Your search found 2234 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 1223-1280:

Quid dignum tanto feret bis promissor hiatu?
Parturient montes, nascetur ridiculus mus.
deinde ait continuo:
Quanto rectius hic, qui nil molitur inepte:
Dic mihi musa virum, captae post tempora Trojae
Qui mores hominum multorum vidit et urbes.
Non fumum ex fulgore, sed ex fumo dare lucem

aperta,
319  Sive dolo insidians? an non pervenit ad aures 320
320  Fama tuas, retulit nuper quam clarus Orestes
321  Insignem in cunctis, patriae quum tristia caedis
322  Crimina nil metuens Aegisthi morte piavit?
323  Tu quoque, nam valido florentem corpore cerno,
324  Aude animo, sileant ne te venientia secla.
325  Ipse autem ad socios, qui me jam forte morantem
326  Increpitant,

aliasque requirere mensas,
399  Scilicet ac vestro convivia ducere sumptu. 400
400  Aequius at nobis contra si forte videtur
401  Unius heu miseri sic omnes perdere census,
402  Perdite certantes; jam nil moror. ipse deorum
403  Numina testabor, si quando Juppiter aequus
404  Supplicia exposcat scelerum, fortemque rependat,
405  Et vos haec eadem tecta intra perdat inultos.
406  Sic ait: at juvenes

Anchialo generatus, nomine Mentes, 450
450  Oppositasque mari Taphium dat jura per oras.
451  Haec juvenis, certoque deam sub corde volutat
452  Vera tegens. choreis pubes et carmine capta
453  Nil metuens genio indulget, dum vesper ab undis
454  Prodeat. occiduo postquam de litore nigrum
455  Extulit os, tum quisque suos petiere penates.
456  Nec non Telemachus pulcrum de more cubile,
457  Olli

epulas et gaudia vobis
165  Instruite, inque vicem socios celebrate penates.
166  Sin haec, ceu melior, sedit sententia menti
167  Unius impune heu miseri res perdere raptu;
168  Perdite certantes, jam nil moror, ipse ciebo
169  Justitiam divum supplex, si Juppiter aequus
170  Audiat, ac veniam precibus det victus, ut omnes 170
171  Haec eadem vos tecta intra pereatis inulti.
172  Talia dicebat; geminasque

328  His coepit dictis turbato e pectore curas.
329  Nec tibi vis animi deerit, nec vivida bello
330  Dextera, si patrio quondam cum sanguine virtus 330
331  Illa tibi patria est divum data munere, quae nil
332  Non poterat, seu facta virum, seu dicta vocarent.
333  Haud vanum tibi cedet iter, nec vota fovebis
334  Irrita. ni vero genitor te clarus Ulysses
335  Penelopi junctus, vitae fudisset in auras,

quid ferre labores
435  Hos juvat, ac tumidi tentare pericula ponti?
436  Cui juvenis sic oranti: fide optima, dixit,
437  Non animus, non haec divum sine numine mens est.
438  Quin age, dicturam carae nil esse parenti,
439  Ante undena aderit quam lux duodenave, jura
440  Caelicolas testata, gravi ne percita luctu 440
441  Ipsa sui pulcros corrumpat corporis artus.
442  Quod si eadem sciat ante, atque

nec deficit umquam 100
101  Caseus, aut agni molles, aut copia lactis,
102  Plena sed usque novae distendunt ubera faetae.
103  Interea dum multa parans his jactor in oris,
104  Leto alius fratrem domuit, nil triste timenti
105  Insidians furtim malefidae conjugis astu.
106  Sic regno non sponte, opibus neque laetor adeptis.
107  Haec tamen a patribus, vita si forte fruuntur,
108  Nota reor vobis. Priami quis

natoque; meisque ex urbibus una
209  Olli cessisset veteri vacuata colono. 210
210  Saepe eadem sedes nobis atque una fuisset
211  Certa domus, junctosque animis concordibus usu
212  Dividere alterno nil quisset, ferrea nostros
213  Ante oculos nigro quam mors velasset amictu.
214  Sed superi invidere mihi bona tanta, nec illum
215  Ad patrios referunt longo post tempore fines.
216  Sic ait, ac tepido

