Croatiae auctores Latini: inventa |
domum | qui sumus | textus | auxilia | tolle, lege! | |
Bibliographic criteria: none
(All documents) Search criteria: hęc Your search found 1224 occurrences
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
Occurrences 38-74:38. Marulić, Marko. Carmina Latina, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] De Phitone serpente
39. Marulić, Marko. Carmina Latina, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] Athamas lustrans indagine siluas
40. Marulić, Marko. Carmina Latina, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
Chiron
41. Marulić, Marko. Carmina Latina, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] Cacus,
42. Marulić, Marko. Carmina Latina, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
43. Marulić, Marko. Carmina Latina, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] Musarum cultibus, oro,
44. Marulić, Marko. Carmina Latina, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] cithara sonabat ista
45. Marulić, Marko. Carmina Latina, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] carminibusque tuis,
46. Marulić, Marko. Carmina Latina, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] sonanda lyra.
|
Illo autore feri tollantur pręlia Martis
Et iam pacis amor pectora fida liget.
Illius auspiciis uicti domitique prophani
10 Sub leges nostrę religionis eant.
Illo iter in cęlum post hęc monstrante fideles
Dimissis terris regna beata petant.
Talia si dederis, non soli, Christe, Leoni,
Sed cunctis sequimur qui tua signa dabis.
Est commune bonum quicquid conceditur uni: 15
Illo autore feri tollantur pręlia Martis
Et iam pacis amor pectora fida liget.
Illius auspiciis uicti domitique prophani
10 Sub leges nostrę religionis eant.
Illo iter in cęlum post hęc monstrante fideles
Dimissis terris regna beata petant.
Talia si dederis, non soli, Christe, Adriano,
Sed cunctis sequimur qui tua signa dabis.
Est commune bonum quicquid concesseris uni: 15
Iacobum
Quid Phoebum Musasque uocas Heliconis ab antro
Pyerium quotiens scribere sumis opus?
Non uenient: Cipci celebrant nam tecta poetę
Qui canit antiquo carmina culta sono.
5 Hęc illis iocunda domus: non Tempe lacusque
Bellorophonteos plus pia turba colit.
At tu Vulcanum pete Neptunumque madentem
O, Iacobe, modis numina digna tuis!
Polyphemum
Cum specto medio uersantem forte macello,
Esse quidem lanium te, Polipheme, puto.
Cum uideo madidę residentem in limine cellę,
Cauponis fungi te reor officio.
5 Post hęc ingressum cum cerno turpe lupanar,
Te de lenonum suspicor esse grege.
Ne tam multa, rogo, cures, Polypheme, sed unum,
Vt tandem qua sis pręditus arte sciam.
Nec laudi consulis ipsa tuę?
Annulus e digito cecidit mihi: scilicet isto
Te falsum damno numen habere ferent!
Si sapis, hunc reddas, ne clamet turbaque dicat: 5
»Non erat hęc uerę pręda petenda deę!«
In Periclem bona corporis sui iactantem
Attollit nimium te gloria uana, Pericles,
Quod celeri excurris plana per arua
tramite ducit
Ad Phlegetontei stagna profunda lacus.
Possidet hanc Tyrio uelatus Luxus amictu,
Cuius capta dolis plurima turba perit.
5 At uia quę spatio longe distenditur arcto,
Hęc nos ętherii tollit ad astra poli.
Cura, labor, contemptus opum, contemptus honorum
Hic habitant: raris istud initur iter.
Exitus ambarum monstrat finisque uiarum
Quam fugere ex ipsis quamue tenere decet.
Viuere quę ęterno tempore sola potest.
In Fortunam
Fallaci Fortuna manu dat et eripit omnem
Remque statumque simul.
Hęc struit atque eadem turres hęc destruit altas
Imperiumque ducum.
5 Indulget nunquam nec seruo dira nec ulli
Simpliciter domino.
NADGROBNI EPIGRAMI
sola potest.
In Fortunam
Fallaci Fortuna manu dat et eripit omnem
Remque statumque simul.
Hęc struit atque eadem turres hęc destruit altas
Imperiumque ducum.
5 Indulget nunquam nec seruo dira nec ulli
Simpliciter domino.
NADGROBNI EPIGRAMI
Perinę
Ausus confertos incurrere Georgius hostes
Ipse suo cęsus sanguine sparsit humum.
Non potuit lęthum perferre Perina mariti:
Hic demum nimio victa dolore iacet.
5 Hęc quicunque legis, sęuę maledicito dextrę
Una quę fecit cęde perire duos.
annos,
Visus perpropere est omnibus ille mori.
