ODE IIII. AD LUCIUM LUSITANUM Poetam.
Luci tu Libyci Maris ad ora
Clarum Virginium dicis, et impios
Motus Siriphii, strataque Punicis
Tartessi vada classibus.
Nec non et Latio carmine publicos
Ludos, laetitiamque et celebrem refers
Lucem, qua veteris tradita Posthumo
Lusi sceptra Sebastio.
Utrimque ingenii vis micat alitis,
Nec tu pectus iners, aut rudis artium,
Quas praeclara docent scripta Panaetii,
Permessi vada limpidis.
Immisces Durii fontibus, et nova
Cingis fronde comas. O decus, o iubar,
O splendor Patriae gentis, et unicum
Vatis praesidium tui.
Me desiderium matris, et aspera
Pressus sorte parens in lachrymis dies
Noctes in lachrymis ducere perpetes
Crudeli serie iubent.

-- 195 --

Alcidae domini moenia qua Padus
Lambit populifer gurgite vitreo.
Mox septemgemino nobilis ostio
Aucturus superum mare
Hic suspiria nos ducimus, hic focis
Expulsi Patriis flemus, et ut Deus
Tandem supplicibus parcat, in ultimas
Effusi petimus preces.