293  Ille nihil certi simulata mente referre,
294  Ingeniique sui primum non immemor omnes
295  Cunctando impartes versari: mox ubi lotum
296  Vestibus indueram, et juraram numina magna,
297  Nil prius Hectoridis dicturam fortibus, atras
298  Quam rursum ad naves, tentoria et alta redisset,
299  Consilia expediens tum prodidit omnia Grajum. 300
300  Sic postquam multos Troum demiserat orco,

sic usque premendo 340
340  Turbidus, abduxit donec te bellica Pallas.
341  Haec ubi fatus erat Menelaus, talia reddit
342  Telemachus; dilecte Jovi dux inclite Achivum,
343  Dura quidem fortuna mea est; nil tanta parenti
344  Profuit heu misero virtus, nec pectora ferro
345  Septa gravi potuere nigras avertere Parcas.
346  Nunc tamen in sedes nos ducite, leni ubi somno
347  Moesta per optatam claudamus

484  Fortia cum sociis conanti evadere vincla.
485  Omnia tentabit verti in miracula rerum,
486  Et varias referet species, fluviumque liquentem,
487  Ardentemque ignis flammam: tu vincula capto
488  Nil dubitans, nexusque magis contende tenaces.
489  Verum ubi mutatus,vocemque atque ora resolvens 490
490  Talis erit, qualem sopitum videris ante,
491  Desine vi dura, facilisque tenacia solve
492  Vincla

631  Atque ubi sordentique artus in pulvere versans,
632  Effusoque madens explevi tristia fletu
633  Ora diu, curas his coepit demere dictis
634  Sic iterum vates orsus. tabescere luctu
635  Nil juvat aeterno moerentem: quin age cunctas
636  Tolle moras, patriam si qua contingere possis.
637  Namque ipsum aut vivum invenies, aut fortis Orestes
638  Praeveniens ferro stravit, domuitque superbum

quo fama aeterna maneret.
682  His tandem exactis redii, dederuntque secunda
683  Flamina di faciles, volucri per caerula cursu
684  Me patriae ad sedes et litora nota ferentes.
685  Nunc age, namque aliud nil restat, gnate, monere
686  Quod liceat, sine te lux saltem undena revisat
687  Atque etiam duodena heic mecum in sedibus altis.
688  Post laetum hospitio dimittam, opibusque juvabo
689  Ad patrias

qualis fuerit generosus Ulysses? 800
800  Illequidem nullum facto nec laedere dicto,
801  Ut soliti reges, solitus vexavit acerbis
802  Hunc odiis, illum contra dignatus amore est:
803  Omnibus ille aequus, nil cuiquam triste paravit.
804  Sed vis dira patet, vestraeque injuria mentis
805  Improba: non ulla est meriti nunc gratia tanti.
806  Dixerat. atque Medon: utinam, regina, malorum
807  Haec, inquit, tibi

cives
854  Optantes prolemque suam atque exscindere Ulyssei.
855  Talia dicenti sic fata anus Euryclaea est:
856  Nympha o cara mihi tu me seu interfice ferro,
857  Incolumem seu linque domi, nil ipsa negabo.
858  Cuncta equidem noram: cereremque et munera bаcchi
859  Expedii nato, tum divos jussa per omnes 860
860  Juravi, duodena dies quam surgeret orta,
861  Ni cupidae interea

cereremque et munera bаcchi
859  Expedii nato, tum divos jussa per omnes 860
860  Juravi, duodena dies quam surgeret orta,
861  Ni cupidae interea digressum fama tulisset,
862  Dicturam nil ante tibi, ne turpibus ora
863  Fletibus, ac pulcros foedares corporis artus.
864  Quin age nunc puris te vestibus indue lota,
865  Atque altae circum lectis comitata puellis
866  Conscendens penetrale

