Croatiae auctores Latini: inventa |
domum | qui sumus | textus | auxilia | tolle, lege! | |
Bibliographic criteria: none
(All documents) Search criteria: hęc Your search found 1224 occurrences
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
Occurrences 606-783:606. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | Sub2Sect | SubSect | Section] ut exequendo ea quę iubentur, illa quę promissa sunt, accepturos nos minime diffidamus. Charitas, ut nihil agamus | neque dicamus, nisi quod Deo gratum et hominibus credimus profuturum. Et quoniam quicquid uel agendum | uel fugiendum precipitur , ad hęc tria satis commode referri queat, ex iis quę scripturi sumus, alia sub fidei, alia sub spei, alia uero sub charitatis titulo expediemus. nihil omnino asserentes a Scripturarum sensu autoritate-que alienum. Non erit itaque meum quod docebo sed diuinum. et de ipso sanctorum
607. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] molestię, nulli quęrelę.
Cum iterum Veritas Dei dicat:
608. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] ea quę credunt uiuentes
iam beatę ęternitati prędestinatos monstraret.
Ne autem minus recte credendo ab ipsa Patris diuinitate Filium
separemus |
Arrianę impietati assentientes,
alibi idem ad Patrem conuersus dixit:
609. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] facta sunt inquiunt. sed qui hoc fatentur, nonne uerius dicerent | non ab hominibus sed per homines facta fuisse, si consyderare uellent, in cuius nomine, quo inuocato facta sint. Quod si hęc miracula, ut debent, facta esse a Deo credunt | et per quos ea ipse fecerit, ueraces et sanctos fuisse non negant, dicant quis unquam illorum | se uel Deum | uel Dei filium esse confessus sit? Et si eum se esse Christus affirmauerit, cur ei non credunt? cur eius uerbis fidem non
610. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] . Veruntamen quantum intersit inter Ecclesiam et synagogam, ipsa nominum interpretatio declarat. Synagoga Gręce, Latine congregatio dicitur. ecclesia autem conuocatio interpretatur. hęc propria naturę rationalis, illa etiam ad pecudes pertinet. Itaque Ecclesię sicut magis singulare nomen, ita dignitas major et gratia plenior. Hęc ergo ciuitas illa in quam mittuntur apostoli ut Domino parent Pascha. hoc est cibum,
611. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] Gręce, Latine congregatio dicitur.
ecclesia autem conuocatio interpretatur.
hęc propria naturę rationalis, illa etiam ad pecudes pertinet.
Itaque Ecclesię sicut magis singulare nomen,
ita dignitas major et gratia plenior.
Hęc ergo ciuitas illa in quam mittuntur apostoli ut Domino parent
Pascha.
hoc est cibum, de quo ipse ait:
612. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] Luc. 10
In ecclesia per baptismum renouamur |
et encęnia facimus,
613. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] constituti cogitatione comminiscimur,
dum solemnia sacra celebramus,
614. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
qui Dei iussa parui ęstimat.
Hoc idem per Hieremiam Spiritus Sanctus affirmat dicens:
615. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] suam, alius ad negotiationem suam. Delicię quippe hujus sęculi et ipsa terrenarum opum cupiditas auertunt animum a cęlestium contemplatione | et caduca bona ęternis pręferre compellunt , quia hęc futura expectantur, illa uero pręsenti uoluptate deliniunt. ita ut quę nondum habentur, iam uel non esse omnino | uel haberi non posse credantur. Illi ergo qui tam impie subuersi sunt, nec fidei certę | nec firmę spei sunt. Alii luxurię, alii auaritię student | et
616. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] uitiorum. De animi imbecillitate. Caput XV Si eum fortem esse constituimus, qui cupiditatibus dominatur, quis erit imbecillus et infirmus nisi qui sese his in seruitutem dederit? Hęc autem seruitus multo turpior atque foedior est | quam illa quam fecit captiuitas | aut quam nascendi attulit conditio. Neutra enim istarum officit quin etiam in ipsis magis liberi dominis nostris esse possimus. Maior quippe libertas est | non esse subiectum uitiis | quam non
617. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] non enim qui seipsum commendat ille probatus est,
sed quem Deus commendat.
Audiamus et Dominum pręcipientem:
618. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] est uiuorum et mortuorum. Plura quippe mortis genera sunt. est proprie mors corporis recedente anima, quę uiuificat illud. est per metaphoram mors animę, cum propter peccatum a Deo deseritur. est mors reorum poena in inferno. hęc in Apocalypsi secunda mors appellatur. Quanuis enim anima etiam peccatrix immortalis sit, mortua tamen est, tum quando in corpore non Deo uiuit sed peccato, tum quando in inferno poenas luit eternas.
619. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] Animam igitur a corpore decedentem soli illi, qui saluare potest, commendemus. Qui ut hoc nobis insinuaret, iam morti propinquus, iam spiritum traditurus: Pater inquit in manus tuas commendo spiritum meum. et hęc dicens expirauit. Et nos ergo commendando animam Deo | misericordiam-que eius implorando | ac precibus insistendo uitam istam finiamus. et tunc sequentur, quod paulo ante diximus: Preciosa in conspectu Domini mors
620. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] erat, in homine assumpto crucem passus est. ne id nos pro nomine eius subire timeremus, quod ille pro amore nostro proferre uoluit. Ne autem paupertatem metuas: Quęrite inquit primum regnum Dei, et hęc omnia quę uidelicet uitę necessaria sunt | adiicientur uobis. Ne etiam mortem exhorrescas ait: Qui credit in me, non morietur in ęternum . ne denique suppliciis terrearis: Mundus inquit gaudebit, uos uero contristabimini | sed tristicia
621. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
Hoc certe ipso pollicetur dicens:
622. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] Tunc tamen melius duplici honore digni erunt, cum animę simul et corporis beatitudine perfruentur | et aliquot felicitatis gradus cęteris eminentiores apparebunt. Satis hęc de sacerdote | nunc de sanctarum lectionum studio fideli animę admodum necessario tractabimus. Nihil enim recte discitur, quod de ipso ueritatis fonte non hauritur. De studio lectionis. Caput
623. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] plenissime discitur, quid facere, quid uitare, quid credere, quid amare, quid sperare nos oporteat, ut cęlo digni simus, cum terram reliquerimus. In his Deum Patrem a quo omnia, in his Filium per quem omnia, in his Spiritum Sanctum in quo omnia facta sunt inuenies. et hęc tria unum Deum, unam hipostasim esse melius credendo intelliges | quam intelligendo credes. Magnum quippe mysterium est sancta Trinitas, humanę sapientię altitudinem excedit | fide percipitur. sine qua ad beatorum
624. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
humanę sapientię altitudinem excedit |
fide percipitur.
sine qua ad beatorum ęternitatem nemo transfertur.
Audiamus autem in Euangelio Dominum Iesum Patri suo loquentem ac dicentem:
625. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] possis:
626. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] iudicandus, cum mortui resurgent uiui | et canente tuba throni positi erunt, ut quisque illud quod uiuendo meruit, premium consequatur. Hinc demum neque beatorum glorię ullus unquam erit finis | neque supplicii iniquorum. Atque hęc sane sunt nouissima illa, quorum nos memores esse iubet Salomon ne peccemus. Nihil enim uel peccandi appetitum magis frenat quam future damnationis metus, uel ad uirtutem magis excitat quam mercedis promissę spes. Vt igitur probe innocenter-que uiuas, imitare Prophetam
627. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | Section] alia impietate subuersus es, cogita quo excideris, quantum mali perpetraueris, et ad mentem sanam rediens amaris fidei fletibus, Petri exemplo, laua perfidię sordes, et mereberis rursum fieri membrum Ecclesię, a cuius corpore auulsus fueras | et iam cum mortuis computatus. Hęc tecum meditare, hęc mente reuolue. Nunquam ueniam desperabis o peccator, si et istorum quos modo commemorauimus crimina | et Domini erga ipsos benignitatem atque misericordiam recte metitus fueris. Sed fortasse dices: Non solum grauia et horrenda sunt
628. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | Section] es, cogita quo excideris, quantum mali perpetraueris, et ad mentem sanam rediens amaris fidei fletibus, Petri exemplo, laua perfidię sordes, et mereberis rursum fieri membrum Ecclesię, a cuius corpore auulsus fueras | et iam cum mortuis computatus. Hęc tecum meditare, hęc mente reuolue. Nunquam ueniam desperabis o peccator, si et istorum quos modo commemorauimus crimina | et Domini erga ipsos benignitatem atque misericordiam recte metitus fueris. Sed fortasse dices: Non solum grauia et horrenda sunt peccata mea, verum
629. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] Vt autem et ad uos pertineat, redite iam ad mentem et intelligite: ideo festis diebus a secularibus negociis feriandum pręcipi, ut exerceamur in diuinis | et non ut hauriendis luxuriis uoluptatibus-que incumbamus. Et hęc sane pręcepta sunt, quę ad Dei duntaxat cultum spectant. reliqua uero circa charitatem, quam proximis debemus uersantur. Quartum. Honora inquit patrem tuum et matrem tuam, ut sis longęuus super terram, quam Dominus Deus tuus
630. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] nihil aliud est |
quam firmus in malum consensus.
quod quanuis non fiat,
factum tamen iri cupimus.
