Your search found 1224 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 502-593:

nullo alio munere iustius conuenientiusque colere poteram quam hoc uno, quo ipsum plurimum delectari arbitratus sum, eo uidelicet, quod nostram religionem sapiat, quod Christum sonet, quod odorem illum, quo animę fideles reficiuntur, fragret. Ad hęc non me fugiebat eam esse litteratorum naturam, ut quanuis ipsi in omni liberali doctrina politissimi excultissimique sint, minus etiam eruditorum opuscula interdum non inuiti legant. Nos itaque non ista mittimus, ut doctiorem instruamus, ne

sceptra tenebat,
Non recto officio nixus nec legibus ęquis, Samuel propheta
Quum Samuel uates dictis mordacibus illum
Aggrediens et facta deo non grata reuoluens
Hęc responsa dedit: "Quoniam tibi certa Tonantis
1.30   Iussa sequi nulli fuerit post talia curę,
Isto te indignum, quo te dignatus honore est,
Censuit atque alium, regni cui tradat habenas,
Iam sibi prospexit

regendo
Constituit populo, notum pietate fideque, nota
1.35   Quanquam humili de plebe uirum. Sed sanguinis omnes
Exuperat tenebras cum laudum lumine uirtus.
Hęc effatus abit moestum tristemque relinquens
Iam Saulem et multa perculsum pectora cura.
At quia continuo tali pro crimine poena
1.40   Non inflicta fuit, iussus rex perdere gentem
Amalechitarum, rursum mandata

studio curaque fideli
Imperio parere suo. Quod spernere quum sis
1.55   Ausus, et ipse tuum de regno tollere nomen
Ac Beniaminam sobolem postponere Iudę
Decreuit, Iudę regem de stirpe creare."
Hęc ait indignans regemque relinquere uerso
Inde parat tergo. Vetat hoc et abire uolentem
1.60   Apprendit Saul apprensaque lacinia uestis
Implicita est digitis et, dum conamine pannus
Diuerso trahitur, geminas

cuius
Dextra meum toties prauis despexerit ausis
Imperium legique meę qui tendere contra
Nil timuit? Populone pio dominarier illum
1.90   Ius tu fasque putas? Quin talem comprime luctum
Atque hęc nostra modo mandata facessere perge Iesseus, Dauidis pater
Est Iesseus, magni genus alto a sanguine Iudę.
Intra Bethlemos domus ipsi condita muros
Illa parte manet, quę spectat

Solis
1.95   Fulgentem, quoties Eoo surgit ab orbe.
Illo te transfer natorumque agminis unum,
Quem placuisse mihi nosces, hunc chrismate regem
Vnge sacro sceptrumque manu da nobile ferre."
Hęc dicente deo Samuel stetit ore trementi
1.100   Expauidoque diu. Postquam sibi reddita mens est,
Ędidit has dubio promptas de pectore uoces: Samuel respondet
"Magne pater, quid me tam certa

1.185   Iam Bacchi et Cereris speciebus onustus
Ducitur in medium, simul et pinguissimus hędus,
Villosę sed adhuc qui paruulus ubera matris
Lambebat, niueum suctu sorbente liquorem.
Hęc oblata sibi placido Saul omnia uultu
1.190   Accipiens multas egit pro munere grates,
Sed pro mente magis facili simul atque benigna
Et prompto obsequio, optatum quod mittere psalten
Curarit uotisque suis nihil

Accipiens multas egit pro munere grates,
Sed pro mente magis facili simul atque benigna
Et prompto obsequio, optatum quod mittere psalten
Curarit uotisque suis nihil inde moratus
Annuerit. Post hęc Dauidis lenia colla
1.195   Impubesque genas amplectens oscula libat Saul ad Dauidem
Atque his affatur uerbis: "Charissime, de te
Multa quidem dudum iuuenesque senesque ferebant,

tenebis."
Maiestate uiri iuuenilis territa uirtus
Obstupuit mentemque rubor turbauit et ora.
Haud multum mansere metus; sibi redditus ille Dauid respondet
Hęc demum responsa dedit: "Tua iussa capessam.
1.220   Quem me cunque uoles fieri, rex inclyte, talis
Esse uolo, tibi me totum do, dedico totum,
Insanum sanumque sequar pariterque iuuabo,
Quicquid deinde meę uires

Credere se et uultu magis aspirare fauenti.
1.230   Ergo illum quoties tristis turbabat Herinis,
Arrepta toties aderat testudine Dauid.
Leua tenens capulum digitisque micantibus errans,
Fila suprema lyrę nunc hęc, nunc illa premebat,
Dextera sed medios percurrens pectine neruos
1.235   Ędebat multa uariatos arte canores.
Continuo cęssare furor, decędere toto
Corpore pestilitas, monstro deformior omni,

regem.
Tanta erat in sonitu mentem mulcente potestas!
1.240   Cessent Dirceos cytharę modulamine muros
Iactare extructos uatum commenta priorum
Rupesque et siluas Rhodopeia plectra secutas.
Hęc conficta quidem nemo est, qui nesciat, et si
Quisquam adeo tota soluit de fronte pudorem,
1.245   Facta esse ut dicat, tamen impendisse salutem
Humanę plus est depulso demone menti
Tamque feram domuisse soni

petissent.
Talibus instructos armis ubi regia Saulis
Excepit iuuenes, custodum concita turba
1.265   Admirata nouos habitus, noua tela uirorum,
Vnde, rogat, ueniant aut quid uenere petitum.
Illi hęc confessi subeunt penetrale superbum Rex Saul
Atque micans auro. Soliis hic pręses eburnis
Sederat, Oebalio pulchre uelatus amictu,
1.270   Aurea sceptra tenens. Canum caput aurea circum

fama) tyranno.
Aduenere locos, Socoth et Azetha uocabant,
Quos Terebintea paruo discrimine uallis
1.320   Diuidit atque humilis montes interiacet altos.
Illa Palestinę cępere cacumina turmę,
Hęc Iudea phalanx. Positis certamina castris
Parua serunt cursuque leui magis arma lacessunt
Quam pugnam exercent, quum tandem maximus ille, GOLIAS
1.325   Ille Gygantei generis, sed

