Your search found 2990 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 767-924:

Hos non esse deos, sed prorsus demonas ipsos,
Quorum homines capti iam pridem fraudibus errant
Vix numeranda suis uenerantes numina uotis.
Ergo Iudaicę primus moderamina gentis Saul rex
1.25   Ciso natus Saul et regni sceptra tenebat,
Non recto officio nixus nec legibus ęquis, Samuel propheta
Quum Samuel uates dictis mordacibus illum

Exuperat tenebras cum laudum lumine uirtus.
Hęc effatus abit moestum tristemque relinquens
Iam Saulem et multa perculsum pectora cura.
At quia continuo tali pro crimine poena
1.40   Non inflicta fuit, iussus rex perdere gentem
Amalechitarum, rursum mandata reliquit,
Rursum iussa dei temnens seruauit Agagum,
Victor commisso captum certamine regem,
Illius armentis etiam pecorique pepercit.
1.45   Ergo

trahitur, geminas distentus utrinque
Laxat se in partes. Subitum scissura fragorem
Increpuit causamque dedit magis apta loquendi Samuel
1.65   Fatidico uati: "Sic, sic" ait "ipse deum rex,
Quem dederat quondam, sceptri tibi scindet honorem,
Impositusque tuo solio dominabitur alter
Te melior multaque super uirtute ferendus."
Rex metuens commissa palam trepidusque fatetur
1.70  

1.65   Fatidico uati: "Sic, sic" ait "ipse deum rex,
Quem dederat quondam, sceptri tibi scindet honorem,
Impositusque tuo solio dominabitur alter
Te melior multaque super uirtute ferendus."
Rex metuens commissa palam trepidusque fatetur
1.70   Submissoque genu diuinum numen adorat
Ignoscique sibi poscit ueniamque precatur.
Captiuum interea produci mandat Agagum Agagus rex

Rex metuens commissa palam trepidusque fatetur
1.70   Submissoque genu diuinum numen adorat
Ignoscique sibi poscit ueniamque precatur.
Captiuum interea produci mandat Agagum Agagus rex interficitur
Coram se Samuel fatisque potentibus actus
In frusta educto discidit protinus ense.
1.75   Corruit in terram fuso miseranda cruore
Victima deque suo disectis corpore membris

Obstupuit mentemque rubor turbauit et ora.
Haud multum mansere metus; sibi redditus ille Dauid respondet
Hęc demum responsa dedit: "Tua iussa capessam.
1.220   Quem me cunque uoles fieri, rex inclyte, talis
Esse uolo, tibi me totum do, dedico totum,
Insanum sanumque sequar pariterque iuuabo,
Quicquid deinde meę uires artesque ualebunt.
Seu res uisa lyram fuerit seu poscere ferrum,

Excepit iuuenes, custodum concita turba
1.265   Admirata nouos habitus, noua tela uirorum,
Vnde, rogat, ueniant aut quid uenere petitum.
Illi hęc confessi subeunt penetrale superbum Rex Saul
Atque micans auro. Soliis hic pręses eburnis
Sederat, Oebalio pulchre uelatus amictu,
1.270   Aurea sceptra tenens. Canum caput aurea circum
Stabat perstringens oculos fulgore corona.

1.275   Nobilis astabat. Fratres, ubi tale tribunal
Accessisse datum, pariter ceruicibus omnes
In terram pronis et aperto uertice adorant. Fratres Dauidis ad Saulem
"O rex magne, tui sumus" aiunt "fida clientis
(Si nescis) Iessei nos pignora Bethlemitę,
1.280   Dauidis fratres, tibi quem dimittere iussus
Ille quidem non parua suę solatia uitę
Paruit aspernans. Puerum concede

Nosque loco illius teneas. Hoc poscimus omnes.
Hoc genitor Iesseus uotis petit omnibus unum.
1.285   Permitte, ut gregibus pręsit, robustior ętas
Illum bello habilem donec tibi reddat et armis.
Suspensa rex mente stetit, dimitteret unum
Incertus puerum, tribus his ad bella receptis
(Bella autem magno feruebant horrida motu),
1.290   Anne recusatis solum retineret apud se
Dauidem. Tanto solum complexus amore est.

excesserat annos.
Nuncius interea regis perfertur ad aures
Hostilem turmam latis descendere campis
Iamque Palestinas acies pallare per omnem
1.300   Iudeę regionis humum. Mora nulla, paratam
Rex Saul ipse suam profudit ab urbe phalangem. Saul processit ad pugnam
It peditum pilata manus gladioque iuuentus
Ancipiti succincta latus. Pars ferre sagittas
Ithyreosque arcus, pars

Ithyreosque arcus, pars molles uertere fundas,
1.305   Non molles ut agant saxis stridentibus ictus.
Inde ruunt equitum directis cursibus alę
Puluereamque ciet pulsu leuis ungula nubem.
Has inter medius graditur rex ipse cohortes
Et festinantes moderatur uoce maniplos.
1.310   Martius hunc sonipes tectum fulgentibus armis
Sublimemque uehit terrens hinnitibus auras
Atque citatorum sinuosa uolumina crurum

qui cernere ferro
Et conferre manum secum audet, colle relicto
Deuolet, ut medio peragantur pręlia campo.
1.330   Vnius iam cęde uiri si uictor abibit
Iudeę miles, populo dominetur utrique
Rex Saul; oppresso si uicerit hoste Golias,
Turba Palestinę concędat Saulica genti.
Talia uociferans, ualido correpta lacerto
1.335   Tela quatit toruisque oculis et fronte minatur.
Corporis huic habitus, cubitos qui

illo,
1.395   Quo uoluit certare, loco, turbatus in iram
Exit et ad regem prompto sermone profatur: Dauid ad Saulem
"Psaltes ante tuus, pugilem nunc offero dextram,
Inclyte rex, ne se iactet temerarius ille
Iam uicisse omnes exclamans nemine uicto.
1.400   Est animus conferre manum, superumque fauente
Numine Getheum sternet mea dextra Goliam,
Ipse meis si me permittis sortibus uti."

1.400   Est animus conferre manum, superumque fauente
Numine Getheum sternet mea dextra Goliam,
Ipse meis si me permittis sortibus uti."
Obstupuere omnes iuuenili in corpore tantum
Esse animi. Rex ipse oculos defixit in illum
1.405   Admirans. Dubitat, ne sit fiducia maior
Viribus ista suis inconsultusque iuuentę
Et rationis egens in aperta pericula cursus, Saul Dauidi

Iam fore pręsenti notum sęcloque futuro.
1.445   "Atque istud tam turpis" ait "foedique timoris
Dedecus effugiet, quod uobis obiicit hostis,
Quum demum uicto uos gloria certa sequetur."
Talibus instanti rex tandem cęssit et arma
Apta dedit: phrameam, ferratum tegmen et hastam
1.450   Et nitidam puro galeam clypeumque metallo.
His tamen abiectis abiit Iesseia proles
Arrepto tantum nodosę stipite quercus.

factum excusat. Lib. II Inter Dauidem et Ionatham amicicia
Ingenti excepit rex Saul Dauida fauore
Accumulatque bonis. Ionathas quoque, regia proles,
Amplecti hunc unum fraterno coepit amore,
Officiis animoque colens super omnia fido.
2.5   Ęquali Dauid studio flagrabat in illum,

forte tenebat)
Torsit in aduersos uultus atque ora sonantis.
2.80   Sed declinato Dauid bene providus ictu
Proiectaque cheli suspectam deserit aulam
Et fugiens odium uitat capitale tyranni.
Sed rex cassa uidens primę molimina fraudis,
Inde dolos alios meditans, cęlare cruentam
2.85   Nititur inuidiam mentitę nomine pacis.
Placatos pręfert uultus Dauide uocato
Et dextram dextra tangens sic ore profatur:

Non detrecto quidem; quascunque lacessere gentes
Iusseris, ipse tui Dauidis primus in illas
Stringetur gladius. Generosior ista Merobes
2.120   Connubia accipiat. Satis est mihi gratia pacis,
Quam pręstas, o rex. Habeo nil charius illa."
Sic fatur Dauid nec adhuc expertus amoris
Lasciui stimulos, pugnas tractare uoluptas
Illi maior erat. Studiis mens dedita belli
2.125   Non poterat molles Veneris admittere lusus.

Agmineque infesto properans Acharonis ad agrum
Castra inimica uidet. Tunc firmat signa parumper
Hortaturque suos: "Socii, confidite," dixit
2.180   "Vicimus. Hos etenim, quos contra stare uidetis,
Iussit rex Superum uestris delerier armis.
Qui iubet, hic uobis dabit, ut pręstare queatis.
Tantum animis opus est et iam rata fata sequentur." Dauid uictor
Dixit et aduersos telum contorsit

Ionathas ad Saulem
Atque his alloquitur dictis: "Certissima, salue,
Spesque salusque tui populi! Quis, quęso, tuarum
Esse potest laudum cupidus magis atque decoris,
2.380   O rex, prole tua? Quare tibi dicere cogor
Quicquid obesse rear splendori nominis usquam,
O pater alme, tui. Communis gloria tecum,
Communis tua culpa mihi. Nunc ergo rogatum
Te uenio obtestans: Dauidem perdere

Incolumi hoc, fines urbesque lacessere bello
2.395   Insidiisque tuas. Quem si patiare perire,
Mutatas uereor reuoluto cardine sortes
Et conuersa retro fata indignata referri."
Sic fatur Ionathas, et rex placatus in ipsum
Dauidem iurat se nullas deinde nocendi
2.400   Illi intensurum fraudes, nihil amplius esse,
Quod sibi formidet: conspectum horrescere regis
Desistat, notos inter numerandus amicos.