divae voces, de conjuge fare
949  Pаucа precor; vivitne et solis lumina cernit, 950
950  An periit, nigraque repostus Ditis in aula est?
951  Tum sata nocte nigra poscenti reddit imago:
952  Nil dicam misero de conjuge; vivit, an umbris
953  Occubuit: neque enim fas est me vana profari.
954  Sic fata in caeli tenues evanuit auras,
955  Qua fuerat delapsa prius. contra excita somno
956  Exsiluit

neque surgentes ingenti mole carinae 190
191  Trajiciant actae facili Jovis alite vento?
192  Non ego te invita conscendam, diva, nec usquam
193  Hinc fugiam, ni sancta mihi juraveris ante
194  Numina, nil aliud per te mihi triste timendum.
195  Vix ea: subrisit pulcro dea caerula vultu,
196  Permulsitque virum dextra, et sic ore loquuta est.
197  Macte animis vafroque diu mihi cognite mentis
198  Ingenio,

de pectore promis?
199  Audiat hoc tellus, et desuper arduus aether,
200  Et subter stygis unda fluens, dis maxima cujus 200
201  Relligio est sanctum jurare ac fallere numen:
202  Clades nulla tibi per me, nil triste paratur.
203  Consilium, quod ego caperem, do scilicet, ipsam
204  Si qua gravis pariter fors rerum et cura teneret
205  Sollicitam. mens aequa mihi est, nec viscera ferro
206  Stant rigido;

natans ad prima, ubi te fatalibus arvis
379  Accipiet salvum pelago Phaeacia tellus,
380  Dimittetque iterum. Jamque hanc citus accipe vittam 380
381  Expertem senii, et prono sub pectore tende:
382  Nil metue hac fretus, nullum patiere periclum.
383  At postquam optata manibus tellure potitus
384  Litora contigeris, spoliatus in aequor eamdem
385  Projice, tuque alio faciem et vestigia verte.
386  Haec

ego quae potior surgit sententia menti,
396  Hanc sequar, et junctis donec compagibus haerent
397  Robora, non illis usquam dimotus abibo
398  Dura ferens. postquam navim disperserit aestus,
399  Nil melius quando superest, per caerula nabo.
400  Atque ea dum secum turbata mente volutat, 400
401  Saevus in adversam puppim contorquet ab alto
402  Ingentem pelago fluctum Neptunus, et ipsum

48  Talibus est aggressa virum Tritonia dictis.
49  Haec quaesita domus, regisque optata verendi
50  Atria: ducentes intro convivia lectos 50
51  Aspicies proceres. tu certo limina gressu
52  Nil dubitans metuensve subi: re praestat in omni
53  Scilicet, audaci cui gliscit pectore virtus,
54  Ignotas licet ille domos ac litora lustret.
55  Reginam heic primum, proprio quam nomine dicunt

Laetitiae vis alma viget, cantuque fruuntur
7  Ordine dispositi convivae, ubi mensa renidet
8  Plena epulis, puerique suos fragrantia circum
9  In cyathos magno vina e cratere ministrant:
10  Ab Jove nil equidem melius nec pulcrius optem. 10
11  Tu vero casusque meos, et tristia quaerens
12  Supplicia, infandum cogis renovare dolorem.
13  Quem primum? quem deinde tibi? referamque supremum
14  Casibus e

