Your search found 2087 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 1740-1850:

qua longa est, lataque crescit
Mensura duplici; debetur terna sed ipsi
Moli, quandoquidem pariter procurrit in altum.
Propterea si sint simili constructa figura
Horrea nostra tuis, sed parjete quae magis alto
Claudantur decies; centum frons undique major
Partibus excurret; centum at non partibus istis
Ditior ipse ego sim, decies sed denique centum,

mediocris. Sed ad hujusmodi res si Musarum elegantiam traducamus, quae et gravissimae sint, et ad Sapientium usum aptissimae, quid causae est, cur pauciorum, id est doctissimorum hominum oculos atque ora fugiamus? imo si nobis eorum, qui nostra legant, eligendi detur optio, cur non eos praecipue quaeramus, quorum judicio, atque auctoritate, quae tradimus litteris, comprobentur? Malo enim praestantiam, quam multitudinem legentium. Bene Euripides, qui in tragoediis

naturae descriptionem absolveret, quando et rei ipsius summa esset obscuritas, nobis autem adjumenta rerum cognoscendarum omnino deessent? Nam si ingenio, et cogitatione ea persequi velimus, quae sub sensus minime cadunt, commenta magis nostra, quam res ipsas describemus. Sed plerique vel ingenii aestu, vel gloriae cupiditate abrepti, cum omnem rerum formam, atque ordinem tenere sese, ac perspicere jactarent, ad illa, quae omnino ignorarent, delabi maluerunt, quam ea

quae in sensus ipsos facile incurrerent. Illi igitur dum initia, primasque causas aequo cupidius consectabantur, a rebus ipsis, quae cognosci quidem poterant, si veri inquirendi viis institissent, longe aberrabant. Tametsi enim imbecilla nostra sint nimisque angusta ingenia, ut causas omnes continere possint, datus est tamen aliquis nobis permultis in rebus veri cognoscendi locus. Antiquior enim est, quam fortasse verior querela illa Democriti in profundo veritatem esse

quoad ingenii nostri imbecillitas admirabilem tanti ordinis magnitudinem sustinere possit. Aequo enim animo consistendum est, ubi ad reliqua persequenda interclusus est aditus, inopia praesidiorum. Neque erit, cur nostra spes infringatur, aut languescat industria, si minus omnem causarum colligationem perspicere possimus, atque ad ipsa rerum capita, primosque ortus pertingere, cum magis contentos nos esse oporteat, ut aliquantulum progrediamur,

progressum vidimus, quo omnes simul omnium conatus nunquam antea pertinuerunt. Quamvis enim ille potius partem aliquam Naturae attigerit, non universam perlustrarit; tamen ab illo mirifice, ac singulariter auctam naturae cognitionem, et nostra, et quaecumque consequetur aetas, sentiet, atque fatebitur. Quanta enim subito lux, verique species enituit, cum eam corporum omnium conjunctionem esse declararet, qua ita sese vicissim omnia pertraherent, ut gravitatis viribus haec

corporibus, sic mentibus suam videri esse vim quandam inertiae, qua eundem, in quo sunt, statum animi conservare nituntur, nisi extrinsecus quibusdam viribus dimoveantur, velut variis motibus, ac affectibus, qui tranquillitati nostra obsunt plurimum, ac pacatam vitae rationem perturbare consuerunt, eoque, quo maxime nobis opus est, ad summas nimirum, perennesque res assidua meditatione dirigendi.

quae aequalitati actionis, et reactionis repugnare videri possint. A vers. 727 postremam generalem materiae proprietatem aggreditur, mutuam nimirum Gravitatem, a Newtono primum detectam. In gravitate generali continetur haec nostra terrestris gravitas, cujus a Galileo leges proditae; ad vers. 816. Gravitas continuis impulsibus corpora deorsum pellit, unde tempori proportionalem velocitatem ea cadendo acquirunt; et sparium, quod dato tempore

ad versum 2341. Hanc Lunae in suis motibus varietatem, atque inconstantiam hominibus ait causam fuisse, ut ejus sideri omnia hic apud nos mutationibus obnoxia tribuerent, ac animorum quoque nostrorum vitia, ac furorem, quo nostra plerumque culpa vexamur, inde deducerent; ex hoc humani generis communem insaniam fabella quadam perstringit, ac tranquillitatis animi, sapientiae, atque virtutis vim breviter in ipso libri fine demonstrat.

revolvit,
38  Rerum etiam arcanas gaudens invisere causas;
39  Ut post naturae mundique exempla revertat
40   Protinus ad proprias magis usque industrius artes,
41  Atque ita nostra diu communia commoda condat
42  Certius, aeternis transmittens nomina fastis.
43  Tuque adeo decus Ausoniae, quo pulchra vigere
44  Sospite gaudemus studia, ingenuosque labores,

102  At, quoniam nostros animos impellere primum
103  In vita incipiunt res, quae sunt cumque creatae,
104  Notitiamque sui facilem procudere certant
105   Ante alias; ratio paulatim scandere nostra
106  Debet ab his summam ad Naturam, unde omnia pendent,
107  Et, veluti vasti lustratis undique regni
108  Finibus, ad magni solium nos sistere Regis.
109  Quapropter

Numen,
113  Aut admirari potius, Dominumque vereri.
114  At nullam, constare queant quaecumque creatae
115   In rebus mentes, nisi nostram ex omnibus ipsi
116  Percipimus, quia nostra intra sentimus eandem,
117  Corpore quae juncta est cum nostro, animamque vocamus;
118  Et sentimus item, quid in interiore recessu
119  Rerum agat: ipsa intus nimirum et cogitat, et vult.