2.405   Securus latebris Dauid post terga relictis
Regia festino gradiens pede limina scandit
Erectosque gradus surgentis ad ęthera tecti.
Tum Ionatha comitante petit fulgentia Saulis
Atria. Rex illum placido satis accipit ore
2.410   Atque data dextra charum sibi tempore in omni
Iam fore promittit promissaque foedere sancit, nota
Instabili tamen ista fide. Nam dira phrenesis

fuerant euertere Iabin,
Vicit Amonitas, ut turmas fuderit acres
Amalechitarum, quum regem cępit Agagum.
2.450   Plura etiam dicturus erat, sed percitus igne Saul in Dauidem
Rex Saul inuidię, Dauidis nomine laudem
Ipse suam uinci cernens, exarsit in iras
Feruidus et raptum magno conamine pilum
Torsit in aduersum cantantis pectus, at ille
2.455   In latus accliuo uitauit corpore telum.

Obsequor, infenso pater infert iurgia uultu.
Quumque animum premat hęc angustia, nescio quo me
Conuertam. Sed quis prohibet depromere uerum?
2.495   A me dimissum nunquam Dauida negabo.
Si mea non ueniam pietas, rex magne, meretur,
Foemineo saltem miserans ignosce fauori.
Ille minax stricto nuper mihi dixerat ense:
'Si me non tacita emittas secretaque serues
2.500   Quęrentesque dolo fallas, mea dextera letho

ferro.
Haud penitus misera me fungi sorte putabo,
Si modo morte mea pręcedam fata mariti."
His dictis languere furor, mitescere mentis
2.525   Coeperat ira recens. Tacitus tamen inde recessit
Rex Saul alterius subiens penetrale cubilis,
Vt fessam curis mentem requiete foueret.
Ipsa suos repetit festina Michola penates,
Suspenso sed adhuc animo meditansque periclum
2.530   Coniugis et dirum patris immanemque

3.60   Dum celeratur iter, veluti quum sole calenti
Sturnorum nubes supereuolat acta sonoris
Vocibus agricolę, fructus ne fertilis agri
Lędat Amyneam rostris carpentibus uuam.
Rex Saul, ut sacrum celeri pede contigit Aioth,
3.65   Primus sistit equum, primus descendit ab illo,
Post regem reliqui. (Mirum!) ruiturus in omnes
Qui mox uisus erat, placatur protinus, ipsum
Pręsentem mitis Dauidem

abisse
Ad solenne sacrum Bethlemi forte futurum.
Hoc a se precibus multum obnixeque rogantem
Impetrasse suis atque hęc conuiuia festa,
Absens quum fuerit, penitus seruare nequisse.
3.165   Tunc rex iratus respexit lumine toruo Saul ad Ionatham
In Ionatham clamans: "Quid me, mea spuria proles
Et non uera, tuis uafre uis ludere dictis?
Mene latere putas, quantum tu diligis ipsum

mensas,
Ni consessorum consurgens turba repente
Tam dirum prohibere nefas conata fuisset,
3.210   Supplicibus blandisque patri clamoribus obstans.
Inuitus tenuit, quem iam librauerat, ictum
Rex Saul. Ille lares cursu properante paternos
Linquens ora metu post se pallentia torsit
Atque uno tantum seruo comitatus adiuit
3.215   Proxima Dauidis latebris loca signaque monstrat
Certa fugę, quę se iam dixerat

tenentem,
Sceptra inimica pię Solymarum aduersaque genti.
3.305   Tunc uiso Dauide quidem Getheia turba
"Hiccine" dixerunt "est Dauid, sępe choreis
Cantatus lętis, quum tota theatra sonarent:
Rex Saul armatus bellando corpora letho
Mille dedit, plus ipse decem dux milia Dauid!"
3.310   His ille auditis animo suspensus et hęrens Comparatio
Extitit. Vt canibus subito fera cincta

3.325   Ambabus manibus diuersos ędere gestus,
Diuersos pedibus. Quicquid dementia cogit
Desipere insanos, timor hoc Dauida coegit
Inter Getheos Achi spectante tyranno. Achis rex
Talia qui tetrica temnens spectacula fronte
3.330   "Quid mihi laruatum hunc hominem penetralibus istis
Induxistis", ait, "quem non resipiscere tota
Phocidos Anticyrę faceret purgamine silua,

complere ualebant
Centenum (sic fama) quater. Fiducia uires
Vicerat atque animi tanto ductore uigebant.
3.370   His comitatus adit Masphatę moenia sedis
Et Moabitarum tali rogat ore tyrannum:
"Rex, inimica tibi fugientes uenimus arma.
Nam Saul ipse, tui uastator maximus agri,
Nos quoque de patriis insontes sedibus egit,
3.375   Actos insequitur bello mortemque minatur.
Nunc fidei committo tuę commendoque

obsonia iunxit
Armaque porrexit cęso sublata Golię.
3.420   Talibus ille igitur donatus rebus abiuit.
Inde ego discedens celeri pede castra petiui,
Vt tibi deferrem, ne rerum nescius esses."
Rex nimis indignans accersere protinus ipsum
Pontificem cunctosque iubet, qui sacra litabant
3.425   Ante aras Nobę. Pariter uenere uocati. Saul sacerdotes Nobę perdere iubet
Et rex continuo

Rex nimis indignans accersere protinus ipsum
Pontificem cunctosque iubet, qui sacra litabant
3.425   Ante aras Nobę. Pariter uenere uocati. Saul sacerdotes Nobę perdere iubet
Et rex continuo "Quas ob res, Achimelece,
Coniurastis" ait "me contra tuque tuique
Cum Dauide simul, cui uictum atque arma dedistis,
Pro quo sancta dei placastis numina uotis
3.430   Supplicibus cantuque precum sacrisque

Achimelech sacerdos ad Saulem
At tamen intrepida respondit uoce sacerdos.
Pręstabant audacem animum sine crimine mores
Mensque dicata deo finique propinqua senectus.
"O rex, ista quidem Dauidis crimina nobis
3.440   Ignorata latent. Quicquid subuenimus illi,
Officium pręstare tibi reputauimus omnes,
Quum gener esse tuus cunctis sciretur et esset
Autor sępe tui superato ex hoste

Nam cui tu natam dederas, nos panibus illum
Iuuimus et primo quem tu dignatus honore es,
Militię statuens ductorem, huic arma negare
3.450   Duximus esse nefas aliquidue optare sinistrum.
Si quicquam posthac tibi, rex, deliquerit ille, nota
Nescimus. Venia est dignus, qui nescius errat.
Ignoscas igitur, quando est ignoscere dignum.
Credidimus generumque tuum turmęque tuorum
3.455  

ille, nota
Nescimus. Venia est dignus, qui nescius errat.
Ignoscas igitur, quando est ignoscere dignum.
Credidimus generumque tuum turmęque tuorum
3.455   Pręfectum tibi, rex, ex omni parte fidelem,
Acceptum charumque tibi, tua iussa secutum
Officiisque parem, quę te pręstante recepit.
Nostra quibus si forte uoles conferre, uidebis
Esse illis collata nihil. Sin poena parata

est
3.460   Vlla operi nostro, me spectat mulcta. Quid isti
Peccarunt, qui me solum de rebus agundis
Consultant semperque omnes mea iussa facessunt?
Esse meum crimen fateor, si crimen habetur,
Rex, iuuisse tuos (nam sic ego rebar) amicos." Saul
3.465   Effera mens Saulis nulla ratione mouetur,
Vt quicquam coepta desistere uellet ab ira
Aut uerbis pręstare fidem. "Nil

succumbere morti
Quam maculare suas illorum sanguine dextras. Doech impius
Solus barbaricę damnatus crimine Doech
Impietatis ait: "Quid multorum arma requiris,
O rex? Ecce tuus quam fido pectore Doech
3.485   Scit seruire tibi, facto testabitur isto."
Nec mora, districtum crebris rotat ictibus ensem,
Nunc hunc, nunc illum, lethali uulnere cunctos
Sternit humi. Riui currunt per

carmine numen,
4.80   Sępe tuas onerans cęsis animalibus aras,
Da seruo responsa tuo, maneamne Ceillę
An fugiam, totis quoniam modo uiribus illam
Oppugnare parat fractisque euertere muris
Rex Saul iratus nostroque infensus honori."
4.85   Tunc delapsa polo mortales contigit aures
Vox diuina monens: "Terra decedere ab ista
Ne tardes, Dauid. Si manseris, ipse Ceillam
Obsidione premet Cisides, te simul

