Pristinae R. P. dotes.
Haec duo, nempe domus peregrinis, hospita, quaeque
Mens erat in doctos officio viros.
Ornabant urbem rerum caput. Occidit aetas
Illa, simul mores interiere boni.

Quae ad nos nihil pertinent, non inquirenda.
Cum bellum narras, nihil ad me pertinet, aio.
Vincat, an Otthomanno sub duce Persa cadat.
At cum vina refers, hoc inquam pertinet ad me,
Scire, quoto Chius veneat aere cadus?

Qui miser, e Senecae tragoedia.
Et timet ad strepitum commotae frondis ab aura,
Gaspar, et ignavus desidet usque domi.
Nec putat aerumnis se posse avellier unquam,
Vocant misellum Gasparem tragoediae.

Naturae vitia emendari nequeunt.
Putrescentis aquae vis noxia praegravat alvum.
Luridaque aspectu est, teter et halat odor.
Quisquis et a puero turpes exercuit artes.
Putet, et illius nomen obesse solet.

In gloriosum militem.
Pyrgopolinicen Fabius se iactat, et ipsum
Hectora Priamiden vincit, et Aeaciden.
At semel inspecti vultum sic effugit hostis,
Cervus uti tigres, aut vaga dama lupos.

Previous page

Next page

---

Pir, Didak (1517 – 1599) [1596], Cato minor, sive disticha moralia, versio electronica (), versus 5366, verborum 40443, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - carmen; poesis - elegia; poesis - epigramma; poesis - ode] [word count] [didacuspcato].

---