Your search found 4998 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 3390-3522:

Plut. Symp. lib. 1. qu. 4. quam quae in proximi maris conspectu; siue nauigatio, quam quae secundum litus peragitur, iucundius oblectat: eo quod permista et in vnum conspirans elementi vtriusque varietas earum amoenitatem congeminet; sic neque Philosophia, quam vbi poeticis illigetur modulis; neque Poesis, quam vbi Philosophica moduletur oracula, iucunditatis plus habet: intendente se nimirum, dum inuicem temperatur, et coniunctim ad animum peruenit, natiuâ utriusque

quam quae in proximi maris conspectu; siue nauigatio, quam quae secundum litus peragitur, iucundius oblectat: eo quod permista et in vnum conspirans elementi vtriusque varietas earum amoenitatem congeminet; sic neque Philosophia, quam vbi poeticis illigetur modulis; neque Poesis, quam vbi Philosophica moduletur oracula, iucunditatis plus habet: intendente se nimirum, dum inuicem temperatur, et coniunctim ad animum peruenit, natiuâ utriusque facultatis dulcedine. Quae cum ego

audiendos sermones, extolli mihi animum, dulcique quodam quasi stupore, et generosâ voluptate compleri experirer; pro certo constitui, non posse me Musis cum ampliori tum earum dignitate, tum Lectorum approbatione operari quàm aliquo id genus argumento ad canendum suscepto. Neque longa illius in delectu ambigentem consultatio detinuit. Statim, quippe Democriti EVTHYMIA, siue, vt Seneca [2] Laert. in Vita Dem. Senec. cap. 2. de Tranq.

cum amari nequeant, quin obsint; nec ad animi quietem conducere, cum ijs oblectari animus, praeter quietis detrimentum, minimè possit; vnumque adeo reliqui esse, vt despicatui ab Euthymiae studioso habeantur, tunc ijs optimè vsuro, cum ea minimè amauerit. Sed et Malorum par ratio. Cum enim neque ipsa nostrae voluntatis imperio subijcere, et omnino, ac quoties libuerit, prohibere á nobis possimus; nisi saltem aspernari nouerimus; assiduo certè vel in metu, ne ingruant; vel in maerore, quòd vrgeant, versabimur. Vt nullum proinde opportuniorem eorum vsum,

communibus longè principijs, extremisque notionibus ad ea, quae ipsum propriè, intimèque constituunt, ordinato et continenti progressu deductam. En quaesiti artificij breuissimam Summam, atque partes praecipuas: nimirum fortuita, externaeque originis seu Bona, seu Mala ita prorsus despicere; vt neque horum non terror, nec illorum desiderium commoueat: interiora e contrario, quaeque ipsa sibi parit voluntas, adeo impensè aestimare; nihil vt primis ardentiùs quaeratur, nihil alteris cautiùs vitetur. Quae, planissima, et nemini dubia, quisquis probè perspexerit,

Fas est obrepere somnum . Quin ipsemet, praeter alia, quae imprudenti vitiosa, et minùs absoluta excidere, pluribus mihi in locis displiceo: quae tamen in melius recudere siue per ingenij tenuitatem; siue (vt mihi interdum subblandior) per contumaciam et difficultatem materiae non licuit. Neque verò eiusdem retentandi, quoad melior responderet successus, conaminis, et emendationis vlteriùs protrahendae mens deerat. Sedenim tum accisae corporis vires improbum, ne dicam infinitum, deprecabantur laborem; tum Apellis deterrebar iudicio qui Protogenem in

iuuvat, opratoque semel considere portu;
1.12  Huc agite, et nostris aduertite cantibus aures
1.13  Namque ego quaesitae facili vos tramite ducam
1.14  EVTHYMIAE ad sedes, illoque in vertice sistam,
1.15  Quò neque turbinibus cursus, neque rauca sonantes
1.16  Nimborum furiae, et fremebunda tonitrua furgunt:
1.17  Sed tenet aeterni facies placidissima Veris,
1.18  Et nunquam immitis, nunquam sibi degener annus.

considere portu;
1.12  Huc agite, et nostris aduertite cantibus aures
1.13  Namque ego quaesitae facili vos tramite ducam
1.14  EVTHYMIAE ad sedes, illoque in vertice sistam,
1.15  Quò neque turbinibus cursus, neque rauca sonantes
1.16  Nimborum furiae, et fremebunda tonitrua furgunt:
1.17  Sed tenet aeterni facies placidissima Veris,
1.18  Et nunquam immitis, nunquam sibi degener annus.
1.19  Delectos proceres, per

pelago se credidit. Heu! Quibus ille
1.112  Fortunae imperijs, quanto iactabitur aestu,
1.113  Mentis inops, humilis, trepidus, variabilis aurae
1.114  Ludibrium, totus nimborum, hyemisque, fretique.
1.115  Nam neque, iudicij prauus, quae summa Bonorum
1.116  Autumat, instanti poterit non quaerere nisu;
1.117  Nec faciles adeo Superos, sortemque paratam
1.118  Inueniet; nihil vt vacui sub corde relictum
1.119  Mens

1.205  Afflaret radijs: superi vel luminis haustus
1.206  Intacto de fonte, et, quàm pro parte virili,
1.207  Largiùs affusos traherem. Proh damna pudoris
1.208  Vltima! Alexandro neque lucet pleniùs aether,
1.209  Qum miserae plebi. Nil egimus hactenus armis:
1.210  Punctum Orbis teneo: quae pars pulcherrima rerum,
1.211  Summaque, pellaeas etiamnum spernit habenas,
1.212  Laeta suo

sollicitis nequicquam mentibus addi:
1.321  Ac velut vmbriferae chaos illaetabile noctis
1.322  Nulla, quibus rutilantem animam non Mulciber afflet
1.323  Quantovis geminata auctu, funalia vincunt;
1.324  Sic neque fortunam, maioribus incrementis
1.325  Vsque licet geminet sua munera, posse tenebras
1.326  Maestitiae, offusamque animis detergere noctem:
1.327  Cum nihilò illius sint quaevis dona fugandis

titulosque, modesta
1.343  quae sibi mens pepigit, non sis abiturus auaris,
1.344  Vlteriùs votis: saltem quaesita tenere,
1.345  Congestoque voles hilaris gaudere paratu.
1.346  At non id pariter certum, neque foedere tali
1.347  Lubrica sors homini propriam se commodat. Ipsis
1.348  Vel pro votorum succesibus altera vota
1.349  Sunt facienda, nouis et pristina munera Diuûm
1.350  Semper egent, ne deficiant vix

sibi vicibus contraria semper
1.359  Mobilitas? Nescis, quàm crebro turbine fati
1.360  Res hominum trepidae, quantus moralia ludus?
1.361  Scilicet expertus nunquam. Sed discere dulce
1.362  Ex alijs: neque Doctorum non plurima circùm
1.363  Agmina. Pompeium sileo, cui terra triumphis
1.364  Defuerat, mox, semîustos quae conderet artus,
1.365  Vix fuit. Extorrem Patriâ, celerique veneno
1.366  Deuictae

fluxas quid opes conamine tanto
1.421  Accumultas? Cur centenis iuuat aequora tauris
1.422  Findere? Longinquis cur suspendenda locare
1.423  Atria marmoribus, feruorum et pascere turmas,
1.424  Quot neque, Romulea effringens ergastula, sumptis
1.425  Duxerat in dominos gladiator Spartacus armis?
1.426  Nempe, reor, curis procul vt mordacibus, aeui
1.427  Quod superest laetus iucunda per otia ducas.

felicis nomine, Lydo (a) (a) Valer. Max. lib. 7. cap. 1.
1.435  Antetulit regnatori consultus Apollo.
1.436  Et meritò. Neque enim vel iustâ sorte vocandus
1.437  Felix, qui minimè plenus; vel plenior alter,
1.438  Exiguis volitantem animum quàm stringere nouit
1.439  Qui spatijs, quàm cui modus est natura volendi.

