Your search found 4998 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 3529-3589:

Formandae sineret latus exossare puellae. 7.
Hortus erat, sed parte orbis qua consitus ille
Hortus erat, nec scire mihi neque dicere versu
Nunc facile est. Te, quem illius vernantibus horti
Pro foribus statuisse Deus ferturque micantem
Vindicibus flammis manibus posuisse machaeram
Advoco Custodem: “Ignaro tu suggere vati

Insuper ut scirem, quod nunc cognoscere primum
Est animus, quas Virgineae (quae vestra beati
Aligeri Regina audit) praetexere famae,
Moliri quam certus eo, de stipite laudes
Inspecto possem. Neque enim levis inde puellae
Gloria, conceptum per carmen itura, veniret:
Cernere Palladias vetito cum germine frondes
Augustae quae prima fuit victoria matris,
Humanaeque locum cuperem lustrare ruinae

Defuit October. Suavi si germine fetas
Vidisses ubi stare trabes, gravis illa putasses
Autumni dona. Undantes si cernere velles
Floris odorati campos, hic Chloride pleni
Stabant veris opes, gelidis neque flatibus Arctos
Incubuit fervens Lybicis neque solibus aestas.
Hic caelum sine nube fuit, sine frigore mitis
Aethra, pruinosum gravis infamare Bootem.
Hic Zephyri, molles animae placidumque minorum

Vidisses ubi stare trabes, gravis illa putasses
Autumni dona. Undantes si cernere velles
Floris odorati campos, hic Chloride pleni
Stabant veris opes, gelidis neque flatibus Arctos
Incubuit fervens Lybicis neque solibus aestas.
Hic caelum sine nube fuit, sine frigore mitis
Aethra, pruinosum gravis infamare Bootem.
Hic Zephyri, molles animae placidumque minorum
Ventorum, nequiit quod laedere corpora, murmur,

Illa Sibyllarum late dispersa volabant
Metra secuturis pondus praebentia fatis.
Has Erythraea Tethis, Phrygiae illas Gargarus Idae,
Attonitae Samiis illas Nereides actis
Audivere, illas profugae neque caerula ponti
Nesciit unda Helles, Latiae illas Tyburis arces.
Unam etiam ex adyto Cumae novere canentem,
Qualiter in toto surget gens aurea mundo:
Ut nova progenies caelo mittatur ab alto,

adversi saepe Tonantis
Signa. Sed aeternum menti quod Numen amicae
Donat amans, hic est, ditat qui pectora splendor. 38.
Mortalem nec terra tulit, neque sidera mentes
Corporis immunes, ubi se Deus impete tanto
Effudisset, uti Iesseae Virginis uno
Pectore Iosippi Sponsae. Maria undique sparsos
Terrigenum Superumque simul collegit amores,

et sterilis fetu demissior Annae
Tota cui famulas subicit natura secures. 12.
Illi anima et ratio simul est, artusque pusilli
Mentis mole vigent; neque corporis incrementum
Expectat, mox apta suum cognoscere Numen,
Eructans plenis divina incendia fibris.
Istius excelsae sobolis primo auspice vitae
Momento, tenerae multo sublimior aestus

Arbitria unius legis constrinxit habenis:
Arbor erat, vetito voluit quam crescere pomo.
At servata minus positae mitissima legis
Imperia, aeternae sanxit multiplice poenae
Ulcisci aerumna, soli ut neque tale noceret
Flagitium authori, cuius Caput ille fuisset.
Edita progenies paribus quoque subdita damnis
Esset: et illicita quae profluxisset ab esca,
Cunctorum aeterno premeretur culpa dolore.

