Your search found 2087 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 123-141:

sinu,
5  Postremo ad citharę uocem saltare canorę
Nunc his, nunc aliis, denique mille modis,
Sic, Francisce, soles ut dicant forte puellę:
»Hunc docuit lusus nostra Diana suos!« Ad Franciscum Martiniacum
Nascenti, Francisce, tibi risere Camenę
Porrexitque suam lętus Apollo

Si fera maturum Lachesis tibi uoluerit ęuum,
Aoniam flabis forsan et ipse tubam
Atque cothurnatis pedibus comitabere uatem
10   Qui profugos Troas, qui canit arma uirum.
Viue igitur, sed uiue diu, ne nostra uetustis
Inuideant semper sęcula temporibus,
Ne semper uictam doleat se fama nepotum,
Te tandem sed auis pręferat et proauis. Ad

ire uideris
Vatibus antiquis Pierioque choro.
Ergo iter incoeptum, quęso, ne desere, donec
10   Aonii superes culmina summa iugi.
O quam magna tibi succedet gloria cum te
Ętas nostra simul posteriorque leget! Ad Thomam Chrancum
Nondum bis geminum memorant tua tempora lustrum,
Tandem maturos ędis ab ore sonos.

5
Concilians pariter me tibi teque mihi.
Quos alios nobis poterit pręferre uetustas,
Istis si noster cędere nescit amor?
Sum tuus atque tuus, dum pręsens suppetit ętas
Et dum nostra uigent corpora, semper ero. 10 Ad Nicolaum sibi carissimum
Si modo tanta foret dicendi copia nobis
Quantam iudicio dicor habere tuo,
Horrida

reges
Inter se Martis dum fera bella cient.
Exausti alternis fuerint cum cędibus omnes,
Irruet in uacuam barbarus hostis humum.
O utinam falsus uates sim uerbaque uentus
10   Nostra ferens auras dissipet in tenues!
Sed nisi discordes iungat commune periclum,
Phoebea fient uera magis tripode! Domino Ioanni Baptistę de Molino Spalati prętori bene

Inuicta uirtute ferox memoratur Achilles,
Hannibal armorum pręditus arte fuit.
5  Munificus Cęsar, Cicero sermone disertus,
Felici Croesus sorte beatus erat.
Tempora temporibus ne cędant nostra uetustis,
Vnus, quę multis sunt data, Grittus habet:
Formosus, prudens, animosus, Marte probatus,
10   Largus opum, dulci nobilis eloquio.
In dubiis usus fortunę munere rebus

Turcarum ut ualidas frangere possit opes.
15  Hi sunt qui cupiunt cunctos delere fideles
Et uiolare tuo templa dicata Deo.
Hi tibi commisso generi fera bella mouentes
Desistunt nullo carpere nostra die.
Hi pecus atque homines prędantur, cędibus instant
20   Vdaque de nostro tela cruore gerunt.
Pignora ab amplexu miserorum rapta parentum
Suscipere erroris dogmata plena iubent.

Et prope Castalios iam sedet illa lacus.
Mirantes remoratur aquas cursumque refrenat
Et capit Aonias tam noua forma deas.
Illa meos facili circumdabit orbe capillos
10   Et recinet dulci nostra Thalia sono,
Illa mihi ęstiui donabit temporis umbram:
Pro tali pretium munere carmen erit. Ad Musas in amore supplicatio
Iam

Francisco Natali Marci Maruli in Valle surda commorantis responsio
Grata salutatrix a te mihi littera uenit
O Francisce, meę cultor amicicię!
Hęc docuit quanto est absentia nostra dolori
His quibus extiteram semper in urbe comes.
5  Tum quod tristitię cumulus superadditur isti
Dum pecus in prędam ferri hominesque uident.
Ferre utrumque malum mentique mederier ęgrę

ęgrę
Dicere conabor qua ratione decet.
Insula me retinet quę, scis, non amplius ista
Quam stadiis decies distat ab urbe decem. 10
Quod si forte uelint mecum simul esse sodales
Et nostra cupiunt rusticitate frui,
Acta ratis remo septenis ocius horis
Sistet in hoc illos quo moror ipse loco.
15  Excipiam lętus uenientes; brachia collo
Aduoluam, labris labra genisque genas.

