Your search found 81 occurrences

Click here for a KWIC Report

Occurrences 7-62:

Auarus. Hectoris corpus auro redemtum. Vlissis socii thesauros rati in utre uentis pleno. HERODOTVS
Amor. Croesi filius ex muto uocalis in periculo patris 10 .
Auaritia. Lydi aleę tesserarumque ludum inuenerunt

appellauit 33 . Leo erga hominem gratus 36 . Delphinus pueri amator 46 . Oues in genere masculino 63 . De natura leonum Herodotus dissentiens cum Homero: hic plures foetus leenas ędere dixit, ille unum tantum et semel in uita parere 75 . Cerua Sertorii 92 . In Paphlagonia perdices bina corda habent, in Bisaltia lepores

HOMERVS
Bruta. Equi candidissimi Rhesi regis. Vlissis socii in beatias uersi. HERODOTVS
Bruta. Camellum equus reformidat 9 . PLINIVS
Consortium. Peneus

HOMERVS
Crudelitas. Hector circa moenia raptatus. HERODOTVS
Cibus, potus. Solis mensa 37 .
Crudelis. Cambises Amasis corpus exhumatum cędi iussit et cremari

Dolor. Penelope non potest audire cantum de Vlissis erroribus. Vlissi quoque lachrimas ellicit citharedus. Deformis Thersites. HERODOTVS
Diues. Lateres aurei 5 . Leo auarus. Paterę aureę 6 . Lydi primi nummum aureum argenteumque percusserunt

174 . Traditi in manu Iabin 177 . Filii orientis cum Madianitis et cum Amalech oppugnant populum Dei 180 . HERODOTVS
Ętas. Macrobii Ęthiopes centum et XX uiuentes annos 38 . BASILIVS MAGNVS Quęre alphabetum in fine eius operis.

populus pręcipue fidem coluit 118 . Fortis. Milonis Crotoniensis interitus, nimium uiribus suis confidentis 91 . Formosus. Statura Herculis quanto cęteris pręstet 1 . Herodotus ait Horestis corpus sub terra inuentum longum cubita septem, id est pedes XII et quadrantem 24 . Gręce: Et pulchras omnis inter clarissima fulget 53 . Fur. Furti damnatus, qui iumentum aliorsum

terrena semper mixta miseriis 5 .
Fur. Prometheus ignem de cęlo furatus 2 . HERODOTVS
Fur. Amasis, cum furti accusaretur, oracula deorum alia eum absoluebant, alia damnabant. Post hęc rex factus deos coluit, qui ipsum damnauerant tanquam ueraces, furax enim fuit. Qui uero absoluerant, eos contempsit

HOMERVS
Gula. Pro caprini uentris omento pugnant Vlisses et Irus. HERODOTVS
Gula. Solis mensa 37 . BASILIVS MAGNVS Quęre alphabetum in fine eius operis.

Laertes lętus de inopinato reditu Vlissis filii.
Libido. Puellę suspendio peremptę, quod cum procis Penelopes rem habuissent. 2 HERODOTVS
Libido. Cambises amore sororis captus 39 .
Lex. Pindarus ait morem esse omnium regem

Musica. Phoemius cytharista. Demodocus.
Maledicus. Thersites. HERODOTVS
Mensura. Passus. Stadia. Parasange. Scheni . Parasanga continet XXX stadia, schenus LX 18 . Mensura stadii, passus et palmę 32 . Parasanga

137. HIGINVS
Nauis. Argo 6 . HERODOTVS
Nobilis. Ęgyptii hominum primi 18 . Quomodo Amasis, rex Egypti, se honorandum monstrauit, quamuis esset humili genere natus 35 .

scientia. Humanus, id est eruditus 78 . Senatus consultum de exigendis urbe philosophis et rhetoribus 90 . De uita Euripidis poetę 92 . De ętatibus historicorum Hellanici, Herodoti et Thucydidis. De comicis Latinis Vulcacii Sedigiti iudicium 92 . Cicero tres et uiginti annos natus causam pro Sexto Roscio dixit. Itidem de Demosthene 93 . Contra eos qui Ciceronem improprie

