Your search found 1132 occurrences

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report

Occurrences 714-721:

“Flagitii, nec posse tuas extergere labes
Tot fusas oculis lacrymas, sed semper in omne
Aeterni spatium tua tendere damna doloris;
Quam statuit miseratus opem tibi detego, felix
Adame.” Hic oculos frontemque extollere primum
Ausus et interno cohibens data frena pavori
Respirat, metuens tamen: expertusque dolosi
Aspidis infernas, timuit ludibria, technas.
Sed tamen hunc flamen caeleste frequentibus

Stat sponsi securis amor, cum Caesaris audit
Forte Palatinas sociali murmure nymphas
Divinare faces, quamvis prudentius illa
Subticeat sponsi nomen, tamen illius ignes
Non nescire, silens oculos demissa fatetur.
Ergo quod arcano iam flaminis Anna sciebat
Afflatu, Mariam proprii quoque ventris honorem
Non dubitat didicisse prius, Dominamque negabat
Ignorare decens, famulae quae nota fuissent.

lunae
Cornua, quae soli fas est calcare tribuli
Atria, Iosephus populis gentile profanis
Interdicta subit, sacrae penetralibus Arcae
Oppositus vultum, extrema qua parte remotus
Religioso oculos poterat componere velo.
Iamque aderant alii, quorum convenit eodem
Vestibulo iuvenum numerus, qui stipite sicco
Innixi, ambustus cuius se scipio verno
Flore coronaret, tacito circum ore legebant.

Compages veterem sensum terrena recepit.
Utque prius fuerat, gemino se poplite curvam
Repperit atque stupens in vilibus invenit herbis
Fusum utero coram gelidos torquere Tonantem
Artus maternoque oculos componere vultu. 10.
Nunc ego divinas matris qua dicere flammas
Voce ausim, quo arcana sono complectar amoris
Prodigia? Aethereae minus hac

Tu prius assumpsique tuo de sanguine corpus.
Quique tui fueram ventris, modo pectoris hospes
Esse peto aeternique novum do pignus amoris.”
Tunc ea, luminibus tacitos referentibus ignes,
Ad natum conversa oculos manibusque modesta
Supplicibus, divina suae quam dextera prolis
Frangebat, gratam est avidis affectibus escam.
Panis ubi sumpta effigies, mirabile nati
Inventum, quo se cordi commiscet amanti,

Fontibus his prognata, referret origine viva,
Divinas, documenta ortus et symbola, plagas.
Cuncta stupent sanctorum animae: mirantur honorem
Corporis; humanae quae lux, quae gratia formae
Ardentesque notant oculos; qui spiritus illi,
Qui vultus vocisque sonus, qui gressus eunti.
Quaeque prius refuga fuerant pallentia vitâ
Ora, referre rosas cernunt; sed Cypria tinxit
Non quas Diva rosas; alius color arsit in

Dives aquis, alto vestigia figere saxo
Visa parens (sed quo caeli sub climate caesum
Marmor, adhuc nescit, qui illud caeleste fateri
Gaudet Iber) teretem divinus praeco columnam
Stare videt tollitque oculos saxumque prementem
Calce, stupet MARIAM, geniis cingentibus almam
Caelicolis matrem, cui circumfusus, Eois
Maior erat Phoebi radiis, pro cyclade splendor
Dein sobolis charum sic est affata sodalem:

Sed tacuit: quam tunc graviore sagittifer Ales
Accendit iaculo, medio quod pectore fixit.
Tunc languere magis Virgo labefactaque amoris
Vulnere dissolvi et contortae cuspidis igne
Deficere extremoque oculos componere fato.
Postremi necdum fuit ista potentia teli,
Tunc lacrymis peregrina patrum praesentia matrem
Invocat et donec poterat sentire loquentes,
(Hoc potuit sed morte tenus) se quisque potenti

Bibliographia locorum inventorum

Retrieve all occurrences (This may take some time to download)

Click here for a KWIC Report