Croatiae auctores Latini: inventa |
domum | qui sumus | textus | auxilia | tolle, lege! | |
Bibliographic criteria: none
(All documents) Search criteria: postremo Your search found 536 occurrences
1 2 3 4 5 6 Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
Occurrences 119-158:119. Marulić, Marko. De institutione bene vivendi per... [page 3_620 | Paragraph | SubSect | Section] irruentes erriperent, non acquieuit, dissolui cupiens et esse cum Christo. Cum igitur iam biduum de cruce ad illos uerba fecisset, uitę ęternę promissis omnes errigens, si religionem a se prędicatam constanter tenuissent, postremo animam Deo commendans, luce de cęlo lapsa circumfulsus expirauit. In quanto ergo lumine uiuunt sancti, si etiam moriendo luce sepiuntur! Sic et Odilo, abbas Cluniacensis, qua die defunctus est, Gregorio monacho
120. Marulić, Marko. De institutione bene vivendi per... [page 3_633 | Paragraph | SubSect | Section] Euphrasia (sicut prędictum fuerat) breui defuncta ad eandem beatitudinem ascendit, ad quam pręcesserat maritus. Euphrasię quoque eius, Deo dicatę uirginis, eadem abbatissa obitum prędixit, deinde prępositae eius Iulię, postremo suum; neque secus, quam prędixerat, euenit. In uno conditorio tres positę una beatitudine gaudent in paradiso. Quoniam ideo in proximo secum hinc migraturas abbatissa pręcognouit, quod, quanta ipsis parabantur
121. Bunić, Jakov;... . Carmina minora ex libro De vita et... [Paragraph | Section] Deinde si iudicare possis, uidendum quomodo is sit accepturus, cuius sunt scripta. Nam si quid laudes, neque cur laudes subiicias, adulator, aut potius derisor, si damnes, neque rationem afferas, inuidus ac malignus obtrectator uideare. Postremo nullo unquam me tempore maiores praesserunt ocupationes, non rei familiaris quam ut humilem, sordidamque curam aliis potius mando, sed studiorum. Nam et in Scholam eo quotidie, quod mihi munus maximam dierum partem adimit, et domi
122. Marulić, Marko. In epigrammata priscorum... [page 4 | Paragraph | Sub2Sect | SubSect | Section] CIL VI 1*m
Statuę Cęsaris subscriptum
123. Marulić, Marko. In epigrammata priscorum... [page 4 | Paragraph | Sub2Sect | SubSect | Section]
4.1. Et hoc cum superiore conuenit atque utrunque dictum apparet in inuidiam Iulii
Cęsaris, qui imperium per uim occupauerat et, cum consules ante hac annui crearentur,
ille se consulem perpetuum dictatoremque ęternum dici uoluit. Postremo in senatu occisus
periit, ab iis qui pro libertate stabant. (
124. Marulić, Marko. In epigrammata priscorum... [page 20v | Paragraph | Sub2Sect | SubSect | Section] recusabant. Cf. Pomp. Laet. ' De legibus libellus ', f. [Bvi] Instrumentum rusticum: aratra, ligones, sarculos, falces putatorias, bidentes et alia ad rus excolendum parata. Postremo filiis, si absque liberis decesserint, substituit heredem Marcellum Tucidanum. 37.3. Vide quam paucis uerbis ista omnia comprehensa sunt, quę nostri temporis tabellionibus si scribere contigisset, uix mille uersuum ambagibus meandrisque
125. Marulić, Marko. In epigrammata priscorum... [page 28 | Paragraph | Sub2Sect | SubSect | Section] Locum designatum dono dedit. 59.2. (Augur) Augur: augurandi ars a Caldeis ad Gręcos, a Gręcis ad Hetruscos uenit, ab Hetruscis ad Latinos. Romę primum tres augures fuere, deinde quattuor ex patriciis, quibus postremo quinque plebei additi; nouem itaque augurum numerus mansit. Romulus instituerat magistratus auguriis confirmari. Cf. Pomp. Laet. 'De auguribus', ff. Biii – Biii v.
