Croatiae auctores Latini: inventa |
domum | qui sumus | textus | auxilia | tolle, lege! | |
Pir, Didak (1517 – 1599) [1596], Cato minor, sive disticha moralia, versio electronica (), versus 5366, verborum 40443, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - carmen; poesis - elegia; poesis - epigramma; poesis - ode] [word count] [didacuspcato].
FLAVII IACOBI EBORENSIS LYRICA.
ODE PRIMA. Ad Hieronymum Faletum Ligurem.
Ecquam tu Citharam mihi, Quam Pimplaea Lyram, quae strepitum tubae Donas? dum meritus virum Insignem meditor tradere posteris. Antiquum genus, et probum Deducit proavis ille Faletiis. Quorum rebus in arduis Explorata fides, factaque sortia, Et correcta severitas, Extant historiis dicta fidelibus. Testis, quae maris inferi Pollens imperio temperat improbam Regum saepe libidinem. Et stat mole sua prima Ligustici Laus, et gloria nominis. Hic hic magnanima prole virum domus Quaesitos patribus diu Aeternat titulos. sive togam velis. Seu Martis magis aleam. Incerti caperis. emicat undique Virtus consilii capax.
ODE II AD NICANDRUM.
Nicander homo Hispanus Toleti natus, in miserabili illa sub Borbonio Urbis direptione,
bona amisit. Inde in agrum Picenum veniens, Anconitanam iuventutem aere publico Graece,
et Latine docuit. Celebravit Heroico carmine, quod postea edidit,
ODE
Syrtes Zelandicas naufragio periit. Ea ex prosopaea nautam precatur, ut lacerum corpus sepeliat. Hac Ode Varchus summo iudicio vir adeo delectatus est, ut illam in quadam sua ad Lippum Florentinum epistola Pindaricam adpellare non dubitarit. Collige membra prius, properatoque obrue busto; Mox Cuncta loquar, sed me, iaceam licet hospes arena Ignota, et secura pericli, Torquet adhuc veteris studiumque et cura pudoris. Et nudam potuisse videri, Vel fato quocumque pudet. per sidera iuro, Quae teneo, cum fracta labaret Iam ratis, et victor penetraret in omnia fluctus, Non mihi consilium perituras In lachrymas ire, et lachrymis superaddere vota, Vota Notis rapienda protervis. At compressa sinus fatis venientibus ultro, Occurri. Sic isse sub undas Dulce mihi, patrumque malis solamen in ipsis. Iamque dies hic tertius, ex quo Spumeus eiectam lacerato corpore pontus Voluit, agitque heu prisca meorum Relligio, heu teneris immitia fata puellis. Deerat adhuc, ut naufraga virgo Pasceret ignotas volucres, et foeda profunda Monstra maris? Satiare Lycoti, Tuque Volux; impure Volux, periure Lycoti. Sat vestras explicuimus iras.
ODE IIII. AD LUCIUM LUSITANUM Poetam.
Luci tu Libyci Maris ad ora Clarum Virginium dicis, et impios Motus Siriphii, strataque Punicis Tartessi vada classibus. Nec non et Latio carmine publicos Ludos, laetitiamque et celebrem refers Lucem, qua veteris tradita Posthumo Lusi sceptra Sebastio. Utrimque ingenii vis micat alitis, Nec tu pectus iners, aut rudis artium, Quas praeclara docent scripta Panaetii, Permessi vada limpidis. Immisces Durii fontibus, et nova Cingis fronde comas. O decus, o iubar, O splendor Patriae gentis, et unicum Vatis praesidium tui. Me desiderium matris, et aspera Pressus sorte parens in lachrymis dies Noctes in lachrymis ducere perpetes Crudeli serie iubent.
ODE V. IN OBITUM MAVRI POETAE Illyrici scripsit Postridie Kal. Feb.
Non semper gravis incubat Ventorum rabies Carpathio freto. Nec semper patrium ad Tagum Tempestiva legunt Lilia virgines. At rebus suus omnibus Praescriptus modus est. Has melior Deus, Has Natura probat vices, Tu decisa tamen stamina Maurii, Spremosque viri rogos Aeternum quereris, fundere pertinax Ingrato lachrymas cineri. Umbrosa quaeritur qualis ab ilice Discerptum genetrix Ityn, Excusatque nefas, et miseras dapes, Crudeli attribuit viro. Incassum attribuit. pendula proxima
ODE VI. AD CHRYSAEUM PATAVINAE Scholae Rectorem.
Chrysaee Mysis orte parentibus Quos e vetustae sedibus Olbulae Venisse tradunt, qua Rhacusam. Unda ferit maris Adriani, et Qua militari cedere nesciam Gentem togatam praeside Blasio, Priscaque morum disciplina Patritius moderatur ordo. Quod te Camillus lumen Etruriae Laudet diserto carmine, quod tuum
ODE VII. DE URBE RHACUSA.
