Sed mihi mens geminas cur nunc distracta volutat
Haec secum in partes? Novi quid praestet. inertes
Excedunt pugna, fortis vir perstat eodem
Usque loco, figitque hostem, vel figitur hosti. 510
Tales dum tacito versabat pectore curas,
Interea Troum adventat scutata juventus,
Et magno circum fundit sese agmine, cladem
Illa suam densa cingens claudensque corona.
Ac velut in silvis juvenumque, canumque caterva
Densa ruens aprum premit omni ex parte; profundum
Ille nemus liquens malasque obvertit, aduncum
Et dentem infrendens acuit, circum undique sese
Hi glomerant, instantque acres, hirtisque morantur
Horrentem setis, atque ore immane frementem: 520
Sic Laërtiaden pubes condensa premebat.
Ille sed ingenti contra imperterritus hasta
Prosilit, ac primum dat leto Deïopiten
Egregium, feriens vibranti cuspide colla
Supra humerum: inde Thoona, inde Ennomon occupat, inde
Chersidamanta, celer dum curru desilit alto,
Trans clypeum fixa in ventrem transverberat hasta.
Corruit, ac passis tellurem amplectitur ulnis.
Deserit hos; telo et Charopem ferit acer acuto
Hippasiden, Soci fratrem. qui, vulnus acerbum 530
Vidit ubi cari fratris, luctu efferus, amens,
Advolat auxilio, et propior stans talia fatur:
o Laërtiade, quem fraudum, quemque laboris
Omnigeni clarat non unquam expleta cupido.
Hippasidum vel te jactabis morte, cruentis
Et spoliis hodie amborum, confossus ab hasta
Hac potius vel tu nigras mittere sub umbras.
Dixerat et clypeum vesana concitus ira

Previous page

Next page