126. Marulić, Marko. In epigrammata priscorum... [page 29 | Paragraph | Sub2Sect | SubSect | Section] Pomp. Laet. ' De praetoribus et X uiris et curatoribus uiarum et triumuiris et V uiris et C uiris', ff. B, [Aiv] (Viri epulonum) Fuerunt et uiri epulonum, primo tres, deinde quinque, postremo septem, ut ludorum epulare sacrificium facerent; sacerdotale erat officium. Cf. Pomp. Laet. ' De epulonibus ', f. [ Bv ] (C
127. Marulić, Marko. In epigrammata priscorum... [page 34v | Paragraph | Sub2Sect | SubSect | Section] filię, filius, a Claudio tunc adoptatus quum hanc secundam Agrippinam duxisset uxorem defuncto Domitio Nerone, eius uiro. Cf. Suet. Claud. 39 In isto autem Nerone postremo omnis Augusti familia finem accepit, Cf. Hier. Chron. A. D. 70 qui a senatu hostis iudicatus Roma fugiens semet interfecit et conditi fuere eius cineres Romę in campo Martio,
128. Marulić, Marko. In epigrammata priscorum... [page 37 | Paragraph | Sub2Sect | SubSect | Section] Correxi ex proficescerentur neque esset in ciuitate qui ius reddere posset, creatus est prętor urbanus, qui in urbe ius redderet. Postea creatus est prętor peregrinus, qui peregrinis ius diceret. Postremo prętores creati sunt numero captarum prouinciarum, qui partim urbanis rebus, partim prouincialibus pręessent. Ab honore qui pręturę debebatur ius honorarium appellarunt prętorum edicta. Post tribunos plebis
129. Marulić, Marko. In epigrammata priscorum... [page 70 | Paragraph | Sub2Sect | SubSect | Section] sic dictus, ubi Caius Marius consul Cymbros uicit. Deinde uicarius tribunus fuit, hoc est tribuni absentis uices gerens, dum esset centurio gregariorum militum ueteranorum. Gregarii milites erant extra ordinem asciti et humilis militię milites. Postremo fuit centurio primipilus, idest pręfectus legionis quę circa imperatorem erat. 140.3. Huic monumentum est factum ex decem sestertiis. Sestertius Sestertius suprascripsit
130. Brodarić, Stjepan. Epistulae, versio electronica. [page 48 | Paragraph | Section] Nam rex senior 12 per aliam portam paucis admodum comitantibus, sine ulla pompa fuerat urbem ingressus, ac recta in arcem profectus. Hic fuit introductionis ordo. Tandem infans fuit in aedem Divae Virginis 13 portatus et ibi Virgini et Filio eius devote ac sollemniter oblatus, postremo in arcem ductus. Vestram Dominationem rogo, ne sit ei molestum meas hasce ineptias legere. Si haberem maius quidpiam ac dignius, illud Vestrae Dominationi offerrem. Quam bene valere et cito ad nos incolumem reverti etiam atque etiam cupio.
animi libido suadet. Quo sit, ut alii protinus, ut in lucem sunt editi, agricolationi animum intendant, alios mercium ex diverso orbe terra marique convehendarum studium teneat, aliis in opificio quopiam et vel pingendi vel fingendi aut sculpendi arte excellere pulchrum ac decorum videbatur, alii postremo alias vitae humanae necessarias artes et studia sequantur. Qui vero nobiliorem a natura vim sortiti sunt, et reliquum
3 Brodarich: Brodarych MOL R 64
1 The original of the document severely damaged already was in the possession of the Tallián family. The
famam beati Hieronymi laceraret, dolore uiscerum correptus
intestinis per inferiora egestis expirarit.
