ODE VII. DE URBE RHACUSA.
Rhacusa princeps urbium, quas Adriae
Hinc, inde fluctus alluit.
Quod summa res est optimo sita in loco.
Et laeta praestat omnia,
Haeres Tyranni Thracii, quo Martia
Victore concidit Rhodos.
Non id tuorum civium prudentiae,
Adscribe, non industriae.
Quamvis sagacis Baggius vir ingeni,
Atque alta vis Zuppanii.

-- 198 --

Per concitata flumina, atque Haemi nives
Cito cucurrerint gradu.
Vincente dulcis charitate Patriae
Quidquid laboris obvium.
Quales Gemelli, Tyndari clarum genus,
Ad stagna pigri Phasidos
Venale quaerunt morte Barbara e tholo
Vellus re aureum.
Di te tuentur, Di tuentur. his novo
Cum mane procedit dies,
His cum cadente luce iam Vesper subit,
Litare perge. non manu
Large reponens tura, non costum focis.
Non quam revendit institor
Myrrham Sabaeus, aut vagus spicam Cilix.
At mente praeter numinis
Cultum superni, et fas, et hospitam fidem.
Parum morante caetera.
Quin lecta pueri turba, lectae virgines
Rite auspicato carmine
Canant potentem Blasium inter Coelites
Cui templa curae, qui tuae
Tutela gentis fida, qui nutu Iovis
Commissa circum moenia
Vindex oberrat providus diram ut luem,
Avertat, atque hostem procul.