Your search found 1736 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 1342-1407:

ut ipse ajebas, voluntate, quam perficiendi spe, putabam nos, si non omnem solidam, atque expressam, at hujusmodi certe habituros illius doctrinae formam, quae et rebus, et versibus conveniret. Verum hoc minime inficior, me nunquam arbitratum esse, in his etiam versari ut velles, quae in Geometriae involucris, atque in tanta rerum obscuritate delitescerent. Nam neque tuae, neque cujusquam facultatis esse existimabam, ut universam

tantummodo exquirendae naturae commonstrare viam caeteris, verum etiam expugnandae quodammodo comparare instrumenta atque admovere machinas videri solet. Hinc minime mirum, si eo usque progressum vidimus, quo omnes simul omnium conatus nunquam antea pertinuerunt. Quamvis enim ille potius partem aliquam Naturae attigerit, non universam perlustrarit; tamen ab illo mirifice, ac singulariter auctam naturae cognitionem, et nostra, et quaecumque consequetur aetas, sentiet,

profundum,
129   Tot mutata locis, variis et corpora formis;
130  Attamen illum ipsum praesentem haud cernere quimus,
131  Namque suos in se obtutus convertere nunquam
132  Ipse potest, sibique ex adverso occurrere; clara
133  E speculo nisi forte sui referatur imago.
134   Anne opus at speculo est, possit mens unde tueri
135  Effigiem

ostendere certa?
145  Cum lassata virûm sopor altus membra resolvit,
146  Atque papavereo conspersit lumina rore,
147  Dulcia non etiam captare oblivia mentem,
148  Quis vincat, nunquam et requiem, suaque otia habere?
149   Quis neget hoc ipsum proin, quod mens cogitat, ejus
150  Esse facultatem de multis scilicet unam,
151  Propterea ut possit facile hoc absistere ab usu

repente
190  Mens se dedit, et assensu se flectit ad illas
191  Non cunctante, velut tum notas non sibi primum,
192  Sed quas ante diu quoque noverit, et meminisset
193  Quas nunquam didicisse: velut cum dicimus, esse
194   Majus parte, quod est totum, vel tempore eodem
195  Non itidem posse in rebus non esse, quod extat,
196  Et, genus hoc, alia, obtutu non vera fateri

eodem
195  Non itidem posse in rebus non esse, quod extat,
196  Et, genus hoc, alia, obtutu non vera fateri
197  Mens ipso quae non possit, manifestaque clament
198  Vel pueri, nunquam quos nutrix blanda, nec ipsi,
199   Talia uti subito noscant, docuere parentes.
200  Verùm, quandoquidem nos claro in lumine quaedam
201  Aspicimus, subitoque eadem percepta probamus,

588   Quam quondam, fulvi noscendae accedimus auri,
589  Et mage fors aliis detectis progrediemur
590  Post labente die, atque aliis ditabimur usque
591  Officiis, ejus licet in penetralia nunquam
592  Admissi; sic et generatim corporis ipsam
593   Naturam per certa sequi nos munera viresque
594  Est opus, et praesto quae sunt, subjectaque nostris
595  Sensibus, aut

mensura, locique
666   Congruat; at non est eadem res semper utrumque:
667  Quandoquidem, tellus caelo si nostra vagatur,
668  Aëris hoc lati spatium, quo cingimur omnes
669  Nunquam perstat idem; sed parte ipsius ab una
670  Inque aliam, inque aliam cum terra, et tenuibus auris
671   Commigramus; at est nihilo minus una eademque
672  Mensura; et quae late per jugera centum

videmus
1136  In rebus semper, si stant paria omnia circum,
1137  Omnibus, ut nil fiat, ubi deprendier illa
1138  Non eadem possint, et quod connectier ipsis
1139  Perfacile, et nunquam cernas pugnare vicissim;
1140   illa quidem legum in numerum censumque repone
1141  Naturae, quae non possint dissolvier unquam.
1142  Munera quandoquidem, quae nos communia toti

