In CroALa inventa

ODE III Qua tempestate Henricus Angliae Rex a summo Pontifice descivit, plerique mortales rei indignitate permoti, pars in Galliam, nonnulli in Hispaniam abiere. Susanna vero magni illius Thome Mori ex filia neptis, dum in Belgium navigat, ad

-- 192 --

Syrtes Zelandicas naufragio periit. Ea ex prosopaea nautam precatur, ut lacerum corpus sepeliat.

Hac Ode Varchus summo iudicio vir adeo delectatus est, ut illam in quadam sua ad Lippum Florentinum epistola Pindaricam adpellare non dubitarit.

Collige membra prius, properatoque obrue busto;
Mox Syrten, patriamque rogato.
Cuncta loquar, sed me, iaceam licet hospes arena
Ignota, et secura pericli,
Torquet adhuc veteris studiumque et cura pudoris.
Et nudam potuisse videri,
Vel fato quocumque pudet. per sidera iuro,
Quae teneo, cum fracta labaret
Iam ratis, et victor penetraret in omnia fluctus,
Non mihi consilium perituras
In lachrymas ire, et lachrymis superaddere vota,
Vota Notis rapienda protervis.
At compressa sinus fatis venientibus ultro,
Occurri. Sic isse sub undas
Dulce mihi, patrumque malis solamen in ipsis.
Iamque dies hic tertius, ex quo
Spumeus eiectam lacerato corpore pontus
Voluit, agitque heu prisca meorum
Relligio, heu teneris immitia fata puellis.
Deerat adhuc, ut naufraga virgo
Pasceret ignotas volucres, et foeda profunda
Monstra maris? Satiare Lycoti,
Tuque Volux; impure Volux, periure Lycoti.
Sat vestras explicuimus iras.

-- 193 --

Fugimus intentas flammas, incurrimus undas.
At non saevo iudice coram
Diximus, et nullo convictae crimine caussa
Excidimus, non ora minacis
Carnificis, non sanguineos expavimus enses.
Quaeque etiam post ultima fata
Mens horret meminisse, libensque in morte silescit.
Quisquis ades, suprema iacenti
Munera de lachrymas, gemitusque et pulcheris haustum
Exiguum. seu navita duras
Exerces hiemes pelago, et iactaris ab Austris,
Seu fuscis mercator ab Indis
Rugosum piper, et casias, et cinnama, et aurum
Merce paras mutare Britanna.
Quod si forte domum, et nomen cognosse, genusque
Fert animus, funebris avarus
Officii, magni deducta e sanguine Mori
Salberis. hoc Susanna precatur.
Illa quidem nondum teda coniuncta iugali,
At Lucio promissa marito.
Infaelix Luci superes ne, an te quoque noster
Casus agit, raperisque sub undas?
Vive precor, sed vive meae memor usque favillae.
Me satis accessisse sepultos
Ante diem manes, et regna silentis Averni.
Tu iuvenis, tua dignior annis
Aetas, et sine te fervet satis aula Tyranni.
Tu properas o nauta, tuamque
Una, eademque ratem, et nostras rapit aura querelas.
Fors olim, te digna manebunt

-- 194 --

Praemia, nec semper brevia, et vada coeca carina
Incolumi Zelanda subibis.
Quod superest, ventis agitata involvar arena.
Aut refluo sorbebor ab aestu.