Your search found 4742 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 3760-3921:

jucundissimo. Vidisti profecto hujusmodi res, quae ad utilitatem caeterorum scribuntur, tantum valere non posse, ut sine ulla delectationis spe homines invitent ad legendum. Quamvis enim rerum dignitas atque ipsius Veritatis pulchritudo nos per se satis trahere posset, si, prout a Natura quae nobis veri cognoscendi cupiditatem ingenuit instituti sumus, ejus informationem studio atque exercitatione nostra excoleremus; tamen, quia specie rerum quas sensibus percipimus ita implicamur, eisque inhaeremus, ut erroribus corrupti

nostra excoleremus; tamen, quia specie rerum quas sensibus percipimus ita implicamur, eisque inhaeremus, ut erroribus corrupti optima Naturae semina hebescere sinamus ac paulatim obliterari, fit, ut, cum animum ad discendum adjungimus, id aegre a nobis ac cum labore fieri experiamur: proinde ea studia, queis alitur animus, cito fastidimus ac repudiamus, nisi suavitate aliqua noster hic levetur atque imminuatur labor. Quapropter probanda mihi videtur veterum Philosophorum ratio, qui in Academiis ac lyceis satis ornate eleganterque disserendo

id esse videt, quam quod claram ejus et distinctam perceptionem habet, quidquid clare distincteque percipitur, verum esse agnoscit, omnium proin certissimarum cognitionum principium esse hujusmodi claram distinctamque perceptionem. Summae perfectaeque Naturae notitiam inesse menti et eandem a nobis clare percipi docet a vers. 420. deducit inde hanc excellentem Naturam Deum esse, proinde ipsum existere, Unum esse sine partibus, Immutabilem, cui denique summa sint omnia, quaecumque ipsi attribui necesse est. A versu 657. Corporum existentiam probat ex eo, quod eorum

altero affecto alterum allici oporteat, sancitum sit; ubi et Leibnizii Harmoniam praestabilitam exponit ac rejicit; dataque opportunitate in ejusdem Entia, ut vocat, simplicia, atque in alia breviter digreditur. Infert a versu 1513. quasdam in nobis affectiones et ad Animum et ad Corpus pertinere, ut sunt praesertim eae, quae a sensibus proficiscuntur: Corpus nempe in iis tantum moveri, Animum percipere. Propria vero esse Animi velle atque intelligere, amare summum Bonum necessario atque expetere, contra summum malum odio habere atque

vero esse Animi velle atque intelligere, amare summum Bonum necessario atque expetere, contra summum malum odio habere atque aversari; ad caetera, quae media sunt, vel expetenda vel fugienda liberum esse suoque arbitratu moveri; innatas ei quoque esse plurimarum rerum notiones; per has Deum a nobis cognosci, non comprehendi; Corpori nos deditos hebetiores ad illum cognoscendum reddi. Postremo culpa primorum Parentum nos esse corruptos corporique nimis addictos deflet, statumque eorum, ante quam a Deo descivissent, describit.

inde declinare ostendit, proinde ab hoc orbe Eclipticam intersecari in duobus punctis, qui vocantur Nodi. Fit itaque Lunae defectus, cum ea e regione Solis in Nodo vel prope Nodum versatur, terra interposita umbram in eam projiciente: Sol vero deficit, cum Luna item in Nodo radios ejus interjecta nobis intercipit. Ab ignorantia hujusmodi causarum proficisci superstitiosas et pravas de rebus opiniones, pluribus exemplis docet. Umbram Terrae, cum minor haec sit Sole, progrediendo usque minui, neque ad Martem pervenire posse: tandem Solem interjectu Lunae non omnibus Terrae partibus obscurari;

reddi ad vers. 972. disserit. Diende ad Axem Eclipticae inclinari Axem Terrae; atque hunc semper sibi parallelum esse, ubicumque loci Terra sit; inde varias anni tempestates fieri explicat. A vers. 1085. ex diurno Terrae in Ortum motu Sidera converti in Occasum nobis apparere: Martem viciniorem interdum remotiorem: Venerem quoque et Mercurium nunc citeriorem, nunc ulteriorem esse. His subjungitur directionum stationum et regressionum Planetarum ad vers. 1157. explicatio. Tum non obstare diurno Terrae motui lapsus corporum deorsum recta, ut

situs ostenditur. Versibus, qui a 1237. sequuntur, descriptiones Siderum fixorum continentur. Hoc loca refelluntur ii, qui ab aspectu Siderum futura preadicunt. Viam Lacteam ex confertissimarum stellarum multitudine confici ait. Fixa Sidera videri inaequalia propter inaequalem eorum a nobis distantiam; eaque primae Magnitudinis esse, quae nobis vicinicia sunt; et totidem fere Solis vorticem circumdare, quot aequales globi medium globum circumtangere possunt: his ordinem siderum secundi Honoris superaddi, atque ita deinceps ad vers. 1420. A calestium rerum

descriptiones Siderum fixorum continentur. Hoc loca refelluntur ii, qui ab aspectu Siderum futura preadicunt. Viam Lacteam ex confertissimarum stellarum multitudine confici ait. Fixa Sidera videri inaequalia propter inaequalem eorum a nobis distantiam; eaque primae Magnitudinis esse, quae nobis vicinicia sunt; et totidem fere Solis vorticem circumdare, quot aequales globi medium globum circumtangere possunt: his ordinem siderum secundi Honoris superaddi, atque ita deinceps ad vers. 1420. A calestium rerum contemplatione ad Terrae figuram explicandam devenit;

offundit. Hae idcirco in Sole observantur: atque ex earum Soli inhaerentium conversione Solem quoque circa se converti deductur. Hujusmodi maculas diu non permanere, sed alias absumi, alias rursus generari videmus; hinc sit, ut Solis lux interdum valde imminatur, et nonnulla fixa sidera aliquando nobis prorsus obtegnatur, aliquando et nova appareant. Striata hujusmodi materies non semper Soli inhaeret, sed ejus vi saepe rejecta et dispersa longius procurrit, eique, ut Terrae aer, circumfunditur. Haec ad Vers. 551. Si quando vero ea crassior materies Astrum densissime

non inelegantem descriptionem. LIBRI QUINTI ARGUMENTUM CUM Divina Mens in rebus omnibus, quas condidit, eluceat, atque animo conspici a nobis possit, nihil tamen ait magis, quam Hominem claram atque expressam ejus imaginem exhibere. Toto itaque hoc libro Hominis naturam consideraturus jam ab ejus generatione atque exortu incipit: idque a vers. 65. ad 116. Tum Animam in cerebro locat, unde per totum corpus nervorum

Hominum mores et ingenia; unde et singulae aetates Hominis inter se praecipue differunt. A vers. 248. praeteritorum nos reminisci docet propter spirituum excursum per impressa rerum in cerebro vestigia; itemque a saepe repetitio eorum per nervos transitu agendi aliquid facilitatem a nobis acquiri: ubi de labrorum ac linguae ad loquendum et de nervorum ac musculorum ad progrediendum apto motu disserit. A versu 345. vigilare nos ait, cum spirituum copia nervos omnes intendes sensus ad res percipiendas excitat; iisdem deficientibus delassari et somno corripi; somniare

defectum, atque insaniam saepe oriri ad vers. 450. docet. Famem deinde et sitim et ciborum in stomacho concoctionem, et, quo pacto corporis partes nutriantur, explicat; ac circuitionem sanguinis describit. Ad sensus delapsus a vers. 520. ad vers. 621. disputat, nobis eos a Natura datos esse non ad veritates rerum cognoscendas, sed ad tuendum conservandumque corpus (facile enim et compendiaria quadam via de rebus, quae vel obesse vel prodesse possint, nos admonent). Tum de iis seorsum acturus, primo Tactum, qui per totum corpus diffunditur, progigni docet

Tum observari docet sonum, sive tenuior sit sive fortior, sive feratur fecundis sive adversis ventis, aequali semper tempore per aequale prope spatium propagari, et velocitatem ejus vix quidquam progrediendo imminui: Hinc ad eorum corporum, quae sonum pariter cum fulgore reddunt, cognoscendam a nobis distantiam ducimur. Quod jam superest, Visus naturam explicaturus a vers. 1098. varias lucis affectiones considerat; cujusmodi est ejus reflexio et refractio. Ob refractionis radiorum rationem et remus sub undis videtur fractus, et sidera suos exortus anticipare, obitusque

transmissis: ea figura per nervum Opticum cerebrum Animae sedem concuti, Animamque percipere. Porro cognosces, cur quidam, praesertim Senes, propriora minus distincte videant, nonnulli contra remotiora: et quo pacto rerum, quas tuemur, distantias percipiamus; et pro variis distantiis quare varia nobis eorum magnitudo figura et motus videatur; et cur duobus oculis singulae res non duplices appareant. A vers. 1784. Affectum originem tradens, Admirationis, Amoris, Odii, Desiderii, Tristitiae, et Gaudii naturam essectus describit. Postremo dissolvi oportere Hominum corpora ex ipsa