posse leui felicibus addere, si quos
1.471  Humanae super extulerit fastigia sortis.
1.472  Mene, ait, haec teneant, quae gratia mobilis vrnae
1.473  Saepiùs indignis donat, melioribus aufert?
1.474  Quae neque, magnanimis delata Catonibus, augent
1.475  Virtutis pretium; neque, turpibus addita Clodî
1.476  Flagitijs, aut in strumas proiecta Vatinî,
1.477  Immeritos decorant: quin illos noxia saepe

fastigia sortis.
1.472  Mene, ait, haec teneant, quae gratia mobilis vrnae
1.473  Saepiùs indignis donat, melioribus aufert?
1.474  Quae neque, magnanimis delata Catonibus, augent
1.475  Virtutis pretium; neque, turpibus addita Clodî
1.476  Flagitijs, aut in strumas proiecta Vatinî,
1.477  Immeritos decorant: quin illos noxia saepe
1.478  Inficiunt; horum sordes et foeda latere
1.479  Probra ventant. Egone, hac

expleuerit illos
1.539  Congeries: nihilò dum vos meliora, vetantùm
1.540  Caelicolùmque, hominumque, elementorumque; per iras,
1.541  Insatiabilibus curis, semperque recenti
1.542  Cogere anhelatis studio. Neque proxima tantùm
1.543  Excussisse sat est: alio sed feruida Sole
1.544  Littora, supremas naturae irrumpitis oras:
1.545  Scilicet effosso rapturi Dite sub auras
1.546  Nescio quae, nostro pretiosa furore,

1.575  Aequoris: Oebalij pretiosus muricis ardor
1.576  Luce caret: nullas tellus parit, vndaque, caelo
1.577  Debita sustineat queis flectere lumina, gemmas.
1.578  20. Sed neque, si saeclis proauûm historijsque tumentes
1.579  Ire Alios, veteris tanqum compendia famae,
1.580  Viderit: Hos Graiae decora ostentare Minervae;
1.581  Illos sanguinei studio clarescere Martis;

et titulis: adde artes, ingenijque
1.587  Munera, Grammaticus melior, fandique magister,
1.588  Astrologus, legum interpres, Phoebique sacerdos:
1.589  At non hinc pariter quisquam felicior. Alti
1.590  Nam neque regnorum fasces, neque stemmatis ordo
1.591  Per centum traductus auos: non siue tuorum,
1.592  Mars, decorum monumenta; tui seu, Pallas, honores
1.593  Pectora compositis placant mortalia curis.

ingenijque
1.587  Munera, Grammaticus melior, fandique magister,
1.588  Astrologus, legum interpres, Phoebique sacerdos:
1.589  At non hinc pariter quisquam felicior. Alti
1.590  Nam neque regnorum fasces, neque stemmatis ordo
1.591  Per centum traductus auos: non siue tuorum,
1.592  Mars, decorum monumenta; tui seu, Pallas, honores
1.593  Pectora compositis placant mortalia curis.
1.594  Vnius id virtutis opus:

quianam per deuia curas
1.646  Spargitis, aeternâ votorum indagine pacem
1.647  Rebus in externis auidi longèque remotis
1.648  Prendere: quam, cordis ciuem, se quilibet extra
1.649  Insequitur, perdit? Certe neque prouidus auceps
1.650  Rara sub aequoreo suspendit retia fluctu,
1.651  Insidias merulis; nec arundine fretus, et hamo
1.652  Squamigeras piscator agit per Nubila praedas.
1.653  Ecquis ab vrticae damnato

illa meos naturae opulentia sensus,
1.710  Aethereique rapit sublimis scena theatri.
1.711  Illa ego demiror potiùs, fusa vndique circùm,
1.712  Omnibus exposita, et solido plenissima fructu,
1.713  Quae neque vis rapit vlla, dies neque longa resoluit,
1.714  Splendida, diuina, aeternùmque recentia dona:
1.715  Queis Arabum si diuitias, et Persica sceptra
1.716  Contuleris; turpem, vinci confessa, ruborem

sensus,
1.710  Aethereique rapit sublimis scena theatri.
1.711  Illa ego demiror potiùs, fusa vndique circùm,
1.712  Omnibus exposita, et solido plenissima fructu,
1.713  Quae neque vis rapit vlla, dies neque longa resoluit,
1.714  Splendida, diuina, aeternùmque recentia dona:
1.715  Queis Arabum si diuitias, et Persica sceptra
1.716  Contuleris; turpem, vinci confessa, ruborem
1.717  Haud aliter ducent,

quàm temet, diceris esse
1.787  Qui pulchri dominus, soloque es nomine, fundi.
1.788  Vsque adeo haud tantùm spernenda, minoraque magnis
1.789  Sunt Bona, priuato quae sors indulget honori;
1.790  Sed neque plùs illis vtenti propria, censu
1.791  Quae solido, et raris pollentia dotibus, vsus
1.792  In medios hominum supremus condidit Author:
1.793  Totque domi farctis opibus, sese vnde beatos

quantovis munera cultu
1.932  Detineant oculos, pro vilibus, atque minutis
1.933  Exhibui, domino veluti mouisse senatu,
1.934  Plebis et obscurae in numerum censumque referre
1.935  Contentus: iam porro Boni neque nomine digna,
1.936  Noxia quin magis euincam fugiendaque. Summus
1.937  Nam nihil in terris author cum finxerit, omni
1.938  Dote Boni vacuum, nulloque optabile fructu;

sexcenti se protinus agmine longo
1.949  Obijciunt, funesta necis libamina, morbi,
1.950  Dimidiaeque neces: auidi prurigo palati,
1.951  Saeuarumque voluptatum quos largior aequo
1.952  Aduehit ingluuies. Neque enim sapientia passim
1.953  Obuia, Fortunae exultanti imponere fraena,
1.954  Inter et illecebras, circumfusosque paratus
1.955  Luxuriae, iusto genium concludere gyro.
1.956  Certè Inopum solidis

insultare, nec ipsas,
1.1025  Altera ceu Niobe Lucinâ diuite felix,
1.1026  Prae se faticinas Dodonae ponere quercus:
1.1027  Demens, in foribus quae iam Niobeia fata,
1.1028  Mutatosque Deos non cerneret, id neque rebus
1.1029  In miseris saltem supremum habitura leuamen,
1.1030  Tantalidi magnus dederat quod vulneris author.
1.1031  Nam puerûm grex fortè vagus, dum quarta camoenis
1.1032  Iustitium fert dulce

nostris rationibus apta,
1.1246  Sortis ab arbitrio veniunt quae dona; fruentem
1.1247  Anne ideo laetum facient, solidèque beatum?
1.1248  Haud equidem, ni perpetuo sibi tradita nexu
1.1249  Possideat: veluti neque Croesi aeraria ditem,
1.1250  In patrijs aggesta licet penetralibus, Irum
1.1251  Constituant, ni signatis priùs ille tabellis
1.1252  Legitimum tanti capiat ius muneris. Atqui
1.1253  Fortunae haec

2.63  Omnia quae nobis extrinsecùs aspera rerum
2.64  Adueniunt, falsò contendam inimica putari:
2.65  Naturae ceu sponte suae nil corpora laedant,
2.66  Nil animos: neque saevitiae verique doloris
2.67  Plus habeant, nostri vanus quàm pectoris error,
2.68  Inque suas poenas mens ingeniosa, maligno
2.69  Addit opinatu immeritis. Haec splendida dictu
2.70  Communis siquidem

2.135  Laetitiae authori libaret pocula Baccho.
2.136  6. Quì tam dissimiles igitur de fontibus ijsdem
2.137  Affectus animorum? Idem cur casus vtrinque
2.138  Deijcit Hunc; Alium neque dimouet: Illius ora.
2.139  Confundit lacrymis; Huius nil gaudia libat?
2.140  Nempe, quòd haud minimum refert, quam quisque superbos.
2.141  Sortis ad incursus, et fata minantia mentem
2.142  Obijciat,

immitiùs illis
2.147  Quos ideo cur miremur praesentibus angi,
2.148  Taliaque experiendo pati, sibi qualia fingunt?
2.149  Omnia cum Sapiens genus hoc discrimina, tanquam
2.150  Viribus inferiora suis, neque funditus omni
2.151  Laetitiae fructu, meritoque carentia, spectans,
2.152  Quolibet erectam Fortunae in turbine mentem
2.153  Sustineat: vel si fessus deiecerit Atlas,
2.154  Quam tulit, immensam, per tot

exploratque vigil, num cardinis vsquam
2.395  Mota fides: vitium paries num traxerit: ecquid
2.396  Adducti chalybum nexus, côagmentaque gerri
2.397  Pressa: suis vecres loculis num firmiter apti.
2.398  Mox, neque perspectis securior omnibus, imam
2.399  Rupis in abruptae noctem, extremumque barathrum
2.400  Mergitur. Hìc illum assidui Pallorque, Tremorque
2.401  Circumstant: macie prior, illuvieque peresus,

ori,
2.422  Plurima causari primò: iam longa viarum,
2.423  Iam dubios casus, fluxasque obtendere vires:
2.424  Caelicolûm tandem imperijs vrgentibus actus,
2.425  Cum Sociâ (neque enim fido, incomitatus, ab antro
2.426  Transuersum digitum, latumve erepserit vnguem)
2.427  Progreditur: vel sic tamen omnia circumspectans,
2.428  Anxius, attonito similis, minimumque crepantis