Penitentia. De bestiali forma in pristinam restituti.
Periculum. Vlisses uitat Maleam Circes monitu. HERODOTVS
Pudicicia. Candaulis uxor uirum suum peremit, indignata, quod alteri nudam ostendisset 2 . BASILIVS MAGNVS

4 . Planetę 6 .
Superbia. Orion a scorpione ictus 5 . HERODOTVS
Superbia. Xerxes uerbera et stygmata et compedes intulit Hellesponto 95 .
Somnium Astyagis de filia Mandanę totam Asiam urina inundante. De qua Cyrus

Capricornus 5 . Venus et Cupido 5 . Oenopion sub terra delituit 5 . HERODOTVS
Tempus. Annus ab Ęgyptiis in XII menses diuisus 18 . BASILIVS MAGNVS Quęre alphabetum in fine eius operis.

Veritas et misericordia 17 . Deponentes mendacium loquimini ueritatem unusquisque cum proximo suo 164 . Veritas dulcis, contraria amara 201 . De interitu Assyriorum Herodotus et Berosus commemorant 268 . Via ueritatis una, mendacii plures 305 . Veritas inuicta 365 . Sic uitandum discrimen, ut de ueritate nil subtrahatur

6 . HOMERVS
Venti in utre Vlissi dati. HERODOTVS
Vrbs. Babylon a Cyro capitur 12 . BASILIVS MAGNVS Quęre alphabetum in fine eius operis.

silva magna latet obrutus, nec est facilis inventu. Revoluam tamen omnes paginas et excutiam libros, quod sane non faciam sine magno labore, ut caput trunco operi reddatur. Alioquin tamen facilius fortasse: ut solet fieri, vel non quaesitus inter legendum libros reperietur. Te rogo pro mutuo amore Herodotum ad me mittas: sic malo enim illum nunc legere quam meridiari. Neque vero minus est futurus apud me tuus, ut reliqua omnis mea bibliotheca. Reliqua tibi non offero: quis enim tibi tua offerat? Vale. Et me tuis contubernalibus

erat, inter septem mundi spectacula a scriptoribus numerata, tanta ędificiorum magnificentia , ut pene incredibilia sint, quę de illa narrantur. Muris coctilibus cincta, Semiramidis reginę opus, cuius ambitus (ut Herodotus prodidit ) sexaginta quattuor milium passuum erat, ut Strabo, trecentorum et octoginta stadiorum. quod pene idem est. Niniue Multo Babylone maiorem fuisse Ninum aiunt, quam nos Niniuen

orbe condito in Europa coaluisse / neque vniuerso Christianorum nomini infensiorem perniciosioremque fuisse / neque rempublicam Christianam tantopere labefactatam in maioribus instantis ruinae discriminibus extitisse. Namque vt ipsa Thurcarum primordia paulo altius repetam: praeter Herodoti ac Diodori sententiam (de Mosis autem relatione alia est consideratio) constat Scytharum gentes antiquissimas ac semper populosissimas fuisse: Scythae antiquissimi et populosissimi. quippe nec aquarum inundatione / sicut caeteri / submergi potuerunt / quum

cuniculis ne refossum baratharum prędae uastationique cupidissimę mortalitatis pateat? anque olim (ut fama est) ligonum sonitus ab Indis et Arimaspis exaudeisbantur magna Diis anxietate. Sed Herodotus belissimus rerum nouarum architectus omnem istiusmodi metum abstulit, quum nunciasset a tellure ob affinitatem, quę illi cum Plutone est, hic Gryphes, illic formicas Molossi canis magnitudine

formicas Molossi canis magnitudine ad custodiam auri procreatas, quibus pertinaciter a nefaria cupiditate mortales ex Mirmeciis et Hippogeis arcerentur; propter quam merita insignis Herodoto figmentaria sella super omnes logodedalos erecta est. Sed uehementer alia Ditem expectatio perurit. Ad latus Nigritarum decliues campi sunt haud magno negocio penetrabiles: ibi omnis metalli uenae