29  Auricomi pariter Solis me filia Circe
30  Insula in Aeaea tenuit, conjungier ardens 30
31  Utraque connubio stabili justisque hymenaeis;
32  Nec tamen ulla meos inflexit pectore sensus.
33  Nil adeo dulci patriae telluris amore
34  Suavius est. nec regna placent, ditissima quamvis
35  Auroque argentoque fluant, si nota suorum
36  Pectora, si cari longe cessere parentes.
37  Sed jam age,

regnator aquarum
309  Cautibus illidens heic vestro in litore navem
310  Praecipiti borea ex alto disjecit adactam: 300
311  Hisque ego cum sociis vix fugi elapsus ab aestu.
312  Tantum effatus: ad haec nil contra turbidus ille,
313  Sed ruit, et numero de nostro corpora bina
314  Corripiens manibus, catulos velut ubere raptos,
315  Impulit ad saxum: sanie sparisoque cerebro
316  Terra natat. tum secta atro

ultro quos ipse vocassem,
362  Quattuor; his quintus comitem me audentibus addo.
363  Interea, sero pecudes sub vespere Cyclops
364  Venit agens, curvasque redux pecus omne coegit
365  Speluncae in latebras nil toto ex agmine linquens.
366  Seu laevum quid forte ratus, seu numine jussus.
367  Nec minus immanes emuniit objice postes,
368  Uberaque acclinis pressare tumentia coepit
369  Caprarumque oviumque, suos

vox missa potest, illudere coepi
514  Sic prior increpitans Polуphemum. in rupe vorasti
515  Non ignava viri gestantis corda sodales,
516  O Cyclops; dignas solvisti at crimine poenas,
517  Improbe, nil veritus sacrum corrumpere caede
518  Hospitium: idcirco sic dis plaudentibus ultus
519  Juppiter est. nec plura: olli furor arsit in imo
520  Pectore, et abruptam montis de vertice molem 510

super; ultricesque manus attollere frustra
445  Ense furens ipsa tentavi in morte. sed illa
446  Protinus effugit, nec labra informia leto
447  Improba, nec voluit componere lumina dextra.
448  Usque adeo nil terra tulit crudelius ira
449  Feminea, si forte nefas admiserit ulla,
450  Quale, suo caedem moliri aggressa marito, 450
451  Ausa est illa scelus. demens ego rebar adire
452  Jucundus gnatisque simul

ex humeris pendebat pectora circum 640
641  Balteus, inque auro variarum monstra ferarum
642  Ursique, agrestesque apri, saevique leones,
643  Pugnaeque insidiaeque neces et praelia stabant:
644  Nil simile his umquam visum, nec talia quisquam
645  Extuderit posthac fulgentia cingula signis.
646  Isque ubi me cernens nigra cognovit in umbra,
647  Ingemuit miserans, dulcique affatus amore est.
648  O

horrentia tracti,
269  Exanimes longis singultibus ilia tendunt.
270  Ipsa autem in foribus clamantum pascitur artus 270
271  Tendentumque manus frustra mihi morte sub ipsa:
272  Spectaclum horrendum! quo nil crudelius usquam
273  Saeva diu ponti scrutando caerula vidi.
274  His tandem elapsos scopulis atraque Charybdi
275  Et Scylla, hospitio molli nos insula divum
276  Cepit; ubi Solis forma praestante

veni, partemque reliqui 280
281  Effugiens aliam gnatis, post caede peremptum
282  Idomenei genus Orsilochum, quo vincere cursu
283  Nullus erat melior juvenum Dyctaea per arva.
284  Me rabie infestus voluit nil tale merentem.
285  Exuere Iliaca praeda quam propter acerba
286  Bella virum, multosque tuli per caerula casus,
287  Quod non sponte suo famularer ad alta parenti
288  Pergama, victricesque agerem dux

nec potero: nostro te numine dignum
362  Ingeniumque animusque facit visque aurea linguae.
363  Namque alius rediens per tot discrimina rerum
364  Arderet gnatosque domi; nuptamque videre
365  Optatam: nil ipse petis, nec scire laboras
366  Scilicet ante, tuae veniens quam pectora coram
367  Conjugis experiare. illa abdita moeret in altis
368  Aedibus; ingratae totaeque ex ordine noctes
369  Dispereuntque