NATURA rerum hactenus explicata ad Morum doctrinam transit; atque ut in re maxime necessaria, et quae magis nostra referat, quam omnium extra positarum rerum cognitio, SAPIENTIAM iterum invocat Justitae ac Legum Magistram. Deinde a versu 26. ad 465. haec habet. Nobis, ne vagi atque incerti in rebus temere circumferamur, necesse est esse a Deo propositum et constitutum aliquem ultimum bonorum Finem, ad quem nostra omnia referamus, quemque unum ex omnibus expetamus. Hujumsmodi summi Boni desiderium experimur esse ita nobis insitum. Ut ab ejus quaerendi

26. ad 465. haec habet. Nobis, ne vagi atque incerti in rebus temere circumferamur, necesse est esse a Deo propositum et constitutum aliquem ultimum bonorum Finem, ad quem nostra omnia referamus, quemque unum ex omnibus expetamus. Hujumsmodi summi Boni desiderium experimur esse ita nobis insitum. Ut ab ejus quaerendi studio averti et cessare nequeamus. Videmus vero erroribus variis plerosque decipi: aliis Divitas frandi esse, quibusdam Honioes, nonnullis Potentiam, plerisque Gloriam, multis Voluptatem; quod hujusmodi rebus,

quod hujusmodi rebus, quas quique concupiscunt, adeptis se beatos fore putent. Ita sit, ut in quaerendo Bono illusi a recto tramite deflectant, cum in rebus non summis summum Bonum collocent, idemque natura sua simplex atque unum sejungant quodammodo ac dividant. Igitur cum in hisce rebus illud a nobis inveniri non possit, oportet deum ipsum ultimum esse Bonorum Finem, et cum nobis unum expetendum proposuisse; cujus cum infinita Natura sit, eadem explere nostrorum animorum desiderium potest. Sed in hoc mortalis vitae cursu optare tantum Bonum ac sperare possumus, id plene assequi, in eoque

sit, ut in quaerendo Bono illusi a recto tramite deflectant, cum in rebus non summis summum Bonum collocent, idemque natura sua simplex atque unum sejungant quodammodo ac dividant. Igitur cum in hisce rebus illud a nobis inveniri non possit, oportet deum ipsum ultimum esse Bonorum Finem, et cum nobis unum expetendum proposuisse; cujus cum infinita Natura sit, eadem explere nostrorum animorum desiderium potest. Sed in hoc mortalis vitae cursu optare tantum Bonum ac sperare possumus, id plene assequi, in eoque acquiescere non valemus: interim tamen relicta nobis hic est quaedam etsi non

esse Bonorum Finem, et cum nobis unum expetendum proposuisse; cujus cum infinita Natura sit, eadem explere nostrorum animorum desiderium potest. Sed in hoc mortalis vitae cursu optare tantum Bonum ac sperare possumus, id plene assequi, in eoque acquiescere non valemus: interim tamen relicta nobis hic est quaedam etsi non perfecta Beatitudo, quae in fana mente ac tranquilla sita est. His latius explicatis, nostrorum Actuum, quos ad ultimum Finem dirigere nos oportet, naturam ad vers. 572. considerat; tum Regulam, ac normam, ad quam eos componere debemus, ait esse aeternam

ac normam, ad quam eos componere debemus, ait esse aeternam supremae Rationis Legem, a qua Naturae Lex manavit: praecipuum hujus Legis scitum esse, ut Deum ipsum amemus, eique omnia referamus: Ab hujusmodi praescripto recedere plerosque, qui decepti sensibus inhaerescunt, ac fruuntur rebus, quae nobis ad usum vitae tantummodo date sunt. A vers. 728. docet primas Naturae leges omnium mentibus insitas ignorari non posse; eas esse immutabiles, quippe quae non ex hominum consensione, sed ex ipso Ordine et summa Ratione nata sunt; inde nobis conscientiam esse, quae semper recta

sensibus inhaerescunt, ac fruuntur rebus, quae nobis ad usum vitae tantummodo date sunt. A vers. 728. docet primas Naturae leges omnium mentibus insitas ignorari non posse; eas esse immutabiles, quippe quae non ex hominum consensione, sed ex ipso Ordine et summa Ratione nata sunt; inde nobis conscientiam esse, quae semper recta suadeat, et a pravis avertat: oportuisse vero homines, cum Naturae legibus non obsequerentur, aliquo praesentioris poenae metu cohiberi; proinde humanas leges esse constitutas. A vers. 886. ad 1114. de Affectibus, quantum ad Mores ipsos referri

31  Sufficis. O! illo quantum gaudere licebit
32  Tempore, cum te ipsam non per simulacra, sed ore,
33  Qualis es, attoniti claro spectabimus ore.
34  Affore tanta equidem speramus gaudia nobis:
35  Sed, te dum rebus longe speculamur in ipsis,
36  Tota tibi quoniam paret, quam pandere versu
37  Aggredior, Natura; tuo mihi Numine praesens,
38  Quo sine nil oritur, neque

capiet, per quae felix consistere possit
83  Vita hominum, et rerum rectus quid flagitet usus,
84  Quae finis sit summa Boni, quo tendere oportet.

85   Gallus Homo nobis ea mente animoque sagaci
86  Omnia pervidit: non illum monstra, Chimaerae,
87  Scyllaeque, Sphingesque, aut tristia Centaurorum
88  Saecla peragrantem naturae lustra latentis

tristia Centaurorum
88  Saecla peragrantem naturae lustra latentis
89  Obvia compressere minaci murmure contra
90  Horrificisque Virum formis. Vis vivida caelum
91  Vicit, et hinc lucem nobis felicibus audens
92  Extulit auspiciis, et pulsis orbe tenebris
93  Naturae caecam patefecit callidus artem.

94   Hunc

calorem
178  Assimilem nostro, quem tum manus excita sentit:
179  Praedita mollitie quoque vellera, praedita multa
180  Marmora duritie: velut idem sensus inesset
181  Illis, qui nobis, ope quorum cominus ipsi
182  Talia percipimus: quia propter disposituras
183  Rerum multimodas motusque simul variantes
184  Exoritur varius nobis quoque multiplexque
185  Sensus,

idem sensus inesset
181  Illis, qui nobis, ope quorum cominus ipsi
182  Talia percipimus: quia propter disposituras
183  Rerum multimodas motusque simul variantes
184  Exoritur varius nobis quoque multiplexque
185  Sensus, ut est variis a rebus percitus extra.

186   Adde, quod et nostros multi nil fallere sensus
187  Contendant: (quibus hoc ultro concedere

inest si sensibus ullis,
206  Quae fieri sensus demonstrant: cum tamen omnis
207  Posse eadem fieri ratio cujusque refutet.
208  Ergo, si tollas rationem, opus esse fatendum est,
209  Nobis ut sensus (quamvis non claudicet ipse)
210  Causa sit errandi: nimirum judicii expers
211  Dum sibi, quam par est, plus arrogat immoderate.
212  Ut si regula certa, potes qua nosceri rectum

vicina velint jungi, metuantque revelli.

268   Jam ne vides igitur, nos quanta pericula fraudum
269  Circumstent? Quantum prope re fallamur in omni?
270  Quo magis est nobis dubitandum. Nec tibi possum
271  Errorum latebras omnes penitusque repostos
272  Insinuare aditus, omnesque ostendere rimas:
273  Nam me alia expectant cunctantem; forsitan et te

296  Veri, quod quaerunt, rationibus, et procul errent.

297   His accedit; uti vario pro tempore vitae
298  Nos quam a nobis longe distemus in annis
299  Nunc quam praeteritis multum diversa sequentes,
300  Post et venturo longe mutabimur aevo.
301  Quin et saepe die pugnantia sector eodem:

neque enim, quod non est, fallitur unquam.

383   Nunc animum advertas, quid ab his deducere pergo.
384  Nos, quia percipimus, certum est extare; neque ullo
385  Id potuit nobis unquam innotescere pacto,
386  Ni quia perspicuam manifestamque ejus habemus
387  Notitiam, qua nos ipsum non posse videmus
388  Non extare Animum, dum vult dum percipit et se

ille,
447  Cui Venus ante alias placuit Dea, Pastor in Ida;
448  Ipsa sed specie Pulchri, quod mente tenemus:
449  Ad quod ut accedunt quaedam minus aut magis, illa
450  Debebunt nobis minus aut mage pulchra videri.
451  Consimili ratione videbis de genere omni
452  Nos aliquid summum supremumque intus habere,
453  Idea quod Grajis vocitatur; possumus id nos

natura consistere scimus eadem
462  Ac nosmet pariter finita et deficiente.
463  Nec fuit a rebus postremo haurire potestas
464  Notitiam Summi; cum quas natura locavit
465  In promptu, nobis sint longe deteriores:
466  Quo magis a Summo cunctas distare fatendum
467  Res, nec notitiam illus procudere posse.

