Your search found 3377 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 3301-3377:

52  Mentem Vezirus tunc sic evolvere coepit.
53  Caesar ubi regnas, non audet promere verba
54  Mancipium, ast animat, quo me tua gratia vexit,
55  Munus, meque tuae laudis sincera cupido. 55
56  Edocuit ratio, dirus quâ Sarmata vicit;

173  Degenerat proles agresti matre creata.
174  An tibi belligeris arderent pectora flammis,
175  Ni tua regali genitrix sata gente fuisset?
176  Stirpe e Caesareâ Moscorum virgo nitebat
177  Illa oculis, roseus micat ut Pallantidos ortus,

Krunoslava ferox Korevski si irruat uxor? 230
231  Ah quoties sublimis equo, castrisque Polonis
232  Audax erumpens tua, Rex, tentoria adivit,
233  Thorace atque micans squammis, auroque rigenti
234  Te gladio, aut hastâ secum certare lacessens.

68  Quod Vladislavo gaudes, o maxime regum,
69  Cui mundi imperium crescenti fata reservant.
70  Grandia coepta canens quae iam tua dextra peregit, 70
71  Regum progenies, famâ celebrabor et ipse.
72  O dulces nostri fortunatique labores,

Tenuia dum solvunt tibi si praeconia laudis,
74   Osmani valeant fato superesse perempti.
75  Deficiunt vires, mihi si tua gratia desit, 75
76  Partibus Arctois Iovis ales qui äera tranas,
77  Adsis mî, facilisque iuves tua gesta canentem;

Deficiunt vires, mihi si tua gratia desit, 75
76  Partibus Arctois Iovis ales qui äera tranas,
77  Adsis mî, facilisque iuves tua gesta canentem;
78  Orpheus nam si iterum vitales carperet auras,
79  Famâ digna tuâ non fingere carmina sciret.

282  Orbis parte tuae non cognita gloria laudis?
283  Namque tuum lustrat terras qua lumine Titan,
284  Nomen pervolitat, tua grandia bellica gesta,
285  Virtutis portenta velut, celebrantur ubique. 285
286  Gratior oh quantum cuperem tibi nuncius esse!

287  Vivit quem quaeris, clausus sed carcere coniux.
288  Ne mihi succense, verum si effatus aperte.
289  Lux tua tecta latet, turris quam contegit umbra.
290  Qua iacet, e fovea tormenta ingentia passum 290
291  Vis nulla eripiet miserum, iam iamque sepultum.

43  Fidum sola fugis pastorem, sertaque tecum
44  Haud sinis ad fontem nectat, ducatque choreas?
45  Me solum recreat tua primo in flore iuventa, 45
46  Mique animi sensus rapit oris dia venustas.
47  An te forte latet, quo torreor, igneus ardor,

52  Purpureâ aurorâ magis, o RUMENCA, rubescens
53  Anne audis, philomela canat, dum te alloquor istis,
54  Nec mirum tua forma nitet pulcherrima longe,
55  Et te laeta dies niveo haec fulgore salutat, 55
56  Quaeque meum atque arbos, si fas, narraret amorem.

56  Quaeque meum atque arbos, si fas, narraret amorem.
57  Ut volucrem retinet tenuis virga illita visco,
58  Sic tua me infandâ dulcedine lumina coptant.
59  Hoc permitte sequi tua me vestigia luco,
60  Grex meus attonitus specie praevertit euntem, 60

57  Ut volucrem retinet tenuis virga illita visco,
58  Sic tua me infandâ dulcedine lumina coptant.
59  Hoc permitte sequi tua me vestigia luco,
60  Grex meus attonitus specie praevertit euntem, 60
61  Grandior atque agnus saliens mussare videtur,

illa prior, vindex ut praelia tentet. 80
81  Auxilium a lacrymis bellatrix inclyta, poscis,
82   Quum tua fulmineum distringit dextera ferrum?
83  Tu, cui laudis honos stimulos adiecit acutos,
84  Irruere in colubros ausis, dirosque leones,

87  Et quando est satius caput obiectare periclis,
88  Sponsi quam teneri pro libertate parandâ?
89  At tua vis ubinam? iam iam expergiscere, vinci
90  Nescia si pridem, totas nunc exere vires. 90
91  Proque tuis lacrymis fluat hosticus undique

