Your search found 2234 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 796-854:

speramus gaudia nobis:
35  Sed, te dum rebus longe speculamur in ipsis,
36  Tota tibi quoniam paret, quam pandere versu
37  Aggredior, Natura; tuo mihi Numine praesens,
38  Quo sine nil oritur, neque pulchrum et amabile quidquam est,
39  Adsis; pectus et hoc veris rationibus imple
40  Illabens, facilisque tuum da, Diva, leporem
41  Versibus in nostris, conor quos pangere magnis

causas penitus nos insinuantes
149  Evolvamus: erit multae id seges utilitatis,
150  Pectora doctrinae sancto dum lumine gaudent
151  Perfundi, puroque haurire a fonte liquores.
152  Nil didicisse potest, qui non prius omne, quod intra est,
153  Excutiat falsum. Jam mentem adverte sagacem.

154   Principio rerum species, quas hausimus alte
155  Tum, cum

multimodas motusque simul variantes
184  Exoritur varius nobis quoque multiplexque
185  Sensus, ut est variis a rebus percitus extra.

186   Adde, quod et nostros multi nil fallere sensus
187  Contendant: (quibus hoc ultro concedere possim:
188  Sensus enim haud aliter rerum nos admonet omnis,
189  Ac ipse a rebus fuerat commotus: eandem
190  Ostendunt

210  Causa sit errandi: nimirum judicii expers
211  Dum sibi, quam par est, plus arrogat immoderate.
212  Ut si regula certa, potes qua nosceri rectum
213  Quid fit, quid contra curvum, et nil talia praeter,
214  Exoptes etiam, ut tibi pondera mensurasque
215  Demonstret rerum, longe a ratione ferere.
216  Nimirum sic est per foedera naturaï
217  Dispositum, ut rem quaeque

220  Quae sua quisque tibi dant ordine convenienti.

221   Et tamen usque adeo primis haesere tenaces
222  Sensibus haud pauci Sapientum, in rebus ut esse
223  Nil usquam, quod non ipsi sensere, reantur.
224  Quapropter, quoniam nil, praeter corpus et ejus
225  Eventum, sensus possit pertingere nostros;
226  Nullam aliam in rebus, quae non sit corpus et ejus

221   Et tamen usque adeo primis haesere tenaces
222  Sensibus haud pauci Sapientum, in rebus ut esse
223  Nil usquam, quod non ipsi sensere, reantur.
224  Quapropter, quoniam nil, praeter corpus et ejus
225  Eventum, sensus possit pertingere nostros;
226  Nullam aliam in rebus, quae non sit corpus et ejus
227  Eventum, pugnant naturam existere posse:

vi rationis ut omnes
313  Rursum expendantur: neque porro expendier omnes
314  Possunt, et veram revocarier ad rationem,
315  Ni, quarum nos cumque sumus rerum ante potiti
316  Notitiam nil jam penitus nunc scire reamur.
317  Et veluti, juncto postquam bove verterit arva
318  Pinguia, et infelix excoxerit omne per ignem
319  Herbarum vitium tribulos loliumque Colonus,

monstrat.
366  Quod si illam falli dicas, tamen usque necesse est
367  Sit, quae fallatur; nam si non esset, eadem,
368  Qua non est, falli porro ratione nequiret,
369  Cum nihilo nil conveniat: quapropter oportet,
370  Mens ut non possit, dum se putat esse, refelli.
371  Et quamvis dubitare queam, num scilicet ipse
372  Et loquar et videam, dum saepe videre loquique

537  Parte minore sui minus, et non omnis ubique.
538  Omnibus omnis adest Deus, et videt omnia passim
539  Nuda et aperta sibi, quae rerum cumque geruntur,
540  Queis sunt cumque locis; nil possit ut illius usquam
541  Effugisse Potestatem, longeque recêsse.
542  Scilicet haec summi natura immensa requirit.

543   Quin etiam aeternum, quod Summum est,

655  Quare age, corporea quae praedita mole videntur,
656  Pervideamus, utrum constantia sint in rebus.

657   Principio, semper cum mentem ad corpora verto,
658  Nil aliud novi naturam corporis esse,
659  Quam quod se simul in longum atque extendit in altum,
660  Et latum pariter constat: neque fingere possum
661  Illius usque adeo minimum extremumque, quod ullas

sunt igitur, quae nos extensa vocamus,
689  Et vere existunt in rebus, certaque constant.