Immodico moderare animo mentemque ferocem
1.415   Refrenans melius florenti consule uitę
Et patere, ut subeant alii certamina tanta,
Dum tibi digna tuo crescet conamine uirtus."
Nil iuuenem terrent hęc talia dicta magisque
Gliscit amor pugnę, remoratus suscitat ardor
1.420   Tentandi penitus maiora incendia belli. Comparatio
Ac uelut audacem uenator forte Molossum
Quum

cęlatus et auro
Fulgebat, miris uaginam mille figuris
Exornabat ebur, flauenti lora metallo
Intertexta nitent. His Gnosia spicula iungit
Corithosque leues et sęuum flexibus arcum.
2.25   Hęc cuncta ut fuerint multo licitanda triente,
Ille tamen sese maioribus undique donis
Pręstabat dignum. Regi parere paratus,
Illorum, quę iussa sibi, nec mole grauari
Nec poterat diri terreri sorte

Intectusque caput niuea uenerabile mytra.
2.235   Hic Dauida prius, pulchram rogat inde Micholam,
Si sponsam uelit hic et si uelit illa maritum,
Vtque ambos uidit paribus concurrere uotis,
Pręcipit hęc eadem ritu firmare iugali:
Dextrę dextra datur, digitis detorta mariti
2.240   Gemma nouę digitos coepit constringere nuptę
Fulgenti laqueo, fidei per sęcla colendę
Pignus perpetuum seruatus ut annulus esset.

Dauidem iurat se nullas deinde nocendi
2.400   Illi intensurum fraudes, nihil amplius esse,
Quod sibi formidet: conspectum horrescere regis
Desistat, notos inter numerandus amicos.
Lętus ad hęc Ionathas grates persoluit et ipsi
Talia Dauidi gaudens ex ordine pandit. Dauid
2.405   Securus latebris Dauid post terga relictis
Regia festino gradiens pede limina scandit

2.485   (Quod nunquam rebar) potuit tibi," dixit "ut hostem
Per mea securum ludibria siueris ire?
Nec regem metuis, nec honoras stulta parentem." Michola respondet
Illa sub hęc lachrymis caute respondit obortis:
"Heu miseranda meę sortis lugendaque multum
2.490   Conditio! Si iussa patris complere laboro,
Ense uiri pereo. Sin, cui sum iuncta, marito
Obsequor, infenso pater infert iurgia

"Heu miseranda meę sortis lugendaque multum
2.490   Conditio! Si iussa patris complere laboro,
Ense uiri pereo. Sin, cui sum iuncta, marito
Obsequor, infenso pater infert iurgia uultu.
Quumque animum premat hęc angustia, nescio quo me
Conuertam. Sed quis prohibet depromere uerum?
2.495   A me dimissum nunquam Dauida negabo.
Si mea non ueniam pietas, rex magne, meretur,
Foemineo saltem miserans ignosce fauori.

culmen honoris
Ascendes populo plaudente, fauentibus astris." Dauid
Iesseides animum erexit lętatus amici
Ingenti multaque fide et, si fata reseruant
3.140   Vlla sibi post hęc melioris tempora sortis,
Digna relaturum se dixit pręmia tali
Illius officio. Renouarunt foedus amoris
Inter se nullo soluendum tempore, donec
Carpere uitales ipsis conceditur auras.

Sola suo sessore uacat. Cur defuit ille,
3.160   Quęrenti regi Ionathas respondit abisse
Ad solenne sacrum Bethlemi forte futurum.
Hoc a se precibus multum obnixeque rogantem
Impetrasse suis atque hęc conuiuia festa,
Absens quum fuerit, penitus seruare nequisse.
3.165   Tunc rex iratus respexit lumine toruo Saul ad Ionatham
In Ionatham clamans: "Quid me, mea spuria proles

Cum iaculis arcuque puer dimissus in urbem
Nil remoratus abit. Seruato tempore Dauid
Prosilit e latebris et ter procliuus adorat.
3.230   Amplexi inter se lachrymas atque oscula miscent.
Insuper hęc Ionathas "Vade hinc, dulcissime Dauid,
Vade" ait "atque uale! Firmati foedere amoris
Sis memor et quicquid promisimus ambo uicissim
Teste deo, nobis nostrisque nepotibus illud
3.235   Vsque ratum maneat, nullo

Vade" ait "atque uale! Firmati foedere amoris
Sis memor et quicquid promisimus ambo uicissim
Teste deo, nobis nostrisque nepotibus illud
3.235   Vsque ratum maneat, nullo uiolabile sęclo."
Post hęc digressi. Quo uisum tutius, illo
Dauid uertit iter Ionathasque reuersus ad urbem
Sępe pericla sui secum meditatur amici
Quoque magis metuit, magis hoc pia numina uotis
3.240   Solicitat certam absenti poscendo

