Your search found 4998 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 4597-4690:

aequabile alterum ac temperatum. Quod et vidisse prius videtur et probasse Virgilius, qui cum semper ante oculos inter scribendum habuit Homeri carmina, tum suam ita partitus est Aeneidem, ut priores sex libri ex duodecim, quibus tota continetur, Odysseam referrent, posteriores Iliadem. Neque vero timuit vir divino ingenio praeditus atque arte maxima, ne cuiquam in mentem veniret, priores Aeneidis libros propterea languidiores ac prope senium redolentes judicare, quod non obstreperent tubarum armorumque sono. Noverat enim omnem poëtae vim atque adeo laudem in eo sitam esse, ut

summa in vitandis fugiendisque dexteritas, ac maxima in rebus omnibus aggrediendis conficiendisque alacritas placet, nae illi Odysseam adamabunt magnoque habebunt in pretio, eamque ut delicium exosculabuntur suum. Sit igitur nobis fixum hoc atque certum, nec ea quae in Iliade continentur, neque ea, quae Odyssea complectitur, aliter debuisse tractari, quam sunt ab Homero descripta atque exornata. Si enim alterius laudes alteri fuissent eaedem datae, non duo quidem generis diversi, sed ex duobus unum atque idem ferme poëma diversi nominis coaluisset. Et sane Horatius, postquam Lollio

suoque in lumine collocata: color denique, ut ita dicam, atque habitus et verborum et sententiarum tamquam succus quidam atque sanguis per totum operis corpus ille idem transfusus appareat. Hoc illud nimirum est, in quo dicebam hujus sermonis initio nobis esse elaborandum, si placere velimus; neque aliam esse caussam duco, cur in tanta interpretum copia paucissimi sint dignique habeantur, quorum res scriptae cum utilitate ac voluptate legantur, nisi quod aut laboris impatientia aut virium inopia id efficere vel neglexerunt, vel non potuerunt. Imo fit saepe, ut quem auctorem sua lingua

Multorum vero hominum vidit urbes, et mores cognovit;
Multosque idem in mari passus est dolores suo in animo
Juxta aestimans suamque vitam et reditum sociorum.
Sed neque sic servavit socios tametsi cupiens:
Sua enim ipsorum insipientia perierunt,
Stulti, qui boves sublimis solis
Comederunt: ille vero eis abstulit reditus diem.

Sed te in Elisium campum et fines terrae
Immortales mittent; ubi flavus Rhadamanthus est,
Ubi facillima vivendi ratio est hominibus:
Non nix, neque hyems multa, neque umquam imber;
Sed semper zephyri suaviter spirantes auras
Oceanus emittit ad refrigerandum homines,
Eo quod habes Helenam, et ipsius Jovis gener es etc.

Sed te in Elisium campum et fines terrae
Immortales mittent; ubi flavus Rhadamanthus est,
Ubi facillima vivendi ratio est hominibus:
Non nix, neque hyems multa, neque umquam imber;
Sed semper zephyri suaviter spirantes auras
Oceanus emittit ad refrigerandum homines,
Eo quod habes Helenam, et ipsius Jovis gener es etc.

satis commode expressisti; ille, ut triginta versibus vix explicet, atque interpretetur? Quid hocce aliud, nisi illud apud veterem poëtam
....quod Sysiphus versat
Saxum sudans nitendo, neque proficit hilum.

Stomachari jam te video, amice lector, ac mihi jure subirasci, quod in his diutius, quam necesse erat, immoratus sim. At ego verebar, ne si dixissem mihi Lemnianam improbari versionem, nihilque ex ejus

infirmos quoties subrepit in artus
212  Languor oberrantis per consita viribus arva.
213  Veni autem, nam fama tuum rediisse parentem
214  Attulerat mendax, quum tristem fata morantur,
215  Dique procul. neque enim terris decessit Ulysses,
216  Sed circum clausus maris alti a gurgite vivit
217  Rupe aliqua in sola; fors et gens effera captum
218  Detinet, invitumque domo procul arcet avita.
219  Nunc te, si

prima ruebat: 230
231  Numquam ego post illum, numquam me vidit Ulysses.
232  Huic breviter juvenis. poscis quaecumque, fatebor
233  Vera, hospes: genitrix natum me dicit ab illo,
234  Sed non certus ego; neque enim quo sanguine cretus,
235  Nosse potis quisquam est. o! si quem tarda senectus
236  Exciperet propriis felicem in sedibus, auctor
237  Ille foret generis, non sic miserabilis aevum
238  Ipse adeo

memorare labores,
374  Difficilemque fugam: tangunt super omnia mentes,
375  Quae nova sunt, famaque vigent celebrata recenti.
376  Quin tu animum obfirmans ferto haec haud mollia quamquam
377  Auditu; neque enim est reditu fraudatus Ulysses
378  Unus: apud Trojam multi periere Pelasgum.
379  Si renuis; tua pensa colum telamque revise 380
380  In thalamum scandens, operique instare puellas
381  Cura sit una

se regione ferebat?
437  Quave satum de stirpe? an cari nuncia patris
438  Ulla tulit veniens, an vasta per aequora vectus
439  Appulit huc longis repetens compendia terris? 440
440  Ut citus eripuit sese, neque noscier ulli
441  Sustinuit! vis magna tamen se corpore magno
442  Prodebat, nec erat deformi ignobilis ore,
443  Haec ubi finierat, juvenis sic orsa vicissim
444  Ore refert. reducem jam spes mihi