En, vino saturi dum pectora, totis
2.483  Ebria ructatis segnes obliuia venis,
2.484  Per tacitas (adeo crimen vigilantius) vmbras
2.485  Incustoditis subiere penatibus hostes.
2.486  Furtiuo (neque somnus erat) per limina sensi
2.487  Ire gradu. Non sic aliàs impunè feretis.
2.488  Nunc illud, mora nulla, latus perquirite, vestram
2.489  Quique vicem subeant, plectendos sistite fures:
2.490  Illic

plectendos sistite fures:
2.490  Illic haud dubiè latitant. Paretur: et omnes
2.491  Extemplo, semel, atque iterum custodia solers
2.492  Euoluit capsas, loculos, armaria. Nusquam
2.493  Indicium furis. Neque sic tamen aegra remisit
2.494  Formido trepidantis heri. Iuuat vndique totam
2.495  Excussisse domum. Fido latus agmine septus,
2.496  Singula rimatur conclauia, protinus ipsis
2.497  A foribus clamans,

tu tergo poenas. Nudate scelestum
2.612  Protinus, inque humeris tercentum frangite virgas.
2.613  Sic miser in Famulos saeuit: sic caeditur ipse,
2.614  Attonitum surdo pectus laniante flagello.
2.615  Nam neque iam reliqui gustùs secura voluptas.
2.616  Fel rhombus, fel dama sapit: vindemia Cretae,
2.617  Et Mitylenaei damnatur palmitis humor.
2.618  Omnia viroso absinthi medicamine saeuus
2.619  Confundit

num qua de parte timendus
2.644  Furtim grassantis se proderet halitus ignis?
2.645  25. Tristibus his animi stimulis noctesque, diesque
2.646  Saucius, impatiens somni, neque prouidus escę,
2.647  Ducebat letho quouis crudelius aeuum,
2.648  Hoc felix, miserum haud longè quòd duxerit aeuum.
2.649  Cum nullas etenim, fraudis plena omnia fingens,
2.650  Auderet trepidis epulas

illo subeunte, manebit.
2.746  Ergo, diu quamvis teneat, rabiemque malignam
2.747  Protrahat in seros, qui nunc dolor ingruit, annos;
2.748  Longior ille quidem, sed non violentior aequè
2.749  Hinc fuerit: neque re verâ te immitiùs anget,
2.750  Vsque nouus fodiens, iterumque, iterumque renascens;
2.751  In primo quàm si penitùs vanesceret ortu.
2.752  Singula nam vitam ceu per momenta minutim
2.753  Carpimus;

2.753  Carpimus; haec eadem sic per momenta dolemus.
2.754  Et veluti lex aeterna, atque immobilis ordo
2.755  Naturae haud patitur momenta subinde futuris
2.756  Vlla simul iungi praesentia; sic neque luctus
2.757  Praesens cum luctu potis est, qui deinde sequetur,
2.758  Constitui, atque adeo augeri intendique per illum.
2.759  31. En tibi iam praui ingenium crudele Timoris:

2.923  Excubat armatus miles: vel pace sub altâ
2.924  Peruigil in speculis muros custodia seruat.
2.925  Vis procul, infestique metus: nulla arma minantur
2.926  Perniciem subitam: sed enim, neque posse minari,
2.927  Tutius. Instantem dum vulneris vnius ictum
2.928  Effugias; praestat vel non metuenda cauere.
2.929  Nil ideo armorum ductori foedius inter
2.930  Bellica, dicebat Fabius, discrimina,

doleant ne longiùs, et ne
2.1156  Sepositos miserâ anticipent formidine luctus.
2.1157  Haud dubium, si quis longè impendentia fata,
2.1158  Attonitus, densâ offusi sub nube pauoris,
2.1159  Prospiciat: neque seu veras dignoscat ab vmbris
2.1160  Futilibus species; valido seu pectoris arcem
2.1161  Praeuisos contra insultus munimine firmet:
2.1162  Sed, quaecunque Malorum absens Fortuna minatur,
2.1163  In

igitur crebro secum meditamine curas
2.1194  Ille mouens, tantum ductandi ceperat vsum
2.1195  Agminis, ad belli tantùm profecerat artes;
2.1196  Semper vt in dubios certissima pectora ferret
2.1197  Euentus: neque consilij praesentis egenum
2.1198  Hostilis fraus vlla Virum deprenderet, vlla
2.1199  Sterneret obiecti facies inopina pericli.
2.1200  50. Magnamini praeclara ducis quę exempla tot inter

quae plura, nigro versatis pollice Fusis,
2.1215  Immites homini nent infortunia Parcae.
2.1216  Singula tum contra Sophiae praestantibus armis
2.1217  Cingendum, et valido Rationis robore pectus:
2.1218  Vt neque iam velis adspirans aequior aura
2.1219  Plùs nimiò abripiat, fatorum inopina cauentes;
2.1220  Asperior nec mergat, ad omnia rite paratos.
2.1221  51. Multa quidem Veterum possem documenta

putans, cum Pindo et Hyanteâ Aganippe
3.21  Cecropij abrupit foedus sociale Lycei?
3.22  Hinc leuibus demptus studijs honor: hinc Sapientûm
3.23  Vocibus acta rea, et turpi damnata Poesis
3.24  Exilio: neque musarum Phoebique sacerdos
3.25  Iam pluris, fatuae quàm qui iocularia turbae
3.26  Vendit Agonalis rhapsodus in aequore circi.
3.27  Vnicus amborum quando labor, otia vano

otia vano
3.28  Fallere desidiae cultu, nugisque canoris
3.29  Vecordes animos stolidi oblectare popelli.
3.30  Per me equidem non haec vobis infamia, Diuae,
3.31  Haeserit, Aonides, neque magno inuenta Platoni
3.32  Abnuerit te, Phoebe, suum Respublica ciuem.
3.33  Ingenij steriles lusus, et ficta laborent,
3.34  Mille per ambages rerum, nexusque decoros,
3.35  Composuisse Alij miracula:

cum Phaeton Nemeaei terga leonis
3.152  Insiliens geminis caelum feruoribus vrit.
3.153  Nempe quòd hunc illis innatum mensibus vsque
3.154  Scimus, et aeterno sancitum foedere morem.
3.155  At neque naturae stabili minùs ordine fixum,
3.156  Perpetuumque homini est, ferat vt communia fata,
3.157  Et sortis quascunque vices, rerumque labores.
3.158  Cur igitur, si dêinde repens quis talia casus

3.246  Fatali cum sustineas ex lege; quibus te
3.247  Aduersis inimica premit Sors casibus, ijsdem
3.248  Et reliquum primo Mundi nascentis ab aeuo
3.249  Pressit adhuc mortale genus, neque seciùs ijsdem
3.250  Vsque sub extremos aeui superantia cursus
3.251  Saecla premet. Solus communis in ordine vitae
3.252  Exemplum si triste fores; non prorsus egeret
3.253  Tunc veniâ causâque dolor:

3.336  Carnificis dextram, laqueique ignobile fatum
3.337  (En regni pretium) iugulo impenere tremiscit.
3.338  10. Atque vtinam meritos tantùm sors illa tyrannos
3.339  Plecteret, indigni neque tristius Anglia fati
3.340  Obîjceret documentum. Heu qui te verbere surdo
3.341  Eumenidum colubri, Caelo fidissima quondam
3.342  Insula, nunc regi iuxta, Caeloque rebellis,
3.343  Ad Tamesis ripam

inter prospera rerum,
3.541  Quid dolor, explorare, et quid sors altera, gustu,
3.542  Auulsam digito, sibi quae carissima, gemmam
3.543  Aequoreas iecit, pretium maeroris, in vndas.
3.544  Sed vani iactus: neque sic lugere, volenti,
3.545  Fas fuit. Oblati siquidem mox piscis in aluo
3.546  Amissum reperit lapidem, gaudensque recepit.
3.547  Quaenam igitur tam securi meta vltima cursùs?
3.548  Feralis crux nempe,

munusque suâ prae sorte putarint?
3.575  16. His tua si sapiens, alienaque pendere fata
3.576  Lancibus instituas; quàm tecum molliter actum
3.577  Protinus agnosces: neque iam sic nubilus istam,
3.578  Quae vacuos humeros tenuis vix sarcina tangit,
3.579  Obîjcies Superis, meritos quin gratus honores,
3.580  Pro maiore adeo aerumnarum parte remissâ
3.581  Exolues, qua

debere tibi, Natura. Palustri
3.643  Haud procul vmbrosam complêrat gurgite vallem
3.644  Stagnum abruptum, ingens. Liquidi rapit illa sepulcri
3.645  Spes animos: aduersa ruunt in fata, sequentûm
3.646  Quo neque vim fugerent, cursu. Hìc demergere vitam,
3.647  Et vitae miseros vnà demergere casus
3.648  Fas erit: hic portus curis, haec meta laborum.
3.649  Salue optata palus. Sic illi, et triste

