Your search found 2087 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 1658-1699:

legendum. Quamvis enim rerum dignitas atque ipsius Veritatis pulchritudo nos per se satis trahere posset, si, prout a Natura quae nobis veri cognoscendi cupiditatem ingenuit instituti sumus, ejus informationem studio atque exercitatione nostra excoleremus; tamen, quia specie rerum quas sensibus percipimus ita implicamur, eisque inhaeremus, ut erroribus corrupti optima Naturae semina hebescere sinamus ac paulatim obliterari, fit, ut, cum animum ad discendum adjungimus, id aegre a nobis ac cum labore fieri experiamur:

et aliorum deinde opera ac studiis eo crevit eadem atque processit, ut nunc tandem illud merito quis usurpaverit, quod a Platone dici solitum accepimus, se Diis maximas habere gratias, quod eum vivere fecissent, quando Philosophia potissimum vigeret. Etenim brevi tempore fere una haec aetas nostra plura vidit, quam antea multarum aetatum serie cognita fuerint. Quae ego omnia si uni eidemque Cartesio accepta refero, non temere id mihi quidem videor facere. Ut enim solemus, quidquid terrarum in orbis circumnavigatione aliorum industria ac labore compertum est, eis tribuere, qui primi

esse. LIBRI SEXTI ARGUMENTUM NATURA rerum hactenus explicata ad Morum doctrinam transit; atque ut in re maxime necessaria, et quae magis nostra referat, quam omnium extra positarum rerum cognitio, SAPIENTIAM iterum invocat Justitae ac Legum Magistram. Deinde a versu 26. ad 465. haec habet. Nobis, ne vagi atque incerti in rebus temere circumferamur, necesse est esse a Deo propositum et constitutum aliquem ultimum bonorum

quam omnium extra positarum rerum cognitio, SAPIENTIAM iterum invocat Justitae ac Legum Magistram. Deinde a versu 26. ad 465. haec habet. Nobis, ne vagi atque incerti in rebus temere circumferamur, necesse est esse a Deo propositum et constitutum aliquem ultimum bonorum Finem, ad quem nostra omnia referamus, quemque unum ex omnibus expetamus. Hujumsmodi summi Boni desiderium experimur esse ita nobis insitum. Ut ab ejus quaerendi studio averti et cessare nequeamus. Videmus vero erroribus variis plerosque decipi: aliis Divitas frandi esse,

longe mutabimur aevo.
301  Quin et saepe die pugnantia sector eodem:
302  Nimirum modo flectit amor, modo concitat ira,
303  Et modo lenem animum reddit jucunda voluptas.
304  Quare nostra modis variis mens mota, necesse est,
305  Ut varium tueatur, et in diversa feratur.

306   De plano potes hinc igitur cognoscere, longe
307  Quam nos a Veri regionibus

751  De reliquis, Homines pariter quos credimus esse,
752  Accipe. Non vultus non membra simillima nostris,
753  Non quod respirent auras, quod edantque, bibantque,
754  Atque pari nostra motu moveantur, et ipsis
755  Quod resonent verbis vocum flexuque moraque
756  Distinctis, facient, merito dicantur ut esse
757  De genere humano; quoniam nil detegit horum

993   Porro terraï num qua sunt parte reperta
994  Edita fortuito concursu particularum
995  Unquam Templa Domus Urbes atque Oppida multa,
996  Qualia visuntur nimirum condita nostra
997  Arte hominum? Quaenam mirandum hoc protulitaetas?
998  Quisve adeo insanus posse haec contingere dicat?
999  Ergo opera haec hominum nequeat si denique caeca
1000  Fors

innumerarum,
1017  Quas Fors condiderit, rerum omni de genere unquam
1018  Mutatum exierit de sinibus, omnia quando
1019  Fors incerta regit, quae quanta vi peragantur
1020  Consilii, nostra non est pertingere mente?

1021   Aspice praeterea passim genus omne animantum,
1022  Quotquot aquas caelique vias terramque frequentes
1023  Concelebrant, quod opus!

1023  Concelebrant, quod opus! quanta ars elucet in illis!
1024  Inspice parvarum tam tenuia texta volantum,
1025  Si tamen has ullis quis sensibus usurpare,
1026  Vermesque innumero numero quoque lumina nostra
1027  Plane elabentes animo mirante recense:
1028  Qui, quoniam vivunt, nervos et sanguinem et ossa
1029  Fibrasque et venas debent et viscera habere,
1030  Non secus ac Elephas

et ossa
1029  Fibrasque et venas debent et viscera habere,
1030  Non secus ac Elephas aut Bos aut fortis Equi vis;
1031  Quas res in magnis adeo constare minutas
1032  Miramur, neque nostra imitari possumus arte.
1033  Hunc igitur tenuem contextum, haec corpora parva
1034  Condere nec primo potuit fors, nec potuisset
1035  Semper eodem eadem constans servare tenore.

