EPISTOLA V. AD AMICOS CARMEN POSCENTES
Nempe quod a vana paulo secessimus urbe,
Et quia supplendi nulla est mihi cura senatus,
Idcirco vacuum me vos cessare putatis,
Et mala discinctum pravis terere otia nugis?
Optatisque adeo me vobis mittere carmen,
Quo sum digressos nuper complexus amicos,
Quos non ulla dies nostro, dum vita manebit,
Eximere ex animo, memorique e pectore possit.
Maxima pars hominum morbum ridetur ob istum
Qui non illepide vobis incidit, ut res
Longe aliter se habeant, ac illis forte videtur.
Accipite ergo ambo, atque animis bene figite vestris,
Quantum hic indigeat cessator tempore, meque
Distineant quantis cumulata negotia curis.
Principio legisse oleas, lectasque juvabat
Convectare domum, plenis et condere cellis,
Atque ideo longinquum invisere saepius agrum.
Inde revertentis, teterrima pestis, ineptus
Haerebat lateri surdusque cliens, locupletis
Collegae nimium quaerens abradere censum,
Et spoliis ditari alienis. Auster amicus

Previous page

Next page

---

Rastić, Džono; Appendini, Franjo Marija; Zamanja, Marija; Zamanja, Bernard; Ferić, Đuro; Appendini, Urban (1755-1814; 1768-1837) [1816], Carmina, versio electronica (), Versus 6583, verborum 46647, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - satura; poesis - elegia; poesis - epistula; poesis - carmen] [word count] [rasticdzc].

---