Your search found 2087 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 25-78:

nec unus,
1.12.4  Hoc inter primum, se, reor, ille vocat. 13. COMMENDAT VERONAE SUUM LIBELLUM
1.13.1  Commendo, Verona, tibi, quem nostra libellum
1.13.2  Guarino lusit Calliopea tuo.
1.13.3  Materiae debetur honos, si carmina temnis,
1.13.4  Quae sonat hunc, abs te pagina digna legi est.

1.20.8  Quantum nunc tibi bilis et veneni
1.20.9   Instaret misero gulam tumentem?
1.20.10  Quis fulmen caperet tui furoris?
1.20.11  Quod praeconia nostra si malignus,
1.20.12  In probris tibi computare perges,
1.20.13  Iam te bardum aliter, Ruberte, dicam.

tua haud parvum, mensae praesentia nostrae,
1.27.4  Splendorem, poterit, clare Guarine, dare.
1.27.5  Frenaque ne nostro nimium sint libera ludo,
1.27.6  Neve suum, excedant gaudia nostra, modum,
1.27.7  Illa augusta tui faciet reverentia vultus,
1.27.8  Et gravitas, magno dignaque forma Deo.
1.27.9   Nec tamen inter nos et te iuvenilia quaedam,

voles cultos, Itala testudine, rhythmos,
1.32.6  Ille dabit quales ante Petrarca dedit.
1.32.7  Seu cupies elegos Latia sub lege sonantes,
1.32.8  Sumetur vacuo, pagina nostra, tibi. 33. DE EODEM PAULO ALITER
1.33.1  Saepe suos ignes, veteres cecinere poetae,
1.33.2  Cuilibet et, pro se, Musa diserta

45. DE AMATORE LIBRORUM VETERUM
1.45.1  Sunt quaedam, prope mille, puto, iam scripta per annos,
1.45.2  Docta quidem, sed non et speciosa satis.
1.45.3  Tu tamen illa magis, quam nostra poemata, laudas,
1.45.4  Hos solo quod sint anteriora meis.
1.45.5  Tanta tibi nunc est prisci reverentia saecli,
1.45.6  Tam, senium canos et venerare dies!

saepe locos, verbum transcribis ad unum,
1.54.4  Materia est mecum saepius una tibi.
1.54.5  Non imitari hoc est, laus id, non culpa fuisset,
1.54.6  Hoc est pro scriptis, edere nostra, tuis. 55. IN GRYLLUM
1.55.1  Nec bene, nec vere cum scribas, Grylle, vocari
1.55.2  Non bene, sed vere pseudopoeta

90. AD GALLUM
1.90.1  Praestiteram decimis, nummos tibi mille, Calendis,
1.90.2  Exigo, tu iuras prorsus habere nihil.
1.90.3   Quid nostra? iam redde datum, qui mutua sumpsit,
1.90.4  Is debet, non qui solvere, Galle, potest. 91. AD PROSPERUM
1.91.1  Quod rudis

vita, tuos, quoties contemplor, ocellos,
1.92.2  Sidera me toties bina videre puto;
1.92.3   Sidera sed toto, longe pulcherrima, coelo,
1.92.4  Qualia sunt nitido cum Iove nostra Venus,
1.92.5  Aut inter fixos stellarum Sirius ignes,
1.92.6  Sirius Arcturo si coeunte micet.

Aut Erysichthonia discruciare fame. 149. AD GALLIONEM
1.149.1  Si nec legitimi curas chirographa ligni,
1.149.2  Nec te nostra fides, numina nostra movent,
1.149.3   Securum faxo te praestet idoneus auctor,
1.149.4  An dubitas etiam credere pontifici?

discruciare fame. 149. AD GALLIONEM
1.149.1  Si nec legitimi curas chirographa ligni,
1.149.2  Nec te nostra fides, numina nostra movent,
1.149.3   Securum faxo te praestet idoneus auctor,
1.149.4  An dubitas etiam credere pontifici? 150. AD

Ausoniae sumo virile togae. 156. AD IUSTINAM
1.156.1  Mel, Iustina, meum, mea cara sororcula, quare
1.156.2  Missa remisisti, munera nostra, tibi?
1.156.3  Non ideo misi, quo te corrumpere vellem,
1.156.4  Sit procul a nobis hic, mea vita, furor.
1.156.5  Sed magis ut scires, quam te devotus amarem,

nunc, Michael, exitus ecce probat.
1.164.3   Haesimus, et totis concepimus ossibus ignem.
1.164.4  Concidit et tandem spiritus ille meus.
1.164.5  Cum te dementem dementia nostra vocabat,
1.164.6  Cum mox ridendo tu mihi risus eras.
1.164.7  Quare in amore rudi, doctissimus ipse, sodali,
1.164.8  Consilium, quaeso, confer et auxilium.