Antiphus insignis bello; quem deinde voravit
24  Efferus extremum Cyclops epulatus in antro.
25  Tres alii mansere: procis sese addidit horum
26  Eurynomus, geminique artes coluere paternas.
27  Sed neque sic poterat tristes avertere curas
28  Nequidquam exstincti semper memor. heic quoque fletu
29  Ora madens coepit senior sic voce profari.
30  Audite, o cives, quae dicam, et figite vestris 30
31  Haec

valet: haud ego contra 70
71  Sufficio tantum. veniet fors tempus, et arma,
72  Spero equidem, haec etiam non frustra dextera sumet.
73  Nunc et si qua foret vis addita, protinus aequas
74  Exigerem poenas; neque enim sit tolerabile damnum,
75  Aut facilis jactura domus. quae barbara tellus,
76  Quae regio hunc morem permittit? surgite in iras
77  O tandem veriti gentes, quae litora circum
78  Haec habitant,

satiusque reor, genitoris ad alta
234  Tecta suam jubeat subito discedere matrem
235  Telemachus: gnatae connubia digna parentes,
236  Ingentemque struant, dotalia munera, gazam,
237  Ut merita est. neque enim pubes cessabit achiva,
238  Credo equidem, hoc aliter fessa a certamine longo.
239  An vis ulla vetet? non ullius arma timemus,
240  Curamusque iras; non ipsum magna sonantem 240
241  Respicimus

pauci, quos aequus amavit
340  Juppiter, ingentes animos generosaque vincunt 340
341  Facta patrum. tu fide tamen: quum pectoris acre
342  Consilium, magnique tibi vis cessit Ulyssei,
343  Omnia perficies, neque te spes fallet inanem.
344  Quare age, dementesque orsus et vota procorum
345  Mitte insana; nihil recti novere, nec atrum
346  Vesani lectum, nec fata instantia cernunt,
347  Quae fert Parca die

in Laërtia tendit,
462  Heic dulcem subito juvenum per membra soporem
463  Irrigat insidians large potantibus. et jam
464  Poculaque excussa e manibus, sopitaque corda
465  Ocyus hac illac stratum petiere, neque ullus
466  Stare diu potuit, postquam sopor incidit aegris.
467  Tum dea Telemachum tecti e penetralibus
468  Evocat ipsa gerens et vocem et Mentoris ora,
469  Ac subito: resident per litora curva

gero, teneroque vigens in flore juventae
29  Heu vereor tali coram succedere rege.
30  Cui dea: fide, inquit, primum mens ipsa docebit, 30
31  Quid sit opus facto; praesenti numine divi
32  Deinde dabunt. neque enim credo te in luminis oras
33  Adversis genitum fatis, sine mente deorum.
34  Dixit, et antetulit celeri vestigia gressu
35  Diva prior, juvenisque ducem non segnis euntem
36  Subsequitur, Pyliosque

incendimus urbem, 140
141  Ingressique rates Phrygia arva reliquimus, acer
142  Juppiter Argivis statuens in pectore tristem
143  Ad patrias reditum sedes, diversa profectos
144  Per freta sparsit agens; neque enim legesque colebant
145  Justitiamque omnes. quin et pars acta nefandis
146  Suppliciis memorem sensit Tritonidos iram,
147  Quae geminos inter misit certamen Atridas.
148  Concilium in magnum hi

et findite linguas,
374  Et latices miscete sacros: libemus ovantes
375  Neptuno superisque diis, mensisque relictis
376  Curemus (nam tempus adest) jam corpora somno.
377  En abiit lux sub tenebras, neque tardius aequum
378  Ducere sollemnes epulas in honore deorum;
379  Sed, quo res vocat, ire. haec ut Jove nata loquuta est, 380
380  Haud mora fit; subito dicta audivere monentis.
381  Dant manibus

distendunt ubera faetae.
103  Interea dum multa parans his jactor in oris,
104  Leto alius fratrem domuit, nil triste timenti
105  Insidians furtim malefidae conjugis astu.
106  Sic regno non sponte, opibus neque laetor adeptis.
107  Haec tamen a patribus, vita si forte fruuntur,
108  Nota reor vobis. Priami quis nesciat urbem,
109  Imperiumque Asiae magnum, versosque penates 110
110  Barbaricis dites opibus,

amissos, saepe in penetralibus aeger
118  Desideo, luctuque animum depascor amaro,
119  Si qua mihi hinc veniant solatia: luctus at ipse 120
120  Deserit interdum miserum, vivitque sub imo
121  Corde dolor. neque enim longa est speranda voluptas
122  Tristibus a lacrimis; vix sensibus hausta recedit.
123  His tamen heu miserum me frustra ex omnibus unus
124  Ante alios cogit tabescere, qui neque dulces

imo
121  Corde dolor. neque enim longa est speranda voluptas
122  Tristibus a lacrimis; vix sensibus hausta recedit.
123  His tamen heu miserum me frustra ex omnibus unus
124  Ante alios cogit tabescere, qui neque dulces
125  Carpere me somnos umbrarum in nocte silenti,
126  Nec memorem gaudere epulis sinit: horrida namque
127  Grajugenum nemo pro me discrimina rerum:
128  Pertulit, infelix heros quot passus

omnia natis.
227  Quare etiam si forte licet, parere monenti
228  Ne pigeat: non ulla mihi nam flere voluptas
229  Post epulas. tales referat sine crastina curas 230
230  Orta dies; neque enim miseris, qui morte quierunt,
231  Invideo lacrimas supremaque munera leti.
232  Post obitum quippe unus honos mortalibus aegris
233  Hic superest tondere comas e vertice summo,
234  Ac tristes de

potest quando omnia, donat,
276  Alternatque vices:) dapibus gaudete paratis,
277  Et vario lenite animum sermone quieti
278  Sedibus in placidis. prior ipsa ex ordine fabor,
279  Atque unum e multis (neque enim certamina duri 280
280  Cuncta Ithaci fando sperem percurrere posse)
281  Expediam Trojae media intra moenia gestum.
282  Ille etenim quondam non ullo corda labore
283  Fractus apud Xanthum sua