690   Tum, quando sensu semper constante vigemus
691  Res circa, rerum si nil existeret harum,
692  Et nos perpetuo proin tota denique vita
693  Erraremus eas revera extare putantes,
694  Gauderet nostros falsis illudere sensus
695  Numen imaginibus; ratio quod

738  Mulceat at suavis placide transmissa voluptas:
739  Inque vicem motus animi, mentisque sequatur
740  Imperium corpus subito parere jubenti,
741  Temporis inter nil videatur ut esse, paratum.
742  At nulla hoc peragi posset ratione profecto,
743  Isto ni penitus mens sit cum corpore juncta,
744  Ut tali simul e consensu prodeat unum,
745  Unum

754  Atque pari nostra motu moveantur, et ipsis
755  Quod resonent verbis vocum flexuque moraque
756  Distinctis, facient, merito dicantur ut esse
757  De genere humano; quoniam nil detegit horum
758  Intus inesse animam; nam posse hos ire videtur
759  Corpus item in motus, sine vita quamlibet extet.
760  At neque quod vitae nimirum inimica videntur
761  Longe

signi omnis constitit ante
894  Aut inter silvas foliis et cortice tecta,
895  Aut inclusa ima terra Pariisque rigens in
896  Rupibus; utque prius, quam formaretur in ora,
897  Indiga nil artis potuit constare, necesse est,
898  Post etiam ut possit, formam nil praeter inanem
899  Dante manu: at quoniam, quanta est, a Numine tota
900  Constitit haec penitus rerum Natura (neque unquam

895  Aut inclusa ima terra Pariisque rigens in
896  Rupibus; utque prius, quam formaretur in ora,
897  Indiga nil artis potuit constare, necesse est,
898  Post etiam ut possit, formam nil praeter inanem
899  Dante manu: at quoniam, quanta est, a Numine tota
900  Constitit haec penitus rerum Natura (neque unquam
901  Quîsset enim constare secus) fateare necesse est,

genitalia semina rebus
1057  Praestat; vique sua foecundat, nutrit, et auget.
1058  Quorum qui nosset bene causas, esse pateret
1059  Naturam (quamquam maternum nomen adepta est)
1060  Nil nisi protelum causarum continuatum,
1061  Quae per se facere haud quidquam potuere, sed omnes
1062  A prima pendent Causa, quae singula per se
1063  Et movet, et facit, ut moveant; velut ipse catenam

sunt usque remota.
1117  Omnis enim Mundo, quaecumque inopina videtur
1118  Forte tibi res accidere, haud unquam quit oriri,
1119  Rem nisi praecedat sua causa; ideoque necesse est
1120  Nil temere exoriatur, et intereat; licet ipsi
1121  Nec quod principium quimus novisse sit ortus,
1122  Nec quae discidium pariat res, dissolüatque.

1123   Illud in his

1151  Scilicet ut vita sic liberiore fruantur
1152  Impia Gens; tanta est scelerosae audacia mentis:
1153  Quod metuunt, tollunt Numen, longeve remotum
1154  A nostris arcent rebus nil scire volens, ne
1155  Infestet dolor aut aeternam cura quietem,
1156  Ac si, quod Summum est possit non omnia scire,
1157  Aut summam res ulla queat turbare quietem:

1192  Immortalem Animae naturam simplicis esse
1193  Nunc reddenda mihi est ratio: tu percipe dicta.

1194   E parti naturam Animae quacumque tuaris,
1195  Nil illam, nisi rem quae cogitat, esse videbis:
1196  Nec recipit Mens posse aliud consistere Mentem;
1197  Sive sit illa sciens etenim dubitansve volensve,
1198  Oderit, optet, amet, metuat quoque, gaudeat,