262  Congruere inter se quia vidimus, inde recepit
263   Notitiam hanc animus: quae sunt hoc ordine cunque,
264  Congruere ut possint, opus esse, aequalia constent.
265  Ergo per sensus in nostra mente genuntur
266  Effigies rerum, veluti quae dulcia, dura,
267  Et varie fucata, sonora, et odora vocamus,
268   Atque alia e genere hoc, quorum sunt nomina mille,

et ullo
370  Conatu, aut ullis opibus pertingere non est:
371  Ipsa latet quoniam rerum Natura tenebris
372  Obsita, nec, tenuem nobis nisi, protulit, umbram.
373   Quapropter nostra est, ut dixi, libera prorsus
374  Mens animi; ratio neque sufficit ulla profecto,
375  Qualem nos intus sentimus, libera ne sit,
376  Arbitrioque suo se, quo libet, undique flectat.

487  Per sensus, agitant variis quos corpora plagis.
488   vis in materis proin tantùm est, atque potestas
489  Harum, quas memoro, vel de genere hoc aliarum
490  Rerum notitias in nostra mente ciendi;
491  Quas mens ipsa quidem per sese, experta nisi esset,
492  Efficere haud ullo pacto, et formare valeret;
493   Nam neque cyanei qui sint, rufique colores,

non posse putantur.
516  Pauca tamen nobis ea demum cognita constant
517  E numero ingenti: plura, at non cuncta daretur
518   Nosse eadem porro, si vis pollentior esset
519  Nostra animi; norunt et queis sublimior, atque
520  Mentibus est aliis potior natura, vigorque:
521  Namque alias ultra nos mentes esse, iterumque
522  Atque alias iterum: et sic semper crescere longo

664  Quid super, atque infra, quid et ante retroque locari est.
665  Quantumvis spatio spatii mensura, locique
666   Congruat; at non est eadem res semper utrumque:
667  Quandoquidem, tellus caelo si nostra vagatur,
668  Aëris hoc lati spatium, quo cingimur omnes
669  Nunquam perstat idem; sed parte ipsius ab una
670  Inque aliam, inque aliam cum terra, et tenuibus auris

797  Creditur a nautis per transtra vagantibus unâ
798  In regione loci stare, immotusque manere,
799  Qui loca cum navi permutat non minus ipsâ,
800  Vel quoque cum terra, tellus si nostra movetur,
801   Et circa solem sese, et terrestria transfert.
802  Proinde sedens Tiphys puppi, aut Palinurus in alta
803  Motu corripitur gemino, et quo rapta per aequor

crescit
1339  Mensura duplici; debetur terna sed ipsi
1340   Moli, quandoquidem pariter procurrit in altum.
1341  Propterea si sint simili constructa figurâ
1342  Horrea nostra tuis, sed parjete quae magis alto
1343  Claudantur decies; centum frons undique major
1344  Partibus excurret; centum at non partibus istis
1345   Ditior ipse ego sim, decies sed denique centum,

Perpetuòque omnis mundi hic se verteret ordo.
1374  Non minus ast ideo in quovis ita corpore magna est
1375   Ubertas elementorum, numerusque, ita moles
1376  Subtilis, tenuisque, ut finem tangere nostra
1377  Mens valeat nunquam, quamvis intendat acutas
1378  Saepe acies, partesque iterumque iterumque resolvat,
1379  Nequidquam, quoniam quantavis arte secando
1380   In

parte
1395   Permeat ex omni, neque sese occursibus usquam
1396  Impedit ipsa suis? reputans haec omnia possis
1397  Tutemet haud ullis finem per te ipse videre
1398  In rebus nostra pertingi a mente, nec ipsa
1399  Sisti ad semina nos pedetentim progredientes.
1400   Semina quae si sint, inquam, et res limite constant,
1401  Magno opus est menti, transmittat ut omnia, saltu,

2088  Mens sensu, neque se patitur divellier a re,
2089   Quam gerit, atque, ultro quo fungitur ipsa, labore.
2090  Praeterea exortos, nos intra, saepe tumultus,
2091  Saeviter infestant qui pectora nostra, videmus
2092  Secum animum rapere, atque involvere sponte sequentem,
2093  Vix valido nisu saepe ut mitescere possint;
2094   Si velit, ipse etenim queat in contraria niti.

2104   Pluribus a rebus, nostros ut constet inertes
2105  Esse, statuque animos in eodem velle teneri,
2106  Exterius nisi tum veniat vis, causaque turbans,
2107  Excitet in nostra quae taedia mente, molestamque
2108  Angoris speciem, tristisque incommoda sensus,
2109   Ut sit nulla queis intus: tum cogimur illo
2110  Cedere velle statu, proin suppeditare novas res

2178  Et minor, et nulla est interdum cura, quietis
2179   Hic tantùm, intentis ad caetera, sollicitisque.
2180  Quare opus est nosmet, summum, aeternumque quod extat,
2181  Saepe volutando nostra sub mente, nec omni
2182  Non de prospectu, non omni a parte tuendo,
2183  Ejus uti, quae sit, naturam perspiciamus,
2184   Quam praestans ea sit, praeclaraque, magnaque longe;

nubes superare volatu,
45   Sideraque, et solis tentamus saepe calentes
46  Cominus in radios irrumpere vi rationis,
47  Et tot in abductos mundi penetrare recessus.
48  Sed jam nostra alias cum tantùm excesserit omnes
49  Aetas, quid fore censendum venientibus annis,
50   Contendent si tum nostrum hunc urgere laborem,
51  Et proferre animi praeclaro ardore nepotes?