1157  Aut summam res ulla queat turbare quietem:
1158  Justitiamque nihil rentur, nisi nomen inane.
1159  Quod si justitia est, dicunt, si denique justus
1160  Rector agit Mundum, et nostra haec mortalia curat,
1161  Unde erit unde, adeo ut vivant impune Nocentes?
1162  Nec pro justitia merces aut praemia dentur
1163  Ulla Bonis? Quin paupertas durique labores

est
1283  Partibus aut ullis constantem compositamque.
1284  Non igitur poterit corrumpi, dissolüique
1285  A rerum plagis neque longo vincier aevo.
1286  Dicere at, in nihili quod nostra redire profundum
1287  Debeat exacto tandem Mens tempore vitae,
1288  Desipere est. Quid enim sic omni ex parte peremtum
1289  Occidit usque adeo penitusque revertitur in nil

1564  Arbitrii circa res isto de genere usus,
1565  Supremo tibi posterius sermone probabo.
1566  Hoc modo dum teneas, Animae quod motus in illud,
1567  Quod summum est plenumque Bonum, sit nostra Voluntas,
1568  Qui veluti cessare nequit, sic velle necesse est
1569  Semper; at hunc varie nimirum inflectere nobis
1570  Posse datum est, varis atque in res irrequietum

patefacta est funditus omnis.

1619   At nos Naturam tantum cognoscimus illam.
1620  Est adeo praesens Animae Deus, ut neque possit
1621  Extra ipsum penitus Mens vivere nostra neque esse.
1622  Scilicet ille suo circum ambit lumine totam
1623  Collustrans, densasque infusa luce tenebras
1624  Ejicit, et Veri fontem dat origine

quae sic violaverat ergo
1656  Sanctas justitiae leges aeternaque jura,
1657  Par erat, ut meritas damnata a legibus isdem
1658  Persolvat poenas; nimirum ut nostra potenti
1659  Ausa fuit Mens a Domino desciscere velle,
1660  Sentiat ipsa sua sic a ratione rebelles
1661  Corporeos motus, neque iis dominetur ut ante.

culpae.
1663  Primorum hoc Hominum tum mundi in origine crimen
1664  Heu! fuit, unde omnes nativo corpore creti
1665  Nascimur. Hi sortem vitae tenuere beatam,
1666  Integra adhuc dum nostra fuit natura sub ortu.
1667  Libera tunc Animi regnabat in omne potestas
1668  Corpus, et hoc totis parebat partibus uni,
1669  Fibraeque nervique atque edita claustra cerebri

167  Se contracta loco; cum quae vix unius aequant
168  Grani pondus (eo metimur parvula), possint
169  Pene quater centum distendier exque plicari
170  Longa pedes; totque ipsa habeant, queis nostra minores
171  Cernere non valeant oculorum lumina, partes,
172  Ut vicies centum ad millenas perveniatur,
173  Nequaquam exhaustis numerandum restet et ultra.

509   Propterea vero scintillant alta tremuntque
510  Sidera (praesertim venti si magna serenam
511  Vis agitet noctem), quod concita multa per auras
512  Corpora, quae tellus exhalat nostra, vaporum,
513  Objecta tenui quantumvis mole, nitentes
514  Paulum intercipiant, interceptosque repente
515  Restituant radios et purae fulgura lucis:
516  Atque ita nos inter,

611  Quae regat errantes ventosa per aequora puppes,
612  Ferrea Cuspis, ut est longo post tempore tandem
613  Inventa ingenti mortalibus emolumento.
614  At neque praeterita neque nostra aetate repertum est,
615  Herculeas ultra metas sine littore magnum
616  Audax Oceanum qui navigat, ut queat undis
617  In mediis certa ratione agnoscere, quantum
618  Littore ab

remotus
691  Aspiciat, magno sese semel orbe volutat
692  Segniter expletis triginta scilicet annis.
693  Bis senas hiemes peragit sed Juppiter uno
694  Circuitu, geminas citior Mars: nostra propinquat
695  Terra magis, solemque uno circumspicit anno:
696  At multo propior quod sit, quam terra, peragrat
697  Mensibus octonis cursus sed turbine multo
698  Flaccidiore

qui vincere cantus,
916  Ne moveant Lunam auditi, caeloque refigant.
917  Has tamen errorum nubes jam cognita rerum
918  Causa resolvit, et ex animi ratione repellit.
919  Quod si eadem nostra quoque nos aetate lateret,
920  Forsitan insanam [quis contra spondeat Auctor?]
921  Nos quoque stultitiam victi sequeremur eorum,
922  Illud idem, vel, quod moveat magis, esse putantes:

1586  Transtulit Argolica de terra ad Colchidos oras,
1587  Deinde viae pretium referentem velleris aurum:
1588  Majus opus nuper tentatum audivimus ipsi,
1589  Tanto majus opus, quantum nostra aequora vincit
1590  Oceani pelagus, tanto praeclarius, ingens
1591  Quantum America suis cum regnis omnibus atque
1592  Omni auro pretium hoc excedit velleris aureum.

illud at ingens
653  Non posse ob spatium, quo jam procul usque recessit
654  Disjunctum, tenui dispersa luce videri.
655  Haud alio apparent ergo illi tempore nobis,
656  Quam cum se a nostra propiores parte revolvunt,
657  Demittuntque; latent immenso caetera caelo.

658   Tutemet aspicies raro fulgere Cometam,
659  Quin longos lucis videas emittere

1037  Noscere ut hinc possis mirum non esse, quod illi,
1038  Quos retro in terra scimus requiescere pôsta,
1039  Recidere e Terris non possint in loca Caeli
1040  Inferiora; velut neque possunt corpora nostra
1041  Haec supera e terris in Caeli templa volare.

1042   Corporibus, gelidas quae sunt delata polorum
1043  Ad partes plus, quam terrarum ubicumque, videmus

Vester ego optârim pariter; decus inde sequetur
1593  Ingens et nostris non deerit gloria Musis.
1594  Tum permulta etiam possem miranda referre,
1595  Nostra recens aetas quae protulit experiendo
1596  Hoc genus, inque dies vario tentamine profert,
1597  Quae penitus Vetrum vel saeclo ignota fuere,
1598  Nunquam in Natura fieri vel credita posse.

finxisse Sui. Quare hinc gradus ultimus extat
32  Summi ad notitiam, atque hinc redditur ejus imago.
33  Nonne Homines igitur Divûm genus atque utinam omnis
34  Nostra foret nobis penitus natura retecta!
35  Multa latent et adhuc ignota atque invia multa;
36  Paucaque de multis magno quaesita labore
37  Edita jam tandem patuere, inventaque constant.

38  Quapropter, quoniam caeli peragravimus oras
39  Et maris et terrae; post longos denique cursus
40  Ardet ut in Patriam laetus quoque Nauta reverti;
41  Rebus ab externis itidem nos visere nostra, et
42  In nosmet rediise juvat, nostrumque minorem
43  Mole, tamen longe praestantem caetera, Mundum
44  Undique lustrantes animo peragrare sagaci.
45  Quare age, quidnam Hominis

aurae, subito evacuatus
327  Protendet sese, pariter protendet et artus.
328  Scilicet haec fieri, cum Mens jubet ipsa, videmus.
329  Ne tamen hinc credas, quod motus causa Voluntas
330  Nostra fit in nobis; quanquam illi membra movere
331  Cum libuit quaecumque, moverier illa videmus.
332  Novit an ipsa suus qui sit modus artubus auras
333  Qua cieat plaga, quo dirigat, atque reducat

visum radii ratione lacessunt
1208  Reflexi, recta quam si regione venirent:
1209  Illaque propterea visas referamus, oportet,
1210  In loca res, radiis quae respondere videntur,
1211  Nostra licet fracti detergant lumina, rectis.
1212  Non tamen a Speculis, quae constant aequore laevi,
1213  Transferri res haec ratioque valebit ad illa,
1214  Extima queis facies convexa aut concava constat:

1239  Ex sese radios vi languescente repulsos.
1240  Sub terris ideo quae sunt loca, nigra videntur
1241  Omnia; quandoquidem subtus non ulla subit lux.
1242  Unde repercussis radiis ad nostra referri
1243  Lumina possit, et his visum progignere jactis.
1244  Si duo praeterea nigrumque albumque calentis
1245  Marmora sint Phoebi radiis expôsta, videbis,
1246  Quod

1949  Jamque carere malis: quin et meminisse diu jam
1950  Functorum Natos et dicta et facta Parentum
1951  Juverit, et pictos illorum cernere vultus.
1952  Nec nos contristant tantum mala nostra, neque illa,
1953  Quae bona sunt nobis, hilarant; verum utraque saepe
1954  Noc aliena solent hilares et reddere tristes.
1955  Si bona contingant alii, quae dira negavit