precor, si qua possim vi perdere sontes?
418  Adsis o lateri nostro comes, et mihi robur
419  Invictum da diva: tuo jam numine fretus
420  Non ego tercentos dubitem vel poscere in arma 420
421  Saeva viros, nil non ausim. tanta auspice mecum.
422  Quae contra Pallas: tecum comes addita semper
423  Ipsa adero, trepidos nec me sine fortis in hostes
424  Insilies, quum tempus erit. jam jamque cerebro
425  Spero

fero vastantur ab hoste
450  Sola relicta procis? non hic dolor haereat imo, 450
451  Pallas ait, sub corde tibi; mea dicta sequutus
452  Est ingressus iter, referat sibi nomen ut ingens
453  Huc rediens. nil triste timet, sed lentus Atridae
454  Assidet in tecto, et laetatur divite mensa.
455  Interea insidiis juvenes, quam litora tangat
456  Fida redux, tentant prius illum perdere leto;
457  Nec tamen et

reor, et superum testatus numina magna
170  Polliceor; nec dona moror. postquam ille penates 170
171  Redditus attigerit, tunc me tunicaque recenti
172  Laetus, et insigni meritum donabis amictu.
173  Nil prius accipiam quamquam indigus: acrius odi
174  Namque Erebi foribus, mendax qui vana profatur
175  Pauperiem metuens duram. nunc audiat ergo
176  Juppiter omnipotens primum, mensaeque verendae

extemplo circumstant undique visum,
416  Scitarique ardent, veniendi et discere caussas:
417  Hi moerent, casuque dolent absentis Ulyssei;
418  Illi opibus gaudent grassari impune potiti.
419  Sed mihi nil animo carum jam quaerere ab illo
420  Tempore, quo vanum fugiens post caede peracta 420
421  Aetola de gente satus decepit, et isdem
422  Sedibus his mecum, multis regionibus actus,
423  Constitit

si forte tuum tibi visere regem
440  Pollicitus pulcrae decoratum munere vestis 440
441  Dulichium mittes, quo me rapit ardor abire;
442  Sin ille haud redeat, nec sint mea nuncia vera,
443  Nil moror, arreptum celsa de rupe jubeto
444  Dejicere, exemplo metuant ut fallere nostro
445  Huc alii advecti. sic heros fatus; at ille:
446  Egregiam vero laudem famamque referrem
447  Vivus, ait,

prius, vigilique memor sub pectore serva.
30  Faucibus, heu nescis! Ithacae consedit in ipsis 30
31  Pulvereaeque Sami juvenum manus impia letum
32  Insidiis tibi triste parans per caerula vecto.
33  Nil tamen efficiet: stratum quin ante nefanda,
34  Spero equidem, de gente aliquem premet aggere tellus.
35  Suspectis longe a scopulis averte carinam
36  Nocte viam celerans: a tergo mollia mittet

reptantem. docuit tamen omnia ventris
378  Aspera vis perferre, vagum quem durus adegit
379  In varios casus error, variosque labores.
380  At quoniam retines, tecumque in sede manere 380
381  Nil meritum me tale jubes, age pauca roganti
382  Fare Ithaci de matre, atque ipso in limine duri
383  Quem senii liquit cedens, patre de Laërta:
384  Vivuntne aetherii claro sub lumine solis,
385  An

misere famulas, exhaustaque mensis
119  Vina super frugesque meas, atque omnia demum
120  Nequidqam heu vasta temere collapsa ruina. 120
121  Ad quem Telemachus placido sic ore loquutus:
122  Jam tibi nil veritus cuncta, hospes, certa fatebor;
123  Nec sum odio populis, vulgique obnoxius irae,
124  Nec consanguineos culpo, queis fretus in arma
125  Prosilit haud metuens duri vir praelia Martis.