185   Tum concedendi simul impetus, inque sequendi
186  Immemorabile per spatium, aeternumque per aevum.
187  Non in res quoque cum connitimur, attrahimusque,
188  A nobisve repellimus, in conamina nostra
189  Semper et oppositis contendi, ert viribus aequis
190   A rebus, contra quas nitimur, experiemur.
191  Pressa premit digitum sic mollis cera prementem;

legem,
210   Occurrentia quam plagis cum corpora sese
211  Inter confligunt, et colliduntur utrinque.
212  Paulum has propterea divertimus in rationes.
213  Primò rebus in his nostra tria corpora mente
214  Possumûs, aut species horum distinguere ternas.
215   Dura vocamus enim, quae vi quantalibet icta,
216  Et compressa suam nequeant mutare figuram;

1039  Ulla facit? praeclara juvent quid nomina gentis?
1040   At quoniam in partes magno fuit undique motu
1041  Discessum, et validis certatum viribus; esse
1042  Hic operae pretium nostra divertere paulum
1043  A gravitate rear, tantosque referre tumultus
1044  Doctrinae, bellique novum gens, atque furores
1045   Indecores animis sublimibus: a gravitate

tumultus
1044  Doctrinae, bellique novum gens, atque furores
1045   Indecores animis sublimibus: a gravitate
1046  Praesertim cum sint ea cuncta exorta, videntur
1047  Ipsa locum nostra hìc in carmine poscere, nec se,
1048  Unde fluunt, propria disjungi ab origine velle.
1049  Ergo novis, genus hoc, contra qui viribus obstant,
1050   Id spatium, sursum quo scandunt corpora, vivis

paucis,
2066  Magnaque item parvis adhibemus, non imitantes
2067  Pyramidum varias diversa in fronte figuras,
2068  Ast animi sustentantes et percipientis,
2069  Et memoris vim, nostra queat distendier auctu
2070   Immani ut ratio simul et comprendere multa.
2071  Scilicet eruimus multa hinc, sed plura supersunt,
2072  Quae retegi se mper valeant: inventa labores

2153  Designet vero contingens quaeque colore,
2154  Disponatque situ? rebus locus omnibus, et vis
2155   Est sua; quisque illo, quo par est, perstat in actu.
2156  Ingens quàm nobis tellus est nostra, profundo
2157  Quàm late distenta mari, quantùmque patentes
2158  Et campi, et nemora, et montes tenuere! Sed ipsam
2159  Scimus in exiguo magnam nos orbe referre,

omnem,
192  Atqeu videret, ab hac quid in omni possit oriri
193  Tempore, quid nequeat, res et praediceret omnes,
194  Quae fierent, quocumque loco, quo tempore cumque.
195   Nostra sed est arcto nimium mens limite septa,
196  Et finita, nec extendit nisi per breve vires
197  Intervallum, et vix, ut constant, pauca tuetur.
198  Perspicit officium rectae, clarèque tuetur

581  Nam tuimur cum forte cadentia; non fuga praeceps
582  Illa sinit subitum nos motum posse putare
583  Servantes quamvis animo vigilante, oculisque:
584  Exposcit mens nostra moras, oculique notantes;
585   Exiguusque, et qui nequeat vitarier error
586  Temporis in lapsu, subito discrimina magna
587  Efficiet spatiorum, et eam grandescere fraudem.

1778  Desuper elapso rectà ferit; ipsa profecto
1779  Omnibus usque locis non sese dirigit aeque,
1780   Aeque nec gravium rerum via distat ubique.
1781  Quandoquidem prorsus si tellus nostra globosa est,
1782  Recta via ad terram quaevis signata cadendo,
1783  Est opus, ad medium contendat ut undique punctum,
1784  Axe velut coëunt radii; proin dirigit illuc

elementis.
2110  Nimirum quae res eadem sit saepe probari,
2111  Mente, diuque animo circumsonte, atque probetur
2112  A multis, quamque intersit nostra probari,
2113  Fit facilis credi subito, manifestaque prorsus;
2114  Mensque videt, quod saepe fuit conata videre:
2115   Nomina mitescunt, resque assuetudine longa.

Scrutari, atque artem, qua totus flectitur Orbis.
12  Quo nunc terra parens, hominum gratissima sedes,
13  Nostrae ubi sunt et opes, et maxima regna, ubi curae
14  Ingentes, nostrique metus, et gaudia nostra,
15   Effugis ex oculis? quo moles tanta recessit?
16  Credideram tua res ad commoda quasque referri,
17  Et Solem lucere tibi, tibi condita noctis
18  Sidera, te primam,

124  Qui prius, et qua vi, perspexerit, ire per altum
125  Aethera tum possit, nobis vicinior ipsa
126   Qua deflectit iter bigis exercita Phoebe.
127  Hujus ubi agnorit cum nostra foedera Terra,
128  Evolet ad Phoebum subito, atque vagantia circum
129  Corpora conscendat jam certior, ipsa, requirens,
130  Qua vi per caelum sese, qua lege gubernent,

872  At servans legem, a spatiis quae pendet, eandem;
873  Tertia tum coni effigies tranetur, oportet,
874  Proscissi, sed qua ramus contrarius ibit.
875   Ex his nonne vides, curvos quos nostra meatus
876  Corpora conficiunt vacuas projecta per oras,
877  Qui coni effigiem scissi simulare secundam
878  Nempe videbantur, primarum ex ordine tantùm
879  Esse, nimis

928  Divorumque minas: populis immittere pestes,
929  Nec non sanguineo Martis praecurrere ludo,
930   Regnorum excidiis quoque, funeribusque Potentum.
931  Attamen aerumnas, atque infortunia nostra
932  Omnia si mundo, genus hoc, per signa liceret
933  Noscere, quando foret, non diram ut suspiceremus
934  Per caelum lucem? Cur tam rara illa micaret?
935   Semper an

1000   Ob spatia haud oculis deprensum immania nostris;
1001  Praeterea Comites, ut Saturnumque, Jovemque
1002  Circumstant, quocumque abeant, hoc cingere multos,
1003  Atque sequi; nostra qui cum se parte meantes
1004  Demisere, videntque propinquius ora comantis
1005   Solis, et a vultu jacientis lucida tela,
1006  Usurpari oculis,

1227  Illa etiam spatia, excurrunt queiscumque Cometae;
1228  Unaque rerum vox Naturae detegit artem.
1229  Adde, quod ex illo dein tempore ad ultima demum
1230   Quotquot fulserunt haec tempora nostra Cometae,
1231  Et servati omnes, numerisque recentibus omnes
1232  Suppositi, atque omnes his convenisse reperti;
1233  Proin ut nil caelo constet jam certius omni,

