Your search found 6631 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 3786-3829:

7.
Excepit divina Trias mansueta sororum
Arbitria: Astraeam solum poenalis Averni
Sollicitam et plagis torqueri ultricibus orbem
Urgentem aspexit voto discorde teneri.
Tum Pater, aeterni qui fons splendoris, in uno
Producens Sobolem Verbo, quëis simplice cordis
Igne Deus procedit Amor manantibus ex se
Flaminis et Nati personis talia fatur:
“Vidimus humanae mentis, cui

Vota iubebatur populus. Donaria sacris
Addebant aris, nec fas sine munere cuiquam
Tunc Salomoniaco votis incumbere templo.
Haec vero duplici fieri sollemnia causa
Constituit Numen: tum quo sibi debita cultus
Obsequia aequatis ferret gens consona votis,
Tum voluit memorem, quantis hanc cladibus olim
Solverit et quantis dives sibi reddita signis
Patria libertasque fuit. Quo nomine

munere cuiquam
Tunc Salomoniaco votis incumbere templo.
Haec vero duplici fieri sollemnia causa
Constituit Numen: tum quo sibi debita cultus
Obsequia aequatis ferret gens consona votis,
Tum voluit memorem, quantis hanc cladibus olim
Solverit et quantis dives sibi reddita signis
Patria libertasque fuit. Quo nomine mensis
Septimus, arboreis formans tentoria ramis,
Divinam referebat opem, cum

Semine, decepti quod polluit esca parentis?
Nunc mea Castalio respergite labra fluento
Pierides, votisque altas obstringite lauros,
Ut sceleris memorare queam memorare paterni
Naufragium: tum qua tabula Virgo una profundam,
Torrentis non rapta vado superavit abyssum. 15.
Omnipotens nostri generis sine semine natum
Constituit Caput

Cogit sole lares, felix ubi semper amoeno
Nazareth adiectas oblectat vertice valles.
Iuncta viro sobolique, viam premit Anna superbas
Ducentem ad Solymae turres: descendit ab alto
Urbis ut aversae clivo, tum forte minori
Contentus torrente Cison occurrit, utrâque
Longa tribus geminae lambens confinia ripâ.
Una Zabulonis campos rigat, altera montes
Fortunata tuos fecundis roribus Hermon.

Virginis explorat vultus. Advertit eandem
Esse, puellari quam nox postrema figurâ
Ostendit faciem, qua se lusisse putabat
Umbrarum vacuis fallentem Morphea formis.
Attonitus mystes, tum quid sibi visio somni
Ludicra promittat, quid lux, quae trima puellae
Membra superfuso radiorum ornaverat auro.
Tum quae progrediens utero daret omnia Phoebus,
Clara tenebroso diffundens lumina mundo,

putabat
Umbrarum vacuis fallentem Morphea formis.
Attonitus mystes, tum quid sibi visio somni
Ludicra promittat, quid lux, quae trima puellae
Membra superfuso radiorum ornaverat auro.
Tum quae progrediens utero daret omnia Phoebus,
Clara tenebroso diffundens lumina mundo,
Serius expendit: quos menti oblata recondunt
Aut docent veros noctis ludibria sensus
Dinumerat, lumenque suis exquirit

latebit
Antistes, sed ego, cum me sata Marte teneret
Roma potens, quando Augusti mihi munere venit
Iudaeae regalis apex, audita notavi,
Hospitii nostri clarus quae laude ferebat
Pollio tum consul: sceptri nocturna Latini
Augusto simulacra fidem fecisse, parentem
Ventre gravem obiectâ de prole docentia formâ.
Illa puerperio decimam cum proxima Lunam
Tangeret, aethereis iungi sua viscera

Virgineus signata tulit praeconia venter.
Illa frequens altum et clare ventura sonantem
Legit Amosiden; Iesseaque viscera pandit
Et virgam et florem; sine semine concepturae
Virginis exponit signum; tum cuius ab aevo
Est iter aeterno, sobolis primordia ructat.
Virginis ut vidit templum accessisse paratos
Iudaeae pro rege sinus, clam cognita prudens
Subticet arcana et praesentem prodere vulgo