719  Ordine, ut efficiant, unum sint omnia corpus,
720  Unum sint pariter corpus, quod dicimus Omne.

721   Contemplator item, sic quoddam semper adesse
722  Nobis corpus, uti quo tandem cumque locorum
723  Progrediamur, id assidue comitetur, et unquam
724  Non absit longe a nobis, ut multa, relictum.
725  Quin super auxilio est, quoties tentare quid extra

721   Contemplator item, sic quoddam semper adesse
722  Nobis corpus, uti quo tandem cumque locorum
723  Progrediamur, id assidue comitetur, et unquam
724  Non absit longe a nobis, ut multa, relictum.
725  Quin super auxilio est, quoties tentare quid extra
726  Collibuit; motu illius quaecumque movemur
727  In loca; at immoto pariter consistimus illo;

1312  Attingit modice, et sitiens conviva recedit.
1313  Nec pariter felix valet esse, ubi tempore parvo
1314  Deficiet: quid enim felix, nisi constet in aevum?
1315  Indidit hoc etiam nobis Natura, velimus
1316  Semper ut aeterna per terram vivere fama.
1317  Nosne Deus semper naturaque luderet istis,
1318  Deberet penitus si extingui morte sua

modo dum teneas, Animae quod motus in illud,
1567  Quod summum est plenumque Bonum, sit nostra Voluntas,
1568  Qui veluti cessare nequit, sic velle necesse est
1569  Semper; at hunc varie nimirum inflectere nobis
1570  Posse datum est, varis atque in res irrequietum
1571  Dirigere, ut libuit: nimirum haec insita vis est.

1572   Hinc Animam agnosces rasae non esse

altera motus;
407  Nam secus illius manifestum est crescere summam.
408  Attamen haec semper, quamvis sit, vera videri
409  Non erit ut possit ratio: sunt multa profecto
410  Naturae hic nobis speciem quae saepe videndae
411  Praeclundunt, gravitas velut aetheriaeque potestas
412  Materiae, qua cuncta vigent, obstacula densi
413  Aëris, et quae ictum resilire repente

434  Quid majus, quam nos pertingere mente queamus.

435   Quapropter ne te in promissis plura moremur,
436  Principio Solem et Terram Lunamque tuere:
437  Quae nobis quanquam tria corpora magna videntur,
438  Attamen haud aliis, quae ferri cumque tuemur
439  Per caelum, debes ideo majora fateri
440  Sideribus, quamvis haec

tria corpora magna videntur,
438  Attamen haud aliis, quae ferri cumque tuemur
439  Per caelum, debes ideo majora fateri
440  Sideribus, quamvis haec longe tenuia nobis
441  Parvaque demonstrent oculi: namque impare possunt
442  Mensura a terris distantia parva videri,
443  Quae majora aliis multo sunt, magnaque contra,
444  Corpore quae minimo

ausis
447  Conferre et tenui constantem dicere mole;
448  Quanquam oculi et Pueris tibi mostrant esse minorem.
449  Quare vestiganda tibi est distantia primum,
450  Quae sit ea a nobis ad sidera; quae quia valde
451  Ad Lunam brevis est, neque caetera mole videtur
452  Luna sua tantum superare, exceditur ipsa
453  Quantum in mensuris spationarum; nonne necesse est

473  Per mare labentem, mihi fors respondet ad Austrum,
474  Fors eadem Eoas tibi visa refertur ad oras:
475  Proin notum spatium, quod nos interjacet, illi,
476  Quo ratis a nobis distat, conferre licebit.
477  Verum e disjunctis sed eodem tempore terris
478  Sidera conspicimus si fixa, haud illa videre
479  Possumus aspectus varia ratione; neque ullis

490   Proin quoque quis dubitet Solem, si desuper altis
491  Longe a Sideribus spectetur, luce videndum
492  Obtusa, neque majori fore lumine forsan,
493  Sidera quam a nobis ea quo rutilare videntur.
494  Et quia nunc Solem propria quis fulgere luce
495  Haud neget (unde etenim tam largi luminis illum
496  Acciperet fontem, quo terras aëra pontum

etenim tam largi luminis illum
496  Acciperet fontem, quo terras aëra pontum
497  Irrigat, ut nunquam fulgoris deficiat vis?)
498  Sic etiam immenso quae sidera plurima distant
499  A nobis spatio, tenui majora videri
500  Cum nequeant puncto, propria si luce carerent,
501  Languida reflexae transmittere lumina lucis
502  Non possent tam longa per intevalla viarum:

per intevalla viarum:
503  At quoniam vivis tremere ignibus aspiciuntur,
504  Scintillantque, suae credamus origine lucis
505  Gaudere, et propriae fulgorem emittere flammae;
506  A nobis ut si, quantum Sol, omnia abessent,
507  Per caelum totidem Soles, quot nocte videmus
508  Sidera, perpetua rutilarent undique luce.

opus, haec quonam fiat variantia motu?

596   Propterea, caelo fieri qua singula constet,
597  Usus erat rationem aliquam reperire: neque illa
598  Credendum tamen est nobis quod condita rerum
599  Summa sit haec: quis enim temere id non crederet audax,
600  Ex infinitis rationibus et mage pulchris
601  Et mage naturam ad rerum facientibus harum,

auribus ibat
727  Hinc ansatus et hinc: quod quare appareat, audi.
728  Illum ingens medium quidam circum annulus ambit
729  Sat latus crassusque parum: qua propter, ut astrum
730  Nobis se varia de parte obvertit, oportet
731  Multiplici variare suam ratione figuram:
732  Nam subtile latus si verterit annulus ad nos,
733  Quod nostri nequeant oculi usurpare, rotundum

variare suam ratione figuram:
732  Nam subtile latus si verterit annulus ad nos,
733  Quod nostri nequeant oculi usurpare, rotundum
734  Apparebit, ut est, Saturni corpus: ubi idem
735  Nobis post faciem paulatim ostendre latam
736  Coeperit; auritum primo, tum deinde videri
737  Oblongum debebit, eo sed latius ipsum,
738  Quo minus obliqua ratione tuebimur, Astrum.

caeca silenti
787  Progreditur, fratrique suo conjuncta videtur,
788  Illam Solem inter Terramque meare necesse est
789  Tempore eo: minuit prorsus quapropter et aufert
790  Luciferam nobis partem,quae candida Phoebum
791  Aspicit; ast ejus quantum decedit ab orbe,
792  In speciem tanto majori lumine crescit:
793  Namque minutatim partem, quam possumus ipsi

805   Si Solis media situs in regione manentis
806  Te circum Terrae spectares corpus oberrans,
807  Hoc bissena viam signare per astra notares,
808  Ad speciem per quae nobis Sol ire videtur.
809  Et, quae sint ea Signa, canam, quae terra peragrat.
810  Primus inauratis Aries se cornibus effert
811  Sidere conspersus multo, quo vellus et altum

879  Tum neque pasta domum neque pota armenta referre.

880   Annulus interdum lucis pro Sole videtur,
881  Si minimum a nobis distet Sol, atque ita major
882  Illius species ad sensus accidat orbis,
883  Cynthia si contra, quantum pote, dimoveatur
884  A Terra caelum bigis invecta per altum;
885  Nam

885  Nam nequeat totum breviori corpore Solem
886  Obtegere in nodis, quin circum luceat ora.

887   Cum vero penitus se Luna a Sole removit,
888  Jamque parat totam nobis convertere lucem,
889  Longe a Signifero si qua de meatu
890  Declinet, nunquam radiis spoliata latebit.
891  Sed contingat eo si nodum tempore, eundem
892  Vel prope versetur,

non tantundem minor esset corpore Terrae
959  Luna, vel ipsa magis Terra, quam distat, abesset.

960   Praeterea cum Sol objecto corpore Lunae
961  Deficere apparet nobis, non omnibus una
962  Deficiens aeque Populis videatur, oportet.
963  Nam cum Lunaï major sit corpore tellus,
964  Major item multo pila Solis constet utraque,
965  Non poterit

correptos turbine dixi:
1105  Id sit enim, quoniam, qua circumfundimur, aura
1106  Nobiscum pariter cursu versatur eodem:
1107  Non ulla idcirco vis progredientibus obstat
1108  Aurarum nobis, quae nostros officiendo
1109  Significet celeri Terrae cum turbine motus.

1110   Praeterea aspicies (oculos cum mente sagaces
1111  Saepius in purum si tentes pollere

saepe Venus Solem quoque Mercuriusque;
1117  Nimirum ex alia cum Solis parte feruntur,
1118  Ex alia Tellus; quapropter Sole necesse est
1119  Tempore eo a nobis sit utrumque remotius Astrum.

