Purgauit ligo? Cur arare montes
Vastos Illyriae colonus asper
Cessauit genitor, caloris aeque
Et brumae patiens famelicosae,
Nec uixit stabulis mapalibusque
Fossor Dalmata siue caprimulgus?
Nam, si nec Bromium pili nec ipsam
Fecisset Venerem, sed aestimasset
Pluris pauperiem laboriosam,
Non morbo luerem peculiari
Maiorum patinas. Quod ipse suades,
Vltro pauperiem capesso et odi
Ignauum grauis ocii ueternum,
Et Baccho et Veneri perenne bellum
Indico Genium meumque fraudo,
Parcis sumptibus Euclionis instar.
Nam tot luxibus abdicata pestis
Ieiunum, tenuem, famelicosum
Euitabit et excoquet uenenum
Siccis faucibus. Inquietus utque
Deturbatur araneus nec ulla
Regum pendulus obsolescit aula
(Nanque illum laquearibus superbis
Mundatrix abigit scopa et tigillo
Pessumdant famulae manus ab alto),
Sic praeceps reuolutus in tabernas
Caelso a culmine pauperes remigrat,
Illic imperium tenet domumque
Certam possidet et tenebricosa

Previous page

Next page