1300   Vidimus, a nobis nec longe abducta valemus
1301  Cernere, quae supra nubes, super astra locantur,
1302  Ultra anni, solisque vias, stellasque minores,
1303  Scilicet, ut nunquam penetrari mutuà possint.
1304  Praeterea ratione pari quia corpora constant
1305   Omnia, quae circum nos tangimus, atque videmus,
1306  Extensa; extendi, quae sunt, opus esse fatendum est,

secari
1366  Materies queat, ut noscat? quae tenuibus extat
1367  Partibus, at fors finitis, et denique primis,
1368  Quae sint invicta pollentes simplicitate,
1369  Inde sinat nunquam quidquam natura revelli.
1370   Nam si eadem non sint semper primordia, rebus
1371  Natura in cunctis faciem haud servaret eandem,
1372  Et sese species, dum res sit quaeque, novaret,

1374  Non minus ast ideo in quovis ita corpore magna est
1375   Ubertas elementorum, numerusque, ita moles
1376  Subtilis, tenuisque, ut finem tangere nostra
1377  Mens valeat nunquam, quamvis intendat acutas
1378  Saepe acies, partesque iterumque iterumque resolvat,
1379  Nequidquam, quoniam quantavis arte secando
1380   In rebus nunquam minimum, primumque relinquit.

1377  Mens valeat nunquam, quamvis intendat acutas
1378  Saepe acies, partesque iterumque iterumque resolvat,
1379  Nequidquam, quoniam quantavis arte secando
1380   In rebus nunquam minimum, primumque relinquit.
1381  Atque ea corpora sint quàm parvula principiorum,
1382  Dat variam specimen quoddam Natura per artem
1383  In multis, mihi quae sat erit memorâsse, vel ipsis

esse, vel ultra
1952  Quasvis finiti vanescant limitis oras.
1953  Multa etenim finita vides fieri usque minora,
1954   Nimirum certis si legibus imminuantur,
1955  Funditus at nunquam minui, penitusque perire.
1956  Ut si quis tibi forte talentum debeat unum,
1957  Incipiensque, die jam semper dimidium ejus
1958  Quaque repraesentet tibi, quod superabit, ita omnes

orbis
2029   Illius ex alia, redeuntque eadem omnia, ut ante,
2030  Cum primum incepit se in gyrum volvere corpus.
2031  Denique jam quid opus rationes reddere multas,
2032  Cur nunquam in medio, in quod pellitur usque, quiescat
2033  Puncto, ubi cepit agi semel illos corpus in orbes,
2034   Cum, qui per numeros, per certas ire figuras
2035  Scilicet incurvos ductus quoscumque

116  Hoc etiam officium cujusvis corporis esse,
117  Ut sit opus, cum mutatur status unius, ipsum,
118  Qui status alterius constet tum corporis, oris
119  Tantundem oppositis mutarier; et quia nunquam
120   Inter se mutare status sic corpora remur,
121  Quin agere ipsa eadem sese inter, agique vicissim
122  Percipiamus, ut haec et agant, et agantur, oportet,

exusta cum solibus esset in ora,
255   Filius Alcmenae, Alemenae luctantem corpore vasto
256  Terrigenam Antaeum valuisset vincere nunquam,
257  Nam quanto matri magis allidebat eundem,
258  Incumbensque premebat, eo magis ille novatis
259  Viribus insurgebat in hostem; et sic reparabat
260   Languentes

378  Impete paulatim aequali procurrere lapsu,
379  Et simul unam ambo mundi conjuncta sub oram
380   Tendere, compositaque velut tum pace teneri,
381  Oscula pressa semel nunquam ut dimittere possint.
382  Jam quoniam aequalis post ictum motus utrinque
383  Exoritur, veluti jam diximus, oppositamque
384  In partem; oppositam quoque gigni mobilitates

corpora vinclo,
774  Cuncta videremus turbataque, disque sipata,
775   Si nisu commota levi sint, ire per altum,
776  Et distracta procul nostro se semper ab usu
777  Eripere, et nunquam per se revocata reverti:
778  Ipsi nos etiam, minimo si corpora saltu
779  concita projiceremus, in auras ejaculati,
780   Sublatique leves terra fugeremus ab ima