1120   Aspicies etiam, fors et miraberis, isdem
1121  Nunc immota locis palantia sidera caeli
1122  Stare, modo effusis ferri properanter

obstruit ignes;
1220  Deinde situ Terrae mutato, ubi scilicet altis
1221  Ignibus alterius non altera corpore possit
1222  Officere objecto, compareat utraque nobis
1223  Est opus, et geminae videantur multiplicesve.
1224  Quo minus est mirum, quod motus inesse videri
1225  Possit, uti dico, tam magno in corpore Terrae.
1226  Verum, quidquid id

stella Leonis
1348  Aspiciat; numeris tibi protinus ars ea miris
1349  Proferet, hunc iracundum fore more Leonum,
1350  Ast illum Librae sub amico sidere justum.
1351  Hinc vitam nobis praedicunt divitiasque
1352  Fortunaeque vices stolidi in ludibria vulgi,
1353  Quod capiunt eventa eventis accumulando:
1354  Cum, quod seu temere hi sive astu conjicientes

1405  Esse, quod est, dubia tantum conjecerit in re.

1406   Impare praeterea fulgentia mole videntur
1407  Sidera; quandoquidem non aequis omnia distant
1408  A nobis spatiis; cum fors aequalia constent
1409  Mole pari inter se et magni cum lampade Solis.
1410  Et totidem prope sunt numero, quae maxima dicunt,
1411  Tangere Phoebei quot circum vorticis aestum

constent
1409  Mole pari inter se et magni cum lampade Solis.
1410  Et totidem prope sunt numero, quae maxima dicunt,
1411  Tangere Phoebei quot circum vorticis aestum
1412  Possunt; et nobis ideo propiora coruscant.
1413  Altera, quae moli referuntur deinde secundae,
1414  Quandoquidem spatiis ultra majoribus haerent
1415  Per caelum, sunt plura quidem sed mole minori.

1496  Multis quod multi suadent rationibus: ipsi
1497  Partem, dum ambiguo certatur marte. feramur
1498  In neutram, donec ventura id detegat aetas.
1499  Nec fore jam longum speramus, denique nobis
1500  Ut quamvis magno haec prolata labore patescant.
1501  Imperio Regis, quo sese Gallia tollit,
1502  Vel fuerit priscis dominata Heroibus, ut Dis,
1503  Excit petiere Viri,

caput bis praeterit urens;
1536  Corpora propterea parti collustrat ab omni.

1537   Hanc mediam excipiunt ardenti a Sole perustam
1538  Zonarum geminae, quae Divûm munere nobis
1539  Concessae nimio non exuruntur ab aestu,
1540  Frigore nec nimio; tantum his regionibus una
1541  Corpora projiciunt umbras de parte; propinquum
1542  Harum quae ad Boream

1593   Tertia pergelidae pars terrae subjacet Ursae:
1594  Ultimaque Arctoae contraria nomen ab Austro
1595  Sortita est: nobis sed vix nota utraque propter
1596  Aeternas hiemes ventorumque invia regna.
1597  Qua late excurrit gelidas America sub Ursas,
1598  Apparet Canadum tellus, et Virginiaï,

uti prorsus miranda reperta
21  Gentibus humanis in publica commoda vitae
22  Ediderint. Verum miranda haec omnia quid sunt
23  Denique prae rerum majestate atque repertis
24  Ejus, qui nobis rationem invenit eam, qua,
25  In caelo quidquid peragi terraque videtur,
26  Verius ex adyto divini pectoris edit,
27  Sacri quam Tripodes Laurus Cortinaque Phoebi?
28  Gallus et

34  Non quia te sperem properantem aequare sequendo,
35  Veri propter eum sed, quo mens ardet, amorem:
36  Namque facem Veri praefers, lucemque ministras.
37  Tu sapiens rerum Inventor, tu munera nobis
38  Inclita suppeditas et vita digna perenni.
39  Nam simul atque tuis evolvimus aurea chartis
40  Aurea dicta, quibus penitus Natura retecta est
41  Omni ex parte patens,

124   Porro cum summa potuissent Numinis arte
125  Haec infinitis rationibus esse coorta;
126  Eligere e numero tanto quamcumque relictum
127  Quis neget arbitrio nobis, veramque fateri?
128  Dum tamen omne, quod ex illa deducere pergo,
129  Rebus, quas caelo fieri terraque tuemur,
130  Conveniat, neque secum in re quoque discrepet ulla.

416  [Nec secus id fieret] reperiri lampade Solis.

417   Illinc scire licet se circa vertier Astrum:
418  Haerentes illi maculae nam conspiciuntur
419  Occidere a nobis nimirum et rursus oriri
420  Haud spatiis inter sese variantibus: ergo
421  A Solis motu circumlatae esse videri
422  Debent: perque dies quia ter prope in orbe novenos

465  Nimirum ut maculis circumfunduntur opacis.

466   Accidit, ut maculis quoque densis saepe coortis
467  Undique velatum nigra ferrugine Sidus
468  Fulgorem condat nobis, penitusque videri
469  Desinat, aspectu subtractum scilicet omni.
470  Idcirco septem cum Plejadas Atlanteas
471  Ante fuisse ferant caelo, post excidit una
472  De numero: nam

tali apparere Cometae
623  Lux oculis debet nostris visumque ferire.
624  Porro cum nostro fugiens de Vortice longe
625  Abscessit, non lux aciem reflexa valebit,
626  Ut videatur id a nobis, contingere nostram;
627  Quandoquidem intersunt mediorum immensa locorum.

628   Ut tamen in dubiis varia est sententia rebus;
629  Contendunt multi vaga Vortice Sidera

media in regione manentem,
633  Verum vicinos nunc illi accedere, contra
634  Abductos spatiis nunc longe immanibus ire.
635  Proinde ubi jam longeque a Sole recessit
636  Astrum, haud a nobis lumen, quod tenue reflectit
637  Ob longinqua, quibus distat, loca, posse videri:
638  Posse tamen, proprius cum Soli accessit; ab ejus
639  Si tamen haud radiis propioribus involvatur,

absolvi diuturno tempore ab Astris:
643  Proin, quoniam longos in Solem tarda revertunt
644  Post annos, neque tum, cum jam rediere, videri
645  Interdum a nobis possunt, sive obruta Solis
646  A radiis, nostro seu luce extantia caelo;
647  Non bene conveniunt, quae sunt servata, queamus
648  Per caelum ut certos horum deprendere motus.

652  Rapte quoque ut lunam Tellus vehit: illud at ingens
653  Non posse ob spatium, quo jam procul usque recessit
654  Disjunctum, tenui dispersa luce videri.
655  Haud alio apparent ergo illi tempore nobis,
656  Quam cum se a nostra propiores parte revolvunt,
657  Demittuntque; latent immenso caetera caelo.

658   Tutemet aspicies raro fulgere Cometam,

792   Verum alia genitum longe ratione rearis,
793  Qui medium circa suspenditur Annulus orbem
794  Saturni, genus hoc, unum et mirable Mundo
795  Spectaclum. Si quid nobis est conjiciendum
796  Rebus in obscuris; fuit ille in origine prima
797  Saturni crustae pars forsitan exterioris,
798  In nucleum immani quae lapsa est denique casu;

circuit ejus
843  Vortice rapta, super proprio semel axe fatendum est
844  Circumagi. Quonam fieri sed denique pacto
845  Possit, uti sese circa se Luna revolvat,
846  Et semper faciem nobis obvertat eandem,
847  (Nunquam non eadem pars ejus namque videtur)
848  Protinus exemplo manifestum id percipe tali.
849  Sic obeat media stantem regione

1624  Vi motus, fit, uti tanto calor auctior extet:
1625  Illo sed contra languescente inque minuto
1626  Elanguescere item tuimur minuique calorem.
1627  Hac modo perfacile est ratione exsolvere nobis,
1628  Quare perceleri interdum rota concita cursu
1629  Concipiat flammas, medio qua jungitur axi.
1630  Namque opus est, ut, cum revoluta manente

tenacem.
1650  At quia non alio quimus dignoscere pacto
1651  Res calidas, nostri nisi tactu corporis uno;
1652  Si commotus erit plus nostro in corpore sanguis,
1653  Unde calor nobis oritur, quam motae Elemento
1654  Particulae a primo sint, quam contingimus, undae;
1655  Frigida tum nobis esse unda videbitur ipso
1656  Contactu; quamvis illi natura caloris

uno;
1652  Si commotus erit plus nostro in corpore sanguis,
1653  Unde calor nobis oritur, quam motae Elemento
1654  Particulae a primo sint, quam contingimus, undae;
1655  Frigida tum nobis esse unda videbitur ipso
1656  Contactu; quamvis illi natura caloris
1657  Insit commotas ob partes: idque videtur
1658  Propterea, calida unda minus quia corpore nostro est,

52  Scilicet haec rebus magis omnibus utilitatem
53  Egregiam praestant vulgo; nam vita manere
54  His sine jam nequeat: quin et solatia multa
55  Praeterea in vita substernunt dulcia nobis.
56  Temperat Unda sitim Mortalibus, Unda feraci
57  Telluris gremium pluvia foecundat, et herbis
58  Sufficit humorem, atque aestivos temperat ignes
59  Per terras diffusa et in

66  Omnia per terras omnes Animalia vulgo:
67  Spiritus ille fovet plantas, arbustaque rupta
68  Tollit humo, ut crescant, et ventis adjicit alas.
69  Ignis item nobis longe utilis: utimur igne,
70  Seu crudas mollire epulas, seu dura metalla
71  Ducere, seu varios libeat quoque fundere in usus.
72  Denique res igni multas tractamus, ut illo