Suspirans Ionathas, flens Dauid mansit in illo,
4.115   Quo sese iunxere, loco, pręsentia quippe
Ambos reddebat lętos, absentia moestos.
Ziphei Prodidit interea gens impia Zipheorum
Dauidis latebras Sauli, "Rex inclyte," dicunt
"En nostris sedere locis Dauidque cohorsque,
4.120   En iuga summa tenent nemorosę rupis Achilę.
Illo si totum pariter conuerteris agmen,
In manibus tunc illa tuis tibi tradere castra

agmen,
In manibus tunc illa tuis tibi tradere castra
Spondemus, capto quo iam Dauide quiescas."
Hęc postquam promissa, suis ęqualia uotis, Saul
4.125   Rex Saul audisset, lęto sic rettulit ore:
"Summas, Ziphei, uestro pro munere grates
Non ingratus ago uobis, habeo quoque summas,
Quod tam solicito mea uota fauore iuuatis.
Ite modo, quocunque solo consederit

deserta
Post Iesimutheos fines deserta Maonis,
4.140   Altorum nemorum generosi montis, habebant.
Id referunt regi post explorata reuersi
Ziphei loca multa quidem regionis opimę.
Rex uero subito collecto milite campos
Transgressus, montem peruenit ad usque Maonem
4.145   Instructaque acie coepit conscendere collem,
Ipsum cum sociis qui tunc Dauida tenebat.
Cui iam nulla fugę fuerat uia, nulla

gratia casu.
4.175   Ipse deo grates egit pro munere Dauid Petra diuidens dicta
Et soluit sua uota libens. Locus inde salutis
Disiungentis habet felicia nomina Petrę,
Rex Superum miserans quoniam disiunxit utrosque:
Istos, ne pereant, illos, ne sanguine fratrum
4.180   Inficiant dextras atque hoc se crimine damnent.
Ergo nocere tibi nequando possit iniquus,
Iustitiam serua, recti ne

4.195   Ad loca tuta ferens Engadi, balsama raro
Hic ubi odore fragrant et acuta cuspide lignis
Incisis manant diuini unguenta liquoris.
Iamque Palestinis tota regione fugatis
Rex Saul et pręda depulso ex hoste redempta
4.200   Quęsitum Dauida redit tria milia secum
Israhelitarum bello non segnia ducens.
Engadi penetrat, montana atque auia quęque
Scrutatur uallesque cauas saltusque

animum submissę uoce loquellę.
Ergo illum intento gradiens clamore uocauit
Atque ex aduerso spectantem pronus adorans Dauid ad Saulem
4.240   Blandius affatur: "Quid me, rex magne, benignam
Dans delatorum uerbis mendacibus aurem,
Persequeris censesque tuum tam credulus hostem?
Proptereaque meę laqueos intendere uitę,
Heu, nunquam cessas et aperto quęrere bello,

nunc elata manus tibi monstrat et offert.
Ac perpende simul, siquid molitur iniquum,
Siquid agit prauum tuus hic post talia seruus.
Quem tu quam iustis disperdere niteris armis.
Is qui cuncta uidet. Superum rex, ipse uidebit.
4.255   Ipse boreę mentis tutor uindexque malignę." Saul
Obstupuit mutilata uidens sua tegmina limbo
Cisides animumque pium miratur in illo,
Insidiatori

Tela cyphumque simul, capiti quę proxima regis
Sopiti steterant. Domini custodia quem sic
5.170   Delectet, mortis poenas est pendere dignus." Saul placatur
Agnouit uocem iam rex Dauidis et idem
Commotus pietate uiri, qui parcere uitę
Insidiatoris toties quam cęde nocere
Maluit, "Heus" inquit "nunquid Iesseia proles
5.175   Et meus es Dauid?" Cui statim reddidit ille:

Quę sit, quęso, odii? Pacem promittis, et arma
Importuna moues. Data nobis foedera frangis,
5.180   Fracta dolo sarcire paras. Ostendis amicum
Fronte palam, sęuum seruas in cordibus hostem.
Quis furor hic, o rex? Ignoscas, talia fari
Compellit me quippe dolor, tibi semper honori
Quum fuerim, quum nostra tuos euerterit hostes
5.185   Dextra. Palestinę memorant mea gesta phalanges
Nec mihi se cęssisse negant, certamen

Fecerat ante fidem, faciat nunc hasta cyphusque,
Pręda thoro sublata tuo, distenta sopore
5.200   In quo membra tenens proflabas pectore somnum,
Quum nemo, qui non altum dormiret, adesset."
Confusus rex mente fuit, quo crimina posset
Expurgare, nihil sibi cernens esse relictum. Saul respondet
Mox "Peccaui." inquit "Veniam da, quęso, fatenti.
5.205   Multa mei leuitas animi me traxit, inique

Hactenus euasi cęlestis munere regis.
Nonne mihi melius procul hinc discedere et oras
5.240   Alterius regni sedesque subire remotas,
Vt, quum Iudeos extremi limitis agros
Excessisse sciet me rex, mihi bella mouere
Et mea scrutari tandem uestigia cesset?" Summum mane
Phosphorus Eoo pręcurrere coeperat orbe
5.245   Solis equos rutilasque faces prodire monebat
Ore

Saul
Et discat patriis Cisides quem expulit oris,
Cisides tuus atque meus iam cognitus hostis." Sicelechus urbs data Dauidi
5.275   Annuit oranti rex illi. Tunc Sichelecum
Extremis positam concessit finibus arcem.
Transtulit ergo illo rex Dauid seque suosque.
Hinc Syrię uicos Gethsurum et germine Gezram
Foecundam multo et sterilem pomis Amalechum

tuus atque meus iam cognitus hostis." Sicelechus urbs data Dauidi
5.275   Annuit oranti rex illi. Tunc Sichelecum
Extremis positam concessit finibus arcem.
Transtulit ergo illo rex Dauid seque suosque.
Hinc Syrię uicos Gethsurum et germine Gezram
Foecundam multo et sterilem pomis Amalechum
5.280   Prędari solitus, gentis loca nota prophanę.
Auertens armenta boum pecudumque rudentum

5.310   Se telis animisque paret pręstantibus ultro
Exiliumque tuum tandem seu uindicet armis,
Seu cupiat lethum pulchra pro laude pacisci." Dauid respondet
"Lętor," Dauid ait, "rex regum maxime, lętor,
Quod mihi, quam cupii, sit nunc oblata potestas
5.315   Monstrandi, quantum possit mea dextera bello,
Debeat et quantum tibi uirtus nostra fidesque.
Immo referre reor grates magis esse decorum

patentes
Per campos, lentis non multum passibus ibant.
Peruentum est ad plana Sunę finesque Sebastę.
Hic tandem fixis libuit considere castris. Saul
5.340   Rex Saul ipse etiam secum mouet arma, coactis
Israhelitarum legionibus. Omnia feruent
Armatis hominum turbis. Nunc spargitur agmen
Promptius incedens et nunc glomeratur in unum,

Aduersante tibi. Venit fatale tuarum
Excidium rerum. Regnandi iura dabuntur
Illi, quem tu odiis agitasti sępe nefandis,
Dauidi Saulisque domus priuata dolebit.
5.445   Hoc mea uenturum tibi, rex, predixerat olim
Mens afflata deo, cuius tu spernere iussa
Ausus es, indulgens genti inconcessa prophanę
Amalechitarum. Sed nequaquam tibi parcent
Arma Palestinę, quę iam fugis, impia gentis.

Deficientem animam reparato ut corpore serues.
Infirmis titubas pedibus ieiunus et horrens
Stare nequis rectus. Reuocent obsonia uires
Ista tuas tandem. ut sanus tua castra reuisas."
5.475   Rex autem, moerore graui confectus, ab ore
Reppulit oblatas notę dulcedinis offas
Decreuitque mori. Precibus uix deinde suorum
Mens est mota uiri. Mutauit quippe rogatus
Propositum lethi porrectaque prandia

pungere coepit
Inuidię stimulus. Non ęqua mente ferebant
Pręponi externos et quam se pluris haberi. Achis duces inuident Dauidi
6.20   "Quidnam" aiunt "uelit ista cohors, rex inclyte, tecum
Hebreę plebis, recutiti et copia uulgi?" —
"Nunquid nescitis bello Dauida probatum"
Achis ait "Saulisque ducem, mox nostra secutum
Signa diu fidumque mihi multumque superbo

adire
Et certare simul. Quis enim confidere tuto
6.30   Iudeis poterit, Iudeis bella mouendo?
Suspicio est igitur, ne, dum miscebimus arma
Atque tuum contra connixi stabimus hostem,
Iste suis, o rex, te primum sauciet armis
Atque hinc nostra sequens discindat uulnere terga.
6.35   Quicquid erit, notum minus ecce pauescimus hostem nota
Quam fidei socium suspectę. Fictus amicus

Huc cum coniugibus se contulit ille duabus.
7.15   Inde suos socios diuersa per oppida misit,
Subdita tunc illi, modo quam memorauimus, urbi.
Illuc Iuda tribus properans conuenit ad ipsum Dauid rex
Iesseiden regemque uolens de more salutat
In solioque locat sacroque perungit odore
7.20   Purpureaque super contectum ueste coronat.
Iamque auro radiare caput sublime sedentis
Coeperat et