Alij, sine cuspide thyrsos,
3.751  Excipiunt: minimi ad speciem dubitabile vulnus
3.752  Te culicis plorare iubet: confinia summae
3.753  Vix cutis exiguo districtus acumine, rumpis
3.754  Clamorem, quantum neque Stentoris illa, laesus
3.755  Nec Diomedeâ Gradiuus Homericus hastâ: [a] Homer. II. lib. 5.

3.929  Praeter eam, disconueniunt qua singula, partem;
3.930  Arida numquam equidem tellus, atque aridus ignis,
3.931  Illa liquentis aquae, liquidi consortia ferret
3.932  Aeris hic: neque fida fatis durare caloris
3.933  Aerij, et gelidae posset vicinia lymphae.
3.934  Omnia quae nexu nunc apta ligantur amico,
3.935  Cognatae alterius fido quia glutine partis
3.936  Se retinent. Flammae

audire, et reddere poscis?
3.1073  Deficeres nimiùm genitoris ab indole. Fortis
3.1074  Illius in Natos amor est: ad grandia quaeque
3.1075  Protinus imbelles annos, primamque iuuentam
3.1076  Instituit: neque desidiâ turpique veterno
3.1077  Ingenuas patitur vires corrumpere, duris
3.1078  Sed studijs, meritâque iubet clarescere famâ.
3.1079   32. Nullos at video, referes, praesentia fructus
3.1080  Quos

dies sopiuerat, angor.
3.1282   40. Et tu, luctisonis indulges questibus, ictu
3.1283  Quòd nimiùm nimiùmque gravi sis laesus. At ille
3.1284  Mitiùs hòc tolerandus erat, quò immitiùs vrget.
3.1285  Nam neque membrorum iactatio dura, nec asper
3.1286  Defixus laceris Vitalibus vnguis acerbum
3.1287  Viuidore iubet sensu crudescere vulnus;
3.1288  Infestum ac violens exasperat ira dolorem.
3.1289  Cernis, vt

templum,
4.8  Per populos vulgasse, recens Asclepius, artem.
4.9  Corporeis curam quam praestitit ille, fugandis
4.10  Hanc mihi mens morbis animorum impendere. Vosque
4.11  Vos adeo, Sophiae sacraris, quae neque flammae
4.12  Bacchantis vis vlla, nec aeui iniuria soluat,
4.13  Auxilij celeres succos, diuinaque vati
4.14  Ad medicos vsus praebetis pharmaca. Quorum
4.15  Plurima cum facili iam carmine noster

praesens, ordine eodem
4.129  Iam fuerit. Digna haec lacrymis si fata videntur;
4.130  Nunquam hominum generi; nunquam heu non flere vacabit;
4.131  Ceu nouat illa suas nullo non tempore mortes.
4.132   9. Sed neque Fortunam contra sit iustior irae
4.133  Materies, olim indultos, sua pignora, census.
4.134  Legitimà Dominae quòd pro ratione resumpsit.
4.135  Diuitias tibi, vel puero, fac, dura negasset,

Praemia spargens,
4.143  Probra metat? Rea non fieret, si parcior, esset?
4.144  Arguis iniustam. Quantò tu dignior huius
4.145  Nominis inuidiâ: pugnes aliena, vetante,
4.146  Qui, Domino, retinere: dati neque pignoris vsum
4.147  In merito, sed onus reddendi in crimine ponas?
4.148   10. Esto, infida tamen te laeserit, vt memoras, sors;
4.149  Cur ideo noceas tibimet crudeliùs ipse?
4.150  Abstulit illa suos,

periculî,
4.172  Amissumve reare, simul Dea lubrica, standi
4.173  Impatiens, iam vasa legit: neu tristior aequo,
4.174  Perfidiae furtique leuem dum crimine damnas,
4.175  Quas neque sustulerat, potuit neque tangere, sacras
4.176  Compositae tibi mentis opes, verissimus Ipse
4.177  Fur, rapias. Dic, à seruo fugiente relictus
4.178  Quod Cynicus. Iactura leuis: cretatus agaso [a]

4.172  Amissumve reare, simul Dea lubrica, standi
4.173  Impatiens, iam vasa legit: neu tristior aequo,
4.174  Perfidiae furtique leuem dum crimine damnas,
4.175  Quas neque sustulerat, potuit neque tangere, sacras
4.176  Compositae tibi mentis opes, verissimus Ipse
4.177  Fur, rapias. Dic, à seruo fugiente relictus
4.178  Quod Cynicus. Iactura leuis: cretatus agaso [a]

4.249  Linqueret: aut quosnam, senij deductor, in vsus
4.250   Mittendusa post se baculus foret: ignibus esca
4.251  Cederet; an viduae exciperet connubia vitis;
4.252  Sed neque, quid vacuo fieret de corpore, duxit
4.253  Ad curas spectare suas: exanguia nudo
4.254  Sub Iove membra iubens, cippo sine munere, dulcem
4.255  Vulturibus praedam statui, rabidisque Moossis.
4.256  Si

4.349  Auersi, effugerent titulos. Tam triste subiri
4.350  Seruitium est, quo Fama suos exercet Amantes,
4.351  Tamque onerosa humeris, praeclarum, sarcina, nomen.
4.352   22. Quidnam igitur? Referes. Neque, si perstringar amaro
4.353  Scommate, si ludus fiam, probrisque lacessar;
4.354  Vlla aderit iusti vel tunc mihi causa doloris?
4.355  Nulla equidem. Vel enim feriunt inimica merentem

irae suppetit ansa,
4.358  Laetitiae at potiùs: quando vel ab hoste doceris,
4.359  Quid caueas, nullâque tibi est mercede repertus,
4.360  Sumeret arcanis qui te, Podalirius, vltro
4.361  Purgandum vitijs. Neque enim praesentius vllum
4.362  Antidoti genus infectos detergere mores,
4.363  Quàm censura iocis mordacibus illitra: sensu
4.364  Tristior illa quidem: sed amica in munera vires
4.365  Hinc habet, haud

Empusam, horribilemque minatur
4.381  Manducum; nullo genus id iocularia sensu
4.382  Praeterijsse licet. Quis enim, modò sanus, ineptas
4.383  Amentum voces inter sibi seria credat
4.384  Ponendas, hilari neque risu explodere malit?
4.385  Atquì sic habeas, vanam, quicunque, ferendis
4.386  Rerum in iudicijs, speciem sectantur, auitis
4.387  Vt libet insignes titulis, et plebis honore,
4.388  Stultorum genus

se capiens (ceu longà coercitus amnis,
4.448  Si liquidum tandem per claustra negantia rupit
4.449  Eluctatus iter) conuulsis denique victor
4.450  Prosiliat septis, vacuasque exundet in auras.
4.451   26. Sed neque, si docto fatui delira popelli
4.452  Verba supercilio despexeris; aequior vlla
4.453  Hinc aegri saltem ratio queat esse doloris;
4.454  Quòd vel Socratico fòrs quisquam de grege, vultùs,

displosa curuli,
4.493  Excidium muris, ac turribus, aenea moles,
4.494  Sternit humi. Lamenta, miser, quìd inania perdis?
4.495  Quò dolor, et lacrymae? Vocis, non fulminis ictu
4.496  Laederis. Erraui: neque vox te laesit, inermi
4.497  Allabens sonitu. Numerasis corporis artus;
4.498  Nullus abest: nusquam minimi vestigia praefers
4.499  Vulneris: haud vllo es viduus, nisi quem tibi, plorans,
4.500  Iratis

ne fraena imperij ceruice rebelli
4.509  Excutiant; linguis laxent effraenibus ora.
4.510   29. His animadversis, ludibria vana, iocosque
4.511  Imbelles facili haud tantùm superaueris ausu;
4.512  Sed neque te dignam censebis, tantulus hostis
4.513  Quam dederit, palmam. Quis enim Mauortius heros,
4.514  Hostili male compositam quòd in aequore fudit
4.515  Agricolûm turbam, titulos deposcat, et arcus,

ceruice triumphet:
4.566  Victus ego, contemptus, inops, nebulonis amari
4.567  Ludibrium vulgo ferar, insiliendaque colla
4.568  Subijciam tumido plusquàm seruiliter hosti?
4.569  Non patiar. Bene ais. Neque ego te probra subire
4.570  Ista velim. Sed, ne subeas, mentem erige, teque
4.571  Maiorem, quàm qui victus succumbere possis,
4.572  Concipe. Cur doleas, vulgo ceu spretus inerti?
4.573  Nec sperni potis

