SATYRA VIII. APOLOGIA
Nempe ego inurbanus multis, et dicor ineptus
In Satyris, audax risus captare malignos
Urbanis a munditiis, cultuque leporum,
Artibus ingenuis et iniqua indicere bella;
At contra, vitium indigno palpare favore,
Dum fures, moechos, meretrices tangere parco,
Et patior Salios scortari vindice nullo.
Quid faciam, Maecenas, consule. Censeo versus
Ne facias. Ais omnino ut taceam? Ajo. Sed istud
Purgabo facile crimen tibi. Non ego mendax
Posse negem dormire, dabis nisi scribere versus;
Otia sed tolles liberrima, et omnia inertis
Vitae subduces oblivia: nulla voluptas
Blanditur mihi, ut hic mentis gratissimus error.
Nam si adversa valetudo incidit, acrior aut si
Cura premit, recreant dulces ante omnia Musae,
Atque malis revocant animum a praesentibus aegrum.
Musaeo utilius libatur guttula melle,
Integrea sorbentur quam pocula, pharmacopolae
Quae secta lepidi misere incincta papyro.
Praeterea discincto ubi jam nil restat agendum
Rure (licet media saepe hoc contingat in urbe),
Aedificare casas jubeas, par ludere et impar,

Previous page

Next page

---

Rastić, Džono; Appendini, Franjo Marija; Zamanja, Marija; Zamanja, Bernard; Ferić, Đuro; Appendini, Urban (1755-1814; 1768-1837) [1816], Carmina, versio electronica (), Versus 6583, verborum 46647, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - satura; poesis - elegia; poesis - epistula; poesis - carmen] [word count] [rasticdzc].

---