eadem praeco, atque eadem tum dicta reportans
363  Parte alia senior devenit missus ab arvis;
364  Qui simul ingressi quum celsa in sede stetere;
365  Ipse prior mediis coram famulantibus infit
366  Nil veritus praeco: rediit tibi, maxima, natus
367  O regina. alter subiens at cominus, illam
368  Edocuit, quaecumque sibi mandata fuere;
369  Cunctaque ubi exposuit jam functus munere, gressus

quippe aspera novi
635  Fata viri, simili fortuna agitatus et ipse.
636  Sed metuo rabiem, violentaque facta procorum,
637  Quorum etiam tetigit ferratum injuria caelum
638  Et nunc ille malus, quum me nil tale merentem
639  Perculit, ac duro jaculatus vulnere laesit,
640  Nec mihi Telemachus quidquam, nec profuit alter 640
641  Exitium avertens. ergo sua limina servet
642  Penelope

Sed miseret me quippe tui nimis: ergo age surge,
14  Ne fera nos inter manibus discordia gliscat.
15  Talia jactantem sic contra affatur Ulysses
16  Torva tuens: nec te facto, nec voce lacesso;
17  Nil etiam invideo, licet uni plurima donent.
18  Haec ambos capiet sedes: quid tollere partem
19  Invidus alterius certas, oppressus eodem,
20  Quo premor ipse, gravi casu? di forsitan olim 20
21  Respicient

in pingui, cujus de sanguine cretum 140
141  Te perhibent, justique tenax, et rebus abundans.
142  Multa tibi cultae super et facundia linguae
143  Suppetit: huc aures idcirco adverte, profabor.
144  Nil hominum fato miserum magis alma creavit
145  Terra parens genere ex omni, quod vescitur aura
146  Aetheria, reptatque solo. nam tristia sese
147  Passuros haud ulla putant, dum numina robur

tam dira, senex, te mens, miserande, fatigat,
362  Ut neque in aerato placeat requiescere tecto,
363  Nec coetus celebrare alios? infanda loquentem
364  Hos juvenes inter tantum juvat usque morari,
365  Nil etiam veritum terret. vel corda Lyaeo
366  Vincta geris, vel certe animus tibi pectore semper
367  Talis inest, vano nequidquam murmure gaudens.
368  Fallit te incautum fastus: si forte superbis,

pedes, nec nostra, reor, vestigia tanget
383  Ulla tibi famulans harum per tecta puella;
384  Ni qua domo sit anus longaeva, et conscia recti,
385  Totque malis jactata, quot ipse exhausta peregi:
386  Nil veritus tantum hanc patiar contingere tandem
387  Crura mihi. sic fatus erat, mirataque fantem
388  Penelope: haud umquam nostra haec ad limina venit
389  Hospes, ait, tales qui docto in pectore sensus

it, pernicior illum
507  Praeveniens aper ecce genu super occupat ictu
508  Fulmineo, obliquusque ruens late haurit apertum
509  Dente femur, non et morsu tamen ossa refringit.
510  At rabidum juvenis dextro nil territus armo 510
511  Perculit insurgens: pertransiit aerea cuspis
512  Per medium, ceciditque nigra resupinus arena:
513  Volvitur, atque artus cum sanguine vita relinquit.
514  Advolat Autolyci

60  Incolumem duxi, metues? haec accipe porro 60
61  Dicta prius, penitusque alta sub mente reconde.
62  Quinquaginta etiam si densis obvia telis
63  Agmina consistant contra, mortemque minentur,
64  Nil mecum tibi triste foret; quin omnia vastans
65  Lanigerosque greges armentaque victor haberes.
66  Nunc somni cape dona: est durum in nocte tueri
67  Pervigilem tota; mox aspera fata subibis.
68  Haec

senem: salve o pater optime, dixit,
229  Dique tibi meliora ferant, licet horrida luctu
230  Te nunc exagitans multo fortuna fatiget. 230
231  Juppiter, heu divum quis te crudelior alter,
232  Nil homines miserere, tuum genus: ut semel oras
233  Hauserunt vitae, gravibus tabescere curis
234  Sponte sinis. gelidus mihi dura per ossa cucurrit
235  Sudor, ut hunc miserum vidi; lacrimaeque volutae,

structae in limine sedis,
296  Vilis ubi spreto stat sella et mensa parata.
297  Mox etiam dedit exta viro, laticemque lyaeum
298  Miscut aurato in cyatho sic voce loquutus:
299  Eja age nil metuas; fruere una heic munere bacchi:
300  Ipse manus rapidas arcebo, et foeda minantum 300
301  Dicta procum: non hаec certe sunt atria vulgi
302  Publica, verum Ithaci multo mihi parta labore.

