividere a nobis perhibent, qui lumine primi,
370  E nautis videre, olim flavus Rhadamanthus 370
371  Quum Tityum terrae petiit

nova pinus in undis.
166  Tantum effatus erat. tum sic Laërtia proles:
167  Laodama, irrisum quid me nunc talia, dixit,
168  Cogitis istantes circum? mihi tristia cordi,
169  Luctusque, lacrimaeque magis, quam praemia pugnae,
170  Qui jam multa tuli bello jactatus et undis. 170
171  Nunc autem heic sedeo supplex si flectere regem
172  Indigus auxilii, si possim et flectere cives.
173  Haec Ithacus: contra

lumina nexu. 320
321  Atque ea disposuit quum strata cubilia circum,
322  Implicuitque torum, tecto se finxit abire,
323  Et Lemnum petere inde procul, quam Mulciber urbem
324  Incoluit caram terris magis omnibus unam.
325  Nec frustra excubias, furtisque accommoda Mavors
326  Tempora servabat. deformem ut linquere vidit
327  Tecta senem, subitis ictus praecordia flammis
328  Pulcra coronatae subiit

haud turpia, dixit,
375  Facta decus laudemque parant; vis effera cedit
376  Ingenio, celeremque folet praevertere tardus.
377  En et Vulcanus claudo vestigia gressu
378  Tarda movens superis celerem magis omnibus unum
379  Deprendit Martem, mulctamque exsolvet adulter.
380  Haec divi alternis. post et formosus Apollo 380
381  Mercurio: fare o, dixit, Jove nate, subires
382  Vincula num captus, tecum si

582  Vitam exhalantem super incubat anxia tristes
583  Ingeminans questus. contra hostes vulnera telis
584  Adjiciunt, caeduntque humeros et colla retrorsum,
585  Captivumque trahunt: tanto magis aestuat illa,
586  Aegrescitque dolens, atque implet lumina fletu.
587  Sic tum etiam tristi ductor Laërtius imbre
588  Ora rigans flebat; nec quisquam in sedibus illum
589  Viderat

LIBER NONUS.
1  Talia quaerenti contra Laërtius heros
2  Orsa refert. inter magnos o maxime reges
3  Alcinoë, hunc vatem simili dis voce canentem
4  Dulce audire mihi est. neque enim magis ulla voluptas
5  Grata venit, quam quum populum diffusa per omnem
6  Laetitiae vis alma viget, cantuque fruuntur
7  Ordine dispositi convivae, ubi mensa renidet
8  Plena epulis, puerique suos fragrantia

magnam dum pectine telam
230  Assiduo incumbens operi dea pulsat; et auro 230
231  Mollia purpureae pingit velamina lanae.
232  Primus ibi ante alios, magno quem semper honore
233  Complexus, carumque habui magis omnibus unum
234  In mediis adstans coepit sic voce Polites.
235  Heic aliqua ingentis percurrens stamina telae
236  Dulce canit (tremulo resonat domus ardua cantu)
237  Seu dea seu mulier: quin illam

me cara fugis? ne subtrahe nostris
224  Te manibus; circum liceat dare brachia et orci
225  Ipsius in latebris, luctuque explere dolorem.
226  Anne mihi fallax umbram hanc Proserpina misit;
227  Quo magis aegrescens dolor imo in pectore gliscat?
228  Sic ego: quum mater. non te Proserpina, gnate
229  Heu miser ante alios, vana sub imagine ludit:
230  Haec homines sed forma manet, quum spiritus artus 230

clarissime in omni
377  Alcinoë, heic etiam lentum si forte morari
378  Jusseris, exactis dum mensibus integer annus
379  Effluat, auxiliumque parans et ditia cogens
380  Dona mihi, et vellem et reduci magis utile multo 380
381  Id foret. ad patrias quanto ipse opulentior oras
382  Nam veniam, tanto redeuntem et laetius omnes
383  Excipient, et major erit mihi fama per urbem.
384  Atque heic Alcinous: non

unus. tamen ante jubeto, 50
51  Vincla tibi, circumque arctos inducere nexus
52  Ingentem ad malum, fixosque aptare rudentes,
53  Tutus ut accipias Sirenum ex aequore cantus.
54  Quod si etiam solvi poscas, magis arcta revincto
55  Injiciant socii tendantque haerentia vincla.
56  At simul hinc volucri praeterlabere carina,
57  Non ego te moneam, quo flectas tramite cursum:
58  Tu videas; facies haec certa