purum, breve, ad rerum ipsarum naturam accommodatum, nullo prorsus, quod quidem emineat, artificio elaboratum. quorum scripta species quaedam exornat: et venustatis quidem in aliis plus, in aliis minus elucet. quo fit, ut adhuc eorum scripta vigeant. Herodotus autem Halicarnasseus, qui ad Peloponnesiaca tempora vitam perduxit, cum paulo ante Persica natus esset, tum materiam historiae paulo altius extulit, atque illustravit; neque unius urbis, aut unius gentis, sed Europae Asiaeque res gestas, et

delegit, et in unum quasi corpus historiae contulit) tum omissas a superioribus dicendi virtutes ad suam orationem adiunxit. Successit Thucydides. is neque, ut Hellanicus, quasi desidem esse historiam, et in uno loco consistere passus est; neque, Herodoti exemplo, Graecorum barbarorumque facta ex omni regione in unum esse colligenda existimavit: cum quidem institutum illud Hellanici ob eam caussam contemneret, quod abiectum et humile videretur, planeque eiusmodi, quod legentibus haud multum

barbarorumque facta ex omni regione in unum esse colligenda existimavit: cum quidem institutum illud Hellanici ob eam caussam contemneret, quod abiectum et humile videretur, planeque eiusmodi, quod legentibus haud multum utilitatis afferre posset: Herodoti autem rationem ideo non probaret, quod latior ac fusior esset, quam ut eam humana cogitatio perfecte posset universam comprehendere. unum autem bellum, quod inter Athenienses et Peloponnenses gestum est, animo complexus, in eo componendo, cum et

quod, cum superiores historici sua scripta vel locis, vel temporibus apte continuatis distinxerint; unus hic inventus est, qui ex his divisionibus neutram probaret. narrationes enim ita disposuit, ut neque loca persequeretur, ubi gestae res erant; quod Herodotus, Hellanicusque et alii non nulli ante illius aetatem historici fecerant; neque tempora; quod eos qui agentem de locis historiam edidere, secutos esse constat: quibus vel ad regum aut sacerdotum successiones, vel ad Olympiadum ambitus, vel ad

ullum, quo animi affectiones excitarentur; neque spiritus illos magnos et certaminibus aptos, ex quibus illa dicendi species conformatur, quae Graece δεινότης dicitur; Latine vim in dicendo possis nominare. Unum Herodotum excipio. is enim et in verborum delectu, et in compositione, atque in ipsa figurarum varietate, longe ceteris antecelluit, et ita suam orationem instituit, ut vel optimae poesi solutam orationem faciat, propter suadelam illam et

homines: filii virorum, pro viris: filii alienigenae, pro exteris: filii populi, id est, plebeii. Hieremiae vigesimosexto. Proiecerunt cadaver eius in sepulchrum filiorum populi. Sicut Homerus et Herodotus dicunt, Filii Achaeorum, pro Achaeis: filii Ionum, filii Lydorum, pro Ionibus et Lydis. Sic et de brutis animalibus in Sacris crebro dicitur, filius ovis, filius bovis: id est, iuvencus, filii pecorum. Hieremiae 31. Filius asinae, filii pauperum: pro, pauperibus. Item, filii

signa, quae ei interdicuntur, etiam hoc numeratur. Et porro praedicit occasionem, et veluti omine ac similitudine suae cladis et inhibiti luctus destructionem templi, et totam vastationem populi, ut prae nimio dolore ne flere quidem possint. Quam rem declarare potest historia Aegyptii regis apud Herodotum, qui a Cambyse oppressus, et cum suis captus, cum videret filios ad caedem trahi, et filiam serviliter tractari, tacitus, sine lachrymis quievit. Sed aliquanto post, ubi vidit amicum mendicantem, flere coepit. interrogatusque de causa, cur in minori malo lachrymaret, cum maiora siccis

erudiens, veluti ex quibusdam vinculis expedit, evolvit ac dissoluit. Eadem de causa et Pharisaei [?: ] nati sunt Sacrarum literarum interpretes, quia extendunt et evolvunt explanantque ea, quae ignoranti in unum quasi globum aut nodum convoluta et conclusa esse videatur. Porro Herodotus lib. 1 et 3, non tam paucos doctos, quam gentem integram hac voce notat, eamque [?: ] tam in Perside quam in Media collocat. Non tamen nego, aut negari potest, quin Magi sint vocati docti Persarum aut Babyloniorum: quorum Strabo, Plutarchus, Iustinus, et plerique Historici