cave, ne qua cupis excusatus haberi,
1.180.10  Accuses illa te ratione magis.
1.180.11  Quod Bilbitani rogitavi epigrammata vatis,
1.180.12  Suspecta est, video, nostra iuventa tibi.
1.180.13  Crede, precor, melius! relegi non improba possunt,
1.180.14  Lascivos, oculo praetereunte, modos.
1.180.15  Ille quidem gressu profugo mea castra

fallor digitis, hodie centesima nobis
1.190.10  A te dicta modo est, et puto, quinta salus.
1.190.11  At nobis esset vitam satis una per omnem,
1.190.12  Ut superent Pylios tempora nostra dies.
1.190.13  Dum queror, ecce iterum misero fers, Paule, salutem,
1.190.14  O quam te longe, Paule, valere velim!
1.190.15  Parce, precor, tenero capiti, et crudelia

Oville, tibi. 202. AD ANTONIOLUM PLACIDUM
1.202.1  Marsupium nummo, nummus custode crumena
1.202.2  Indiget; hoc etiam munera nostra probant. 203. IN HODUM
1.203.1  Pomorum genus est, quae turpia, sed bona dicunt,
1.203.2  Tu dici bellus, sed potes, Hode,

surgit,
1.224.6  Vatis Petrarchae sancta quod ossa foves. 225. AD GALEOTTUM PRO DONO QUODAM
1.225.1  Pectora si magnum redolerent nostra Maronem,
1.225.2   Divinusque meo sub corde lateret Homerus,
1.225.3   Et mea centenis resonarent guttura linguis:
1.225.4   Vix, Galeotte, tibi meritas persolvere

meo sub corde lateret Homerus,
1.225.3   Et mea centenis resonarent guttura linguis:
1.225.4   Vix, Galeotte, tibi meritas persolvere grates
1.225.5   Munere pro tali facundia nostra valeret.
1.225.6   Tot tibi sint igitur grates, quot litus harenas,
1.225.7   Tmolus habet vites; maturas Gargara messes,
1.225.8   Dulcis Hymettus apes, vastas Hyrcania

232. MARTINO PHILECTICO
1.232.1  Magna tuis ficis scribis me bella minari!
1.232.2  Nescio quid de me suspicionis habes.
1.232.3  Non vox nostra tibi, non lancea missa duellum
1.232.4  Indixit, pugne nullaque signa dedi.
1.232.5  Si quis avet tecum certamen inire vorandi,
1.232.6  Adversus illi dentibus hostis eas!

vis futui; faciam, sed lege sub illa,
1.252.2  Ut teneas culi, murmura foeda, tui.
1.252.3   Spondes; non equidem credo, nisi pignora ponas;
1.252.4  Sed nec sic credit mentula nostra tamen. 253. IN LUCIAM EANDEM
1.253.1  Dum iuvenes poppysma rogant, tu, Lucia, nasum
1.253.2  Inspicis, et quantum prominet

ventrem ventri, femori femur, ora labellis
1.255.2  Conserui, et cunno mentula delituit,
1.255.3   Principio cunctas vincis lasciva puellas,
1.255.4  Nequitiae, et cedit nostra libido, tuae.
1.255.5   Amplexus hederas superant, et basia conchas,
1.255.6  Nec deest officio, dextera, lingua, natis.
1.255.7   Postquam effusa tibi est nimium festiva

age cum dominam terrarum intraveris urbem,
1.256.8  Ne mea Lethaeis, nomina trade, vadis.
1.256.9  Esto memor Musae, quae te cecinitque canetque,
1.256.10  Succurrant animo, munera nostra, tuo. 257. IN UGONEM
1.257.1  Divitior cum sim, cum sim te iunior, Ugo,
1.257.2  Sanguinis et clari nobilitate prior,

stratas, Phryne meretricula, Thebas,
1.266.4  Dum peritur multis, candida forma, procis,
1.266.5  Risit Vitisator, contra at Tirynthius heros;
1.266.6  Nunc, inquit, vere moenia nostra jacent. 267. DE POMPEIO MAGNO
1.267.1  Magnus, magnorum modo maximus ille Quiritum,
1.267.2  Nuper habens aras, nunc caret et