Non vivae turbator aquae; sed reddita vitae
Censeri potuit, decimis cum visa procellis
Surgere et aethereos incessere fluctibus orbes
Et damnata graves replerent litora spummae,
Nigrae omnes. Neque enim puros habet ista liquores
Thetys, Avernali velut pice turbidus humor.
Gurgite turbato, fuerat quoque nubibus atris
Par facies fetorque halans non aequoris ipsa
Tempestate minor, sed quem tolerare

Vix poterat multos senium promittere soles.
Me primûm illatae templo quod sera puellae
Promissum Isacidis manibus contingere germen
Fata sinent oculosque peplum fatale seniles
Aeterna neque nocte teget, nunc impote fandi
Ni videam ex nata Hebraeum prodisse gigantem,
Aligero testante tuli. Quid nostra moretur
Credulitas faciles praestare loquentibus aures
Aligeris, quos veracis non arguit

ita perpensis sic est affata maritum
Anna: “Deest nostris ultra nil, optime coniux,
Pollicitis, sancti quam summo Antistite templi
Auspice divinas Soboles concedat in aedes.
Ergo age nunc, coniux, siquidem neque filia nostris
Obnixa est votis, primo te siste gerenti
Imperium mystae promissaque debita nostri
Dic thalami et Natam sancta pete sede dicari.
Conveniant iustis ut singula ritibus, istud

Postulet orbari Mariam, qui Numinis hostem
Esse velit, cui sanctarum custodia legum
Sit gravis, Antiocho peior. Deus! O Deus, isto
Munere si dignam reddas, en corporis artus
Exiguos! neque enim fato meliore beari
Posse reor, quam flamma meo, vel dura tyranni
Me litet Authori cuspis collumque cruenti
Carnificis patriâ feriat pro lege securis.
O decus Isacidum fratres, Machabaea propago!

forsan erit distracto in pignora patre
Vilior integritas? Divisi in semina floris
Nec pretium est, nec suavis odor: pecus integra sacras
Ducitur ingratum numquam libamen ad aras.
Nec sterilis thalamus, casti neque nescia lecti
Virginitas probro esse potest: quod maxima vulgi
Pars sequitur, rationis inops plerumque tuetur
Credulitas. Superat probrum mortale pudoris
Immortalis honos et recti gloria facti.

parentis
Vox est: te sacro durum non exime templo,
Ut mihi virginei thalami, post visa reversus
Signa (viae lentum nam ne vetat ire senectus)
Eventum referas, almum quo Numen adorem.
Te neque nate decet cognatae prolis abesse
Coniugio. Vires utinam sinerent, ego praesens
Dilectae thalamis nymphae sponsoque faverem.
Namque (dolens recolo) moriens soror Anna petivit,
Depositae templo immemorem

Ducendae Solymâ Sponsae perpendit honori.
At varias inter moderatur singula curas,
Delubro et sacra revocandae ex urbe puellae
Simplicitas placitura: levi non pascitur aura
Plaudentis populi, vacuas neque ponderat umbras,
Qualis erat Mariae veri sata semine virtus. 4.
Iamque dies aderat, caeli meliore notandus
Sidere, quo Mariae Iosippique ante

Cum iam nata diem lampas Phoebea dedisset,
Convenere omnes Solymâ quos urbe profectos
Virgineis castus tectis collegerat Hymen;
Discessumque parant, ad propria quisque reverti
Sollicitus, neque enim caluit diuturnior istis
Hospitibus mora. Tunc postremùm utrinque modestis
Certatum, veros animi prodentibus ignes
Verborum officiis. Oris parcissima Virgo
Debuit hic non pauca loqui, dum comiter

est
Infelix pomum, natorum viscera torsit
Iam satis acceptus fatali stipite fructus.
Hactenus Astraeae longum implacata potestas
Strage hominum grassata ruat! Venientia cedant
Saecla mihi! Neque enim, genitor, mihi peior origo
Nobilitasque minor, nec summis fascibus impar
Condicio. Sine, quos homines Astraea flagellat,
Mitius ipsa regam: si culpae audacibus illa
Te populis metuendum, ego Numen

Haec etiam Pietas admitti in regna petivi;
Sed taceo, vicisti etenim. Sit subdita sceptris
Illa vorago tuis. Terris regnare quod optem,
Quae tandem invidia est? Ista me parte relinque,
Si neque fata meis veniunt obnixa querelis.” 20.
Hos praesens Astraea tulit, sed pectore questus
Immodico: tali contra quae voce locuta est:
“Quae