242  Ut supra docui, rapitur levis aura per aequum:
243  Nam qua fit Martis clypeoque hastaque minantis,
244  Et Veneris caelo propior, sese orbis utrinque
245  Parte in utraque sui nobis vicinior arctat.
246  Illis Luna locis idcirco (namque per illa
247  Bis loca mense meat; Solis cum scilicet ignes
248  Occiduos oriens contra atque adversa tuetur;
249  Cumque

usquam
842  Prendere percelerem: si quae sunt obvia, frangit,
843  Parjete seu duri colliditur incita saxi.
844  Propterea claro Boyli quoque Machina versu
845  Scribenda est, quantae nobis hoc fonte repente
846  Notitiae rerum et fluxerunt utilitates?
847  In primis tripodem super altum impone rotundi
848  Fornicis in morem (forma haec est apta)

deorsum
934  Nec sinit: haud alia fieri ratione quod ulla
935  Posset, quam quod aquae tantundem pendere debet
936  Suspensae moles, quantum aeque crassa columna
937  Aëris, a nobis quae sese extendit in altas,
938  Qua locus aurarum cumque est, caeli regiones.
939  Proptereaque pari libratae pondere sese
940  Mutua sustentat, et aquae suspenditur augmen.

1105  Terrificisque ciet pelagus vexatque procellis,
1106  Ut trepidi horrescant Nautae, portusque requirant;
1107  Demum Aquilo medius Boreamque flat inter et Eurum.
1108  Illi peregrinas nobis per tempora ditis
1109  Autumni bruma fert adventante volucres,
1110  Pennigerisque replet late nemora avia saeclis
1111  Et montes et agros: illo me tempore Brenum Rus prope

1683  Insinuat, lymphisque suos commiscet odores;
1684  Si quoque terra graves gemitus et murmura reddat.
1685  Haec tamen, et, genus hoc, quae sunt permulta Tremoris
1686  Indicia haud constant nobis manifesta, queamus
1687  Ut vitare: etenim perraro contigit ullus
1688  Terraї Motus, praedictus qui fuit ante:
1689  Saevior est ideo, quia non praevisa mali vis,
1690  Et nec

pacem,
1776  Nos neque possemus nostri meminisse, neque ullas
1777  Aut oculis lacrymas aut pectore fundere vota.
1778  At neque, sancta Deûm si templa fuisset adire
1779  Mens nobis, tali in fortuna ut debuit esse,
1780  Usquam inventa forent totam quaesita per Urbem;
1781  Omnia namque solo misere prostrata jacebant
1782  Omnia Templa Theatra Lares et publica tecta

ejus imago;
14  Quamvis haec oculos feriat quoque perstringatque.
15  Non aliter (si fas conferre haec tenuia magnis)
16  Ingens dum summi longe Natura recessit
17  Numinis a nobis, et Majestate sua se
18  Involvit, lucemque habitat, quae impervia menti est;
19  Non minus ipsa quidem praesentem conspicuamque
20  Se facit in rebus, quas edidit, atque potenti

Quare hinc gradus ultimus extat
32  Summi ad notitiam, atque hinc redditur ejus imago.
33  Nonne Homines igitur Divûm genus atque utinam omnis
34  Nostra foret nobis penitus natura retecta!
35  Multa latent et adhuc ignota atque invia multa;
36  Paucaque de multis magno quaesita labore
37  Edita jam tandem patuere, inventaque constant.

Musae,
56  Quae nostro varias signant in corpore partes.
57  Illis haec melius, qui ferro incidere gaudent
58  Praecincti exanimum corpus, peragenda relinquo.
59  Noster erit labor, in nobis quae multa geruntur,
60  Dicere, qua fiant ratione, animique ministros
61  Scrutari sensus, variosque evolvere demum
62  Affectus, quibus et Corpus percellitur et Mens.
63  Ante

suarum
160  Admonet afficiens; illa omnia persentiscit.
161  Multi praeterea, quibus haec minus apta movendum
162  Arridet ratio ad corpus sensusque ciendos,
163  Concipiunt super in nobis quendam esse vaporem
164  Naturae perquam tenuis perquamque minutae et
165  Mobilis egregie, venti est ut caeca potestas,
166  Illum et sanguineis progignier ex elementis:

evacuatus
327  Protendet sese, pariter protendet et artus.
328  Scilicet haec fieri, cum Mens jubet ipsa, videmus.
329  Ne tamen hinc credas, quod motus causa Voluntas
330  Nostra fit in nobis; quanquam illi membra movere
331  Cum libuit quaecumque, moverier illa videmus.
332  Novit an ipsa suus qui sit modus artubus auras
333  Qua cieat plaga, quo dirigat, atque reducat

atque receptis
409  Viribus ad magnos properamus sponte labores.
410  A perturbato motu horum saepe vaporum
411  Exoritur capitis morbus, quo cuncta videmus
412  ante oculos nobis verti, terramque rotari
413  Sub pedibus, pariterque uno nos turbine ferri:
414  Tum cadere in terram nullo retinente necesse est.
415  Sponte vides Pueros facere id plerumque, per orbes

vertant dissutaque disque soluta
474  Protinus albentem in succum longeque liquori
475  Consimilem lactis. Quibus id tamen esse videtur
476  Fermenti genus in nobis merito inficiandum,
477  A motu repetunt omnem rem, viscera semper
478  Quo concussa terunt epulas, et mollia reddunt
479  Pabula, quo pariter lacerantur inania motu:
480  Inde

discedit sede, fugitque
509  Protinus ejectum. Motus hos Cordis, ut ipsum
510  Alternis sese dilatat, contrahiturque,
511  Non intermisso vibrata Arteria pulsu
512  Significat nobis: siquidem dum Sanguis ab illo
513  Ejicitur, magnam vi multa complet Aortam,
514  Ut vocitant; quae truncus uti se corporis omnes
515  Undique distensis ramis diffundit in artus,

521  Constituit Sensus Animae Natura ministros,
522  Custodesque velut pro corporis arce tuenda
523  Esse dedit, per eos quoniam Mens judicat, extra
524  Quae sunt in rebus, quae dira inimicaque nobis
525  Perniciem intentant, ut ferrea cuspis ut ignes
526  Praecipitesque loci fugiendaque caetera quae sunt.
527  Novit item per eos contraria, quaeque sequi nos
528  Possimus,

varianter easdem
533  Percipiant Sensus vario pro tempore. Sano
534  Saepe mihi cibus est suavis; fit amarus at idem,
535  Aeger si jaceam: quoniam textura palati est
536  Tum varia in nobis: quin et quod dulce palato
537  Est aliis, fugiunt multi, velut acre venenum.
538  Dissimiles ut enim longe distare videmus
539  Inter sese Homines extrinsecus, oribus ora
540  Nam

forent confusis omnia formis!
542  Ergo ut dissimiles sumus, inquam, extrinsecus ipsi,
543  Quare dissimiles pariter non sumus et intra?
544  Non sit dissimile in nobis ut multa, palatum?
545  Transfer id ad Sensus alios quoque, transfer ad ipsos,
546  Quos reliquis praefers, Oculos: distare fatendum est
547  Ipsa etiam inter se textura lumina; multi

lumine dextro
560  Corporis unius faciem viridemque sinistro.
561  Sunt qui uno majora minorave corpora coram,
562  Quam cernant alio. Quapropter nonne fatendum est
563  Res etiam a nobis varia fors mole videri?
564  Quis scit, an hunc montem, quem summis dicimus ambo
565  Nubila ferre jugis et caeli tangere templa,
566  Quis scit, an aequali videas tu tollier auctu,

ratione, aliis referens nisi rebus, ut illas
574  Majores dicat collatis sive minores
575  Sive pares; neque sic referendo fallimur hilum.
576  Denique non Sensus nobis largita videtur
577  Natura, ut Veri per Sensus exoriantur
578  Notitiae, atque fides sit Sensibus omnis habenda;
579  (Hae sunt Mentis enim partes, ut diximus ante)
580  Illis sed

repente
583  Concutiunt, ut res possit vitare sequive:
584  Quod ni per Sensus, fieri non posset, opinor.
585  Nam si ???? Ratio sine Sensu expenderet omnem,
586  Conveniat nobis an contra; nonne videmus,
587  Id quam difficile et quam magna non sine noxa
588  Corporis efficeret? contra cum caeditur ictu,
589  Aut cum forte manus propiore excutitur igne,

mentis
598  Propter opinatus, quos addimus, inde dolorem
599  Non animae, verum esse manus dum credimus illum;
600  Attamen hunc ipsum servandi corporis ergo
601  Protinus errorem nobis juvat insinuari:
602  Tunc etenim properamus eam, quae caeditur, igne
603  Sive calet propiore, manum removere perîclo.
604  Hoc igitur Sensus fungantur munere tantum,