Haud temnenda quidem. Lęti rediere suoque
Legati referunt, fuerant quę gesta, tyranno
Ordine quęque suo largitaque munera promunt Regis liberalitas
7.70   In medium. Socios ea rex partitur in omnes,
Ex opibus nihil esse suum regnique bonorum,
Hoc unum dicens, ut cunctis imperet unus,
Velle sibi proprium, se cętera cędere plebi. Auaritia

quintus, proles noua matris Abithę,
Sextus Hietramus, genitrix quem protulit Egla.
Tot natos totidem Dauidi Hebrone dedere
Vxores grauidam soluentes partubus aluum.
7.210   Quumque alias transferre tribus rex magnus Olympi
Ad pia Iesseidę Dauidis regna pararet, Abnerus
Contigit, ut Veneris stimulis Abnerus adactus
Iret in amplexum Resphę, charissima quondam
Quę

Sic epulata diu sessorum turba, remotis Abnerus ad Dauidem
Exurgunt mensis, sed adhuc Dauide sedente
Incipit Abnerus: "Grates tibi soluere dignas
7.290   Quis potis est, o rex? Porro, quod possumus, hoc est:
Nos et nostra modo tibi subdimus. Insuper ibo
Inducamque tribus tua iam sub sceptra fideles,
Omnibus ut pręsis, superas qui uiribus omnes
Corporis atque animi, cui cęlum

Cum spoliis prędaque redit, delatus in urbem.
7.305   Audiit Abnerum blande cum rege locutum
Excessisse recens curaque accensus acerba Ioabus ad regem
Exclamat: "Quęnam te, rex, fiducia fecit
Incolumem sinere ire tuis ex ędibus hostem?
Hanc Abnerus enim quare penetrauerat urbem?
7.310   Nonne uolens dare uerba tibi? Tum discere, quicquid
Ipse agites rerum, quantos concire paratus

Moliris. Quibus inspectis ad tuta recessit."
Hęc fatus regi, coepit secreta Ioabus
Voluere consilia. Emisit, qui nomine regis
7.315   Abnerum reuocet dicens superesse, quod illi
Dicere secreto rex uellet. Nescius ergo
Ille Ioabinę fraudis, regressus in urbem Abnerum perimit Ioabus
Venit. At exceptum lęto satis ore salutat
Seque arcana loqui simulauit uelle Ioabus

Indeque semotum confodit. Corruit illic
Accepto incautus transfixa per ilia ferro,
Non uictus uirtute uiri, sed fraude nefanda
Infidę mentis cordisque ad iniqua maligni.
Hoc immane scelus quum rex audisset, iniqua
7.325   Mente tulit gemituque graui de corde uoluto, Dauid maledicit Ioabum
Moestus ait: "Testor diuumque hominumque parentem
Me regnumque meum commissi criminis huius

Pulla ueste caput tectus, suspiria ducit
Humentes tergens oculos. Hoc cętera plebes
Ore habituque simul regem comitatur euntem.
Atque ubi depositum tumulo texere cadauer,
7.345   Plebs iterat fletum, lachrymis rex infit obortis:
"Nunc, Abnere, iaces uultu seductus amico
Infidaque fide. Tamen hoc solamen habeto:
Non tibi uincla manus strinxerunt, ferrea suras
Non tetigit compes. Pręstantis militis instar

illo
Conuento promunt manibus disecta cruentis
Ora palam. Simul "Ecce" aiunt "caput Isbosethi
7.385   Afferimus, nostro dudum mucrone recisum,
Qui tuus hostis erat, cuius mens emula regni,
O rex magne, tui te pellere sedibus istis
Tentabat, nunc bella ciens, nunc fraudibus utens,
Vt te sublato tribulum quoque sceptra tuorum
7.390   Arriperet solus. Sed qui tibi regna parauit
Tradere tota deus, Saulem iam

sumus, cognato sanguine fratres
Censendi pariter? Quare consensibus omnes
Te paribus petimus poscentes, omnibus unus
Vt pręsis regnique regas totius habenas.
Israhelitarum tibi certe sceptra deum rex
7.435   Decernit dicens: 'Bethlema natus in urbe,
Ipse meum populum Dauid tueatur et ipse
Pręsideat cunctis, ipsi mea dextra fauebit'
Hinc tecum fidei stabilis modo foedus inimus
Omnes uno

Liber VIII
ARGVMENTVM Regum lib. II, cap. V. Hiramus, rex Tyri, misit Dauidi materiam ad regiam ędificandam. Dauid accipit adhuc alias uxores. Palestinos superat in Raphidin. Iterum uenientes eos ibidem cecidit. VI. Reduxit arcam a Palestinis redditam. Oza labentem

esset templum. VIII. Dauid concidit Palestinos. A Moabitis exegit tributum. Fregit Adadeserum, Sobę regem. Equos eius subneruauit. Fregit Syros fecitque tributarios. Cum spoliis Adadeseri rediit Hierosolymam. Thou, rex Emath, gratulatur ei de uictoria aduersus Adadeserum. Vastauit Idumeos. Ioab erat dux militum. Lib.

gratulatur ei de uictoria aduersus Adadeserum. Vastauit Idumeos. Ioab erat dux militum. Lib. VIII
Rex fuit Hiramus Tyrię memorabilis aulę.
Diuitiis armisque potens. Virtusque decusque
Huic notum Dauidis erat. Talemque fideli
Conciliare sibi properabat foedere amicum
8.5   Atque illi Solymis iam regia tecta

data sacra fuere
Bethsamę primum, Gabaonis ciuibus inde,
Aminadabus ubi sua iam sub tecta sacerdos
Intulit illa, pio semper ueneratus honore.
Huc igitur ueniens multa comitante caterua
8.185   Rex Dauid penitusque lares ingressus honestos,
Submissa regem cęli ceruice salutat
Cantatisque deo psalmis exegit, ut arcam
Inde ferat secum. Sublatam curribus altis
Quum traherent tauri per florea rura

Inde ferat secum. Sublatam curribus altis
Quum traherent tauri per florea rura iugales
8.190   Et regerent illos Haio simul Ozaque fratres,
Pontificis magni pia proles Aminadabi,
Ante arcam rex ipse simul, simul agmina regis
Ędebant omnes solemnia cantica diuum
Atque hominum domino, pulsando barbita plectris,
8.195   Cymbala tenta manu, sufflatis cornua buccis.
Tum bifores calamos tenuique canore

8.220   Donec peruolitans tantorum fama bonorum
Iudeę regionis humum conscendit in ędes
Iesseidę regis mentemque illius amore
Illexit sacri iam intra sua septa locandi.
Ergo transacto rex temporis orbe trimestri
8.225   Obededona petit. Sustollitur arca Leuitis
Portaturque humeris populo plaudente simulque Dauid ludit ante arcam
Vestibus in niueis ędente tripudia rege

uxori cum lęta fronte Micholę.
Illa aduentantem moesto satis excipit ore Michol arguit regem
8.260   Atque his aggreditur petulantibus improba dictis:
"Anne tibi laudi fuit, o rex, saltibus istum
Expendisse diem scurrarum more togaque
Seruili tectum discurrere teque uideri
Esse unum uili de coetu mancipiorum,
8.265   Qui populum regis imperio, qui sceptra potentis

8.355   Ęstimet aut possit dignas tibi reddere grates?
Humanas meritis superat tua gratia uires:
Quicquid agam, minus est illo, quod debeo. Tu nos
Ante omnes populos, ante omnes ponere gentes,
O rex omnipotens, uoluisti. Dicimur inde
8.360   Plebs populusque tuus. Tua quondam dextera fortis
Oppressit Pharaona ferum. Dum perdere ferro
Nos properat sęuus, uasta perit obrutus unda,
Vnda, tuo populo quę fundo

pubes
Herbam uicta dedit. Vectigal magna Damascus
8.450   Pendere mox coepit, nimio compulsa timore
Illius, euentus cui prospera fata secundos
Omnibus in bellis pariter pręstare solebant.
Rex uero ingentem numerum tulit Adadesero
Ęris et argenti, spoliatis urbibus eius,
8.455   Vna Beroth quarum uocitata est, altera Bethe. Thous rex gratulatur Dauidi
Nobilis Emathi Thous rex

Omnibus in bellis pariter pręstare solebant.
Rex uero ingentem numerum tulit Adadesero
Ęris et argenti, spoliatis urbibus eius,
8.455   Vna Beroth quarum uocitata est, altera Bethe. Thous rex gratulatur Dauidi
Nobilis Emathi Thous rex Adadesero
Hostis erat. Postquam uictum resciuit ab armis
Israhelitanis, Ioramum mittere natum
Curauit regi Dauidi, lętus ut ipsi
8.460   Victori

Rex uero ingentem numerum tulit Adadesero
Ęris et argenti, spoliatis urbibus eius,
8.455   Vna Beroth quarum uocitata est, altera Bethe. Thous rex gratulatur Dauidi
Nobilis Emathi Thous rex Adadesero
Hostis erat. Postquam uictum resciuit ab armis
Israhelitanis, Ioramum mittere natum
Curauit regi Dauidi, lętus ut ipsi
8.460   Victori laudes meritas et munera ferret.
Obtulit

(lib.) II, cap. IX. Dauid Ionathę filio Miphiboseto agros auitos concessit et ipsum mensę suę participem fecit. Sibam seruum cum filiis terram illius colere iussit. X. Anon, Amonitarum rex, male accepit legatos Dauidis. Ioab fudit illius conducticios Syros. Dauid quoque Syros Adadeseri fregit. Sobabum militię principem interfecit. XI. Ioabus uastat fines Amonitarum. Obsidet Rabbam. Dauid

Hierosolymam redit. Lib. VIIII
Saulis erat seruus tunc illic nomine Siba.
Hunc accersitum rex percunctatus, an ullus
Esset adhuc ipsa Saulis de gente superstes,
Cui conferre aliquid posset modo muneris ipse,
9.5   Ingratus ne quippe foret, protectus amici
Excubiis Ionathę. Quanuis iniuria Saulis

9.15   Curarentque suas pariter perducere in ędis.
Huc ubi uenisset, tanti pręsentia regis
Terruit expauidum; prono prolabitur ore
Atque pedum plantis hęrens tremebundus adorat.
Surgere mox iusso rex inquit: "Miphibosete, Dauid ad illum
9.20   Ne timeas! En ipse tui probitate parentis
Et meritis motus Ionathę, te sistere iussi
Me coram. Multum nanque ipse obnoxius illi,

Incertis pręstare fidem? Sed discite tandem,
9.85   Quam praue Hannoni talis uecordia cessit,
Quam meruit magnas indigna iniuria poenas
Vlciscente Deo! Facinus peruenit ad aures
Iesseidę regis. Tunc rex redeuntibus ipsis
Mandat legatis, maneant Hiericuntis in urbe,
9.90   Donec barba genas excrescens uestiat ambas,
Ne deformato notis occurrere uultu
Plus pudeat uisisque magis tristentur amicis.