Virum quoque florida ut intus
1226  Evanescere, et extra se videatur abire:
1227  Et, cum vi concussa aliqua mox se ipsa recepit,
1228  Conscia nullarum rerum, quas volverit, illo
1229  Nil egisse recordetur se tempore, nullos
1230  Sopito motus animo sensusque fuisse.
1231  Id fit, ubi rerum multarum copia multa
1232  Multimodis animo simul obversatur oberrans,

cognoscere sensu
1235  Pro numero ingenti; neque menti singula praebent
1236  Distinctam effigiem, possint advertere ut illam;
1237  Sed confusa videns simul omnia cernere sese
1238  Nil putat, atque ideo velut evanescit, abitque,
1239  Ut queat intra se nil tum volvisse videri.
1240  Quapropter ratio est haec semper vera, quod omni
1241  Tempore, quo Mens est in rebus, cogitet: et ni

1236  Distinctam effigiem, possint advertere ut illam;
1237  Sed confusa videns simul omnia cernere sese
1238  Nil putat, atque ideo velut evanescit, abitque,
1239  Ut queat intra se nil tum volvisse videri.
1240  Quapropter ratio est haec semper vera, quod omni
1241  Tempore, quo Mens est in rebus, cogitet: et ni
1242  Cogitet, existens nulla ratione videri

Dicere at, in nihili quod nostra redire profundum
1287  Debeat exacto tandem Mens tempore vitae,
1288  Desipere est. Quid enim sic omni ex parte peremtum
1289  Occidit usque adeo penitusque revertitur in nil
1290  Rerum natura ex omni Summaque creata?
1291  Quod si Summa manet rerum omnis corporearum
1292  Morte carens penitus, tanto magis inficiandum
1293  Debere omnem Animae naturam

iterum atque iterum Mentem quapropter oportet
1304  Aeternamque putare immortalemque futuram.

1305   Porro cur vitae frustra felicis amorem
1306  Inseruit Natura animis nil provida nostris,
1307  Cur Veri desiderium succendit inane,
1308  Si ruit nihilum vita privata futura
1309  Mens votis frustrata suis? hic namque, quod optat,
1310  Anxia quo ingenti

1427  Aut oculos; a se quia non haec mutua pendent,
1428  Sed simul existunt tantum, recteque vicissim
1429  Respondent. Facile id fuit Olli, quem penes omnis
1430  Rerum, quas fieri nil pugnat posse, Potestas
1431  Infinitarum. Quapropter id eligit idem
1432  E numero tanto, Menti quod consonet apte,
1433  Corpus; ut hinc motus ejus videantur oriri
1434  Mentis

1522  Quod moveat varie quoque Mentem, quae varianti
1523  Percipit idcirco sensu, quaecumque lacessunt.
1524  Nam si mente movens quaedam penitusque revolvens
1525  Magnopere intendas animum, nil cernere eorum,
1526  Quae posita ante oculos tibi erunt, nil tangere circum,
1527  Non audire leves sonitus non murmura vulgi,
1528  Denique nil tibi tum sentire videberis, aures

1523  Percipit idcirco sensu, quaecumque lacessunt.
1524  Nam si mente movens quaedam penitusque revolvens
1525  Magnopere intendas animum, nil cernere eorum,
1526  Quae posita ante oculos tibi erunt, nil tangere circum,
1527  Non audire leves sonitus non murmura vulgi,
1528  Denique nil tibi tum sentire videberis, aures
1529  Quamvis excipiant sonitus, rerumque coloret
1530  Lux

1525  Magnopere intendas animum, nil cernere eorum,
1526  Quae posita ante oculos tibi erunt, nil tangere circum,
1527  Non audire leves sonitus non murmura vulgi,
1528  Denique nil tibi tum sentire videberis, aures
1529  Quamvis excipiant sonitus, rerumque coloret
1530  Lux oculos, manibus quamvis obstantia tangas,
1531  Idcirco quia non illis est percita rebus

in omne potestas
1668  Corpus, et hoc totis parebat partibus uni,
1669  Fibraeque nervique atque edita claustra cerebri
1670  Et tenuis puri vapor almus sanguinis omnis
1671  Nil inconsulta tentabat Mente, neque ullos
1672  Non mandante Anima motus dabat, extera quamvis
1673  Multimodo rerum facies impelleret ictu
1674  Corpus, ut hinc sensu posset variante moveri

variante moveri
1675  Mens intus, si vellet, et hinc sentire dolorem
1676  Sive voluptatem pro plaga et frigora et aestum.
1677  Omnia quae nullo vitabat libera nisu
1678  Usque adeo, nil ut plagis aut ictibus ullis
1679  Divinae posset vel paulum Lucis ab haustu
1680  Lucis inocciduae turbatam avertere Mentem.
1681  Propterea tum plena fuit Pax plenaque Pacis