ingeminant cantu: mihi corda voluptas
205  Intima pervadit, vultuque et lumine nutans
206  Solvere vincla precor socios. illi freta verrunt,
207  Surgentesque una Perimedes Eurylochusque
208  Implicuere magis cupidum perrumpere nodos.
209  Interea celeres vecti viridantia praeter
210  Litora Sirenum, nullis ubi cantibus aura 210
211  Pulsa sonat, ceram juvenes ex auribus omnem
212  Eripiunt, laxantque meo

ni fors cognoscere malit,
153  Sit durum soli quam te contendere contra
154  Viribus atque aevo praestantem. robore fretus
155  Quod si hominum quisquam merito te fraudet honore,
156  Ut placitum fueritque magis, mentique sedebit,
157  Digna luat. sic fatus erat regnator olympi;
158  Quum sic Neptunus: jampridem id, Juppiter, ultro
159  Ipse etiam fecissem, inquit; tua si mihi certa
160  Mens foret: irasci

22  Ingenium sub corde fovet: ditescere curat
23  Illa domum, quam nupta subit, natosque priores
24  Conjugis et rapti flammas oblita jugales.
25  Tu vero, fuerit quae visa ex omnibus una
26  Apta magis, properans famulae servanda repones
27  Omnia, dum claro superum comitata hymenaeo
28  Nympha tibi veniat. nunc o tamen accipe et ista
29  Dicta prius, vigilique memor sub pectore serva.
30  Faucibus,

tum gnato Nestoris infit:
214  Pollicitusne dabis, quod te, Pisistrate, poscam,
215  Quidquid erit? veteri patrum jam foedere juncti
216  Dicimur, et viridi aequales pubescimus aevo,
217  Ipsaque concordi magis haec via pectore vinxit;
218  Ne precor averso ne tende a litore cursum,
219  Heic potius me linque ratem prope. namque parentis
220  Tecta tui vereor contingere, ne mihi blandus 220
221  Tardet iter:

invisam cupiens abrumpere vitam
390  Artubus edomitis quamprimum. scilicet illum 390
391  Heu nimis amissae prolis jam torquet amaror,
392  Conjugis et carae luctus, quae funere rapta
393  Perdidit una magis miserum, tristemque senectam
394  Esse dedit, saevis pro gnato exercita curis
395  Horrendum subiens leti genus: o mihi tale
396  Dī prohibete malum, casumque avertite amicis!
397  Illa quidem dum

a dulci longum divellier ore. 210
211  Telemachus vero (nondum namque ille parentem
212  Cernere credebat): non tu Laërtius, inquit,
213  Non Ithacus pater ille meus; sed numina caeli
214  Hаc magis heu miserum vana sub imagine ludunt.
215  Haud etenim possit mortalis talia quisquam.
216  Sic facile, aetheria caeli delapsus ab arce
217  Ni deus ipse velit juvenis mutare figuram
218  Atque senis.

expellere morbos
439  Paeonia de gente viri; qua maximus orbis
440  Tenditur, hi tantum quaesiti in tecta vocantur: 440
441  Non inopes, non dura animos queis urget egestas.
442  Tu vero ante alios unus magis asper Ulyssei
443  Increpitas famulos: meque ipsum laedere gaudes
444  In primis. at nulla tui mihi cura minantis,
445  Penelope dum vivit adhuc, et numina servant
446  Telemachum. dixit senior: tum gnatus

tu me, inquit, amatum 450
451  Ut genitor natum curas, qui cedere nostro
452  Hunc ferus hospitio cogis. dī talia caelo
453  Facta vetent; cape dona manu, largire precanti,
454  Haud quidquam invideo; jubeo magis: eja age, matrem
455  Nec metuas, nec quemquam alium pro talibus ausis.
456  At non iste animus tibi saevo in pectore: mavis
457  Ipse vorare inhians, ulli quam ponere partem.
458  Huic autem Antinous;

nec pauca salis vel grana referret,
519  Nunc mihi quum residens aliena ad pabula sumptae
520  Frusta negas cereris plenae inter munera mensae. 520
521  Dixerat: ast olli violento in pectore saevit
522  Ira magis, torvumque tuens: jam sedibus, inquit,
523  Jam reor ex istis actutum pulsus abibis
524  Turpiter; ipsa etiam pergis convicia factis
525  Addere. sic dicens scamnumque intorsit, et alte
526  Impulit

manibus parcas moneo, nec turbidus iram
23  Sollicites. aliter, quamquam sim fessus ab aevo,
24  Pectoraque, et sparso foedabo fracta cruore
25  Labra tibi: sic orta mihi lux crastina surget
26  Tuta magis; neque enim pulsus Laërtia rursum,
27  Credo equidem, poteris minitando in tecta reverti.
28  Haec Ithacus, contraque haec ardens reddidit Irus:
29  Proh superi! ut gurges hic verba sonantia volvit