De mandatorum consyderatione
Caput IV
Hęc sunt Legis mandata in tabulis lapideis digito Dei descripta,
ut cum omnia quę Legis sunt didiceris,
ista potissime teneas,
quę modo magis exquisito magis-que mirabili tradita sunt populo fideli.
631. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] Vera sapientia est Deum nosse et tam edicta quam interdicta eius tota animi sedulitate obseruare. Cęterum, nequis obseruandorum difficultatem ignauię suę fauens insipienter excuset et impossibilia esse prędicet, audiat Ioannem Apostolum dicentem: Hęc est charitas Dei: ut mandata eius custodiamus. Et mandata eius grauia non sunt. Audiat et Moysen in Deuteronomio sibi loquentem: Mandatum hoc quod ego pręcipio tibi hodie, non supra te est, neque
632. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] loqueretur: Scio, inquit, quia mandatum eius uita ęterna est. Si ergo tantę mercedis compotes esse cupimus, Dei mandata ne deseramus. Quę sicut perfectę uirtutes sunt, ita perfectionis numero, id est, decade censentur. Hęc est itaque frugum decima sanctarum in horreum Dei inferenda multo melius quam illa, quę de terrę foetibus collecta offerri solent. Hę sunt decem conchę a uero Salomone positę, in quibus lauari debent, non pecudum ut olim, sed animarum nostrarum uictimę in holocaustum
633. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] sanctarum in horreum Dei inferenda multo melius quam illa, quę de terrę foetibus collecta offerri solent. Hę sunt decem conchę a uero Salomone positę, in quibus lauari debent, non pecudum ut olim, sed animarum nostrarum uictimę in holocaustum charitatis Deo consecrandę. Hęc est cithara illa ille-que decacordus , ad quem nos hortatur Dauid dicens: Confitemini Domino in cithara, et psalterio decem cordarum psallite ei! Hę denique sunt decem plagę illę, quibus pharao, aduersarius noster, percutitur et nos per eas
634. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
Ita tamen proximum dilige,
ut Deum non offendas.
Ita Deum ama,
ut nihil magis,
nihil ęque |
amasse arguaris.
635. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] illa, quę uel per Patrem uel per Filium uel per Spiritum Sanctum iubentur, unius Dei iussa esse credamus, unius maiestatis imperia. Quędam tamen ad tempus obseruanda, ut illa, quę futurorum figuras continebant, quędam semper, ut hęc ipsa de quibus nunc agitur, quę ad uitę morum-que institutionem spectant. Illa uero, quę perfectionis sunt, id est, ut paupertatem castitatem-que colamus, monasticę uitę modum normam-que sectantes, nostro relicta suunt arbitrio, antequam ea seruandi uoto nos obligemus.
636. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] in fide!
Vigilantia primo opus est,
ne imparati opprimamur,
deinde fide,
ut resistamus et uincamus.
Quod si sępius uincere contigerit,
etiam uirtute proficere continget.
Superatis enim nequitię suggestionibus |
restat ut ad bonorum operationem conuertamur.
Ad hęc autem perficienda non sufficit nostra fragilitas.
637. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] Ac ne solis discipulis id pręceptum quis diceret: Quod uobis dico, inquit, omnibus dico: Vigilate! Dominus domus huius, id est, corporis humani est Christus. Serui sunt quinque sensus, ianitor anima. hęc si bene uigilauerit, sensus ipsi ad bene operandum recte disponentur. Isto autem modo expectatus Dominus cum uenerit, neque in seruis neque in ianitore quod condemnet inueniet. Tametsi Dominus noster in fine seculorum uenturus sit,
638. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] gustamus. Per has mundatur animus, acuitur intellectus, mens ad cęlestia contemplanda errigitur | et gaudia illa quę eloqui nescit, se interdum sensisse miratur. Hę sunt sanctarum uigiliarum dotes, hęc commoda. quę si tanta non essent, immo si minora forent quam dicimus, uigilandum tamen nobis esse suaderem, ne somnolentię damna subire cogamur. Quę nunc nosse operęprecium erit, ut mali comparatione bonum ipsum quanti
639. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] periculum euaserunt.
Iosephus in somniis accepto responso,
cum puero Iesu et matre eius uirgine fugit in Aegyptum,
ut ipsum Iesum neci subtraheret,
qua Herodes ipsum solum quęritans aduersus insontem multorum infantiam
erat sęuiturus.
Ad hęc non pauca in sanctorum uitis relata legimus,
quibus credere compellimur |
per quietem sępenumero quę uera sunt reuelari.
cum pręsertim ipse Dominus (ut in Numeris scriptum est) dicat:
640. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] Frustra igitur heretici precibus insistunt, frustra omnes illi, qui Christi religionem ueritatis fide non sequuntur. Nunquam futurę salutis, quam orant, compotes erunt, nisi crediderint. Ad hęc si precatione poposcerimus rem aliquam, cuius incertus est exitus, id est, qua impetrata nescimus, utrum commodo an incommodo nobis futura sit, Dei uoluntati committamus, ut non quod ipsi cupimus pręstet, sed quod ille nouit neque noxium neque inutile fore, quia Redemptor quoque
641. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] illuminatur uirtutum-que incenditur amore, ita ut ab iis, quę Deo displicent, penitus expiata cogitare incipiat, quę sint illa, quibus ille plurimum oblectatur, cupiens eidem in omnibus obsequi, in omnibus semper fideliter seruire. Hęc est igitur gratia, quę poenitentibus datur, sydus-que illud luculentum, quod magos, cum Regem mundi natum quęrerent, pręcessit. Sed cum in itinere ad Herodem diuertissent, fulgor, uię salutaris index, euanuit. Vbi uero discessum est ab Herode, rursum idem lumen apparens
642. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] atque ita pręualuit aduersarii sui potentię suę poenitentię uirtute. populus Israel. Ad hęc percurre Veteris Instrumenti historias, et inuenies Hebreum populum propter peccata hostili potestate frequenter subiectum, propter poenitentiam liberatum, propter peccata uictos, propter poenitentiam uictoria potitos. Hoc Iudicum liber continet, hoc Regum gesta testantur.
643. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] Nihil est quod magis cauere debes, ergo et nihil magis accelerare quam poenitentiam, per quam talia cauentur | et mutata sorte tam immensum malum uetatur, tamque immensum bonum acquiritur. Hęc sunt igitur uere poenitentis officia, quę retulimus, ut uidelicet uolens, non inuitus ad poenitendum accedas, ut humilieris, ut lugeas, ut uitam magis laboriosam uiuas, ut pręterita peccata succedentium uirtutum meritis compenses. utque
644. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] potest, quod poenitentibus miseratio non ignoscat diuina. Et cum ita sit, nonne stultissimum est id desperare, quod plurimis concessum fuisse non ignoras? Cęterum neque poenitentia ipsa peccati quicquam prodest ueniam desperanti, cum hęc ipsa desperatio peccatum tale sit, ut omne poenitudinis meritum euacuet atque irritet. Cayn Nihil profuit Cayno fratricidę, quod a Domino coargutus doleret, quia clementię diuinę derogauit
645. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] Ipsi iudicent inter lepram et lepram, ipsi peccatorum nostrorum morbos curent, ipsi nos ad ęternam transmittant salutem, suppeditantes quicquid ad eam assequendam nobis necessarium fuerit. Necessarium est autem baptismo ablui, chrismate inungi. sed quoniam etiam post hęc in multis delinquimus, nihil deinde ita necessarium est | ut peccatorum cum poenitentia confessio. Hac sola quoties cadimus, errigimur et stamus. Baptismus quidem sordes ante se contractas eluit semel, confessio semper.
646. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] quod apertum esset primis. Quamobrem et ab his descendentium Israhelitarum mos fuit, quoties erumnis oppressi essent, Dei opem implorare, cilicio contegi, cinere conspergi, ieiunio corpus affligere | et pręter hęc peccata confiteri. sic humiliati Deo miserante angustiis liberabantur | et a peccatis quidem absoluti abibant, pręter originis culpam, qua absolui non poterant, donec Redemptor in Lege promissus non uenisset. Quare nec illorum
647. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] Lege promissus non uenisset. Quare nec illorum confessio in Lege potuit esse ita plena (nihil enim ad perfectum adduxit Lex) ut est nostra in Euangelio. cum illa in parte manca sit, hęc per omnia integra et perfecta. Illa simul multorum, hęc singulorum. illa Deo audiente tantum, hęc etiam Dei sacerdote examinante et ab omnibus absoluente. Nondum enim illis mediator uenerat Christus Dominus, per quem reseratus est aditus ad cęlestia |
648. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] Quare nec illorum confessio in Lege potuit esse ita plena (nihil enim ad perfectum adduxit Lex) ut est nostra in Euangelio. cum illa in parte manca sit, hęc per omnia integra et perfecta. Illa simul multorum, hęc singulorum. illa Deo audiente tantum, hęc etiam Dei sacerdote examinante et ab omnibus absoluente. Nondum enim illis mediator uenerat Christus Dominus, per quem reseratus est aditus ad cęlestia | et cuius cruore a corruptę originis culpa expiati in sancta
649. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] Lege potuit esse ita plena (nihil enim ad perfectum adduxit Lex) ut est nostra in Euangelio. cum illa in parte manca sit, hęc per omnia integra et perfecta. Illa simul multorum, hęc singulorum. illa Deo audiente tantum, hęc etiam Dei sacerdote examinante et ab omnibus absoluente. Nondum enim illis mediator uenerat Christus Dominus, per quem reseratus est aditus ad cęlestia | et cuius cruore a corruptę originis culpa expiati in sancta coepimus introire | et hęredes fieri non
650. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
non iam ad inferos ut ueteres illi,
sed ad cęlestem patriam,
ut in Christo renouati transmigramus.
Tantę igitur uirtutis est nostra confessio,
ut non solum de peccatoribus iustos faciat,
sed etiam de terrenis cęlestes,
de mortalibus immortales,
de miseris felices.
Hęc enim confessio peccata delet |
et animam a morte liberat.
quod ostendit Ezechias ad Dominum dicens:
651. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
Per hanc praui cogitatus dissipantur |
et qui boni sunt succedunt.
sicut Salomon in Prouerbiis affirmat dicens:
652. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] supponere fuit ausus. percussit eum Dominus (ut ait Scriptura) super temeritate et mortuus est. Atque ut apertius intelligas distantiam digne et indigne ad sacrosanctum libamen accedentium, disce quid in Esaia scriptum sit: Hęc dicit Dominus Deus inquit: ecce serui mei comedent, et uos esurietis; ecce serui mei bibent, et uos sitietis; ecce serui mei laudabunt prę exultatione cordis, et uos clamabitis prę dolore cordis | et prę contritione spiritus ululabitis .
653. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] Parandi autem uictus nimiam solicitudinem Dominus quoque extenuat cum ait: Nolite soliciti esse dicentes: Quid manducabimus, aut, quid bibemus, aut quo operiemur, sed quęrite inquit primum regnum Dei et iustitiam eius, et hęc omnia apponentur uobis. Ne quem ergo ad Dei seruitia iterum retardet inopię metus, his Domini uerbis confirmatus in illo spem collocet. non tamen ocio et ignauię sese dedat: laborantes ille adiuuat, non desides neque
654. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] beatitudinem peruenitur.
655. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] nullum discrimen sit, nisi quod alter altero facilius curetur. Tutius est autem secretum aliquod committere stulto quam ebrioso. neuter scit arcanum cęlare, stulti tamen uerbis nemo adhibet fidem, ebrio magis creditur. Ad hęc inter compotantes frequenter leuissima de causa exurgunt rixę, concertationes, uulnera, cędes. Vnde Salomon in Prouerbiis ait: Qui dimittit aquam, id est qui mero uino utitur,
656. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] quod inter uiuentes acerrimus dolor sit, qui hominem flere et dentibus inter se collisis stridere cogit. Vt ergo intelligas poenarum grauitatem quę sunt in inferno, per eius poenę similitudinem tibi loquitur, quam in hac uita grauissimam esse non ignoras. Hęc autem consuetudo est diuinę Scripturę, ut spiritalia quę non intelligimus, per corporea quę nouimus, nobis insinuet. Maxima enim summa-que esse | et in paradiso gaudia | et in inferno supplicia credendo confitemur | quanta autem uel qualia sint,
657. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] Maxima enim summa-que esse | et in paradiso gaudia | et in inferno supplicia credendo confitemur | quanta autem uel qualia sint, fando explicare nescimus. Et si maiora sunt quam dici queant, omissis omnibus hęc sola cauere, sola illa maxime expetere debemus. De remedio crapulae. Caput XXV Igitur quoties tibi in conuiuio esse contigerit, ubi et uina preciosa
658. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] Saturaui eos et mechati sunt, et in domo meretricis luxuriabantur | equi amatores in foeminas et emissarii facti sunt; unusquisque ad uxorem proximi sui hinniebat. Et in Ezechiele: Ecce inquit hęc fuit iniquitas Sodomę: superbia, saturitas panis | et abundantia, et ocium ipsius. Quanto igitur melius penuriam pati | et continentię uirtute abundare | quam copia rerum affluere et turpis luxurię sordibus inquinari? Quanto
659. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] Quicquid tamen futurum sit, hoc nobis relinquitur solatii quod licet urbes regna-que destruantur, ipsa Christi religio nullis hominum uiribus poterit aboleri. Quanuis cuncta defecerint, illa cui neque portę inferni pręualere queunt, non deficiet. et hęc est uictoria quę uincit mundum fides nostra. Quę si obteri unquam potuisset, prius (ut equidem reor) pedibus multorum qui pręsunt, quam eorum qui persequuntur, obtrita fuisset. Plurimi quippe ideo clericatum profitentur | et
660. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] qui permansistis mecum in tentationibus meis | et ego dispono uobis, sicut disposuit mihi Pater meus regnum, ut edatis et bibatis super mensam meam in regno meo, et sedeatis super thronos duodecim iudicantes duodecim tribus Israhel. Ad hęc omnino necessarium est, si salui esse cupimus, ut in omnibus Dei pręceptis perseueremus, cauendo illa quę uetantur | et quę iubentur faciendo. Beatus est qui cum psalmista dicere
661. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] Et qui in agro uitę actiuę operam patrifamilias locauerunt, non reuertantur tollere tunicam suam, ne rursum inutilem ociositatem, quam recusarunt, induant | et labore intermisso promissę mercedis denarium amittant. Horum autem hęc summa est, ut cum relictis uitiis uirtute proficere coeperimus diuinis obtemperando mandatis, rursum ad uitia non relabamur, ne prouerbio detur locus: Canis reuersus ad uomitum, et Sus lota in uolutabro luti.
662. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] ut carnalia tantum curet |
et spiritalia omittat.
ne prudentiores appareant filii huius seculi in generatione sua filiis
lucis,
id est,
infideles fidelibus,
dum illi diligentius cautius-que humana exequuntur negocia quam hi
diuina.