105  Ut vi illum eripias, maneas ne inclusa, caveto. 105
106  Ah ne depereas primaevo in flore iuventae!
107  Est tua vita illi propriâ nam curior ipsâ:
108  Ni mox morte tuâ vitam sibi demeret ultro,
109  Percitus infando succumberet

9  Pergamei excidii caussam, lethique paterni.
10  Quo celeras, iuvenis, ruis et quo tramite praeceps? 10
11  In cinerem vertent tua namque incendia Troiam.
12  Inconsulta, levis, nimiumque o caeca iuventus,
13  Respice te quonam raptet malesana cupido!

126  Es tu ne illa parens iamdudum Daunia tellus,
127  Ubere doctrinae que foetu mira tulisti?
128  Fors tua non soboles, magno quae laudis honore
129  Condidit et leges, vitae praeceptaque liquit?
130  Nonne tui heroes nati, qui milite pauco 130

161  Illos dum pelago fudit sic laude perenni,
162   VLADISLAVE, tibi par risit adorea terris.
163  At tua fama volat parto mage clara triumpho,
164  Caesaris ille ducum, victor tu Caesaris ipse.
165  Finibus his Danaûm lustratis Thracius heros

quam frontis honore,
18  Anne tuam speciem potis est effingere verbis,
19   Quum Vladislavum tua fama inflammat amore?
20  Hinc sua sensa animi fidens tibi grata futura, 20
21  Iam te reginam, sponsamque elegit habendam,

224  Quem sic affatur: miser o longaeve, seniles
225  Scinde comas, lacrymans casu perculsus acerbo. 225
226  Abstulit imperium tua perdidit agmina Caesar,
227  Capti tabescunt Stephanus, Gregorius unâ,
228  Quos sobolis quaestus mihi

266  Est oblita fidem, constans servavit at illam.
267  Quod mirans Caesar clamavit voce tonanti,
268  Ceu tua firma fides, aeterna Ragusa manebis!
269  Quae libertatis veteri praecincta corona
270  Vivit adhuc tam clara fide, quam septa

1  Magna tuae est calidae, Venus alma, potentia flammae,
2  Laudis at illa ardet regali in pectore maior,
3  Vimque tuam exsuperat, tua acuta et tela retundit.
4  Hinc quod dilectum Socolizza haud pone sequuta
5  Nil mirum,

134  Huc quem sublimem virtus ad sidera tollit,
135   Vladislave, veni praedam rapturus opimam. 135
136  Haud tua nos terret dextra, atque exercitus omnis,
137  Hic cum virginibus bis sex te sola morabor.
138  Didita per terras pudor o! mox fama volabit

308  Se gratam exhibeat, sic incipit ore profari.
309  Magnanime o Princeps, fateor sum victa, sed arma
310  Me tua nequaquam, benefacta ingentia vincunt, 310
311  His dictis collo textum mirâ arte monile
312  Detrahit auratum, baccis, gemmisque nitescens,

Maesorum parebit subdita tellus.
77   Samoskus, lectique duces Nicopolis urbe
78  Hinc tua constituant victricia signa, iubeto,
79   Marcus ubi, et Michael, clarent qui grandibus orsis,

91  Irruat extemplo, caedem et committat acerbam.
92  Urge tu alipedem, nodosam corripe et hastam,
93  Nobiscum Omnipotens pugnat, tua dextera fortis
94  Sternet humi cunctos divini numinis hostes.
95  Terreat anne tuos bellantes hostica turba? 95

117  Te quocumque sequi iubeas, sumus ecce parati,
118  Non vis, neve metus servos in praelia ducit,
119  Lectus sponte tuus miles tua iussa facessit.
120  Longius haud sistas, clamant cuncta agmina, ad Istrum, 120
121  At patriae, diumque studens extendere nomen

338  Pace aliae gentes gaudent, mittuntque tributa,
339  Caesarem at adversus properes si bella movere,
340  Otia quae capiet tua tellus, solvet et aere?
341  Felix pace orbis, pacisque est copia merces,
342  Regna, urbesque fovet pax altrix, servat, et auget.

