Your search found 2234 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 217-249:

1.85   Re facturus ait: "Samuel fidissime, quid tu
Profusis Saulem lachrymis gemis, improba cuius
Dextra meum toties prauis despexerit ausis
Imperium legique meę qui tendere contra
Nil timuit? Populone pio dominarier illum
1.90   Ius tu fasque putas? Quin talem comprime luctum
Atque hęc nostra modo mandata facessere perge Iesseus, Dauidis pater
Est Iesseus, magni genus alto

corpore magnus?
Immodico moderare animo mentemque ferocem
1.415   Refrenans melius florenti consule uitę
Et patere, ut subeant alii certamina tanta,
Dum tibi digna tuo crescet conamine uirtus."
Nil iuuenem terrent hęc talia dicta magisque
Gliscit amor pugnę, remoratus suscitat ardor
1.420   Tentandi penitus maiora incendia belli. Comparatio
Ac uelut audacem uenator forte Molossum

detrecto quidem; quascunque lacessere gentes
Iusseris, ipse tui Dauidis primus in illas
Stringetur gladius. Generosior ista Merobes
2.120   Connubia accipiat. Satis est mihi gratia pacis,
Quam pręstas, o rex. Habeo nil charius illa."
Sic fatur Dauid nec adhuc expertus amoris
Lasciui stimulos, pugnas tractare uoluptas
Illi maior erat. Studiis mens dedita belli
2.125   Non poterat molles Veneris admittere lusus.

Ingenti sonitu concussa est regia tota,
Contremuit paries. Poterant timuisse ruinam,
Ista sacri (ut quondam) si flarent ęra Leuitę,
2.250   Si foret hic priscę Hiericuntis moenia murus.
Nil aliud poterant aures audire loquentum,
Verba magis magno strepitu superata quierant.
Conticuere tubę, calamos inflare choraules
Et digito pulsare leui caua cymbala psaltes
2.255   Coepit et argutis fidibus

Nunc tonat ille graui, media modo temperat istos
Voce sonos, agili pulchre quos gutture uibrat
Concordans cytharę linguę prolata canori.
2.260   Arrectę cunctorum aures dulcedine tanta
Et capti stabant animi. Nil murmuris usquam,
Nil strepitus, donec finitis cantibus uni,
Vni omnes toto pariter plausere theatro.
Et si sic animos demulcet musica cantus
2.265   Terreni nostręque iuuant sic carmina fecis.

istos
Voce sonos, agili pulchre quos gutture uibrat
Concordans cytharę linguę prolata canori.
2.260   Arrectę cunctorum aures dulcedine tanta
Et capti stabant animi. Nil murmuris usquam,
Nil strepitus, donec finitis cantibus uni,
Vni omnes toto pariter plausere theatro.
Et si sic animos demulcet musica cantus
2.265   Terreni nostręque iuuant sic carmina fecis. Angelorum

Dum releuat, dextram, qua Martia pręlia promptus
Egerat aut uibrans ensem aut hastilia torquens,
Transtulit ad cytharę modulantia fila sonorę Dauidis cantus
2.425   Nil uulgare canens, sed certe ut maximus olim
Exurgens Abram primo ferus impete gentes
Fuderit infidas prędamque receperit omnem,
Quę fuerat Sodomis cum Lotho ablata nepote.
Vt Hiercunteus lituum clangore

Seu minus ignoscis. Non tam terrore minarum
Quam pietate meum studui saluare maritum.
Si non das ueniam, genitoris malo perire,
Dum pia sim, manibus quam coniux impia dici,
Perdiderim quod fraude uirum nil tale merentem.
2.510   Opto fida mori potius quam perfida tetram
Damnatamque bonis per sęcula ducere uitam.
Scito fuisse tuam tunc me, quum uirgo sedebam
In laribus uerecunda tuis. Nunc, tradita quum sim