PORCUS, animal immundum, non tantum corporeae, sed et religionis immundicie habitus est, non tantum Iudaeis, quibus ut immundum animal fuit interdictus: sed etiam Aegyptiis, qui (teste Herodoto) id adeo pro immundo habuerunt, ut si quis vel per transitum esset ab eo contactus, mox ad lotionem properanerit. Proverbialiter Iudaeis, porcus lotus rediens ad nolutabrum, significavit eum qui post poenitentiam ad priors scelera rediit. 2. Pet. 2. Porro cum Christus vetat margaritas

6 Stylus connexus et pendens, facit non raro ignorari principium et finem. Proprium hoc genus ita commodi fuit veteribus praesertim, teste Aristotele Rhetor. 3. Quod fit, cum oratio non prius finitur, quam ipsae materiae, sed semper alia ex aliis pendent: cuiusmodi ipse dicit Herodoti esse. Tametsi Paulo interdum illa pendens oratio etiam in diversas res transit. De hac re proprium in hac parte caput habebitur. 7 Diversitas quoque sermonis singulorum scriptorum, praesertim autem Novi et Veteris testamenti (cum tanquam unius autoris, sicut et est, accipi

est aut pendentem, et continenter uno complexu tantum, atque cursu coniunctam esse, cuiusmodi sunt dithyrambicis sui orbes sive dilationes: aut distinctam intervallis, ac caesam, et veterum poetarum antistrophis similem. prior illa quae pendens nexaque dicitur, antiquorum fuit: qualis est ea Herodoti Thurii historia (alias Herodoti Thurii historiae explanatio haec est, ne facta admiranda, etc.) Ea enim (ut dixi) usa est superior omnis aetas, eademque pauci nunc utuntur.

uno complexu tantum, atque cursu coniunctam esse, cuiusmodi sunt dithyrambicis sui orbes sive dilationes: aut distinctam intervallis, ac caesam, et veterum poetarum antistrophis similem. prior illa quae pendens nexaque dicitur, antiquorum fuit: qualis est ea Herodoti Thurii historia (alias Herodoti Thurii historiae explanatio haec est, ne facta admiranda, etc.) Ea enim (ut dixi) usa est superior omnis aetas, eademque pauci nunc utuntur. Pendentem orationem appello, quae per

nihil intentione perficimus. Haec ille. Pendentem illam orationem aut connexam ego arbitror eam esse, quae ita connectit cola ac sententias inter se, ut omnia cohaereant, utque nusquam plene ac plane libere possis respirare, donec ad finem totius eius orationis pervenias. Herodotum recte sane Aristoteles dicit habere orationem connexam, quae non prius vere desinat, quam res ipsa narrata finiatur: imo plures quoque narrationes, aut diversas res gestas solet sermone conglutinare: puto autem (ut et hoc obiter annotem) Aristotelem studio ipsum principium historiae

Herodotum recte sane Aristoteles dicit habere orationem connexam, quae non prius vere desinat, quam res ipsa narrata finiatur: imo plures quoque narrationes, aut diversas res gestas solet sermone conglutinare: puto autem (ut et hoc obiter annotem) Aristotelem studio ipsum principium historiae Herodoti suo iam recitato loco inservisse, ut ostenderet etiam ipsum titulum cum narratione cohaerere. Nam sic ea incipit, Nisi quod nunc pro Thurii habet Halicarnassei: tunc vero forte exemplaria sic habuerunt, Quia in Thuriis vixit, et mortuus est. Et manuscriptum exemplar vidi, quod pro