605  Corporis incolumem servent ut denique molem:
606  Hac neque re, sani si constent, fallere possunt.
607  Caetera, si falli renuis, ne quaere per illos:
608  Ostendunt neque enim res nobis, qualis earum
609  Natura est; verum ad nos ut referantur eaedem.
610  Sic, cum Nauta ratem scopulosa ad littora vertens
611  Undas demisso pertentat fune

pulmonibus; humor
650  Quandoquidem laxat fibras, ictusque madore
651  Debilitat; sensus motu languente cietur
652  Propterea, pertingat uti vix plaga cerebrum.
653  Hoc etiam in nobis pacto dolor atque voluptas
654  Gignitur: hic geminus quanquam pugnare videtur
655  Sensus, ut in mente est, atque in contraria ferri:
656  Namque dolor Mentem facit aegram, hilaremque voluptas:

insita forma,
964  Plus aliis hanc vim captae sensere bibentes
965  Aure magis cupida, quodcumque illabitur illinc:
966  Istud namque melos speciem illam munere Divûm
967  Impressam in nobis, quae saepe obducta lateret,
968  Suscitat, atque locat manifesta in luce videndam,
969  Unde rigat Mentes ubertim dia Voluptas.
970  Objicit hic sese quiddam mirabile nobis:

967  Impressam in nobis, quae saepe obducta lateret,
968  Suscitat, atque locat manifesta in luce videndam,
969  Unde rigat Mentes ubertim dia Voluptas.
970  Objicit hic sese quiddam mirabile nobis:
971  Namque fac, una cavae testudinis excita pulsu
972  Chorda tremat, reddatque Sonum; videatur, oportet,
973  Altera, si par est prope et aeque tensa, moveri
974  Per sese

idem.
1071  Hinc si, quod stadiis tempus respondeat octo,
1072  Constet (tot stadiis jam respondere notatum est,
1073  Quino quo vibrat se pulsu arteria, tempus),
1074  Possumus, a nobis quantum loca, noscere, distent.
1075  Nam si praeteriens magno ratis aequore longe
1076  Fulguret, exploso crepitumque det aere; repente
1077  Id numera tempus, crepitum quo scilicet acrem

1154  Flectuntur; quoniam mediorum Vorticum, oportet,
1155  Multiplex variumque meando iter ingrediantur;
1156  Sidera quis temere in caeli regione manere
1157  Dicat ea, a nobis qua fulgida conspiciuntur?
1158  Et quia franguntur, dum vitrum obliqua cadentes
1159  Transmittunt radii; si forma lentis id extet,
1160  Scilicet a parti cum paulum assurgit utraque

recedant
1169  A sese radii disjuncti mutua lucis
1170  Huc illuc, vulgoque per aëra dispergantur.
1171  Haec inserta tubis aptare est vitra repertum,
1172  Ut longe positas nobis longeque remotas
1173  Res, quas nunquam oculis possemus cernere nudis,
1174  Ostendant variis radiorum anfractibus intus,
1175  Et late terram et caeli nova sidera monstrent.

alii haec olim peragent, quibus altior acris
1349  Vis animi ingeniique vigor pollentior extat.
1350  Scilicet haec memoret, R.P. Rogerius Boscovich Soc. Jesu Matheseos in Coll. Romano Professor. quicum communia nobis 1350
1351  Vincula communis Patriae, quem sidera Mundi,
1352  Vires, mensuras, rationes, pondera rerum
1353  Et numeros audit Pubes Romana docentem.
1354  Magnis ille Viris

1542  Contingant Oculos; minus ut distracta penetrent
1543  Porro acies, tunicaque queant conjungier ima.
1544  Oppositum huic vitium est Oculorum, quae sita paulo
1545  Longius a nobis jam sunt, non posse videre,
1546  Proptereaque oculos nimium inclinare tuendo.
1547  Hujus causa mali pariter contraria debet
1548  Esse, quia anterior nimium convexa tumescit

1599  Credamus, licet in tabula simulentur eadem:
1600  Quandoquidem fusco tingunt distantia fuco
1601  Propterea hibernus cana nive Juppiter agros
1602  Spargit ubi et montes; propiori vertice nobis
1603  Conspersi montes, arva et propiora videntur;
1604  Namque illinc tunc lux Oculos mage clara lacessit.
1605  His accedit, uti multum distare putemus
1606  Res, ubi multa locis

nil cernere ut intus
1627  Possimus, quoniam subito latescere non quit
1628  Pupula: quapropter tenues paucique recepti
1629  Non possunt radii visum progignere nobis
1630  Assuetis jam tum impulsu majore cieri;
1631  Quod faciunt, totum Pupillae deinde foramen
1632  Cum patefit: nam tum numero majore lacessunt.
1633  E tenebris autem prodis si

latior esse
1645  At quibus haud possit contra nimis arcta, necesse est,
1646  Hi mediae valeant Oculis in luce diei;
1647  Languidior porro tenebras lux inferat atras.
1648  Corpore Sol nobis majori Lunaque multo
1649  Esse videtur, ubi caeli jam finibus haerent
1650  Extremi, quo se tollunt conduntve sub undas,
1651  In medii quam cum consurgunt culmina Mundi:

sideris oris
1657  Qui veniunt, adituque mage insinuantur aperto.
1658  Adde quod hi liquidis plus infringuntur in auris
1659  Redentes terram et tranantes aëra densum.
1660  Et tamen a nobis mage tunc ea sidera distant,
1661  Alti quam cum se suspendunt cardine caeli.
1662  Nam mole pari haud aequis si corpora distent
1663  A nobis spatiis,

tamen a nobis mage tunc ea sidera distant,
1661  Alti quam cum se suspendunt cardine caeli.
1662  Nam mole pari haud aequis si corpora distent
1663  A nobis spatiis, debet minus esse videri,
1664  Quod magis abductum est, majore sed augmine contra,
1665  Quod propius: quoniam extremis de finibus hujus
1666  Emissi radii sese breviore secabunt

1707  Attamen in statione manere videntur eadem:
1708  Quandoquidem quidquid motu celerante locorum
1709  Dimensum est, propter terrarum millia multa
1710  Interjecta, nequit sensum procudere nobis;
1711  Usque adeo nihil est collatum immanibus illis,
1712  Queis distant, spatiis: ideo cessare videntur
1713  Astra per aetherias et Sol et Luna cavernas.
1714  Corpus item

1804  Diversis, res ipsa quidem quos postulat, artus.
1805  Atque ita tum motu, qui jam per membra rigatur,
1806  Pro vario varii quoque sensus exoriuntur:
1807  Cum quid enim insuetum nobis sese objicit, intus
1808  In cerebro insuetas quoque protinus aura vaporum
1809  Procudit formas; quas excita percipiens Mens
1810  Tantum suspensa a mira novitate tenetur:

tenetur:
1811  Hoc Admirari nos dicimus: inde necesse est,
1812  Aut oriatur Amor, si res percepta videri
1813  Conveniens potis est, Odio tentetur ab acri
1814  Aut Animus, si res nobis inimica repugnet.
1815  Mens porro Desiderio configitur ejus,
1816  Si careat, quod amat, potiundi, et noxia contra
1817  Quae sunt, vitandi: tum si succedat utrumque,
1818  Gaudet;

fuit inveniendam
1846  Veri ad naturam et res funditus inspiciendas,
1847  Mirantem quamvis ignarum dicere possis.
1848  Porro Amor est Animi motus, quo convenientem
1849  Rem cupimus nobis, atque in bona pulchraque suavi
1850  Ultro vi rapimur properantes jungier una,
1851  Ac veluti pars sint ea nostri dimidiumque.
1852  Dulcis amoris hic est motus, jucundaque mulcet

1866  Desuper usque novas animaї mobilis auras
1867  Suppeditet: crescunt ita coepti et aluntur amores.
1868  Ast Odii contra sensus fit, turpia, longe
1869  Cum fugimus, quae sunt, ingrata et noxia nobis.
1870  Tum vapor aurarum misceri alimenta cruore
1871  Vix sinit, et motum tardat quoque sanguinis obstans,
1872  Reddit inaequales et pulsus cordis, et ipsum
1873  Efficit ut

alimenta cruore
1871  Vix sinit, et motum tardat quoque sanguinis obstans,
1872  Reddit inaequales et pulsus cordis, et ipsum
1873  Efficit ut pectus frigescat: denique sensus
1874  In nobis Odium tristes et concit amaros,
1875  Tristis uti nobis vita et videatur amara.
1876  Praeterea Desiderio percellimur acri,
1877  Cum quae conveniunt nobis bona, et abesse videmus,

sanguinis obstans,
1872  Reddit inaequales et pulsus cordis, et ipsum
1873  Efficit ut pectus frigescat: denique sensus
1874  In nobis Odium tristes et concit amaros,
1875  Tristis uti nobis vita et videatur amara.
1876  Praeterea Desiderio percellimur acri,
1877  Cum quae conveniunt nobis bona, et abesse videmus,
1878  Quaerimus, atque avidis ardemus poscere votis,

denique sensus
1874  In nobis Odium tristes et concit amaros,
1875  Tristis uti nobis vita et videatur amara.
1876  Praeterea Desiderio percellimur acri,
1877  Cum quae conveniunt nobis bona, et abesse videmus,
1878  Quaerimus, atque avidis ardemus poscere votis,
1879  Perpetuoque ut adepta semel quoque tempore constent,
1880  Cum volumus, semperque etiam ut contraria distent.

