Belliadumque urnas obstruet ille cauas.
Denique, si qua queunt medicamina tollere pestem,
Demere et infamem pectore nequitiam,
Non ego Caucaseas uerear calcare pruinas,
Siue Lycaonias comminus ire niues.
Dum graue seruitium fugiam dominumque potentem,
Ibo ego Rhiphaeo qua coit unda gelu,
Seu pedibus carpam terras, seu caerula remis:
Terra dabit faciles nec minus unda uias.
Me nullae salebrae, fastigia nulla grauabunt,
Nulla meos laedent auia saxa pedes.
Ensifero nec si quatietur Orione caelum
Et maris Ionii saeuiat ira minax,
Non ego terrebor, me corda Typhoia quamuis
Ore uel afflarit saeua Chimaera suo.
Stat cunctos casus et summa pericula rerum
Voluere, stat flammas, frigora dura pati;
Stat mundi extremo me ponere cardine et ultra
Humanos, patitur si Deus, ire gradus,
Dum mihi libertas reuocetur pristina dumque
Nulla notet cineres fama sinistra meos.

Previous page

Next page