Rixarum sedare animos, nocitura quieti
Caelicolum, veteri componere iurgia censet
Consilio et causam placito definit eodem,
Cui aperit gratam talis sententia mentem:
“Et tua vox, Pietas, aequa est neque damnat acerbus
Te vindex, Astraea, chalybs. Utrique faventem
Expectare licet quaesiti iudicis urnam.
Vivere vult Pietas Adamum, vivat Adamus;
Vult Astraea mori Adamum, moriatur Adamus.

Mane micans radiorum auro; argentoque Dianae
Immixtum, specie mira complebat Olympum.
Insertae chlamidi gemmae fulgore pyropos
Vincebant, vel stellae illae fortasse fuere
(Nam bene nec meminit, neque scivit dicere velox
Fama polo veniens). Umbras addebat Eoae
Lux dubia Aurorae, primo cum lutea vultu
Memnonias aperit thalamis egressa fenestras.
Hoc potuit Natura, sed ut venientia formis

Aethereae fidei reus, expectabat anilem
Ipse senex genitor sterili de coniuge prolem.
Quos oriens Solymae Titan aspexit, eosdem
Sol moriens Hebrone videt: tanta inter utramque
Fit mora, quae totas Phoebi neque computat horas.
Emenso iam sole diem cognata subivit
Limina Virgo, novo Solymis quae sole recessit. 41.
Illa ingressa domum praegnanti

Atque ideo infelix, nisi quod tibi sola supersit
Spes fidei extremae, cuius finale serenum,
Vespertina velut reliquo lux sole vagantes
Erroris nimios ad ovile reducet Apellas.
Praeveniant has fata moras! Neque barbarus ultra
Divini ad tumuli vigilet sacraria custos!
Patria Virgo tibi regio, tuaque hospita palmas
Tendit Hebron, praesens succurre, habitura deinceps
Maiores ultro, referes ubi Numen amores.

Aethereo e coetu veniens patefecerat Ales:
An fuerit Morpheus, vel vera loquentis imago
Aligeri tacitus dubio sub corde volutat.
Is demum monitorem alto de vertice caeli
Demissum agnoscit: neque enim Stygis ulla potestas
Utile fert pacis monitum lumenque, quod ultra
Phoebeum aspexit, nequiit depingere mimus
Naturae somnus 434 somnus: somnos : restat divinitus ista

Ventre geris paritura Deum promissaque maesto
Visceribus claudis, pietatis viscera Iudae.
Teque tacente sacer docuit me Numinis Ales
Ambiguum, pavidum, tuus et quo germine crescens
Grandescat venter. (Taceo, neque enim ulla pudoris
Me flexit non recta fides). Te coniuge felix
Dicebar, cum te Dominam sponsamque recepi,
Invenisse ratus superantem sidera gemmam:
Tanta fuit, quocumque prior tua gratia censu.

Teuto palam fecit Latias nescire retundi,
Ne tandem hostili rubeant cervice secures.
Iam Capitolinis Ister glacialis ab urnis
Et cum Moeno Albis Druso victore fluebat.
Nec iuga strata gelu, vetuit neque Noricus ensis
Vindelico dare frena Lyco dominumque quieto
Implorare Tibrim: auriferis hunc dives arenis
Pronus adorabat fracto iam Pannone Dravus.
Sequana iam victus, Latii iam pondere ferri

mihi terrarum ingentes sine limite tractus,
Sint urbes, sint regna mihi! Nisi semper ad istas
Accedat vis maior opes, me reddit egentem
Quod nequit augeri pretium. Crescente beari
Imperio, non stante queo; neque principe dignos
Sola parit veniens ab avis opulentia, census.
Divitiae veteres, quibus est innata cupido
Augmenti nova lucra petunt, exempla peritae
Proferre illorum, quibus et fortuna Gradivo