1266  Concipias rectum filum, et subtile, rigensque,
1267  Ex adamante velut: tum filum hoc radere fines
1268  Si facias, se flectentes, circumque ferentes
1269  Orbis, at ut nunquam puncto non haeret illi,
1270   Includes spatium sub tali denique gyro
1271  Hinc, atque hinc, quod si pergas confingere mente
1272  Repletum solida natura, sive metalli,

1339  Ductus, et exortam plus longe ducere formam;
1340   Donec ad immensam ventum sit, et infinitam.
1341  Nam si tam obliquo tentes proscindere ductu
1342  Conum infinitum, latus ut contingere nunquam
1343  Tunc aliud possis, neque formam reddere fini,
1344  At superet semper, quo possis ducere eandem,
1345   Nec tamen ex alia protenso parte per oras
1346  Hoc ductu

2108  Est opus ex istis constare fluentia cunctis)
2109  Ex hac parte, inquam, quantum ars processerit ista,
2110   Immane est, quantum et late distensa patescat.
2111  Haud minus at nunquam valeat tamen exhauriri,
2112  Cum nova suppeditet semper, potioraque multo,
2113  Auctior, inque dies adjuncto robore major,
2114  Nec queat aetatis summum proin tangere culmen,

percipiendi
864  Discrimen, veluti cum deficit intercepto
865   Lumine luna, jovis clarum aut quae sidus oberrant
866  Astra, nec est facilis, vastum neque tuta per aequor.
867  Nunquam nauta vigil numeris rem tanget, ut illis
868  Non aliquis semper, qui turbet multa, sit error.
869  Vitraque praeterea longorum adhibere tuborum
870   Difficile est, moto cum fluctuat aequore

933  Noscere, quando foret, non diram ut suspiceremus
934  Per caelum lucem? Cur tam rara illa micaret?
935   Semper an insuetum vis saeva secuta malorum est
936  Lumen; et id nunquam pavitantia corda fefellit?
937  Nunquamne uberior, longeque salubrior annus
938  Successit, vel composito pax laeta tumultu?
939  Scilicet insuetis, quae praecessere, solemus

obliqueque meabant.
1025   Sic etiam inventis aliorum obsistere visum est
1026  Caelum; semper enim post servabatur ibidem,
1027  Rebus quod positis adversaretur: ab omni
1028  Nunquam parte potest veram res ficta imitari.
1029  Ipsa at vi Veri post irradiante, quod alte
1030   Extulit Inventor gravitatis in omnia fusae,
1031  Vidimus in tenebras nativas cuncta relabi,

1260   Atque eadem semper testantibus; et licet inde
1261  Obscura interdum reddantur, et indupedita,
1262  Quod bene res nequeas vigilanti prendere sensu,
1263  Insincera tamen nunquam, corruptaque constant
1264  Responsa, ut valeant te ad fraudem cogere flecti,
1265   Mendacique velut fulgore abducere captum.
1266   Propterea jam non, an forte antiqua Virorum

1368  Astrorum quae forma vagantum est? nonne globosa?
1369  Nonne Cometarum pariter? Praelata sit una
1370   At cur haec aliis? Qua se ratione tueri
1371  Contra omnes queat, et nunquam decedere victa?
1372  Nempe trahit pars una aliam, trahiturque vicissim
1373  Assimili vi, nostra trahit qua corpora Tellus,
1374  Tellurem qua Sol trahit, et vaga sidera circum.

cognita dorso
713  Illa prior; montes tum qua ratione adeundi?
714  Undique praeruptis sylvae stant montibus altae,
715   Verbera ventorum tantum frangentia ramos
716  Perpessae, nunquam flammas, duramque bipennem,
717  Obstructae nivibus, mortali fors pede nunquam
718  Tentatae. Jam sunt nudanda cacumina, caeloque
719  Illae ostentandae rupes, jam montis ad imam