Superi terrarum cardine distant.
4.740  Exilium mutare tibi, haud indicere possunt
4.741  Hostes, haud patrio te pellere longius axe.
4.742   40. Exul es. Antiqui cunabula scilicet ortùs
4.743  Nulla vides, neque carpis adhuc, quas aduena vitae
4.744  Impuleras primis auras vagitibus. Hoc si
4.745  Exilium dicendum; hominum pars plurima sponte
4.746  Exulat. An paucos videas vbicunque locorum,
4.747  Diuersis

cineri, et fatis opprobria demam.
4.846  Haec adeo recolens, indigni tu quoque duras
4.847  Supplicij solare vices: sique aspera ferre
4.848  Angit; at innocuum, releuet saltem, aspera ferre.
4.849   45. Sed neque concretis aeternùm sordibus horrens,
4.850  Nigro maesta situ, viuaeque imperuia luci
4.851  Sollicitet sedes. Pura ceu lampade Titan
4.852  Illuuiem stabulorum, et putri informia limo
4.853  Stagna

trahunt aeuum, quàm Palladis, Aonidumque
4.977  Ingeniosa cohors. Adeo per pabula vires
4.978  Aegra capit sitis: et, quantò quis doctior; idem
4.979  Tantò plura sibi nesciri, pluraque sentit:
4.980  Quae neque mortali fas sit comprendere captu
4.981  Omnia; nec, si non plenè obtineantur, in vllo
4.982  Limite sollicitis requiem contingere votis.
4.983  Viderat id, mendax non semper, Fabula: sacri
4.984  Dum

deuius erres.
4.1051  Haec eadem tibi laetitiam suadere, bonosque
4.1052  Debuerant vultus. Si tetrica namque dolori
4.1053  Est facies; torui cur hanc impensiùs atrâ
4.1054  Nube supercilij horrifices? Neque sedulus omni,
4.1055  Quà licet, ingenio et nisu mollire labores?
4.1056  Ira, dolor, rugae vel pulchrum Nirea mutant.
4.1057  Thersitem an deceant? Quantò distortior ergo
4.1058  Contigerit vultus;

totque his affinia probra,
4.1210  Absque oculis, animi ducibus operumque ministris,
4.1211  Inuia tentari? Non vt modò lumine cassis
4.1212  Peccandi studium; ipsa etiam prope copia desit.
4.1213   65. Sed neque me leuiùs compendia frontis opacae
4.1214  Illa mouent, nullis venientem extrinsecus icta
4.1215  Mens quòd imaginibus rerum, formisque caducis,
4.1216  In sese penitùs conuertitur ipsa, suasque

5.195  Dum furit, et male se capientem Sylla tenere [b] Valer. Max. lib. 9. cap. 3.
5.196  Nec longùm potis est rabiem, neque protinus omnem
5.197  Egerere; abrupti per dissilientia claustra
5.198  Pectoris, et laxos venarum atque oris hiatus,
5.199  Sanguine mistam animam, furijsque minisque frementem
5.200  Euomuit: dubium

5.307  Luctuque, et rapidis miscere tumltibus Orbem.
11  11. Nonne vides, vt stare negans exundet equorum
5.309  Impetus, haec simul in caecas vis lapsa medullas?
5.310  Ac neque iam scopuli, neque saeua ruentibus obstent
5.311  Flumina, quae veteres syluas, quae rustica tecta,
5.312  Dimidiasque rotant spumanti vortice rupes?
5.313  Tunc campis leo: tunc serpentm immanior ira,

5.307  Luctuque, et rapidis miscere tumltibus Orbem.
11  11. Nonne vides, vt stare negans exundet equorum
5.309  Impetus, haec simul in caecas vis lapsa medullas?
5.310  Ac neque iam scopuli, neque saeua ruentibus obstent
5.311  Flumina, quae veteres syluas, quae rustica tecta,
5.312  Dimidiasque rotant spumanti vortice rupes?
5.313  Tunc campis leo: tunc serpentm immanior ira,
5.314  Et gemino

ferant ad sydera plausu;
5.439  Plùs tamen hi quoque luxuriam, plùs barbara iussa,
5.440  Indignasque neces comitum, fastuque profano
5.441  Quaesitos homini Superûm execrantur honores.
5.442  Tam rarum, neque Mortali sperabile, plenam
5.443  Quantovis sortiri operum molimine famam.
18  18. Anne igitur leuibus credendum est pectora curis
5.445  Ambitiosa teri: dum, quam certamine tanto

oculos funesti criminis vmbra,
5.585  Vnam animus sentit. Talis frodentia praeter
5.586  Maenala, vel gelidis nemorosae in vallibus Idae
5.587  Cerua fugit, volucri quam certus arundine fixit
5.588  Venator: neque iam lusus, herbosaque cordi
5.589  Pascua, non liquido manantes vbere riui,
5.590  Aut scruposarum caua frigora speluncarum.
5.591  Pulsus amor nemoris, camporum oblita voluptas:
5.592  Aprici colles,

igitur scelus in poenas, ad gaudia totus
5.621  Quàm potuit Caesar: tantique superbus honore
5.622  Imperij, visus terrarum Numen, et Orbis
5.623  Fatum vnum, placidae iucundo munere pacis,
5.624  Quo neque pannosi faex indiget vltima vulgi,
5.625  Infelix meritò, et nulli miserandus, egebas.
5.626  Talibus (I, lentam, i, Nemesim, gens impia, ride)
5.627  Supplicijs miserum exercent sua crimina pectus.

possis nescire pericula Martis?
5.659  Audenti, fac, certa paret victoria laurum:
5.660  Num semper felix, semper sine sanguine laurus?
5.661  Ferrea sit quamvis, longo certamine sensim
5.662  Atteritur virtus: neque tantùm bella ciere,
5.663  Ipsum etiam bello toties vicisse fatigat.
27  27. Nec te ideo vacius nemorum penetralibus aeuum
5.665  Abdere, cessantem penitùs, vitaeque remotum

quorum
5.691  Audiri celeres minimo irritamine questus?
5.692  Moribus his longùm concordi foedere iungi,
5.693  Rixarum expertem, nimiò plùs ardua virtus.
30  30. Sed neque si procul externa haec fomenta removit;
5.695  Tunc etiam caecos flammati pectoris aestus
5.696  Nesciest, ignauo cultu blandisque foueri
5.697  Artibus à primo quisquis consueuerit aeuo.
5.698  Nam,

Tu Nasonum (damnata propago
5.1010  Viuit adhuc, semperque nouam numerosior exit
5.1011  In Sobolem) quicunque docent peccare, libellos.
5.1012  Exilio simili trans et Garamantas, et Indos
5.1013  Ire iube: neque concinnae lepor aureus artis,
5.1014  Aut numeri teretes, et byssina verba morentur.
5.1015  His lenocinijs animos sibi dira libido
5.1016  Praeparat. Et, quantò sentiri lenior intrat;
5.1017  Plùs