1905  Tristamur languore, malo praesente Dolentes
1906  Cum premimur, moestasque educit causa querelas.
1907  Saepe tamen fit, uti molestique hilaresque sine ulla
1908  Esse quidem causa nobis videamur; ut aegri
1909  Cum sumus, aut nigro tempestas nubila caelo est,
1910  Nubila Tristitia nobis mens aegraque constat.
1911  Contra, nescio quae, perfundunt Gaudia mentem,

1907  Saepe tamen fit, uti molestique hilaresque sine ulla
1908  Esse quidem causa nobis videamur; ut aegri
1909  Cum sumus, aut nigro tempestas nubila caelo est,
1910  Nubila Tristitia nobis mens aegraque constat.
1911  Contra, nescio quae, perfundunt Gaudia mentem,
1912  Sanum si valeat corpus, caeloque sereno
1913  Rideat alma dies: neque causam advertimus ejus

1914  Laetitiae: nihil illa aliud tamen esse videtur,
1915  Quam, quod sancitum est, animae cum corpore foedus,
1916  Corpore uti sano valeat, languente sit aegra.
1917  Est quaedam in nobis tamen et moerere Voluptas;
1918  Quandoquidem tali cum sanguis et aura vaporum
1919  Multa sit in motu, qualem percepta requirit
1920  Res, et conveniat status illi corporis omnis;

curribus artus
1943  Suaviter audimus, fremitusque irasque ferarum:
1944  Corporeis quoniam jucundo cedere sensu
1945  Motibus inclinat mentem natura: Voluptas
1946  Dulcis item nobis superata incommoda fraudes
1947  Et maris et belli exhaustos memorare labores:
1948  Suave videtur enim lethi vitâsse perîcla,
1949  Jamque carere malis: quin et meminisse diu jam

diu jam
1950  Functorum Natos et dicta et facta Parentum
1951  Juverit, et pictos illorum cernere vultus.
1952  Nec nos contristant tantum mala nostra, neque illa,
1953  Quae bona sunt nobis, hilarant; verum utraque saepe
1954  Noc aliena solent hilares et reddere tristes.
1955  Si bona contingant alii, quae dira negavit
1956  Sors nobis, et jure pari concedere posset,

neque illa,
1953  Quae bona sunt nobis, hilarant; verum utraque saepe
1954  Noc aliena solent hilares et reddere tristes.
1955  Si bona contingant alii, quae dira negavit
1956  Sors nobis, et jure pari concedere posset,
1957  Protinus Invidia misere marcescimus aegri:
1958  Qua monstrum in nobis non extat saevius ullum;
1959  Nam facit alterius re tabescamus opima.

reddere tristes.
1955  Si bona contingant alii, quae dira negavit
1956  Sors nobis, et jure pari concedere posset,
1957  Protinus Invidia misere marcescimus aegri:
1958  Qua monstrum in nobis non extat saevius ullum;
1959  Nam facit alterius re tabescamus opima.
1960  Hinc Dolor infestat quoque mentem, scilicet alter
1961  Quod rem posîdat, qua nos gaudere velimus,

Iras,
1971  Protinus et diros ulcisci ardescimus ausus.
1972  Plurima de genere hoc infesto impellere sensu
1973  Tristitiae possunt animum corpusque ciere.
1974  Tum gelido nobis in pectore contrahitur cor,
1975  Sanguinis et motus languescit tardior, ora
1976  Propterea pallent, solvuntur membra, tremit vox.
1977  Fit quoque Tristitiae vim propter sanguinis omnis

2009  Undique aperta patet via Mortis, et undique lethum
2010  Imminet, ut merito mortalia saecla feramur
2011  Esse Homines, diras tot nostro in corpore pestes
2012  Qui gerimus; vitae nil ut promittere nobis,
2013  Quamlibet et juvenes et forti corpore freti,
2014  Possimus celerem venturi in temporis horam.
2015  Nam neque praeduri constamus marmore saxi,
2016  Non adamantina sunt non

2013  Quamlibet et juvenes et forti corpore freti,
2014  Possimus celerem venturi in temporis horam.
2015  Nam neque praeduri constamus marmore saxi,
2016  Non adamantina sunt non aerea corpora nobis,
2017  Corpora, quae possint durando vincere vires
2018  Temporis, et longos aevi contemnere cursus;
2019  Sed partim solidis partimque fluentibus atque
2020  Mollibus et perquam

instant alii subeuntque labores.
3  Dicendum, quae summa Boni sit Finis, et illuc
4  Qua ratione viae possimus tendere certa;
5  Quid juvet, ad vitae quid contra dona beatae
6  Officiat nobis. Felices! vel quibus unum id
7  Scire datum, quamvis ignorent caetera prorsus,
8  Quae sunt cumque; etenim Solem Lunamque meantem
9  Et numerum Astrorum varios et noscere motus,

non forte creatos
51  Cum videas Homines summa at ratione, putare
52  Certum directos in Finem hos esse Bonumque,
53  Scilicet extremum in Finem, ad quem cuncta referri
54  Est opus, a nobis quae fiunt cumque (neque ipse
55  Praeterea rem se supera referatur ad ullam),
56  Scilicet inque Bonum summum, quod propter avemus
57  Caetera, at hoc sese propter longe omnia supra

propter avemus
57  Caetera, at hoc sese propter longe omnia supra
58  Expetitur: nostrae hoc naturae convenit apte,
59  Et juvat: hoc illud, quod nos inquirimus omnes.
60  Ardor hic in nobis ita funditus insitus haeret,
61  Ut desiderio non possit nostra Bonorum
62  Averti (quamvis ultro petat illa) Voluntas.
63  Expetit illa libens; ast, ut petat, usque necesse est.

vides suavi pariter pariterque potenti
65  Quam regat imperio Naturam providus Auctor?
66  Scilicet impellit nos in Bona nostra, nec ipsi
67  Ulla reluctandi nobis concessa facultas:
68  Non minus at suavi rapimur ratione, suumque
69  Impulsum sequimur cupide nimis atque volentes:
70  Ac velut, ex alto lapidem cum vertice turris
71  Viribus

et conjungier una.
84  Propterea, cum res varie mutentur, oportet,
85  Tempore pro vario gratae videantur ut esse
86  Ingrataeque: ideo nunc aversamur easdem,
87  Nunc cupimus nobis: epulas ut rejicit a se
88  Jam Conviva satur, vacuus quas ante petebat.
89  Impia praeterea cui turpant crimina vitam,
90  Esse bona ex aliqua debent ea parte videri:
91  Nam vel

omnia, casus.
186  Ergo felicem veli possint caetera vitam
187  Reddere Divitiae, tamen illa a parte videmus
188  Deficere, instabiles quoniam sunt, longa nec, illae
189  Queis maneant, nobis promittere tempora quimus;
190  Cum tueamur, uti modo res attollat in amplas
191  Tot ridens Fortuna Viros, modo nubila vultus
192  Atque irata truces ostendat, et omnia vertat

328  Quam Nostri tenuere, viam Virtutis inire;
329  Ne fors degeneres multum videamur ab illis,
330  Quorum praeclaro laudum fulgore nitemus.
331  Quanta Voluptates dicam bona denique nobis
332  Corporeas? desiderio cum flagrat earum
333  Mens, tunc et curis repletur et anxietate.
334  Posterius vero, si demum forte potita est,
335  Poenitet illarum: sese Mens ipsa

342  Efficere unquam Homines, Naturae intendere justam
343  Cessamus litem et contra inclamare querelis,
344  Omnia praeposuit quod denique saecla ferarum,
345  Et dedit esse magis multo felicia nobis?
346  Tum desiderii quae denique finis? an ille,
347  Pectore qui torquet crucians, restinguitur ardor?
348  Nonne nova ardescit magis usque cupidine pectus,
349  Inque dies coecus

habere,
380  Quo sibi felicem tum possit fingere vitam:
381  Praesertim si quid magnum mirumque novumque
382  Objiciatur, in id rapimur vehementer aventes;
383  Nam fore, detur uti nobis tunc esse beatis,
384  Speramus. Quoniam vero natura bonorum,
385  Hoc genus, est, ut, si careamus, habere repente
386  Percupiat Mens; post subito si nempe potita est,
387  Taedeat

potita est,
387  Taedeat illorum; pertaesi quaerimus usque:
388  Hinc variare vices animo lubet, altera semper
389  Sectari studia, atque aliis rebusque locisque
390  (Usque adeone quies nobis haud ulla?) teneri.
391  Haud secus ac magnis vexatus febribus Aeger
392  Continuo fessum mutat latus, atque revolvit
393  Huc calidos artus atque illuc, et loca quaerit

397  Dum, quod avemus, abest, longe id superare videtur
398  Caetera; post aliud, cum contigit illud, avemus;
399  Et sitis in vita semper nos torret hiantes.
400  Haud tamen hoc ipsum longe non utile nobis;
401  Quaerere nimirum semper, quod deficit, aegroque
402  Esse animo, nullisque diu requiescere rebus,
403  Ex omni nequeant quae reddere parte beatos;
404  Ut sic jam specie

418  Quis? nisi, quod Summum est quod Simplex denique et Unũ.
419  Nil aliud porro Simplex Summumque, nisi ingens
420  Numinis, ut docui, Natura est. Ergo necesse est
421  Esse Deum nobis summum Finemque Bonumque.
422  Praeterea quidquid finitum est, quamlibet amplum,
423  Nostra explere potest haud unquam corda: valemus
424  Ulterius quoniam quoque vota extendere semper.