Andreas cardinalis dum sanus in conuentu multorum consisteret
fabulareturque, repente concidit exanimis. Postremo cum peractis
exequijs iam in eo esset ut sepeliretur, exurexit uiuus. Dixit ob
uestium pompam lautitiamque ciborum se fuisse damnandum, nisi beato
Hieronymo pro se deprecante impetrasset ut corpori
iter durum, quo celsa videre
unus tantum, qui semper adorat
diligenterque obseruarunt aduentum expectantes liberatoris. Caeterum cum tandem rex uenisset
eosque fugato tyranno in libertatem uindicasset, noluerunt credere ipsum esse regem suum, et
ueluti ille adhuc in expectatione esset, quotidie clamitabant: Veni, ueni, qui uenturus es!
Postremo iniuriam pro beneficio referentes contumeliis eum probrisque affecerunt, quem omni
cum honore excipere, omni officio prosequi debuerant. Rex iratus jussit militibus, ut tantae
erga se ingratitudinis scelus ulciscerentur. Homines ergo hii patriis sedibus pulsi meritas
et ipse est propiciatio pro
peccatis nostris, non pro nostris tantum, sed etiam pro totius mundi. Si periculum
aliquod imminet, ab ipso liberari speremus, qui ait: Quoniam in me sperauit, liberabo eum,
et protegam eum, quoniam cognouit nomen meum. In omni postremo necessitate nostra opem ab
eo sperando dicamus: Tu, Domine, spes mea es. In Te speraui; non confundar in aeternum.
Male tamen sperat, quem peccati non poenitet. Scriptum est enim: Desyderium peccatorum
peribit.
quae reliquerat, mentem
reflectere et eadem iam felicioris fortunae oblitus concupiscere eoque redire uelle, ubi natum
et educatum se recordabatur, coepit. Cunque indies cresceret sibi ad suos reuertendi
cupiditas, domum tandem repetiit et pristinae uitae statu diu usus, cum postremo uidisset
inter municipes suos multo sibi minus et rei et honoris esse, quam apud regem fuerat, grauiter
ingemiscens dementiae seipsum incusabat, quod magnam fecisset iacturam, tum haec, quibus olim
assuetus fuerat, concupiscendo, tum illa, quae nuper sibi parauerat,
DE FVGIENDA FEMINARVM CONSVETVDINE PROFESSORIBVS CASTITATIS Parabola XV
Quidam in Sicilia montem Aethnam flammas eructantem cum inscenderet, igni propior factus
ardorem sentire coepit. Tum, quo proximior flagranti iugo accesserat, eo magis aestuabat.
Postremo cupiditate scrutandi naturae secreta tam ultra processit, ut cinere prunisque
repentina quadam montis respiratione ueluti uento effusis inuolutus periret. Qui uero procul
inde considentes huic spectaculo aderant, ut uiderunt quod contigit, detestati sunt hominis
obnixius pertinaciusque
restitere, uicerunt. In his tamen quidam saepe humi effusi rursum resurgendo decertabant, ita
ut eosdem, a quibus deiecti fuerant, superarent. Qui uero per ignauiam hostibus cessere,
plurimi inuenti sunt. Quorum alii, cum primum acriter obstitissent, postremo pugnandi
tedio magis quam ui aliqua superati manum aduersariis dedere. Alii uero ante
pugnam transfugae facti iugum subiere
uicti sunt,
concupiscentiis frena permittunt et per uoluptatum abrupta praecipites in foueam perditionis
corruunt. Malunt seruire diabolo quam eius insectationi repugnare, qui neminem uincit nisi
uinci uolentem. Ex his qui, cum multo tempore constanter ac strenue decertassent, postremo
succubuere, illos intelligimus, qui, cum uitam bene laudabiliterque instituissent, non usque
in finem perseuerauerunt. Et quoniam militia est uita hominis super terram, fortibus post
modici temporis labores quies aeternae beatitudinis in caelo confertur. Ignauis uero et
septem uirgas uisco illitas
memores, pro bono malum, pro
charitate odium inferre coepere, monita eius non audire, iussa contemnere et ei, a quo geniti,
a quo sic dilecti fuerant, iniuriam irrogare, nec linguae nec manibus temperantes. Patienter
ille tollerare omnia et, ut tandem resipiscerent, hortari. Postremo, si deinceps ab offensis
cessare uellent sibique obtemperare, quicquid hactenus in se deliquissent, eis condonaturum se
promisit multoque potiora bona praebiturum, quam ad eam usque diem
sublato acies concurrere, arma misceri et
iam digladiantium cruore solum passim spargi, non expectato belli
euentu primus tergum uertit. Deinde milites quoque duce destitutos
fudit hostis. Qui periculum elapsi fuerant, adito rege ducis ignauiam
multis accusantes postremo in lingua illi fortitudinem fuisse
dixerunt, in pedibus metum; ideo uictoriam aduersariis
reliquisse. Rex, ubi accepit ducis culpa rem male gestam, urbe electum
exilio mulctauit.