537  Nam quis te superum docuit, fortissime Atrida,
538  Me capere insidiis, quidve hinc petis, inquit? At olli:
539  Scis, Proteu, scis ipse; petis quid talia fallens? 450
540  Jamdudum hac teneor deserta in rupe, neque ullum
541  Invenio finem curis oppressus acerbis,
542  Turbatusque aegro moerentia pectora luctu.
543  Sed tu dic miserans, divi quando omnia norunt
544  Quis superum iratus teneat,

vivitne et solis lumina cernit, 950
950  An periit, nigraque repostus Ditis in aula est?
951  Tum sata nocte nigra poscenti reddit imago:
952  Nil dicam misero de conjuge; vivit, an umbris
953  Occubuit: neque enim fas est me vana profari.
954  Sic fata in caeli tenues evanuit auras,
955  Qua fuerat delapsa prius. contra excita somno
956  Exsiluit regina: micat formidine pectus;
957  Usque adeo noctis

admirans domitor fortissimus Argi
82  Inde oculos postquam cupidos tulit omnia circum,
83  Antrum ingens subiit. non illum candida nympha
84  Non subito agnovit, subeuntem ut limina vidit
85  Prima domus; neque enim, quam vis distantia longe
86  Tecta colant, facies dis est ignota deorum.
87  Haud intra sedes aderat Laërtius heros;
88  At residens flebat deserto in litore, ubi aeger
89  Saepius insano

ait. obstupuit fantem Laërtius heros,
187  Continuoque: aliud simulato pectore volvis,
188  Non reditus mihi, nympha, paras. mene horrida, dixit,
189  Exigua tentare jubes rate caerula ponti,
190  Quae neque surgentes ingenti mole carinae 190
191  Trajiciant actae facili Jovis alite vento?
192  Non ego te invita conscendam, diva, nec usquam
193  Hinc fugiam, ni sancta mihi juraveris ante
194  Numina, nil

auditur resono clamantis ab ore, 440
441  Illisi ad cautes hausit strepitantia ponti
442  Murmura. namque ingens reboabat litore fluctus
443  Horrendum eructans, salsaque adspergine late
444  Omnia rorabant: neque enim statioque carinis
445  Tuta aderat, curvique sinus; sed culmina stabant
446  Aspera, et objectis scopulorum horrentia saxis.
447  Tum vero gelidus circum praecordia sanguis
448  Diriguit,

clivo, fluvium supra, consurgere silvam
527  Horrentem cernit propius; subitoque locatur
528  In medio natas inter de stirpibus isdem 530
529  Felicem hinc oleam, hinc oleastrum fronde virentem,
530  Quas neque ventorum gravium vis humida perflat,
531  Nec Phoebus radiis flammantibus acer adurit,
532  Non imber penetrat. sic arctis nexibus haerent,
533  Inque vicem ramos et densa cacumina jungunt.
534  Huc

bisdenas post luces denique fugi
196  Jactatus pelago nimbisque furentibus usque;
197  Insula ab Ogygia: tandem his deus appulit oris,
198  Heic quoque fors iterum clades ut saeva fatiget
199  Immeritum. neque enim credo pia numina ponent
200  Exitiis finem, sed multa prioribus addent. 200
201  Ergo oro miserere: mihi tu prima salutis
202  Spes misero ostensa, ac primam te in vota vocavi
203  Post tantas

facilis regina, ipsa indue egentem,
206  Huc veniens lacerum si quod male tegmen habebas.
207  Di vero tribuant, quaecumque in pectore servas
208  Vota tuo, sponsum gnatosque et munera pacis
209  Unanimae: neque enim donum praestantius ullum,
210  Quam quum tranquillos concordi mente penates 210
211  Femina virque regunt. tristi dolet improba turba
212  Invidia, contra cari laetantur amici,
213  Primaque

melius si sponte sua delegit habendum
324  Ipsa virum, sociumque aliis excivit ab oris
325  Tot patriae claros jam dedignata hymenaeos.
326  Sic dicet juvenum mala turba, ingrataque famae.
327  Damna feram. neque enim non ipsa irata puellam
328  Arguerim, quae forte viros versarier inter
329  Sponte sua haud dubitet necdum genitoribus orba, 330
330  Nec thalami vinclis, taedisque jugalibus aucta.
331  Quare

citae volitantia, naves.
38  Haec ubi fata dea est, subito vestigia torsit,
39  Et gressum antetulit celerans; nec segnior heros
40  Vadentem sequitur, mediaque incedit in urbe 40
41  Haud ulli visus. neque enim Jove nata sinebat
42  Cernier, obscuro quae texerat aëre circum,
43  Ac densis nebulae gradientem offuderat umbris.
44  Miratur Laërtiades portusque, carinasque,
45  Ipsorumque fora heroum,

quam spem foveat, quod postulet hospes
217  Auxilium, quaeremus; ut hinc deductus ad oras
218  Perveniat patrias gaudens, nulloque labore
219  Per vada salsa volans, quam vis petat avia regna;
220  Ulla neque interea patiatur damna, priusquam 220
221  Contingat sua tecta. ibi demum sentiat, atro
222  Stamine quae Parcae nerunt, quaeque aerea fata
223  Nascenti tulerunt, hausit quum luminis auras

