Your search found 472 occurrences

Retrieve all occurrences

Click here for a KWIC Report

Occurrences 420-433:

quo anno ipse Praetoris munere ibi fungebatur.
Quid queror? et claris eadem fortuna Salonis
Obstitit, Illyricas Hunnis vastantibus urbes.
Per longum errabunda statim vestigia littus
Cum sociis, linter cupidos quos vexerat idem,
Infero, sed rarum mortalem est cernere: porro
Mirabar, quid se illa domi gens condere mallet,
Auras quam lenes Zephyri captare per aestum.

illic juvenis meritae nil tale puellae
Percussit palma faciem, cui Praetor, ut alta,
Quae cernis, strueret suo ut aere sedilia, mulctam
Imposuit. Ridens haec audio; cumque videndum
Nil aliud restaret ibi, vestigia parte
Ex alia, qua Parthenidi stat nobile templum Hîc PP. Franciscanorum elegans Conventus est, ad maris oram positus.

Michaelis de Sorgo in Opusculo ab eodem Typis dato Rhacusae Anno 1790. cui titulus. Commentariolus Ludovici Cervarii Tuberonis etc.
Patriciae: Termarum etiam vestigia pauca
In tumulo editiore sinistra a parte, ubi portus
Incipit, et paries cupido mihi lumine visus
Reticulati operis, duroque in marmore sculpta
Velitis effigies no longo hinc tramite distat

tempora cincti Saltationes illae a vespere incipientes quater in anno a pueris, puellisque fiunt. Harum causam perscrutari, altioris, quam hic locus sinit, esset originis. In his aliqui vestigia festorum Palilium se videre existimant, de quibus Propert. Lib. 4. Eleg. I. Annuaque accenso celebrare Palilia foeno etc.
Per medios pueri saltant

(12) Haec vocabantur Gradaz, Spillan etc. quae omnia parvi momenti.
Plura stetisse locis, quorum vestigia restant
Vix modo. Praecipuum vocitabant nomine Burnum,
Praesulis et fuerat sedes hîc tempore longo
Post urbis priscae excidium, quò, ut tutius esset,

opesque mari referebat navita ab alto.
Hîc ego saepe moram autumni per tempora traxi,
Arrisitque locus; naturae ad munera sed nil
Addidit ars. Quod si pedibus mare propter obiri
Hic omnis posset sinus, et vestigia ferri
Longius, alliceret plures, blandeque teneret;
Nec me vicini stringentem littoris oras
Vano exerceret cessantem cymbula motu.
Editiore jugo scatet algidus humor, ab

Castrorum in morem vallis cingentibus horret
Ordine tergemino fixis: vigilantia fines
Assiduo obtutu servat noctesque, diesque:
Nec cessatur, ab ima omnis ni stirpe revulsa
Saeva lues jam nulla sui vestigia liquat.
Hîc mediocrem etiam, et sementi rusticus aptum
Campum habet, hîc scabro de pumice prosilit unda,
Optima potu, ipsoque placens vel nomine priscis,
Lumine nam cassi optabant requiescere

Aedi,
Francisci assèclis data cura, et commoda sedes
His posita, ut populorum per relligiosa juvarent
Munia, et exemplis vitae, verboque docerent.
Haud procul hinc dum lento olim vestigia gressu
Per vicum incomitatus ago, mihi perculit aures
Immanis subitò gemitus, confusaque flentum
Murmura: sisto gradum, ingentemque ex aedibus ecce
Prodire aspicio turbam maesto ore dolentem,

illo potior, quem fuco inducit inani
Vana cuti mulier, longa haud fruitura juventa.
Has ego in Ausoniam tendens, cum carbasa vento
Cessante inciperent demitti, exscendere in oras
Dum cupio, mollique premo vestigia arena,
Ecce mihi aspicitur gradiens in littore multa
Foemina, (eratque dies quia festa) decentius omnes
Indutae, et plures praestantes munere formae.
Hîc mora facta brevis mihi tunc, dein rursus

horum, rostro illud, et ungui
Propugnans, licet ille foret vix cognitus Urbi.
At magnum fecit, quod maternis quoque verbis
Haec scripsit, monstrare aliis iter ausus apertum.
Verùm hac nemo tenus sua post vestigia gressum
Intulit hac e classe virùm, queis cura sacrorum
Incumbit, queisque haec scatet insula, tempore nullo
Ut desinit. Saltem dignas addicere ad artes
Se vellent, corpusve aliquo exercere

quidam addubitant, habuisset an umquam
Hic urbem locus; ipse autem vix posse vocari
In dubium reor. At quonam vel tempore structa
Haec fuerit, vel quo subversa, remota vetustas
Scire vetat: tantum superest (vestigia quamquam
Nulla manent) urbis nomen, quo tempus in omne
Quoddam accline jugum vocat incola. Si Melitussam, Polyb. apud

Quamquam etiam haec ausis felicibus Ille peregit, (13) 13 Idem praelaud. Ignat. Georg. in D. Paulo Naufrago
Cujus ego in multis sequor hîc vestigia, quoque
Auspice jactatum tumido aequore, vique procellae
Horrisonae Paulum Melitae licet addere nostrae.
Quid ni, si Cretae solventem a littore puppim
Scriptor in Hadriacas actam

pares legit incola fructus,
Curva quam retinent imitantes cornua forma.
Saepe mihi hic mora facta, locus placuitque: salubre
Coelum est,praediola egregiè culta undique cernis,
Commoda ad incessum via, quae vestigia molli
Dat signare solo, et plano quae tramite semper
Te medias inter gradientem leniter umbras
Ducit, et aspectum pelagi non eripit omnem.
Praelia Gismundum post

Vide Jacob. Luccarum lib. 2. pag. 120.
Ad sua cum profuga veheretur regna triremi,
Novimus hoc posuisse solo vestigia primùm:
Littus enim malefidum illi prius omne, Rhacusa
Mox hinc avectum pompae regalis honore
Excipit, atque suis ad terras reddit amicas
Puppibus, et tantae gaudet meminisse

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences

Click here for a KWIC Report