Sola parit veniens ab avis opulentia, census.
Divitiae veteres, quibus est innata cupido
Augmenti nova lucra petunt, exempla peritae
Proferre illorum, quibus et fortuna Gradivo
Maiestasque stetit. Neque enim nisi censibus auctis
Regia servatur ducis intemerata potestas.
Dardaniae clari, spoliis Orientis onustas
Advexere rates; solius Roma pavebat
Ausoniae ditata opibus: quo tutior esset,

Me cumulus titulorum; quae me prisca vocari
Gloria nominibus multis facit, alget inanis
Vox, nisi quaesitae maiora vocabula famae
Accedant. Resides animos ferrique paventes
Spernit honor dextras, plorans neque pectoris imas
Dissimulat pupilla faces, non caeca superbas
Regnorum quas orbis habet spectare secures
Roboris ignaras nostri, quae nomina mille,
Mille meis possent titulos praebere triumphis.

Esse Deo. Hebraeis promissum fascibus aiunt
Fata, nimis Solymae, populoque haerentia fata.
Intremuit iustum metuens Heroa tyrannus.
Novit enim Solymi possessor iniquus honoris
Quod gemino nec Phoebo aether, neque regna duobus
Regibus aequa satis, vel tunc mage, pectore quando
Adverso vitiis unus, virtutibus alter
Praestat et oppositis regnum moderantur habenis.
Haec et plura animo versantem et plura timentem

Purgatoque loci spatio, quod straminis illic
Repperit, ad fessae componit strata maritae.
Illa tamen durum sponsi spectare laborem
Difficilis, non mansit iners, nec deside prompti
Auxilii dextrâ; retrahit neque vilibus aptum
Obsequium curis, tolerans et fortis in omni
Fortunae congressu, animi plenissima Virgo.
Dura velut validis tentata sub ictibus incus
Ignivomis ferri studiis immota resistens,

Matre alia quavis poteras: ut vilior esses
Sum tibi lecta parens, immensa ô lucis abyssus!
At quia sic placitum Patri pretiumque superbi
Ponere pro culpa tam grande decebat Adami,
Consilium sublime sequor, neque pigra tuorum,
Nate operum summo genetrix occurro labori
Meque humilis servae fidei pro viribus apto.”
Talia dicebat genetrix, assurgere plures
Cordis in affectus pluresque accendere mentis

Balantumque duplex matris raptum uberibus par
More humiles servos, gestusque imitante clientum,
Miranti tribuunt matri. Tum vocibus istis
Cunctorum senior sequitur data munera pastor:
“Magna parens, alia neque enim te voce referre
Fas mihi, quae tantam terris enixa salutem,
Augustas inter maior celebrabere matres!
Haec dona tibi damus: pecorum ne despice parvos
Fetus agrestesque dapes. Nisi bruma rigeret,

Sunt cerasa et pomi species insigne rubentis;
Multa coronatum sunt mala gerentia florem
Et succum inclusis dulcem stillantia granis:
Hos aliosque tibi matrum dignissima fructus
Ferre vetabat hiems, nobis neque poma molestae
Quae fuerant brumae plus commendata supersunt.
Quod ferimus, genetrix, metiri nolo pusillis
Obsequium donis; etenim si pectora spectas,
Magna damus, quia tota damus. Tu protege nostras,

Quae matrem Andromedae, quae Ophiuchi reptile sidus
Ornavere faces: quae post sua prodita terris
Lumina molitae reditum magis alta polorum
In spatia, humanos oculi lusere labores.
Inde etiam (neque enim certum est tellure vaporum
Hanc nimia pallere facem) si quando protervum
Vult hominum genus ense Deus poenisque ferire,
Lividus egreditur flammisque minacibus ardet,
Dicturus caedes atque horrida