Hęc de prudentia et simplicitate.
nunc de sapientia,
quę et has et reliquas omnes amplexa est uirtutes,
aliquid est dicendum.
Qvid sit sapientia et vbi qvaerenda.
Caput
663. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
Sapientia est
664. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] contempta idolorum cultura probauere. Totis enim imperii uiribus falsorum deorum religionem defenderant. uicti autem non armis, sed eorum qui cędebantur patientia Christum susceperunt, qui ab ipsis prędicatus fuerat. Atque hęc fuit uictoria quę uicit mundum, fides nostra. Pugnantes non repugnantibus cessere, inermibus armati | et quod mirabilius est | interemptis interemptores. Ab alteris in medium prolata Christi religio
665. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] Christianę scientiam non esse ueram, cui tam potentes inimici | non iam inuiti sed uolentes colla submisere? De scientia divinitvs tradita et sapientis officio Caput IV Hęc est scientia, quam a nobis exigit Dominus dicens: Misericordiam uolui et non sacrificium, et scientiam Dei plus quam holocaustum. . Hanc ipsam autem Dei scientiam a se peti iubet, cum ait: Siquis sitit, ueniat ad me et bibat. . et: Ego sum ostium, inquit,
666. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] Deo credunt. Quamobrem nobis non humana sed diuina doctrina institutis cum Saluatore nostro, Dei Filio, gratię agendę sunt | sic dicente: Confiteor tibi, Pater, domine cęli et terrę, quia abscondisti hęc a sapientibus et prudentibus, et reuelasti ea paruulis. ita Pater, quoniam sic fuit placitum ante te. Qvod sola dei sapientia efficit beatos. Caput VI Et quoniam
667. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] labor, non persecutionis immanitas ab officio deterruit | et te pigebit illorum saltem, a quibus nihil mali metuis, tuę sapientię medicamenta conferendo | saluti consulere? et multorum animas Domino tuo lucrari? Satis hęc de sapientia. nunc simplicioribus detegamus inimici dolos carnis-que pugnas, ne ab iis incauti imprudentes-que superentur. De demonum natura. Caput IX
668. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] igitur spiritus sunt | nocendi cupidi, iusti expertes, fastu elati, astu callidi, inter cęlum terram-que habitantes, donec postremo ad inferna detrudantur. ut tanto eant inferius, quanto altius efferre sese conati sunt. Qui ut ei cuius iudicio ad hęc ima deiecti sunt aduersentur, homini inuident | atque illos maxime infestant, quibus beatitudinem, quam ipsi amiserunt, promissam cognoscunt. Gentilitas demones alios bonos alios malos esse dixit. nos uero sub hoc
669. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] ut cum nullo malorum odio, nulla persecutione, nullis iniuriis | a iustitię pietatis-que proposito repelli potuerint, multo plus gratię sibi apud Deum comparent | quam comparassent, si nihil in uita aduersi paterentur. Ad hęc ipsa summi rerum Opificis prouidentia cum bona multa condidisset, etiam mala quędam his contraria fieri iussit, ut bona malorum comparatione optabiliora redderet. Paradisum itaque magis desyderamus, quia scimus et infernum esse; uitam propter metum
670. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] iudicio iudicabis. Diaboli itaque uasa sunt, qui erroribus catholicam fidem impugnant | atque ab iis qui pro ueritate resistunt damnandi, ut et uicti poenas | et uictores gloriam sortiantur. Sequitur enim: Hęc
671. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] est * add. hęreditas seruorum Domini, et iustitia eorum apud me dicit Dominus. De nominibus demonum propriis. Caput XI Ad hęc ut plenius demonum deprauata natura nobis nota sit, scrutemur in Scripturis, quam uarie aliquando appellati fuerint | et ipsa nominum diuersitas diuersa illorum uitia monstrabit. atque ut a propriis peculiaribus-que incipiamus.
672. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
673. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] Dominus opem afferret, nisi furorem eorum uis diuina cohiberet astum-que reprimeret? De nominibvs demonvm pvblicae dignitatis. Caput XIII Et hęc quidem a brutis animalibus mutuata nomina. illa ab hominibus, quę partim publicę dignitatis sunt, partim conditionis priuatę. Rex Nam et rex dicitur, ut in Prouerbiis: Vę
674. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] ad uitia. Itaque nisi nostra sponte manum dederimus diabolo | et eius malignę suggestioni consenserimus, oppugnare quidem arcem animę nostrę poterit, expugnare non poterit. Et hęc sane sunt publicę potestatis magis insignia nomina, quibus illum dignum non sua merita, sed hominum peccata fecerunt. ueniamus ad priuata. De nominibvs demonvm privatae conditionis. Caput XIV
675. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] ignitus clypeus homines urget in libidinem, ut per stupra adulteria-que traductos mactet gladius exacutus. Turpis enim uoluptatis finis est interitus. breuissimum est quidem quod delectat, quod autem torquet et excruciat, ęternum est. Rursum in Ezechiele mons Seyr nuncupatur: Hęc dicit Dominus Deus: Ecce ego ad te, mons Seyr! Et extendam manum meam super te, et dabo te desolatum atque desertum. Seyr interpretatur hispidus | et pilosus. Diabolus quippe Esau pilosi partes secutus aduersus populum Iudę, id est, confessionis, illos uidelicet qui
676. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] ista media que in latum longum-que tenduntur, et quę in imum potestates inferas, et quę in sublime | angelicas uirtutes. ut uidelicet pręsentia bene disponant ratione futurorum, in quibus necesse est | aut supplicia pati | aut beatitudine perfrui. Ad hęc pluuiam illam et flumina et uentos in Euangelio, quorum impulsu domus male fundata euertitur, demones esse intelligimus. Qui neminem quidem supplantant facilius | quam eos qui in se, cum solubilis harena sint, confidunt | et Christo
677. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] Cuius uiribus quis resistet? cuius insidias quis euitabit? nisi qui fidei spei-que et reliquarum uirtutum armis munitus fuerit. et cum aduersario congressurus uincendi fiduciam non in se, sed in Deo habuerit. Hęc de nominibus | nunc reliqua distinctius dispositius-que consideranda sunt. Quod tentationes pati necesse sit, maxime circa principia conuersionis. Caput XVI
678. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] et quem deiicere sperabat, ei maioris glorię adipiscendę prębuit occasionem. ut inter erumnas beatior fieret | quam cum prosperitatibus abundaret. Quis enim antehac patientiam eius laudauit, quam postea omnes admirati sunt? Hęc est igitur causa quare nobis Dominus dederit aduersarium, quare ab eo nos tentari uoluerit. ut uidelicet cum uicerimus, milites suos imperator benignissimus tanto magis remuneret quanto magis prompte ac strenue certauerimus. ad pugnam quippe non ad quietem in hoc terrę theatro missi
679. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] cupiditatibus per carnis blandimenta superari,
qualiter cum his quoque nobis decertandum sit uideamus.
680. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] decertandum sit uideamus.
681. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] eorum;
hoc est, in predam uoluptatum illecebris
delinimentis-que uitiorum.
Quibus tu impugnabare,
ut Domino tuo peccares |
et cęli terrę-que conditoris maiestatem offenderes.
Ad hęc, quoniam diuinis quoque disciplinis instructus uincere
didicisti,
ne ingratitudinis arguaris,
illud quandoque tecum repetas:
682. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] Non est autem esca neque potus regnum Dei. edemus ergo et bibemus non corporalia sed spiritalia alimenta, diuini conspectus perennem et nunquam defuturam dulcedinem | ineffabilis-que claritatis gloriam. Et hęc quidem erit militię nostrę merces, si modo uictores et non uicti de isto certaminis campo, in quo nunc positi sumus, decesserimus. Qvod oportet nos conformari Christo. Caput XXIV
683. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] uenemur, sed in omnibus ut Deus laudetur curemus. Qui enim ab hominibus gloriam quęrunt, gloriam ueram ac stabilem, quę a Deo est, accipere non merentur. Paupertas Ad hęc obseruandę paupertatis Domini exempla nobis abunde suggeruntur. De Virgine paupercula nasciturus | non habuit locum in diuersorio. editur in stabulo, reclinatur in pręsepio. Iam in ętate adulta | nihil se
684. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] :
non uirgam,
non peram,
non panem.