Foedat adulterio. Quę quum sub nocte redisset
Ad talamum stuprata suum, se sensit ab illo
Concepisse nouum commixto semine foetum. Vrias Bersabes maritus
Rettulit hoc regi. Tunc rex, cęlare prophanum
9.205   Solicitus facinus, reuocari mandat Vriam
Ad se quam primum a castris ualloque Ioabi. Dauid ad eum
Huic, postquam uenisset, ait: "Bone miles Vria,

meorum
9.210   Et quo sit spes nostra loco. Quis denique finis
Pugnandi uobis Rabbę sub moenibus altis?"
Ast illi inter se dum talia uerba uicissim
Euoluunt, prono successit uesper Olympo.
Tunc rex, ut fessum corpus iam curet Vrias
9.215   Inuisatque suos et se soletur in illis,
Iussit et ambrosias post ipsum mittier escas
Mandat, ut his rabidam postquam satiarit orexim,
Dimissos repetat chara cum coniuge

Et tu me nostris uis nunc succedere tectis,
9.245   His ut susceptus conuiuia festa frequentem
Et satur in plumis iaceam et complexibus utar
Molliter uxoris? Per te, tibi iuro, tuamque,
Quam pręferre meę soleo, rex magne, salutem,
Hoc me facturum nunquam, nisi copia nostrę
9.250   Quum ueniet gentis, uicta certamine Rabba
Et tibi subiecta, si tunc mihi uita superstes
Fiet, ut hoc tanto possim gaudere triumpho."

Hoc me facturum nunquam, nisi copia nostrę
9.250   Quum ueniet gentis, uicta certamine Rabba
Et tibi subiecta, si tunc mihi uita superstes
Fiet, ut hoc tanto possim gaudere triumpho."
Postquam rex uidit cunctos hac parte suasus
In cassum cęssisse suos, compellit Vriam
9.255   Illo etiam perstare die secumque morari,
Hunc uino superare ratus, quo largius ille
Hausto, mente magis captus, magis appetat ipsam

cęllisque quieuit in imis.
Nec prius inde pedem somno uinoque sepultus Mane
Extulit, exortus quam Sol de finibus orbis
Eoi montes radiis percussit Iberos.
9.270   Conatus rex ipse dolens uanescere tantos,
Aggreditur crudele nefas: dimisit Vriam,
Vt iam castra petat, ferat et diploma Ioabo Dauid Vriam cędi exponi iubet
His intus uerbis conscriptum:

9.295   Hos quoque tunc contra certans Ętheus Vrias
Oppetiit potiusque mori decreuit in armis
Quam per probra fugę turpem seruare salutem.
Atque hęc lęta parum fatisque peracta sinistris,
Inclyte rex, tibi me iussit narrare Ioabus,
9.300   Moestus et ipse quidem tali se strage suorum,
Et rogat, an iubeas Rabbam obsidione leuare
An sperare tuę mage fata fauentia sorti."
Ingemuit rex ipse suę dispendia gentis,

Inclyte rex, tibi me iussit narrare Ioabus,
9.300   Moestus et ipse quidem tali se strage suorum,
Et rogat, an iubeas Rabbam obsidione leuare
An sperare tuę mage fata fauentia sorti."
Ingemuit rex ipse suę dispendia gentis,
At tamen optata miseri nece lętus Vrię Dauid ad Ioabum
9.305   "Vade" ait "atque duci referas mea dicta Ioabo:
Ista, Ioabe, tuum frangat committere

Arguat ut regem, mandat. Petit ille penates
Sydereos et regis adit penetrale superbum Nathan propheta ad Dauidem
9.330   Hisque illum aggreditur dictis: "Inquiro probatum,
O rex, iudicium: Gregis unus diues ouilis
Extitit ante alios armentorumque redundans.
Alter erat pauper, cui nummus nullus in arca,
Nulla pecus ruri, nisi mitis ouicula tantum,
9.335   Ipsi chara nimis. Peregrinum diues

Demissis animis, multo funestius illum
Iam pueri audita doliturum morte putabant.
Nemo ita uenturum non crederet, et tamen hęc res
Euenit pręter cunctorum spemque fidemque.
9.395   Nam quum musantem rex cerneret ire tumultum
Et crebris uacuas ędis resonare susurris,
Vocibus insolitis motus quęsiuit, an ęger
Vita functus erat. Vita dixere gementes
Defunctum famuli. Tunc ille afflicta leuauit

Tormentis concussa ruunt rimisque fatiscunt.
Pars cecidit muri, patet hac ingressus in urbem,
Sed tibi seruatur capiendę gloria Rabbę,
Vt uirtute tua potius superata feratur
9.445   Quam pugna ductuque meo." Rex milite multo
Armatus uenit, primo capit impete Rabbam.
Vrbs opibus uiduata suis, simulachra deorum
Deturbata solo. Post hęc captiua iuuentus
Vinclo pręssa graui. Sonat ingens undique planctus

X
ARGVMENTVM Regum lib. II cap XIII. Ammon, Dauidis filius, uitiat Thamar, Absalonis sororem. Rex moleste fert. Absalon uocatum Ammonem in conuiuio interimit. Fugiens uenit in Gessur. XIIII. Ioab per mulierem Thecuitem placato rege reduxit eum in Hierusalem, ubi ille per biennium uitauit conspectum regis. Ioabi

in conuiuio interimit. Fugiens uenit in Gessur. XIIII. Ioab per mulierem Thecuitem placato rege reduxit eum in Hierusalem, ubi ille per biennium uitauit conspectum regis. Ioabi messem incendit. Rex exoratus Absalonem ad se uenientem osculatur. XV. Absalon affectat regnum. Dauid fugit. Cliuum oliuarum flens ascendit. Chusum misit, ut iungatur Absaloni et Achitophelis consiliis obstet.

incendia flammas.
Sic indignati fratris grauis ira latebat,
10.125   Donec seruato se promere tempore coepit.
Venit et ad regem uulgato crimine rumor
Atque illum multo tristem moerore repleuit.
Rex tamen Ammonem nec uerbis carpsit amaris,
Nedum supplicio post tanta piacula digno.
10.130   Vsque adeo magno semper dilexit amore
Ille Ammona suum, sibi primo germine natum.
Ast odisse fuit satius. Fortasse paterno

Germani insidiis et fraudibus Absalonis.
Ille quidem, memori uiolatę probra sororis
Mente tenens, non est uiuum discedere passus
Criminis autorem, pransum potumque peremit.
In reliquis moderare tuo, rex magne, dolori."
10.205   Vix ea fatus erat, summa speculator ab arce
Aduentare uiros exclamat, peruia montis
Ingressos properare gradum factisque propinquis
Constitit esse ipsos, Ionadabus dixerat ante

Quos esse incolumes, pręsagę lumine mentis
10.210   Nondum uisa sciens. Postquam uenere, peremptum
Lugentes fratrem moestis clamoribus ędes
Implerunt. Magnos agit omnis curia fletus,
Atria lamentis resonant. Rex ipse dolorem
Vincere conatus siccis perstabat ocellis.
10.215   Mox uictus lachrymis profusis ora rigauit
Ipse etiam natique dedit pro morte querelas.
Funereque exacto luctum de more diebus

Atque ignosce mihi, simul ipsi ignosce Ioabo.
Si meus offendit te quicquam sermo, coegit
10.305   Suggerere hunc pietas, me dicere cura sequendi
Ipsius imperium, per quem tua castra reguntur."
Dimissa Thecuite pius rex ipse uocato
Hęc mandata dabat ductori forte Ioabo: Dauid ad Ioabum, ut Absalonem reuocet
"Ecce, Ioabe, tuis cędens, charissime, uotis,
10.310   Compressi posuique animos, reuocetur ut ipse

uotis,
10.310   Compressi posuique animos, reuocetur ut ipse
Absalon, admitto." Vultu lętante Ioabus
Atque solo fixis genibus persoluere grates
Solicitus fatur: "Multum tibi debeo, Dauid,
Rex uirtute potens, clarus pietate fideque,
10.315   Quod me militię primo dignaris honore,
Nec minus in reduci tibi debeo, maxime, nato,
Absalone tuo. Voti nunc compos in illo
Quod permittis agam." Surgens penetrauit