93  Hinc desiderio, quin aestu virgo coacta
94  Has pudibunda dedit suspirans pectore voces:
95  An queis ornatur Bekir tua dona fuere? 95
96  Talia si hic nactus, mihi quae pretiosa tulisti?
97  Aurum quod cupio mihi nunc largire, vel illud

190  Pulchrum os haud turpes, nec perdas nomen honestum. 190
191  Ad me verte oculos, quaenam me foemina vincet?
192  Cui mea non species, tua cui non cognita virtus?
193  Est promissa fides tua non mihi foedere certo?
194  Flavo an crine nitet, vultu an formosior illa?

191  Ad me verte oculos, quaenam me foemina vincet?
192  Cui mea non species, tua cui non cognita virtus?
193  Est promissa fides tua non mihi foedere certo?
194  Flavo an crine nitet, vultu an formosior illa?
195  Mentem animi heu misero magicum tibi carmen ademit, 195

oculos caecat, fuco transformat et ora.
198  Impia fraude malâ maga te circum undique sepsit,
199   Quum decus omne meum, tua et oblivisceris orsa:
200  Belligera ast ubinam mea virtus? parco querelis. 200
201  Qui nequit ulcisci, lacrymas effundit inanes,

202  Quodque meum, haud patior, sibi quisquis vi agroget alter,
203  Unguibus atque sagam lacerabo protinus uncis.
204  Quam sit terribilis tua sponsa ostendet in irâ,
205  Quamque potens inter flammas, et monstra ferarum. 205
206  Ense manu irrumpam stricto,

66  Natos iuxta illum tumulo et componet avito?
67  Ah miserere senis tam duris casibus acti,
68  Maxime Rex regum, tangant tua pectora amarae,
69  Quas fundo, lacrymae, gremio divulsa parentis.
70  Obtestor flamen sanctum immortale Maconis, 70

dum spectat amatum,
203  Voce haec suavidicâ, placiduque effudit ab ore.
204  Anne es tu, Korevske, tua haec an dulcis imago?
205  Num fingo in somnis, vigil hoc an carcere versor? 205
206  Te

207  Proh dolor! atque imâ te vivum turre sepultum?
208  Undique te quaerens tantos sum passa labores,
209  Ut prius hisce oculis tua tristia fata paterent?
210  Sponte at te propter maiora incommoda ferrem, 210
211  Nec nemora aufugerem, rursus nec flumina

257  Haec spes tot lacrymas potuit cohibere liquentes,
258  Illaque lenimen fuerat mihi compede vincto,
259  Nam tua sola mihi species dilecta, catena
260  Solaque ad extremam me stringet funeris horam. 260
261  Compesce hinc animi motus, dulcissima

coram, quem nocte, dieque
3  Anxius expectat nimium fortasse morantem.
4  Illum cernit ubi laeto procedere vultu,
5  Fers pacem, clamat, tua frons id pandit aperte. 5
6  Mox anceps subdit: statuit quae pacta senatus
7  Sarmatiae? an belli finem, ceu nostra cupido?

cui caetera parent
10  Regna, illis quamvis effulgat adorea laeta, 10
11  Rege a Sarmatico leges, et foedera pacis,
12  Quam tua iussa sequens pepigi haud inglorias, ultro
13  Adfero, dumtaxat KOREVSKUS carcere duro
14  Est mox solvendus, nimirum haec certa

77  At magis effulget generosum pectus honestum,
78  Tactum si miseri casu mox sospitet illum.
79  Arguet anne aliquis tua fors benefacta scelestus?
80  Splendida quin pietas celebrabitur undique terris. 80
81  Utile consilium tale est, secus horrida bella,

98  Sevocat extemplo RISVANUM, mandat et illi
99  Solvere vinclis, et carcere caeco.
100  Reddit RISVANUS, tua iussa capessere laetus 100
101  Festino, siquidem mihi lex tua quaeque voluntas.
102  Egi quae arbitrio, sine me tibi cuncta referre.