Prohibuit eis calciamenta,
prohibuit duas tunicas.
et:
685. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] postulatione nostrę uoluntati pręferamus Dei
uoluntatem.
686. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] Nocuit Israhelitico populo habitasse cum Aegyptiis. Inde enim Moyse duce egressi ritu eorum uiuere uolebant, crapulari, ludere, diis gentilium sacrificare . atque hęc causa fuit, ut posteri quoque eorum toties inimicis subiecti seruirent. Recte itaque dicitur: Filii abominationum sunt filii peccatorum, et qui conuersantur secus domos impiorum.
687. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] fieri, incidunt in tentationem et in laqueum diaboli et desyderia multa inutilia et nociua, quę mergunt homines in interitum et in perditionem. radix enim omnium malorum est cupiditas. quam quidam appetentes errauerunt a fide et inseruerunt se doloribus multis. Tu autem, o homo Dei, hęc fuge! Ad Timotheum enim scribebat. Qui enim talia non fugiunt, sed augendi peculii cupidine ducuntur, non homines Dei sunt, sed Mammonę serui. Homo Dei est qui cum Christo pauper est, ut in Christo diues sit.
688. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] sequi uoluerit |
partem-que reseruare in animo habuerit,
audiat ipsum dicentem:
689. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
690. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | Section] Amando igitur et a peccatis absoluimur | et Deo chari efficimur. non ea charitate qua etiam improbos diligere dicitur ut creator, sed qua electos duntaxat amplectitur ut Saluator. Hęc de charitate, quam Deo debemus, dicta sint satis, si quicquam de illa satis dici queat, sine qua nihil est salutare, nihil sanctum | nunc in proximos amoris officia pensemus. De charitate erga proximum. Caput II
691. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] dicens:
692. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] | uel tolerare iniuriosos | uel etiam pro persecutoribus orare. Item cum oportebit pascere esurientes, potare sitientes, inuisere infirmos, suscipere peregrinos, tegere nudos, redimere captiuos | et funerare defunctos. Atque hęc fere sunt charitatis pietatis-que officia lucis ęternę mercede compensanda, nisi forte aliquo inanis iactantię fumo infecta fuerint atque obscurata. de quibus singulis erit suo loco disserendum. Interim autem etiam inimicos amare a Domino discamus.
693. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] |
nec tinea potest corrumpere.
Quid quęreris de amissione fluxę atque fragilis rei,
et de ęterni boni possessione mox capienda non lętaris?
Ad illam diu optatam beatitudinem hinc decedens peruenies,
tantum ut uirtutes tibi sint comites cura,
quibus hęc promissa est merces.
Beatus es si cum Propheta dicere poteris Domino:
694. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] pręstantissima est.
percepisse tamen illam nihil proderit,
nisi etiam secundum illam uiuatur.
695. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] Dei.
Ad hanc considerationem et Apostolus nos uocat dicens:
696. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] inquit ministrari, sed ministrare. et cum dominus esset, seruum se fecit. Pręterea semetipsum abnegare | et aliorum subdi imperio, consummatę uirtutis est. quia et ipse obediens fuit Patri usque ad mortem crucis. Ad hęc non solum amicos sed etiam inimicos diligere, quia et ipse pro illis a quibus tormenta patiebatur orauit. Repudiatis etiam nuptiarum copulationibus perpetuam seruare castitatem, quoniam et ipse castus fuit, de casta matre genitus, de casto seruo baptizatus.
697. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] dictum est:
698. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] illa uirtute pręstare potuisset. neque prorsus omnes nihil prodesse sine charitate Paulus diceret, si ulla earum carere charitate potuisset. et si pares essent, quomodo staret illud, quod idem ait: Fides spes charitas, tria hęc, maior autem horum est charitas. In eadem quoque uirtute alium magis alium minus proficere nouimus, alium alio meliorem, sanctiorem, iustiorem | perfectiorem-que esse. et stellam a stella differre in claritate | atque inter
699. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] iusti meritum atque gratia.
Quę res etiam in Noe cum uxore et liberis nuribus-que seruato clare apparuit.
Iusti quippe in arca saluati sunt,
iniusti omnes diluuio perierunt.
700. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
701. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] percipite regnum a constitutione mundi uobis paratum.
qui et in peregrinos hospitales,
et in egenos liberales,
et in afflictos fuistis misericordes.
accipite tandem pro modicis magna,
pro terrenis cęlestia,
pro breuibus sempiterna.
Hęc igitur erit benedictio illa,
de qua Salomon ait:
702. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] potius debet quam homo. Qui cito irascitur, leuis est ut linum, qui cito placatur, mollis ut lana. qui immaniter furit, uestis ex pelle ferina est. Homo enim cum in honore esset, non intellexit | comparatus est iumentis insipientibus et similis factus est illis. Lepra hęc in stamine est et subtegmine. quia iracundus et intus furore ęstuat | et foris petulanti ore rixatur. Color albus Quoniam autem ubique color albus ac ruffus leprę tribuitur, quęri potest, quomodo albedo
703. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] obiter attingere,
quod post aliqua seorsum describitur,
ut maius aliquid innuat,
quam quod cum illis quę simul enumerata sunt,
commune sit.
Heretici
704. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] sunt,
commune sit.
Heretici
705. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] lapides in quibus orta est lepra, errui ac proiici iubet | et parietes radi, ut omni prorsus ablata errorum spurcicia nec maculam habeat Christi sponsa | nec rugam. Non ante pullulare coeperunt hęreses | quam disseminatum est Euangelium | nec ante lepra hęc iussa est obseruari caueri-que | quam filii Israhel Terram ingressi fuerunt promissionis. Porro si cui nostra leprarum expositio duriuscula fortasse uidebitur et extorta, sequatur alios, qui in ipsis enodandis magis sibi placuerint,
706. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] De peccatorum differentia. Caput XV Quędam peccata ita leuia sunt ac minuta, ut his carere omnino non possimus. et quia ueniam facile impetrent, a nonnulis uenialia nuncupantur. Hęc quidem a regno Dei non excludunt, aditum tamen ad illud tandiu impediunt, donec expientur. Nihil enim inquinatum illuc intrabit. Sed nunc de illis duntaxat nobis erit sermo, quę mortifera sunt | quę-que uitari et debent quidem et possunt. aut si commissa fuerint,
707. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] mortua est .
et in Apocalypsi angelo, id est, presidi ecclesię Sardis dicitur:
708. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] iniquitatem,
omnes iustitię eius obliuioni tradentur,
et in iniquitate sua quam operatus est,
in ipsa morietur.
Nec pręterita igitur nec pręsentia benefacta proderunt ei,
qui uel semel aliquid morte dignum commiserit.
Quid ad hęc?
Peccatum sapientię donum corrumpit |
et eum qui ante sapiens erat desipere compellit.
Tales erant de quibus in Hieremia conquęritur Dominus et ait:
709. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] nihil reliquum erit, nisi ut ad suplicia nunquam finienda damnentur | audiant-que omnium terribilium maxime expauescendam Iudicis uocem dicentis: Ite, maledicti, in ignem ęternum, qui paratus est diabolo et angelis eius! hęc ergo ultima peccati pernicies est, quod hominem ab hęreditate cęlestium bonorum exclusum ad ima poenarum loca ęterno relegat exilio. Denique peccatores mori dicuntur morte ęterna | sicut e contrario iusti
710. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] seruitus,
ueneficia,
inimicicię,
contentiones,
emulationes,
irę,
rixę,
dissolutiones,
hęreses,
inuidię,
ebrietates,
comessationes,
et his similia,
quę prędico uobis sicut prędixi,
quoniam qui hęc agunt,
regnum Dei non possidebunt .
Idem alibi repetens ait:
711. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] refrigeret.
Si talis est pręsentium diuitiarum fructus,
nonne stultissimus est,
qui eas concupiscit?
et non potius ad diuitias nunquam perituras aspirat?