Non terrena manus. Qui per deserta profectos
Pavit Abramigenas, panem servavit ibidem:
Hic siccam Aronis dantem vernantia virgam
Lilia, venturos posuit signantia casus.
Noverat haec Virgo: tum singula mente revolvens,
“Messiae matrem haec,” inquit, “ventremque beatum
Arca refert”, propriae interpres non degener umbrae.
Signa futurum etiam penetrans umbrantia verum
Sic loquitur: “Nostra

daturi
Auxiliatoris summi fuit Arca scabellum.
Ista Throni facies, dubios consueverat unde
Eventus rerum consultum pandere Numen.
Hoc ingressa adytum Virgo cumulata ferebat
Vota Deo: tum divinum deposcere lumen
Orsa, maritales mystis urgentibus ignes,
Quid faceret: votumque tenax non prodere; quali
Polliciti constans premeret connubia curâ.
Unde ait: “O terrae et celsi moderator

Posteritas perit. Inque modum telluris avarae
Vivere me dicent, spicas et poma negantis.
Hic ego Virgineae tibi si fore grata reponam
Dona pudicitiae, doctis certare volentem
Patribus illudent: tum quae mihi pectora versat
Vana superstitio, quae non audita fatigat
Religio, mystaeque graves scribaeque requirent
Imbellemque sibi sexum contraire querentur.
Cogar et hinc sacro quod me pudor abripit

propinqua
Alterius portae quae presserat atria lectum
Stemma, sacerdotum pendens a legibus agmen,
Maximus ingreditur praesul laetusque tuetur
Egregios iuvenes signum caeleste petentes.
Tum quoque depressas manibus sustollere in altum
Imperat humoris vacuas et floris inanes
Virgarum frondes. Nec opus fuit ire per omnes,
Ne fraus ulla foret, ramorum lumine recto
Explorare fidem, siquidem

Imperat humoris vacuas et floris inanes
Virgarum frondes. Nec opus fuit ire per omnes,
Ne fraus ulla foret, ramorum lumine recto
Explorare fidem, siquidem sobolescere virgas,
Proxima bis quinti mensis tum bruma vetabat.
Suscipiunt mandata hilares: quem quisque gerebat
Extulit, inferiore levans a pectore fustem.
Tollendi Iosippum autem non repperit unum
Stipitis ambitio, invisum quem dextra premebat.

ambitio, invisum quem dextra premebat.
Clam tenuit fustem, spem templo inferre professus
Connubii nullam, nec habendae vota maritae. 17.
Tum sacer antistes vultu conversus in altum
Suspirat votis et verba precantia fundit
Admonuitque Deum effati, spectabile gemmis
Quod respondit ephod, virga florente daturum
Atque Semiramia capiti incumbente

32.
Iste Theophilides fuerat, qui lumine sponsos
Adverso sed amicè tuens, divina mariti
Ostensi per signa ingens librabat honoris
Pondus, adorandae nacti connubia nymphae.
Tum Mariae perpendit opes, cui caelica dotis
Contigit ubertas, divinae lucis in unam
Collatis gemmis; quas promicuisse serenis
Virtutum radiis Solymae sacraria narrant.
Haesit ut in vultu iuvenum, penetrare

Sanguine honestatas facti data gratia taedas.
Abscedunt dictis hilares, tacitique maritae
Virginis ora animo versant altasque pudoris
Contemplantur opes morumque encomia formant.
Tum bona Iosippi sors, tum caelo auspice pactum
Connubium spiransque sacros Hymenaeus amores
Materies sermonis erat divinaque mirae
Flamma pudicitiae, par immortalibus ardor
Aligeris et taeda pios populata