Votum pro reditu Gessura fingit ab urbe
Iuxta primorum soluendum marmora patrum,
Hebronę tumulata iacent ubi corpora sancta
Adę atque Abrahę simul Isachique Iacobique
10.410   Vxorumque una. Rex illi cęssit, ut iret
Offerretque deo promissa et debita sacra,
Esse nefas dicens, quod recte uouimus, illud
Reddere nolle deo. Tunc Hebronam ille profectus
Cum bis centeno peruenit milite. Postquam

Horrebant uariis uenientum ad moenia magnę
Hebronę. Iuueni tanto magis Absaloni
10.435   Iam conquirendi creuit fiducia regni.
Nuncius ad regem tantos deferre paratus
Solicitus uenit. Verbis rex territus eius
Et secum recolens Nathani dicta prophetę,
Cum quibus ille fuit dudum mala multa minatus
10.440   Cognata de gente sibi, decreuit ab armis
Abstinere modo iussitque recedere secum

Absalon. Ergo abeas et me sine fata subire
Crimine digna meo." Sic fatus protinus ora Etheus respondet
Perfudit lachrymis. Cui sic respondit Etheus:
10.470   "Dimisi patrios quondam, rex magne, penates
Te propter. Nunquid qui tecum prospera cępi
Hactenus, aduersa nunc pressum sorte relinquam?
Sed, peragat quodcunque uelit fortuna, sequemur
Te tergumque tuum, quoquo te uerteris, omnes.

Absalon transit Iordanem. Amasam pręficit exercitui. Castrametatur in Galad. Dauid auxilia accipit a regibus Amonitarum. XVIII. Constituit tribunos Ioabum, Abisam et Etheum. Hi direxerunt aciem aduersus Absalonem. Rex in oppido remansit. Commisso proelio Absaloniani cęduntur. Ipse Absalon fugiens per capillos implicatur et confoditur. Rex audita uictoria lugere coepit Absalonis necem. XIX. Omnibus qui cum Absalone fuerant

XVIII. Constituit tribunos Ioabum, Abisam et Etheum. Hi direxerunt aciem aduersus Absalonem. Rex in oppido remansit. Commisso proelio Absaloniani cęduntur. Ipse Absalon fugiens per capillos implicatur et confoditur. Rex audita uictoria lugere coepit Absalonis necem. XIX. Omnibus qui cum Absalone fuerant pepercit. Amasam eius ducem Ioabi collegam fecit.

de grege pellis,
Bis centum rubidi panes uuęque manipli
Centeni passę, centeni denique scirpi,
Inserti siccis dulcique sapore mariscis.
11.15  Talia dona ferens "Hęc" inquit "munera seruus,
Rex uenerande, tuus tibi pauper porrigo Siba.
Plura daturus eram, si fors mihi plura dedisset.
Res angusta domi largis affectibus obstat,
Sit uoluisse satis." Postquam rex omnia uultu
11.20  Accepit placido, "Donis

dona ferens "Hęc" inquit "munera seruus,
Rex uenerande, tuus tibi pauper porrigo Siba.
Plura daturus eram, si fors mihi plura dedisset.
Res angusta domi largis affectibus obstat,
Sit uoluisse satis." Postquam rex omnia uultu
11.20  Accepit placido, "Donis iocundior" inquit
"Es mihi, Siba, tuis, animum dum penso fidelem
Solicitumque mei. Sed dic, ubi natus amici
Est nostri Ionathę, cui seruis, Miphibosetus?"

Deserui fugique procul tua signa secutus.
Malo mori tecum quam uiuens corda fouere
A regnis aliena tuis." Sic lingua locuta est
Perfida, plena dolis. Dictis quoque credulus istis,
11.35  Exardens odio rex dixit: "Miphiboseti nota
Quę fuerant, iubeo tua sint!" Proh semper iniquum
Mentis iudicium! Delato crimine quenquam
Vnius damnare fide nullamque tuendi
Sese uelle reo

istam
Mercedem meruere doli fraudesque nefandę
Fallacis famuli. Scelerati pręmia facti
Siba ferens, lętus sanctam remeauit ad urbem. Dauid patitur maledicta Semei
11.45   Rex inde abscedens Baurinum uenit in agrum.
A Bauri egressus Saulina stirpe superbus
Geriades Semeus, de montis rupe propinqua
Contra Dauidem lapides torquere furendo
Coepit et hunc ipsum contenta carpere uoce:

alis Abisas ad regem
Pręstantum uirtute uirum. Tunc fortis Abisas
Ad regem conuersus ait: "Quonam usque procaci
11.60  In te latrabit lingua canis ille nefandus,
Optime rex? Sine me, petulantia protinus ora
Hoc cędam gladio!" Sic dicens porrigit ensis
Ad capulum dextram, Semeum quoque lumine toruo
Suspexit. Sed enim miti sermone minacem Rex respondit

Optime rex? Sine me, petulantia protinus ora
Hoc cędam gladio!" Sic dicens porrigit ensis
Ad capulum dextram, Semeum quoque lumine toruo
Suspexit. Sed enim miti sermone minacem Rex respondit
11.65   Rex cohibere uirum conatus "Desine" dixit
"Velle illum punire hominem. Fortasse iubente
Hęc maledicta deo nobis nunc ingerit audax,
Et quis iussa dei reprenderit? Ecce parauit

protinus ora
Hoc cędam gladio!" Sic dicens porrigit ensis
Ad capulum dextram, Semeum quoque lumine toruo
Suspexit. Sed enim miti sermone minacem Rex respondit
11.65   Rex cohibere uirum conatus "Desine" dixit
"Velle illum punire hominem. Fortasse iubente
Hęc maledicta deo nobis nunc ingerit audax,
Et quis iussa dei reprenderit? Ecce parauit
In me bella meus nimium crudelia natus,

adiere locos siluamque uirentem:
11.80  Illic compositis curarunt corpora castris.
Absalon interea media stetit urbe superbus. Chusus ad Absalonem
Ad quem Chusus ait: "Salue, rex inclyte, salue!" Absalon ad illum
Ast ille admirans: "Cur non Dauida secutus,
Chuse, tuum fueris, tam semper deditus illi?"
11.85  Respondit Chusus: "Meus est rex, Absalon, ille,

Ad quem Chusus ait: "Salue, rex inclyte, salue!" Absalon ad illum
Ast ille admirans: "Cur non Dauida secutus,
Chuse, tuum fueris, tam semper deditus illi?"
11.85  Respondit Chusus: "Meus est rex, Absalon, ille,
Quem deus elegit, quem plebs populusque probauit
Israhelitanus. Chusus quoque seruiet ipsi.
Obsequiosus eram regi, nunc regis alumno
Obsequiosus ero. Fas est, ut regis amicis

Cędendo redeunt Solymarum moenia uersus,
Hi quoque de puteo surgentes iam modo coeptam
Tendunt ire uiam pariter castrisque recepti
Rem sibi commissam Dauidi ex ordine pandunt
11.200  Persuadentque fugam. Iussit rex signa mouere
Sub noctis tenebris, Iordanis protinus amne
Transmisso sese festinans sistit in urbe. Vrbs Castra
Castra fuit nomen munitę moenibus urbi,
Illic cum tota sedit

rex signa mouere
Sub noctis tenebris, Iordanis protinus amne
Transmisso sese festinans sistit in urbe. Vrbs Castra
Castra fuit nomen munitę moenibus urbi,
Illic cum tota sedit rex ipse cohorte.
11.205  Achitophel uero, postquam sua spreta uideret Achitophel se suspendit
Consilia et Chusum quam se iam pluris haberi,
Immani affectus rabie impatiensque doloris,

Stabunt incolumes spes omni tempore nostrę,
11.250  Nunquam lapsa cadet populi fiducia, Dauid,
Te saluo. Quanuis modo nos superauerit hostis,
Rursum collecta pugnabimus undique gente,
Inuictus dum uiuis eris." Rex talibus ergo
Assensit tandem dictis atque urbe resedit.
11.255  Tunc solio ad portas innixus stabat eburno,
Quando per has totę sese effudere phalanges: Dauidis exercitus

abires
Bis quinque argenti. Lumbos argentea zona
Cingeret inde tuos."—"Haud tanti dona, Ioabe,"
Respondit "sunt hęc, ut nostra regia proles
Occumbat dextra. Nunquid non talia nobis
11.300  Rex mandata dabat, quum nos spectaret ab urbe
Propensis animis ad pręlia Martis euntes:
'Absalona meum nullis ego lędier armis
Pręcipio, parili si non succumbere fato
Me quoque percupitis'?"—"Mitte" inquit "uana"