ἀπόδειξις, ut nunc est in impressis, habet ἱστορίας ἀπόδειξις: quomodo et Phalereus hoc principium recitat. Pendet ergo ei stylus mox initio, dum titulum cum narratione coniungit, dicens: Haec est historia Herodoti, ne res celebres vel oblivioni tradantur, vel obscurae maneant, etc. Pendentem ergo orationem dicit Aristoteles fuisse veteribus usitatam. Certe apud Paulum et Petrum non pauca eius exempla extant, quorum aliqua paulo ante indicavi, cum dixi eum ex alio in aliud

et forte etiam profanarum, non parum prodesse posset, si quis tum totam rationem dicendi, et stylum orationis, tum etiam singulas voces ac phrases sacrarum Literarum cum profanis scriptoribus conferret. Valde enim multa similia Sacris, praesertim in vetustioribus Graecis, ut Homero, Pindaro, Herodoto, et etiam tragicis reperiret. Aliquid interdum breviter per occasionem, hactenus indicavi: sed id nimium tenue ac breve fuit. Sed haec opera maiorem quandam eruditionem et accuratiorem lectionem ac observationem Graecorum scriptorum flagitaret, quam mea hactenus fuit, aut forte etiam in

et suavissimae figurae: de quibus etiam supra non pauca dicta sunt. Ingratissimi profecto sunt mortalium, qui hanc linguam ceu barbaram insectantur, utpote quae omnis rei literariae primarius fons ac mater est, quod non solum Plinius testatur, qui Syris inventum literarum adscribit: et Herodotus ac alii, qui Cadmum (quod Hebraice orientalem significat) affirmant ex Oriente in Graeciam literas attulisse: sed etiam ipsa nomina literarum Graecarum et Hebraearum α, β, γ, δ, etc. quae propalam Hebraea sunt, et ab Hebraeis literis

flumina, sed tantum alluitur a duobus aliunde venientibus. Denique ibi clare de diversis 4 fluminibus et 4 ipsorum propriis nominibus dicitur. In historicis alioqui nihil legi aut audivi unquam, quod propius accedat ad descriptionem paradisi, quae habetur Genes. 2, quam quod est apud Herodotum lib. 3, de loco, unde prodeat Ares fluvius. eius haec sunt verba: Porro extrema terrarum concludunt aliam regionem, intusque cohibent ea, quae nobis pulcherrima putantur, illisque rarissima. Est in Asia planities quaedam undique cincta monte, quinque in locis interciso, quae

ac in plura flumina dividi, et regionem circumquaque rigare solet. Est etiam is situs Orientalis et simul Septentrionalis adeo altus, ut inde aliqui fontes Euphratis, Tigris et etiam Gangis promanare possint, quae flumina quidam ibi nominari intelligunt, sicut sane de Euphrate dubium non est. Herodotus tres diversos Tigres ponit. Quartus etiam fluvius Gyon, qui per Aethiopiam fluere dicitur, facile ex eisdem locis profluere potest, si modo intelligatur de Aethiopia, quae est in Asia, unde Moyses uxorem duxerat, non de ea, quae est in Africa ultra Aegyptum. Convenit etiam appellatio

Quartus etiam fluvius Gyon, qui per Aethiopiam fluere dicitur, facile ex eisdem locis profluere potest, si modo intelligatur de Aethiopia, quae est in Asia, unde Moyses uxorem duxerat, non de ea, quae est in Africa ultra Aegyptum. Convenit etiam appellatio Gyon, cum Gyndes, quem in iis locis Herodotus et alii ponunt, quem Cyrus aliquando in 360 alueos mulctae gratia, quod ei sacrum equum submerserat, diduxit. Illud unum modo variat, quod Herodotus scribit, dividi illum fluvium in quinque cum Scriptura dicat, tantum in quatuor: sed facile vel errasse potest Herodotus, vel ramus tantum

est in Asia, unde Moyses uxorem duxerat, non de ea, quae est in Africa ultra Aegyptum. Convenit etiam appellatio Gyon, cum Gyndes, quem in iis locis Herodotus et alii ponunt, quem Cyrus aliquando in 360 alueos mulctae gratia, quod ei sacrum equum submerserat, diduxit. Illud unum modo variat, quod Herodotus scribit, dividi illum fluvium in quinque cum Scriptura dicat, tantum in quatuor: sed facile vel errasse potest Herodotus, vel ramus tantum aliquis ab uno ex illis fluvio derivari ac deflecti, qui ad aliam regionem deducatur, ita ut ex uno fluvio duo fieri videantur. Convenit et illud cum