Pro quo sancta dei placastis numina uotis
3.430   Supplicibus cantuque precum sacrisque litatis,
Quum tamen ille meum quęrat peruertere regnum
Insidiasque paret, sumptis et prouocet armis?"
Hęc quum terribili fudisset uerba profatu
Ira recens regis, cuius non protinus ora
3.435   Inficeret pallor, gelidos metus angeret artus? Achimelech sacerdos ad Saulem
At tamen intrepida respondit

cohorsque,
4.120   En iuga summa tenent nemorosę rupis Achilę.
Illo si totum pariter conuerteris agmen,
In manibus tunc illa tuis tibi tradere castra
Spondemus, capto quo iam Dauide quiescas."
Hęc postquam promissa, suis ęqualia uotis, Saul
4.125   Rex Saul audisset, lęto sic rettulit ore:
"Summas, Ziphei, uestro pro munere grates
Non ingratus ago uobis, habeo quoque

periclo!
Illa tuum toties quę texit dextera seruum,
Nunc potius cunctata nihil nos liberet isto
Ciuili exitio. Nam multo est durius armis
4.160   Cognatę gentis quam externo Marte perire."
Vix hęc ędiderat, quum Saulica substitit ala
Colleque dimisso retro cęssere phalanges Comparatio
Haud secus ac puppes, quę uentis uela secundis
Plena dabant, uersis repetunt mox ęquora

Pabula et ęternę degustent gaudia uitę,
4.190   Ast illos sceleris conuictos atque prophanę
Mentis damnatos ad Tartara tristia trudens,
Acribus ut pensent commissa piacula poenis.
Post hęc Iesseides liquit deserta Maonis,
Cum sociis rapidum per plana et pascua gressum Engadi
4.195   Ad loca tuta ferens Engadi, balsama raro
Hic ubi odore fragrant et acuta cuspide

ut perimas, cui dudum certa potestas
Te data perdendi fuerat, sed sanguine dextram
Hanc scelerare tuo et tantum committere crimen
Nec uolo nec uolui. satis est potuisse uideri.
Aspice, sitne tuę decisa hęc fimbria uestis.
4.250   Quam mea nunc elata manus tibi monstrat et offert.
Ac perpende simul, siquid molitur iniquum,
Siquid agit prauum tuus hic post talia seruus.
Quem tu quam iustis disperdere niteris armis.

Contra arma officiis, postremo nullius unquam
Offensę memoris, sed et indulgere parati
Illis omne bonum, per quos non digna recępit. Saul ad Dauidem
4.250   Hęc responsa dabat: "Fateor, mitissime Dauid,
Immerito tibi me commotum. Tu autor honoris
Sępe mei nostrique simul tu gloria regni.
Hostis ego ipse tuus. Fateor me mente proterua
Ingrataque tuo nimis

Pro tanta pietate deus tibi pręmia digna
4.275   Conferat accipiatque preces et uota secundet.
Sed quum etiam regni tibi sit cęssurus habenas
Imperiique uices, ut plebs populusque loquuntur
Vtque canunt uates, hęc pacis foedera sunto:
Numina sancta uolo iures mihi, germina nostrę
4.280   Gentis ne tollas et stirpem in sęcula serues." Dauid
Annuit huic pacto Dauid. Mox pace peracta

Quas nostris iussi pueris famulisque parari?
Regnabit, dicunt, Dauid. Sed dicite: Nabal,
4.355   Progenies magni (si nescis) clara Calephi,
Vt regnes optat felicius et sua cesses
Appetere esuriens." Hęc fatus compulit illos
Nullo donatos ingratus munere abire.
Ast ubi se uidit despectum probraque passum
4.360   Mordacisque gulę conuitia Dauid ab illo,
Cui bona contulerat, quem sumptis texerat armis,

Iam toties uicto. Qui simus, nouerit ille
Per sceleris poenas. Nostro delebere, Nabal,
4.375   Quos temnis, ferro. Dirę petulantia linguę
Et tua tota domus tecum subuersa peribit
Et pecus omne simul." Post hęc accingit acuto
Ense latus reliquosque iubet iam tela parare
Seque sequi, scelus ingrati ut castiget, euntem.
4.380   Turba quater centena virum sua terga secuta est,
Omnes instructi ad pugnam et certare parati,

Ne sit facta, potest. Qui fecit, non bene sanę
Mentis erat. Nunc ipsa tuis oransque precansque
4.440   Aduoluor pedibus. Veniam mihi criminis huius
Ancillę concede tuę dignareque dona
Accipere hęc oblata tibi, quę nempe fatemur
Inferiora tuis in nos, dux optime, factis,
Non spernenda tamen, quum nos atque omnia nostra
4.445   His adiuncta tuos tibi iam seruentur in usus.
Quos ita deuinctos retines si

fata sequentur,
Vt quandoque tibi sim multo plura daturus.
Nunc secura uale, cuius sapientia rara,
4.490   Pręstans eloquium, mens mitis teque tuosque
A tam uicinę reuocauit limine mortis."
Hęc ubi dicta, pius conuerso milite Dauid
Ad sua castra redit gaudens, quod sanguinis expers
Innocuasque manus pacataque tela referret.
4.495   Ipsa quoque Abigail Carmeli pascua montis
Magnorum compos uotorum lęta

et impetrarit iniquo
Et uenia indigno post impia facta marito.
Ergo suis illam thalamis admittere secum
Decernens quosdam genialia iura petitum
5.80   Emisit. Quibus ipsa trahens a pectore uocem
Hęc responsa dedit, sed prono uertice nomen Abigail ad Dauidis legatos
Dauidis uenerata prius: "Me munere tanto
Immeritam fateor. Dauidis dicier uxor
Iesseique nurus plus est quam nostra

