Your search found 1736 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 1172-1223:

Hinc eximios in omni doctrinarum genere fructus a te percipi norunt omnes, qui sermonibus aliquando tuis interfuerunt. Equidem ipse, cum primum te salutandi venerandique gratia adiissem, ad reliqua animi ornamenta tantum a te philosophiae studium adjunctum esse comperi, quantum, qui te ignorarent, nunquam in tam occupata impeditaque vita esse posse arbitrarentur. Cum enim philosophari tibi mecum placuisset (quem Philosophum fortasse esse crederes, cum meum de Philosophia tibi librum obtulissem), tam gravibus verbis sententiisque

meritum adjicere aliquid debuit, ut eum potissimum exornare velles. Fuit ille Princeps atque instaurator hujusmodi studiorum, atque e situ ac squalore in claritatem atque lucem has optimas disciplinas eduxit. Cujus quidem rei laudem nunquam tantopere percipio, quam cum Philosophiae statum, qualis ante illum fuerit, recordor. Quae enim fuit ab iis, qui tum temporis eam professi sunt, ratio adhibita in hac rerum universitate consideranda atque investiganda Natura? An Experientiam, qua maxime res geri potuit, excoluerunt? At

religiosi homines tentare atque scrutari Naturam; proinde experimentis omnino pepercerunt. In scholis potius detenti sunt, ut causas rerum, quas ignorarent, ipsi fingerent, et disputando ac disserendo Naturae opera intelligerent, quae mehercule, nisi manibus contrectentur atque usurpentur oculis, nunquam cognoscuntur. Accedebat ad haec Unius auctoritas, cui omnium animi obsequebantur. Erat hic velut positus Veri quaerendi finis, ut quae mens unius videre non potuisset, ea consequi jam se quisque desperaret. Proinde quid mirum, si effectum est his artibus, ut nihil tandiu procederent in

Nam cum in tanta luce res obscuriores collocaveris, severioribus tantam elegantiam conciliaveris; ea, quae tantummodo mentibus eorum, qui gravioribus studiis detineri solent, hactenus erant reservata, transtulisti etiam ad minus eruditorum cognitionem. Atque hic equidem non fateri non possum me nunquam arbitratum esse res tam impeditas tamque difficiles tam aperte ac dilucide dici potuisse. Quae enim in soluta oratione, atque ubi verborum quae rebus accommodata sint in promtu est copia, non satis commode ac vix clare dicuntur, eadem et carminibus et breviter atque ita perspicue sunt a te

commotus: eandem
190  Ostendunt oculi, quam ipsa accepere, figuram)
191  Praeterea exortum verum omne a sensibus ipsis,
192  Nostrarumque putant ut normam notitiarum
193  Sensus, quos nunquam ratio ulla refellere possit.
194  Fiet at hinc, ut Sol ut sidera, quae super alto
195  Aethere consedere, (quibus vasta referre
196  Haec terrae loca cum

a gentibus ipsas
291  Non tantum varia caeli regione locique
292  Aut lingua aut habitu aut diversas moribus esse,
293  Quantum inter sese de rebus mente videndis
294  Judicio pugnant; nunquam quod possit, opinor,
295  Esse, nisi omnino fallantur in inveniendis
296  Veri, quod quaerunt, rationibus, et procul errent.

necesse est
337  Observata sequi vestigia certa viai.
338  Frustra Pasiphaes Prolem Taurique biformem
339  Immani letho stravisset Cecropidarum
340  Aegides longe fortissimus, et sua nunquam
341  Narrasset sese pereunti facta Puellae
342  Fortia, ni tandem labyrinthaeos maeandros,
343  Et coecum tecti ducentia fila secutus
344  Explicuisset iter: per flexus reddita

pereunti facta Puellae
342  Fortia, ni tandem labyrinthaeos maeandros,
343  Et coecum tecti ducentia fila secutus
344  Explicuisset iter: per flexus reddita finis
345  Nam secus errandi nunquam foret, aeternumque
346  Mansisset coeca labyrinthi indagine clausus.

347   Quapropter, quoniam naturam inquirere rerum
348  Coepimus, esse opus est aliquod, quod

432  Multaque praeterea, quae non habet, optat habere
433  Ingenti desiderio percussa repente.
434  Denique saepe malo turbatur moesta dolore
435  Saepe metu, et nunquam votorum in fine quiescit
436  Propter egestatem, sibi quae cupit ipsa, bonorum.
437  Quare deficere in multis se conscia novit:
438  Quod nullo posset de se cognoscere pacto,

et diae radiis effulgere lucis.

