1 Skerleczius, qui plurimam dignitatum honorumque suorum partem adulatrici politicae debet, me quidem semper aestimavit, at a pulveribus scholasticis nunquam expediri debere simul propositum habuit: hic me magnum fore, hic immortalem famam, nomenque illustre consecuturum saepissime admonens. 2 Ego, qui et litteras quidem semper colui impenseque amavi et quam nullus illis apud nos honor, gratia nulla habeatur, optime novi, viri hujus, quem sincere mecum agere initio putabam diuque satis ludificabar, consiliis aliquantisper aquievi. 3 Verum cum manu postea palpassem fraudem, sapere, licet sero, coepi. 4 Certe poterat Skerleczius Petrovichii loco canonicum Millassin ad munus directoris localis in Academia Zagrabiensi provehere, hocque pacto ad cathedram juris ecclesiastici planam id adhuc temporis viam mihi sternere. 5 Sed assentari nunquam volui. 6 Ideoque mutato consilio Dei potius quam hominis minister ac servus esse elegi. etc. etc.