504  Rem nisi, quam facit, et finem Mens noscat agendi,
505  Et quae circumstant, et in id quoque sponte feratur.
506  Quapropter Vis est atque ipsa Inscitia rerum,
507  Qua saepe a nobis nolentibus invitisque
508  Multa geruntur: uti nigras in carceris umbras
509  Cum quis vi rapitur, quamvis eat, ire videtur
510  Ingratîs. Non internis tamen

Bona summa videri
559  Esse queunt, aliqua sed deficientia parte:
560  Nam quoniam partimque bonae partimque videri
561  Esse malae possunt, optari posse fatendum est
562  Propterea a nobis, et contra posse repelli.
563  Hoc ita conspicuum Mens conscia vociferatur
564  In nobis, ut nulla queat res vincere contra,
565  Desipere insano non illos corde putantes
566  Esse

bonae partimque videri
561  Esse malae possunt, optari posse fatendum est
562  Propterea a nobis, et contra posse repelli.
563  Hoc ita conspicuum Mens conscia vociferatur
564  In nobis, ut nulla queat res vincere contra,
565  Desipere insano non illos corde putantes
566  Esse opus omnino, Mens semper ut ipsa necessum
567  Intestinum habeat cunctis in rebus agendis;

teneri;
570  Sive quod, invicti ne rumpant foedera Fati,
571  Tanguntur misera constricti relligione.
572  Quod superest, quaedam nostrorum est Regula morum
573  Normaque, conferri cui nobis semper eosdem
574  Est opus, ut qui sint, possimus noscere, recti,
575  Contra mendose qui fiant: namque vocamus
576  Illos esse bonos, qui primae protinus

impeto toto
625  Currat, uti nusquam tenuis vel rivus ab illo
626  Divertat cursu siccis distractus arenis.
627  Illi opus est omnes mentisque animique referri
628  Vires, atque alia in nobis quae est cumque potestas;
629  Quandoquidem quae sunt ea nostra, recepimus ipsi
630  Propterea a summo cunctorum Auctore bonorum.
631  Protinus aeternae summus quoque postulat Ordo

629  Quandoquidem quae sunt ea nostra, recepimus ipsi
630  Propterea a summo cunctorum Auctore bonorum.
631  Protinus aeternae summus quoque postulat Ordo
632  Legis, uti simili nobis quos esse videmus
633  Mortales alios natura, propter eundem
634  Tum pariter Finem atque ab eodem Auctore creatos;
635  Hos uno, quo nos, ut complectamur amore,
636  Postulat, at

illecebrisque,
644  Nec non et caris praeferre Parentibus, ipsis
645  Et Natis, usquam vel si quid dulcius extat,
646  Praeferre et vitae quoque et ipsis denique nobis;
647  Nec tantum praeferre, sed ipsum in rebus amare,
648  Res omnes per quem subsistunt, omnibus Unum.
649  Namque has, quo Numen, si prosequeremur amore,
650  In rebus Finem Mens

ut scilicet ejus
660  Summi a natura magis ipsa minusve recedunt,
661  Extremique juvant ut nos in gaudia Finis.
662  Neu tu rebus ab his reputes hic forsan, Amorem
663  Non purum in nobis, omni neque labe carentem
664  Esse; Bonum quoniam, quia suave est conveniensque,
665  Tendimus in summum, summum cum Numen amamus.
666  Namque ea vel puri natura videtur Amoris,

fruamur;
689  Ut facimus, specie tantum verique bonique
690  Illusi heu! miseri persaepe: huc devius error
691  Nos agit, infelix ruis huc insana Voluntas!
692  Nempe voluptatem in nobis ubi saepe creavit
693  Per, quae circumstant nos, corpora Naturaї
694  Cuncta movens Auctor (siquidem nos excitat ista
695  Servandum ad corpus suavi ratione, neque illis

jucundo protinus ipsi
698  Illecti sensu, quidquid juvat, ilicet ipsis
699  Acceptum rebus referendum hoc omne putamus.
700  Nam quia non operam sentimus saepe juvantem
701  Numinis in nobis, sed circum sola videmus
702  Corpora, propterea fit, ut illis haereat ultro
703  Inscia Mens, totoque libens jungatur amore.
704  Hinc amor ille auri, quo capti fasque piumque

702  Corpora, propterea fit, ut illis haereat ultro
703  Inscia Mens, totoque libens jungatur amore.
704  Hinc amor ille auri, quo capti fasque piumque
705  Conculcant Homines; hinc nobis dulcia famae
706  Praemia sunt avidis; pulchrosque sitimus honores
707  Inflati tumidae vento velut ambitionis;
708  Hinc oritur turpis quoque corporis illecebrarum
709  Ordinis

illa insita tandem,
800  Suppliciorum omni penitus terrore metuque
801  Sublato, mentes agitaret cura Nocentum,
802  Ut nequeant placidam et pacatam degere vitam?
803  Est quiddam in nobis, quo nos cognoscimur ipsi
804  Teste velut, prave quod agentes increpat usque,
805  Laudat et innocuos contra culpaque carentes.
806  Semper proinde Bonis hinc gaudia suppeditantur;

883  Quam si non habeat? Nimirum semper honesta,
884  Non occulta sibi quaerit; clam solus id audet
885  Tantum, quod fieri coram quoque Judice possit.
886  Nunc age, tam varii in nobis jam deinde quid ipsos
887  Ad mores faciant Affectus, inspiciendum est.
888  Hi tibi sunt animae Motus, ut diximus ante,
889  Concita queis sequitur, quidquid se percipit intra

dotis honore.
1121  Virtus est igitur constans et certa Voluntas
1122  Usque aeterna sequi Legis praescripta supernae;
1123  Quae, quoniam rectam sunt cognita per rationem
1124  A nobis, Rationis item praecepta necesse est
1125  Omnibus in rebus sit certa audire Voluntas.
1126  Percipe praeterea, veluti qui corpora vibrant
1127  Per tensum vario saltu ludentia funem

Bono contendit, et ipsi
1183  Omnia propterea, cui scilicet omnia debet,
1184  Auctori reddit. Propagine surgit eadem
1185  Denique discernens usu Prudentia recto,
1186  In summum nobis quod Finem prosit, ab illis,
1187  Quaecumque implicitos contra nos inque peditos
1188  Extremo valeant prohibere a Fine Bonorum.
1189  Hae tibi sunt arcto

non lumina clari
1434  Alma sine hic unquam possemus cernere Solis,
1435  Saepe nec humanos nec rectos discere mores.
1436  Propterea poscunt humana aeternaque jura,
1437  Semper ut a nobis, qui nos genuere, colantur
1438  Obsequiis magno nec non et amore Parentes;
1439  Dum vivunt, illis ut egentibus auxiliatus
1440  Praestentur quaecumque ferendo incommoda: nunquam

quo largius haurit,
1552  Uberiora scatent: quapropter pulchrius atque
1553  Splendidius multo est plus a Virtute levandis
1554  Auxilii miseris, quam plena promere ab arca.
1555  Non nobis Homines, verum mage nascimur ipsi
1556  In commune bonum, possimus mutua ut inter
1557  Nos prodesse; velut sunt nostro in corpore membra,
1558  Quodlibet intentum vitandam ad Totius omnem

1575  Quisque suo haud aliter tum delectetur Amico,
1576  Ac foret ipse alter: fieri hoc de pluribus unum est.
1577  Proin bene sit, cupimus, quicum conjungimur; ille
1578  Nec minus et nobis optat bona quaeque vicissim:
1579  Atque hanc inter nos manifestam reddere mentem
1580  Certamus: bona sunt igitur, queis foedus Amici
1581  Mansurum feriunt magni sese inter amoris,

1830  Quae regat et doceat, Mentem; haec erroris origo.
1831  Hoc genus est, ipsi bona cum praesentia longe
1832  Praeferimus, sint falsa licet sint tenuia, rebus,
1833  Quas procul a nobis avectas cernimus, atque
1834  Sero venturis quas expectamus in annis.
1835  Nam cum saepe bonum praesensque repente novumque,
1836  Et quo perfacili subito

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report