qui sedibus hospes,
29  Incertum eoisne plagis, an finibus actus
30  Hesperiis? reditum poscit, certumque precatur 30
31  Auxilium supplex. nos ut consuevimus ante,
32  Maturemus opem: neque enim suspiria fundit
33  Longa diu, quicumque meas accedit ad oras
34  Indigus auxilii, frustraque heic tempora ducit.
35  Quare agite, ac nigram deducite litore puppim
36  Haud prius expertam fluctus:

didicit pugnas? haud ille videtur
147  Hirsutumque femur, surasque, et longa superne
148  Brachia, cervicemque malus; nec pectore virtus
149  Vivida adhuc fugit, multo sed tarda labore
150  Membra labant. neque enim vis ulla furentibus undis 150
151  Saevior heroum fortissima corpora frangit.
152  Dixit. at Euryalus: sic sic juvat, inquit, et illum
153  Laodama tu primus adi verbisque lacesse.
154  Haec

me Danaos inter pubemque Pelasgam
249  Alta Philoctetes jaculando Pergama circum
250  Vincebat: reliquos multo praestantior esse 250
251  Glorior ante omnes, quotquot nunc educat alma
252  Terra viros. neque enim priscis aequarier ausim
253  Alcidae aut Thebano, aut Euryto Oechaliaeo,
254  Qui superos valuere ipsos contendere contra.
255  Unde etiam celeri fato, visam ante senectam,
256  Eurytus oppetiit:

LIBER NONUS.
1  Talia quaerenti contra Laërtius heros
2  Orsa refert. inter magnos o maxime reges
3  Alcinoë, hunc vatem simili dis voce canentem
4  Dulce audire mihi est. neque enim magis ulla voluptas
5  Grata venit, quam quum populum diffusa per omnem
6  Laetitiae vis alma viget, cantuque fruuntur
7  Ordine dispositi convivae, ubi mensa renidet
8  Plena epulis, puerique suos

aequora verrunt.
112  Sic etiam hinc fugimus tristes, proramque Cyclopum
113  Vertimus ad terras, haud est affabilis ulli
114  Effera gens, fastuque tumens; quae freta deorum
115  Munere nec frangit glebas neque conserit arva.
116  Illis proveniunt ullo sine semine cuncta
117  Sponte sua, variae segetes, expressaque vina
118  Ingenti de vite, auctis Jovis imbre racemis.
119  Non populi coetus agitant, nec

Cyclopum terris obversa Lachea
124  Parva jacet pelago, nec longo tramite distans,
125  Nec portu vicina; et silvis horret opacis
126  Frondea. caprigeni pecoris silvestria passim
127  Agmina pascuntur; neque enim vestigia campis
128  Trita hominum terrent, latebrosaque lustra peragrans
129  Rumpit iter durum venator et avia scandit.
130  Non ovibus colitur, nec vomere scinditur ullo, 120

et avia scandit.
130  Non ovibus colitur, nec vomere scinditur ullo, 120
131  Seminaque exceptat, desertis hispida glebis,
132  Cultorumque expers: tantum dat pascua capris.
133  Nam neque fluctisono Cyclopum in litore naves
134  Stant minio pictae proras, nec texta per аrtem
135  Pinea qui jungat curvatae tigna carinae
136  Ullus adest, quibus illi undosa per aequora vecti

carpsi virgulta, et vimina torto
173  Fune simul nectens, haud longo ingentia vinclo
174  Crura feri implicui, monstrumque immane subivi.
175  Sic ego processi curva cervice gravatus,
176  Innixusque hasta; neque enim manus altera quibat
177  Ferre humero impositum: tanta ingens mole patebat.
178  Ut ventum ad navim, dejecto pondere fidos
179  Admonui socios dictis moerentia mulcens
180  Pectora. non miseri

vocantibus ultro
267  Inverso resonos patefecit cardine postes,
268  Accivitque viros. Sequitur male cauta vocantem
269  Turba simul, solusque dolos ratus ipse resedi.
270  Continuo ex oculis omnes abiere, neque ullus 270
271  Praeterea longo residi mihi tempore visus.
272  Dixerat: ipse autem bullis fulgentibus aptum
273  Ensem humero ingentem suspendo arcumque sonantem,
274  Atque ipsum noto jubeo me ducere

malum fugies et tristia damna.
299  Quin etiam insidias Circes atque omnia dicam
300  Consilia expediens: primum tibi mixta parabit 300
301  Pocula, et objiciet medicatis frugibus offam.
302  Sed neque sic poterit corrumpere; namque resistet
303  Hos tibi servatum, mea munera, gramen in usus.
304  Dein ubi percussum virga te diva sonanti
305  Contigerit, stricto contra tu protinus ense
306  Irrue in

dies in honore deorum
197  Natus agit, sociosque inter convivia curat
198  Digna viro, judex populis qui jura ministrat:
199  Omnes namque vocant. genitor tuus urbe relicta
200  Sola tenet procul arva; neque illi strata cubili 200
201  Mollia, nec pictae sunt tonso vellere vestes.
202  Ipse hyeme in gelida famulantum more prope ignem
203  In cinere accumbit sordentem indutus amictum;
204  At quum aestas

et frondes. ibi cura oppressus acerba
208  Moeret, et assiduo luctu te, gnate, tuumque
209  Exitium queritur lacrimans, duraque senecta
210  Insuper heu premitur, quae me quoque funere mersit. 210
211  Nam neque me telo numquam fallente Diana
212  Perculit in domibus jaculata, nec aspera morbi
213  Corripuit vis ulla, artus quae virus in aegros
214  Insinuans tenuem potuisset solvere vitam;
215  Sed me cura