Beati enim pauperes spiritu,
quoniam ipsorum est regnum cęlorum.
Qui ergo tria hęc quę proposuimus caruit ,
ille arbor bona bonos germinans fructus erit,
mala autem malos proferens fructus esse desinet.
712. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] esse subiiciendum. ut qui salutaria audire noluit, perditionis ęternę afficiatur suppliciis. De odoratu. Caput XXII Cauendum post hęc ne per narium foramina illapsus odor sua suauitate animum uirilem effoeminet | et homo unguentis delibutus contemnatur, qui autoritate pręstare debet. Odores quippe ipsos, quemadmodum et cantus oris et neruorum tibiarum-que sonos ad
713. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
Gula Sodomitas et Gomorreos prius in nefandos
egit concubitus,
deinde igne et sulphure de cęlo pluente extinxit.
gulę uitio id illis accidisse Dominus testatur in Ezechiele dicens:
prima VII
715. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [page 505 | Paragraph | SubSect | Section]
Ac ne iam grandioris ętatis eam arctam uiam ingressum dicas,
audi ipsum in psalmo confitentem:
716. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] Ipse Dei filius Christus uirginem matrem sibi elegit, uirgo ipse permansit, uirginum sponsus dici uoluit. sed neque baptizari nisi a uirgine sibi placuit | neque matrem cum ab ea decederet nisi discipulo uirgini commendare. Hęc autem omnia, ut quam Deo grata esset uirginitas doceret. cuius conseruandę matrem foeminis, se masculis in exemplum dedit. Exinde uterque sexus profiteri coepit uirginitatem | et ineundi coniugii prolis-que
717. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] Nisi ergo illa seruaueris, licet castus, licet integer sis | et mente atque corpore impollutus, uitam habere non poteris. Castitatem uouisti, diuitias contempsisti, cętera religionis uota suscepisti. hęc per se quidem uitam beatam non merentur. si tamen uirtutibus mandatorum Dei coniuncta fuerint, ad multo altiorem beatitudinis gradum te prouehent | quam si absque his mandata tantum obseruasses. Felix igitur illa uirginitas, illa
718. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] Qui potest capere capiat.
Vt autem ad capiendum quod proposuit enitamur,
pręmiorum magnitudine nos prouocat per Esaiam dicens:
719. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
720. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] Nunquid tu illo sanctior, ut tales foeminas non solum intueri, sed etiam cum iisdem colloqui, cum iisdem considere et commorari | et fortasse ridentibus arridere non timeas? Ad hęc memento quod idem periculum ueriti plerique fideles et paternam domum ne inter mulieres uersarentur derelinquunt | et urbibus excedunt | et sola atque hominum cultu deserta loca penetrant. ibi Domino seruientes, quo ne nomen quidem foeminę possit accedere. Siqua eos aliquando uisę
721. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] dubitant | et zelotypię uitio uel maritus mechum | uel uxor pellicem imaginatur ac timet. De filiorvm edvcatione familiaqve regenda. Caput X Post hęc optimos habere liberos gloria est parentum. Patris igitur matris-que erit officium | ex se genitos non ad luxum sed ad modestiam educare, non blanditiis emollire, sed castigationibus cohibere, pie religiose-que institutere. plectere si
722. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] de utroque sentimus.
Prior est apud Deum qui foeminam nescit,
deinde qui post cognitam
castitatis uotum suscipit,
postremo ille qui gignendę prolis gratia
matrimonio seruit |
et pudiciciam atque charitatem genitali thoro debitam colit.
Hęc sunt tria illa hominum genera,
de quibus in Euangelio dicitur:
723. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] et animę quam corporis pati mortem. (!) Resipiscite igitur impudici, redite ad cor fornicatores, exurgite de stercore meretrices, dum licet, dum poenitentię superest tempus, ne post hęc tristius uobis acerbius-que contingat | quam Sodomitis, quam Gomorreis, quam Zambri et Madianitidi scorto, quam denique est illud quod in puniendo adulterio Lex decernit. Nihil enim terribilius dici aut excogitari potest | igni inextinguibili, tenebris
724. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] elemosinam?
Dimitte iam tandem errorem istum,
ne tibi magis quam aliis credens
pereas .
et Iacobi apostoli sententię adhęrere incipe dicentis:
725. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] esse hospitales.
Hi uero qui peregrinum,
ut apud ipsos maneret,
coegisse dicuntur,
cognoscere meruerunt Iesum |
et caligine oculorum ac mentis detersa resurrectionem eius lęti uidere,
quem lugebant crucifixum.
Ad hęc in Exodo est pręceptum:
726. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] Assyria captiuus teneretur, in eos qui secum capti erant, benignitatem exercuit, uerbis consolando, rebus iuuando | et eos qui diem suum obiissent, mandando sepulturę. Dum-que aliorum angustias miseratur, suas non sentiebat. Hęc de illis quibus adesse debemus opera atque pecunia | nunc quantum erit largiendum inopi | et pro quibus elemosinę faciendę breuiter expediemus. Qvantvm pavperi sit largiendvm. Caput XIV
727. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] inuenies.
728. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
Vt igitur cęlestes ęternas-que opes capiamus,
primo ueritatis cognitione opus est |
ueri-que confessione,
deinde ut delicta nostra expientur,
et qui prius peccatis grauabamur,
bonis actionibus proficiamus.
Hęc autem omnia pręstare poterit fidelis ac syncerę mentis elemosina.
729. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
Quod si etiam gentilium in pauperes pietatem Deus respicit,
quanto magis credentium atque fidelium?
Audi Scripturam dicentem:
730. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
iste in excelsis habitabit.
Munerum ergo auidus et a recto auersus,
non in excelsis,
sed in ima habitabit inferni.
Pręsbiter
Hęc sors etiam illorum erit,
qui se Dei seruitio ideo dedicant,
ut mammonę,
non ut Deo seruiant.
Quibus ipse in Euangelio respondens ait:
731. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] |
et illis simillimus quibus dicitur:
732. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] |
illa concupiscere,
quę non nisi cum uirtutum detrimento queat acquiri?
733. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
734. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] 29 Donec accipiant, osculantur manus dantis, et in promissionibus humiliant uocem suam, sed in tempore redditionis loquentur uerba tedii et murmurationum. Fallaces. Ad hęc nihil illis fallacius est. qui enim diuitias amat, nec periurare timet | nec alios fraude circumuenire dubitat | nec eum omnino aperte mentiri pudet, siquid ex eo se facturum lucri credit. neque quisquam est, qui in leuissimis etiam rebus tam facile iurat
735. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
736. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] posse sciunt, nisi illas abiecerint. Et cum nihil preciosius uirtute sit, quis negauerit eos multum lucrifacere qui in dando reddendo-que beneficio et liberales imprimis et grati esse student? Hęc enim ea res est, quę amicos comparat, quę inimicos placat, quę Deum propiciat, quę immortalitatem mortalibus donat | et de terra sublatos cęlo inserit sedibus-que sanctorum. ut semper beati sint, qui ut charitatem seruarent, semper munifici liberales-que fuerunt. Is
737. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] Dominus fideliter sibi seruientes | beneficiorum-que suorum non oblitos | ita ut dictum est fouet, ita amplexatur in terris adhuc uiuentes, quanto magis ad cęlestis beatitudinis domicilia mansiones-que angelorum translatos? Hęc de Veteris historię fontibus hausta iam exigere uidentur, ut a Nouę salubrius fluentibus aquis aliqua deriuemus, ad eandem gratitudinis uirtutem accommodata. De gratis erga devm in testamento novo. Caput
738. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
739. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] soluti sunt. Omitto nunc Machabeos | Iudam, Simonem, Ionatham. qui Dei sui nomine inuocato parua manu ingentes hostium copias pluries fudere. Magna quidem et immensa beneficia hęc, maiora tamen accepturi erant, si istorum quę acceperant largitorem non deseruissent. Nunc ergo quod superest, breuiter expediemus, qua ingratitudine usi sint | quanta-que Deo ulciscente pati meruere.
740. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] Longum admodum foret memorare scelera singulorum, qui inter Iudeos impii infidi-que fuere. Omnium ergo simul in Deum suum infidelitas detegatur | poena-que infidelitatis. ut cum hęc nota fuerint, simul constet et ingratitudinis magnitudo | et iusti Domini in ingratos pręsens uindicta. quam siquis euitauerit, nec futurę quidem, quę omnium acerbissima est, obnoxius erit. Dum Moyses in
741. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] indignos tabularum beneficio testatus, de monte descendens ipsas confregit | uitulum-que contriuit. deinde Deo iubente Leuitę sumptis armis die illo uiginti tria milia fere ex iis qui uitulum adorauerant occiderunt. ut eum morte dignum esse noueris, qui in Deum ingratus est. Post hęc contempto cęlesti cibo cum Aegyptias dapes concupissent, aduersus Deum et Moysen mussitantes, prouocatus in iram Dominus multa coturnicum ui castra operuit, ut cupidini eorum satisfaceret. Cęterum dum adhuc carnes dentibus manderent, animas
742. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] uiuentes Deum orasset. ad eius preces cessauit ignis. (!) Deus enim iniuriam illam illatam sibi deputat, quę seruis suis indigne infertur. Quando quidem sic ultus est eos, qui Moysen et Aaronem minaciter impetere ausi fuerant. Post hęc profecti de monte Hor per uiam quę ducit ad Mare rubrum pertesi itineris laborem rursum reclamant. sed neque hoc fuit illis impune. Ignitorum serpentum ictibus percussi moriebantur. Hinc tandem humiliatis ac ueniam poscentibus | Moyses Domino iubente serpentem ex
743. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] Caldeorum rex, urbe potitus est, Sedechiam cum liberis fugientem comprehendit, liberos illo spectante trucidare iussit. ei uero nequid deinde iocundi uideret, oculos erruit | et uinctum secum Babylonem abduxit. Post hęc Nabuzardan ducem cum ualida militum manu misit, qui moenia urbis demolitus solo ęquauit, domos templum-que incendit, ciues in seruitutem ad Caldeam transtulit | et cum illis uasa templi aurea, argentea | ęnea |
744. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] simulauerit, nihil in ipsum impie neque cogitauerit | neque fecerit | et nunquam de clementia Dei diffisus omnem salutis suę spem in ipso sitam fixam-que semper esse curauerit | et tandem mori potius quam Deo peccare optauerit. Atque hęc hactenus. nunc autem ad reliquas charitatis partes descendere statuens, arbitror non minimam, sed pręcipuam potius esse: cum bene uiuendi pręcepta didiceris, operam dare ut alios doceas. Igitur de illius qui docere uult officio disseremus. deinde uidebimus
745. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] , his contenti simus. Vitanda est etiam humanę laudis captatio. ne pro labore doctrinę | laudem quę a Deo est amittamus. Ad hęc ne illi quidem recte, qui ecclesiastici doctoris officium professi, dimisso Euangelio quęstionibus nihil ad rem pertinentibus occupari solent, qui syllogismos enthymemata-que proponendo philosophantur | uel poetarum figmenta decantant | uel explicandis
746. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] tamen postquam eorum qui commendantur sermones lectitando edidicerint, confidenter prędicant. Tolerandos puto, dummodo aliquid ultra non pręsumant. Sed uerendum est, ne post hęc auditorum palpatione deliniti | se esse magistros arbitrentur, cum non fuerint discipuli, et aliquid uel addant arroganter | uel mutent inconsulte | uel subtrahant licenter. Multi me laudant inquiet aliquis. Noli multitudini
747. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
Ob hoc Paulus apostolus |
Petrum,
Iacobum et Ioannem uocauit columnas,
quarum stabilimentum a Domino est,
qui in psalmo de Ecclesia loquens ait:
Ego confirmaui columnas eius.
748. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] dicens:
749. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] maioris pręstantię fore illorum beatitudo quam aliorum sanctorum.
quando quidem iis rebus comparantur,
quę inter ista nostro aspectui patentia omnium pulcherrima apparent |
et terram omnem suo illustrant lumine.
Ad hęc si eos in terra prę cęteris reuereri iubemur,
quomodo non etiam in cęlo altiorem honoris gradum adipiscentur?
Ait enim Apostolus:
750. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] fruges, nisi araueris sementem-que feceris. Primo homini dictum est: In sudore uultus tui uesceris pane tuo. et tu panem parare tibi posse putas nihil agendo? uel cupidines malas uincere et sensibus imperare? Crede mihi non ocium hęc omnia superat, sed labor improbus (ut poeta inquit) et duris urgens in rebus egestas. Monachum itaque et pauperem et laboriosum esse oportet: pauperem ut in Deo diues sit. laboriosum ut facilius
751. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] ad quęque turpia facile se pertracturos,
quasi piscem hamo sperarent,
donec ad interitum usque deducerent.
In hunc enim interitum corruit et Sodoma,
de qua dicitur:
752. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section]
quę in arcano latebat |
et quam ne philosophi quidem inuenire poterant,
eam nos Christo monstrante didicimus.
753. Marulić, Marko. Evangelistarium, versio electronica [Paragraph | SubSect | Section] iudicatur.
De exaltatione hvmilivm in lege.
Caput XXII
Non solum autem quę poposcerint humiles consequuntur,
sed etiam mirabilium operum gratia donantur,
et post hęc pręmia beatitudinis ęternę cumulatius capiunt.
et cinerem se esse dixit loquens cum Deo,
benedicitur-que ei et semini eius.
bona amisisset,
ad extremam redactus miseriam |
humilitatis uirtutem non amisit.
Folium se quod uento rapitur et stipulam siccam uocat,
dum Dominum alloquitur,
et tot tantis-que calamitatibus affectus nihil stultum locutus est.
Post hęc sibi restituta duplicia recepisse dicitur,
ut quantum se humiliauerat,
tantum exaltatum,
uel duplo magis intelligas.
quinquagenarii
illis omnibus laboraui.
Ac ne laboris laudem sibi tribuere uideretur subdit:
Non ego autem,
sed gratia Dei mecum.
Alibi etiam omnium infimum se fatetur dicens:
sint,
consydera qualem dum in terra uiuerent gratiam acceperint.
Cęcos illuminare,
leprosos mundare,
mortuos uiuificare nulla possunt medicamenta
,
isti potuerunt.
Si magna gratia hęc,
haud dubium,
quin etiam magna quę gratiam secuta est merces fuerit.
Quanto igitur humiliores Deo seruiendo erimus,
tanto gloriam celsiorem consequemur.
(!)
Ceterum cum multos hoc loco breuitatis causa pręterierim,
quorum exemplis uti magnifice poteram,
Mariam tamen Dei matrem,
eius-que filium Saluatorem nostrum silentio prętermittere nullo modo possum.
Hęc fabro desponsata fuerat,
in turba pauperum incognita latebat.
in tantum autem humilitate placuit,
ut a Deo electa sit,
quę Dei Filium generaret.
Vnde ipsa gloriatur dicens:
species,
una tamen omnium mater est superbia.
ita ut cum ipsis peccatis quę genuit,
simul uiuat,
simul moriatur.
Nemo quippe desinit esse superbus,
nisi cum desierit esse peccator.
Peccata tamen quę plus in se superbię habent,
hęc sunt:
sui confidentia,
inanis glorię appetitio,
aliorum contemptus,
de se iactatio ostentatio-que,
neminem pati sibi superiorem |
et ne ęqualibus quidem facilem se pręstare.
Pręterea gestus habitus-que corporis
Quo ille perueniens filiorum suorum manu interemptus occubuit.
Hinc plane satis patet,
quam fragiles,
quam nullę sint humanę uires,
si cum Deo contenderint.
Ad hęc superbus post iurgia illos cum quibus iurgatus est,
re atque opere lędere affectat,
ut uim robur-que suum ostentet |
se-que ex illis esse probet,
de quibus Amos propheta ait:
Niniue
Niniuen etiam Assyriorum metropolim,
cui Dominus poenitenti et humiliatę pepercit,
postremo tamen insolenter elatam repenti ruina concidere permisit.