Epitaphium Luxę de Bilsa Spalatensis
Hic sum Luxa situs lucis cognomine dictus.
Qui legis hęc, lucem dic mihi perpetuam.
Epitaphium eiusdem
Credere quis posset: felix in morte quiesco,
Gratior est tumulus quam mihi uita fuit.
Nam neque
Francisco Natali Marci Maruli in Valle surda commorantis responsio
Grata salutatrix a te mihi littera uenit
O Francisce, meę cultor amicicię!
Hęc docuit quanto est absentia nostra dolori
His quibus extiteram semper in urbe comes.
5 Tum quod tristitię cumulus superadditur isti
Dum pecus in prędam ferri hominesque uident.
Ferre utrumque malum
70 Conspectum summi qui meruere Dei.
Ipse quidem nobis cęlesti in lumine sedem
Esse iubet, non quam nunc habitamus humum.
Propterea quicunque gemit dispendia terrę,
Fallitur hęc patrię si putat esse suę.
Hic lugenda tamen prauę sunt crimina mentis, 75
Vt dolor iratum mitiget iste Iouem.
Hic culpas deflere docet, scandamus ut illo,
Illo ubi tristities non habet ulla
Hic culpas deflere docet, scandamus ut illo,
Illo ubi tristities non habet ulla locum;
Illo ubi lęta salus, pax candida, uita perennis,
80 Et sine lite quies, et sine nocte dies.
Hactenus hęc. Ipsos nunc nostra Thalia salutat
Intima quos nobis iungit amicicia:
Hieronymum cithara clarum, grauitate Marinum,
Ruris et agrorum cultibus Aluisium,
85 Nicoleon risu facilem; sed ut ipse, iubemus,
dabat.
Mox iuueni uirtus pietatis inhęsit et amplas
Succurrens miseris fundere coepit opes.
5 Atque hinc Myrrheę pręsul uenerabilis urbi
Diuino electus pręfuit arbitrio.
Post hęc gestarum miranda potentia rerum
Reddiderat notum nomen in orbe suum,
Cum linquens terras cęlestia regna petiuit,
10 Esset et in superis notus ut inde plagis.
Illic perpetuo uiuit feliciter
Hinc Lyddam ueniens Aeneam curat hiantem
20 Vi morbi nodis membra soluta suis.
Tabitha mox Ioppe fato collapsa resurgit
Atque iterum illius uiuere coepit ope.
Post hęc Cęsareę Cornelius incipit illi
Gentili posita credere perfidia.
25 Inde abiens Petrus sanctam remeauit ad urbem,
Carcere ubi clausus ferrea uincla tulit.
Sed miserante Deo tali se clade
Gentibus his tandem recedentibus inde Philippus
20 Finibus Asiacis se positurus abit
Extirpare uolens Ebionis dogma putantis
Carnem non ueram, Christe, fuisse Tuam.
Hieropoli Phrygię post hęc comprensus in urbe
Bis septem ętatis lustra senilis agens,
25 Nil metuens dum uera docet, crucifigitur ergo
Et multo lapidum uerbere fractus obit.
Illic illius sunt condita membra
Albanum ueniens patitur tormenta tyranni
Sacrilegi Astragis barbariceque feri,
Qui uiuo pellem, uiuo caput abstulit idem:
Constanti inuictus perstitit ille fide.
25 Hęc igitur passus superata morte beatas
Ingreditur gaudens Te duce, Christe, domos.
Passus est anno a Dominica passione XLVII.
Iacobus Zebedei
15 Nec tamen iste necem sanctus passurus iniquam
Immemor officii uel pietatis erat:
Dum trahitur, quendam tristi langore leuauit
Conspexit media quem recubare uia.
Post hęc occisi rapuit Hispania corpus:
20 Spiritus ętheria lętus in arce sedet.
Passus est anno a Dominica passione X.
Ioannes
Iacobi
Balneaque ingressus nota impietate Cherintum
Protinus ut uidit, retulit inde pedem
Et: »Fugiamus«, ait, »ne nos domus ista ruina
30 Opprimat in cuius parte Cherintus adest.«
Post hęc orando subuertit templa Dianę,
Quique aderant uero se dedidere Deo.
Mox Aristodemo propinante antistite uirus
Hausit inoffensis, res noua, uisceribus.
35 Corpora quin etiam tali consumpta
Egippi regis natum de morte redemptum
Restituit uitę restituitque patri.
15 Id dum miratur, regis mens credula fecit
Tunc baptizari seque suosque simul.