Sanguine honestatas facti data gratia taedas.
Abscedunt dictis hilares, tacitique maritae
Virginis ora animo versant altasque pudoris
Contemplantur opes morumque encomia formant.
Tum bona Iosippi sors, tum caelo auspice pactum
Connubium spiransque sacros Hymenaeus amores
Materies sermonis erat divinaque mirae
Flamma pudicitiae, par immortalibus ardor
Aligeris et taeda pios populata iugales

Exercere genus. Delusi fructus Adami
Supplicio minor est, totum quod conficit orbem. 18.
Ut ventum ad Patrem, rerum cui summa potestas,
Tum Pietas, grato semper quam respicit ore
Ipse pius mitisque Pater, sic maesta profatur:
“Iam dudum stat fixum animo tibi, maxime caeli
Terrarumque author, lapsos miserabile prima
Mortales culpa, venia

Atria discurrunt animo plausuque beatam
Extollunt hominum sortem, quibus aequa Tonanti
Immenso soboles simili se corpore nectet, 23.
Tum pater omnipotens, quo nubila pellere vultu,
Aetheris ingratas tempestatumque sonantes
Praecipitare solet laetus qua fronte procellas,
Affulsit. Qualis Borean Eurumque nivalem
In vernos aethrae risus et

Sanguine, qua mediae se porrigit area telae
Exprimit et caesae pecudi dat lumina septem.
Huic etiam septem ceris signisque volumen
Grande tenere dedit; potuit sed littera clausi
Nulla patere libri. Tum se curvantia circum
Quatuor et bis dena senum capita alba, coronis
Cincta prius, modo humi stratos regalibus Agnum
Culminibus stipare humiles, eidemque superbo
Calcandos praebere apices, insuetaque

Depositum. Iamque illa aderat quae luminis anceps
Praevolat hora diem, quando Levitica coniux
Ad solitas effusa preces, offerre senilis
Sueta Deo fortunam uteri, praecurreret ista
Phoebeas pietate faces. Tum caelicus hospes
Aethereae nimius lucis, suaque ora paventi
Adfuit et summae memorans portenta parentis,
Virgineam prolem soboli componit anili.
Nam gravidam senas numerantem in pondere lunas

Efficiam sua fama malis: peregrinus abibo.
Nec deerit, quae iusta meae fortasse probetur
Causa fugae; nec lege vetor, qui legibus una
Esse vetor: famae hanc teneat, me legis honestas.”
Tum subdit: “Quid ais, Iosippe? Vagusne relinques
Hoc caeli terraeque decus Charitumque profundum
Divinarum aequor superaeque immobile pectus
Virtutis, certus fidei certusque pudoris,
Incertusque uteri? Lentus

Obsequium, Romae messis spectaverat Indos. 27.
Tunc nova telluris facies et ubique serenus
Ridebat partae pacis post gaudia vultus.
Tum secura graves implebant horrea messes
Et Bacchus sine lite fuit: Discordia terris
Exul inhumanum satiabat imagine sola
Bellorum rabidum, pugnae caedisque furorem.
Nec tamen hanc vis tota odii, nec saeva

38.
Gavisus grato sponsae sermone maritus
Mox iussum meditatur iter triplicisque diei
Gressurus maiore via, quod longa petebat
Excessus mora, solvendi commune quod aeris
Edictum, tum quod tardus dubiusque monebat
Ad propriam sedem reditus certique poposcit
Cura puerperii. Totum ratione sagaci
Evolvit quantumque sua bene providus esse
Pauperie potuit, tales disponit ad usus.