5.1149  Gaudia, spes, curas omnes ex illius ore,
5.1150  Iudicioque trahens. Phrygiâ quis Dauus ab hastâ;
5.1151  Patriciae titulum si turba haec indolis aufert?
5.1152  55. Sed neque votorum praestans, sua fortia facta
5.1153  Egregiosque ausus minimâ mercede rependi
5.1154  Qui ferat. Anne igitur non talis, maxima vitae
5.1155  Praemia cui plebis digitus, tritumque susurris

tanguntur imagine: sisne,
5.1207  An fueris, longos nunquam meminere per annos.
5.1208  Ex populo, rerum celebri rumore tuarum
5.1209  Attonitum plenumque tibi quem errore superbo
5.1210  Fingis, pleraque pars neque natum in lumina vitae
5.1211  Audijt: ex facie reliqui, vel nominis aurâ
5.1212  (Nil vltra) nouere. Latini maximus author
5.1213  Eloquij, suadaeque oraclum, non hominis vox,
5.1214  Tullius id proprio,

fluctus,
6.23  Quàm comitum tot vela, ducemque horrescere turbam.
6.24  Ambiguis igitur (prima haec oracla) regendum,
6.25  Tranquillae cui pacis amor, se credere vulgi
6.26  Sedulus auspicijs caueat: neque rectius illud,
6.27  Errantûm quod plura notant vestigia, dulcem
6.28  Ad metam sibi fingat iter. Praeneste supinum
6.29  Si petis, Herculei gelidas vel Tiburis arces;
6.30  Prae

serum lapsis sapuisse videtis?
6.98  Nulla viae merces: bifori dimissa elephanto
6.99  Attonitos sensus species deludit: inanem
6.100  Prensatis miseri, pro corpore, corporis vmbram.
6.101  O reuocate gradum: neque vos exempla Priorum
6.102  Indociles Veri rapiant, et mentis egenos,
6.103  Sed Ratio, fallique negans Prudentia, vitae
6.104  Certa per Ionium dubijs Cynosura carinis.

aura:
6.150  Ni, cupidae vernos paleâ sibi texere nidos,
6.151  Excidium infesto Volucres abiectius vngui,
6.152  Aut virides caudâ tulerint trepidante lacerti.
6.153  7. Sed neque tunc saeuae sortis discrimina, morbi,
6.154  Exilium, carcer, tenuis res, orba senectus,
6.155  Et, quos praeterea infelix fert vita, labores
6.156  Incoctum aeternis animum, plenumque Futuri

tunc saeuae sortis discrimina, morbi,
6.154  Exilium, carcer, tenuis res, orba senectus,
6.155  Et, quos praeterea infelix fert vita, labores
6.156  Incoctum aeternis animum, plenumque Futuri
6.157  Afficient: neque, si laetis successibus auctam
6.158  Vim scelerum tumidâ passim ceruice vagari
6.159  Viderit, indignis contra succumbere victam
6.160  Euersamque dolis virtutem; fraena dolori
6.161  Soluet in ingrati

non aequa sibi cum Patria, tanto
6.235  Indignumque viro munus committeret; altam,
6.236  In quascunque vocaretur, demittere mentem
6.237  Sustinuit, curas: praestantibus euicturum
6.238  Pollicitus (neque certa fides non constitit) actis,
6.239  Natiuae nihil vt labis sibi rite gerenti
6.240  Turpe ministerium allineret: quin protinus ipsum,
6.241  Detersis maculis ignominiaque priori,
6.242  Ex sese decus

subeuntia, totam
6.350  Inter se Amentis dirimunt fastidia vitam.
6.351  It, redit, aedificat, subuertit, vota retexit,
6.352  Alternat curas, nulli mage, quam sibi, discors:
6.353  Et semper coepisse piget, neque desinit vnquam
6.354  Incipere. Haud aliam ob causam, nisi rebus in ipsis
6.355  Quòd certam requiem, augurio delusus inani,
6.356  Constituit: quam cum generi Prudentia nostro
6.357  Sola ferat, nusquam

parati,
6.496  Sensibus in votum veniat genioque voluptas,
6.497  Protinus indulgere: licet mox illa dolorum
6.498  Foecundam gemino pariat cum foenore messem.
6.499  25. Sed neque vitandus minùs est contrarius error,
6.500  Aut minùs Anticyram plenis potare iubendi
6.501  Hi quoque sunt cyathis, alios qui semper in annos,
6.502  Iratum nacti Genium, sua gaudia mittunt,
6.503  Et,

nec onus, sed opus videatur amicum.
6.589  29. Quae facilè in medijs contingent gaudia curis,
6.590  Si non plura tibi, aut grauiora negotia, quàm quae
6.591  Ferre pares humeri, imponas: neque nominis ampli,
6.592  Fortuitive sitis lucri tentare laborem,
6.593  Vnicus at puri iubeat respectus Honesti.
6.594  Sic etenim liber sapienti lege modoque
6.595  Tempora dispones tecum, rebusque

6.648  Marmoris ingenium crudis retinentia fibris.
6.649  Aemula non adeo anguicomae fert oribus ora
6.650  Gorgonis; vt rigido mutet Sapientia saxo,
6.651  Quos propiùs videt: ingenitos neque corde reuellit,
6.652  Sed cultu meliore iubet mitescere sensus.
6.653  Noster, quidquid opum poscit mortalis egestas,
6.654  Id sibi cum reliquis Sapiens commune putabit,
6.655  Exquiret, cupiet, felicem

6.864  Quid faciat? Patulo quanquam aggeret vtraque cornu
6.865  Hinc natura suos, illinc sors aemula census;
6.866  Nil satis, immenso vacuum dum Numine pectus.
6.867  Nam neque plena quies votis, integra Bonorum
6.868  Obtigerit ni Summa; nec, extra Numinis alueûm,
6.869  Haec alibi iunctis fas confluere omnia riuis:
6.870  Hostili cum se excludant infensa vicissim

animis circùm omne quod vsquam
6.889  Terrasque, et maria, et superos rimaberis axes.
6.890  41. Adde, quòd aeterna seiunctum ab origine, praeter est,
6.891  Quàm mutilum, quodcunque Bonum, neque cordibus aptum
6.892  Implendis; multâ haerentûm contage Malorum
6.893  Inficitur: totum vt nequeat, totoque requiri
6.894  Pectore: diuersis animos sed motibus vrgens
6.895  Hinc cupidos trahat; hinc

comprensum nullo, miratur, amatque
6.1065  Immortale Bonum, se totius vnde propagat,
6.1066  Natiuo velut e pelago tot didita riuis,
6.1067  Vena Boni: proprium nunquam tamen illa relinquens
6.1068  Principium, neque fontis opes tam perpete fluxu
6.1069  Imminuens, viuo sed gurgite plenior intus
6.1070  Stagnans, et cumulo in sese vberiore redundans.
6.1071  Ergo non humiles illum curaeque, laboresque

saecli, veterisque metalli.
6.1100  Longè illis studium lucri, famaeque cupido:
6.1101  Nulla Venus, thalamisque sedens genialibus Hymen.
6.1102  Degeneres caelo sensus, hominemque caducum
6.1103  Exuerant; neque seu victùs, seu pigra soporis
6.1104  Cura Deo fixas poterat diuellere mentes.
6.1105  Durus vita labor, corpus graue pondus, amarum
6.1106  Exilium tellus. Tu, caeli arcana voluptas,
6.1107  Pascebas

mundi primaeua Venustas,
6.1149  Formaque formarum, Summarumque vltima Summa.
6.1150  Nil tamen externis opus est mihi vocibus. Ipse
6.1151  Sat monet hoc animus, tibi, Formosissime, factum
6.1152  Se penitùs, neque laetitiae vitaeque beatae
6.1153  Synceros latices alio sibi fonte petendum.
6.1154  Ipse meo conceptus amor sub pectore, cui par
6.1155  Nil alibi rerum, totius amabile Pulchri
6.1156  Te petit exemplar,

iactatur, fortuitorum Bonorum fructum à dominis solummodò percipi: cum magna illius pars ad populum etiam pertineat: vt liquidô apparet in vestium, villarumque magnificentiâ, et caeteris de hoc genere quibuslibet Bonis, externam solummodo in speciem paratis. Neque rursus respondeant, praeter huiusmodi pompam, ac speciem, qua populus ex aequo fruatur, superesse alios in Fortunae opulentiâ pulcherrimos, et proprios Diuitum fructus, honorem nimirum, et voluptatum cuiusquemodi copiam. Nam, ad voluptates quòd attinet, si de

Quid tum? Nihil hoc honore inanius, et sapienti expetendum minùs: cum nullo accipientis merito nixus, ex solâ deferentium stultitiâ originem trahat. Additur ex abundanti, Fortunae munera non modò non ingentium Bonorum; sed neque Bonorum nomen mereri: quin veriùs Malis esse accensenda: vtpote quae plus noceant, quàm prosint. Operae igitur pretium fore, damnorum ex ijs profluentium grauitatem perpendere, cum fructuum tenuitas iam ex dictis abundè constiterit. Morbi primò se obijciunt,