258  Munere laeta meo jam gaude o candida nympha;
259  Nam paries claram revoluto temporis orbe
260  Progeniem: numquam di spe fraudantur inani:260
261  Sit prolis tibi cura. vale o dilecta, neque ulli
262  Prodens facta refer; si nescis, magnus aquarum
263  Rector ego. dixit, subiitque undantia ponti
264  Caerula: at illa gravis Pelian et Nelea partu
265  Edidit, a magno sortitos regna Tonante

quae mixta Jovi duo germina fratres
272  Protulit insignes animis, Amphiona dium,
273  Et Zethum; primi quondam qui celsa locarunt
274  Moenia Thebarum, cinxere atque arcibus urbem
275  Impositis; neque enim quamquam acri robore freti
276  Sat poterant arcere altis sine turribus hostem.
277  Vidi etiam Alcmenam junctam Amphitryoni hymenaeis,
278  Indomiti Alcidae matrem, quem semine cretum

Jove natus eram; sed tristia saepe
652  Multa tuli, ingrati semper parere coactus
653  Imperiis domini, et caput objectare periclis.
654  Huc quoque me quondam tracturum in vincula misit
655  Dura canem; neque enim gravius certamine tali
656  Scilicet ille aliud misero fore credidit ullum.
657  Hunc rapui tamen ipse, atque atro e carcere traxi
658  Mercurio monstrante viam et Tritonide diva.

medio scopuli nigro patet intus hiatu
84  In Stygias conversa plagas specus horrida. longe
85  Flectere tum praestet cursum, atque avertere proram,
86  Quamvis immenso fugiat specus edita tractu,
87  Quo neque contingat juvenis jaculatus ab arcu
88  Nequidquam toto contendens cornua nisu.
89  Heic graviter frendens stat Scylla informis in antro,
90  Latratusque ciet catulos imitata recentes: 90
91  Ipsa autem

hoc tegitur, fluctusque invisa Charybdis
109  Eructans ter quaque die rursumque resorbens
110  Aestuat horrendum. ne tu, quum gurgite ab imo 110
111  Sorbet in abruptum fluctus, vicinior ito;
112  Nam neque Neptunus diro te subtrahet aestu,
113  Ille quidem id cupiat quamvis, frustraque laboret.
114  Quin propior Scyllаe scopulis adverte carinam,
115  Atque citus molire fugam: sex corpora praestat

comis dea maxima Circe.
159  Omnibus hinc armis per navim rite locatis
160  Sternimur: ipsa ferunt celerem sua flamina puppim. 160
161  Atque ego tum tristi conpellans voce sodales:
162  O socii, dixi; neque enim sciat unus et alter,
163  Haec modo, quae docuit verax oracula nympha;
164  Omnibus at pateant, seu nobis fata minantur
165  Exitium, seu laeta jubent sperare salutem.
166  Scilicet illa prius

duros cohibete rudentes.
173  Talia dum socios hortatus voce monebam,
174  Litora Sirenum placido ratis incita cursu
175  Contigit; innocuo labentem ventus agebat
176  Flamine. tum subito zephyri posuere, neque ulla
177  Murmura tranquilli resonant per caerula ponti,
178  Sopitique jacent aequato gurgite fluctus.
179  Vela legunt nautae, certaque in sede reponunt
180  Composita, et validos sortiti ex ordine

horrifico sonuerunt murmure, et ipsa
217  Remigio puppis spoliata immobilis haesit.
218  Atque ego per medios gradiens maerentia dictis
219  Pectora mulcebam, sic quemque hortatus ab ore.
220  O juvenes, neque enim ignari sumus ante malorum, 220
221  Exitium nec majus adest, quam dira Cyclopis
222  Experti quum facta cavo trepidavimus antro;
223  Hinc tamen et virtute mea et sollertibus ausis
224  Fugimus: horum

cedo, nec tendere contra
312  Sufficio solus. nunc vos at numina caeli
313  O saltem jurate: greges florentibus agris,
314  Contigeritve boum si qua heic armenta videre
315  Haud admissuros scelus exitiale, neque ullam
316  Laesuros pecudemve manu sortemve juvencum;
317  Sed fore contentos dapibus, quas provida Circe
318  Praebuit. haec fatus tacui; nec dicta retrectant
319  Jam nautae, jurantque omnes. queis

sonitu illapsus mediis, manibusque recurvis
477  Uda sedens pulsi verrebam caerula Nerei.
478  Nec vero Scyllam divum pater atque hominum rex
479  Amplius est passus me dira e rupe videre
480  Innantem; neque enim fugissem tristia fata. 480
481  Inde novem per stagna dies maris humida ventus
482  Errantem vexit: decima post numina nocte
483  Telluri Ogygiae appulerunt, ubi dia Calypso
484  Inter Atlantiadas

mersum raptant sub gurgite monstra, 150
151  Ossaque litus habet, cumuloque ingentis arenae
152  Pressa tegit. duro sic fato raptus amicos
153  Perdidit heu cunctos, et me miserum super unum
154  In primis. neque enim facili tam pectore regem
155  Inveniam quocumque ibo; non tecta parentum
156  Dulcia si repetam, nascens ubi lumina vidi
157  Prima puer, teneroque fui nutritus in aevo.
158  Nec vero patriae

potius servet; jam fare vicissim
207  O senior curasque tuas durumque laborem;
208  Sanguine quo cretus, queis et devectus ab oris,
209  Quave rate, ac nautae qua se de gente ferebant
210  Expedias, oro; neque enim late undique ponto 210
211  Clausa loca haec peditem potuisse attingere credo.
212  Haec ait; atque heros: fuerint quaecumque, fatebor
213  Vera, inquit; longo modo copia tempore nobis

