Your search found 2519 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 210-256:

Quorum homines capti iam pridem fraudibus errant
Vix numeranda suis uenerantes numina uotis.
Ergo Iudaicę primus moderamina gentis Saul rex
1.25   Ciso natus Saul et regni sceptra tenebat,
Non recto officio nixus nec legibus ęquis, Samuel propheta
Quum Samuel uates dictis mordacibus illum
Aggrediens et facta deo non grata reuoluens

Aggrediens et facta deo non grata reuoluens
Hęc responsa dedit: "Quoniam tibi certa Tonantis
1.30   Iussa sequi nulli fuerit post talia curę,
Isto te indignum, quo te dignatus honore est,
Censuit atque alium, regni cui tradat habenas,
Iam sibi prospexit successoremque regendo
Constituit populo, notum pietate fideque, nota
1.35   Quanquam humili de plebe uirum. Sed sanguinis omnes

iuuenes; proceri corporis unus
Ante alios Heliab, grato pręstabilis ore,
Recto habitu latisque humeris nigroque capillo.
Protensam genitor dextram direxit in illum
Et rogat, anne ipsum maneant insignia regni. nota
1.125   Respondit Samuel: "Stellati rector Olympi
Non habitus hominum pensat formęue decorem.
Nanque bonum fragile est, oculos quod pascit inani

Nostris auspiciis, nostro qui militat ęre,
2.55   Quam mihi, qui regno pręsum, quem maximus unum
Spectat honos. Ergo conuerso cardine rerum
Mancipio dominus famulabitur? Ille sedebit
In regni solio et sceptri potietur honore?"
His ardens odiis, illi, quem semper amauit,
2.60   Insidiari animo iam tandem coepit acerbo,
Non culpa ipsius, sed uulgi errore pusilli,
Si tamen est error laudes plausumque

uastator curre per agros,
Nec pecori, nec parce uiris. Prostrasse Goliam
Et pepulisse procul nostris a moenibus hostem
Non satis est, nisi Marte ferox aliena lacessas
2.100   Illorum populans fines, inuadere regni
Ausi qui dudum fuerant campestria nostri." Comparatio
Callidus ut quondam curuo piscator in hamo
Componit dulces et in ęquora porrigit escas
Blanditusque

Olympi
Omnibus ereptum seruabat ubique periclis,
Vt manibus ueri iampridem facta prophetę
2.315   Vnctio per tuta et rerum prosperrima posset
Euentu gaudere suo, quum Saule repulso
Susciperet regni sceptrum Iesseia proles.
Ergo dum curis Cisides ęstuat atris
Bella gerens Dauid fines tutatur et hostem
2.320   Proterit armatus. Totas quandoque phalanges
Infidę gentis Solymarum ad moenia captas

conflixit, uictor ad istam
2.390   Cum spoliis rediit, cunctis plaudentibus, urbem.
Gloria magna tibi est promptos fortesque fouere
Semper ad arma uiros. Pręsentia numina sentis
Hoc bellante tibi. Metuunt inuadere regni,
Incolumi hoc, fines urbesque lacessere bello
2.395   Insidiisque tuas. Quem si patiare perire,
Mutatas uereor reuoluto cardine sortes
Et conuersa retro fata indignata referri."
Sic fatur

Ionathas ad Dauidem
Aduenit Ionathas et sic solatur amicum:
"Ne dubita, Dauid! Diuino numine tectus
Eripiere malis uitęque pericula uinces.
4.100   Te manet eximium regni diadema superbi
Israhelitarum. Ionathas tibi honore secundus
Tunc erit iste tuus, si uiuet." Dixit, et ipse
Dicta hilari Dauid firmauit protinus ore Dauid respondet

4.165   Iam sulcata suis aduersa flante procella. Saul
Cisides etenim montanum scandere culmen
Dum properat, subitus perculsit nuncius aures:
Arua Palestino uastari milite regni
Tota sui, uillas incendi, rura colonis
4.170   Priuari pecudumque greges armentaque uerti
In prędam, magnis turbari cuncta rapinis.
Vocibus his excitus abit tutumque reliquit
Iesseiden

per quos non digna recępit. Saul ad Dauidem
4.250   Hęc responsa dabat: "Fateor, mitissime Dauid,
Immerito tibi me commotum. Tu autor honoris
Sępe mei nostrique simul tu gloria regni.
Hostis ego ipse tuus. Fateor me mente proterua
Ingrataque tuo nimis invidisse decori.
4.270   Et siquando dolos timui, nunc certa fidelis
Constantisque animi nos erga signa dedisti.