Quâ occasione indignatus Socrates, rem adeo noxiam tantâ in admiratione, et honore apud homines esse, obiurgat eorum stultitiam, qui, in ferendo de rerum bonitate, vel malitiâ iudicio, multitudinis potiùs opinionem, quàm rationis ductum sequuntur. Neque verò sola pretij magnitudo, vt hactenus euictum est; sed altera quoque Bonorum felicitatem constituentium nota, certa nimirum dominij proprietas, in fortuitis possessionibus deest: vt ex eo planissimè euincitur, quòd illas retinere pro arbitratu minimè possumus, sed, vel intuiti, toties

duobus pari perspicuitate ostendamus: ac, quemadmodum ibi nullam fortuitorum affluentiam Bonorum fundandae Sapientis laetitiae vel necessariam, vel idoneam euicimus; sic nullam deinceps fortuitorum violentiam Malorum eidem labefactandae parem esse euincamus. Neque tamen propterea opus ducimus, ad splendida de huiusmodi Malorum ingenio figmenta confugere: quasi nullam nocendi per se se vim habeant, sed tota haec ipsis, caeteroqui insontibus, ab inani hominum opinione affingatur. Illud potiùs, tanquam propositionis

negauerit. Et talem profectò expertus est Acheorum fortissimus Imperator Philopoemen, cuius in hoc genere solertia describitur. Neque nos vtilem experiemur minùs, si, illius exemplo, quidquid in gerendis negotijs, vitaeque in vsu aduersi potest contingere, sedulo cogitatu assuescamus prospicere: tum statim, quae cuique casui leniùs ferendo aptissima sunt, conquiramus Sapientiae praecepta, ijsque velut armis mentem

abhorrens, mutabilia, atque incerta deficere. Quin eodem hoc ex fonte alterum solatij genus emanat, nempe societas dolentium: cum similibus fatis, vtpote ordinarijs vitae vectigalibus, vniuersum latè prematur hominum genus. Neque inferioris solùm ordinis, atque loci Mortales, sed vel ij, quos benignior Fortuna in summo humanarum rerum fastigio constituit, sceptris, et imperijs superbos: quorum conditio adeo communes mortalitatis aerumnas non exit; vt alijs etiam proprijs, et grauioribus pateat.

intactus occurrat; quàm superbum, iniustumque, et pudoris expertem dicemus, qui communem omnium sortem se queratur subire? Memorabilis Democriti ars, qua hoc idem argumentum Dario Regi, amissam vxorem impotentiùs dolenti, proposuit. Neque quisquam obijciat, nonnullos reperiri, aduersi cuiuslibet casùs ignaros. Nam, vt verum id esse admittatur; et tam pauci huiusmodi occurrunt; vt inter prodigia potiùs, quàm exempla, mereantur referri; et, nisi mors matura prospexerit; corruptam ipsi quoque, nemini non paratis in longiori

Hanc enim spectantes indecorae in leuioribus tolerandis aerumnis mollitiae, eruditos praesertim homines, et sapientiam professos, pudebit. Sed quamuis ex alienis infortunijs deessent solatia; adhuc ex nostris alia facultatibus suppetunt: neque enim quisquam adeo calamitosus; vt nihil siue externi, siue interioris Boni possideat, quo suum oblectare animum in doloribus possit. Cur igitur Mali amarities huiusce possessionis suauitatem corrumpat: nec potiùs illius haec aegritudinem iucunditate suâ

ferri deceret imperia; quantò aequiùs subeunda nunc sint, cum non ad suum commodum, sed ad subiectorum vtilitatem, pro parentis potiùs, quàm domini more, colliment? Neque obstat, quòd seueriùs aliquando de hominibus consulat: cum patris erga filios amor non in blanditijs solummodo; sed saepe, ac plùs etiam in durioribus imperijs eluceat. Neque item, quòd vtilitas saepe nulla cernatur, cuius gratiâ haec, aut illa de nobis

Neque obstat, quòd seueriùs aliquando de hominibus consulat: cum patris erga filios amor non in blanditijs solummodo; sed saepe, ac plùs etiam in durioribus imperijs eluceat. Neque item, quòd vtilitas saepe nulla cernatur, cuius gratiâ haec, aut illa de nobis decernat. Satis quippe ad omnia pacatissimè excipienda esse potest, illius benignitatem, ac sapientiam exploratam habere, quae, Medici peritissimi instar, opem ferre vel remedij rationem ignorantibus

cernatur, cuius gratiâ haec, aut illa de nobis decernat. Satis quippe ad omnia pacatissimè excipienda esse potest, illius benignitatem, ac sapientiam exploratam habere, quae, Medici peritissimi instar, opem ferre vel remedij rationem ignorantibus nouit. Quamquam neque nos ipsos omnis Aduersorum ratio, et vtilitas latet. Cur enim meritorum, virtutisque incrementa, quae inde animus capit, non et nobis amplissima tam gloriosos labores perferendi merces: et iustissima Deo eosdem imponendi sint ratio? Sacer amoris iustissimi

igitur magno animo Sorti sua munera, et in nostris acquiescendum, Stilponis Megarensis, ac Diogenis Cynici exemplo. Solatia Natorum mortem lugentibus. Neque enim ipsi vel suâ causâ deflendi, vel nostrâ. Non suâ, vt qui, moriendo, vitae Mala, ac pericula omnia semel euaserint: quae tanta sunt; vt nos ipsis potiùs miserandos efficiant. Neque itidem nostrâ, ob rationes cum alijs

Solatia Natorum mortem lugentibus. Neque enim ipsi vel suâ causâ deflendi, vel nostrâ. Non suâ, vt qui, moriendo, vitae Mala, ac pericula omnia semel euaserint: quae tanta sunt; vt nos ipsis potiùs miserandos efficiant. Neque itidem nostrâ, ob rationes cum alijs Bonis externis communes, quorum supra iacturam solati sumus. At, simul cum illis, tota posteritatis familiaeque propagandae spes occidit. Quid tum? Nempe is nobis post interitum labor erit: ea

successionesque peragi cernimus, suus tandem interitus maneat. Vt planè ridiculum sit, tantas inter ruinas, vnius familiae excidium lugere. Solatia indignantibus, abesse sibi nominis, famaeque claritudinem, qua alios fulgere intuentur. Neque enim solida felicitas vllius indiget famae praesidio: nisi fortè minùs plenam Dei beatitatem fuisse arbitramur aeterno illo tempore, quo, ante rerum procreationem, vnus ipse suorum sibi decorum testis, externâ omni gloriâ penitùs caruit.

iustam Sapientibus Nostri irridendi causam praebeamus. Nihil quippe fatuo hoc dolore deformius, et ridiculum magis. Neque indignandum, quòd vel Sapientum quispiam, ob externa nostri corporis vitia, interdum subrideat: cum eiusmodi risus naturae potiùs spontè in oris superficie nascatur; quàm ex altiore iudicio, animique contemptu descendat. Quin et operae pretium fore, si nos

tum hilaritatis gratiâ; tum locum, et ansam alienae in ea dicacitati erepturi. Denique imbecilli nimiùm esse, leuissimo risu, et futilibus verbis percelli, atque deijci. Cum vir Fortis, et Sapiens adeo nihil inde commoueatur: vt neque in gloriâ sibi ponere tam exiguae, spernendaeque rei victoriam dignetur. Solatia grauiorum contumeliarum, quae ad ictus, et plagas processerint. Nam neque hìc iracundiae causam adesse, quasi à vulgo affecti ignominiâ fuerimus: cum ille, ex furore magis,

atque deijci. Cum vir Fortis, et Sapiens adeo nihil inde commoueatur: vt neque in gloriâ sibi ponere tam exiguae, spernendaeque rei victoriam dignetur. Solatia grauiorum contumeliarum, quae ad ictus, et plagas processerint. Nam neque hìc iracundiae causam adesse, quasi à vulgo affecti ignominiâ fuerimus: cum ille, ex furore magis, quàm ex iudicio saeuiens, non veriùs iniuriâ afficere quemquam possit, ac mulus calce percutiens. Quocirca par esse, vt citra iracundiae sensum id genus

emigrarint colonias. Tertiò, quia indecorum videtur, in Orbis terrarum vniuersi possessionem creatos vnius certae regionis angustijs Patriam suam definire, reliqua verò spatia omnia pro alienis et ad se se nihil pertinentibus ducere. Neque obijciatur, asperum naturâ exilij locum, et inamabilem esse. Nam et veteres ibidem indigenae libentissimè viuunt; nec vlla est tam infelix Regio, quae non aliquâ peculiari dote caeterarum inopiam rependat. Solatia carcere inclusis, molestèque ferentibus tum

duntaxat pertinere: suamque adeo deformitatem alijs solùm tristitiae occasionem praebere, à quibus cernatur, non ipsismet, quorum oculos fugiat. Neque commoueri eos debere vulgi contemptu et fastidio: quin potiùs gaudere, quòd nullos habituri eâ de causâ sint, nisi sapientes Amicos, quique se potius, quàm externam Sui diligant speciem. Solata Alijs, quos valetudinis imbecillitas angit.