1338  Sepire, in caecos atque abdere sponte recessus;
1339  Quid tenebris tenebras, nocti juvat addere noctem?
1340   Quaeve haec ambitio est, minus, intellecta, morari,
1341  Nostra ut sint, alii quam ne secreta locutos
1342  Non admirentur, studioque sequantur inani
1343  Propterea, Phoebi quasi caeca oracula captent?
1344  Suspecti tibi sint certe, qui ostendere Verum

una
1370   At cur haec aliis? Qua se ratione tueri
1371  Contra omnes queat, et nunquam decedere victa?
1372  Nempe trahit pars una aliam, trahiturque vicissim
1373  Assimili vi, nostra trahit qua corpora Tellus,
1374  Tellurem qua Sol trahit, et vaga sidera circum.
1375   Ulla sit an ratio, partes qua pergere molis
1376  In latus hoc potius, quam possint illud? Oportet

Quoque Atlanta salum lavat imum, desinat esse;
2394  Et brevis, et nullos demum quoque transitus orbem
2395   Extet ab orbe novo ad veterem, defossaque campis,
2396  Collibus et mediis tot naufraga nostra ruantur
2397  Navigia, argentique absorpta metalla, vel auri.
2398  Innumerabilibus paulatim talia saeclis
2399  Sed fient, ut, quid terraque, marique sit ante,
2400  

terque, quaterque
2431  Volvitur, et multa contunditur usque ruina.
2432  Dum tamen has grandes nugas, et docta videmus,
2433  Miramurque hominum deliria, cautior ipsa
2434  Nostra sit, ut proprios mens, dum cavet, ex alienis
2435   Casibus evitet casus, turpesque ruinas,
2436  Nam revocare suam quis speret tum rationem,
2437  Cum semel excessit fines, exlexque vagatur,

2  Olim tot varias miseris Mortalibus artes,
3  Ingenia exacuens pro rebus, opemque ministrans:
4  Fastus, et ambitio dein excepere, repertos
5   Protuleruntque usus, quanto plus, commoda nostra,
6  Et vitae utilitas inopis quam poscere visa!
7  Sic vestes primum inventae, defendere membris
8  Frigus uti possimus, acutaque verbera venti;
9  Parvaque sic tepidis in

34  Et Natum ad sua quemque vocat velut ubera Mater.
35   Nil proprium est, nostrumque, labor nisi, curaque tantum.
36  His igitur cum percipimus, communia quae sunt,
37  Fiunt nostra: velut qui carpit mitia poma,
38  Jam sua sunt, glandesque suae, quas colligit alta
39  Sub quercu, aut leporem capiens, cervumque fugacem,
40   Aut piscem motis findentem caerula pinnus;

267  Exaequabat enim vi, cum breviora fuissent,
268  Distendens artus, nervorum et texta resolvens,
269  Sin contra a pedibus superessent longa, recidens.
270   Sed quid opus prisca sequi, jam nostra reductis
271  Jamdudum his studiis si floret tempora? Magnum
272  Terrae ad quaerendum certatim incumbitur augmen
273  Nunc iterum: primum nempe hunc hausere laborem

Hi flexus, quam par, gemini, et subtilior ille,
317  Quam par, tertius esse; gradus pars scilicet illa
318  Major ob hoc, et major item quoque Terra videri
319  Debuerat, quam sit, sedesque excrescere nostra.
320   Caetera quid memorem, primo velut artis in ortu
321  Quam variis tentata modis? Cum noscere paucis
322  Possia certus ab his, non esse sagaciter illas
323  Tractatas

561  Terrae motu, et diuturna lucis ab alto
562  Ad nos usque via; non se uno haec namque propagat
563  Temporis in puncto, spatia et simul omnia carpit.
564  Has ob res geminis, radius qui nostra lacessit
565   Lumina, ab obliqua fert ictum parte; videmus
566  Properea sidus, non qua regione lacatum
567  Revera tunc est, locus at, quem cernimus ipsi,
568  Per caelum

ipsi,
568  Per caelum se circumfert in marginis oram
569  Exiguae coni primo de segmine formae.
570   Tertius his addi quoque motus denique possit,
571  Haec reperit nuper quem nostra fagacior aetas,
572  Scilicet exiguum quo se polus ipse per orbem
573  Bis denos uno decerpto volvit in annos,
574  Nunc ad Solis iter propius, nunc

1342   Sic itidem noster, qui circumfunditur, aer
1343  Altior est multo, quam queis reflectere lucem
1344  Quit spatiis: statuunt hos ipsa crepuscula fines,
1345  Quae Solis lux sunt ad lumina nostra repulsa
1346  Corpore ab aerio: brevia, atque fugacia cum sint
1347   Illa, quater denis non plus quam millibus alte
1348  Posse repulsantes inventum attollier auras,

cumulatior illic
1430  Forte sit, in Terram properat phoebeius aer
1431   Avulsus parte haud modica de corpore magno,
1432  Ut rupes de monte, novique fit incola regni.
1433  Nostra dat aura locum celeri; tum densior obstat,
1434  Innectitque moras sensim, cursumque refraenat:
1435  Aura retenta fremens ferviscit, laesaque tristes
1436   It velut in flammas irarum; saepe sed,

1682   Audaci pariter jactu, longeque remittat.
1683  Expertum sic cum nostris rationibus esse
1684  Te rear, atque agili posse undique mente subire,
1685  Effice, ne prorsus temeraria nostra videri
1686  Ars queat, et vano contendere ad ardua nisu.
1687   Quas pote, majores proin exere pectore vires.
1688   Ergo etiam hic Terris Caelum conscende relictis,

2387  Thessalicas et anus splendenti luce potentes
2388  Efficere ut valeant in aves, et in ora ferarum
2389  Converti, et latum deferri nocte per orbem.
2390  Stultita sed nostra sua quia construit artes
2391   Mens magicas, aliquas dum scilicet esse fatetur,
2392  Errorem ex animis tantum haec prudentior aetas
2393  Dispulit, evellens fagis volitantibus alas,