Hirthacus at regni post hęc successor amore
Egippo natę captus Iphigenię,
Dum sibi coniugio, sed frustra, posceret illam
20 (Nanque erat hęc Christo uirgo dicata Deo),
Iratus sancto, qui iam sacrauerat ipsam,
Tunc baptizari seque suosque simul.
Hirthacus at regni post hęc successor amore
Egippo natę captus Iphigenię,
Dum sibi coniugio, sed frustra, posceret illam
20 (Nanque erat hęc Christo uirgo dicata Deo),
Iratus sancto, qui iam sacrauerat ipsam,
Transadigi orantis cuspide terga iubet.
Atque ita iustitiam retinens uitamque relinquens
Mattheus uitę dona perennis habet.
»Vescere, frater« ,
ait,
»Ipse ego quippe tuus deuicta morte magister
Iam uiuo uacuum destituens tumulum.«
Post hęc crudeles Albino autore Leuitę
Exercere odiis constituere pium.
25 Vt neget esse Dei Christum de germine natum,
Vrgent, impellunt uiribus atque minis.
Cum tamen in cassum conatus cęderet
Hic pius, ille magis contra commissa seuerus
Extitit; aut nutus numinis istud erat,
Vt per digressos peragratis pluribus orbis
Partibus in plures gratia sparsa foret.
25 Post hęc Barnabas Cypri docet et Salaminis
Matthei secum scripta sacrata ferens.
His morbo affectos tangens langore leuauit,
Hęc relegens uitę pharmaca certa dabat.
Hunc Salaminę gens tandem impia
Partibus in plures gratia sparsa foret.
25 Post hęc Barnabas Cypri docet et Salaminis
Matthei secum scripta sacrata ferens.
His morbo affectos tangens langore leuauit,
Hęc relegens uitę pharmaca certa dabat.
Hunc Salaminę gens tandem impia Iudeorum
30 Flagranti impositum iussit obire rogo.
Atque ita martyrii redimitus et ipse corona
Adhęsit Domino lętus
Dirige per uitę iam melioris iter.
Illa ego quam quondam totis affectibus arsi
Occidit et gelido marmore tecta iacet,
Et mea decedens affecit corda dolore,
Corda sed hęc semper flere iubebat amor,
Milleque me uario iactabant turbine curę,
Illa sed unius nescia semper erat.
Quam quoque si nosset, nunquid non firma manerent,
Quę coluit semper iura
fugam!«
Quisquis ad arma uocans se preparat, arma resultant,
Arma gerit iuuenis, currit ad arma senex.
»Pax intra muros tamen est laudanda« sed inquis,
»Hęc solet externum sępe leuare malum.«
O utinam pax ista foret, maiora sed intus
Bella tument, odiis, heu, maledicta nouis,
Qualia Romulei nunquam uidere nepotes,
Ętas non uidit qualia
Adde quod ille quies studiorum, Marce, tuorum,
Ille tuis curis dulce leuamen erat.
Dum fuit hic, dulces Musarum expromere foetus,
Ęonidum poteras sollicitare nemus.
Sed quid ego hęc referens uulnus in uulnera condo
Et lachrymas lachrymis associare parem?
Occeano fluctus, frondes cur frondibus addo,
Ęquoribus pisces, sidera curue polo?
Viuit adhuc neque enim mortales exuit
Qui bene uiuit habet sub ditione necem.«
Dixit et in uerbo medium sibi protulit unguem,
Intrepidus cęcę probra futura deę.
Ergo age continuo non indulgere dolori,
Marce, uelis! Lachrymis, Marule, parce piis!
Ex quo nil timuit leti discrimina frater,
Certa hęc fraternę signa salutis habe.
Marulić, Marko (1450-1524) [1477], Carmina Latina, versio electronica (, Split), 2206 versus, verborum 14802, Ed. Bratislav Lučin ; Darko Novaković [genre: poesis - carmen; poesis - epigramma; poesis - epistula; poesis - hymnus; poesis - elegia] [word count] [marulmarcarmina].
Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
Zbirka Croatiae auctores Latini, rezultat Znanstvenog projekta "Digitalizacija hrvatskih latinista", dostupna je pod licencom Creative Commons Imenovanje-Nekomercijalno-Dijeli pod istim uvjetima 3.0 Hrvatska.
Podatke o projektu vidi na www.ffzg.hr.
Za uporabe koje prelaze okvire ove licence obratite se na http://www.ffzg.unizg.hr/klafil/dokuwiki/doku.php/z:digitalizacija-hrvatskih-latinista.