99  Solvere vinclis, et carcere caeco.
100  Reddit RISVANUS, tua iussa capessere laetus 100
101  Festino, siquidem mihi lex tua quaeque voluntas.
102  Egi quae arbitrio, sine me tibi cuncta referre.
103  Me paullo ante adiit viridi spectandus in aevo

125  Maxime Rex regum, mundi quem regna verentur, 125
126  Diruere in verbo potis es qui obstantia quaeque,
127   KISLARI monitu hîc adsum, tua iussa facessam,
128  Meque impellebat vis imae ut torrida flammae,
129  Quadrupedi illa meo pernices addidit alas.
130  Impera, uti

cupidos evolvere sensus
155  Sic illi placido, comi et sermone reponit. 155
156  Angulus anne aliquis mundi, cui cognita virtus
157  Sit tua non plene, bello tentata Polono?
158  Ac veluti centum tua dextera stringeret enses,
159  Quaeque secans, caedens stravisti obstantia claustra.

reponit. 155
156  Angulus anne aliquis mundi, cui cognita virtus
157  Sit tua non plene, bello tentata Polono?
158  Ac veluti centum tua dextera stringeret enses,
159  Quaeque secans, caedens stravisti obstantia claustra.
160  Hoc vidi hisce oculis, viderunt agmina nostra. 160

171  Sorte hac gaudebis pariter, dulcissima rerum,
172  Quam dudum specie meruisti, et robore claro,
173  Nec tua straverunt hostes magis arma Polonos,
174  Quam tua percussit species me lumine divo.
175  Fulsit laeta dies, toti quae panderet orbi, 475

172  Quam dudum specie meruisti, et robore claro,
173  Nec tua straverunt hostes magis arma Polonos,
174  Quam tua percussit species me lumine divo.
175  Fulsit laeta dies, toti quae panderet orbi, 475
176  Longûm celatum flagrantis pectoris ignem.

dono,
178  Nam te Caesar ego sociabo foedere lecti,
179  Imperio inque meo vera ut dominaberis uxor.
180  Quin mihi erit, lex ipsa foret, tua certa voluntas. 180
181  Hac domus Othmanidum firmetur sorte secundâ,
182  Progenie heroum dum sic magis aucta vigebit.
183  Non gigni

301  Affari atque illum pergit sic voce suavi.
302   Inclyte dux, esset dulcis mea grata voluptas,
303  Ni Rex Sarmaticus tua solvi vincla petisset,
304  Haud mora dimissum fidae te reddere sponsae,
305  Et conclusa licet sit pax hac lege, revisas 305
306  Mox

44  Pace tuâ dicam sublimem tollit ad astra,
45  Quid te ni imperium, quo subdita regna coerces? 45
46  Hoc tamen erepto tua magna potentia cedit.
47  Quidnam aient proceres iamdudum sceptra vereri
48  Othmanidum adsueti, dabitur si copia cuique,

54  Si vero adnueris, quod poscunt agmina dira,
55  Haud magis imperites, victus parebis at ipsis. 55
56  Hinc dum tempus adest, solers tua lumina pande,
57  Nam modo quae audito trepidat plebs nomine regis,
58  In solium insurgens proceres venerabitur aeque;

148  Christiadas contra, turmas huc divide, et illuc,
149  Quavis parte tui sic hostes clade peribunt;
150  Victa tua, aut fuerint victricia signa per orbem, 150
151  Opportuna tuis cedet res utraque coeptis.
152  Nam si victa forent, eris ultus, et absque periclo,

219  Interea poteris motus sedare rebelles,
220  Si mihi mox adimas Veziri munus, et ipsum 220
221   Husseno credas, tua qui mandata coactis
222   Nunciet hinc turmis, eoas tendere ad oras
223  Haud te velle magis, prior est quod caussa

292  An potis hunc umquam foedis nanciscier orsis?
293  Turbida lympha fluens maculas non abluit atras.
294  Vota tua explendo te Caesaris extulit astus,
295  Dum laqueo vinctum terrâ suspenderet altum. 295
296  Anne iterum credis dominari posse

321  Eius germanos hinc ferro sternere praestet.
322  Eripe Mustapham, facti mihi crimina linque,
323  Non mihi privigni, tua sed carissima proles.
324  E stirpe Othmanidum solus Mustapha manebit,
325  Post sua fata tui dein nati sceptra tenebunt. 325