Oceani Hesperia pręceps se merserat unda, Abigail fit Dauidis uxor
Quando ad Dauidem uenit noua nupta maritum
Atque ipsi coniuncta uiro est melioribus usa
5.100   Quam prius auspiciis. Post hęc (quia lege licebat Achinoe altera eius uxor
De tribubus propriis plures adducere sponsas)
Iezrahelitanam thalamo sibi iungere Dauid
Achinoen studuit. Demum gaudere duarum

rursumque inflata tumescunt
5.230   Commutantque suam cum tempestate quietem
Quasque modo ęquali dorso uexere carinas,
Illas mox rabidis undarum molibus urgent. Dauid secum
Hęc igitur secum Dauid: "Per regna uagari
Me sua Cisides dum scit, non desinet unquam
5.235   Impetere insidiis uel aperto quęrere bello.
Atque ideo quandoque capi continget et illas
Incurrisse manus, fugiens quas

Quos inter Samuel." Dicto mox ocyus ipsa Samuel apparens
Affuit effigies uatis, tremebunda senecta
Membra gerens corpusque labans nixumque bacillo.
5.410   Cui clamidis leuo pars hęc pendebat ab armo,
Pars hęc sub dextra sese sinuauerat ala:
Altera erat deprompta manus, manus altera tecta.
Maiestas inerat uultu canique capilli
Canaque quę pectus uenerabile barba tegebat.

ipsa Samuel apparens
Affuit effigies uatis, tremebunda senecta
Membra gerens corpusque labans nixumque bacillo.
5.410   Cui clamidis leuo pars hęc pendebat ab armo,
Pars hęc sub dextra sese sinuauerat ala:
Altera erat deprompta manus, manus altera tecta.
Maiestas inerat uultu canique capilli
Canaque quę pectus uenerabile barba tegebat.
5.415   Tota uiri facies diuino clara decore

iussit. Maledixit montibus Gelboę. Lib. VI Saul
Post hęc non multo iussit sua signa moueri
Iudeę rector gentis uallosque reuelli.
Descendens igitur Gelboa, transtulit agmen
Iezrahelitanę ad fontes et flumina terrę,
6.5   Ne foret ante siti miles superatus anhella,

timeret.
Ambo isti dominis uitam rapuere rogati,
Ne raperet uiuos inimici sęua potestas
Atque infensa manus. Sua mox in uiscera ferrum
6.115   Condunt nollentes illis superesse peremptis.
Magna hęc seruorum pietas, sed maius amoris
Armigeri specimen: ne regis sanguine dextram
Polluat, illius tunc iussa facessere cauit,
Nec tamen extincto uoluit uixisse superstes. nota

nobis,
Nostrorum capitum discrimine parta, relinquant." Dauidis iudicium
Haud ita Iesseidę uisum, cui cura tuendę
Fraternę pietatis erat. "Victoria." dixit
Hęc modo diuino nobis collata fauore est,
6.310   Nec magis ipse deus uobis fauisse uidetur,
Qui magnis animis nixi pugnastis in hostem,
Quam quos inuitos casus residere coegit
Imperiumue ducis. Quum sic euenerit,

uiri, Iudeę fortia bello
Corpora, conflictu perierunt cuncta sub uno
In cliuis, Gelboa, tuis. Quid agetis inertes,
6.420   Quid turba imbellis regi ducibusque superstes?
Quis tua, ne rapiant hostes, pecuaria post hęc
Defendet? Quis deinde tuos tibi proteget agros,
Hos inimica manus ne uastet? Denique muros
Quis fidens animi tutabitur, omnibus una
6.425   Fortibus amissis et dira cęde peremptis?
In quos

Hanc Abnerus enim quare penetrauerat urbem?
7.310   Nonne uolens dare uerba tibi? Tum discere, quicquid
Ipse agites rerum, quantos concire paratus
Moliris. Quibus inspectis ad tuta recessit."
Hęc fatus regi, coepit secreta Ioabus
Voluere consilia. Emisit, qui nomine regis
7.315   Abnerum reuocet dicens superesse, quod illi
Dicere secreto rex uellet. Nescius ergo
Ille Ioabinę fraudis, regressus in urbem

impia credit
Perfidia reperire fidem dominisque placere
7.395   Posse aliis, quum fraude suos factisque malignis
Prodiderint, nulli chari gratiue futuri!
Isto igitur multum turbatus crimine Dauid
Hęc responsa dedit, regali examine digna, Dauid ad parricidas Isbosethi
Ęquo digna foro: "Nescitis, Saulica cędes
7.400   Quanto illi exitio fuerit, qui primus ab altis
Gelboę siluis properans

iuncta lacunę
7.420   Quę fuit et late ramorum brachia pandens
Vmbrabat uirides frondoso germine ripas.
Isbosethi autem, ne mortis honore careret,
Depositum tumulo condunt caput Abnerino.
Post hęc quęque tribus primates mittere lectos
7.425   Ad Dauida studet. Veniens Hebronis in urbem
Tota cohors, coram Dauide sedente locuta est: Principes tribuum ad Dauidem
"Salue, Iuda tribus quo