Incipit irasci insidiis. Sine crimine tandem
Ne foret, immitem scelere hoc animavit Erinnys
Sic affata Ducem: “Iudaeae summa potestas
Egregium decus est, unus quam terreat infans
Quem neque vi possit, duro neque perdere ferro!
Anne vides veluti, princeps, te subdita laudat
Proculcetque fides? Puerum tua sceptra petentem
Occulit et tacitis hunc regno extollere votis
Plebs infida cupit

Incipit irasci insidiis. Sine crimine tandem
Ne foret, immitem scelere hoc animavit Erinnys
Sic affata Ducem: “Iudaeae summa potestas
Egregium decus est, unus quam terreat infans
Quem neque vi possit, duro neque perdere ferro!
Anne vides veluti, princeps, te subdita laudat
Proculcetque fides? Puerum tua sceptra petentem
Occulit et tacitis hunc regno extollere votis
Plebs infida cupit lumenque orientis

Anne vides veluti, princeps, te subdita laudat
Proculcetque fides? Puerum tua sceptra petentem
Occulit et tacitis hunc regno extollere votis
Plebs infida cupit lumenque orientis adorat?
Perfidiae neque causa deest: Iesseius ille
Creditur, Hebraeum solium qui postulat heres,
Davidis soboles iusteque putatur avitos
Poscere ab externo possessos principe fasces.
Hunc populi suspirat amor, tibi plebis

monitorem, alio mox tramite tutum
Carpit iter, secura premens vestigia, pravae
Concussus terrore viae puerique periclo. 2.
Dum graditur lenti neque quid vitale ferentis
In longum protensa maris prope litora, spectat
Illam Arabum primam Petraei nominis urbem,
Unde Deo adversa veniens ab origine coniux
Rutha dedit claros mater Iesseia reges.

Non ingrata fuit, nobis metuentibus iram
Principis, humanum fas desperare vetabit
Hospitium nosque hospitibus quaesita labore
Lucra dabunt non esse graves urbisque protervos.
Nos ultra nec terror agit, neque caelicus Ales
Admonuit fortasse aliter, cui barbara regis
Immodici irarum satis est eludere vota
Aegypti Nilique via. Sat forte iubenti
Paruimus tutoque infans servatus asylo,

Corpora, quam Scythica fuerat de rupe Promethei
Accersita fames; vacuandis sanguine venis
Tardior et vitae fatali segnior haustu.
Hic quod edas, hospes, nihil est, nisi mandere saxa
Dente velis, neque enim invenies quae carpere 261 carpere: carpore possis
Ore, vel extremis quae gramina stringere labris. 12.
Iamque propinquabant

tellus
Et septemgemini lugent mysteria Nili.
Mirantur templis consueta oracula tristes
Subticuisse popae et repetens quaesita cruentus
Numine pallescit non respondente sacerdos.
Hinc neque sincerum fundebat caesa cruorem
Victima; se iugulum dantis non sponte iuvenci
Ater erat sanguis fatique iganrus aruspex
Tabida turbato versabat viscera vultu.
Ipsa Deûm facies non corpore recta, sed

Ut vero inciperes iam suspirare salubrem
Numinis istius cultum, nostratia visus
Oppida iam calcat membrisque exilibus infans
Ignotus, tacitum vibrat de pectore lumen
Caelestesque faces, quales neque flumine toto
Obruet adversus septeno gurgite Nilus.
Inde fuit, sua quod saevus praestantia Typhon
Ora impos tolerare, tuus nequissimus hostis
Typhon, saxa Deûm fragiles mentita figuras

Obruet adversus septeno gurgite Nilus.
Inde fuit, sua quod saevus praestantia Typhon
Ora impos tolerare, tuus nequissimus hostis
Typhon, saxa Deûm fragiles mentita figuras
Deseruit stravitque; meum neque dispare casu
Stravisset marmor, veri sed dextra Tonantis
Me tenet et placitum subigit caeleste fateri.
Neve meos vultus celebret vesana deinceps
Posteritas, communi etiam me iungo ruinae.”