Divisere sibi, et partem cepere bonorum 230
231  Sortibus eductis nati: mihi pauca dedere
232  Ingenti de gaza, et solas insuper aedes.
233  Parta tamen virtute mihi ditissima conjux
234  Obtigerat; neque enim fueram vel futilis auctor
235  Consiliis habitus, nec bello segnis, et armis.
236  Omnia nunc periere aevo dilapsa; sed ipsa
237  E stipula qualis fueram cognoscere possis
238  Olim in flore:

profugum stat quaerere: solvunt
395  Vela notis, altumque petunt. sic numine tutus
396  Praedonumque manus fugi, placidoque receptus
397  Hospitio heic tantique viri servatus amore
398  Vivam equidem, neque adhuc mergar fatalibus umbris.
399  Dixerat; ac stabuli custos: quis temperet, inquit,
400  A lacrimis, miserande hospes, tam dura ferentem 400
401  Aspiciens, tantis fortunae fluctibus actum?

quaecumque tamen male fidus Ulyssei:
403  De reditu, suspecta mihi; quid fingere talem
404  Heu juvat? optatos, video jam certus et ipse,
405  Fata mei reditus prohibent crudelia regis,
406  Quem neque in Iliacis pugnantem occumbere campis,
407  Nec voluere suos inter post bella reversum
408  Oppetere: exstincto posuisset Graecia bustum,
409  Mansissetque loco nomenque et fama perennis,
410  Solamen

sua munera ubique
92  Aut rutili tripodes, aut pulcri ex aere lebetes,
93  Aut bijuges ad frena, aut auro pocula stabunt.
94  Dixerat; ille autem: quin, o fortissime ductor,
95  Praestat abire, inquit; neque enim custodia nostris
96  Fida sat in tectis, cui rerum cura relicta;
97  Et vereor, ne dum genitor mihi quaeritur absens,
98  Ipse cadam, spoliisque alius laetetur opimis
99  Diripiens mea regna.

470  Accubuit furtim, dulcique potitus amore est 470
471  Mollibus illecebris pervertens, queis proba si qua est
472  Femina, victa solet tandem succumbere culpae.
473  Haec inter petiitque genus patriamque; neque illa
474  Talia quaerentem refugit, sed protinus orsa:
475  Sidoniis, inquit, sum nata in finibus olim
476  Progenies Arybantis ego, ditissimus agri
477  Qui fuit in Tyriis: at me per caerula vecti

me tendere solum
577  Care, jubes; cujus penetralia celsa subibo,
578  Anne tuae sistam recto me tramite matri?
579  At juvenis contra: te nostra ad limina primum
580  Ultro ego jussissem vestigia ferre, neque ulla
581  Hospitii tibi cura foret. sed tristior illic 580
582  Me sine solus eris, nec te mea cara videbit
583  Fors genitrix: neque enim sese penetralibus effert
584  Saepe procis visendam; in solo

te nostra ad limina primum
580  Ultro ego jussissem vestigia ferre, neque ulla
581  Hospitii tibi cura foret. sed tristior illic 580
582  Me sine solus eris, nec te mea cara videbit
583  Fors genitrix: neque enim sese penetralibus effert
584  Saepe procis visendam; in solo clausa recessu
585  Usque sedet longum tela solata laborem.
586  Propterea sedes potius contendere ad altas
587  Eurymachi moneo,

egressus latuit: namque ocius altae
172  Virginis os pulcraeque gerens operumque peritae
173  Venit, et assistens foribus se ostendit Ulyssi.
174  Non illam sensit coramque adspexit euntem
175  Telemachus; neque enim manifesto in lumine divi
176  Omnibus apparent. tantum Laërtius heros,
177  Et trepidi videre canes, nec faucibus acres
178  Raucisonis contra institerunt, sed murmure blando
179  Per stabula

collectaque in unum
310  Sub thalami obscuris alte penetralibus abde. 310
311  Tum juvenes, si forte petant ac tela reposcant,
312  Alloquere incautos, dic ficto et pectore fatus:
313  Surripui e fumo; neque enim nunc illa videntur
314  Quae pater ad Trojam properans fulgentia liquit,
315  Ignis at horrescunt sordenti afflata vapore.
316  Quin aliquid majus Saturnius ipse cavere
317  Admonuit, ne forte in

captum tentavimus usque 400
401  Decipere; invisumque caput demittere leto
402  Heu temere, heu frustra! nunc en deus attulit ultro
403  In patrias sedes. ergo illi heic fata struamus,
404  Nec fugiat; neque enim vivo speranda laborum
405  Praemia sunt nobis: valet acri mentis et ipse
406  Consilio, et cives nos aequo haud lumine cernunt.
407  Ite agite, in coetum prius ille ingressus Achivos
408  Quam

ex aequore pinum 510
511  Intrantemque cavos impulso remige portus
512  Desuper aspexi. stabat densata juventus
513  Plurima, et ardebat clipeis jaculisque corusca.
514  Hanc pubem tunc esse procos rebar, neque quidquam
515  Praeterea novi. dixit, gnatusque parentem
516  Adspiciens furtim laeto subrisit ab ore,
517  Quin senior tacitum videat. dein omnibus actis,
518  Expediunt epulas mensis, pariterque

