Fallax sincerae pietas se tegmine velet,
Plures quae adsimili noxas sub veste recondit.
Evolet huc illuc quisquis, terrasque pererret,
Contra et Christiadas Turcarum provocet arma,
Exagitet mentes, irarum suscitet aestus, 145
Undique eatque comes scissâ discordia pallâ.
At SOCOLIZZA urbes populetur, et arva Polona,
Dux VLADISLAVUS muliebri vulnere laesus
Concidat, et volitet mendaci murmure fama
KOREVSKUM periisse, hinc pacis foedera rupta: 150
Cunctandum haud ultra doctis iam magna parare.
Vester honos, stygii vos urget gloria regni.
Irae, nequities, luctus, curaeque, metusque
Nubilus offusi, flammâ, et caligine mixti
Undique tartareum turbam comitantur euntem. 155
Lethum pone subit glacies, pestisque, famesque.
Nymphae Castalides, Parnassi et culmina celsa,
Cuncta minutatim mihi quae meministis, averni
Antris quae vario Dites sermone movebant,
Pandite nunc oro, quae gesserit horrida turba 160
Illa ubi tartareis latebris erupit ab imis.
Tristia gesta equidem tenebrosae noctis in umbrâ
Abdita, sed vobis manifestâ in luce retecta.
Agmina nigra volant caeli per inane, micantem
Turmatim medium solem quae nube recondunt, 165
Byzantum obscurat densa et caligo, catervae
Vix ubi consistunt templis, et turribus atrae.
Non secus ac messis si quando tempore opimae
Agmine corvino circum sata laeta tegantur,
Ocyus adparent nigro suffusa colore. 170
Hi manes miscent proceres, legumque magistros,
Illi Ianiceros, equitum, peditumque ducesque,

Previous page

Next page