Dudić, Andrija; Dionysius Halicarnassensis (1533-1589) [1560], De Thucydidis historia iudicium... A. Duditio interprete (), Verborum 18906, Ed. Petra Šoštarić [genre: prosa - epistula; prosa - versio] [word count] [dudicathucydid].
-- 252 -- videret aliam quidem
Graeciae partem statim alteri parti adhaerere, aliam id facere cogitare. Hic autem
fuit Graecis maximus motus. neque vero illis solum, sed et barbaris, atque adeo
plerisque mortalibus. Ac ea quidem quae ante haec gesta essent, quaeque his essent
vetustiora, plane in apertum produci, propter vetustatem, nulla ratione potuerunt:
sed, quantum ex signis quibusdam colligere licet, equidem, cum haec a vetustissima
origine repeto, non puto illorum res neque in bellis, neque aliis in rebus insignes
fuisse. in his vero neque magnam poetis, qui res plerumque extollunt, fidem adhibui;
neque historicis, qui se totos in rebus non optime examinatis ad demulcendas aures
magis, quam ad veritatem tradendam, composuerunt. quarum quidem rerum maxima pars
propter temporis diuturnitatem in fabularum naturam abiit. sed tamen, ut in rebus
vetustate obsoletis fieri potuit, satis ex clarissimis coniecturis rem sibi videtur
in apertum produxisse. atque hoc quidem bellum; etsi homines, quibus ipsi bellis
intersunt atque depugnant, ea omnium arbitrantur esse maxima; absoluta vero cum sunt,
vetera admirantur; tamen ostendet iis qui ex rebus gestis iudicabunt, longe maximum
exstitisse. ac omnia quidem, quae dicerent singuli, qui aut gesturi bellum essent,
aut iam gererent, quae aut ipse audivi, aut aliis narrantibus cognovi, difficile
fuerit exacte memorare. verum, ut quisque semper de rebus praesentibus maxime
consentanea dicere mihi videbatur, et proxime ad veritatem accedere, ita a me
commemorata sunt. Res vero in bello gestas, non quas a quocumque audivi, historia
dignas existimavi; nec ut mihi libitum esset; sed eas quibus ipse interfui, quasque
ex aliis quam potui diligentissime perquisivi. nec facillima fuit inventio: propterea
quod qui singulis gerendis rebus affuerant, non eadem de eidem affirmabant; sed ut
quisque aut in alterutram partem studio propensior erat, aut reminiscebatur. Et
auditu quidem, ut quaeque pars fabularum expers in ipsis est, ita minus iucunda
fortasse videbitur. quicumque autem et praeteritas res, et, quantum humano consilio
licet, etiam futuras, praeteritis similes, considerare, planeque inspicere voluerint,
his, dum illa utilitatem pariant, satis erit; emolumentumque potius, quod semper idem
fit, quam spectaculum, quod in praesenti tantum oblectet, in scribendo cogitamus. Ac
carum quidem rerum, quae superiore aetate gestae sunt, maximae erant Medicae; quae
tamen duobus navalibus proeliis, totidemque pedestribus, ad exitum pervenerunt. huius
vero belli tum longitudo in immensum processit, tum magnas in universam Graeciam
calamitates invexit; quales eodem spatio temporis nulla umquam contigerunt. nam neque
tot urbes expugnatae vastataeque sunt, vel barbarorum impetu, vel domesticis
contentionibus: sunt etiam quae incolas captae mutaverunt: neque tot exitia, totve
neces audivit quisquam, vel belli vel seditionum caussa. Atque superiora illa, quae
auditione quidem percipiuntur, re autem ipsa rarissime confirmantur, fidem tamen
acceperunt: qualia narrantur de terrae motibus qui hoc in bello plerisque orbis
terrae partibus exstiterunt, quae de solis defectionibus, crebrioribus quam umquam
antea: quae de siccitatibus, unde fames ingens, ex fame vero pestilentia exorta; quae
non mediocribus civitatem malis afflixit: quae simul omnia cum hoc bello civitatem
invaserunt. Origo autem ipsius ab Atheniensibus, et Peloponnesiis, soluto, quod in
annos triginta post captam Euboeam percussum erat, foedere, manavit. qui cur initam
foederis societatem diremerint, et caussas et dissensiones, primum ostendi; ne quis,
unde tantum inter Graecos bellum exstiterit, aliquando posset exquirere. Haec sunt
quae in Thucydidis scriptis recte, quaque male, quod ad eam partem spectat quae res
continet, composita arbitramur. nunc ad eam partem quae in elocutione est posita,
aggrediamur: in qua quidem, qualis sit eius dicendi ratio,
conspicitur.
Thucydideae dictionis character,
[ERROR: no link :]Thucydideae dictionis
character,
Dudić, Andrija; Dionysius Halicarnassensis (1533-1589) [1560], De Thucydidis historia iudicium... A. Duditio interprete (), Verborum 18906, Ed. Petra Šoštarić [genre: prosa - epistula; prosa - versio] [word count] [dudicathucydid].
|