Quę collis prouecta iugo supereminet urbi,
7.470   Hanc superat primoque capit conamine. Dicta Arx Syon
Ante Syon fuerat, tunc arx est coepta uocari
Dauidis. Sanctam post hęc ingressus in urbem Iebusei pelluntur ab urbe
Victos eiecit Iebuseos, signa deorum
Sustulit euertens. Atque inde paroemia nata:
7.475   Non intret claudus templum nec lumine captus.

paranti
Condere sensuras nulla ęui incommoda cedros
Ęternasque trabes preciosaque marmora misit
Nauibus impletis et ad illa dolanda sagaces
Atque struenda uiros. Pro magno munere Dauid
8.10   Hęc capiens parto magis est gauisus amico.
Lętus agit grates et mutua dona remittit. Regia Dauidis ędificatur
Interea struitur domus ipsi congrua regi.
Fundamenta locant, patet ingens

liquentis
Ęquoris, acta suo quum pinus nautica uento
Sulcat iter scissique simul dant murmura fluctus,
Donec eam curuus permenso gurgite portus
8.110   Excipiat tutaque locet statione receptam."
Hęc ille. Inde loco posuit uictoria nomen Baalpharasim
Parta Baalpharasim: diuisos sonat hostes
Vox ea Iudaicis olim sic ędita uerbis.
Tum pius expulso Dauid de finibus hoste

regionis adusque Nox
8.135   Gazareę longe. Fuscis nox aduolat alis
Victoresque sequi uictos non pertulit ultra
Et statuit cędis finem cum fine diei.
Latius hęc geminę uulgatur adorea palmę
Dauidemque diu timuere lacessere bello
8.140   Quanuis audaces uicinę in pręlia gentes.
A bellis igitur uacuus, flagrauit amore
Diuini cultus animumque induxit, ut arcam

ut arcam
Foederis, Hebreę donum memorabile genti,
A Gabaone ferens ad sanctę tecta Syonis
8.145   Perducat, pulchro sub papilione locandam. Arca foederis
Arca erat hęc ligno mire compacta setimo,
Beseleelis opus, docti non Palladis arte,
Sed dono meliore dei monitisque supernis.
Quam pulchre factam per totum lamina fuluo
8.150   Aurea resplendens circumuelabat amictu.

Sic solet irasci atque has exposcere poenas
Offensum numen. Quibus est compulsa fidelem
Perfida gens arcam plaustris efferre per urbes,
Nunc has, nunc illas. Sed enim quicunque receptam
Admisere domi, hęc ipsos eademque malorum
8.180   Oppressit moles, donec data sacra fuere
Bethsamę primum, Gabaonis ciuibus inde,
Aminadabus ubi sua iam sub tecta sacerdos
Intulit illa, pio semper ueneratus honore.

Omnibus atque deum res implorare secundas.
Finitis precibus panem partiuit in omnes
Atque bolos assę carnis, similaginis offas
8.255   Feruenti frixas oleo: diuisa uiritim
Talia dona dedit. Post hęc delatus in ędis
Ipse suas, primę spacioso in limine portę
Obuiat uxori cum lęta fronte Micholę.
Illa aduentantem moesto satis excipit ore Michol arguit regem

Poenas ipse feret, domui rata pacta manebunt
Nec, uelut ablata est regnandi a Saule potestas,
Sic erit a uobis: sceptro gaudere perenni
8.340   Fata tribum Iudam tandem uoluere uolentque'."
Hęc infusa suis ad regis transtulit aures
Nathanus uates, tenebris iam Sole fugatis Mane
Et iubare Eoi surgente a finibus orbis
Ac terris spargente diem. Tunc Dauid amorem

"Qui sim quęue domus mea sit, clarissime rerum
Largitor genitorque deus, qui sanguine cretum
Obscuro magni das luce nitescere regni?
8.350   Nec satis est tribuisse mihi tam magna, nepotes
Et genus omne meum simul hęc in sceptra reponis
Atque, meis ego quę timuissem poscere uotis,
Tu spondes ultro promissaque pandere uerbis
Ipse mihi dignare tuis. Quis munera tanta
8.355   Ęstimet aut possit dignas tibi reddere grates?

Ioab hortatur suos
Tunc "Pugnemus" ait "pro sanctę moenibus urbis,
Pro populoque dei! Dabit ipse in pręlia uires
Omnipotens paruę contra tot milia plebi."
9.115   Hęc dicens certamen init. Fugere Syrorum
Agmina per campos late diffusa. Ioabi
Sanguinolenta manus fugientibus ingruit. Ipse
Densior Hannonis cuneus, quum terga cohortem,
Qua mage fretus erat, statim

orexim,
Dimissos repetat chara cum coniuge risus,
Inde iocos atque inde thori genialia iura
9.220   Interrupta nouet, mulier ne mecha putetur,
Quum grauidam partu uicino pręferet aluum.
Hęc commenta tamen casus dissoluit et aurę
Euertunt omnes cęlandi criminis astus.
Quippe suas non est ędis ingressus Vrias
9.225   Ipse, sed ante fores augustę substitit aulę
Et nuda uestitus humo prosternitur,

Ausa est ad pugnam dubiique pericula Martis.
9.295   Hos quoque tunc contra certans Ętheus Vrias
Oppetiit potiusque mori decreuit in armis
Quam per probra fugę turpem seruare salutem.
Atque hęc lęta parum fatisque peracta sinistris,
Inclyte rex, tibi me iussit narrare Ioabus,
9.300   Moestus et ipse quidem tali se strage suorum,
Et rogat, an iubeas Rabbam obsidione leuare
An sperare tuę mage fata

Et, cuius fueras uxore potitus, in illum
Hostili gladio sęuisti? Te ille iubente
Hostibus obiectus, telorum turbine multo
Prostratus uitam pariter cum sanguine fudit.
9.360   Non impune feres hęc tanta piacula, Dauid!
Aduersę gentis duro uexabere Marte
Atque, ut mechus eras alienę coniugis, omnes
Vxores hac urbe tuas sic polluet alter,
Nec tamen hoc tacite, turba spectante sed omni'."