2403  Hinc animos furor omnis inundat, et Evius Evan,
2404  Saevities, et triste odium, et rationis egestas.
2405  In caelum evehimus sic crimina, transferimusque
2406   Nostra, nec, unde ortus ducunt, auctusque, videmus
2407  Illa, neque e medio conamur vellere corde.
2408  Scilicet infontes videamur ut esse, bonique,
2409  Non tamen, ut simus, contendimus: O mala mentis

Nepotes
2490  Semper in humano renovant deliria corde.
2491  Quidnam etenim nostris medium est in rebus, et aequum?
2492  Quae studia inter nos versamus, non ubi multam
2493  Nostra habeat partem vesania consiliorum?
2494  omnibus in rebus virtutem audire, sequique
2495  Semper quis suevit solam, solaque moveri?
2496   Protinus invadit quaedam vis fervida pectus,

contendere vires.
10   Nil dare, quo possint exerceri, est sinere illas
11  Diffluere, et propria fraudari sorte vacantes.
12  Scilicet id volunt Naturae providus Auctor,
13  Ut nostra nunquam cessemus ab utilitate;
14  proinde voluptatem duro immiscere labori
15   Collibuit quandam, quae nos invitet, agatque
16  Ad bona nostra trahens, blando avellatque sopore.

Naturae providus Auctor,
13  Ut nostra nunquam cessemus ab utilitate;
14  proinde voluptatem duro immiscere labori
15   Collibuit quandam, quae nos invitet, agatque
16  Ad bona nostra trahens, blando avellatque sopore.
17  Ergo sagax lassos, defecturosque labore
18  Natura ad requiem vocat, et dulcedine spargit
19  Otia, et insuerto somnos rigat alma lepore:

113  Ni vigilans oculis observes, aspicienda;
114  Ipsaque proin species Lunae haud mutata videtur.
115   At neque vel prorsus si mutaretur, in orbem
116   Visa suum verti, fors multum id denique nostra
117  Referret, colimus qui terram; prosit, et obsit
118  Solis id Lunae Cultoribus; inde tuentur
119  Namque alii tellurem, immotum semper ut astrum
120  Ingens, ni quantum

vertat eadem
306   Perpetuo ad Terram? Proin ut quoque credere possis
307  Perfacile, assimili circum vertigine volvi
308  Saturni, atque Jovis Comites, id lumina quamquam
309  Nostra sibi nequeant supponere, ni Comes unus
310  Saturni, extremo qui desuper ordine perstat,
311   Forte per ambages, genus hoc, rem prodere tentet.
312  Semper, cum proprii venit ad loca certa meatus,

323  Posse oculos; proin ex illa regione latere
324  Ut sit opus nobis frustra inspectantibus astrum.
325  Tum regione loci mutata, corporis ipso
326   Et latere, extemplo sub lumina nostra redibit.
327  At quid Saturnique, Jovisque sequacibus astris
328  Ex aliis porro conjectes, fulgere luce
329  Dum variante vides in partibus orbis eisdem?
330  Forsitan hoc

1174  Conspecta obliqua extremas ratione per oras,
1175  Quidque inaequale est, tegere, aequalique videri
1176  Undique propterea finitam lumine Lunam.
1177   Sic fundi aspertias, si nostra haec aequora recta
1178  Despectes, apparet; at asperitate carere
1179  Creditur extensum circum undique finibus aequis,
1180  Obliqua pelagus si fors ratione tuaris.

1296  Usque adeo in Solem demitti, ut abesset ab ejus
1297   Biscentum spatiis minus, ac nos, impete flammae;
1298  Mille quaterdecies proin partibus acrior illic,
1299  Quam regione hac in nostra, et ferventior esse
1300  Debebat splendor radiorum, quique rubentis
1301  Ferri ad fervorem tam saevas mille caloris
1302   Adjiceret vires, et mille iterumque, iterumque.

Barbigerum est igitur sidus, cum a Sole recedit,
1395  Caudatum, cum tendit in ipsum, denique crines
1396  Fundit, ubi aut tenues curtatur sumus ob auras,
1397   Exiguumque brevis sit ob aestum, aut nostra Cometam
1398  Versatur Solemque inter cum Terra, vel ille
1399  Solem ultra eductus cum paulum de latere uno
1400  Flectit, ut et nobis fiat contraria cauda,
1401  Ceu

proinde vapores,
1500  In nos conversa qui caudae a parte ferantur:
1501  Pingibus educti fors illi corporis ejus,
1502   Aeris aut crassis surgunt regionibus imi.
1503  Sic cum nostra furunt incendia, depopulantque
1504  Annosas sylvas, piceo de cortice fumi
1505  Surgentes, flammas inter lucemque, videntur,
1506  Et nigro clarum conspergunt aera tractu.

1740  Paulum, ex opposita cum fertur parte; fit ergo,
1741  Quod supera docui, gravitas ut utroque locorum
1742   Sit paulo minor in Terram, quam debeat esse.
1743  Id genus est etiam, quod jactant, nostra trahentem
1744  Si maria in Lunam tollantur, cum ciet aestus,
1745  Attolli debere magis, mais usque, trahenti
1746  Accedunt quoniam Lunae sublata,

1770  Vis inter Solem, quodvis et mutua sidus
1771  Vi tanto Terrae in Solem minor esset (at ista
1772   Quam longe condat tenuissima prae gravitate,
1773  Scilicet in Terram, qua nostra hic corpora aguntur!),
1774  Quanto phoebea lux tenuior illius extat
1775  Sideris. Immensum nonne hinc discrimen habebis?
1776  Quandoquidem gravitas si cuncta hic corpora cogit

1775  Sideris. Immensum nonne hinc discrimen habebis?
1776  Quandoquidem gravitas si cuncta hic corpora cogit
1777   Per ter quinque pedes labi, quo tempore vibrat
1778  Vivida sese agitans nostra uno arteria pulsu,
1779  Jam quot erunt anni, quot saecula, mutua queis nos
1780  Haec cum sideribus gravitas compelleret ire
1781  Per ter quinque pedes? Et si contracta fuissent