714  Undique praeruptis sylvae stant montibus altae,
715   Verbera ventorum tantum frangentia ramos
716  Perpessae, nunquam flammas, duramque bipennem,
717  Obstructae nivibus, mortali fors pede nunquam
718  Tentatae. Jam sunt nudanda cacumina, caeloque
719  Illae ostentandae rupes, jam montis ad imam
720   Radicem aerii, Kittim dixere Coloni,
721  Haerendum est; illic

omni.
1170  Rex stupet, atque viri magnum admiratus acumen
1171  Regni consiliis ratus est ingentibus aptum;
1172   Proin opibus donatum in publica munera rerum
1173  Detinuit, nunquam et propria dimisit ab aula.
1174  Tanta vi numeri cumulantur progredientes
1175  Ordine vel duplo: quot erunt, si quadrupla constent
1176  Perpetua incrementa, velut consurgere nuper

posita retione oriuntur,
2325  Haec caelo servantur item; proin vera videtur
2326   Haec ratio, circa Terram qua Luna cietur
2327  Per varios motus; queis nunquam cum sibi constet,
2328  Ut docui, possit constare an tempore, gyros
2329  Quo peragit circa Tellurem? Nonne necesse est,
2330  Nunc brevius, nunc fiat idem diuturnius, ut sunt

vires.
10   Nil dare, quo possint exerceri, est sinere illas
11  Diffluere, et propria fraudari sorte vacantes.
12  Scilicet id volunt Naturae providus Auctor,
13  Ut nostra nunquam cessemus ab utilitate;
14  proinde voluptatem duro immiscere labori
15   Collibuit quandam, quae nos invitet, agatque
16  Ad bona nostra trahens, blando avellatque sopore.

28  Debeat ut curis aetas. Juvenesque, Virique
29  Emeritos fore se sperant, cum ruga notarit
30   Ora, atque imbelles ierit per tempora cani:
31  Spes juvat haec; verum nunquam nova cura, laborque
32  Deficit; et si fors amoti a rebus agendis
33  Tunc fuerint, taedetque sui, miserumque, dolensque
34  Incusant aevum, nec vitam agitare videntur.

197  Num tibi mens facile haec conjungere tempora possit.
198  Ut nihil intersit, quibus et se Luna revolvit
199  Axe super proprio, et Tellurem menstrua lustrat?
200  Fortisan hic nunquam aequali fit tempore Lunae
201   Circuitus: certe quisque horum dissidet unus
202  A multis: varianter enim turbantur ab ipso
203  Sole, aliisque etiam longum post tempus ab astris,

1252   Ulla a parte premi nullo queat aere Solis;
1253  In immensum proin fundier, et capiendae
1254  Tenuibus ut maculis fines distendere lucis.
1255  Inde fit, ut caeca pars nunquam nocte prematur
1256  Ulla; sed, ut Terrae, cum nubes lampada Solis
1257   Eripit ex oculis, non deficit ipsa profecto
1258  Alma dies, quam tunc defert circumsitus aer,

cum nubes lampada Solis
1257   Eripit ex oculis, non deficit ipsa profecto
1258  Alma dies, quam tunc defert circumsitus aer,
1259  Jam non praestet idem vastissimus ille
1260  Nunquam luce carens aer? non arceat umbras?
1261  Nam, quanquam solidi pars corporis una Cometae
1262   Solem habet aversum, lucem latere haurit ab omni
1263  Nimirum immissam late cingentibus auris,

Solis
1280  Unica de toto miseri spactacula Caelo:
1281  Solos in Mundo proin sese vivere credant:
1282   Ut Rex oceani divisum forte patenis
1283  Qui scopulum incoleret, quo nunquam accesserit hospes,
1284  Non alias usquam sua classis adiverit oras,
1285   Solum se toto dominari audiret in Orbe.
1286   Cum nimium Phoebo admoti accessere Cometae,

ut hospes,
1620  Et contundat iter coni de segmine forma
1621  In prima nimium gracili, seu forte secunda
1622   Semper hiante, magis vel ea, quae tertia, hiante,
1623  Ut nunquam ec illo redeat post exul hiatu
1624  In Solem, lucemque suam, neque nota revisat.
1625  Jam si in nos cursu directo impingeret alte
1626  Adveniens celeri, et praegrandi mole Cometa,