Infantis tunc fata suo deferre parenti
9.390   Pertimuere quidem. Nam qui languente dolebat
Demissis animis, multo funestius illum
Iam pueri audita doliturum morte putabant.
Nemo ita uenturum non crederet, et tamen hęc res
Euenit pręter cunctorum spemque fidemque.
9.395   Nam quum musantem rex cerneret ire tumultum
Et crebris uacuas ędis resonare susurris,
Vocibus insolitis motus quęsiuit, an ęger
Vita

Vt uirtute tua potius superata feratur
9.445   Quam pugna ductuque meo." Rex milite multo
Armatus uenit, primo capit impete Rabbam.
Vrbs opibus uiduata suis, simulachra deorum
Deturbata solo. Post hęc captiua iuuentus
Vinclo pręssa graui. Sonat ingens undique planctus
9.450   Foemineus, matres strinxere ad pectora natos.
Dauidi diadema datum, quod habere talentum
Pondo auri dictum fuerat multisque lapillis

10.45   Virgine dilecta, frater licet Absalon illi
Sit simul atque mihi." Miserans Ionadabus amantem
Tam propenso animo iuuenem, tam mente procaci, Ioanadabi consilium perniciosum
Hęc responsa dedit: "Iubeo sperare quod optas
Te, nate Achinoa. Quoniam, quam diligis, ipsam
10.50   In manibus tibi trado tuis. Aduerte, docebo
Qui fieri id possit. Tetrius te finge ualere,
Te simula ęgrotum multum

Helius antistes fuit olim et pendere poenas
10.150   Iudicio iussus diuino perdidit omnem
In bello sobolem solioque excussus eburno
Exanimis cecidit. Translatum cęssit ab illo
Pontificale decus. Tulit hęc punitor ineptus
Helius in natos. Quanto grauiora merentur
10.155   Hi, quicunque suis sunt ipsi exempla malorum,
Pontificis sancti si sic punita refertur
Sola leuis contra prauam correptio prolem?

10.285   Quum puris mandante deo fictilia uasa
Implessent lymphis et iussi haurire, meracum
Effluere aspicerent Bacchi mox inde liquorem.
Ergo admiratus muliebris callida sexus
Elloquia, hęc alio prolata autore putauit
10.290   Et rogat, an illi suggesserit ista Ioabus
Absalona uolens fidum de gente prophana
Transferri ad patrias post longa exilia sedes.
"Verum ais, o Dauid," respondit illa "Ioabus,

Ioabo.
Si meus offendit te quicquam sermo, coegit
10.305   Suggerere hunc pietas, me dicere cura sequendi
Ipsius imperium, per quem tua castra reguntur."
Dimissa Thecuite pius rex ipse uocato
Hęc mandata dabat ductori forte Ioabo: Dauid ad Ioabum, ut Absalonem reuocet
"Ecce, Ioabe, tuis cędens, charissime, uotis,
10.310   Compressi posuique animos, reuocetur ut ipse
Absalon, admitto."

uultus
10.375   Iam mihi dignetur. Vel si delebile crimen
Esse meum nullo sęclorum iudicat ęuo,
Iam perimat miserum. Non tam graue luce carere
Est mihi quam facie uiui charique parentis."
Hęc mandata dedit. Mox continuoque Ioabus
10.380   Hęc eadem defert regi mollique precatu
Illius inflexit mentem ueniamque petenti Absalon uenit in conspectum patris
Impetrat et uotis optatę

crimen
Esse meum nullo sęclorum iudicat ęuo,
Iam perimat miserum. Non tam graue luce carere
Est mihi quam facie uiui charique parentis."
Hęc mandata dedit. Mox continuoque Ioabus
10.380   Hęc eadem defert regi mollique precatu
Illius inflexit mentem ueniamque petenti Absalon uenit in conspectum patris
Impetrat et uotis optatę munera pacis.
Absalon hinc regem maturat

Impetrat et uotis optatę munera pacis.
Absalon hinc regem maturat adire uocatus,
Venit et ad terram uestigia pronus adorat.
10.385   Erigit apprensum genitor dextraque retento
Dat dulces monitus. Post hęc amplexus utraque
Candida colla manu lachrymis dabat oscula fusis
Oblitusque mali nato felicia fata nota
Optauit. Sed uota leues uanescere in auras
10.390   Consueuere,

Esse nefas dicens, quod recte uouimus, illud
Reddere nolle deo. Tunc Hebronam ille profectus
Cum bis centeno peruenit milite. Postquam
10.415   Illic consedit, certos direxit ad urbes
Israhelitanas, populis hęc iussa ferentes,
Vt clangente tuba magno clamore salutent
Absalona sacro dignum diademate regem,
Moenibus Hebronę qui nunc circumdatus altis
10.420   Imperat atque sedens populo dat iura uolenti.