fero, vi pressus acerba,
354  Auxilioque carens; tot enim compescere solus
355  Haud valeo: hostilem at saltem prohibete furorem.
356  Quod si ardor vos tantus habet me sternere ferro,
357  Sternite, nil renuo; multoque occumbere praestat,
358  Cernere quam semper scelerosa atque impia facta,
359  Hospitiumque fero violatum vulnere, et ipsas
360  Vexatas sine more mea intra tecta puellas. 360
361  Vix

vero matrique haec dicta profabor
369  Haud ingrata ferens, audire invitus uterque
370  Ni renuat. donec fuerat spes ulla videndi, 370
371  Sedibus in patriis praesentem rursus Ulyssem;
372  Nil vetuit traxisse moras, et ducere longa
373  Spe juvenes (satius tibi multo id namque fuisset,
374  Si patrias genitor salvus remeasset ad oras);
375  Nunc aliter manifesta fides jam credere cogit.

sic deinde Philetius inquit:
224  O pater, o rector superum tu maxime votum
225  Perfice; jam redeat dux ille, atque afferat ipsum
226  Huc deus, expertus credes, quid dextera possit,
227  Quid mea vis, nil non pro rege audere parata.
228  Haec eadem Eumaeus caeli conversus ad auras
229  Spondet, et optato dis supplicat omnibus ardens
230  Pro reditu. ast heros, postquam fraus omnis abacta, 230

nam vulnere stratus 30
31  Qui fuit in patriis Ithacae praestantior oris,
32  Ecce jacet juvenis; jam jam tua membra vorabunt
33  Vulturii. his terrent dictis; nec credere cessant
34  Effugisse manu jaculum nil tale volenti,
35  Ignari commune necis jam tempus adesse.
36  Quos ibi torva tuens furiisque incensus Ulysses
37  Alloquitur: fera turba, canes, me limina, numquam
38  Ad mea venturum reducem sperastis

quin et
353  Saepe alios vetui vim talem inferre parantes
354  Haud tenuere manus moniti; nunc foeda luentes
355  Supplicia expendunt scelerum, caesique recumbunt;
356  Quos super ipse quidem, meritus nil tale, jacebo
357  Infelix, vatem neque gratia digna sequetur.
358  Illum immane tuens contra sic excipit heros:
359  His vates si fata olim haud ingrata canebas,
360  Credo equidem longum exsilium et

quam laeta omnes ex ordine casus.
346  Principio domitos Cicones, et pinguia narrat
347  Lotophagum visa arva, ferique indigna Cyclopis
348  Flagitia, et sumptas sociorum ob funera poenas,
349  Nil veritus quos ille suo laniarat in antro
350  Cruda vorans vivo manantia membra cruore. 350
351  Aeolias addit sedes, utque Aeolus ipsum
352  Ceperit hospitio facili, laetusque remisit
353  Incolumem.

ac Dolius palmas utrasque tetendit 440
441  Ad regem, amplexusque manus et dulcia libans
442  Oscula conclamat. spes o fidissima nostrum,
443  Venisti tandem, tuaque exoptata tueri
444  Ecce datur, nobis nil tale putantibus, ora.
445  Incolumis quando, dīs te huc ducentibus, adstas,
446  O salve, aeternumque mihi, rex optime, gaude,
447  Multa tibi superi faustae dent praemia vitae.
448  Quin et fare

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report