paterni,
Siue bonum fuerit quod norim siue sinistrum.
At siquid simulanter agam, si fallere nitar,
Ignifero tunc me trudat sub Tartara telo
Omnipotens Saulisue sinat decedere dextra.
3.130   Nil igitur dubites de me, charissime Dauid,
Nec de Saule quidem. Nullum tam corde latenti
Ducere consilium poterit, quin detegat ore
Aut moesto aut hilari. Nec prodest fingere uerbis
Diuersum, quando mentem

defer.
Pelle moras, celera!" Seruus parere paratus
3.225   Apportat iacula, arcanę sed conscia uocis
Mens tantum Dauidis erat Ionathęque loquentis.
Cum iaculis arcuque puer dimissus in urbem
Nil remoratus abit. Seruato tempore Dauid
Prosilit e latebris et ter procliuus adorat.
3.230   Amplexi inter se lachrymas atque oscula miscent.
Insuper hęc Ionathas "Vade hinc, dulcissime Dauid,
Vade" ait "atque uale!

Corpore purgato puraque huc mente uenitis,
Si modo uos Veneris non turpat foeda uoluptas,
His quoque fas uesci." Tunc David seque suosque
Affirmat mundos: ex quo sunt urbe profecti,
3.260   Nil gessisse mali, nullis amplexibus usos
Foemineis lectumque procul fugisse iugalem.
Ergo sublatos sanctis altaribus orbes
Triticeos iussit Dauidem ferre sacerdos.
Discite, christicolę! Si panes sumere

Rex, iuuisse tuos (nam sic ego rebar) amicos." Saul
3.465   Effera mens Saulis nulla ratione mouetur,
Vt quicquam coepta desistere uellet ab ira
Aut uerbis pręstare fidem. "Nil proficis" inquit
"Perfidiam compto nimium sermone tegendo.
Vna omnes uos culpa reos declarat. An ullus
3.470   Esse fugę potuit Dauidis nescius ipsum
Auxilii armorumque uidens et panis egentem?

recepi
3.520   Quęque reposta meę menti, non eximet ulla
Obliuio, nec longa situ squalente uetustas
Obducet meque immemorem nulla arguet ętas.
Tu maneas mecum! Longe timor omnis abesto,
Nil dubites! Aut nostra manus te proteget, aut hanc
3.525   Si quisquam uitam mihi tollet, tollet et idem,
Abiathare, tuam. Sors ambos una manebit."
Ille igitur moestos ex hoc lenire dolores
Incipit atque suis melius

sententia magni
Immensique dei super hoc molimine rerum,
Et primę similis uox est audita secunda:
4.40   "Vade, Palestinos prompto certamine, Dauid,
Aggredere et muros pauidę defende Ceillę!
Nil dubita: nostro protectus numine uinces." Dauid liberat Ceillam obsidione
Pollicitis animi succensi talibus, arma
Expediunt cunctique simul Dauida sequuntur.
4.45   Moxque Palestinas aggressi

Multa mei leuitas animi me traxit, inique
Talia ut inferrem tibi, Dauid. Conscius ergo
Erroris doleo. Redeas securus in urbem
Aut, mage si libeat, patrios concede penates,
Vel quocunque uelis, et nil iam denique triste,
5.210   Vim nullam metuas. Meme tibi semper amicum
Crede fore, ipse meam quando superesse salutem
Quam periisse magis cupias. Quod credere nunquam
Induci posset mea mens, nisi talibus esset

Vim nullam metuas. Meme tibi semper amicum
Crede fore, ipse meam quando superesse salutem
Quam periisse magis cupias. Quod credere nunquam
Induci posset mea mens, nisi talibus esset
Edocta indiciis, fateor nil certius istis."
5.215   Sed nec adhuc Dauid se prorsus credidit illi
Raptaque restituens "Velut" inquit "sępe peperci
Ipse tuę uitę, sic rebus fata secundis
Me seruent sortemque uelint auferre sinistram."