Stipatus populis et tanto principe dignae
Robore militiae septus regnique toparchis,
Praeferri solitas volet a lictore secures.
Hic laeti gestire omnes plenamque Monarchae
Vicino spondere fidem; tum ferre Tonanti,
Iam prope spectando coram pro principe, laudes. 2.
At ferus Herodes, cuius cito venit ad aures
Vox populique fides pectusque;

praesens Triadi: Patrem Prolemque tuetur
Atque Deum quem spirat amor communis adorat.
Hic propriae sobolis conspexit hypostasin aevo
Mole nihilque ipsum quod circumscriberet, una
Maiestate parem reliquis. Tum plenius omne
Susceptae sobolis fatum casusque futuros
Edidicit meliusque afflatis vatibus hausit
Divinum lumen; maior quoque mentibus ipsis
Aethereis est venturi data copia veri.
Nec

de calathis promunt corbesque resignant
Vimineos: pecorum fructus, agrestia dona,
Balantumque duplex matris raptum uberibus par
More humiles servos, gestusque imitante clientum,
Miranti tribuunt matri. Tum vocibus istis
Cunctorum senior sequitur data munera pastor:
“Magna parens, alia neque enim te voce referre
Fas mihi, quae tantam terris enixa salutem,
Augustas inter maior celebrabere matres!

facem, fatorum in limine vidit. 36.
Triste gemens Simeon gemino quod pressa doleret
Infelix Iudaea iugo, quam propria labes
Et vitium, externa tum maiestate Latinus
Saxorum cultor stansque in cervice premebat
Impius Ascalides, poterat cui esse salutis
Unica spes, veniens humano in corpore Numen.
Integer hoc vitae mystes fideique probatis

via, ne dira tyranni
De puero edocta auderet crudele nefandum
Saevities. Herodem etiam novere secutum
Urbis adulantis murmur quaesitaque vatum
Carmina natalem pueri referentia Bethlem.
Tum viduae afflatique Deo templo edita mystae,
Iamque etiam in totum diffusa oracula vulgus,
Sollicitam nati trepidamque pavere monebant,
Molirique fugam suspecta ex urbe parentem,
Unde petita istud complexa

Primus utrumque viae tenuit caeleste revolvens
Prodigium sermo: “Iuvenis velut illa loquentis
Vox ardens” (solam genetrix apprendere Virgo
Hanc potuit; vultus autem spectare pudica
Nescivit) “tum quod rectè se principis esse
Summi atque augusti famulos dixere suaque
Lege Pharon Nilonque regi: quin totius orbis
Arbiter et regum Dominus laxare supremas
Regnorum est princeps is, vel premere aequus

Tale autem dedit illa, solo cum fixa vireret
Indicium: siquidem procera cacumina malus
Haec eadem, Mariae Aegyptum cum prole petenti
Incurvari humilis lunato vertice terram
Amplexa est: iam tum sibi deposcente beatum
Virginis illius germen, meliore pianda,
Quam fuerit rapti fructus quae purpura, venâ.
Infantis cupidus, quem propter saecula stipes
Multa tulit, vultum tunc praetereuntis adorat

Patria Iosephus nactae domicilia sponsae
Urbe redux memorat quae se populumque propinquo
Mystis vestibulo paschalia vota ferentem
Implevit vox fausta palam, nec Numinis oris
Ancipites numeri. Tum quid tota urbe referret,
Iudicium attentae repetit populare maritae.
Illa quid hic dicat vix invenit: haeret in uno
Sed sobolis vultu modicaque in carne latentis
Maiestate Dei, quam tot portenta Tonantis

nurui asseruanda recepit. 39.
Ut cruce depositum, nudum pia sindone mater
Prima tegit corpus gratumque ita velle roganti
Illatum gremio pondus: tum pectore prono
Sternitur in vultus animamque per oscula quaerit
Absentem pressumque manu linoque cruorem
Servatura legit, tali dein voce locuta:
“Hac ego materno video te luce micantem

Nec tamen iniustus meus est dolor: omnis in isto
Terrarum et caeli luctu natura laborat,
Non flebo mater, dum sic meus occidis author
Et natus, pupilla tuae luxque una parentis?”
Hic tacuit, tum caelo oculis affixa profatur:
“Aeterno quae grata tibi veniebat ab aevo,
En pater, expletis cecidit iam victima fatis!” 40.
Talis erat