2413  Num minus exagitet quaedam vis insita mentem,
2414  Et faciat, vitam socialem ut protinus istis
2415  Praeferat? Haud ulla est sociis sine pura voluptas;
2416  Crescunt, cum sociis partimur gaudia nostra,
2417   Curaque dividitur narrata, minusque dolores
2418  Saevire, inque animos incumbere moeror et angor.
2419  Praeterea et laudem, et famam captare, decusque
2420  Unde

2457   Implicat, ut proprias nequeat cognoscere vires.
2458  Nobis hunc tenuem nostrum lustare profecto
2459  Difficile est mundum, et, quid simus, scire; videmus
2460  Caetera, sunt oculis at nostra impervia nostris.
2461  Non ideo tamen est, ut vitae debeat omnis
2462   Cursus sorte regi, et quocumque impellimur, ire.
2463  Vis etiam in nobis (Rationem dicere suemus)

638   Ludentemque videns diversa culpat in acta
639  Innocuum Juvenem mirantem, atque increpat ardens,
640  Fundit et in ventos minitantia verba ferentes.
641  Sic et ab impulsu radii mens nostra viaque
642  Intra oculum celerantem alias determinat oras,
643   Unde putat lucem mitti, non unde movetur
644  Revera, anteriusque, nec ad sua rem loca defert;
645  Plus

748   Vita queat; siquidem si non tam mobilis esset,
749  Non illic ullum corpus, quod nempe movetur,
750  Aspiceremus, ubi est, sed quo fuit ante, profundi
751  Cum radii coepere, loco, qui nostra cientes
752  Lumina percellunt; at lumina si moveantur
753   Nostra, hand hos intra via erit directa, neque ictus
754  Res in eas directus item, ut paulo ante probavi,

quod nempe movetur,
750  Aspiceremus, ubi est, sed quo fuit ante, profundi
751  Cum radii coepere, loco, qui nostra cientes
752  Lumina percellunt; at lumina si moveantur
753   Nostra, hand hos intra via erit directa, neque ictus
754  Res in eas directus item, ut paulo ante probavi,
755  Unde fluunt radii. Conjungi saepe necesse
756  Hunc foret errorem primo, atque excrescere

866  Percipere, illud uti revera extare putemus
867  Tunc, oculis cum subjicimus, digitoque valemus
868   Monstrare extento; teneris quin discit ab annis
869  Cum luce ipsas res mens jungere nostra ciente
870  Sensum, hoc extantum ut rerum certum ese putetur
871  Officium; hinc novitas percellit mira legentes,
872  Corpora, quae fuerint, nec jam sint, posse videri.

meatus.
1120  Verum quam tenuis lux sit, plus prendimus illinc,
1121  Immanique modo tenuatam findimus ultra.
1122  Crescit in immensum sed adhuc quoque nostra profecto
1123   Vis rationis, eum si plumae, sive papyri
1124  Imminuas motum, decima quam parte cieri
1125  Fingebas digiti, donec non posse videri
1126  Id spatium

crescere quantum
1127  Efficies, si pro pluma, tenuique papyro
1128   Res capias tenues multo, nubila, sumos,
1129  Sithoniae aut unde Aurorae deduximus ortus,
1130   Altior hac nostra quae quanto, et tenuior aura est!
1131  Omnia quae tamen haud impulsu lucis aguntur
1132  Per spatium, quod nos sentire aut nosse queamus.
1133   Nunc ea contradens numeris, atque ordine certo

nostri
1700  Signa poli sublatam alte, caeloque locatam
1701  Non procul Andromedae, neque Persei vindicis igne,
1702  Vulgarem, nova si confundere tempora priscis,
1703   Et si nostra in eam transferre inventa liceret
1704  Aetatem, Bereniceo qua vertice crinem
1705  Abstulit ille Conon, caelique in fornice fixit.
1706   Non hic

et laquearibus aureis.
2366  Quam sensu per res inducimur uno,
2367  Bruta ut saecla solent animantur; invertimus omnem
2368   Sic miseri naturam, et nostra haud vivimus arte.
2369  Si quicumque color perfunderet unicus omnes
2370  Undique res, uno si nos et picta colore
2371  Cuncta videremus, quae mundo corpora constant,

2419  Erupisse putant specubus, stygiaque palude.
2420  At suus Aethiopi est color optimus; illinit hic se
2421  Contuso carbone, nigrantior ut sit, eoque
2422  Pulchrior interdum: cum candida nostra tuetur
2423   Ora, Erebi lantos undis nos autumat esse.
2424  Ne tu forte putes poenam his, scelerisque luelam
2425  Esse colorem atrum, neu fastus Cassiopeae

2499  Non abeunte abeat quae lumine, nec veniente
2500  Adveniat, sed non possit sine luce videri.
2501  Et quia naturam distinguere corpora fuco
2502  Sic videt, et credit; distingui nostra colore
2503  Officia, atque artes hominum vult. Purpura vestit
2504  Induperatores: color agmina signat amica,
2505  Atque adversa virum, distantque colore profanis

mole minori.
356  Non hoc corporibus tantum, quae scabra repulsant
357  A sese radios, verum et quae lucida vibrant,
358  Est contingere opus: tuimur cum lampada Solis
359  Nostra colorato defensi lumina vitro,
360  Aequus ubique nitor disco in rutilante videtur.
361  Propterea quae pars prope limbum cernitur aequa
362  In medio positae parti, vi lucis eadem

campis et montibus esse
469  Apparent; proin in Luna maria esse putamus,
470  Esse lacus, camposque, et se volventia campis
471  Flumina; signamus fines, et nomina cuique
472  Nostra damus, regesque novos, nova ponimus illic
473  Imperia. Excoluisse fuit caelestia quondam
474  Quaeis labor, et duram in caelum procul isse per artem,
475  Naturaeve viam reserare et pandere multo