2108  Diverso? varie commutat quodlibet astrum
2109  Nam spatia, a Solis quibus imo limite distat.
2110   Astrorum inter se varios jam confer et orbes;
2111  Scilcet efficies nunquam hic, ut tempora constent,
2112   Et spatia inter se, ut debent constare vicissim,
2113  Conferri in sese repetita ut tempora possint
2114   Cum spatiis at bis repetitis scilicet, ante

partu
2341  Immittatur apes; magis ampla et rara virili
2342   Pro stirpe; augusta surgunt rarissima mole,
2343  Parvula queis mulier, soboles regalis, alatur.
2344  Scit mater, nunquam confundit provida cunas.
2345  Vere novo incipiet sedes animantibus arcta
2346  Esse, neque immensas capiet domus; ergo colonos
2347   Decernunt alias quaesitum emittere sedes.

363  Intervallorum discriminis temporis, in quo
364   A media mediam semper Comes ibit ad umbram.
365   Obstat at hic, notae cum jam Comes intimus umbrae
366  Jungitur, ejusdem nunquam nos posse laboris
367  Principum, finemque videre, sed unius unum
368  Seu finem, seu principium; cum nempe tuemur
369   Principium, tegitur Jovis ipso a corpore finis,

tabulis fors tempora jungit.
432   Verum si Comites alios contingeret usque
433  Respondere suis, neglecta luce, tabellis,
434   Interior vel si a ratione recederet illa
435  Nunquam, lucis iter qua primo nempe notatum est;
436  Tunc equidem, dum carpit iter lux aurea, legi,
437  Quam doceo, subici lucem debere negarem:
438  At quia neglecta hac saepe illic lege, fit, horae

687  Ac tum servatum quod convenisse nequibat,
688   Nunc bene congruere, atque aptari proinde fatendum.
689  Quae si contuleris, consensu quaeque teneri
690  Invenies, quem fors nunquam procuderet, arcto.
691  Interdum tamen est discrimen tenue notatum,
692  Reddere diversis quod Terrae aspectibus actae
693   Forte queas, totam et

et illam
52  Libertatem animi sublatam; vincula rumpit
53  Porro, et se vitiis depulsis vindicat audax.
54  Sin vero pulchra noscat virtute potiri,
55  Et pravis animum nunquam turparier orsis,
56  Officiumque sequi; gaudet se teste, magisque
57  Hinc desiderium pulchri, et succedit honesti,
58  Quod videt, et cujus naturam percipit intra.

aliqui Lunae conspectam in corpore lucem,
450  Cum nondum ad radios fuerit mens versa repulsos,
451  Ingenitam dixere olli, propriamque dicarunt,
452  Ut nunquam toto spoliari lumine possit.
453  At spoliatur ea de parte, ubi crevit, et errat
454  Cornibus obtusis, qua Terram parte tuetur
455  Nocturno prope contectam velamine totam;

Jovem, atque tonantia saepe
526  Regna Jovis specie cur inter nubila amoena
527  Perfundat. Ratio est horum tam certa profecto,
528  Irim ut qui nunquam vidisset, dicere, qualis
529  Surgere deberet caelo, cum spicula Phoebus
530  Vibrat in adversas undarum lucida guttas,
531  Ille quidem posset, quae plurima diximus ante,

645  Concurrant his illa, coloresque uniter apti
646  Omnigeni nequeant vires educere seorsum,
647  Ut videantur, et hos possis distinguere ab illis.
648  Quae nunquam reflexa exibant fila, per omnes
649  Continuò tractus sese confundere debent
650  Immixta: at reflexa semel, vel saepius intra
651  Guttam quae fuerint, aliqua regione videri

mora major eisdem.
775  Praeterea moto radio tuearis, oportet,
776  Quamque suo seriem filorum excurrere motu:
777  Opposito prior in regionem parjete eandem
778  Semper it, et nunquam sua se in vestigia volvit;
779  Altera per murum medio decedere ab axe
780  Pergit tractu aliquo, coeptat tum deinde reverti,
781  Haud secus, ac meta contacta, axique propinquat.

