Aequora lata tegens instructâ classe potenti,
Tertius hoc posuit Muratus fraena Liburnis. 110
Taurisio aggressus Persas est deinde potitus.
Hoc meus et proavus Maometus robore miro
Iaurini, Karusae, Agriae subiecit et urbes.
Hoc meus et genitor tot grandia coepta peregit.
Hunc mihi ceu natu maiori liquit habendum, 115
Sarmatica Odrysias duxi hoc in bella phalanges,
Militis atque animus mihi si par, victor adessem.
Belligera hoc iussi pubes cogatur, Emirum
Plecterem ut audacem Sidonis vindice dextrâ,
Vestra ope et hoc possem totum conquirere mundum. 120
Quis vestrum, atque meum temerat malesanus honorem,
Imperii et famam scelerato crimine turpat?
Quis rapit hoc ferrum, proavi sunt quo orbe potiti,
Quodque mihi haeredi iure, et liquere nepoti?
Quisnam mi vitam, libertatemque minatur, 125
Quum mihi libertas cuiusque, et subdita vita?
Corripit aut quisnam, captivum ducit et audax?
Qui nostrae adsertor fuerat, custosque salutis.
Sic me iam cuncti liquistis, pectora cara,
Fas erit et tacitis haec coepta nefanda tueri? 130
Haud sinite antiquam fidei vos perdere laudem,
Dedecus atque ingens patriis adiungere signis.
Durior at silice, et pietate haud flectitur ullâ
Gens mea, turpe nefas, dirum lacrymabile fatum!
Osmanus miseros iactans hos pectore questus 135
Ad loca pervenit, queis ille manere putabat.
Ni pietas, vigilum dolor at fera pectora tangit,
Et licet iratos se ostentent, atque superbos,
Inviti lacrymas nequeunt cohibere liquentes.
Sint fera monstra, cruor fluit illis pectora circum. 140

Previous page

Next page