culpas deflere docet, scandamus ut illo,
Illo ubi tristities non habet ulla locum;
Illo ubi lęta salus, pax candida, uita perennis,
80   Et sine lite quies, et sine nocte dies.
Hactenus hęc. Ipsos nunc nostra Thalia salutat
Intima quos nobis iungit amicicia:
Hieronymum cithara clarum, grauitate Marinum,
Ruris et agrorum cultibus Aluisium,
85  Nicoleon risu facilem; sed ut ipse, iubemus,

Ruris et agrorum cultibus Aluisium,
85  Nicoleon risu facilem; sed ut ipse, iubemus,
Ante salutetur Barbarus usque meus;
Ille licet Musis et sanguine pręstet auorum,
Non tamen inuitus carmina nostra legit. Francisco Natali Marci Maruli responsio
Angebant, Francisce, mei me funera fratris,
Nulla quies lacrimis nec modus ullus erat.

Nullo me facto lęserat ille suo.
Promptus et urbanis fuerat disponere rebus
10   Et regere inde suos sedulus usque lares.
Illius cultu largo magis ubere glebę
Frugibus implebant horrea nostra suis,
Aprici colles et consita uitibus arua
Vina cadis nostris uix capienda dabant.
15  Interea mihi multa quies et tempora lęta,
Mens tamen in Musis ingeniumque fuit.
Nunc

Augustinus
Augustinus erat stabilis defensio ueri,
Et certum falsi dogmatis exitium.
Ardua deplanans, dubiorum lubrica firmans,
Errorem a nostra depulit iste fide.
5  Credere mente Deo si uis magis ipse fideli,
Quę sunt scripta suis, disce, uoluminibus.
Et si uis morum cultu pręstare piorum,
Disce quid in uita fecerit ille

talibus uotis tuis, tam iustis, tam piis, refragari uoluissem. Accipe igitur a me munusculum quod promiseram, elego carmine utcunque concinatum et, si cythara tua, qua cum Musis posses contendere, minus fortasse dignum, at tamen ab amicicia nostra non alienum, quando quidem non tam opera amicorum ęstimanda sunt quam animus. Exiguum etiam magni beneficii loco habendum est, quicquid pro uiribus pręstatur. Tu si quam mihi gratiam referre curabis, ea erit cumulatissima si

ueri dogmatis ecce diem.
Filia, sponsa, parens: tria nomina colligis in Te,
Tanta Tibi merito sunt data dona Tuo,
Tu magni superum Regis dignissima mater,
Qui soluit duro sęcula nostra iugo
Et libertatis donauit munere mundum
Vinclisque ereptos duxit ad astra patres.
Eius, quęso, meum transfigas uulnere pectus
Quo magis hunc qui me tam bene amauit amem.

Tu, syderei dominatrix maxima mundi,
Tu dea, si fas est Te uocitare deam,
Tu uirtute potens, altę Tu munere mentis
Prędita, Tu cunctis condecorata bonis,
Da mihi quod per se non nostra potentia pollet,
Vt mea iam cesset corda agitare dolor,
Vtque uelim quod uelle decet, quia certa salutis
Spes erit inde mihi, gloria magna Tibi.
Nam Tibi posse datum quantum Tibi uelle

magis.
Mens animusque mihi stupuit ceu Gorgone uisa,
Sed tamen assiduis fletibus ora madent,
Fletibus heu cassis; sed Tu, sanctissima Virgo,
Imple, precor, lachrymis uiscera nostra piis,
Vltimus ut saltem moeror mihi non sit inanis,
Nec qui coenosis commaculetur aquis,
Sed purus nitidusque fluens simul abluat omnes
Erroris maculas munditiemque paret,

Omnibus exemplar consiliumque decus,
Tam cito raptus abis, abiit tecum omnis honestas
Et probitas uitę relligioque fides.
Nos sine te lęti nequaquam uiuimus, auget
Tot mala nostra tuę facta ruina fugę.
Viuimus, et si uis nostram cognoscere uitam
Accipe, pars animę maxima, Marce, meę.
Egredere e muris, nihil est nisi Turchicus horror,
Preda cruenta, neces,

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report