159  Crediderim illum animo, et ductum in tentamina ab ipsa,
160  Quid sit servandum, ut jam sciret, quidque videndum,
161  Quam non prodidit, at solum observata reliquit;
162  Veri quandoquidem nunquam simile esse putandum est,
163  Cum genus hoc, leges implexaeque, inque plicatae
164  Sint adeo, et longa tot rerum ambage latentes,
165  Tantum ex servatis quisse illum has prendere rebus;

446  Atque inter sese obversis sic digere multas
447  Frontibus, ut geminis juxta queiscumque locatis
448  Amplum interceptum spatium sit; transpice porro
449  Sic totam trans congeriem; tu corpora nunquam
450  Ultra quae sita sunt, acie usurpabis acuta,
451  Congeries fit opaca etenim, sensumque retundit.
452  Insertis aliis spatia illa patentia sed si
453  Replere

1172  Jam si transmissus fit vitri a fronte, repulsusque,
1173  Incidere in partes restantes caerula fila
1174  Fors ferat, in rimas contra rubicunda patentes?
1175  Fors ferat at nunquam hoc, ubi se duo tangere vitra
1176  Frontibus adversis facies; quia nulla reflecti
1177  Fila queant illinc, sed, qua coepta est via, pergant:
1178  Cur multa in solidas nequeant incurrere partes?

prorsus inani;
1051  Infinita ideo conjunctae vi teneantur,
1052  Et restent avellere se tentantibus extra.
1053  Nulla ergo primae possint ratione secari
1054  Particulae, nunquam molem, aut mutare figuram,
1055  In mundo quod opus formas erat ad retinendas
1056  Perpetuas; nam si verti haec primordia quissent,
1057  Exorientia ab his deberent omnia verti,

ista coire;
1122  Quin etiam lucis duras debere quoque esse
1123  Particulas, ut diversis diversa videri
1124  Munera jam laterum regionibus indita possint;
1125  Proinde, fuit nunquam penetrari ut corpore visum
1126  Corpus; materiae nos hoc deduxit ad omnis
1127  Munus, ut id nullam possit penetrarier ob vim:
1128  Sic etiam munus, duris per cuncta repertis

1352  At nusquam hoc pateat clarum mage, perspicuumque,
1353  Quam sua Mensores loca quae voluere vocari.
1354  Crescere nos illic res cernimus aut tenuari
1355  Ante oculos: nunquam, quae simplex linea, rectum
1356  Interrumpere iter per se queat infinitum;
1357  Nunquam, quae curva est, non ibit sive per orbes
1358  Circum infinitos sua per vestigia semper,

voluere vocari.
1354  Crescere nos illic res cernimus aut tenuari
1355  Ante oculos: nunquam, quae simplex linea, rectum
1356  Interrumpere iter per se queat infinitum;
1357  Nunquam, quae curva est, non ibit sive per orbes
1358  Circum infinitos sua per vestigia semper,
1359  Seu quoque per spiras accedens semper ad unum
1360  Punctum aliquod, semperque una a regione recedens,

1715  parte ex hac ergo crus quoddam extendere debet
1716  Curva infinitum via, quam nos quaerimus, atque
1717  Illam infinitam propius corradere rectam,
1718  Omnibus usque locis propius, sed tangere nunquam:
1719  Descendensque locis magis usque recedet ab illa
1720  Altis; jamque axem veniens secat, et fugit ultra
1721  Praeteriens, aliamque in partem labitur infra,

1942  Corpora, at usque tamen puncta infinita receptet;
1943  Et contra augeri possit quoque semper, et intra
1944  Se capere immani numero crescentia vasta
1945  Corpora, uti nunquam non et sit pluribus aptum.
1946  Decrescens haec, aut crescens sin fine potestas
1947  Notitiam spatii parit, inquam, continuati,
1948  Quod proin immensum, atque aeternum possumus ipsi

2239  Adde his ad gelidas quod magnes vertitur ursas,
2240  Quandoquidem occultis terrâ illâ plurima venis
2241  Ferrea progenies educitur; haud tamen illuc
2242  Vertitur, ut nunquam non et declinet eoas,
2243  Aut etiam occiduas paulum deflexus ad oras;
2244  Scilicet ut tellus aut laeva aut dextera ferri
2245  Succrescit venis, quae sunt sine lege feraces