325  Post sua fata tui dein nati sceptra tenebunt. 325
326  Osor foemineus sobole haud gaudebit amatâ,
327  Ni tua quaenam illi mage proxima sanguine proles?
328  Eius namque soror tua sponsa, et post sua fata
329  Natus lege tuus solium conscendet ad altum,

foemineus sobole haud gaudebit amatâ,
327  Ni tua quaenam illi mage proxima sanguine proles?
328  Eius namque soror tua sponsa, et post sua fata
329  Natus lege tuus solium conscendet ad altum,
330   Mustapha at tantum regnabit nomine

331  Nostrum erit imperium, nobis et summa potestas
332  Dicere ius orbi, poenis et plectere iniquos,
333  Sceptrum dextra reget tua nam, et mea certa voluntas,
334  Re tu Caesar eris, velut uxor Caesaris ipsa.
335  I praeceps, discurre celer, velocior auris, 335

Princeps, formamque venustam,
85  Adspectu attonitus clamavit pectore ab imo, 85
86  Diva o lapsa polo, spirans quum dulcis imago
87  Sic tua me incendit, quonam non aestuar igne,
88  Quum mihi te dabitur praesentem visere coram?
89  Aurum crine refers, auroram fronte serenâ,

igne,
88  Quum mihi te dabitur praesentem visere coram?
89  Aurum crine refers, auroram fronte serenâ,
90  Sol veluti rutilans, tua vivida lumina fulgent, 90
91  Candida laeta dies formoso panditur ore.
92  Te dominam fateor, sola es mea blanda voluptas,
93  Pulchrior

154  Turcae iamque parant, Persae et certamen inire.
155  Sistit Dilaver quod clamans: regia proles 155
156  En, quam cernis, adest dulcis tua sponsa venusta,
157  Cur rapis haud illam, praedoni at linquis iniquo?
158  Quo tua nunc virtus, quonam tua gloria cessit?
159  Te ut

regia proles 155
156  En, quam cernis, adest dulcis tua sponsa venusta,
157  Cur rapis haud illam, praedoni at linquis iniquo?
158  Quo tua nunc virtus, quonam tua gloria cessit?
159  Te ut vici, reliquos labor haud mihi vincere cunctos.
160  Hinc progressus equo, quavis pietate repressâ, 160

156  En, quam cernis, adest dulcis tua sponsa venusta,
157  Cur rapis haud illam, praedoni at linquis iniquo?
158  Quo tua nunc virtus, quonam tua gloria cessit?
159  Te ut vici, reliquos labor haud mihi vincere cunctos.
160  Hinc progressus equo, quavis pietate repressâ, 160

197  Persequar usque mei moriturum cuspide ferri,
198  Reddit Dilaver minitanti, terga dedisti
199  Me coram ante fugae, tua me haud audacia terret.
200  An fors te iactas, et laude superbis inani 200
201  Nudum hominem aggrediens, quum sis forti agmine septus?

volutis. 305
306  Crinibus hinc scissis dilectum terque, quaterque
307   Adpellans nomen dedit has e pectore voces.
308  An decor iste tuus, sunt haec tua bellica coepta?
309  Alma quies animae, lux et dulcissima nostrae!
310  Hei mihi qualis eras, quum nuper ad arma ruisti, 310
311  Tempore mutatum te quantum miror ab

animae, lux et dulcissima nostrae!
310  Hei mihi qualis eras, quum nuper ad arma ruisti, 310
311  Tempore mutatum te quantum miror ab illo!
312  Conscia, quae fuerit tua magna potentia pridem,
313  Ipsa equidem nequeo tam tristia credere facta.
314  Quid misera at fallor? te Princeps, nosco repente,
315  Qui nostro longûm iuvenili in pectore

nostro longûm iuvenili in pectore vixti 315
316  At nunc imbre iaces foedus, mersusque cruento.
317  Illa infausta dies, regis quâ prole relictâ
318  Ipsa tibi placui, tua dein vestigia pressi.
319  Multâ parta fero tibi sum cum laude duello,
320  Nam te non piguit vitae discrimen adire. 320
321  O decus infelix formae, mihi caussa