haec visendi externa potestas
6  Deficit, ex fastis Veterumque annalibus omnes
7  Transactae aetatis res noscere gestaque Regum
8  Bella et fortunas et quis datus exitus armis.
9  Sed nil suavius est, humili quam assurgere terra
10  Altius in caelum, nullaque a parte tenere
11  Interclusum Animum, qui libertate sua se
12  Undique victor agat, totumque feratur in Orbem,

95  Nam foret extensum, spatio quod convenit atque
96  Corporeae pariter naturae: ergo omnia plena.
97  Si porro nihilum est illud, quod inane vocamus,
98  Nec valet extendi nihilum (nil convenit illi);
99  Quandoquidem nusquam, qui non extenditur aptus
100  Mensuris, locus est, nusquam reperitur inane.
101  Neve putes clausum vas omni corpore

est, nusquam reperitur inane.
101  Neve putes clausum vas omni corpore posse
102  Intus inaniri spatio tamen intercepto;
103  Nam si, quidquid id est, inter latera intima tollas,
104  Nil tum proinde, quod intersit, superare necesse est,
105  Propterea spatio quoque, quod fuit ante, vacabit.
106  Quapropter laterum coëuntes undique costae
107  Jungentur, quoniam medium nihil esse videtur.

sagitta
356  Evolat, et longe nervoque manuque relicta
357  Aëra scindit adhuc pennis, oculosque fatigat?
358  Nimirum quia missa semel servaret eandem
359  Motus vim, et nunquam, si nil obstaret eunti,
360  Desineret ferri, quo tum manus impete jecit.
361  Non minus ad motum quapropter, nec magis apta
362  Corpora ad ignavam finxit Natura quietem.

374  Quod si nulla foris res esset, causaque motum
375  Obliquans, quo coepit, eo procurreret usque
376  Materies; quae cur partem se vertat in hanc, quam
377  Adversam potius, nil intus habere videtur:
378  Quare opus est, teneat medium, rectaque feratur,
379  Si nihil obsit, et in diversum cogat abire.
380  Neve meis quidquam possis diffidere dictis,

Vetustas.
1265  Hic Populos cantu quondam capiebat et Urbes;
1266  Cumque peragrata jam fama plenus et auro
1267  Italia bimarem conducta puppe Corinthum
1268  Trajiceret, Nautae Vati nil tale putanti
1269  Jam struere insidias, jam lethum triste parare:
1270  In scelus hoc aurum, pro! vilia pectora movit,
1271  Quod secum extulerat Latiis vir Lesbius oris.

illac
1394  Ire ad concilium Divos cecinere Tonantis,
1395  Queis etiam Superûm de Gente et sedibus horum
1396  Falsa fuit veri in speciem cecinisse voluptas.
1397  Esse hunc candorem nil constitit, innumerarum
1398  Ni congesta simul stellarum lumina perquam
1399  Tenuia, quae faciunt oculis albescere caelum.
1400  Idque tibi manifesta palam res indicat, ex quo

pestiferamque luem terraeque tremores
710  Insolitos, et quae, genus hoc, sunt caetera, vulgus
711  Affore quae jurat dubio procul inque minere.
712  Nil humana quidem suffundere pectora vulgo
713  Unquam consimili potuit nigrore metus, quam
714  Ignorantia causarum et rationis egestas.
715  Primum ubi nam caelo Mortales fulgere lucem

inducentibus atque labore.
1131  Et tibi jam reji certum proponere pergo
1132  Exemplar: geminis in librae lancibus hinc atque
1133  Hinc paria imponas si pondera, quodlibet horum
1134  Nil tum pendere contra aliud videatur, oportet;
1135  Omni privatum penitus sed pondere parva
1136  Nisus vi poterit sursum deorsumque moveri;
1137  Quandoquidem inter se tum mutua sustentantur

