Tedisque, et lamnis cadentibus acriùs ipsum
Se cruciat scelus, et sceleris mens conscia: nulli
Quod non extemplo subeunt lacrymabile Sontes,
Iniustâ quandoque Alios vi laedere certant,
Supplicium: similes vobis, redolentis Hymetti
Melligenae ciues: alieno tela cruore
Audaces nimium quae tingere, ponitis aegram
Cum telis minimo toties in vulnere vitam.
36. Denique vindictâ nil proficis. Exige quodvis
Supplicium, saeui, lania, grassare per omnes
Irarum lethique vias: nec facta cruenti
Sit pudor Oenidae, moresque referre Cyclopum; [a] [ERROR: no link :] Stat. lib. 8.
Attamen hostili nunquam tua caede coibit
Plaga, nec, admorso Menalippi funere, venis
Manantem cohibebit atrox vindicta cruorem.
37. Vlcisci iuuat? Haud teneo. Vlciscare, sed hostem,
Qui propior, grauiori animum qui vulnere laedit.
Ira animi mentisque bonae est acerrimus hostis:
Huic meritum par redde, hanc iussis obrue poenis.
Demonacta furens quis nescio verbere crudo [b] [ERROR: no link :] Apud Lucianum in eius Vita.
Perculerat. Cum iudicium, poenamque Nocentis
Turbati magno fremerent clamore sodales;
Quò mihi praesidium legum, Themidisque tribunal?
Subiecit Sapiens. Sententia Iudicis ictos
Nil releuat, docti sed cura Machaonis artus.
Hunc mihi, si qua fides, actutum quaerite. Poenam
Cur hostis propriae libeat praeferre saluti?
Ille fugâ procul auectus, nec iam nocet: hostis
Nunc meus est, pergit quod laedere, vulnus: in ipsum
Cura sit auxilijs potiùs pugnare Medentùm.
Te quoque par eadem sentire, calentibus ira
Quandocunque ferox stimulis praecordia versat.
Hanc hostem censere, et signa infesta mouenti
Viribus aduersis, totoque occurere nisu.
38. Perge Hygieìa potens, Ratio. Curam altera poscit

Previous page

Next page