Ad regis muros Echeti, qui saevus et aures
92  Amputet, et truncas inhonesto vulnere nares,
93  Atque exsecta super canibus det cruda voranda
94  Inguina dedecorem turpans. sic fatus, et olli
95  Hoc magis incubuit trepide malus artubus horror,
96  In medioque stetit propulsus: brachia tollunt
97  Ardua, et elatis assurgunt ictibus ambo.
98  Heic heros dubia secum sub mente volutat,

sanguine cretum 140
141  Te perhibent, justique tenax, et rebus abundans.
142  Multa tibi cultae super et facundia linguae
143  Suppetit: huc aures idcirco adverte, profabor.
144  Nil hominum fato miserum magis alma creavit
145  Terra parens genere ex omni, quod vescitur aura
146  Aetheria, reptatque solo. nam tristia sese
147  Passuros haud ulla putant, dum numina robur
148  Sufficiunt, solidaeque virent in

levi lustrans, quo vittis tempora cincta
212  Ungitur alma Venus, properat quum tendere laetos
213  In Charitum formosa choros, et ludere gestit.
214  Exin majoremque habitu, succoque recenti
215  Florentem magis esse dedit, sectique elephanti
216  Vincere candorem, matutinamque pruinam.
217  Queis ita perfectis abiit dea magna per auras;
218  Atque aderant contrа famulae per tecta ferentes
219  Cum strepitu

nunc certa ferunt perfecto tempore Parcae.
298  Adveniet nox illa ingrati vincula portans
299  Conjugii taedasque mihi, cui Juppiter omnem
300  Laetitiam rapuit; sed me haec tamen una remordet 300
301  Cura magis vellitque animum. quae barbara tellus,
302  Quae patria haec usquam vidit? non jura procorum
303  Haec fuerant quondam, non mos, quum ducere nympham
304  Ingenuaque domo ac diti genitore creatam

aspectans circum, volvitque sub imo 380
381  Multa agitans animo, quae mox haud vana fuere.
382  Nec minus et juvenes furiosa in jurgia Pallas
383  Sollicitat stimulis acuens, ut durus Ulyssei
384  Pervadat magis ima dolor penetralia cordis.
385  Quos inter prior Eurymachus sic farier infit
386  Illum ultro dictis carpens, atque omnia risu
387  Incendens: adhibete aures, o quotquot Achivi
388  Magnanimi

tuo haud irascier ausim;
297  Quippe etiam si jure gemit sibi funere raptum
298  Nupta virum quemcumque, tori cui foedere mixta
299  Progenuit dulces, communia pignora, gnatos;
300  Quanto Ithacum fas flere magis, caelestibus esse 300
301  Quem similem perhibent? paullum sed desine, et ipsa
302  Parce tibi, nostrisque adhibe sermonibus aures.
303  Nunc etenim haud mendax, de vivo quidquid Ulysse
304  Thesprotum

urgebant bissenae, frangere semper 130
131  Et cererem jussae, baccas et pinguis olivi.
132  Jamque aliae pensis defunctae corpora somno
133  Fessa dabant; sociis tantum haec ex omnibus una
134  Aegra magis, necdum cessans, revolubile saxum
135  Continuit, laetumque omen sic edidit ore.
136  O regis aeterno qui res hominumque deumque
137  Imperio, insonuit cur tanto murmure caelum
138  Stelliferum sine

simulacra volantia miris
403  Vestibulumque aulamque implent, ac pallida Ditis
404  Regna petunt, Erebo loca subdita: purpureo sol
405  Axe fugit; nigris densantur cuncta tenebris.
406  Talia dicebat: vasto magis omnia risu
407  Insonuere. atque heic Polybo genitore superbus
408  Eurymachus: sine mente furit novus advena; vanum
409  Ducite continuo e foribus, mediaque locate
410  Urbe citi o juvenes, quando

dicens alto subito de limine cessit,
419  Piraeumque adiit; laetus qui excepit amicum
420  Protinus, et multo fovit solatus amore. 420
421  At juvenes circumspiciunt, risuque furentes
422  Telemacho magis atque magis succendere pectus
423  Instant, multa super sociis indigna loquuti.
424  Atque aliquis: dic o, quis te pejoribus, inquit,
425  Hospitibus gaudet, sate Ulysse? hunc dira fatigat