digna suo est. 284. VENUS AD PALLADEM
1.284.1  Tu quid me Venerem Iovis edita vertice virgo,
1.284.2  Laedis? et arripiens praemia nostra tumes?
1.284.3   Esto memor quod me, frondenti nuper in Ida,
1.284.4  Non te, formosam censuit ipse Paris.
1.284.5  Hasta tua est et parma; meum, Tritonia, malum,

aethereas divus cum scanderet arces,
1.290.2  Iuppiter ad Superos, talia dicta dedit:
1.290.3  Nec pontus, rerum dominos, nec terra, Quirites,
1.290.4  Iam capit, en etiam sidera nostra petunt! 291. DE EODEM
1.291.1  Aeternum magni, Deus, obstrue lumen Olympi,
1.291.2  Arces custodi, Iuppiter, aethereas.

defendere dogma perseveras;
1.306.17  Dii talem tibi dent beatitatem! 307. IN MARCUM
1.307.1  Tempora, Marce, soles praeponere nostra vetustis;
1.307.2  Adiicis hoc etiam qua ratione putes.
1.307.3   Nunc, inquis, media nemo iam nocte salutat
1.307.4  Astutum portans irrequietus ave,

meis, olim mea dicta, Pelasgis,
1.308.4  Te duce nunc Latiis, en patuere, viris!
1.308.5   Quid, consanguinei quod sunt, interpres et auctor?
1.308.6  Possidet et geminum, Graecia nostra,
1.308.7   decus? Scriptores alios, ipsi vertere Quirites,
1.308.8  At me, gentili munere, Roma legit. 309. DE

1.321.7  O dulces lyricos et elegantes
1.321.8  Ac plenos salis et facetiarum!
1.321.9  Hos nobis dedit ille corrigendos?
1.321.10  Hos lima putat indigere nostra?
1.321.11  Tam sunt iudicio meo politi,
1.321.12  Tam belli, ut merito politiores
1.321.13  Ac bellos magis edidisse nullum

pocula certant,
1.352.2  Non sunt bella minus, sed pretiosa minus. 353. LAUDAT NICOLAUM PEROTTUM
1.353.1  Mittere laurigero tentabam nostra Perotto
1.353.2  Carmina, cum domino sic ait ipse liber:
1.353.3   Inspice quid facias, doctissimus ille novorum
1.353.4  Dicitur, et priscis non minor esse viris.

tua id solum de pietate venit.
1.359.3   Nil ego promerui, tibi quippe alienus, et ante
1.359.4  Ignotus; tu me vis tamen esse tuum.
1.359.5  Tu legis et laudas, tu carmina nostra tueris,
1.359.6  Tu patrio externum solus amore foves.
1.359.7  Nec satis est quod me, ipse pia complectere cura,
1.359.8  Ut veniam tota clarus in urbe, facis.

est voluisse, satis. 407. AD EUNDEM
2.46.1  Perfusam rutilo, pateram tibi mittimus, auro,
2.46.2  Aspice quam praestent munera nostra, tuis!
2.46.3   Ex hac materia, vellem tua vasa fuissent,
2.46.4  Fracta licet quererer, non tamen abnuerem.
2.46.5  At tu non ullis, obnoxia dona, ruinis,

3.1.3  Talis cum Iano tabula Galeottus in una,
3.1.4  Spirat inabruptae nodus amicitiae.
3.1.5  Quas, Mantegna, igitur tanto pro munere grates,
3.1.6  Quasve canet laudes, nostra Thalia, tibi?
3.1.7  Tu facis ut nostri vivant in saecula vultus,
3.1.8  Quamvis amborum corpora terra tegat.
3.1.9  Tu facis, immensus cum nos disterminet orbis,

quota gestorum pars est memorata Quiritum?
3.3.180  Cantatis longe plura canenda vacant.
3.3.181  Forte minus te prisca iuvant; nova multa dabuntur,
3.3.182  Saecula sunt claris nostra referta viris.
3.3.183  Rex Alfonsus adest; sunt quos Malatesta propago
3.3.184  Edidit; est Princeps, Mutina clara, tuus.
3.3.185  Seditiosa

materiam domus haec celeberrima praebet,
3.3.206  Sive velis Martem dicere, sive togam.
3.3.207  At desunt vires numeris, nec credere sese
3.3.208  Audet tam vasto nostra carina salo!
3.3.209  Solve ratem, curret; nervos intende, valebunt;
3.3.210  Inceptis aderit Calliopea tuis.
3.3.211  Quid tamen ingenio valeas, bene

chelys ipsa probabat,
3.3.228  Et pharetra, et lauro nexa virente coma.
3.3.229  Hos ad te incomtos monuit me scribere versus,
3.3.230  Excipe tu placido, carmina nostra, sinu. 4. IANUS PANNONIUS TITO VESPASIANO STROZZAE
3.4.1  Dicite, quae sacro mittam responsa poetae,
3.4.2  Pierides; vestri