2515  Atque aequa in spatia, ut crystallus denique fiant
2516  Pellucens; iterum quae fusa solutaque flammis,
2517  Quandoquidem nihil est, quod diversa evolet inde
2518  Natura, nunquam nitidi non igne redibit
2519  Amoto in formam crystalli; haec ultima certe
2520  Est species tortis violento rebus ab igne.
2521  Haec tibi cuncta viae deduxi ab origine curvae,

parvis primum ortae initiis fuerint, ac levibus incrementis paulatim auctae, tamen unius poetarum artis principia ipsa tam illustria extiterunt, ut Diis, deorumque Liberis auctoribus tribuentur. Nimirum illa suavitatis novitate, ac rerum nunquam antea cognitarum admiratione capti homines, artem, et artifices, quos humani ingenii excedere vires crederent, facile consecraverunt. Sed neque deinde, cum poetica multorum usu ac studiis excoleretur, aut consuetudine ipsa fuit

conveniebam, sive ad me ille commeabat. In quorum consuetudine cum elegantissimorum hominum sermonibus omni urbanitatis, ac litterarum suavitate conditis plurimum fruebar. Sed tantum in illo inesse politiorum etiam studiorum scientiam nunquam certe animadverteram, quantam ex ea, quae inter nos fuit orta his de rebus controversia, perspexi. Nam cum maturius, quam caeteri solerent, ad illius domum me contulissem, eodem advenientem offendi B. eximiae indolis

fabularum involucra removeri vides? Alios etiam Georgicorum, et Bucolicorum locos recordere: nam et Silenum Epicureorum more philosophantem, et causas rerum aperte ubique explicatas agnosces. Hoc loco B., equidem, inquit, nunquam Virgilium tot locis, tamque constanter in difficilioribus doctrinis refugientem fabulas animadverteram. Tum ego, at eundem, inquam, hunc morem rejiciendae in rebus obscuris fabulae fuisse aeque constanter omnium latinorum poetarum

impellunt, metum denique, ac terrorem summa cum voluptate conjungunt. Quid quod magnitudinem, ordinem, varietatem, qualem frustra in rebus exquirimus, ad nostra desideria suis ipsi imaginibus accomodant, et pene explent illam, cui nunquam facere satis possumus, infinitam animorum cupiditatem. Unde cum admirabilibus eorum artibus detinemur, a communi vitae contagione atque taedio ad quasdam beatorum hominum sedes videmur secedere. Sed nulla in re, inquit

Musarum speciem afferunt, ut parem iisdem rerum auctoribus ingenii sibi gloriam vindicent. Quidni enim inveniendi pene laudem promereri ii possint, quorum egregio dicendi artificio quaecumque exposita sint, continuo eadem nova omnino, et nunquam antea aut lecta, aut audita videantur? Quare quae tam praeclara erit Epicorum et Tragicorum opera in fabula rite constituenda, atque in rebus, quas quis gesserit, apte disponendis, quae hoc admirabili rerum contextu a naturae

neque detinere nos poterunt? At si tanta est in poetarum artibus vis illius, quam αναγνωρισιν vocant, nos agnitionem reddere possumus, in nullis aliis eadem certe melius, quam in Didascalicorum cantibus enitebit. Nunquam enim mihi persuasum erit ullis inopinatis ac mirabilibus hominum casibus nos tam jucunde posse affici, ut ex maximarum rerum ac naturae ipsius agnitione non multis partibus uberiorem voluptatis fructum capiamus. Cum igitur ortus

iis, quos gignunt, effectibus tanquam propinquitates et cognationes ediscimus? Tractantur haec ipsa quidem ab aliis etiam disciplinis, explanantur, docentur. Sed ut Phidias ex Homeri versibus pulchriorem hausit Jovis Olympii speciem, quam nunquam antea ex ullis aliorum corporum formis comprehenderat, sic hunc naturae ordinem ex didascalicorum numeris formosiorem atque augustiorem exoriri agnoscemus, quam ulla antea aliorum opera perfectum vidimus. ex horum enim disciplinis

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report