Seque comis pleno prodebat vertice palma.
Iuncta viae quaedam serae servata bipenni
Arbor erat, longum ramis testantibus aevum,
Lapsa retro multi pariunt quod tempora saecli.
Nulla ipsi par arbor erat, neque dicere possum
Qualis erat, quae sola, sua dum fronde virebat,
Tota fuit species: potuit neque rara videri
Si fuit una, suo semper veneranda triumpho.
Haec etenim (si vera mihi dictavit Apollo)

erat, longum ramis testantibus aevum,
Lapsa retro multi pariunt quod tempora saecli.
Nulla ipsi par arbor erat, neque dicere possum
Qualis erat, quae sola, sua dum fronde virebat,
Tota fuit species: potuit neque rara videri
Si fuit una, suo semper veneranda triumpho.
Haec etenim (si vera mihi dictavit Apollo)
Arbor erat, primo fructum quae protulit horto,
Quem vetuit libare Deus; quem credula coniux

Fele Diana fuit, Maia satus ibide tectus,
Pisce Venus, niveâ Divûm regina iuvencâ.
Fatum est, Nile, tuum, Numen quod credidit exul
Se mendax verumque tibi: iam, Nile, deorum
Te latium dicam, neque enim meliore profectum
Tale gerit causa tellus Saturnia nomen.
Te profugi novere dii et mentita ferarum
Forma tuas coluit ripas, quibus oris imago
Tam fallax ac numen erat; novus exul arenas

Virginitas tumidumque suo prodire ter alveo,
Gurgite turbato, riparum compede stringi
Nilum indignantem, crudelis vivere postquam
Desiit Ascalides, aliique in fata puelli
Immites donec (neque enim rex solus iniquus
Infanti) diro periissent funere mystae.
Afrorum postquam rabie maiore leonum
Pavisset naturae hominum rex degener iras,
Quas brutali animo dominandi saeva cupido,

Nostra valere dato suscepit Nazara Nilo.
O Iudae domus! Ô generosa fidelis Abrami
Posteritas! Quantum ô vestram terrena puelli
Sollicitat caligo fidem! Promissa salutis
Vos lampas iam luce ferit neque segnis amato
Isacidae proprium suffert celare nitorem!
Sed luctu maiore premor, quod discere primas
Infantis gens dura faces et tenuia nati
Lumina Messiae, maiori luce micantem

litasset.
Sollicitum tali feriebat imagine pectus,
Hisque timor formis matrem torquebat amantem.
Certa tamen, quidcumque fuit, sublime fuisse
Consilii caelestis opus, divina valeret
Quod neque virginei falli sapientia nati.
Hoc luctus conata suos componere vero,
Non potuit quae mater erat, cui dulcia prolis
Lumina, totus amor: possetque ea perdita luctum
Tollere, maternum si tollere vellet

Atque odium populi pro te sufferre rogantem
Nate dabit? Levior proprii mihi funeris esset
Impietas, quam, nate, tuae tristissima mortis
Cernere maternis discrimina praevia fatis.
At quia vile mei pretium, neque iusta piandis
Poena foret noxis maternus sanguis, amori
Cedo lubens horae, quae te moriente salutis
Adveniet, cuius nocuum spes torquet Adamum.
Si ventura movet generis te gloria nostri,

– manus in stipite laxat.
Excipit et plantas par ferrum altumque levato
Fixa triumphali pendebat victima ligno. 34.
Viderat haec mater, neque enim sua lumina flexit,
Quam nati studiosa sui effecitque tuendo,
Ut trabe suspensae sobolis nova vulnera, cordi
Virgineo nova plaga foret, cui pectora sensu
Paenè pari fuerant laceratae prolis

36.
Stabat adhuc genetrix mortisque sub arbore stanti,
Dulce uteri pondus, sed onus tunc vile cruenti
Stipitis ex illo torsit sua lumina natus
Saepe throno, neque summa inter tormenta, parentis
Immemor afflictae: cui dum sua deesse videret
Officia; extremo fati maerore, fovendam
Natorum obsequiis matrem commendat amato
Discipulo fratremque illum moriturus adoptat.