476   Praeterea vel Mens, quam certo existere novi,
477  Hoc habet a sese, major Natura vel olli
478  Largita est: at id ipsa sibi concedere nunquam
479  Evaluit, quonam et simul omnia summa dedisset,
480  (Quod magis huic facile est, qui sese eduxit, ut esset,
481  A nihilo) parti neque passa suisset ab ulla
482  Deficere.

774  Adde, quod, ante oculos prope si crepitantia pulsu
775  Aera sonent, inopinaque lux vibrata coruscet,
776  Sponte repente sua subitum clauduntur ad ictum
777  Lumina, ut hinc animam nunquam deprendere possis.

778   Ut demum invenias, quod aves reperire, sagacem
779  Advertas animum, quod cum audis saepe loquentes
780  Coram Homines, vocem non tantum

943  Verti in notitiam non ullo praedita motu.
944  Sint ea magna quidem, sint contra tenuia longe,
945  Ut libet, aut triquetra aut quadrata rotundave ponas,
946  Plena foraminibus multis condensave; nunquam
947  Efficies, per se sit ut illa necesse moveri.
948  Non se igitur possunt, alio nisi mota, movere.
949  At porro causam hanc motus fateare necesse est
950  Esse Deum, quoniam

magno ruituras culmine Vires.
1112  Nac tandem positis usquam talaribus alas
1113  Exuit, aut stabilem fixit mansura locum, quo
1114  Exorata velit populis decedere nunquam.

1115   Haec licet egregie vulgo disposta serantur,
1116  A vera ratione tamen sunt usque remota.
1117  Omnis enim Mundo, quaecumque inopina videtur

1205  In gremio, aetheriis aut nuper redditus oris.
1206  Tum porro, quanam fieri queat id ratione,
1207  Ut nostri, et quod tum, vere si cogitat infans,
1208  Mente volutatum est, nunquam meminisse queamus.

1209   Ut primum in parvos dispôsti corporis artus
1210  Vis Animae ingressa est, subito jam cogitat infans:
1211  Sed quoniam propter

1220  Porro materies vestigia nulla cerebri
1221  Pressa tenere valet, velut undae inscripta fluenti:
1222  Proin nostri rerumque, in parvo corpore quas tum
1223  Gessimus insantes, nunquam meminisse valemus,
1224  Atque illis vere sine mente videmur in annis.
1225  Est etiam Mens saepe Virum quoque florida ut intus
1226  Evanescere, et extra se videatur abire:

328  Per se unquam externis nisi causis victa valebit.
329  Proinde, quod immotum est, corpus fervabit eundem,
330  Sic poscit Natura, statum, immotumque manebit.
331  Ut nunquam per se queat incipere ire repente
332  Externa sine vi: contra si forte moveri
333  Incipiat semel, amissa mutare quiete
334  Haud poterit, donec sistat vis externa, motum.

arcu stridente sagitta
356  Evolat, et longe nervoque manuque relicta
357  Aëra scindit adhuc pennis, oculosque fatigat?
358  Nimirum quia missa semel servaret eandem
359  Motus vim, et nunquam, si nil obstaret eunti,
360  Desineret ferri, quo tum manus impete jecit.
361  Non minus ad motum quapropter, nec magis apta
362  Corpora ad ignavam finxit Natura quietem.

424  Astra per et terras et mundi concava, constet.
425  Dum tamen in magni partes discurrimus orbis,
426  Naturam ante oculos, quae condidit omnia, summam
427  Semper habe interea, et nunquam obliviscere primam
428  Hanc Causam summeque bonam summeque potentem:
429  Ne quam mox fraudem metuas, dum magna videbis
430  Magna et pulchra nimis, quae illius condita rerum

rutilare videntur.
494  Et quia nunc Solem propria quis fulgere luce
495  Haud neget (unde etenim tam largi luminis illum
496  Acciperet fontem, quo terras aëra pontum
497  Irrigat, ut nunquam fulgoris deficiat vis?)
498  Sic etiam immenso quae sidera plurima distant
499  A nobis spatio, tenui majora videri
500  Cum nequeant puncto, propria si luce carerent,

Porro scire licet, quod sidera fixa vocamus
575  Propterea, quia caeli haerentia semper eadem
576  In regione simul volvi cernuntur in orbem
577  Inter se nunquam variantibus intervallis.
578  At contra vaga sunt, caeloque errare feruntur,
579  Sese inter quae nempe situm mutare videntur,
580  Et nunquam spatiis aeque distare locisque.