una glutine nexae.
1821  Utque tibi aurarum magnas exponere vires
1822  Ante oculos possim, tali rem percipe pacto.
1823  Laevia si jungas duo corpora lata, sit inter
1824  Ut prope nil spatii, quo confluat aura, relictum,
1825  Tum conjuncta simul concursu ea corpora tali
1826  Dividere hinc illinc si tentes disque gregare,
1827  Irritus aut labor omnis erit, vix denique magnis

misere quae tristibus omnem
1992  Exercet curis vitam: namque esse putantes
1993  Rem prae doctrina prae viribus ingenioque
1994  Prae virtute etiam, praeferrier omnibus ardent;
1995  Nil opibus quoniam rentur sibi deese paratis.
1996  Finis propterea nummis est nulla parandis,
1997  Et major desiderium succendit habendi
1998  Copia. Pro miseros! quos haec sitis arida torret,

mox etiam dicenda supersunt:
827  Attamen idcirco non praetereunda videntur.
828  Nam si cuncta quidem voluissem, cognita constant
829  Quae tibi, non ullo vulgata relinquere versu;
830  Nil equidem numeris potuissem claudere nostris,
831  Nil doctis (quid enim nescis?) mandare camoenis.
832  Quo validas igitur possis cognoscere vires
833  Aëris, Aërii reminiscere [namque ita fuemus

videntur.
828  Nam si cuncta quidem voluissem, cognita constant
829  Quae tibi, non ullo vulgata relinquere versu;
830  Nil equidem numeris potuissem claudere nostris,
831  Nil doctis (quid enim nescis?) mandare camoenis.
832  Quo validas igitur possis cognoscere vires
833  Aëris, Aërii reminiscere [namque ita fuemus
834  Appellare] tubi, constet licet

si super incidat aequor,
1238  Alte exsorbet aquas, quas fundo commovet imo.
1239  Quin etiam infesto contortas turbine naves
1240  Corripit, et diro lapsuras pondere tollit;
1241  Nil studio ut vitent nautae majore per undas,
1242  Nil magis horrescant, votisque avertere certent,
1243  Quam, mare qui rapido, Typhones, vortice miscent.
1244  Nunc age, qua constet natura praeditus Ignis,

quas fundo commovet imo.
1239  Quin etiam infesto contortas turbine naves
1240  Corripit, et diro lapsuras pondere tollit;
1241  Nil studio ut vitent nautae majore per undas,
1242  Nil magis horrescant, votisque avertere certent,
1243  Quam, mare qui rapido, Typhones, vortice miscent.
1244  Nunc age, qua constet natura praeditus Ignis,
1245  Percipe: nimirum terrestria corpora possunt

mirabile rebus,
773  Parva adeo constare minutaque particularum
774  Corpora, quae volitent faciles distacta per auras,
775  Perpetuoque fluant fluctu per tempora longa,
776  Nil ut limatum de corpore constet odoro
777  Propterea ad speciem, et vix desit ponderis hilum;
778  Jam super ostensum est quoniam tibi corpora quaevis
779  In non finitas quoque partes posse secari.

luminis ictu,
1259  Multiplices, opus est, gigni fateare Colores,
1260  Exilit in varios vario ut de corpore motus
1261  Lumen ab offensu: quod uti cognoscere possis,
1262  Percipe nil aliud radiorum luminis esse
1263  Naturam (liceat supera quoque dicta referre),
1264  Quam nisum medio fugiendi a Sole pilarum,
1265  Alterius, memini, quas diximus esse Elementi.

1623  Latior: in claro contra fulgore diei,
1624  Namque ita servatum est, radios arctatur ob acres.
1625  Proin subito in nigras si clara a luce cavernas
1626  Commigremus, erit, primo nil cernere ut intus
1627  Possimus, quoniam subito latescere non quit
1628  Pupula: quapropter tenues paucique recepti
1629  Non possunt radii visum progignere

2009  Undique aperta patet via Mortis, et undique lethum
2010  Imminet, ut merito mortalia saecla feramur
2011  Esse Homines, diras tot nostro in corpore pestes
2012  Qui gerimus; vitae nil ut promittere nobis,
2013  Quamlibet et juvenes et forti corpore freti,
2014  Possimus celerem venturi in temporis horam.
2015  Nam neque praeduri constamus marmore saxi,
2016  Non