Gyndes, quem in iis locis Herodotus et alii ponunt, quem Cyrus aliquando in 360 alueos mulctae gratia, quod ei sacrum equum submerserat, diduxit. Illud unum modo variat, quod Herodotus scribit, dividi illum fluvium in quinque cum Scriptura dicat, tantum in quatuor: sed facile vel errasse potest Herodotus, vel ramus tantum aliquis ab uno ex illis fluvio derivari ac deflecti, qui ad aliam regionem deducatur, ita ut ex uno fluvio duo fieri videantur. Convenit et illud cum Scripturae descriptione, quod dicit ibi concludi res pulcherrimas et rarissimas, quod tum arborum praestantiam, tum et

linguas inde deductas esse, sagaciter inquisitis originibus, aut primis thematibus ostendi potest. Unde probatur hanc religionem et vetustissimam et perpetuam fuisse. 6 Probatur etiam ex propagatione literarum, quae inde ab Orientalibus et Iudaeis per Cadmum ex Phoenicia venisse ab Herodoto scribuntur. Cadmus Hebraeis Orientalem sonat, Tebe bonum solum. Ipsa nomina et ordo literarum Graecarum testantur Hebraeam originem, quae Hebraeis quidem in suo etymo concinnam habent significationem, ut Hieronymus in Epistola ad Paulam Urbicam ostendit: Graecis vero plane barbarae voces

occasionem sumpserit disputandi contra Deiparae virginitatem 386 Helvidii haeresis 86 Hermon mons 331 Herodes et Pilatus quomodo contra Christum convenerint 226 Herodis contristatio 186. erga Baptistam animus 190 Herodotus ubi vixerit et mortuus sit 286 Herodoti locus 441. oratio qualis 287. stylus 2 Heterosis 174 ἰκέται qui 42 Hieremias cur librum suum bene colligatum munitumque appenso lapide in

386 Helvidii haeresis 86 Hermon mons 331 Herodes et Pilatus quomodo contra Christum convenerint 226 Herodis contristatio 186. erga Baptistam animus 190 Herodotus ubi vixerit et mortuus sit 286 Herodoti locus 441. oratio qualis 287. stylus 2 Heterosis 174 ἰκέται qui 42 Hieremias cur librum suum bene colligatum munitumque appenso lapide in Euphratem abiici iusserit 339 Hieronymus

magis re quam verbis copiosus 285. qua in re nonnihil Sacris literis similis 3 Thucydidis de sua historia dictum 395 in Thucydidis sermone quae potissimum celebrentur 263 Thucydidis stylus qualis 239 Tigres tres diversos Herodotum ponere 441 timor Dei, sapientiae initium 411. et invocatio Dei ante omnia in disputatione adhibeantur. ibid. Timotheus quomodo a Paulo informetur 401 Toluminus augur cur a Turno felix dicatur 164 Topographia

5.9.1  Audiat orantis si quis Demosthenis ora,
5.9.2  Ipsum crediderit pene tonare Iovem. Herodotus.
5.10.1  Candidus, et Graiae mira dulcedine linguae
5.10.2  Historiae princeps creditur Herodotus.

tonare Iovem. Herodotus.
5.10.1  Candidus, et Graiae mira dulcedine linguae
5.10.2  Historiae princeps creditur Herodotus. Thucidides.
5.11.1  Atticus hic scriptor miro res ordine gestas

manu. Non secus, ut lucem, falso quae vita vocatur, Opprimat, umbriferis nox ruit acta rotis. In eandem sententiam ex Herodoto desumptum. Cum rapit ingentes externa in bella cohortes Medus, et epotis flumina siccat aquis. Illachrymat tamen, et secum non asper ut hostis, Dignus at ut magno Socrate discipulus.

4.632  Attentare licet, non laedere. Spumea ponti
4.633  Barbarus iniectis puniri regna catenis
4.634  Mandet Achaemenides; stolidos irriserit ausus [a] Vide Herodotum lib. 7.
4.635  E vitreis longè conclauibus Ennosigaeus.
4.636  Quin et compedibus festa ad ludibria versis,
4.637  Inter seque, velut restim saltantibus est mos