Ille volat Tyriaeque accepta sindone telae,
Mox pretio myrrhae lacrymas aloesque probatum
Unguem emit, multas aequantia pondera libras
Culminaque assumpta repetit poenalia merce.
Ut citus advenit (neque enim mora torsit euntem,
Lumine iam prono) stantem sub stipite matrem
Reclinemque trabi caput amplexumque morantem
Repperit et sacro tristem dantem oscula ligno
Quae nequiit nato; et lacrymis maesta ora

Haec effata pii componit licia texti
Implevitque sinum rediensque in tecta calebat
Igne novo, referens divinae insignia flammae.
Christicolis demum sindon ea tradita natis
Durat adhuc: visa neque patris imagine socors
Natorum est pietas: stat adhuc Allobrogis orae
Palladium, stratos servans liventibus artus
Tela notis, istâque domus stat regia telâ,
Sollicitae valuit tantum custodia matris.

Filius audivit dicentem et vertice prono
Annuit effatis generosae matris, et ore
Iucundus tacita tectum genetrice reliquit. 16.
Tunc neque Messiam soliti observare sodales
Ignorare suum poterant tellure recessum,
Queis prior ipse locum apparens signavit et horam
Qua Caelum subiturus erat, praesentibus una
Se comitaturis olearum ad culmen

Intuitu, spectare auras si forte secantem
Posset adhuc sobolem; cum spes ablata videndi
Tota foret nati, tunc primum a prole calentes
Figit humi vultus: nati vestigia saxo
Pressa videt. Neque enim prius illa retorsit ab alto
Lumina, quam sobolem postquam spectare potestas
Cassa fuit. Tunc signa pedum lacrymisque rigavit
Et labris pressit vultusque in marmore fixit.
Dicebatque: “Piae rupes,

afflato memorique in mente reposto
Cunctorum proprio populorum idiomate complet. 21.
At genetrix licet alma prius nec muneris huius
Esset inops, neque erat peregrini idiomatis expers,
Quam Coptus Phario audivit sermone loquentem,
Praesepis venerator Arabs, quam sensit et Indus
Voce sibi nota pandentem arcana iacentis
In stipula verbi; tamen adveniente

Humor, et in partes circum simul effluat omnes.
Sic pariter Charitum iam pleno corde replevit
Flaminis adventus MARIAM, divinior esse
Quae poterat non plena magis: torrentior esse
Sic poterat neque plena magis, ut Numinis illo
Imbre superfuso flueret fieretque refusae
Virgineae torrens non unus copia lymphae.
Inde fuit quod linguarum flammaeque peractis
Prodigiis, haurire dedit prior omnibus

vitae
Moribus expressa terrenos languida nexus
Vivendique moras Nato succensa ferebat.
Atque pedem filo veluti mordente ligata,
Candida contendit pro libertate columba,
Illa quidem mitis, neque vincula rumpere praeceps,
Sustinet et mollis tolerat retinacula lini,
Donec missa volet: talis mortale trahebat
Exilium genetrix animumque gravantia talis
Vincula sustinuit, donec spectare dedissent

virus?
Virgineos petiit nephritis barbara lumbos,
Aut sua convulsi traxerunt funera nervi?
Omnibus his nato damnatis iudice morbis,
Nulla fuit tantae, membrorum visa parenti
Apta lues: neque enim laedi materna probabat,
In sua caelestis vertit quae viscera, Natus.
Nullam intemperiem morbi sentire decebat
Membra, mali istius radice carentia, culpâ.
Divinos meruit verti qui sanguis in

41.
Praesto erat hic Natus matremque ad pectora stringit
Corporis immunem; circumdat lumine numquam
Occiduo, quo sideream fulgere decebat
Reginam amplexuque tenet; neque copia deerat
Magna ministrorum MARIAE paeana canentum.
Tum subito natus, prius ad rutilantia stellis
Sublimem quam regna ferat, terrae abdita pandit,
Aligerum famulante choro: patefecit Averna

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report