Ecquisnam quandoque sibi fera bella mouentem
Non periisse semel mauult quam uiuere semper?
Pro tanta pietate deus tibi pręmia digna
4.275   Conferat accipiatque preces et uota secundet.
Sed quum etiam regni tibi sit cęssurus habenas
Imperiique uices, ut plebs populusque loquuntur
Vtque canunt uates, hęc pacis foedera sunto:
Numina sancta uolo iures mihi, germina nostrę
4.280   Gentis ne tollas et stirpem in

esse nefas si gratia nulla repensa est.
Profuit ille tuis et adhuc prodesse paratus
Est rebus. Tali quid te tribuisse pigebit?
Mittas magna licet, maius referetur ab ipso,
4.340   Hebrei quem sceptra manent insignia regni,
Si non uana sacri pandunt responsa prophetę."
Talia dicentes transuerso lumine Nabal nota
Spectabat tacitus. Neque enim cum mente quieta,
Siquid eum poscas,

Atque ideo quandoque capi continget et illas
Incurrisse manus, fugiens quas sępe latensque
Hactenus euasi cęlestis munere regis.
Nonne mihi melius procul hinc discedere et oras
5.240   Alterius regni sedesque subire remotas,
Vt, quum Iudeos extremi limitis agros
Excessisse sciet me rex, mihi bella mouere
Et mea scrutari tandem uestigia cesset?" Summum mane

5.260   Vt Saul audiuit. quod Getham cęssit ad urbem
Iesseides Dauid, fugientis destitit armis
Terga sequi missisque uirum perquirere turmis.
Ast ubi se media Dauid regione manendo
Externi regni uidit nihil ędere posse
5.265   Forti animo dignum et expertę robore dextrę Dauid ad Achim
Stans Achi coram uerbis ita fatur amicis:
"Salue, magne magis magno genitore Maocho,

magne magis magno genitore Maocho,
Sceptra Palestinę qui gestas aurea gentis!
Seruus ego tuus hic aliud nil sentio certe
5.270   Me pręstare tibi pręter leuis ocia uitę.
Dic extrema igitur tuear confinia regni,
Vt tua defendens armis aliena lacessam Saul
Et discat patriis Cisides quem expulit oris,
Cisides tuus atque meus iam cognitus hostis."

Achis ad Dauidem
Alloquitur dictis: "Nihil est, charissime Dauid,
Quod de te dubitem. Nota est uirtusque fidesque,
Quas mihi testantur toties ex hoste relatę
6.55   Exuuię et regni protectio sedula nostri.
Interea nec culpa leuis tua facta notauit,
Sed de me semper belle sancteque fuisti
Promeritus factusque mihi es per talia charus.
Militię proceres istis decędere castris

herbę, desit quod rusticus olim
Colligat et prono quod grex detondeat ore!
In te strata iacent Saulis sublimia membra
Vili humilique loco, ueluti de plebe prophana
Vnus et ipse foret, qui dudum insignia regni,
6.435   Sceptra manu gessit, sancto sacratus oliuo.
In te procubuit Ionathas quoque, regia proles,
Victor et ipse uirum. Ionatha charissime, quo te
Prosequar affatu? Quali lamenta mouebo

Lib. VII
Hactenus ipsa ducis Dauidis diximus acta, Inuocatio
Nunc subeunt cantanda mihi quę gesserit idem
Sceptra tenens regni. Meliori carmina nobis
Digna lyra donate, deę! Non numina celsi
7.5   Inuoco Parnasi lotasue Helicone sorores,
Sed uos, diuinas Charites, quę culmine lapsę
Ętherio colitis Iordanis fluminis undas