5.1384  Diluuium horrendum Martis, totumque Memetem
5.1385  Hungariae infudit trepidanti. Immensa sub armis
5.1386  Aequora delituere. Tuum iam Graecia Xersem (a) (a) Vide Herodot. lib. 7.
5.1387  Credidimus, siccosque vadi Lissumque, Scamandrumque,
5.1388  Eoâ superante siti. Non axe niuali
5.1389  Barbarus hostilem fremitum atque immania turbo

illorum Rex, qui Narsetem contra Gothos iuvit, rebus heroicis clarus, memoratur; ut Procopius Caesariensis /Gothorum libro 2./ et Maurus Orbinus /Regno delli Slavi pagina 127. etc./ tradunt. quamvis et Crobizos, quos Herodotus /Libro 4./ Schimnus /Libro 7./ Strabo /Libro 5./ et Ptolomaeus /Capite 9./ in Alysia ponunt, citra Istrum, eosdem, qui nunc Croatae sunt, fuisse, inficias non eo; cum (ut /De Regno

statuerunt. Sed pace tamen tantorum virorum videamus, num altera sententia, quae Hesiodum vetustiorem (1) asserit, quaeque ipsa Hesiodia etiam scribendi ratione mihi semper niti visa est, verisimilior sit. Ille quidem historiae pater Herodotus de Hesiodi atque Homeri aetate disserens ait Hist. libro secundo, eos quadringentis annis sese antiquiores exstitisse. Quare quum Halicarnassensis Herodotus Lyxi vel Xyli filius, Pamphila teste apud

Bibliographia locorum inventorum

Crijević, Ilija (1463-1520) [1510], Epistula ad Marinum Bonum (1510), versio electronica (, Dubrovnik), 128 verborum, Ed. Irena Bratičević [genre: prosa oratio - epistula] [word count] [crijeviepist1510].

Marulić, Marko (1450-1524) [1516], Evangelistarium, versio electronica (), Verborum 155872, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - tractatus] [word count] [marulmareuang].

Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1518], Oratio Tranquilli Parthenii Andronici Dalmatae contra Thurcas ad Germanos habita, versio electronica (, Augsburg), 35 versus, verborum 5015, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - oratio] [word count] [andreisfthurcgerm].

Andreis, Franjo Trankvil (1490-1571) [1527], Dialogus Sylla, versio electronica. (), Verborum 15372, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa oratio - dialogus] [word count] [andreisfsylla].

Dudić, Andrija; Dionysius Halicarnassensis (1533-1589) [1560], De Thucydidis historia iudicium... A. Duditio interprete (), Verborum 18906, Ed. Petra Šoštarić [genre: prosa - epistula; prosa - versio] [word count] [dudicathucydid].

Vlačić Ilirik, Matija (1520-1575) [1581], Clavis scripturae sacrae, pars prima, versio electronica (), 600000 verborum, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa - tractatus; prosa - vocabularium; poesis - elegia; poesis - epigramma] [word count] [flaciusmclavis1].

Vlačić Ilirik, Matija (1520-1575) [1581], Clavis scripturae sacrae, pars secunda, versio electronica (), 600000 verborum, Ed. Neven Jovanović [genre: prosa - tractatus; prosa - vocabularium; poesis - elegia; poesis - epigramma] [word count] [flaciusmclavis2].

Pir, Didak (1517 – 1599) [1596], Cato minor, sive disticha moralia, versio electronica (), versus 5366, verborum 40443, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - carmen; poesis - elegia; poesis - epigramma; poesis - ode] [word count] [didacuspcato].

Rogačić, Benedikt (1646–1719) [1690], Euthymia sive De tranquilitate animi. Carmen didascalicum, versio electronica (), 8211 versus, verborum 111.074 [genre: poesis - epica; prosa - praefatio; prosa - summa] [word count] [rogacicbeuthym].

Ritter Vitezović, Pavao (1652–1713) [1700], Croatia rediviva, versio electronica (, Zagreb), 68 versus, verborum 7054, Ed. Zrinka Blažević [genre: prosa oratio - historia; poesis - elegia] [word count] [vitezovritterpcroatia].

Hesiodus; Zamanja, Bernard (1735-1820) [1785], Hesiodi Ascraei opera, versio electronica (), 2747 versus, verborum 58425 [genre: poesis - versio; poesis - epica; poesis - elegia; poesis - carmen; prosa - epistula; prosa - commentarius] [word count] [zamagnabhesiod].

Click here for a KWIC Report