Corripuitque habilem dextra cessurus in urbem
4  Telemachus de more hastam; dein talia mandans
5  Fatur dicta seni. celerans ego moenia gressu
6  Alta petam, coram genitrix ut cara revisat
7  Incolumem; neque enim gemitus prius anxia ponet,
8  Credo equidem, lacrimisque madentia lumina terget,
9  Quam videat reducem: tibi vero haec jussa relinquo.
10  Hunc socium tu deinde sequens duc moenia ad alta, 10

est pudor aptus egenti.
399  Sic ille: Eumaeus paret, tum proximus adstans:
400  Haec Ithaci tibi gnatus, ait, dat munera, et ultro 400
401  Admonet, ut juvenes adiens ex ordine, quemque
402  Sollicites: neque enim bonus est pudor, inquit, egenti.
403  Cui referens Ithacus: faxit jam magnus olympi
404  Ille pater, semper felici gaudeat aevo
405  Telemachus, voto et numquam frustretur inani
406  Omnibus in

tibi referens narraret, et o qua
586  Pectora mulceret longum dulcedine fando!
587  Tres illum noctes, totidemque in paupere luces
588  Detinui stabulo, (nam primum advenerat illuc
589  Elapsus pelago;) neque adhuc percurrere coeptos
590  Expediens casus potuit. miratus ut olim 590
591  Quis videt afflatum divino numine vatem,
592  Attonitusque stupet vulgo miranda canentem
593  Carmina, inexhausta semper

frequentes
607  Semper tecta colunt, pecudesque armentaque caedunt
608  Lecta boum, nostrisque epulis, vinoque fruentes
609  Nequidquam. dilapsa petit res funditus omnis, 610
610  Nec prohibet quisquam; neque enim est, qui tristia damna
611  Arceat a domibus. quod si remearet Ulysses
612  In patriam, notasque redux contingeret oras,
613  Ilicet ille suo cum gnato averteret hostes.
614  Vix

longa per otia soli
659  Tunc dabitur placitas audire et reddere voces.
660  Finierat referens; breviterque haec addidit olli 660
661  Penelope: non ille mihi sine mente putandus,
662  Quisquis hic est; neque enim mortali sanguine creti
663  Usquam homines adeo crudelia factaminantur.
664  Hactenus illa: retro senior vestigia vertens
665  In medios venit juvenes rite omnibus actis;

manibus parcas moneo, nec turbidus iram
23  Sollicites. aliter, quamquam sim fessus ab aevo,
24  Pectoraque, et sparso foedabo fracta cruore
25  Labra tibi: sic orta mihi lux crastina surget
26  Tuta magis; neque enim pulsus Laërtia rursum,
27  Credo equidem, poteris minitando in tecta reverti.
28  Haec Ithacus, contraque haec ardens reddidit Irus:
29  Proh superi! ut gurges hic verba sonantia volvit

quae sanguine plena
49  Et pingui nobis in serae tempora caenae
50  Servantur. partem victor sibi praemia pugnae, 50
51  Quam velit, exsortem capiat, semperque sub īsdem
52  Aedibus assideat nobis conviva, neque ullum
53  Has inopum mensas alium turbare sinamus.
54  Sic monuit, cunctisque eadem sententia sedit.
55  Tunc Ithacus subiens astu, contraque loquutus:
56  Haud fas, haud juveni tanto componier aequum

thalamo regis, quem non reor abfore terra
162  A patria longum; quin et venit ecce. penates,
163  Gnate, tuos pete, gnate, deo ducente, nec olli
164  Obvius i reduci, nota quum sede potitus
165  Adstiterit. neque enim credo sine sanguine multo
166  Ipsum inter sociosque tuos discordia stabit.
167  Haec ait, ac libans nigro se flore lyaei
168  Proluit extemplo, siccataque pocula reddit.
169  Amphinomus turbatus

agitant in corde furorem.
186  Eurynome contra: sic o, sic numina poscunt;
187  Vade, ait, et gnatum prudens affare vocatum
188  Formosos abluta artus atque unguine odoro
189  Sparsa genas: neque enim fletu lacrimisque madentem
190  Ire decet. longo quin et tabescere luctu 190
191  Indignum est, cui talis adest jam munere divum
192  Progenies, qualem tu natum optare solebas
193  Purpureas molli

per artem
313  Mollibus incensos dictis mulcebat amantes.
314  Atque heic Antinous subdit: pulcherrima magni
315  O nympha Icarii proles, age munera Achivum
316  Accipe, quotquot erunt; neque enim data spernere dignum.
317  Nos autem nulla hinc avellet cura, neque ante
318  Ibimus, uni eadem cedas quam nupta procorum.
319  Sic ille, et sociis vox circum haec omnibus una est,
320  Continuoque

314  Atque heic Antinous subdit: pulcherrima magni
315  O nympha Icarii proles, age munera Achivum
316  Accipe, quotquot erunt; neque enim data spernere dignum.
317  Nos autem nulla hinc avellet cura, neque ante
318  Ibimus, uni eadem cedas quam nupta procorum.
319  Sic ille, et sociis vox circum haec omnibus una est,
320  Continuoque jubent famulos sua munera ferre 320
321  Pro se quisque viri; celerant

dominae fata ulla movebant
359  Tristia, at Eurymachum furtim complexa fovebat.
360  Haec Laërtiadem tunc misso affata pudore est: 360
361  Quae tam dira, senex, te mens, miserande, fatigat,
362  Ut neque in aerato placeat requiescere tecto,
363  Nec coetus celebrare alios? infanda loquentem
364  Hos juvenes inter tantum juvat usque morari,
365  Nil etiam veritum terret. vel corda Lyaeo
366  Vincta

faxo sciat, o canis improba, dicta
375  Haec tua Telemachus; jam te ille in frusta secabit.
376  Nec plura effatus trepidantes voce puellas
377  Terruit. effugiunt omnes, captisque timore
378  Genva labant: neque enim minitari falsa putabant.
379  Ille autem ad pingues ardenti lumine taedas
380  Restitit aspectans circum, volvitque sub imo 380
381  Multa agitans animo, quae mox haud vana fuere.
382  Nec minus