Raptaque restituens "Velut" inquit "sępe peperci
Ipse tuę uitę, sic rebus fata secundis
Me seruent sortemque uelint auferre sinistram."
Tunc et Cisides illi ipsi prospera lętis
5.220   Optauit uotis et nil hostile relinquens
Sublatis petiit Gabaonia prędia castris.
Ad loca nota pius Dauid cum plebe suorum
Cumque graui rediit circa pręcordia cura.
Certus enim fuerat regis non fidere uerbis,

Dauid ad Achim
Stans Achi coram uerbis ita fatur amicis:
"Salue, magne magis magno genitore Maocho,
Sceptra Palestinę qui gestas aurea gentis!
Seruus ego tuus hic aliud nil sentio certe
5.270   Me pręstare tibi pręter leuis ocia uitę.
Dic extrema igitur tuear confinia regni,
Vt tua defendens armis aliena lacessam Saul
Et discat patriis

simul et rotat ensem.
Mox tamen hostili circumdatus ille corona,
Corruit accepto transfixa per ilia ferro.
Infelix iuuenis moriens Dauida uocabat,
6.90   Absentem Dauida suum. De morte doloris
Nil habiturus erat, saluum si posset amicum
Ante uidere oculis quam tristi cędere fato.
Iuxta illum fratres, genitus prius Aminadabus.
Posterius Melchis cęsi fugere sub umbras.

Tertia nanque dies teritur mihi sedibus istis
Quęrenti frustra pariter potumque cibumque.
Qui sim, iam nostis. Seu me seruare uelitis,
Arbitrii uestri est, seu certę tradere morti."
6.260   "Nil dubites iam" Dauid ait" modo ducito ad istam
Tu nos prędonum turmam. Seruabere liber
Iamque ibis quocunque uoles formidinis expers
Securusque tui, tibi cęli numina iuro."
Hoc duce pergentes superatis

coepit
Vestes ipse suas. Hoc ipsum cętera turba
6.385   Tunc imitata, sinus pariter lacerare fluentes,
Flebilibus lamenta modis componere, corde
Suspirare graui, lachrymis perfundere uultus,
Nil toto gustare die Ionathęque dolendo
Cisidęque uicem, casus clademque nefandam
6.390   Israhelitarum, populi plebisque ruinas.
Deterso fletu Dauid sublata parumper
Ora hominem uersus flexit cuiasque rogauit

6.440   Cuncta simul periere mihi solatia tecum.
Tu mihi in aduersis requies, dulcedo secundis,
Spes dubiis fueras, in magnis sępe periclis
Tu uitę tutella meę, tu causa salutis.
Nunc sine te nil dulce mihi: moerore replebor,
6.445   Quo me cunque feram. Sed si tua scilicet una
Mors mihi perpetuos fuit allatura dolores,
Quanto flenda magis tantis comitata tuorum
Funeribus fatoque patris populique ruina?

Officiisque mei multis, Abnere, parentis,
Illius qui iura thori confuderis ultro
Turpi concubitu foedęque libidinis usu?"
7.220   Talibus Abneri irritantur pectora dictis.
Obiectum purgare scelus nil curat et alte
Erectum quassat caput indignataque uoluens Abnerus respondit
Lumina turbato fertur sic ore locutus:
"Isbosethe, nimis parui me pendis, ob istud
7.225   Qui

gaudere repenti
Cęde uiri, cuius metuebas territus iram
Supremasque minas. At te doluisse uetusti
Annales memorant. Sed forsan plebe dolente
7.370   Tu tristem lęto fingebas corde dolorem.
Nil iuuit finxisse tamen. Dauida parabat
Israhelitarum gens omnis condere regem.
Vnum omnes legere sibi primique cohortis Bannaas et Rechab perimunt Isbosethum
Isbosethanę ductores,

Pręterea puduit pulsos uictosque fuisse
8.120   Marte Palestinos, rursum tentare parabant
Fortunam belli. Reparatis uiribus ergo
Implerunt iterum Raphaimos milite campos.
At uero Dauid, dum nil decernit agendum, Responsum a deo accipit
Donec certa dei discat pręcepta, monentem
8.125   Audit, si uicto tandem cupit hoste potiri,
Non eat aduersus contra, sed lęta pirorum