Iustitiae virgam observant et laude potentem
Humanaeque nimis cupidum ardentemque salutis
Messiam extollunt vultuque insigne profundo
Numen adhuc membrorum expers, dein corpus adorant.
Tum vero vacuis animam connectere membris
Aethereus cupiens Heros; per multa profusum
Poenarum loca divinum deferre cruorem
Et venas implere iubet: quae iussa sequentes
Aligeri, seu quod Solymae profluxerat

salvete sodales
Exciti tumulo patres et gloria Iudae!”
Dixerat haec Virgo, prono quam vertice cuncti
Reginam summo Charitum splendore micantem,
Propitiique sibi matrem Victoris adorant.
Tum natus: “Tua me, genetrix, tua tristis imago
Saepius occurrens, Erebi certamine victo,
Vultum immortalem materno offerre dolori
Praesentem voluit: primam te cernere nostras,
Inferni decuit populati

Significante crucem caelo mutasse latronis,
Haec ita grata animi Dismae pro laude reponit,
Suspirans primum, in caelum pia lumina vibrans:
“Nate, meae vires, mea tota potentia solus!”
Tum vero Dismae faciem conversa profatur:
“Non ego te, Disma ruiturum in Tartara poenis
Eripui, non aeratis ego nexibus Orci
Exolvi Stygioque orans a Dite reduxi,
Sed pia te Nati virtus graviumque

Aeternum felix; cuius rudis incola terrae
Mater, inexpletùm sitiens ad lumen anhelo.
Me tibi sed postquam Nati sociaverit ardor,
Tecum erit una simul Numen celebrare voluptas.”
Vertice tum prono geminatum protulit “Amen”
Dismas atque leves corpus difflavit in auras. 9.
Publica iam vacui volitabat fama sepulchri,
Quae reducis

ignes,
Lumina vocales flammis referentia linguas.
Obstupuere animis omnes; sed maxima Virgo
Agnovit sonitum, voces linguasque facesque
Praesentis sponsi et nati promissa notavit.
Tum memorat: “Chari comites, advertite, quaeso,
Quem casum portenta ferant: descendit Olympo
Promissum Flamen, praesens est illius ignis.
Nunc animos tanto, socii, componite dono!”
Hic votis ardere omnes

Quem casum portenta ferant: descendit Olympo
Promissum Flamen, praesens est illius ignis.
Nunc animos tanto, socii, componite dono!”
Hic votis ardere omnes omnesque beati
Flaminis accessum implorant: tum fusa per auras
Lumina discretis linguas imitantia formis,
Cunctorum capiti insidunt penetrantque calore
Pectora: tunc omnes, fandi suprema potestas
Spiritus, afflato memorique in mente reposto

ad pectora stringit
Corporis immunem; circumdat lumine numquam
Occiduo, quo sideream fulgere decebat
Reginam amplexuque tenet; neque copia deerat
Magna ministrorum MARIAE paeana canentum.
Tum subito natus, prius ad rutilantia stellis
Sublimem quam regna ferat, terrae abdita pandit,
Aligerum famulante choro: patefecit Averna
Reginae subitura iugum Ditisque superbi
Mancipia, in leges Dominae

parens.” Harum genetrix miserata dolores,
Supplicis in morem placida sic voce requirit:
“Nate, peto cunctos.” “Cunctos dabo” filius inquit,
“Et tota ad Patrem turba haec captiva volabit.”
Tum subito Aligeris iussa excipientibus infit:
“Ite, leves genii, flammisque exolvite mentes,
Lustralis quas poena tenet: satis igne piata
Haec quoque materno lux accessura triumpho
Laeta adsit caramque

fasces.
Nec melior pars una tui discreta caducis
Artubus astra petet; surget pars altera, menti
Aeterna compage comes; nec differo nexum:
Protinus acceptis venies ad sidera membris.”
Tum subito Styge deserta, sublime volantes,
Divina cum prole parens caelique ministri
Aligeri, simul immodico lustralis Averni
Agmine (materno spolio) penetrante latentis

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report