Croatiae auctores Latini: inventa |
domum | qui sumus | textus | auxilia | tolle, lege! | |
Bošković, Ruđer (1711-1787) [1734], Elegiae II et carmen, versio electronica (), 456 versus, verborum 3103, Ed. Tomislav Đurić [genre: poesis - elegia; poesis - carmen] [word count] [boskovicrel2carm].
Undarum mole aequoreis haud regibus impar. Queis comitem sese glaciali frigore torpens Balticus addiderat sinus atque algentia ponti 35 Numina Sarmatici. Aurorae de finibus alter Iapponieis dives, dives Sinensibus undis, Ipse quoque ingentes immensa per aequora turbas Duxerat Euphratem Gangemque et Persica tellus Quotquot alit, quotquot fluvios bibit Indus adustus, 40 Quotquot Arabs, quorumque nigrantia corpora in undis Saepe solet frustra Aetiopum lavisse iuventus. Ad Rubri extremos fines maris, Africa Exiguo qua tractu Asiae cum littora iungit, Ingentem subter tellus curvatur in arcum 45 Atque viam occiduas Eois pandit ad oras Pervia Numinibus. Qua sese ubi turba deorum Effudit Nilo occurens, mox omnia Aegaeique Euxinique et Maeotidos orae Numina procedunt et se venientibus addunt. 50 Urget iter numerosa phalanx ac praepete cursu Italiae in medio Neptuni sistitur antro. Ecce autem et lento tandem Pater Adria gressu Succedit tectis. Illum Padus atque Timavus Subsequitur. Post hos fluviorum nomina mille, 55 Quotquot et Italiae superum latus Illiricosque Pertexunt campos, subeunt. Nec defuit Umbla, Illiricaeque atque Adriaci decus Aequoris ingens. Quam medio genitam vernantis flore iuvente, Exponit mater sinuoso in littore tellus. 60 Illa mare haud ullo defessa labore viarum Ingreditur longoque secans placida aequora tractu, Propellit fluctus dum se pulcherrima nymphis Misceat Adriacis qua turribus ardua cinctam Marmoreis Ragusa attolit ad aethera frontem. 65 Ergo ubi quisque aderat, solio Neptunus ab alto: „O, fidi heroes, regi gratissima vestro Numina! – ait - Propriis quae causae e sedibus omnes Ut vos accirem impulerint advertire mentem, Exponam. Adriacis Italum qua littus ab undis 70 Illiriam contra alluitur, se collibus Ancon Attolens geminis caput inter nubila condit. Regalem, ut cuncti nostris, Rex Adria sedem Fixerat hic olim, quam succedentibus annis Ob varios casus mutare coactus in imas 75 Aequoris ipse sui discedens transtulit oras. Ut redeat dudum multorum vota requirunt. Hoc petit Eridanusque Tybrisque. Hoc ipsa rubenti Ore, licet sileat, magis omnibus expetit Umbla, Aequoreas inter longe pulcherrima nymphas. 80 Misimus ex nostris illuc qui visa referret. Ipse quoque id suadet. Communibus Adria votis Annuit, hac nostra sed nutum expectat ab aula. Ergo nos etiam, nisi si sententia vestra Discrepet, annuimus. Regni sed cura tuendi 85 Cum nos hic teneat, nos, o, nos ire novamque Fas maris Adriaci sedem celebrare faventes. Ite omnes! Nexis et foedera iungite dextris. Tum proprias fuerit cum quisque regressus ad oras, Illuc legatos atque annua munera mittat. 90 Mittat opes. Aderit, quod et inde referre licebit.“ Dixerat. Ingenti sonuerunt omnia plausu.
Bošković, Ruđer (1711-1787) [1734], Elegiae II et carmen, versio electronica (), 456 versus, verborum 3103, Ed. Tomislav Đurić [genre: poesis - elegia; poesis - carmen] [word count] [boskovicrel2carm]. |
Zbirka Croatiae auctores Latini, rezultat Znanstvenog projekta "Digitalizacija hrvatskih latinista", dostupna je pod licencom Creative Commons Imenovanje-Nekomercijalno-Dijeli pod istim uvjetima 3.0 Hrvatska.
Podatke o projektu vidi na www.ffzg.hr.
Za uporabe koje prelaze okvire ove licence obratite se na http://www.ffzg.unizg.hr/klafil/dokuwiki/doku.php/z:digitalizacija-hrvatskih-latinista.