Ioab superat Amonitas et Syros
Qui celeri penetrans hostiles agmine campos,
9.105   Stare aduersa sibi prospexit castra Syrorum,
Hannonis uero cuneos post terga sedere.
In tam pręsenti nil territus ille periclo,
Consilium penitus prudens pro tempore cępit
Extemploque Syros contra direxit et unam
9.110   Tradit Abisę aciem, retro conuersus ut hostem
Distineat clamore fero post terga minantem,

Hanc ergo ut uidit, totis ardere medullis
9.195   Iesseides coepit flammaque accensus amoris,
Quę foret illa, rogat. Bersabeen discit, Vrię
Connubio iunctam, qui tunc ductore Ioabo
Militię tolerabat onus. Nil talia regem
Compescunt: superat Veneris uesana cupido.
9.200   Bersaben iubet acciri turpique pudicam
Foedat adulterio. Quę quum sub nocte redisset
Ad talamum stuprata suum, se sensit ab illo

Poena pro iniuria legatis illata
Aut secuit serris, aut ferro in frusta redegit,
9.460   Aut subiecta graui carrorum pondere pręssit,
Vt discant irati etiam compescere dextras
Legatisque mali nil uelle infligere regum.
Victor deinde uirum coetu comitante suorum
Et lętas tollente simul super ęthera uoces
9.465   In patriam rediit, pręda magis an grauis armis
Incertum. Sed enim pro tantis ille triumphis

Quinquaginta uirum. Plebis uenientis ad urbem
10.400   Allicere affatu coepit mollissima corda
Et facilem pręstare suis se ciuibus ultro,
Hos donis, illos promissis, omnibus omnes
Solicitare modis et nil dimittere prorsus,
Quo cunctis charum fieri se posse putaret.
10.405   Iam tandem parto populi uulgique fauore,
Votum pro reditu Gessura fingit ab urbe
Iuxta primorum soluendum marmora patrum,

Proh scelus! Inuidiam quis digne carpserit? Illa
Imbuti insidias, fraudes, incendia, cędes
Immeritos contra meditantur. Quippe Ioabus
Collati socium sibi consortemque nequiuit
12.220  Ferre magisterii, miserum nil tale timentem
Innocuumque Amasam ficto decępit amore
Et nimis indigna properauit perdere morte.
Non alia Abnerum donauerat ante salute,
Blanditiis fallens, donec transuerberet ipsum

cęlesti credimus aula,
Sed legis plene seruatę dona mereri,
13.210   Coniugii dum iura colunt foedusque pudici,
Dum formare suos diuino dogmate natos
Soliciti curant, dum castigare suorum
Nil errata timent, miseros solantur et idem
Sancta dei toto dum iussa facessere nisu
13.215   Contendunt et lege suos componere mores,
Nulli odium serunt, offensas denique censent
Velle referre nefas, uitiis seruire

Cęsserat ipsa
Hinc etenim, fieret quo libera copia fandi
Nathano, quicquid uellet. Coramque uocata
Astitit atque ipsi respondit talia Dauid: Rex ad Bersaben
"Nil dubites, Bersaba, modo! Tibi numina testor
14.90   Sancta dei, qui me tandem seruauit ab omni
Sorte mali seruumque suum miseratus et urbem
Erruit aduersis, sicut Salomona futurum
Post mea fata tibi regem dominumque

Consulere hanc studeas, fuerint seu sacra ferenda
Grata deo, fuerint dubię seu iurgia litis
14.300  Arbitrio tollenda tuo. Committere noli,
Committi quod iure nequit nec legibus ęquis.
Promissis confide dei, nil uerius unquam
Esse putes illo, quod sancti numinis ore
Noueris emissum. Si sic moderabere uitę
14.305  Ipse tuę sicque ipse tuos componere mores
Contendes, promissa deus rata stare iubebit,

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report