20  Unde fluunt sanctae Leges, aeternaque Jura
21  Justitiae manant. O Justi Mater et Aequi,
22  Tu, precor, erranti certum, quo currere possim,
23  Praemonstra spatium; Tu cor tu nostra superno
24  Ora move afflatu, valeam ut tua dicere quae sunt,
25  Et facere, at potius facere: haec sunt ultima vota-
26  Principio extremus qui sit, quo tendimus omnes,
27  Finis,

58  Expetitur: nostrae hoc naturae convenit apte,
59  Et juvat: hoc illud, quod nos inquirimus omnes.
60  Ardor hic in nobis ita funditus insitus haeret,
61  Ut desiderio non possit nostra Bonorum
62  Averti (quamvis ultro petat illa) Voluntas.
63  Expetit illa libens; ast, ut petat, usque necesse est.
64  Nonne vides suavi pariter pariterque potenti
65  Quam regat

ut petat, usque necesse est.
64  Nonne vides suavi pariter pariterque potenti
65  Quam regat imperio Naturam providus Auctor?
66  Scilicet impellit nos in Bona nostra, nec ipsi
67  Ulla reluctandi nobis concessa facultas:
68  Non minus at suavi rapimur ratione, suumque
69  Impulsum sequimur cupide nimis atque volentes:
70  Ac velut, ex alto

Summumque, nisi ingens
420  Numinis, ut docui, Natura est. Ergo necesse est
421  Esse Deum nobis summum Finemque Bonumque.
422  Praeterea quidquid finitum est, quamlibet amplum,
423  Nostra explere potest haud unquam corda: valemus
424  Ulterius quoniam quoque vota extendere semper.
425  Quidquid inexhaustum est quapropter et infinitum,
426  Id nostram satiat naturam Animumque capacem;

427  Quandoquidem nihil est, quod quaerat et appetat ultra.
428  Hoc igitur Deus est, felices reddere tantum
429  Qui valet, et penitus satiare ardentia vota.
430  Ille Boni Fons omnis et omnis nostra Potestas
431  Gloria Divitiae Decus omne et plena Voluptas,
432  Nostrorum ille Quies Animorum denique summa est.
433  Quare tum vita dabitur gaudere beata,
434  Cum summo Mens

nostra Potestas
431  Gloria Divitiae Decus omne et plena Voluptas,
432  Nostrorum ille Quies Animorum denique summa est.
433  Quare tum vita dabitur gaudere beata,
434  Cum summo Mens nostra Bono potietur; at illo
435  Non valet hae ulla certe ratione potiri,
436  Ni videat, quod amet, summoque in amore quiescat.
437  Scilicet haec misera defunctis gaudia vita

coecam
456  Per noctem nimbis purgatam suspicit Arcton,
457  Quae longum nigra sub tempestate latebat;
458  Illo jamque regit certos sub sidere cursus.
459  Sic quoque laetitiis, age, nostra attollere magnis
460  Mens, omnia cui summa Boni jam cognita Finis.
461  Inspice, quo tendas, et recto siste viaï
462  Tramite te, certumque in caelum luce sub illa
463  Perge

626  Divertat cursu siccis distractus arenis.
627  Illi opus est omnes mentisque animique referri
628  Vires, atque alia in nobis quae est cumque potestas;
629  Quandoquidem quae sunt ea nostra, recepimus ipsi
630  Propterea a summo cunctorum Auctore bonorum.
631  Protinus aeternae summus quoque postulat Ordo
632  Legis, uti simili nobis quos esse videmus
633  Mortales

quem subsistunt, omnibus Unum.
649  Namque has, quo Numen, si prosequeremur amore,
650  In rebus Finem Mens constituisse creatis
651  Privatisque bonis summum extremumque repente
652  Nostra videretur; fierent ut protinus inde
653  Omnia perversa summi praepostera lege
654  Ordinis et recti rationibus absona Amoris:
655  Nam quaecumque boni nihil a se habuere, necesse est

670  Splendida quam radiis quae fulgent corpora lucis.
671  Propterea in summum, summeque quod allicit, ipsi
672  Cum ferimur Numen; ne protinus ipse rearis
673  Ejus Amorem ad nos ad commoda nostra referri,
674  Verum in id ardenti mentis contendere nisu
675  Scilicet extra nos raptos velut immemoresque.
676  Hic Amor, in terris dum vitam ducimus, expers
677  Optati magno

ab usu.
921  Adjice, naufragium ponti quod Navita dirum
922  Vitare interdum solers non possit, ubi ingens
923  Protinus incubuit ventorum in vela procella;
924  At regere hos nostra quimus ratione, furenti
925  Diram in perniciem rapiant ne corda tumultu.
926  Ergo non ima debere a stirpe fatemur
927  Funditus ex animo motus evellier illos;
928  Verum, ne

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report