909  Filis, quae rubra sunt; vel contra post geminatos
910  Horum regressus minimus; rubraque ista per orbem
911  Circa oculum duci fila, immotumque meatum
912  circa, quem radii de sole in nostra profusi
913  Lumina conficiunt; circum signabitur arcus
914  Per pluvias nubes rubicundus. Fila per orbem
915  Cum circumduci finges, describier auris
916  Finge etiam

1069  Flexu inclinata. Haec corpuscula grandinis ergo
1070  Cum sita sunt sic nos inter solemque, nitores
1071  Lucis ut ex ipso venientes sole refractos
1072  Introrsum flectant, et nostra ad lumina mittant;
1073  Lucentem ducent circum, claramque coronam
1074  Undique, non vero flexam tamen orbe, sed ovi
1075  Ad speciem accedente, ut

1074  Undique, non vero flexam tamen orbe, sed ovi
1075  Ad speciem accedente, ut terrae obliqua manebit.
1076  Hac quoque nocturnos ornabit Cynthia vultus
1077  Crebrius; haec caeli nimirum nostra carebit
1078  Cum pars luce alia, lucentem ubi cernimus orbem.
1079  Nunc age, cur radiis oculorum ambage refractis
1080  Fiat, uti videamus, et ipsas quatenus intus

1368  Quam sine subsidio tali conspecta fuisset,
1369  Et mage clara, sua mage item distincta figura.
1370  Nam si de puncto radii qui quolibet uno
1371  Fluxerunt, veniant oculorum ad nostra prope aequo
1372  Inter se spatio distantes lumina, ut ipsos
1373  Dein in fundo oculi cogat crystallinus humor,
1374  Distincta a nobis tum percipietur imago.

multo
1421  Mutua jam debent, ut si discedere puncto
1422  Ex illo incipiant prope, ficti ubi conditur ejus
1423  Ora foci, quare tanto plus lumina nostra
1424  Intrabunt rarescentes, seseque ferentes
1425  Oblique, distat mage quanto a lente cavatâ
1426  Lens convexa, focus quam fictus scilicet ipse;
1427  Seu prope

1469  Machina; parvam etenim demonstrat corporis ejus,
1470  Quod tuimur, partem, neque certo hanc limite finit.
1471  Nam rarescentes radiorum e lente cavata
1472  Egressi fasces multi exta lumina nostra
1473  Hinc illinc cecidere, atque in latera omnia circum
1474  Frustra abiere; aliud neque tum jam corporis ejus
1475  Aspicere est, nisi puncta, illi quibus exsiliere,

1702  Huic ratione, tubo quam, jam diximus, arte
1703  Producto; quanquam nimium cum longa fit hujus
1704  Moles, fit nostro pariter male commoda ad usus,
1705  Denique nec pro re tractanda movendaque nostra,
1706  Tantum at iners ad rara velut spectacula moles.
1707  Quid Newtonus in his, quid mensa illa inclyta, rebus
1708  Ingeniumque sagax, naturaeque artibus aptum,

61  Quantum Inventores rerum: benefacta propagant
62  In genus omne hominum; non his gens proficit una,
63  Una brevi non urbs; omnis sed et orbis, et aetas;
64  Vi sine perficiunt, sine turbis gaudia nostra,
65  Multorum neque tristitia grandescere quaerunt;
66  Depressisque aliis non extolluntur, at omnes
67  Extollunt simul, et factis laetarier

1491  Quantumvis vario flexu introgressa feratur.
1492  Propterea lux est inter nos ocyor, ipsa
1493  Quam sit in aetheriis, ad nos dum labitur, oris
1494  A sole et stellis, quoniam plus corpora nostra
1495  Refringunt illam, in regione levissima quam qua est,
1496  Si qua est aura super; nostrumque per aëra primo
1497  Incipiet celerare, parum tamen, ut neque parte

non nisi tactae,
2128  Corpore nempe suo, tactas sensum atque palati
2129  Gignunt: tum sonitum concussas ire per auras
2130  A rebus certum est ad tympana nostra sonoris,
2131  Tympanaque, et nervos sub secreta aure trementes;
2132  Postremo veniunt aurae de rebus odoris
2133  Tenuiter emissae, naresque lacessere pergunt.

Qui visum fieri voluit, quia parvula longe
2138  Corpora, quae seriem lucente a corpore longam
2139  Ducunt, pressa premunt oculos, protentus ut illinc
2140  Comprimeret baculus, rationem nostra ciendi
2141  Lumina consimilem primae invenisse videtur:
2142  Consimilem porro scimus voluisse secundae
2143  Illum, qui lucem consistere dixit in undis
2144  Aetheriis,

2302  Ingenti nigrans Cyclopum dextera versat,
2303  Non aliud jam sit, scintillans massa nisi ignis.
2304  Fors ideo quoque Sol, et caelo ardentia summo
2305  Sidera sunt solido constantia corpore, nostra
2306  Ut tellus, aut praeterea vaga caetera quae sunt
2307  Astra; sed illa suis agitata in partibus intus
2308  Undique vibratae jactent ut lumina lucis.
2309  Ipsa etiam

2390  Ista a materie; nam multis saepe diebus
2391  Vasti in tam valido perstant fervore camini,
2392  Nec subito ut nubes aquilone hic disjiciuntur.
2393  Corpora praeterea, quam nostra, tenaciam ulto
2394  Illa magis si sint, ignes perferre valentes
2395  Aetatem possint longam, neque solvier aestu,
2396  Nam si Sol illic quanto violentior extat,

567  Omnia ditescunt: teneris nutrimur ab annis
568  Sic omnes, queiscumque datum e genere esse animantum,
569  Sic adolescimus, et plena jam aetate vigemus.
570  Inde extare etiam primordia nostra putandum est,
571  Et nostri hinc certam texturam stamina habere.
572  Infoecunda Venus, muliebri misceat aurae
573  Ni se mascula vis; genitales quippe liquores

similes inter se frondes arbore crescunt,
992  Pomaque? quam similes guttae sunt? membra ferarum
993  Quam paria in quovis genere, humanique per omnem
994  Quam non dissimiles terram artus, oraque nostra,
995  Atque intra gerimus quae sub cute, viscera, fibrae,
996  Contextus, positus, motus, sensusque vigentes?
997  Parvaque disseritas, quae rebus proditur istis,