Ideo illi per Sophoniam superbię crimen obiicitur dicentem:
Hęc est ciuitas gloriosa habitans in confidentia,
quę dicebat in corde suo:
Ego sum,
et extra me non est alia amplius.
quomodo facta est in desertum,
cubile bestię?
omnis qui transit per eam,
sibilabit et mouebit manum.
quasi dolens eam quę fuerat iam non esse.
sicut et
errexerat,
se in ea ueluti Deum adorari iubens.
Et quoniam se supra hominem extulerat,
regno depositus cum bestiis uixit.
princeps Tyri
Ad principem Tyri in Ezechiele dicitur:
Hęc dicit Dominus Deus:
eo quod eleuatum est cor tuum |
et dixisti Deus ego sum |
et in cathedra Dei sedi in corde maris,
cum sis homo et non Deus.
Hinc demum post commemoratas tantę elationis causas infertur,
quod tradendus alienigenis esset
inclyta,
in superbia Caldeorum subuersa,
sicut subuertit Dominus Sodomam et Gomorram |
non habitabitur usque in finem,
et non fundabitur usque in generationes et generationes.
Babylon
Caldeorum hęc metropolis erat,
inter septem mundi spectacula a scriptoribus numerata,
tanta ędificiorum magnificentia ,
ut pene incredibilia sint,
quę de illa narrantur.
Muris coctilibus cincta,
Semiramidis reginę opus,
cuius
labatur et corruat.
Hinc est ille angeli in Apocalypsi clamor:
exercendę uirtutis.
Multa autem uulgo bona putantur,
quę potius mala sunt,
quia peccandi occasionem licentiam-que suppeditant.
ut sunt diuitię quę luxuriam alunt,
et dignitates mundi atque honores,
quę superbię fomenta sunt.
Post hęc in eodem propheta Dominus ait ad domum Iacob:
inhonesta imperantibus obsequium obedientiam-que denegare |
mortiferum habetur.
non poterit.
Ille solem suum oriri facit super bonos et malos,
et pluit super iustos et iniustos,
ut doceat te omnes diligere,
neminem lędere,
nullam appetere uindictam cum offensus fueris,
sed potius offensa te dignum iudicare.
Hęc humilitatis,
hęc patientię uirtus est.
Virtus autem (ut Apostolo placet) in infirmitate perficitur.
Vbi exerceres patientię uirtutem,
si nemo esset qui aduersaretur,
qui inuideret,
qui hostiliter infestaret?
Ob hoc
Ille solem suum oriri facit super bonos et malos,
et pluit super iustos et iniustos,
ut doceat te omnes diligere,
neminem lędere,
nullam appetere uindictam cum offensus fueris,
sed potius offensa te dignum iudicare.
Hęc humilitatis,
hęc patientię uirtus est.
Virtus autem (ut Apostolo placet) in infirmitate perficitur.
Vbi exerceres patientię uirtutem,
si nemo esset qui aduersaretur,
qui inuideret,
qui hostiliter infestaret?
Ob hoc igitur etiam malos esse
illis ludibria,
uerbera,
mortem sustinuere.
Vis tu non amittere bonum quod feceris?
ęquo animo feras et ingratos.
magis-que tibi proderit patientia tua |
quam nocebit illorum perfidia.
Ad hęc si etiam uerberibus afficeris,
si opibus exueris,
si torqueris et ad mortem posceris,
talia sancti martyres perpessi sunt,
talia pro nobis Dominus et Saluator noster non inuitus tolerauit.
Denique nullus unquam sanctorum uindictam
peste lędatur?
Gratias Deo age ęger,
gratias age sanus,
et tolerantię merito ad ęternam peruenies salutem,
ubi nec morbos ultra timebis |
nec mortem.
Iob
Hęc sunt illa duplicia,
quę accepisse Iob memoratur post humiliter toleratas erumnas.
Cum enim ditissimus inter municipes suos fortunatissimus-que esset,
amisit simul facultates,
iumenta,
seruos,
liberos,
omnium in suo corpore membrorum sanitatem |
et tamen nihil interea stultum
respondit:
nobis Dominus |
De impatientiae vitio erga proximvm.
Caput XXV
Persequamur igitur nunc in proximos impatientiam |
ostendamus-que quanto ipsa suo autori detrimento sit.
Hęc est quę nos facit iracundos,
ita ut leuissimis interdum de causis intemperanter commoti rixemur,
depugnemus,
ad arma concurramus.
Canum ferocium ista rabies est,
qui portento tantum contra se digito irritantur |
et frendenti rictu
Deo efficimur.
Cui quidem si iungi uolumus,
humilitate opus est |
et patientia et omni mansuetudine,
non supercilio,
non indignatione neque ira,
quę Deus odit et execratur.
Post hęc mentem quoque hominis excęcat impatientia |
et quę recta uera-que sunt,
non sinit dignosci neque intelligi.
Ideo-que ista animi perturbati passio maxime in iudiciis faciendis cauenda est.
Nunquam enim iuste iudicabit,
qui iratus
exasperemus eos, in
quos animaduertendi ius non habemus. Illa ira duntaxat nobis concessa
est, qua uel subditos corripimus ne delinquant, uel nosmetipsos
affligimus, ne malarum cupidinum blandimentis uincamur.
Porro ira hęc tantum ab ea quę prohibetur differt,
quantum ratio ab insania,
quantum uerum ab errore,
quantum denique iuuandi appetitio a cupiditate nocendi.
Hanc sequamur,
si nobis,
si aliis quibus pręsidemus consultum
qui nunc cum illo sunt sancti,
ut tali Domino digni inuenirentur.
De benedicendi stvdio.
Caput XXVIII
Post hęc optimum erit |
ad seruandam erga omnes humanitatem animi-que mansuetudinem benedicentię linguam assuescere |
ac semper ueluti immane pręcipitium sic euitare maledicti uerbum.
Omnibus
Qui enim obsequetur Deo,
merebitur pręmium,
qui diabolo,
supplicium .
De calvmnia et detractione.
Caput XXX
Ad hęc quoniam omnis offensa,
quam per linguę intemperantiam alicui irrogamus,
maledictum dici potest,
etiam ille qui conuitiatur |
qui-que famam carpit aliorum non minus maledicus est,
quam qui denotatione aliquem damnat.
Conuitiis autem contendere
Nam hoc quoque illorum uitium est,
quod tam impatientes ad ferendam contumeliam sunt |
quam auidi ad inferendam.
Gaudent insilire dorsis aliorum,
suo autem uelut indomiti equi neminem admittunt.
atque hęc ferme natura contumeliosorum est.
Eadem ratio detractorum habetur.
nisi quod minus ei creditur,
qui iratus opprobrat,
quam qui odium cęlans de moribus pronunciat alienis.
ut quem ipse insectatur,
aliis quoque dissimulata inimicicia
Quin etiam ipse Dominus minacibus admodum uerbis aggreditur detractorem dicens:
scandalum.
hęc fecisti et tacui | existimasti inique quod ero tui similis?
arguam te | et statuam illa contra faciem tuam.
Et quoniam nihil terribilius est quam incidere in manus furentis Domini,
subdit propheta et ait :
Intelligite nunc hęc qui obliuiscimini Deum,
nequando rapiat et non sit qui erripiat.
et paulo post:
Deus conteret inquit dentes eorum in ore eorum; molas leonum confringet Dominus.
Quorum dentes?
quorum leonum molas?
ut non delinquat.
Recordare etiam ideo duas quidem te habere aures et os unum,
ut multa audias |
et pauca loquaris.
Lingua si bene uteris iuuat,
si male,
perimit.
Salomonis hęc sententia est dicentis:
Retrieve all occurrences (This may take some time to download)
|
Zbirka Croatiae auctores Latini, rezultat Znanstvenog projekta "Digitalizacija hrvatskih latinista", dostupna je pod licencom Creative Commons Imenovanje-Nekomercijalno-Dijeli pod istim uvjetima 3.0 Hrvatska.
Podatke o projektu vidi na www.ffzg.hr.
Za uporabe koje prelaze okvire ove licence obratite se na http://www.ffzg.unizg.hr/klafil/dokuwiki/doku.php/z:digitalizacija-hrvatskih-latinista.