Achimas
Currere post illum, compendia nota uiarum
Corripit et plenis pręcurrit passibus ultra
Ac prior adueniens ad limina prima sedenti
11.345  Iesseidę regi superatos nunciat hostes.
At rex solicitus de nati nosse periclo.
Narranti occurrens "Hem, quid meus Absalon," inquit Achimas
"Anne satis sanus?" Cauit mala dicere Achimas
Atque ait: "Armorum nondum reticente

uerba euoluens referebat et ipse phalanges
Aduersas mundi rectore fauente fugatas.
11.355  Sitne puer sanus, Dauid rogat. Ille parumper
Cunctatus dixit: "Patiatur talia quisquis
Hostiles animos in te, rex inclyte, gestat! Dauid dolet Absalonis necem
Absalon interiit." Dauidis corda dolorem
Concępere grauem, fortunę oblita secundę.
11.360  Hinc abiens summę supra coenacula

regem,
Ingreditur portas et adhuc Dauida gementem
Talibus affatur dictis atque increpat ultro: Ioabus ad Dauidem
"Quo tibi mens abiit tantum indulgere dolori,
11.380  O rex, ut nolis lętos admittere lęto
Victores uultu? Turbat nanque ista maniplos,
Quam pręfers, facies. Tibi fidos uertis in iram.
Hęccine dona uiris reddis, qui sanguine uitam
Seruauere suo tibi, rex, regnumque dedere

11.380  O rex, ut nolis lętos admittere lęto
Victores uultu? Turbat nanque ista maniplos,
Quam pręfers, facies. Tibi fidos uertis in iram.
Hęccine dona uiris reddis, qui sanguine uitam
Seruauere suo tibi, rex, regnumque dedere
11.385  Iam pene amissum? Quod si modo uictor abisset,
Cuius fata doles, sceptro potiretur et omnem
Delesset populum tua, Dauid, signa secutum.
Exi igitur gentique tuę magis ore fauenti

Me contra, nostrę uolo sit dux ille cohortis
Et collega meo noto uirtute Ioabo.
Ergo securi ueniant regemque reducant.
Prima tribus Iuda accedat reliquęque sequantur,
11.425  Victores uictique simul. Rex omnibus unus
Quum sit, cuncti unum comitantes moenibus urbis
Illatum Solymę iusto uenerentur honore.'"
His dictis pulsi uerterunt terga timores
Pręuenitque preces cunctorum gratia regis

lib. II, cap. XIX. Dauidi Hierosolymam reuertenti prima occurrit tribus Iuda. Semeus pro maledictis impetrat ueniam. Occurrit et Siba cum filiis. Venit Miphiboseth habitu lugubri. De Siba seruo questus est coram rege. Rex iussit, ut diuidant inter se bona. Berzelaus Galadites, inuitatus ut Hierosolymis habitaret cum rege, excusauit ętatem et regi filium Chamaam reliquit. Reliquę tribus altercantur cum Iuda, quod sine se occurrerit regi.

Berzelaus Galadites, inuitatus ut Hierosolymis habitaret cum rege, excusauit ętatem et regi filium Chamaam reliquit. Reliquę tribus altercantur cum Iuda, quod sine se occurrerit regi. XX. Seba mouit seditionem. Rex ingreditur urbem, Concubinas ab Absalone pollutas a se separat. Ducibus iniungit, ut persequantur Sebam. Ioab Amasam collegam per amicicię simulationem interimit et cum Abisa fratre profectus obsedit Abellam, quo Seba confugerat. Seba

ipsum. Tribus Iuda
Primaque Iuda tribus properauit prępete cursu
Ad Iordanis aquas et sacra repente fluenta
Irrumpens, regem transuexit protinus ultra.
Dum rex aduersę iam staret in aggere ripę, Semeus
12.10   Aduenit Semeus, comitatus gentibus urbis
Baurinę, quos mille uiros adiunxerat illi
Beniamina tribus. Tum culpę conscius idem.

Baurinę, quos mille uiros adiunxerat illi
Beniamina tribus. Tum culpę conscius idem.
Prostratus coram submissa uoce profatur: Semeus poscit ueniam
"Peccaui, fateor tibi, rex, infanda locutus
12.15   Te contra, ueniam supplex peto. Parcere tanto
Laus tibi maior erit, mea quanto maior habetur
Improbitas. Igitur superet clementia crimen
In te commissum. Nequaquam iniuria, Dauid,

incedere fastu,
12.50   Diuitias iactare suas, gaudere popelli
Plausibus et uulgi mirantis uana susurro.
Assentari omnes et claram spargere uocem
Coeperunt: "Viuat per plurima sęcula felix
Rex Dauid, domitor regum uictorque uirorum!" Miphibosetus
12.55   Affuit et pedibus malesanus Miphibosetus,
Saulica progenies, inculto squalidus ore.
Crinibus impexis, demissa in

illotis. Cui Dauid: "Miphibosete,
Cur mea non fueris fugientis terga secutus? Miphibosetus ad Dauidem
12.60   Ille imo de corde miser suspiria ducens
"Fraudibus illusus serui, rex optime, Sibę,
Extra ferre pedem Solymasque exire nequiui,"
Inquit "quum uellem. Quid enim mihi gratius unquam
Quam tua terga sequi, seu pręlia sęua facessas
12.65   Seu meditere fugam? Te uiuo uiuere uellem,

amaui,
Te colui semper. Tibi me, dum uita superstes
Sustinet hos artus, nunquam seruire pigebit.
Deleri meruit Saulis genus omne nefandis
Illius in te odiis, at te miseratio menti,
12.80   Rex, innata tuę sic flexit, non modo ut esses
Offensę oblitus, sed me de Saule nepotem
Adiutum uelles: fundos mihi cędis auitos
Concędisque tuę conuiuia dulcia mensę
Perpetuoque foues, o rex, mea

12.80   Rex, innata tuę sic flexit, non modo ut esses
Offensę oblitus, sed me de Saule nepotem
Adiutum uelles: fundos mihi cędis auitos
Concędisque tuę conuiuia dulcia mensę
Perpetuoque foues, o rex, mea uiscera uictu,
12.85   Victu regalis luxus et frugis opimę.
His meritis fateor dignas persoluere grates
Non opis esse meę. Fidei sanctissima iura
Inuiolata tamen seruabit Miphibosetus,

mea uiscera uictu,
12.85   Victu regalis luxus et frugis opimę.
His meritis fateor dignas persoluere grates
Non opis esse meę. Fidei sanctissima iura
Inuiolata tamen seruabit Miphibosetus,
Rex uenerande, tuus, donec uitalibus auris
12.90   Vsus erit pedibusque solum calcauerit istud." Dauid respondit
Respondit Dauid: "Deceptum me quoque uerbis
Confiteor Sibę. Nimium quod credulus

Berzelaus erat, qui munera contulit ipsi
Regi, quum fugeret natum Castrisque sederet,
Diuies enim pecudum fuerat frugumque redundans. Dauid ad Berzelaum
12.100   Ad quem rex inquit: "Charissime Berzelę,
Quum modo tu mecum non sis transire grauatus
Iordanem, mecum Solymas accedere sanctas
Vt dignere, rogo, laribus requiescere nostris
Teque tuosque uelim. Tu nostra semper in

Vt potius patrio ponam mea membra sepulchro
Quam tibi mox oneri fiam turbęque tuorum.
Nanque aliud quid sim nisi stans uiuumque cadauer? Chamaas
Hic tamen, hic nostrum Chamaam, rex inclyte, natum
(A te ne totus uidear decedere) linquo.
12.120   Ipse abeat tecum, qui primę flore iuuentę
Perfruitur, cuius iam uis satis apta labori
Satque audax animus. Totos tibi seruiat annos

gens obuiat illi
Atque tribum Iudam, quoniam traducere regem
Prima sit ausa, palam uerbis obiurgat amaris. Tribus Iuda
Ast illi contra "Generis" dixere "tribusque
Rex Dauid nostrę est, censemur nomine Iudę
12.145   Nos atque ipse simul. Fungi ergo munere tali
Cui mage conueniens fuerat? Traduximus illum
Non prece, non precio flexi iussuue coacti,
Sed solo obsequio studiisque

thori, donec sua tempora Dauid
Viuendo impleret gelidosque relinqueret artus.
Post hęc solicitus, Sebę discordia regni
Ne turbet fines, Amasam uocat et simul illum Rex Amasam iubet cum Ioabo persequi Sebam
Talibus affatur: "Ductor charissime nobis,
12.185  Nonne uides, Amasa, quanto mihi Seba superbus
Extiterit probro? Mea nam consortia liquit
Submouitque tribus.

