Clade futura tua es felix: suprema ruina est
Exoptanda tibi, quae mox rediuiua resurges
Splendidiore loco. Damnis maiora rependam
Emolumenta tuis: per tot mala funera, strages,
Erumnasque graues melior fortuna sequetur.
Qualis et exultat posita cute lubricus anguis,
Qualis et accensa de messe renascitur ales
Vnica, uel qualis penitus cum stirpe reuulsa
Et pingui mandata solo reuirescit et agro
In meliore nouis se floribus induit arbor,
Et plures translata ferunt plantaria fructus
Vberiore loco: talis tu – absiste uereri –
Auellenda tuis e sedibus alta capesses
Sublimis potiore solo recidiuaque surges
Gaudebisque nouo melior iuuenescere uultu.
Externo nec tu damnaris crimine, nec quod
Barculus aut fallax peccarint Teuca, teneris.
Illyriae quid enim facinus Thracisue Scythaeue
Est tibi praestandum? Nec te tua crimina damnant
Insontem, uerum fęlicia fata ruinis
Constatura tuis. Quod si sors utraque iuxta
Constiterit, multo est pluris quaecunque sequetur
Alterius tristes compensatura ruinas.
Haec igitur, quo tu melius praenoscere possis

Previous page

Next page