3.4.29  Nam semper cura nitar studiosius omni,
3.4.30  Laudibus inveniar ne minor esse tuis.
3.4.31  Aut si non dabitur proprio clarescere versu,
3.4.32  Nostra satis per te fama perennis erit.
3.4.33  Vivus apud vivos memorabile nomen habebo,
3.4.34  Mortuus a sera posteritate legar.

3.5.39  Ipse ego contineo conantem erumpere vocem,
3.5.40  Ne qua blandiri me tibi parte putes.
3.5.41  At tu cum molli velox genetrice Cupido,
3.5.42  Figite de nostra nulla tropaea fuga.
3.5.43  Quod cessi, haud ideo laetos agitate triumphos,
3.5.44  Nec vestros currus florea serta tegant.
3.5.45  Non me captivum, sed amicum ex hoste

respondit, spernuntur dona, November,
3.13.20  Si suibus glandes, ligna ministro focis.
3.13.21  Pauca December ad haec certe festiva profatur:
3.13.22  Horreo, sed genio frigora nostra calent.
3.13.23  Post hunc ambiguo proclamat gutture Ianus,
3.13.24  Continuas aevi se renovare vices.
3.13.25  Ultimus antiquis certo a purgamine dictus,

patriam, matrem cum fratre reliqui,
3.16.10  Et potui lacrimas tum retinere meas,
3.16.11  Quas modo non possum te digrediente tenere.
3.16.12  Aspice, quam fletu lumina nostra madent!
3.16.13  Cum ferus Aeacides notis seductus ab antris
3.16.14  Intravit falso Scythia tecta dolo,
3.16.15  Non adeo abreptum doluit Patroclum Achilles,

Non adeo abreptum doluit Patroclum Achilles,
3.16.16  Cui fuerat summa iunctus amicitia;
3.16.17  Non mihi consuetae veniunt in carmine vires;
3.16.18  Mutescet longo nostra dolore chelys.
3.16.19  Te flebunt nostrae lugubri carmine Musae,
3.16.20  Te flebit posita noster Apollo lyra.
3.16.21  Multa mea pro te mactabitur hostia dextra,

3.19.34  Sit licet antiqua nobilis historia.
3.19.35  Ipse Epaminondas, Pelopidas ipse peribit,
3.19.36  Parva est Romanis fama futura viris.
3.19.37  Nostra secuturos acuent exempla nepotes,
3.19.38  Caetera non magnae nomina laudis erunt.
3.19.39   Sed cum tot latae dirimant confinia terrae,
3.19.40  Quis venit ex ista fructus

3.19.77  Sit tibi propitius cum divis omnibus aether,
3.19.78  Sit pro collatis gratia magna bonis!
3.19.79  Te celebres nostrae fiunt praecone Camoenae,
3.19.80  Per te nostra satis Musa favoris habet.
3.19.81  At quae pro meritis referam tibi commoda tantis?
3.19.82  Unica pro rebus reddere verba pudet;
3.19.83  Reddere verba pudet, sed verba

3.20.3  Iam prope litorei tetigit sol brachia cancri,
3.20.4  Sentit et Icarium, fervida terra, canem.
3.20.5  Tolle sitim; saevis tulerat Langia Pelasgis,
3.20.6  Quae nostra exurit pectora, tolle sitim.
3.20.7  Sic tibi magna parens alimenta aeterna ministret,
3.20.8  Sic nunquam vena pauperiore fluas!
3.20.9  En semel, en iterum, quos ferrea

24. DE APRO ET CERVO
4.4.1  Quantum Iunoni Tegee, Calydonve Dianae,
4.4.2  Dicitur Aetolis progenuisse iugis;
4.4.3  Tantum nostra suem fudit pagana iuventus,
4.4.4  Vix capiunt vastam, stridula plaustra, feram.
4.4.5  Haec Meleagreo poterat procumbere ferro,
4.4.6  Haec erat Herculea, bellua digna,