Dauidis limen, Liciis instructa sagittis,
Arcubus Ithireis, fundis Balearibus, hastis
Cuspidis Etholę, gladiis, quos Norica tellus
Quosque Calibs gelida fulgentes mittit ab Arcto.
12.200  Hos ita munitos iussit rex agmina Abisę
Iam dudum dimissa sequi cuneosque Ioabi,
Viribus ut iunctis Sebę molimina frangant
Marte magis facili. Portis glomerantur apertis
Armatęque ruunt Amasa moderante phalanges

libera tali
12.340  Peste tui cupias foecunda noualia regni,
In Gabaonitas scelus acre ulciscere Saulis.
Quam uitam seruare illis iuratus Iesus
Pollicitus fuerat, Saul abstulit." Ergo uocatis
Rex Gabaonitis: "Ceciderunt crimina Saulis
12.345  In caput ecce meum! Quia non punita reliqui,
Esuriem patimur, uacuos et frugibus annos.
In uos ille fuit crudelis: poscite poenas
Aduersus genus omne

Quem genuit Ionathas, mihi fidus semper amicus." Gabaonitę ad regem
Tunc illi memores, quę quondam funera passi,
Quas hominum clades, contra ipsos Saule furente,
12.355  "Rex uenerande uiris, rex" aiunt "omnipotenti
Chare deo, nobis ęquum iustumque uidetur
Pro morte illata poenas exposcere mortis.
Ergo satis poteris nostrę fecisse ruinę,
Saulini generis si nobis corpora septem

Quem genuit Ionathas, mihi fidus semper amicus." Gabaonitę ad regem
Tunc illi memores, quę quondam funera passi,
Quas hominum clades, contra ipsos Saule furente,
12.355  "Rex uenerande uiris, rex" aiunt "omnipotenti
Chare deo, nobis ęquum iustumque uidetur
Pro morte illata poenas exposcere mortis.
Ergo satis poteris nostrę fecisse ruinę,
Saulini generis si nobis corpora septem

13.170   Naraisque, ducem gestans post arma Ioabum,
Hiras et Gareb, terrę Chiatritidis ambo,
Ętheusque meis lachrymis deflendus Vrias."
Talia commemorans clarorum gesta uirorum
Clarorumque minus rex Dauid nomina tantum Fortes in fide
13.175   Enumerans, signat Christi uexilla sequentum
Esse duas acies. Primi mage fortibus armis
Pugnantes superant uafri Cacodemonis artes

Talibus orabat tendens ad sydera palmas,
Ora lauans lachrymis, quum tandem uenit ad illum Gad propheta
Gaddus, iussa dei portans crudelia, uates:
"Ecce trium tibi, rex, diuino numine rerum
13.290   Optio proposita est, crimen populique tuumque
Vt purgetur,siue annos improba septem
Duratura fames dabitur, seu durius hostes
Vrgentes tua terga suis patiere sarissis

Tunc igitur Dauid gelido perculsa pauore
13.350   Corda gerens, tales trepido dabat ore loquellas: Dauidis preces
"Desinat ira, precor! Sęuum compesce furorem
In populum, rex magne, tuum. Dic, cuspis acuta
Angelicusque calibs aduersus meque meamque
Sęuiat usque domum. Tua solus numina lęsi,
13.355   Solus perpetiar mala talia. Cesset ab istis,
Quorum simplicitas muti gregis instar

Atque ideo nunc ipse tuos, Arreuna, penates
Accessi cupiens hęc illi reddere uota,
Pestifer ut cesset placato numine morbus." Respondet
13.400   Ille sub hoc: "O rex, nulla mercede petitum
Accipe ponendis sacris altaribus agrum
Et positis offer poscentia munera pacem.
Ecce boues etiam gratis tibi soluo iugales,
Do stiuam, burim, temonem: suscipe aratri

Et positis offer poscentia munera pacem.
Ecce boues etiam gratis tibi soluo iugales,
Do stiuam, burim, temonem: suscipe aratri
13.405   Instrumenta mei, ne desit uictima neue
Ligna focis, rebusque tui, rex, utere serui!" Dauid
Rursum rex inquit: "Nequaquam talia gratis
Accipiam! Proprio placandum munere numen,
Et non sponte dato restat mihi." Dixit et illi
13.410  

tibi soluo iugales,
Do stiuam, burim, temonem: suscipe aratri
13.405   Instrumenta mei, ne desit uictima neue
Ligna focis, rebusque tui, rex, utere serui!" Dauid
Rursum rex inquit: "Nequaquam talia gratis
Accipiam! Proprio placandum munere numen,
Et non sponte dato restat mihi." Dixit et illi
13.410   Quinquaginta dari signata numismata siclos
Pro mercede boum, sed plus pro iugere

14.30   Detestatus ait: "Num te, Bersaba, latere
Debet, Adonias quid iam molitur? En ipse
Regnat, et est facti talis mens inscia regis.
Consiliis nunc usa meis i, dicito regi:
'O rex, uiue diu! Num te iurasse pigebit
14.35   Ancillę quandoque tuę Salomona futurum,
Quem tibi progenui, tua iam post funera regem?
Regnat Adonias.' Te sic cum rege loquentem
Adueniens sermone meo uerbisque iuuabo."

Adueniens sermone meo uerbisque iuuabo."
Ęger erat senio Dauid lectoque iacenti,
14.40   Quicquid opus fuerat, solers Abisaca ferebat.
Venit Bersabe regisque ingressa cubile,
Inclinat submissa caput. Rex coniuge uisa,
Quid uellet, rogat ipse prior. Cui protinus illa Bersabe ad regem
Sic est orsa loqui: "Regum sanctissime, salue,
14.45   Cuius ueridico rerum certissima quęque

Quando Nathanus captato tempore uates
Affuit ad limen ueniens portamque cubilis.
Hoc referunt regi iussusque intrare propheta
Venit et ad terram Dauidem pronus adorat:
14.65   "Ęternum, rex, uiue," inquit "cui summa potestas
Israhelitani populi data munere magni
Et firmata dei est. Nunquid tua iussa secutus
Regnat Adonias? Nunquid concesseris illi
Sceptra uolens soliumque tuum? Nam tempore

Veruecumque gregem, mensis epulisque paratis
Iussit adesse suos lauta ad conuiuia fratres
Egregiosque uiros, curandis Abiatharum
Addictum sacris bellatoremque Ioabum.
14.75   Vescentum uox illa fuit: Rex omnibus unus
Pręsit Adonias! Quos fidos esse sciebat
Ipse tibi, cauit tales ad sacra uocare:
Ioiada genitum Banaiam meque tuumque
Sadochum, cui sunt adolenda altaria curę,
14.80   Atque abs

ad sacra uocare:
Ioiada genitum Banaiam meque tuumque
Sadochum, cui sunt adolenda altaria curę,
14.80   Atque abs te genitum Salomonem. Talia forsan
Permissu sunt acta tuo, nec dicere nobis,
Rex, tibi cura fuit, quem post te sceptra tenere
Decernas regni solioque sedere superbo."
Hęc ubi dicta dedit Nathanus, protinus ille
14.85   Imperat acciri Bersaben. Cęsserat ipsa
Hinc etenim, fieret quo libera

14.85   Imperat acciri Bersaben. Cęsserat ipsa
Hinc etenim, fieret quo libera copia fandi
Nathano, quicquid uellet. Coramque uocata
Astitit atque ipsi respondit talia Dauid: Rex ad Bersaben
"Nil dubites, Bersaba, modo! Tibi numina testor
14.90   Sancta dei, qui me tandem seruauit ab omni
Sorte mali seruumque suum miseratus et urbem
Erruit aduersis, sicut Salomona futurum

Post mea fata tibi regem dominumque spopondi
Astrinxique fidem iurans, sic fiet in ista
14.95   Te spectante die." Submisso uertice grates
Egit Bersabe et Dauidi sęcula multa
Optauit uitę. Rex inde repente uocatis
Principibus Nathano et Sadocho et Banaia Dauid
"Ite," inquit "nostram uobis adiungite gentem
14.100   Et super instratam phalerato tegmine mulam

lęti
Ad Gyonis fontes, et tu, Sadoche sacerdos,
Tu, Nathane, simul, uenturi conscie fati,
Vngite uos illum diuino chrismate regem,
14.105   Increpitate tubis hilares et dicite:
'Viuat, Viuat rex Salomon!' Quem rursum moenibus istis
Reddite et in solio nostro residere iubete,
Vt pro me regnet sceptroque innixus eburno
Israhelitanam gentem regat, imperet unus
14.110   Omnibus, unius simul omnes iussa

Vt pro me regnet sceptroque innixus eburno
Israhelitanam gentem regat, imperet unus
14.110   Omnibus, unius simul omnes iussa facessant."
His illi auditis, "Animo" dixere "libenti
Paremus tibi, rex. Firmet tua dicta supernum
Numen et ipse deus, qui te seruare periclis
Consuerat fortesque tibi qui subdidit hostes,
14.115   Ipse tuum Salomona iuuet, sublimius illum
Euehat euexit quam te, quem fama per orbem

Ad Gyonis leni labentes agmine lymphas
Perueniunt. Salomon pecoris frenauit equini
Gressum desiliens circumque stetere manipli,
14.125   Sanctaque Sadochus sumens unguenta sacerdos, SALOMON REX
Bersaba genitrice satum Salomona perunxit.
Ille magis gratum spirauit inunctus odorem Sacra unctio
Quam succi, quos iactat Arabs Babylonque superba

perlegitur quicquid uenisse fatemur,
Quicquid uenturum postremo creditur ęuo,
Tam certo euentu, sanctis ut et ipse prophetis
Asscribi mereat, trino iam dignus honore: Dauid bellator, rex, propheta
14.285   Belliger inuictus, regum rex optimus, idem
Veridicus uates. — Postquam sentire supremum
Coepit adesse diem membrisque incumbere mortem
Affectis senio, Salomoni sancta uocato

postremo creditur ęuo,
Tam certo euentu, sanctis ut et ipse prophetis
Asscribi mereat, trino iam dignus honore: Dauid bellator, rex, propheta
14.285   Belliger inuictus, regum rex optimus, idem
Veridicus uates. — Postquam sentire supremum
Coepit adesse diem membrisque incumbere mortem
Affectis senio, Salomoni sancta uocato
Sic orsus mandata dabat uerbisque docebat:

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report