volvi cernuntur in orbem
577  Inter se nunquam variantibus intervallis.
578  At contra vaga sunt, caeloque errare feruntur,
579  Sese inter quae nempe situm mutare videntur,
580  Et nunquam spatiis aeque distare locisque.
581  Nunc ea quae constent, et quo correpta cieri
582  Per caelum motu possint, age texere pergam.
583  Et veluti placidum cum stat mare, multaque circum

887   Cum vero penitus se Luna a Sole removit,
888  Jamque parat totam nobis convertere lucem,
889  Longe a Signifero si qua de meatu
890  Declinet, nunquam radiis spoliata latebit.
891  Sed contingat eo si nodum tempore, eundem
892  Vel prope versetur, tellus quam projicit, umbram
893  Indicit in longam, quae totam obnubit, ab una

235  Vix elapsa tamen curu se proferet extra;
236  Ecce recepta polo vicini Vorticis intro
237  Illabetur eo, quo fugerat, impete cursus.
238  Hac nunquam ratione potest cessare meare
239  Inter contiguos rapidae vertiginis aestus,
240  Illa lege tamen, tantum per aperta polorum
241  Ut queat endogredi tenuis natura Elementi;

844  Circumagi. Quonam fieri sed denique pacto
845  Possit, uti sese circa se Luna revolvat,
846  Et semper faciem nobis obvertat eandem,
847  (Nunquam non eadem pars ejus namque videtur)
848  Protinus exemplo manifestum id percipe tali.
849  Sic obeat media stantem regione columnam,
850  Fac, Puer, ut vultu semper conversus eandem

1331  Qua fulget Cynosura, plagam? Proin Navita fretus
1332  Hac duce carpit iter dubiae vel tempore noctis:
1333  Scilicet illa polum nimbo et caligine nigra
1334  Quamlibet obductum non nunquam ostendit in undis,
1335  Ventorumque domos varias et sidera monstrat.
1336  Attamen interdum paulum declinat ab Arcto
1337  Eoas flectens in partes Occiduasve.
1338  Quod fieri

1595  Nostra recens aetas quae protulit experiendo
1596  Hoc genus, inque dies vario tentamine profert,
1597  Quae penitus Vetrum vel saeclo ignota fuere,
1598  Nunquam in Natura fieri vel credita posse.
1599  Verum hac dicta tenus sat erunt, ut nôsse queamus
1600  (Utile prae multis documen Mortalibus) illum
1601  Insanis propius nimirum accedere, nostri

1606  Cum qui Naturam rerum in discrimina ducunt,
1607  Quosque diu varius solertes reddidit usus,
1608  Quo vertunt se cumque, nova undique et undique mira
1609  Objiciantur, et humanae quae denique nunquam
1610  Inciderint menti, nisi cum per somnia ludit.
1611  Ergo in Natura spectatum admittimur ipsi,
1612  Idque agere, ut taciti servemus singula, oportet,
1613  Docta suas

1666  Quamvis revera caleant magis illa per aestum,
1667  Frigidioraque sint tristis per frigora brumae;
1668  Tempore nam tali lymphas persaepe repostas
1669  Constringit glacies; aestatis tempore nunquam
1670  Quod sumus experti; quamvis illa usque profunda
1671  Sint loca, ut efficiant frigentes contremere artus.
1672  Plerumque hic motus, calor unde est, particularum
1673  Res

umbras,
2023  Illo correpti Agricolae lucemque laboremque
2024  Efflant per noctem, neque mentem somnia turbant.
2025  Dulcius ipsi etiam dapibus satiantur inemtis,
2026  Quam Reges, nunquam esse fames quos ulla coëgit;
2027  Namque famem, ut placeant, epulas condire necesse est.
2028  Denique divitiis sine magnis plurima possunt
2029  Delicias etiam substernere: si tamen aequa

herbis
451  Sufficere humorem, vis ut quoque magna supersit.
452  Invia nec ratio est, cum se de partibus orbis
453  Omnibus exonerent immensis fluctibus Amnes
454  In mare, cur nunquam crescat, tectisque redundet
455  Littoribus pontus, seque efferat altius usque:
456  Flumina quandoquidem, quos fluctibus undique magnis
457  In mare devolvunt, latices ex aequore sumunt:

77  Et teretes nervos atque ossa effingere multa
78  Et cerebrum cordisque globum sensusque creare;
79  Omnia cum certa ratione atque ordine certo?
80  Ullo praeterea putri de corpore nunquam
81  Aspicies subito prognatos fervere vermes
82  Exortu; nisi quod susceptum alicunde sit horum
83  Semen, vel parvis tum forte Volantibus illic
84  Ejectum, liquidas delatum

ergo
1011  Partem aliquam illius, vel prorsus sistet eundem
1012  Sic quoque si gemini prope distendantur, eodem
1013  Non apti tamen ad vibrandum tempore, nervi,
1014  Alter pulsato nunquam tibi consonat uno;
1015  Namque cito illius motum, quem scilicet ictus
1016  Primus inire facit, contraria sistit iniquo
1017  Tempore post veniens unda, atque ita praepedit omnem.

radii lux exit ab undis,
1135  Inclinatur, uti multo demissior, ante
1136  Quam fuit, obversos oculorum tangere visus
1137  Possit, et ut paulum sublatum ostendere nummum;
1138  Quem nunquam radio potuisses cernere recto.
1139  Sic quoque, cum caeli spatium permensa revisunt
1140  Astra suos obitus, cum Sol cum Luna videtur
1141  Orbis jam primo pelagus contingere limbo,

mutua lucis
1170  Huc illuc, vulgoque per aëra dispergantur.
1171  Haec inserta tubis aptare est vitra repertum,
1172  Ut longe positas nobis longeque remotas
1173  Res, quas nunquam oculis possemus cernere nudis,
1174  Ostendant variis radiorum anfractibus intus,
1175  Et late terram et caeli nova sidera monstrent.
1176  Ars facit haec etiam, magno videantur ut auctu

locis namque ipsa necesse est
1497  Mens referat, certaque locet regione situque,
1498  Quae videt inverso radiorum singula cumque
1499  Ordine. Coecigeni veluti, fulgentia Solis
1500  Nunquam aspexerunt qui lumina, Noctivagique
1501  Multa decussatis si prae se corpora virgis
1502  Obvia contingant, hinc illinc, dextera quae sint
1503  Laevaque, percipient; baculo licet illa sinistro

vitam non posse, nec ulla
30  Formari mores Hominum ratione regique.
31  Haud secus ac caeli si qua sit parte locata,
32  Ignores, regio, quo debes tendere, nunquam
33  Possis carpere iter, quod recta protinus illuc
34  Te ducat, reddatque loco: namque ipse ferare
35  Avius a vera longe tellure necesse est.
36  Nec vero quemquam mentis

videamur in ipsis
78  Rebus velle, prius quae valde ingrata fuere,
79  Contra, quae nimium placuerunt ante cupita,
80  Longe aversari, et mutarier omnibus horis;
81  Attamen oblito nunquam, quod quaerimus unum
82  Effugit ex animo, ut felices esse velimus,
83  Inque Bonum ruere anplexu, et conjungier una.
84  Propterea, cum res varie mutentur, oportet,

de cumulo desit pereatque, labore
169  Quod partum ingenti; servos incendia fures
170  Formidare malos, et nulli fidere: semper
171  Pascere se demum, positisque quiescere votis
172  Nunquam; et divitias optare atque addere partis
173  Usque novas, nullis explere at pectora rebus,
174  Consimile est morbo, sitiens quo postulat undam
175  Aeger, ab affusa se plus sitis aestuat unda;

176  Consimile est etiam poenae, quae prodita vulgo
177  Fertur, ubi sedes Furiarum, Acheronte sub imo,
178  Immani poenae, pertusum scilicet in vas
179  Congerere aeternum laticem, replereque nunquam.
180  I nunc, posse puta Dites nullius egere,
181  Queis, quo plura tenent, atque auri pondera crescunt,
182  Crescit opum desiderium, et proin crescit egestas.
183  Praeterea

mecum.
258  Dicere Felicem nequeas summeque Potentem,
259  Si quid deficiat, quod haberi possit: at ipsos,
260  Qui populis vario late sub sidere caeli
261  Imperitant, tantum sua nunquam extendere posse
262  Regna videbis, uti non semper plura supersint,
263  Quam teneant; inopes ideo videantur, oportet,
264  Esse prius, summe quam propter regna Potentes.

quae sit natura Bonique,
588  Quaeque Mali, et quanto inter se discrimine distent
589  Prava aliis. Ex hoc igitur cognoscimus omnes
590  Indocti doctique (docet Natura superna
591  Nunquam luce carens) fugienda petendaque quae sint.
592  Prima tibi aeternae Praescriptaque Scitaque Legis
593  Sunt ea, quae memori fac pressa in pectore semper
594  Fixaque sint, tota vi mentis et impete

pacto; sit quamlibet ille
731  Et rudis et solis nemorum nutritus in umbris:
732  Humanae quoniam semper manet insita Menti
733  Aeternae Ratio Legis praescriptaque Forma.
734  Nunquam credere enim possis, quod providus Auctor,
735  Ordinis aeterna totam qui lege creavit
736  Naturam, humanas tantum, praestantius ullis
737  Queis nihil in rebus, quodcumque est, nobiliusque,