Telemacho fatus: Mavortia, gnate,
4  Jam nunc tempus adest clausis arma omnia tectis
5  Occulere; ac juvenes, eadem si forte reposcant,
6  Alloquere incautos, his mulcens pectora dictis.
7  Surripui e fumo, neque enim nunc illa videntur,
8  Quae pater ad Trojam properans fulgentia liquit;
9  Igne adeo sordent nigroque afflata vapore.
10  Quin aliquid majus prudens deus ipse cavere 10

nutrix: utinam prudentia rerum
24  Te capiat, servesque tuos jam rite penates.
25  At quis, nate, tibi properanti lumina fundet,
26  Si famulas arcere jubes, clausasque teneri?
27  Hospes hic ipse, inquit: neque enim sine parte laboris
28  Jam patiar quemquam, nostras qui vectus ad aedes
29  Indigus hospitii veniat. sic dixit; et illa
30  Paruit, ac versos emuniit objice postes. 30
31  At genitor gnatusque

instabat, quum sic exorsus Ulysses:
176  O magni Laërtiadae pulcherrima conjux
177  Necdum oblita meam cessas inquirere gentem?
178  Dicam equidem, quamvis pervellet pectora luctus
179  Acrior haec fanti. neque enim sibi temperet ullus,
180  Tempore qui tanto patria procul actus ab urbe 180
181  Erret inops, quanto jactatus tempore gentes
182  Per varias feror ipse, immensa pericula passus.

juveni dum vita supersit.
255  Durios heic etiam, nequidquam aliena sedentem
256  Ad stabula infandos longum perferre dolores.
257  Atque equidem regem, hinc jampridem elapsus, adissem
258  Ipse alium (neque enim scelerum vis tanta ferenda);
259  Ni tenuisset amor miseri; ni certa subisset
260  Spes animum, reducem vastata in sede videndi,260
261  Caedentemque armis pubem, crimenque piantem.

329  Atque is tunc fari socium sic coepit ad agmen.
330  Accipite haec animis comites, generosa juventus, 330
331  Quae dicam: ut meruit, jam pridem sorte potitus
332  Aequali est senior; neque enim fas spernere quemquam,
333  Telemachi ad sedes quicumque adcesserit hospes.
334  Hoc super ipse dabo, nostrum testatus amorem
335  Scilicet; ille autem pro magno munere contra,
336  Cui libitum

heic epulis considite, vel procul ambo
102  Ite domo, si flere juvat, si rumpere questus,
103  Ponite at arma prius dura in certamina pubi.
104  Haud facile hunc nostris intendi viribus arcum
105  Posse reor: neque enim quisquam nos inter Ulyssi
106  Magnanimo aequandus, quotquot sumus. illum ego primo
107  Sat memini, vidi puer admiratus in aevo.
108  Talia dicebat simulans, tacitoque fovebat
109  Spem tamen

vim talem inferre parantes
354  Haud tenuere manus moniti; nunc foeda luentes
355  Supplicia expendunt scelerum, caesique recumbunt;
356  Quos super ipse quidem, meritus nil tale, jacebo
357  Infelix, vatem neque gratia digna sequetur.
358  Illum immane tuens contra sic excipit heros:
359  His vates si fata olim haud ingrata canebas,
360  Credo equidem longum exsilium et crudelia saepe 360
361  Funera pro

haud ignara Minervae
466  Pectora, stant niveas assuetae carpere lanas,
467  Et duram longo vitam tolerare labore.
468  Quarum bissenae sanctum violare pudorem
469  Aggressae nec me dignantur honore neque ipsam
470  Penelopen. vixdum natus pubescit, et ante 470
471  Haud passa impubem est genitrix dare jura puellis.
472  Jamque feram scandens penetrale haec nuncia ad aures
473  Conjugis optatae, cui

foeda
108  Sordentesque videns artus ignara moratur.
109  Cui tum Telemachus cunctanti turbidus infit:
110  О genitrix, mala jam genitrix et robore septa 110
111  Indomito, refugis quid patrem aversa, neque instas
112  Heu propior notas audire et reddere voces?
113  At non sic duro mulier foret altera corde,
114  Conjugis aut fugeret vultus, qui plurima passus
115  Bis decimo tandem patriam contingeret

famularis in agro, 290
291  Florentesque hortos curas? dein insuper adde,
292  Haecne Ithacae tellus; venienti ut cominus adstans
293  Nescio quis nuper dixit, nec pectore fido,
294  Nec sat mente valens. neque enim mihi certa ferebat,
295  Audibatque meas voces, dum plurima quaero
296  Hospite de caro; superis num vescitur auris,
297  An leto domitus crudelibus occubat umbris?
298  Quondam, fabor

522  Sponte ruens. vix fatus erat; pars maxima vulgi
523  Exsiluit magnas tollens adsidere Sic; i u venecijanskom izdanju voces:
524  Atque alii e populo mansere in sedibus isdem
525  Condensi. neque enim sub pectore dicta probarant,
526  Eupithei sed jussa timent, parentque coacti.
527  Saevit amor ferri subito; capit arma juventus
528  Impia, et ardescens inimica in praelia fertur.

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report