Saluator ueniens prisci maledicta reatus
Tollat et ęternę condat noua sęcla salutis."
7.55   Talibus auditis Iabitę gaudia plausu Dauid laudatur
Testati referunt: tanti moderamina regni
Apta magis nulli pręter Dauida fuisse.
Conueniens etenim cunctis iustumque uideri,
Vt pręsit populo, qui uincit uiribus omnes
7.60   Et pietate uiros, qui magnum cęde Goliam
Sustulit,

proles.
Hunc regnare uolens pręfectus militiai
Abnerus, reliquis tribubus suadere solerti
7.80   Conatus studio, pompis regalibus ornat.
Ille quater denos uiuens impleuerat annos,
Quum talis regni moderari coepit habenas
Et regere imperio Galaadas Gessuriosque
Et Beniaminas gentes et Iezrahelitas
7.85   Israhelemque omnem. Domus unica Iuda fauebat
Dauidi, magna qui tunc Hebronis in aula

idem
Imperium uirtute mea protectus et armis
Contemptuque meę uitę assiduoque labore
Bellandi regnumque suum finesque tuendi?
Te post fata patris super alta sede locaui
7.235   Hęredem regni successoremque paterni. nota
Officium tamen omne perit, quod fertur in illos,
Quos acceptarum reddunt obliuia rerum
Ingratos. Valeas tandem cum moribus istis

Ergo fauens illi blandis affatibus omnes
7.255   Solicitare tribus coepit mollique precatu,
Sed Beniaminam cura maiore uocare
Ad Iudę partes, diuino numine lectę,
Israhelitani ut gestet diademata regni.
Ex qua nunc primum Dauid decernitur unus,
7.260   Sic dicente deo: "Sceptrum Dauide tenente
Israhelitarum populum saluabo fidelem.
Arma Palestinę non illum lędere gentis
Nec uis ulla

Sic dicente deo: "Sceptrum Dauide tenente
Israhelitarum populum saluabo fidelem.
Arma Palestinę non illum lędere gentis
Nec uis ulla uirum poterit tectusque fauore
Ille meo semper uincet, confinia regni
7.265   Proferet ulterius, sumptis metuendus in armis."
Consensere tribus, Dauidis fata sequendi
Abnero dedidere fidem. Rebusque peractis
Abnerus Dauida petit, translatus ad urbem
Hebronem,

Hebronem regi Dauidi. Protinus illo
Conuento promunt manibus disecta cruentis
Ora palam. Simul "Ecce" aiunt "caput Isbosethi
7.385   Afferimus, nostro dudum mucrone recisum,
Qui tuus hostis erat, cuius mens emula regni,
O rex magne, tui te pellere sedibus istis
Tentabat, nunc bella ciens, nunc fraudibus utens,
Vt te sublato tribulum quoque sceptra tuorum
7.390   Arriperet solus. Sed qui tibi regna parauit

Quę siquis narrare uolet per singula, certe
Totum pene diem fando consumat oportet.
Tot res tam uarię lauti rarique saporis
7.460   Tunc illas regis mensas onerasse feruntur.
Dauid totius sumpto diademate regni. Dauid de Hebrone ascendit Hierosolimam
Cunctarum tribuum lectis comitantibus illum
Principibusque uiris, gradiens Hebrone relicta
Peruenit Solymas. Iebusei claudere portas

et Helisua et Nepheg liberque Iophias
Helisamasque, dei speculator, et Heldas acutus,
8.80   Perfidus Heliphelech horum postremus habetur.
Fama Palestinas uolitans penetrauit ad oras,
Israhelitani quod tandem insignia regni
Assumpsit Dauid, Bethlema natus in urbe.
Posse nouum facile uinci certamine regem
8.85   Spes erat atque suis submoto finibus urbes nota
Inde capi pauidas. — O quam

o rex, saltibus istum
Expendisse diem scurrarum more togaque
Seruili tectum discurrere teque uideri
Esse unum uili de coetu mancipiorum,
8.265   Qui populum regis imperio, qui sceptra potentis
Regni solus habes primoque potiris honore?" Dauid respondet
Respondit Dauid: "Non sana mente repensas
Dedita corda deo. Quis enim tam magnus ubique est,
Vt, contemplatus cęlum terrasque

arcam supplex submissoque ore profatur: Dauid ad deum
"Qui sim quęue domus mea sit, clarissime rerum
Largitor genitorque deus, qui sanguine cretum
Obscuro magni das luce nitescere regni?
8.350   Nec satis est tribuisse mihi tam magna, nepotes
Et genus omne meum simul hęc in sceptra reponis
Atque, meis ego quę timuissem poscere uotis,
Tu spondes ultro promissaque pandere uerbis

frenans recta ratione pudendos.
8.430   Tunc quoque centenas raptas ex hoste quadrigas
Seruitio regis decerni cędere dignum est,
Quum uitę meritis de terra scandere cęlum
Hi iussi ęterno donantur munere regni.
Leua manus quondam numeros proferre minores
8.435   Quum soleat, semper centesima censio dextrę
Transit ad articulos. Sunt autem dextera cęlo
Omnia, nec quicquam sentit sua uita sinistrum,