alto subito de limine cessit,
419  Piraeumque adiit; laetus qui excepit amicum
420  Protinus, et multo fovit solatus amore. 420
421  At juvenes circumspiciunt, risuque furentes
422  Telemacho magis atque magis succendere pectus
423  Instant, multa super sociis indigna loquuti.
424  Atque aliquis: dic o, quis te pejoribus, inquit,
425  Hospitibus gaudet, sate Ulysse? hunc dira fatigat
426  Errantem ingluvies

vobis ego dulce parabo 240
241  Conjugium, multamque dabo pro munere gazam
242  Tecta meis ponens vicina, ambosque fovebo
243  Telemachi ut socios, cognato aut sanguine fratres.
244  Atque adeo quo certa magis manifestaque vestris
245  Sint animis mea dicta, haec illa est scilicet ipsa,
246  Quam mihi venanti Parnassi in vertice quondam
247  Autolyci cum prole, ruens obliquus in ictum
248  Liquit saevus

opes, nullo discrimine habebimus ipsis
238  Permixtas Ithaci rebus. non vivere natos
239  Sedibus in patriis, tenerasque aetate puellas,
240  Degere nec thalami sociam patiemur in urbe. 240
241  His magis exarsit dictis violentia divae,
242  Et stimulos regi subdens sic ore loquuta est:
243  Nec tibi vis eadem, nec idem stat robur, Ulysseu,
244  Quod fuerat quondam, quum Dardana Pergama circum

(huc famulam genitor quam misit habendam,
255  Assuetam clauso servare in limine postes);
256  Frustra animo obnixam cogis jam cedere victor.
257  His dictis lacrimae commotae, atque aestuat heros
258  Jam magis atque magis virtutis imagine tanta
259  Attonitus, fidaeque stupens in conjugis ore.
260  Illa autem, miseris ceu quando litora nautis 260
261  Apparent optata procul, queis gurgite in alto

genitor quam misit habendam,
255  Assuetam clauso servare in limine postes);
256  Frustra animo obnixam cogis jam cedere victor.
257  His dictis lacrimae commotae, atque aestuat heros
258  Jam magis atque magis virtutis imagine tanta
259  Attonitus, fidaeque stupens in conjugis ore.
260  Illa autem, miseris ceu quando litora nautis 260
261  Apparent optata procul, queis gurgite in alto
262  Fluctibus et

Agamemnonis adstitit umbra
23  Triste dolens. fremitu denso comitantur euntem
24  Quotquot in Aegisthi perierunt sedibus una.
25  Cui prior Aeacides: Atrida o maxime regum,
26  Heroas quondam ante alios magis esse putabam
27  Te superum regi, gaudet qui fulmine, carum,
28  Imperiis quod multa tuis fortissima bello
29  Agmina parebant Xanthum Simoëntaque propter
30  Dardanium, duros passa est ubi Graecia

genitrix, praestantia Bacchi
86  Munera, quae multa caelarat Mulciber arte.
87  Hac tua, Pelide, recubant, immixtaque cari
88  Ossa Menetiadae Patrocli; distincta peremptum
89  Antilochum tegit urna, aliis magis omnibus unum
90  Quem Patrocli post fata tuo dignatus honore es. 90
91  Litore in aërio, qua panditur Hellespontus,
92  Aggesta tellure Argivum exercitus omnis
93  Heic tumulum late magnum, molemque

medio Graiis posuit certamina circo
98  Maxima. vidi equidem multorum funera praesens
99  Heroum, exstincto quondam quum rege juventus
100  Cingitur, ac variis exercet corpora ludis; 100
101  Sed non ulla magis miratus dona palaestrae
102  Obstupui, quam quae niveis argentea plantis
103  Alma Thetis posuit; magno dilectus amore
104  Quippe deis fueras. exstincti gloria, et ingens
105  Haud periit nomen, quin

404  Lavit anus Sicula, et pingui perduxit olivo
405  Injiciens chlamydem fulgentem. at candida Pallas
406  Adveniens propior tersit squallentia regis
407  Membra auctans, pulcrumque magis magnumque videri
408  Jussit, et ambrosios cervici afflavit honores.
409  Nec mora, processit solio: miratur Ulysses
410  Aspiciens pulcro similem caelestibus ore, 410
411  Et subito: o genitor, quis te

orta mihi, quae mentem gaudia tanta
587  Sollicitant? una certant natusque neposque
588  Succensi alterno pulcrae virtutis honore.
589  Talia Laërtes, Tritonia cominus adstans:
590  O Arcisiade, sociis magis omnibus, inquit, 590
591  Care mihi, fer vota Jovi, innuptaeque Minervae
592  Protinus, ac validis intorque hastile lacertis.
593  Haec dea, et inspirat magnum acri in pectore robur.
594  Ille Jovem

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report