4.5.5  Sive illam Libyco longe deprensus in aestu,
4.5.6  Sive Lycaonio sidere pressus agam.
4.5.7  Nam quoties agilis sese converterit annus,
4.5.8  Nostra recrudescet tempore plaga suo,
4.5.9  Admonitus plangam, pietas renovabit honorem,
4.5.10  Moesta pius tumulo munera reddet honos.
4.5.11  Atra dies, Nonas, sequeris quae

vero nimium nobis infense December,
4.5.24  Cur toties in me perfida bella moves?
4.5.25  Nonne semel, rapto tibi me laesisse Guarino
4.5.26  Sat foret? en iterum vulnera nostra novas!
4.5.27  Ultime bis senis rapidi de fratribus, anni,
4.5.28  Invidiose viris, invidiose Deis!
4.5.29  Tu damno lucis nocturnas porrigis horas,

bene, curantes, fert nova plaga, manus.
4.5.55  Sed, puto, maius habent vulnus mea pectora, quam quod
4.5.56  Vel diuturna queat consolidare dies.
4.5.57   Quodsi cui nostra haec pietas culpanda videtur,
4.5.58  Ceu muliebre animi debilioris opus:
4.5.59  Is certe ignorat naturae iura potentis.
4.5.60  Ignorat veterum tot pia facta virum.

stimulat victum bella novare pudor.
4.7.35  Danubium rursus, collecto milite, transit,
4.7.36  Rursus et ingenti caede repulsus abit.
4.7.37  Hic ego turpe ratus tantummodo nostra tueri,
4.7.38  Nec rerum oblata commoditate frui;
4.7.39  Continuo hostiles, transcendo laetus, in agros,
4.7.40  It comes a tergo Luctus, et ante Pavor.

4.7.80  Nec dabimus lentae, tempora longa morae.
4.7.81  Nam simul asstrictas Zephyrus relegaverit undas,
4.7.82  Fuderit et molli gramina prima solo;
4.7.83  Nostra virens iterum tentoria campus habebit,
4.7.84  Forsitan auxilium cetera turba feret.
4.7.85  Ut tamen ipse refers, nemo est sub tegmine coeli,
4.7.86  Qui studeat nostris

odistis, removete cruenta latronum
4.8.82  Agmina, sacrilegos, tollite mille viros.
4.8.83  Me servate, precor, Phoebi pia sacra colentem,
4.8.84  Dum saltem in lucem carmina nostra volant.
4.8.85  Plurima sunt nobis, summam poscentia limam,
4.8.86  Sunt quae dimidia parte parata manent.
4.8.87  Si vos ingenium, si florida tangeret aetas,

4.12.165  Magne Deum genitor, tantos qui fusus in artus,
4.12.166  Vitali hoc ingens, flamine corpus alis;
4.12.167  Qui propria humanas dignatus imagine mentes,
4.12.168  Nostra ad cognatos, erigis ora, polos;
4.12.169  Nonne semel stabili, mundum tu, pace ligasti?
4.12.170  Iam tum, pulchra rudi, cum data forma chao est?
4.12.171  Frigida ne

a solio, sic prior ipse, suo:
4.15.41  Ecquid coelicolae vestros spectatis alumnos?
4.15.42  Cernitis humanum, quo ruat usque, genus?
4.15.43  Quem tandem inveniet nostra haec patientia finem?
4.15.44  Aut haec ducemus quam toleranda diu?
4.15.45  Quis iam virtuti locus est toto orbe relictus?
4.15.46  Quis toto sceleri non

norunt, nec coelo vivere credunt,
4.15.60  Aut quenquam aetherei sceptra tenere poli.
4.15.61  Fulmina contemnunt, poenas et Tartara rident,
4.15.62  Et quisquam in terris Numina nostra colat?
4.15.63  Heu! genus ingratum, nostra sub imagine cretum
4.15.64  Poenitet, e facili compositumque luto.
4.15.65  Nonne mare, et terras, quemque ipsi habitamus,

quenquam aetherei sceptra tenere poli.
4.15.61  Fulmina contemnunt, poenas et Tartara rident,
4.15.62  Et quisquam in terris Numina nostra colat?
4.15.63  Heu! genus ingratum, nostra sub imagine cretum
4.15.64  Poenitet, e facili compositumque luto.
4.15.65  Nonne mare, et terras, quemque ipsi habitamus, Olympum,
4.15.66  E nihilo nostrae constituere

praebuimus regni post omnia nostri,
4.15.74  Atque huius socios iussimus esse poli.
4.15.75  Illi autem elati imperio, rebusque, secundis,
4.15.76  Vertere in cladem, munera nostra, suam.
4.15.77  Segnitie, mollique animos deperdere luxu
4.15.78  Coepere et miris degenerare modis.
4.15.79  Sed neque destitimus carum praestare parentem,

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report