Rhacusa princeps urbium, quas Adriae Hinc, inde fluctus alluit. Quod summa res est optimo sita in loco. Et laeta praestat omnia, Haeres Tyranni Thracii, quo Martia Victore concidit Rhodos. Non id Adscribe, non industriae. Quamvis sagacis Baggius vir ingeni, Atque alta vis Zuppanii.
ODE VIII. DE EADEM URBE PESTILENTIA laborante. Ad Hieronymum Cervinum Senatorii
ordinis
Divi immortales, Laurenti, aequae, utque Sergi, Et tu potente clare spiritu senex, Qui pia templa tenes, et qui stas aureus arce Hinc, inde gnavus urbis assertor tuae. Et quos praeterea fas appellare, piumque est, In veste pura sacra dum vates facit, Vos omnes appello, omnes accurrite, et omnes Adeste votis supplicis Rhagusiae. Et mala, quaeque premunt, et quae ventura minantur, In Thraca vertite hostem, et impium Scythen. Ne caput Illyriae, ne tanti nominis urbem Absumat aestus immerentem pestilens. Cernitis ut dira volitet mors impia falce Tot lecta patrum capita, tot matrum secans? Nec pueris parcat, nec molli aetate puellis. Nec acta caste vita liberet senem. Hic pater impubis procurat funera nati, Proli superstes quod suae vivat gemens. At nurus icta genas, et longos scissa capillos Nil audientem fletibus sponsum ciet. Vellet et illa quidem communi occumbere fato. Ni iussa matris aequa lugentis vetent, Hic pia praereptum luget matrona maritum. Stat moesta iuxta turba parvuli gregis.
ODE IX. AD MICHAELEM BONNUM. R. P. R. Rectorem.
Iam senis coniux Phrygii cubile Aureum linquit, revehitque lucem.
ODE X. AD VIRUM CLARISSIMUM Chrysostomum Calabrum Antistitem Rhacusanum.
Lux oritur, qua non felicior altera terris, Quas latus ambit Serchius, Exeruit radios. nunc o queis publica curae, Cordique res est divitis Rhacusi, vos Bobalii, tu Gondola, et alti Heros Sebaste pectoris, Et tu patritii princeps Cervine Senatus, Iani bifrontis aureum Luce nova reserante caput. laeto omine, laetisque Urbis strepentis vocibus. Vos omnes appello, omnes accurrite, res est De qua loquendum, maxima. Quae quo gesta modo, quanam successerit (aequi Adeste) paucis eloquar. Decernente Pio, quis Blasi sacra, quis aras, Quis templa curaret pius. Causa diu tractata, nec est inventus, ut in re plaerumque contingit gravi, Qui rerum pondus, qui tanta negotia solus Obire possit integre Donec Amalthaea iuvenis de Gratum eloquutus patribus Consilium; iam vos, iam vos ego libero, ab ista Cura, inquit, et virum dabo.
Ad Gyraldum senem.
Ecquis erit tandem lacrumis modus? uror et aquae Cum Drusilla meum possit restinguere focum Ventilat ardentem potius Crispatam innodans auro, modo vincere pares Digna nives roseo discingens pectora sinu. Interdum placido lustrat me lumine, et ades Inquit, ubi accessi propius fugit improba velut Viso cerva lupo, et turpis petit oscula Lyci Hinc desiderium crescit mihi mortis, et abit Omnis spes. Vitae miserere et consule senex.
De Navicula Petri sub Greg. XIII. P. M.
O navis ut te pene mersam fluctibus Iactant procella ut umbra mortis involat At nil verere navis, en qui nubila Vultu serenat Pontifex Gregorius Clavo haereto, ille te per omnes Cycladas
De Tristano Cunio Regis Portogalliae Legato Ad leonem X. Pont. Max.
Talis eras Tristane, tui dum munera regis Offers Leoni Maximo. Munera ab aurorae populis, et Gange subacto. Avecta classe Regia. Insignes ostro vestes, peplumque tiaramque Atque aurum opesque Barbaras Omnia, quae pando vectabat bellua dorso Arvis Latinis insolens Illam Roma tamen rerum caput aurea Roma Tot iam peractis saeculis. Agnovit veteresque animo subiere triumphi Et prisci Circi gloria. Mox ait invasit Thyberini in fontis honores. Auctore Cunio Tagus.
Pir, Didak (1517 – 1599) [1596], Cato minor, sive disticha moralia, versio electronica (), versus 5366, verborum 40443, Ed. Neven Jovanović [genre: poesis - carmen; poesis - elegia; poesis - epigramma; poesis - ode] [word count] [didacuspcato]. |
Zbirka Croatiae auctores Latini, rezultat Znanstvenog projekta "Digitalizacija hrvatskih latinista", dostupna je pod licencom Creative Commons Imenovanje-Nekomercijalno-Dijeli pod istim uvjetima 3.0 Hrvatska.
Podatke o projektu vidi na www.ffzg.hr.
Za uporabe koje prelaze okvire ove licence obratite se na http://www.ffzg.unizg.hr/klafil/dokuwiki/doku.php/z:digitalizacija-hrvatskih-latinista.