467  Omnibus ignosco culpas, motusque rebelles,
468  Militiae augebo quinis stipendia nummis,
469  Sex addam auratos grato pro munere cuique.
470  Pauca refert ductor, vellem tua iussa capessens 470
471  Non semel at toties crudeli occumbere morti.
472  Quae meliora heros laudis sibi praemia quaeret,
473  Caesare pro salvo vitae quam dona pacisci?

auras?
32  Sericae ubi vestes auro, gemmisque micantes?
33  Mucro ubi Caesareus, quo magna potentia fidis
34  Gentibus ad dextrae nutum tua ubique patebat?
35  Conspicui atque ubinam clarae sunt laudis honores? 35
36  Omnia iam periere, unus te quisque reliquit:
37  Fortuna

ille
157  Ducitur, atque cadet servilis victima dextrae.
158  Ah! misero Omnipotens summo in discrimine vitae
159  Fer, precor, auxilium, tua magna potentia fulgat!
160  Qui mihi succedit, fatis melioribus uti 160
161  Adnue, neve brevi sors aequa obtingat et illi,
162  Ac

templa dicantur,
200  Et magis ut firmo nitatur cardine sceptrum, 200
201  Terrore implevit gentes, et caetera regna.
202  At tua falsa brevi legum mandata peribunt,
203  Dissipet inferni nam lex divina tenèbras.
204  Mandas, Caesar ubi solium conscendit avitum,

parentes
212  Caesari uti patri referant benefacta recepta;
213  At nunc evenit sceleratâ fraude Dautis,
214  Haec tua iussa Macon, fuerint, uti caetera, vana.
215  Raptos Christiadum natos formare cohortes 215
216  Imperitas vigilum, Caesar queis cingitur usque,

234  Nimirum ut populi mage vis, et copia crescant,
235  Pubem ac sufficiat numerosam in tristia bella. 235
236  Iam vetus at periit tua gloria clade peractâ,
237   Vladislavus enim vicit, duxitque triumphum.
238  Felix adveniet tempus labentibus

Permittas dominum mihi adire tuumque meumque,
Ut de corde meo possit tormenta movere.”
Et vigil haec illi prudentius ore reportat:
“Arma repone, heros ignote, caputque deinde 155
Ferre potes, quocumque trahit tua te ipsa voluptas.”
Tempore, magnificas quo Turca accesserat aedes,
Stella refugit, erat Smail-agae haec ultima stella. AGMEN
In

Immotis sensim monstrant pugnumque virilem
Robustumque pedem; per nervos sanguine caldum
Algentes horum flumen transire videtur.
Ignivomam longamque superbe deinde petentem 180
Sidera ballistam cernis; tua lumina fida
Haec non aspiciunt, quae in cinctu paenula celat...
Sed tenebrae densae nocturnum ens eripuerunt
Omne tibi; se illuc miles tulit unde volat vox.
Nox multa est, tenebris data, nubes astra recondit 185

Vae misero, quem, dum graditur, nox arripit ista, 670
Nec locus est illi, caput in quem abstrudere possit!
Oppositi venti caelo certamina ducunt,
Ac exinde micat repetitis ignibus aether:
Nunc perstringuntur nimia tua lumina luce,
Nunc tenebris, lapsis nigrioribus, illa teguntur. 675
Et posthaec audis resonare tonitrua caelo,
Ex longe crepitant prius atque deinde gradatim
Approperant terramque horrendo murmure replent.

Versio prima. RISUS PANIS
Accipe serene omnia in vita,
Dum in anima tua
Cuncta in somno vivunt
Ut semen tritici,
Quod in tenebris silet;
Et laetitia in eo floret
aristarum flavarum in sole
Ac risus dulcis panis.

Bibliographia locorum inventorum

Mažuranić, Ivan [1957], Mors Smail-Agae Čengić (, Split), Verborum 6318, versus 916, Ed. Baković, Ivan [genre: poesis - epica; poesis - versio] [word count] [mazuranicbakovicmors].

Smerdel, Ton (1904-1970) [1962], Poemata octo, versio electronica (), 279 verborum, 90 versus, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - poema] [word count] [smerdeltpoemata].

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report