Turpis pendere, sed ipsa legiferaї
779  Naturae ratione, sed aeternae Ordine Mentis.
780  Nos equidẽ naturam utriusque, quid extet utrumque,
781  Detegere, at nunquam porro mutare valemus,
782  Atque id, cum volumus, facere, ipsum ne sit honestum,
783  Ne sit turpe, quod ante fuit: cum scilicet extet
784  Semper turpe, quod est, vel quod fuit, aut erit unquam

ut cernere verum
1007  Non queat, et prave de re proin judicet omni.
1008  Et quamvis omnis Rationem haud audiat ipsam
1009  Interdum motus; Menti tamen usque potestas
1010  Certa manet, nunquam cedendi denique victam.
1011  Si velit, illa quidem perstat, velut ardua ponto
1012  In medio circum latrantes sustinet undas
1013  Rupes, et pelagi furias immota repellit.

rebus
1260  Fors, ut vulgus ait, nec opino vertere cuncta
1261  Adventu, quae tunc Hominum Mens cumque parabat.
1262  Propterea variam quia rerum conditionem
1263  Scit Prudens, nunquam, cum fecerit omnia, certus
1264  Secura eventus expectat mente futuros;
1265  Prorsus ut in vita rerum nihil accidat omni
1266  Ullarum, non posse quod accidere ipse putârit.

armis
1274  Contigerat si forte, et jam omnis prodita corde
1275  In ventum spes difflueret; tum scilicet illos
1276  Mirari insolitam veluti rem, quamque futuram
1277  Crediderant nunquam. Mirum nil accidit illi
1278  Et nihil insuetum, sapiens qui corde sagaci
1279  Eventus rerum varios cognovit, in ipso
1280  Plerumque incertis praesertim ludere bello

aequa, necesse est,
1367  Interdum, et variis, quae tum contingere possunt,
1368  Pro rebus varie legum plerumque rigorem
1369  Molliat, et normam deflectat semper ad aequi.
1370  Nunquam depositum proin reddes, quo perimat se,
1371  Insano gladium, neque Civi inferre paranti
1372  In Patriam bellum reddes, quod credidit, aurum.
1373  Hic operae pretium est paucis inquirere, quemnam

1437  Semper ut a nobis, qui nos genuere, colantur
1438  Obsequiis magno nec non et amore Parentes;
1439  Dum vivunt, illis ut egentibus auxiliatus
1440  Praestentur quaecumque ferendo incommoda: nunquam
1441  Par quit enim his Soboles quantumvis grata referre.
1442  Illos Eumenidum cretos de sanguine credas,
1443  Proinde et vipereo potos pro lacte cruore,
1444  Quicumque

senectam.
1474  Poscit Justitiae quoque Virtus, esse colendos,
1475  Doctrina qui sunt aetate et honore priores,
1476  Propterea, quoniam debet reverentia dignos
1477  Usque sequi. Nunquam velle et pugnantia veris
1478  Dicere, Justitiae est: nimirum indebita reddit
1479  Ille aliis, ut decipiat, qui falsa profatur,
1480  Et simulat factis ficto et mendaciter ore.

debet
1633  Munire, ut magnos victor dirosque repulset
1634  Incursus animo; vel si non illa repelli
1635  Vis queat, immites tum saltem fortiter ictus
1636  Perferat, atque animo nunquam succumbat inerti.
1637  Est tibi proin medius, Fortem quem dicimus, inter
1638  Audacem timidumque; quia audacemque necesse est
1639  Temperet audita Ratione animumque timentem.

deinde superbe
1670  Gloria gestarum merces ut debita rerum:
1671  Fortis et hanc Animus debet contemnere victor.
1672  Hujus item quoque materies Virtutis opusque est,
1673  Adversis nunquam rebus succumbere, nullisque
1674  Expugnato animo violentis cedere plagis;
1675  Oppositas verum tolerando obtundere vires.
1676  Praeclaros animis ingentibus inspice paulum

1890  Perstet in hoc omnis, contemnens caetera victor
1891  Perstet et obduret: nec jam status unius horae,
1892  Unius aut agitur, pernix qui transvolat, anni,
1893  At status immoti, qui nunquam finiat, aevi. FINIS

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report