Boni namque acris egestas
101  Turpis item fama et contemtus vitaque coeno
102  Se velut involvens letho pejora videntur:
103  Proinde putant finem cunctorum hoc esse malorum.
104  Nil faciunt Homines in vita denique, quidquid
105  Illud sit, fieri quod ab his tueare, vel in te
106  Experiare, Boni nisi summi propter amorem.
107  Aspice dentatam, quae signat tempora, molem,

112  Sic quoque multa gerunt Homines, variisque moventur
113  Rebus, at ex una tamen omnia origine pendent,
114  Quod sibi quisque Bonum summum velit, appetat unum.
115  Summum deinde Bonum nil novimus esse, nisi illud,
116  Quod bene cum teneas, aliud non amplius optes:
117  Omnia quandoquidem, quae sunt bona, continet unum
118  In sese; siquidem si quidquam forte bonorum

278  Adjice praeterea pacem turbantia bella,
279  Tot comites Regum curas aegrosque timores.
280  Hicne Potens, multus cui cingit utrumque Satelles
281  Hinc atque inde latus, cui nil fidum nec amicum est,
282  Qui quos regali terret gravitate, vicissim
283  Territus ipse magis metuit? non pocula laeta
284  Non cantus Siculaeque dapes sonitusque juvabant,
285  Cui

natura videtur
416  Unaque. Quis tanto, Superi, nos munere donet,
417  Ut nihil optandum jam plenis deinde supersit?
418  Quis? nisi, quod Summum est quod Simplex denique et Unũ.
419  Nil aliud porro Simplex Summumque, nisi ingens
420  Numinis, ut docui, Natura est. Ergo necesse est
421  Esse Deum nobis summum Finemque Bonumque.
422  Praeterea quidquid finitum est, quamlibet amplum,

rerum confunditur ordo.
611  Et quis enim est adeo a vera ratione repulsus,
612  Truncus uti et stolido constans e marmore moles,
613  Protinus ut sese non intra sentiat ipsam
614  Nil aliud sibi Naturam clamare, nisi unum
615  Esse Bonum summe, quod summum est, semper amandum
616  Atque ut perpetuo sine cordis vivere motu
617  Non valet humanum corpus; sine amore Voluntas

desiderio ferviscit, funditus ipsam
945  Rem, novitate sua quae perculit, inspiciendi.
946  Inde tibi multae manârunt utilitates,
947  Queis vita certe expertes essemus in omni
948  Nil admirando: tamen hic quoque saepe cavendum,
949  Ne desiderium Ratio non temperet: illa
950  Nam sine saepe solet supera se tollier audax
951  Mens, et

nam cohibere
958  Si desiderium virtus est, ne quid eorum,
959  Quae prave fiunt, Mens scilicet appetat unquam;
960  Propterea haud ullam virtutem debet habere,
961  Nec potis est, qui nil unquam desideret, illo
962  Et careat motu, cui vis adhibenda regendo est
963  Et virtutis opus, quae vota furantia fraenet.
964  Omnes non igitur, qui nostro in corpore fiunt,

1274  Contigerat si forte, et jam omnis prodita corde
1275  In ventum spes difflueret; tum scilicet illos
1276  Mirari insolitam veluti rem, quamque futuram
1277  Crediderant nunquam. Mirum nil accidit illi
1278  Et nihil insuetum, sapiens qui corde sagaci
1279  Eventus rerum varios cognovit, in ipso
1280  Plerumque incertis praesertim ludere bello
1281  Fortunam vicibus;

1491  Namque Homines pacto minus ad benefacta moveri.
1492  Carminis a recto paulum deflectere cursu
1493  Officii memorem rursum locus admonet et res;
1494  Nil ita quandoquidem cupiam vitare, magisque
1495  Horrescam, quam ne possim male gratus haberi:
1496  Quos mea Musa Viros sibi jam devinxit et amplum
1497  Unde sibi decus adscivit, persolvat eisdem

1691  Tum neque praeclaris capitur fulgoribus auri;
1692  Angusti siquidem est animi longeque minuti
1693  Divitias (adeo sibi Mens vilescat?) amare:
1694  Est quoque Magnanimus; recti nil linquit, honores
1695  Quod pariat pulchros; non propter at angitur illos,
1696  Aestu non illis nimio suspirat habendis.
1697  Tum quoque fac habeat; nihilo jactantior ibit

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report