Hostibus afflictis Dauid perduxit ouantes
Ad patriam cuneos simul et peana canentes.
8.475   Omnia uasa deo, spoliorum cuncta metalla
Consecranda dedit temploque arisque futuris.
Inde gubernandi statuens moderamina regni,
Publica summarum distinxit munia rerum: Ioab
Dux bellatorum fuerat princepsque Ioabus
8.480   Saruiades, animo pręsens et fortis in armis.
Gestorum sed cura fuit

grato
Curauit Dauid, qui tantum fata uicemque
Amissi genitoris eo pręsente dolerent
Atque illi in regnum suffecto signa referrent
9.65   Lętitię et magnum iam testarentur amorem.
Hannonem regni proceres, male cauta secuti
Consilia, ambiguis iuuenem suspectibus implent. Legati Dauidis Hannoni suspecti
Haud illos animo missos, dixere, benigno,
Sed fallente magis: non ut de

Dauidis Hannoni suspecti
Haud illos animo missos, dixere, benigno,
Sed fallente magis: non ut de morte parentis
9.70   Solentur moestum, sed spectent, curia rerum
Ipsius quid agat, quid tractet, denique regni
Quis status externi, quę uis, inferre parantes
Arma minus ualidis, sibi quenque subdere semper
Imbellem cupidi, nec amicis parcere sueti.
9.75   Ergo noui regis mens talibus effera dictis

9.170   Discedens, alacri petit arua hostilia cursu Rabbam obsedit
Gentis Amonitę, populatur feruidus agros,
Vastat rura, casas igni succendit et urbem
Obsedit Rabbam, regni caput. Omnis in illa
Vis fuerat congesta simul rerumque uirumque,
9.175   Quod cuiuis urbi quauis ab gente tuendę
Esse satis poterat. Sed donec bella Ioabus
Dura gerit, Solymis agit ocia mollia Dauid,

Lanigeras tonsurus oues Balasoris in agro,
10.165   Hic ubi diffusi uiridanti gramine campi
Propter aquę ripas rapido torrente fluentis
Florebant et lęta gregi dumeta ferebant.
At curis regni Dauid remoratus abire
Nequaquam se posse refert. Feruentius ille
10.170   Instare, ut fratres saltem dimittat et ipsum
Pręcipue Ammonem. Cuncti uenere rogati. Conuiuium Absalonis

Inque dies populus patrię de finibus orę
Concurrens turmas augebat; agmina telis
Horrebant uariis uenientum ad moenia magnę
Hebronę. Iuueni tanto magis Absaloni
10.435   Iam conquirendi creuit fiducia regni.
Nuncius ad regem tantos deferre paratus
Solicitus uenit. Verbis rex territus eius
Et secum recolens Nathani dicta prophetę,
Cum quibus ille fuit dudum mala multa minatus
10.440   Cognata

11.25   Tempore captato multa cum fraude ferebat:
"Absit, ut hic dominus mihi sit, qui mente fideli
Non tibi deseruit! Quem quęris, mansit in urbe
Spe uana exultans ac dicens: 'Tempore in isto
Sceptra mihi regni tandem reddentur auiti.
11.30  Pro me bella gerit nunc Absalon'. Ista loquentem
Deserui fugique procul tua signa secutus.
Malo mori tecum quam uiuens corda fouere
A regnis aliena tuis." Sic lingua

Quem deus elegit, quem plebs populusque probauit
Israhelitanus. Chusus quoque seruiet ipsi.
Obsequiosus eram regi, nunc regis alumno
Obsequiosus ero. Fas est, ut regis amicis
11.90  Successor regni tandem dominusque fruatur." Comparatio
Hinc ueluti exultat comperto forte uiator
Ante pedes auro, prolata prendere dextra
Illud festinat, spectat loculisque reponit,
Tunc

Agmina cęssarunt armis urgere fugatos.
Absalon exanimis depostus ab arbore, terrę
11.320  Redditur et lapidum deformi tectus aceruo
Marmoreo caruit post talia fata sepulchro,
Qui cupidus regni genitori bella mouere nota
Ausus erat demens. I nunc et regna, superbe,
Non iuste quęsita para, grauis esto parenti,
11.325  Tale impune scelus si pertulit Absalon ipse!