in naturâ videamus, quae pretio excellant, fragiliora plerunque esse vulgaribus. Postremò, quia nimiae vires ad temeritatem, et praua consilia incitamento esse solent. Caecorum solatia, et primum, quia, si non oblectantur iucundis; neque tristibus etiam terrentur spectaculis. Secundum, quia plurima ijs absunt incitamenta peccandi. Tertium, quia multorum criminum etiam facultas, cum oculis, tollitur. Quartum, quia expeditiorem ad

si speciem intuearis: quae huic ridibunda, illecebrosa, et ad omnem amoenitatem composita. Sed nihilo tetrum, ac ferale minùs inuenies, si penitùs introspicere arcanos cruciatus libeat, quibus deditas sibi mentes miserrimè absumit. Neque putandum, marcidi, et somniculosi veneni genus hoc esse. Nihil illo truculentius, nihil in furias, in sanguinem, in caedes proiectius, vbi quidquam suae libidini obsistat. Documento sit furor, quo Brutarum Animantium corda succendit.

violentiùs exuerit, durioribus imperijs vexauerit, in plura, et saeuiora discrimina praecipites egerit. Quam Ambitiosorum miserrimam seruitutem multò etiam intolerabiliorem facit stipendij tenuitas: cum non modò nihil solidi fructus ex tot laboribus capiant; sed neque ipsam famam, leuissimum caeteroqui, et inane praemium, synceram, atque plenam obtineant. Testantur id duo cum primis famosa Ambitionis mancipia, Annibal nimirum

occupationibus modum tenere; ne vel ipsae nimiâ multitudine, et assiduitate animum; vel animus nimiâ in ijs contentione se premat. Accedat huc circumspectio in deligendis sodalibus, quorum mores ad mutuam concordiam sint apti. Et quia neque ab occupationibus, neque à sodalibus plus praeberi occasionis iracundiae solet, quàm ab animi ipsius, delicato nimis cultu instituti, mollitie; illud curae potissimùm sit, vt genio interdum

ne vel ipsae nimiâ multitudine, et assiduitate animum; vel animus nimiâ in ijs contentione se premat. Accedat huc circumspectio in deligendis sodalibus, quorum mores ad mutuam concordiam sint apti. Et quia neque ab occupationibus, neque à sodalibus plus praeberi occasionis iracundiae solet, quàm ab animi ipsius, delicato nimis cultu instituti, mollitie; illud curae potissimùm sit, vt genio interdum contradicere, durique

simus. Tum haec pugnae ratio tenenda, vllo ne dicto, factoque irae indulgeamus. Nam illam sustinere, vicisse est, cum nihil aliud quàm impetus sit, adeoque, nisi statim deiecerit hominem; breui morâ languescat, per se seque deficiat. Neque solùm conandum, ne aliquid ex Irâ, sed etiam ne aliquid, ad quod Ira quoque incitare potest, tunc decernamus: cum vix hoc ab illo soleat distingui, licet secus in eâ mentis perturbatione

iracundia improborum contumaciam terrore compescat; non tamen propterea conficitur, consentaneam esse rationi iracundiam: cum illius ficta in vultu, atque voce simulatio ad salutarem hunc incutiendum terrorem, citra vllam animi perturbationem, sufficiat. Secundò, neque expeti, laudarique posse Iram, ostenditur, tanquam ad difficultates fortiter superandas sit Virtutis, atque animi calcar. Nam nihilo seciùs ad ardua quaeque inuadenda, et strenuè superanda nudae honestatis respectu incitari animus potest. Immo vel hinc Irae

quod iniquissimè vsurpauit, quoque veluti fuco innatam turpitudinem velat, Amoris illi nomen detrahere. Quin oppositam adeo de illius foeditate speciem imbibere; vt vel mentio, vel recordatio nauseam, atque horrorem commoueat. Quanquam neque huic odio nimis fidendum: cum nihil eâ peste fraudulentum, et illecebrosum sit magis, nihil, quod mutare celeriùs, suamque in ditionem redigere vel Victorum, Heroumque animos soleat.

stabiliendam, et absoluendam vtilia, tanquam operis instituti coronis, hoc in libro adiunguntur. Primum Praeceptum, In vitae curriculo multitudinis caecae, perque deuia, et abrupta sine consilio vagantis, auspicia non persequi. Neque enim errorem ideo minùs prauum, et noxium esse, quia erretur cum multis. Sapientem igitur, Solis exemplo, contra Mundi cursum, proprio sibi motu, atque tramite eniti. Secundum, In Diuina, atque aeterna mentem attollere, et,

nostrae sortis fructus, alienae verò onera contemplari discamus. Nullum quippe Vitae genus occurrere, quod omni fructu, omni incommodo careat, et vnde Sapiens laetitiae argumenta; stultus maeroris causas non ducat. Neque indignandum proprio statui, quòd naturâ obscurus, atque ignobilis sit: cum vbiuis Sapienti gloriae campus pateat, vt Epaminondae, aliorumque praestantium virorum exempla testantur. Vitam quippe hominum dramati similem esse, in quo non plus laudis refert, qui

Octauum, Animi otium cum honestis occupationibus, vitaeque ministerijs coniungere. Id verò facilè praestaturum, qui neque plus iusto sibi occupationum, et laborum assumat, neque illis ob spem lucri, vel gloriae, sed vnius honestatis gratiâ mentem, atque corpus exerceat. Sic enim liber, Suique, et rerum potens sapienti ratione omnia temperabit: neque se negotijs seruili anxietate subijciet, properans opus

cum honestis occupationibus, vitaeque ministerijs coniungere. Id verò facilè praestaturum, qui neque plus iusto sibi occupationum, et laborum assumat, neque illis ob spem lucri, vel gloriae, sed vnius honestatis gratiâ mentem, atque corpus exerceat. Sic enim liber, Suique, et rerum potens sapienti ratione omnia temperabit: neque se negotijs seruili anxietate subijciet, properans opus absoluere, veluti tum demum illius fructum collecturus: sed,

Id verò facilè praestaturum, qui neque plus iusto sibi occupationum, et laborum assumat, neque illis ob spem lucri, vel gloriae, sed vnius honestatis gratiâ mentem, atque corpus exerceat. Sic enim liber, Suique, et rerum potens sapienti ratione omnia temperabit: neque se negotijs seruili anxietate subijciet, properans opus absoluere, veluti tum demum illius fructum collecturus: sed, quae aget, sibi, ac suae tranquillitati coget seruire, ex ipsomet rerum actu laetitiam percipiens. Nonum, Nihil vel honestarum, quae extra

coget seruire, ex ipsomet rerum actu laetitiam percipiens. Nonum, Nihil vel honestarum, quae extra hominis arbitrium sunt, rerum iusto vehementiùs optare. Non quidem vt omni affectione animus careat, sed vt tranquilla sint vota, neque nimio anxioque ardore quietem perturbent. Decimum, Superuacuas aliena obseruandi curas compescere, vt quae maeroris, iracundiae, aliarumque perturbationum materiem soleant suggerere. Quod si aliquid vltro in alienis se moribus,

aduersos casus, non secus, ac suos, lugeat necesse est. Quantò igitur illius laetior amicitia, qui plenè beatus nullam ex seipso lugendi materiem suis amatoribus praebeat, sed in suae illos potiùs syncerissimę immensissimęque beatitatis communionem asciscat? Neque quisquam excelsum adeo foedus, tanquam aliquid sorte suâ maius, desperet. Nam et supremus Author ad hanc secum necessitudinem ineundam vltro nos stimulat; et hominis animus ad eandem, suum

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report