Nec illud singulari et voluptate et utilitate caret, quod innumera vocabula Graeca et Latina, manifeste Hebraeam etymologiam prae se ferunt: ut Graecum ac Latinum θεὸς διὸς Deus, a Dei sufficientia venire videtur, qua voce se Deus circumscribit, vocans semet Sche Dei, qui sufficit: quia in eo solo sit plena αὐτάρκεια hominis, et non in ulla creatura. Sic ab Esch ignis, aestus, aestas, ἑστία vesta: a Iayn οἶνος vinum, unde et huius oppidi nomen bier, quod ardere: Graecum πῦρ fervor, febris.