tribuit uitęque alimenta recępit.
Hic intus mansere diu sine coniugis usu
12.180  Blanditiisque thori, donec sua tempora Dauid
Viuendo impleret gelidosque relinqueret artus.
Post hęc solicitus, Sebę discordia regni
Ne turbet fines, Amasam uocat et simul illum Rex Amasam iubet cum Ioabo persequi Sebam
Talibus affatur: "Ductor charissime nobis,
12.185  Nonne uides, Amasa, quanto mihi Seba

Abiathar
Atque Abiatharus, sed primus honore sacerdos Hiram
Hiramus fuerat, qui dicitur Iraithes.
12.320  Hi tunc atque alii magni moderamina regni
Rite gubernabant, homines sine fraude fideles, Dauid in utraque fortuna probatus
Cum Dauide suo, fortuna utraque probato.
Instabilis quoniam diuersa uolumina sortis
Non

spes hominum toties cassique labores.
Tunc demum uox lapsa polo peruenit ad imum Deus ad Dauidem
Vsque solum, dicente deo: "Si libera tali
12.340  Peste tui cupias foecunda noualia regni,
In Gabaonitas scelus acre ulciscere Saulis.
Quam uitam seruare illis iuratus Iesus
Pollicitus fuerat, Saul abstulit." Ergo uocatis
Rex Gabaonitis: "Ceciderunt crimina Saulis
12.345  In

lyra cordas pulsare canoras
Diuinasque referre pio modulamine laudes
Coepit et has sacro depromere pectore uoces: Dauid deo laudes cecinit
13.10   "O deus, ętherii uirtus et gloria regni,
Principium sine principio, sine fine perennis
Maiestas! Tibi lętus ago, pater optime, grates,
Qui me iampridem sceptri dignatus honore,
Casibus aduersis defenderis et mihi contra
13.15  

Ante deum lachrymis culpamque leuasse dolore. Numerare iubet populum
Nunc quoque subuersus tumidę tentigine mentis
13.235   Atque supercilio laudis per uana cupitę,
Partes regni omnes iussit peragrare Ioabum,
Vt numeret populos a Dani fontibus usque
Bersabę fines, perlustrans omnia late
Oppida cum uicis hominum non indiga cultu,
13.240   Scilicet ut pateat, quam multis milibus unus

Perque uias passim ęgri defunctique iacebant.
Defecere manus, tam multa cadauera terrę
Reddere quę possent scrobibusque inferre cauatis.
13.335   Hoc tanto exitio longe lateque uagato
Per regni fines, per gentis tecta superbę,
Millia dena hominum septem consumpta feruntur
A Sole exorto, donec sua conderet ora
Deuexo fugiens supter maris ęquora curru.
13.340   Atque hęc tanta fuit tam paruo tempore

14.45   Cuius ueridico rerum certissima quęque
Ore fluunt falsique nihil depromitur unquam.
Per cęleste mihi iurasti numen, et istud
Mente gero memori, quum te decędere terris
Fata uolent, regni quod sit recturus habenas
14.50   Et solio Salomon post te sessurus in alto.
Promissum turbare tuum pactumque fidele
Ausus, Adonias regnat. Tu nescius horum,
Quę nunc te uiuo fiunt. Mactauit opimos

Sadochum, cui sunt adolenda altaria curę,
14.80   Atque abs te genitum Salomonem. Talia forsan
Permissu sunt acta tuo, nec dicere nobis,
Rex, tibi cura fuit, quem post te sceptra tenere
Decernas regni solioque sedere superbo."
Hęc ubi dicta dedit Nathanus, protinus ille
14.85   Imperat acciri Bersaben. Cęsserat ipsa
Hinc etenim, fieret quo libera copia fandi
Nathano, quicquid uellet. Coramque uocata

14.200   Nuncius ad regem sic est Salomona locutus: Adonias poscit ueniam
"Fugit Adonias arcę ad tentoria sacrę
Atque altare tenens ueniam uitamque precatur
Et rogat, ut regni crimen dignere cupiti
Condonare sibi, si te simul ulla cupido
14.205   Regnandi tenuit, quum nondum sceptra teneres."
Respondit Salomon: "Si post hęc nulla dolosę
Crimina molitur mentis, promittimus illi

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report