Constantisque animi, non est, ut nostra sequaris
10.460   Signa quidem! Solymis tutus potes aduena nostris
Esse satis. Redeas, oro, tecumque tuorum
Agmen agens media securus in urbe quiesce.
Non hęc bella Syros spectant, nec moenia uestrę
Poscuntur Gethę. Vexat discordia solam
10.465   Israhelitarum gentem. Me pellere regno
Expetit et pulso sceptris genitore potiri
Absalon. Ergo abeas et me sine fata subire

Tergora Cyniphio direptę de grege pellis,
Bis centum rubidi panes uuęque manipli
Centeni passę, centeni denique scirpi,
Inserti siccis dulcique sapore mariscis.
11.15  Talia dona ferens "Hęc" inquit "munera seruus,
Rex uenerande, tuus tibi pauper porrigo Siba.
Plura daturus eram, si fors mihi plura dedisset.
Res angusta domi largis affectibus obstat,
Sit uoluisse satis." Postquam rex omnia uultu

quoque lumine toruo
Suspexit. Sed enim miti sermone minacem Rex respondit
11.65   Rex cohibere uirum conatus "Desine" dixit
"Velle illum punire hominem. Fortasse iubente
Hęc maledicta deo nobis nunc ingerit audax,
Et quis iussa dei reprenderit? Ecce parauit
In me bella meus nimium crudelia natus,
11.70  Et non uis uerbo me gens aliena lacessat?
Mitte illum, si sic statuit deus, et

natus,
11.70  Et non uis uerbo me gens aliena lacessat?
Mitte illum, si sic statuit deus, et mihi probra
Ingerat ille idem. Forsan patientia nostra
Placabit nobis commoti numinis iram
Et deus hęc fatis mutabit fata secundis."
11.75  Ergo ibant taciti, Semeo de rupe tonante
Vocibus indignis et scrupos puluere mixtos
Spargente in regem, probri simul omnia causa,
Donec eo post terga procul

Illic compulsas fertur stuprasse nouercas.
Et patuit cunctis ingens scelus, improbus ille
Quo testatus erat contra Dauida parentem
11.120  Se gerere hostiles animos infensaque corda.
Achitophel post hęc animo uersare scelesto
Euentum coepit belli pugnamque futuram. Achitophel ad Absalonem
Absalona petens inquit: "Bis milia dena
Lectorum iuuenum sumens, tua certa uoluntas

Et quum tanta tuo fuerit res ędita ductu,
Te metuent omnes, cunctas tua fama per urbes
11.165  Procurret uolitans. Pręlatum regibus ibit
Nomen in astra tuum. Tua denique gloria nullo
Post hęc sęclorum spacio delenda manebit."
Talis tunc Chusi placuit sententia cunctis.
Absalon ipse suę succensus laudis amore,
11.170  Assensit renuens quicquid suadere sagaci
Consilio conatus erat Gilone creatus

Cerneret, ipse etiam cum primo exire parabat
Agmine, sed proceres illum timuere periclo Duces ad Dauidem
Obiectare graui. Tunc omnes "Nolumus" aiunt
11.245  "Ad bellum uenias. Nos hęc in pręlia mitte.
Tu uero maneas Castrorum tutus in urbe,
Confugium uictis ut sis, uictoribus ampla
Virtutis merces. Donec tua uita manebit,
Stabunt incolumes spes omni tempore nostrę,

Afficere es veritus? Cuius fera pectora ferro
11.295  Si transfixisses, siclis donatus abires
Bis quinque argenti. Lumbos argentea zona
Cingeret inde tuos."—"Haud tanti dona, Ioabe,"
Respondit "sunt hęc, ut nostra regia proles
Occumbat dextra. Nunquid non talia nobis
11.300  Rex mandata dabat, quum nos spectaret ab urbe
Propensis animis ad pręlia Martis euntes:
'Absalona meum nullis ego lędier

In patriam remeare die, damnabitur illo
Hebrei generis quisquam mortemue subibit?"
Et mox ad Semeum conuertens lumina: "Pone,
12.40   Gerra nate, metum" dixit. "Mala cuncta remitto,
Quę commissa doles. Post hęc peccare caueto: nota
Supplicium grauius delicta iterata merentur."
Siba etiam regi iocundos obtulit ultro
Dauidi uultus, Tyrio quem palla colore
12.45   Ornabat, cui

Prospectum tribuit uitęque alimenta recępit.
Hic intus mansere diu sine coniugis usu
12.180  Blanditiisque thori, donec sua tempora Dauid
Viuendo impleret gelidosque relinqueret artus.
Post hęc solicitus, Sebę discordia regni
Ne turbet fines, Amasam uocat et simul illum Rex Amasam iubet cum Ioabo persequi Sebam
Talibus affatur: "Ductor charissime nobis,
12.185  Nonne

lęsimus ullo
Vel te uel regem, mala talia culpa mereri Ioabus respondet
Nostra ut credatur?" Respondit ad ista Ioabus:
"Nullius uestrum, mulier, me crimen adegit,
Vt uobis hęc bella feram uel moenia uexem
12.280  Vestra modo. Si non istam fugisset in urbem
Seba satus Bochro, cuius mens perfida regem
Offendit grauiter, nequaquam milite muros
Oppugnare suos uidisset Abella

fugisset in urbem
Seba satus Bochro, cuius mens perfida regem
Offendit grauiter, nequaquam milite muros
Oppugnare suos uidisset Abella Ioabum.
Sebam posco mihi: quem si conceditis unum,
12.285  Hęc procul a laribus discedent agmina uestris."
Foemina responsum iocundo tale Ioabi
Excipiens uultu "Sebę caput ecce, Ioabe,
Ne dubita, dabitur" dixit retroque reuersa,
Consuluit populo uerbis sapientibus ipsi.