1019  Cum vel adhuc magis exiguo discrimine distent
1020  Inter se, si sint domita igne, solutaque magno,
1021  Et prope conveniant, si, quo licet, usque resolvas;
1022  Si vel adhuc infra nostra delabier arte
1023  Jam liceat, tum quae poterunt minima esse videri.
1024  Ad simplex aliquid descendent, forsan et unum,
1025  Postremo, quod det

1111  Porro, atque hamatis, possint ut nectier una?
1112  Ipsa forent at cur durata elementa, quid ipsos
1113  Efficit et ramos restare, hamosque rigere?
1114  At non haec ratio firmari hinc nostra valebit,
1115  Quod, quaecumque alia est, nullo consistere possit,
1116  Quin quassata ruat, nisu, nec, mutua partes
1117  Corporeae quoniam junctae sunt, esse trahenti

esse, minora
1133  Intervalla ubi sunt, magis et contactibus ipsis
1134  Res ubi continuae; duri plus esse rigoris.
1135  Et quamvis solidae naturae continuatae
1136  Notities nostra consurgat mente, suisque
1137  Corpora particulis tangentibus esse coorta
1138  Credamus subito, percussaque corpora tangi,
1139  Nec non perpetuo

1455  Quaeque sibi, ut nobis nos, possint magna videri.
1456  Hac ratione potes quoque longum dicere quodvis,
1457  Vel breve tempus; idem longum facit esse videri
1458  A nostra numerus mente ingens notitiarum,
1459  Quae sibi succedant, perceptus; at una rapaci
1460  Dum cita mente volat, momentumque efficit unum,
1461  Innumeras aliis animantum in mentibus ire

sic erit ipso
2021  In puncto quidam servandi nisus adeptum,
2022  Qui sit cumque, statum, qui non mutabitur unquam,
2023  Ni quantum vires poscent extrinsecus ipsae;
2024  Nostra et iners sic materies existat, oportet.
2025  Utque duo exagitant cum sese puncta vicissim,
2026  Esse in utroque parem motum, oppositumque necesse est,
2027  Hos ita servabunt agitata, agitantia ritus

exque plicandis
2255  Tenuia perpetuo a magnete fluentia fluctu
2256  Corpora, non opus est nucleum confingere magnum
2257  Sub terra certis se cardinibus glomerantem;
2258  Nostra sine his ratio expediet facile omnia prorsus.
2259  Illa viae tamen, et discrimina multa modorum,
2260  Multorum quae sunt punctorum pro varianti
2261  Inter se positu, certis in tractibus extant

2281  Unde est electris vigor, electrique fruuntur
2282  Corpora quae simili vi, proinde id nomen adepta,
2283  Effert unde niger sua demum robora magnes.
2284  Ingens at spatium, quod et inter corpora nostra est,
2285  Et terrae medium, quod et inter sidera caeli
2286  Errabunda, ipsumque agitantem sidera Solem,
2287  Sola tenet spatium hoc gravitas, et corpora jungit

2580  Haud minus in summa tamen est diversa potestas
2581  Omnibus in punctis, neque sunt discrimina nusquam,
2582  Nulla ut res alii similis sit, parve profecto.
2583  At si nostra viae species, quam diximus ante,
2584  Non ita desineret, gravitatem ut ubique referret
2585  Corradens axem, sed post immensa locorum
2586  Inciperet rursus tranare, axemque secare

2594  Cujusvis; atque alterius sic particula esse
2595  Majoris longe Mundi, sic rursus et alter
2596  Particula alterius, nusquam ut sinire queamus.
2597  Sed nimium tenuis mens est, finitaque nostra,
2598  Ut tantum extendat se, quantum summa Potestas
2599  Cunctarum rerum, Naturaeque alma Creatrix;
2600  Ut videat, fecunda queat quodcumque

excitantur, gratissimae sunt: suaviter nos angunt, ad dolorem, ad misericordiam impellunt, metum denique, ac terrorem summa cum voluptate conjungunt. Quid quod magnitudinem, ordinem, varietatem, qualem frustra in rebus exquirimus, ad nostra desideria suis ipsi imaginibus accomodant, et pene explent illam, cui nunquam facere satis possumus, infinitam animorum cupiditatem. Unde cum admirabilibus eorum artibus detinemur, a communi vitae contagione atque taedio ad quasdam

patrias res etiam ab eorum versibus cognoscimus, regna ac gentes, quibuscum multa nobis communia sunt jura, discimus. Quae quidem omnia et ipsa rerum magnitudine nostros sublimium atque admirabilium appetentes animos valde capiunt, et nostra magnopere intersunt, nosque propius attingunt. Temperatior autem dicendi modus, veritatis nimirum docendae, didascalicis poetis erit adhibendus. Verum, si Epicorum vires eisdem minus conveniunt, non idcirco sui etiam illis comptus

οικονομία grandiorem opinor sonos etiam majores sua sponte protulisse. Verum quot genera hujusmodi sublimium rerum pertractari a Didascalicis possunt, quae ipsis Epicorum argumentis nec admirationis minus habeant, nec nostra minus intersint? Si de virtute atque honestate, si de moribus ac legibus, si de administranda civitate dicere instituent, quae series, quae ubertas orietur rerum magnificentissimarum? Sed si

loci popularem, sed mundi ipsius tanquam ingentis municipii civem agnoscet, quam illum fere poenitebit rerum atque commoditatum omnium, quae angustis nostrarum urbium ac regionum spatiis coarctantur! Quam nihil majus reputabit, nihil quod nostra magis intersit, quam hunc tam ingentem rerum omnium ac tam praeclarum ordinem! Peragrare tum sibi immensos naturae fines videbitur, ac supra hominis fortunam ac vitae conditionem erigi; neque enim annorum brevitate atque

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report