Haec parabola illos respicit praedicatores,
qui, quod uerbis aedificant, exemplo destruunt, et quod
mortem optent et mori
nequeant, partim ab Esaia discimus, ubi ait: Congregabuntur
congregatione unius fascis in lacum et claudentur ibi in carcere,
partim a Ioanne in Apocalypsi dicente: Quaerent mortem,
et non inuenient eam; et desyderabunt mori, et fugiet mors ab
eis. Quod postremo ibi serpentes bestiaeque habitent, id est
infensi humano generi spiritus, Dominus in Euangelio de aeterno inferni
igne loquens omnibus manifestum fecit, cum dixit: Qui
paratus est diabolo et angelis eius. Sexcenta talia in libris
diuinis conscripta et multi legunt et plurimi, dum
genera sanguis innoxius
effundetur; magno terraemotu agitabitur; sol in tenebras, luna in
sanguinem conuertetur; stellae cadent, homines arescent prae timore;
eleuabitur mare, rugient fluctus; uentorum procellarumque tempestas
debacchabitur; crucis signum apparebit in caelo. Postremo furentis uis
ignis caelum, terram, pontum uno inuoluet incendio nihilque relinquet
uiuum, quod morti fuit obnoxium. Post haec aetere ab alto descendet Dei
Filius Iesus Christus,
periculo sese tueantur maturentque obuiam ire hosti ne ille imparatos repenti
irruptione opprimat. Igitur subitario milite comparato ambo pari animi audacia procedentes
castra non procul ab hostium castris posuerunt. Per dies octo leuibus inter se procursationibus
decertarunt, postremo exercitibus utrinque in aciem eductis diu dubio Marte pugnatum est.
Denique magnis utrinque actis cędibus regum duorum acies inclinari cępit. Deo ita disponente,
licet nec numero nec armis nec animi robore essent inferiores, fusi fugatique sunt; fortasse
crimine aliquo
Qui ex Deo est inquit, uerba Dei audit.
propterea uos non auditis, quia ex Deo non estis.
Hi ergo et surdi sunt et muti,
cum nec aures accomodent Ecclesię doctoribus |
ec quicquam tale aliquando loquantur.
Qui nisi conuersi postremo sese offerant Christo,
ita ut ipse digito tangat eorum aurem | et saliua palatum,
nunquam sanitatem consequentur .
semper ad ea quę salutis sunt, surdi et muti erunt.
atque ut ita etiam ad
is qui utroque malo affectus fuerat,
utroque liberatus abiit.
agendo consumpserunt.
defoderunt-que in terra talentum |
a Domino ideo commodatum ut rediens exigat illud cum foenore.
et si hac lege talentum istud accipimus,
quomodo restituemus, si lucri nihil fecerimus?
Postremo qui animo imbecillo est, ne fidelis quidem esse poterit.
Semper enim dubius pendet |
et dum errare metuit errat.
diuersarum gentium diuersas consyderat sectas |
et cui earum adhęrendum sit, incertus fluctuat.