12.345  In caput ecce meum! Quia non punita reliqui,
Esuriem patimur, uacuos et frugibus annos.
In uos ille fuit crudelis: poscite poenas
Aduersus genus omne suum stirpemque cruentam,
Quandoquidem diuum sedet hęc sententia regi,
12.350  Vt Saulis facinus purgetur cęde suorum.
Oro, meo tantum uos parcite Miphiboseto,
Quem genuit Ionathas, mihi fidus semper amicus." Gabaonitę ad

Falce secanda solent uiridem mutare colorem
12.375  Tostaque curuatis tandem flauescere aristis. Respha Saulis uxor
Affuit hic genitrix natorum Respha duorum.
Traxerat hanc pietas. Hęc talia fata suorum
Tristibus heu lachrymis oculos perfusa dolebat
Pendentes spectans natos spectansque nepotes.
12.380  Ancillis comitata suis noctesque diesque
Perstitit infelix pendentum sub cruce custos,

omnes
Spinarum in morem, quę falce secantur acuta
Suppositoque igni flamma crepitante cremantur
13.60   Et cinis immundus fiunt, immane furentis
Huc illuc subito spargendus turbine uenti."
Hęc ait. Inde uidens opus altę robore mentis
Esse quidem nobis, nequando blanda uoluptas
Illecebris adoperta suis nos temnere cogens
13.65   Vitalis uirtutis iter perque inuia ductos
Calcata ratione trahat sub iura

Palestinę gentis firmata manebant.
13.110   Me uexare sitis coepit, 'Quis deferet' inquam
'Bethlemo e puteo dulcis mihi pocula lymphę?'
Clauserat hostis iter, nusquam uia tuta patebat.
Audax ergo trium manus hęc mucrone corusco
Dispescens medias acies transiuit et undam
13.115   Attulit ex illo, quo dixi, fonte bibendam
Porrexitque mihi. Memet reprendere coepi,
Quod tam pręstantes in aperta pericula passus

Tu cum terribili solus certasse leone
In foueam saliens, in quam delapsus et ille
Forte fuit, uictorque fera rediisse perempta
13.140   Diceris. O uires animis pręstantibus ęquas!
Tu post hęc hominem procero corpore, Nili
Ad ripas genitum, nodosę robore clauę
Aggressus, gladio, quem tunc sua dextra gerebat,
Extorto feriens, uitam illi atque arma tulisti. Reliqui

uagato
Per regni fines, per gentis tecta superbę,
Millia dena hominum septem consumpta feruntur
A Sole exorto, donec sua conderet ora
Deuexo fugiens supter maris ęquora curru.
13.340   Atque hęc tanta fuit tam paruo tempore clades
Facta uirum casu morbi et numinis ira.
Rexque patresque simul cilicino tegmine operti
Deiectique solo lachrymis precibusque uacabant,
Quando leuans oculos Dauid

Sed multa ęterni fecit clementia regis.
13.395   Cui certe ut statuam candentis marmoris aram,
Est mercanda tui modo nobis area campi.
Atque ideo nunc ipse tuos, Arreuna, penates
Accessi cupiens hęc illi reddere uota,
Pestifer ut cesset placato numine morbus." Respondet
13.400   Ille sub hoc: "O rex, nulla mercede petitum
Accipe ponendis sacris altaribus agrum

curę,
14.80   Atque abs te genitum Salomonem. Talia forsan
Permissu sunt acta tuo, nec dicere nobis,
Rex, tibi cura fuit, quem post te sceptra tenere
Decernas regni solioque sedere superbo."
Hęc ubi dicta dedit Nathanus, protinus ille
14.85   Imperat acciri Bersaben. Cęsserat ipsa
Hinc etenim, fieret quo libera copia fandi
Nathano, quicquid uellet. Coramque uocata
Astitit atque ipsi respondit talia

talia grates
14.170   Dauid agit superum regi, pro munere magno
Accipiens, hodie quod uiuens uiderit illum
In sedem sedisse suam regisque tulisse
Insigne et populi plausum meruisse fauentis."
Hęc illo dicente palam conterrita mens est
14.175   Cunctorum gelidusque pauor pręcordia pressit.
Auertunt sese taciti diuersa petentes
Effugia, ut tutum iam tum sibi quisque putabat.

Atque altare tenens ueniam uitamque precatur
Et rogat, ut regni crimen dignere cupiti
Condonare sibi, si te simul ulla cupido
14.205   Regnandi tenuit, quum nondum sceptra teneres."
Respondit Salomon: "Si post hęc nulla dolosę
Crimina molitur mentis, promittimus illi
Omnia tuta quidem; uiuat formidinis expers
Securusque mali. Sin quicquam fecerit ultra
14.210   Supplicio dignum, referet pro crimine poenam."

Ęra dum uolucres percurrent, ęquora pisces.
Virtutum meritis nunc felix ille suarum,
14.415  Pro fragili regno stabili dominatur in aula
Conspicuus consorsque sui super ęthera Christi.
Hęc mihi cantanti non doctus fauit Apollo,
Non Helicon, non turba nouem celebrata sororum,
Sed sacer ętheria delapsus spiritus arce
14.420  Impleuit nostram diuino lumine mentem
Et uersu memorare dedit non ficta

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report