Cum
sine potestate uiuere.
Cęterum ne illi quidem,
quanuis cum fidelibus censeantur,
uirtutum suarum fructum aliquem referre poterunt,
qui in his non ad laudem Dei,
sed ad plebis plausum exercentur.
Humilitatem prę se ferunt |
et in postremo conuiuii loco discumbunt,
non quia humiles sint,
sed ut esse uideantur.
Vel sicut in Euangelio dicitur:
|
et de illo prophetare |
et ab illo testimonium accipere dicente:
in sacris litteris continetur, pro uiribus ediscat.
alioquin sacerdotio indignus existimabitur,
dicente Domino per Osee prophetam:
mei Deus secundum magnam misericordiam tuam |
et secundum multitudinem miserationum tuarum dele iniquitatem
meam,
ut et misericordię magnitudo magnitudinem |
et miserationum multitudo multitudinem tollat delictorum.
Postremo ita tibi persuadeas uelim |
nullum esse omnino genus,
nullum numerum,
quin utrunque clementia ignoscat diuina his quos peccasse poenitet |
et misericordiam implorare non piget,
a peccatis quibus Deus offenditur pro uiribus abstinendo,
quibus placeatur
Bunić, Jakov; Caluus, Hieronymus; Gučetić, Ivan; Hieronymus; And.; Severitan, Ivan Polikarp (1469-1534; c. 1526; 1451-1502; c. 1526; 1472 - c. 1526) [1502], Carmina minora ex libro De vita et gestis Christi, versio electronica (), 360 versus, 4279 verborum, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - carmen; poesis - epigramma; poesis - sapphicum; prosa - epistula] [word count] [aavvcarminavgc].
Marulić, Marko (1450-1524) [1503], In epigrammata priscorum commentarius (), Verborum 25316, Ed. Bratislav Lučin [genre: prosa oratio - commentarius] [word count] [marulmarinepigr].
Brodarić, Stjepan (1490-1539) [1505], Epistulae, versio electronica. (), Verborum 166, Ed. Petrus Kasza [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [brodaricsepistulae].
Marulić, Marko (1450-1524) [1507], Vita diui Hieronymi, versio electronica (), Verborum 10681, Ed. Darko Novaković [genre: prosa oratio - vita] [word count] [marulmarvita].
Severitan, Ivan Polikarp (1472 - c. 1526) [1509], Solimaidos libri III, versio electronica (), 1154 versus, verborum 9287, Ed. Irena Bratičević [genre: poesis - epica; poesis - epigramma; poesis - carmen; prosa - epistula - praefatio] [word count] [severitanipsolimaidos].
Marulić, Marko (1450-1524) [1510], Dauidias, versio electronica (), 6765 versus, verborum 45407, Ed. Branimir Glavičić [genre: poesis - epica] [word count] [marulmardauid].
Marulić, Marko (1450-1524) [1510], Quinquaginta parabolae, versio electronica (), Verborum 13330, Ed. Branimir Glavičić [genre: prosa oratio - parabola] [word count] [marulmarquinqu].
Marulić, Marko (1450-1524) [1510], Regum Delmatiae atque Croatiae gesta, versio electronica (), Verborum 4606, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio – historia] [word count] [marulmarrdcg].
Marulić, Marko (1450-1524) [1516], Evangelistarium, versio electronica (), Verborum 155872, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [marulmareuang].
Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
|
Zbirka Croatiae auctores Latini, rezultat Znanstvenog projekta "Digitalizacija hrvatskih latinista", dostupna je pod licencom Creative Commons Imenovanje-Nekomercijalno-Dijeli pod istim uvjetima 3.0 Hrvatska.
Podatke o projektu vidi na www.ffzg.hr.
Za uporabe koje prelaze okvire ove licence obratite se na http://www.ffzg.unizg.hr/klafil/dokuwiki/doku.php/z:digitalizacija-hrvatskih-latinista.